Πριν από 50 χρόνια: Ο Μποστ για το Παλομάρες

Ο Μποστ αρέσει στο ιστολόγιο και, ελπίζω, σε αρκετούς αναγνώστες και φίλους. Εδώ και δυο περίπου χρόνια ανεβάζω, πότε-πότε, σκίτσα του Μποστ που σχολιάζουν γεγονότα που συνέβηκαν πριν από 50 χρόνια (εδώ το αμέσως προηγούμενο άρθρο αυτής της σειράς). Η επετειακή αυτή σειρά δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ ακόμα, αφού ο Μποστ, κουρασμένος από τη δουλειά της εφημερίδας, σταμάτησε τη συνεργασία τον Ιούλιο του 1966. Αλλά ακόμα είμαστε στον Φλεβάρη, και σήμερα θα δούμε ένα σκίτσο δημοσιευμένο πριν από 50 χρόνια παρά μία μέρα.

Το σκίτσο δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 13 Φεβρουαρίου 1966 και είναι ένα από τα πολλά σκίτσα που αφιέρωσε ο Μποστ σε ένα γεγονός που είχε συνταράξει τη διεθνή κοινή γνώμη, τη συντριβή του αμερικανικού αεροσκάφους στο Παλομάρες της Ισπανίας. Στο ιστολόγιο έχουμε δει κι άλλο ένα σκίτσο του Μποστ αφιερωμένο στο Παλομάρες, οπότε αναπόφευκτα θα επαναλάβω αρκετά πράγματα από το παλιότερο άρθρο.

Advertisement

Πάμε για μπάνιο στο Παλομάρες (Μποστ, 1966)

 

Όσο δεν έχουν ανοίξει τα σχολεία, είναι ακόμα καλοκαίρι. Και όπως κάθε καλοκαιρινή Παρασκευή, έτσι και σήμερα δημοσιεύω ένα ακόμα σκίτσο του Μποστ, κι επειδή το καθιέρωσα να βάζουμε ένα σκίτσο απο κάθε χρονιά, σήμερα θα δούμε ένα σκίτσο του 1966 (την περασμένη Παρασκευή είχαμε σκίτσο του 1965). Το 1966 ο Μποστ συνεργαζόταν με την εφημ. Αυγή, με κυριακάτικο σκίτσο (κάποτε και τις καθημερινές) και καθημερινό χρονογράφημα, αλλά προς τα μέσα της χρονιάς είδε τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν κι έτσι μετά το καλοκαίρι σταμάτησε τη συνεργασία για να αφιερωθεί στο μαγαζί του, το κατάστημα δώρων Λαϊκαί Εικόναι στην οδόν Ομήρου. 

Tο σκίτσο που θα δούμε σήμερα αναφέρεται σε ένα γεγονός που είχε συνταράξει τη διεθνή κοινή γνώμη. Στις 17 Ιανουαρίου 1966, ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό Β52 που έφερε τέσσερις βόμβες υδρογόνου συγκρούστηκε με αεροπλάνο ανεφοδιασμού ενώ επιχειρούσε εν πτήσει ανεφοδιασμό πάνω από την Ανδαλουσία, στη νότια Ισπανία. Οι τρεις βόμβες έπεσαν στην ξηρά, κοντά στο μικρό ψαροχώρι Παλομάρες, μολύνοντας με ραδιενέργεια μια έκταση 2 τετρ. χιλιομέτρων (απομακρύνθηκαν 6.000 βαρέλια με μολυσμένο χώμα), ενώ η τέταρτη βυθίστηκε στη θάλασσα.

 Η έκρηξη προκάλεσε εντονότατες διαμαρτυρίες της ισπανικής κυβέρνησης (παρά το ότι η δικτατορία του Φράνκο ήταν πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ) και λίγο αργότερα απαγορεύτηκαν οι πτήσεις νατοϊκών αεροπλάνων με πυρηνικά πάνω από την Ισπανία. Αντιπυρηνικές διαδηλώσεις έγιναν σε όλο τον κόσμο, ενώ έντονη ήταν η ανησυχία για ενδεχόμενο εξάπλωσης της ραδιενέργειας. Στην Ελλάδα η Αριστερά ανέδειξε το γεγονός τονίζοντας την ανάγκη να απομακρυνθούν τα πυρηνικά από τη χώρα, ενώ το πάθημα της υπερδύναμης σχολιάστηκε με χαιρεκακία –μάλιστα έγινε και τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Φ. Λάδη.