Αυτό το άρθρο του πατέρα μου, Δημ. Σαραντάκου, δημοσιεύτηκε χτες 14.12.2010 στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης. Το άρθρο που είχε γράψει πριν από 9 χρόνια ο πατέρας μου, και το οποίο αναφέρει στην αρχή του κειμένου του, δεν υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή, όμως στον παλιό μου ιστότοπο έχω ανεβάσει ένα παρεμφερές (και εκτενέστερο) άρθρο του με τον ίδιο τίτλο και για το ίδιο θέμα.
Πριν από εννέα ακριβώς χρόνια, δημοσιεύτηκε σ’ αυτήν τη σελίδα σημείωμά μου με τον τίτλο «Φτιάξτε παρέες, έρχονται δύσκολες μέρες», στο οποίο εξηγούσα τον ρόλο και τη σημασία της παρέας, της πιο ριζωμένης, της πιο μακρόβιας και της πιο δημοκρατικής μορφής άτυπης ένωσης ανθρώπων, όπως γράφει και ο Ασημάκης Πανσέληνος στο θαυμάσιο βιβλίο του «Τότε που ζούσαμε».
Την παρέα, δηλαδή την ταχτική συναναστροφή με φιλικά σου πρόσωπα, την κατατάσσω στις μικρές χαρές της ζωής. Μικρές, αλλά πολύ μεγάλης σημασίας. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει πως αυτές οι μικρές χαρές της ζωής, η συναναστροφή με τους φίλους σου, η παρακολούθηση μιας ταινίας ή μιας θεατρικής παράστασης, η ακρόαση μουσικής, το διάβασμα ενός βιβλίου και φυσικά ο έρωτας με το ταίρι σου, όχι μόνο μας ευχαριστούν, αλλά παρατείνουν τη ζωή μας και μας προφυλάσσουν από πολλές αρρώστιες.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
