Μερικά πράγματα μόνο αν τα χάσεις καταλαβαίνεις την αξία τους. Για παράδειγμα, την εκπομπή της ΕΤ1 «Αρχονταρίκι», που την παρουσίαζε ο επίσκοπος Δημητριάδος, δεν την είχα δει ποτέ στα 19 χρόνια που προβαλλόταν· κι όμως, μόλις κόπηκε, άρχισα να παίρνω ηλεμηνύματα διαμαρτυρόμενων (ορθόδοξων) πολιτών, που μ’ έκαναν να συνειδητοποιήσω τι κελεπούρι έχασα. Απόρησα βέβαια πώς είναι δυνατόν να λείπει η εκπομπή της ορθόδοξης εκκλησίας από την κρατική τηλεόραση, ενώ θα συνεχιστούν απρόσκοπτα οι εκπομπές των καθολικών, των διαμαρτυρομένων, των ευαγγελικών, των εβραίων, των μουσουλμάνων και των δωδεκαθεϊστών, διότι γι’ αυτές δεν διάβασα να κόπηκαν, άρα συνεχίζονται. Νομίζω ότι πρόκειται για απαράδεκτη διάκριση εναντίον της ορθοδοξίας και διαμαρτύρομαι εντονότατα.
Πέρα όμως από θέματα ισοτιμίας, το Αρχονταρίκι, όπως μου λένε, ήταν εκπομπή σπάνιας ποιότητας. Και προς επίρρωση, στον ιστότοπο cosmo.gr βλέπω ένα απόσπασμα, που υποθέτω πως είναι διαλεγμένο έτσι που να παρουσιάζει μια από τις καλύτερες στιγμές της εκπομπής –και μάλιστα με θέμα γλωσσικό… και λερναίο!
