Παρόλο που είπα τις προάλλες ότι τώρα που τελείωσαν οι εκλογές θα επιστρέψουμε στη συνήθη ύλη του ιστολογίου, σήμερα επιστρέφω στα εκλογικά και τα εκλολογολογικά, όχι όμως για βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις αλλά για μια πιο ανάλαφρη περιδιάβαση σε μερικά αξιοπερίεργα των εκλογικών αποτελεσμάτων, και ειδικότερα των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Θα είδατε ίσως τους συνηθισμένους καταλόγους με τις περιοχές όπου τα κόμματα σημείωσαν τα καλύτερα και τα χειρότερα ποσοστά τους (παράδειγμα εδώ για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) και βέβαια αν πάμε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών μπορούμε με δυο κλικ να βρούμε τις καλύτερες και χειρότερες εκλογικές περιφέρειες για τα άλλα κόμματα. Αυτό είναι απλό, αν όμως θέλουμε να προχωρήσουμε σε πιο λεπτομερειακή ανάλυση, π.χ. σε επίπεδο δήμων, δεν υπάρχει -απ’ όσο ξέρω- εύκολη λύση.
Η ιδέα για το σημερινό άρθρο γεννήθηκε όταν άκουσα στο ραδιόφωνο (φυσικά στο Κόκκινο 105.5 γιατί τέτοιες ειδήσεις απαγορεύονται αλλού) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε το ψηλότερο πανελλαδικά ποσοστό του στο Δήμο Νισύρου, που τυχαίνει να είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων, του Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Αυτό το έβαλα σε κουίζ στα σχόλια του προχτεσινού άρθρου, και τελικά το βρήκε η φίλη Μαρία, αφού υπήρχε και σχετικό άρθρο στο left.gr. Στον δήμο Νισύρου (που συμπίπτει με τη Νίσυρο το νησί όσον αφορά τους εκλογείς, αφού στο γειτονικό Γυαλί δεν πρέπει να υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι) σημειώθηκε κι άλλο ένα παράδοξο, ότι στην τρίτη θέση, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ (39,78) και τη ΝΔ (15.69) βρέθηκε το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) του κ. Καζάκη, με ποσοστό 9,19%.
Τέτοιες εκλογικές παραδοξότητες, με πολύ ψηλά και πολύ χαμηλά ποσοστά σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο, είναι επόμενο να αυξάνονται όσο το δείγμα του πληθυσμού μικραίνει, καθώς προχωράμε από την κλίμακα της επικράτειας στην κλίμακα της εκλογικής περιφέρειας και από εκεί στην κλίμακα των δήμων. Ιδιαίτερη περίπτωση είναι οι νησιωτικοί δήμοι, οι οποίοι είναι από τους μικρότερους σε μέγεθος, επειδή ακόμα και τα σχετικά μικρά νησιά αποτελούν έναν δήμο (π.χ. η Ανάφη), ενώ στη στεριά οι δήμοι είναι κατά μέσον όρο πολύ μεγαλύτεροι και σε έκταση και σε πληθυσμό (βέβαια ο μεγαλύτερος σε έκταση δήμος της χώρας είναι κι αυτός νησιωτικός, ο δήμος Λέσβου). Έτσι, στα νησιά θα βρούμε μεγαλύτερες παραδοξότητες απ’ ό,τι στους στεριανούς δήμους.
(Και δεν είναι το μόνο αξιοπερίεργο των νησιών: όπως έχουμε πει άλλες φορές, στα νησιά διατηρούνται περισσότερες διαλεκτικές λέξεις, όπως και σπάνια και πολύ χαρακτηριστικά βαφτιστικά ονόματα).
Διάλεξα δέκα τέτοιες μικροεκλογικές παραδοξότητες και σας τις παρουσιάζω, έτσι για γούστο, με τη μορφή κουίζ, αφήνοντάς σας να μαντέψετε. Το απογεματάκι θα παρουσιάσω τις απαντήσεις. Αν κάπου έχω κάνει λάθος (διότι δεν έκατσα να συγκρίνω και τους 325 δήμους της χώρας) διορθώστε με, αλλά ελπίζω να μην υπάρχει. Όλες οι απαντήσεις αφορούν νησιά (στα νησιά λογαριάζω και την Κρήτη και την Εύβοια, που έχουν περισσότερους του ενός δήμους). Υπάρχουν επίσης και (μικρά) νησιά που ανήκουν σε μεγαλύτερους δήμους.
Ερωτήσεις:
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 