Την Κυριακή που μας πέρασε, όπως σας έχω πει ίσαμε δεκαπέντε φορές, πήρα μέρος στην ημερίδα «Ξαναθυμόμαστε τον Μποστ» που έγινε στο Μουσείο Μπενάκη (της Πειραιώς) στο πλαίσιο της έκθεσης Cherchez να φαμ΄ Ο Μποστ του Τύπου, που συνεχίζεται εκεί ως τις 19 Μαΐου. Αν και δεν είμαι αμερόληπτος, αφού συμμετέχω στην έκθεση (έχω διαλέξει τα σκίτσα και έχω γράψει τα κείμενα) νομίζω ότι είναι πολύ καλή έκθεση, πολύ ενδιαφέρουσα. Εξίσου ενδιαφέρουσα νομίζω πως ήταν και η ημερίδα, και επειδή στην ομιλία μου είπα μερικά πράγματα που δεν τα έχω παρουσιάσει στο ιστολόγιο νομίζω ότι σηκώνει να την αναδημοσιεύσω εδώ.
Όμως, υπάρχει και κάτι καλύτερο. Πέρα από τη δική μου ομιλία, που θα την παραθέσω στα επόμενα για να τη διαβάσετε, μπορείτε να δείτε και να ακούσετε όλες τις εισηγήσεις, μια και έχουν ήδη ανέβει σε βίντεο, με επαγγελματική λήψη, στον ιστότοπο του ιδρύματος Μποδοσάκη. Παρόλο που διαρκούν αρκετά, πάνω από δύο ώρες, πιστεύω πως αξίζει τον κόπο: οι περισσότερες εισηγήσεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες, με καλύτερη,αναμφίβολα, την ομιλία τού Κώστα Μποσταντζόγλου, του γιου τού Μποστ.
Η ημερίδα χωρίστηκε σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος μίλησαν τέσσερις ομιλητές, έγινε ένα μικρό διάλειμμα, προβλήθηκε ένα απόσπασμα από ένα ντοκιμαντέρ (της σειράς Μονόγραμμα) αφιερωμένο στον Μποστ, και μετά μίλησαν οι άλλοι τέσσερις ομιλητές. Ακολούθησαν σύντομες ερωτήσεις-τοποθετήσεις από το κοινό (δεν μαγνητοσκοπήθηκαν).
Πρώτο μέρος. Μίλησαν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Κώστας Μποσταντζόγλου, Τάκης Σακελλαρόπουλος, Γιάννης Κοντός.
Δεύτερο μέρος. Μίλησαν: Στάθης Σταυρόπουλος, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Νίκος Σαραντάκος, Μανόλης Σαββίδης. Συντονίζει η Μαρίνα Κοτζαμάνη.
Στα επόμενα παραθέτω την ομιλία μου όπως την είχα γράψει, προσθέτοντας μόνο μερικά λινκ προς τα σκίτσα στα οποία αναφέρομαι. Στην ημερίδα ξέφυγα κάπως από το γραμμένο κείμενο, είπα μερικά λόγια παραπάνω. Στο κλείσιμο, μάλιστα, έκανα, όπως μου είπαν, και ένα αστείο σαρδάμ, αφού δυο φορές είπα «Ναπολέων» αντί για «Πειναλέων»! Τέλος πάντων, μικρό το κακό, δεν φαντάζομαι να σκέφτηκε κανείς τον μεγάλο Κορσικανό.
Η ομιλία που σας έλεγα:
Η πρόσληψη του Μποστ από το νεότερο κοινό
Ο τίτλος της σημερινής ημερίδας είναι «Ξαναθυμόμαστε τον Μποστ», ωστόσο για ένα μεγάλο μέρος του κοινού θα ήταν ίσως ακριβέστερο ένα διαφορετικό ρήμα, ας πούμε «γνωρίζουμε» ή «ανακαλύπτουμε», αφού οι γεννημένοι μετά τη δεκαετία του 1950 μάλλον δεν έχουν έρθει σε επαφή από πρώτο χέρι με τη γελοιογραφική δουλειά του Μποστ, δεν έχουν δηλαδή ανοίξει οι ίδιοι τον Ταχυδρόμο, τη Μακεδονία, την Ελευθερία ή την Αυγή (1959-1966) για να διαβάσουν τη γελοιογραφία του Μποστ τη μέρα που δημοσιευόταν, και εδώ που τα λέμε όσοι είναι κάτω από 45 μάλλον δεν έχουν προλάβει ούτε την επάνοδο του Μποστ την περίοδο 1973-75 (Ταχυδρόμος) ή τις τελευταίες συνεργασίες του με έντυπα (Ελευθεροτυπία 1979-80 και Ριζοσπάστης 1981). Βέβαια, ο Μποστ ήταν παρών όλον αυτό τον καιρό, όχι όμως τόσο ως γελοιογράφος αλλά με τα θεατρικά του έργα, που άλλωστε ακόμα παίζονται, αλλά η γνωριμία αυτή είναι έμμεση. Θα αφιερώσω λοιπόν την ομιλία μου στην πρόσληψη του (γελοιογράφου) Μποστ από το νεότερο κοινό.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »