Με ρώτησε τις προάλλες ένας φίλος σε ηλεμήνυμα αν πρόσεξα ένα πρόσφατο κείμενο στη στήλη του Χρ. Μιχαηλίδη στην Ελευθεροτυπία, που ήταν αφιερωμένο στους νέους στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οι οποίοι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης δεν φεύγουν πια από το πατρικό σπίτι μόλις εικοσαρίσουν αλλά κάθονται και αργότερα, συχνά μάλιστα καβατζάρουν τα τριάντα.
Ο φίλος ρωτάει πώς είναι δυνατόν να γράφουμε στο ίδιο κείμενο με δύο μι το μαμόθρεφτος (όπως στον τίτλο: Η κρίση αύξησε και τα… «μαμμόθρεφτα»! και με ένα μι τη μαμά (μέσα στο κείμενο, π.χ. «αγόρια της μαμάς»). Δεν θα έπρεπε, αλλά δυστυχώς έγινε, και δεν φταίει ο δημοσιογράφος ή η εφημερίδα, αλλά η… τρισχιλιετής μας παράδοση ή τουλάχιστον ο τρόπος που την ερμηνεύουμε.
