Ελενοκωνσταντινικά μεζεδάκια και πάλι

Ελενοκωνσταντινικά, επειδή σήμερα είναι Κωνσταντίνου και Ελένης. Και «και πάλι», διότι βεβαια κι αλλη φορά έχει συμβεί να πέσει Σάββατο η 21η Μαΐου, οπότε έχω χρησιμοποιήσει ξανά τον τίτλο αυτόν, όπως επίσης και τον αντίστροφό του, τον «Κωνσταντινελενικά».

Θα μπορούσα να τα πω και «ταξιδιωτικά» διότι τη βδομάδα που μας πέρασε ήμουν (και ακόμα είμαι) σε ταξίδι. Κι αν τα άλλα άρθρα που διαβάσατε μέσα στη βδομάδα τα είχα γράψει από πριν, τούτο εδώ, το μεζεδοάρθρο, αναγκαστικά γράφτηκε σε συνθήκες εκστρατείας. Οπότε, να με συμπαθάτε. 

Φίλη στέλνει τη φωτογραφία που βλέπετε -και ρωτάει: Ενάμιση μηνών ή ενάμιση μηνός είναι ο γιος; (να της ζήσει)

Κανονικά, λέμε ένας μήνας, ενάμισης μήνας, άρα ενάμιση μηνός (ή ενάμιση χρόνου / ενάμισι έτους, όταν μεγαλώσει το μωρό).

Υπάρχει βέβαια και η έλξη, από τα διάφορα «δυόμισι μηνών», «εξίμισι μηνών» κτλ. που εξηγεί γιατί γράφτηκε «ενάμιση μηνών».

Ίσως πάλι να είναι και αγγλισμός. Οι Αγγλοσάξονες ξεκινάνε τον πληθυντικό αμέσως μετά το 1, δηλ. λένε one and a half years, ενώ εμείς από το 2.

* Αυτό περίσσεψε από την προηγούμενη εβδομάδα. Γράφει η Ναυτεμπορική ότι στη συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στο Κόντρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για «πολιτική που ελλοχεύει κινδύνους για τα εθνικά μας συμφέροντα» και που «απέχει πάρα πολύ από την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ»

Προφανώς, αν έτσι ειπώθηκε, είναι λάθος. Εγκυμονεί κινδύνους η πολιτική, ο κίνδυνος ελλοχεύει.

* Κι ένα σχετικό με την επίσκεψη Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο.

Τίτλος στο in.gr:

Δείτε live την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο και την υποδοχή του Τζο Μπάιντεν

Ποιος υποδέχτηκε τον Τζο Μπάιντεν, δεν μάθαμε.

* Η οθονιά από το Μέγα. H Φωτεινή Πιπιλή θυμάται την αρχή της καριέρας της, όταν ήταν «η πρώτη γυναίκα ρεπόρτερ στην ελληνική τηλεόραση ανάμεσα σε 35-30 ανδρών«.

Μάλλον υπήρχε αρχικά «μεταξύ», το οποίο άλλαξε σε «ανάμεσα σε» αλλά το «ανδρών» παρέμεινε, κι έτσι η σύνταξη έγινε Μποστική -που βασανίζεις νέους και θάπτεις των κορών!

* Καλός φίλος μου στέλνει απόσπασμα άρθρου από το Ποντίκι, για τη συλλογή των μεταβατικοποιούμενων ρημάτων, όπως λέει. Ο λόγος για την αγωγή που κατέθεσαν μέλη του Παναθηναϊκού:

Στην αγωγή που κατέθεσαν σήμερα το πρωί στο Πρωτοδικείο Αθηνών προσπαθώντας να κωλυσιεργήσουν τη διαδικασία, ζητούν την ακύρωση όλης της γενικής συνέλευσης, με το πρόσχημα ότι το πρότζεκτ «Βοτανικός» έπρεπε να είχε υπερψηφιστεί από τα 2/3 του συνολικού αριθμού των μελών και όχι των ψηφισάντων, αλλά κι ότι δεν έπρεπε να υπάρξει επιστολική ψήφος.

Μεζεδάκια πριν ανοίξουν τα σχολεία

Το σημερινό είναι το τελευταίο Σάββατο πριν ανοίξουν τα σχολεία στις 11 Σεπτεμβρίου, οπότε ας πάρουν από εκεί την ονομασία τους τα μεζεδάκια μας. Για να πω την αλήθεια, δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ έναν παρόμοιο τίτλο -το είχα ξανακάνει το 2013.

Φέτος βέβαια τα σχολεία ανοίγουν με μια Υπουργό Παιδείας που μοιάζει η θηλυκή εκδοχή του Περίανδρου Πώποτα από το Καφέ της Χαράς, αν κρίνω από διάφορες δηλώσεις της όπως η τελευταία για το μάθημα της ιστορίας που πρέπει να πάψει να έχει κοινωνικό χαρακτήρα αλλά να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση. (Καθαρά ιδεολογική και ανόητη στην ουσία είναι κατά τη γνώμη μου και η απόφαση να καταργηθεί η κλήρωση για τους σημαιοφόρους του δημοτικού -δεδομένου ότι το 70-80% των παιδιών παίρνει 10, απλώς θα πυροδοτηθούν καβγάδες ανάμεσα στους γονείς και πιέσεις προς τους δασκάλους).

Όμως σήμερα δεν συζητάμε επί της ουσίας, οπότε κλείνω την αναφορά στα εκπαιδευτικά μας με κάτι που έγραψα στο Τουίτερ:

Και η φυσική πρέπει να καλλιεργεί εθνική συνείδηση. Αντί γι’αυτές τις ακαταλαβίστικες εξισώσεις αρκεί να διδάσκει πως ο Αϊνστάιν έκλεψε τη θεωρία της σχετικότητας από τον Καραθεοδωρή.

Φυσικά, στο μάθημα της Γλώσσας πρέπει να προστεθεί μια ενότητα για τα 5.000.000 λέξεις και άλλη μία για τη μία ψήφο, ενώ βέβαια δεν θα πρέπει να λείπει και η αναφορά στον ανύπαρκτο εύζωνο Κουκκίδη.

* Τη βδομάδα που μας πέρασε, όμως, η επικαιρότητα ήταν και στη Μεγάλη Βρετανία, αφου συνεχίζεται, με αδιάκοπες ανατροπές, το ψυχόδραμα του Μπρέξιτ. Στη δική μας γωνίτσα είχαμε κι άλλη μια αιτία να συζητάμε το Νησί: την πρόταση Μητσοτάκη να δανείσει το Βρετανικό Μουσείο τα Ελγίνεια, καθώς και τη συζήτηση που πυροδοτήθηκε ως προς το αν η αίτηση για δανεισμό συνεπάγεται αναγνώριση της κυριότητας και αν, ως εκ τούτου, η πρόταση Μητσοτάκη ήταν γκάφα.