Kάθε θάμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις, λέει ο λαός. Κι έτσι, το… σαγιονάρα-γκέιτ, ο θόρυβος δηλαδή που σηκώθηκε από τη φωτογραφία στην προεδρική δεξίωση, που δείχνει έναν γενειοφόρο κύριο με βερμούδα και σαγιονάρα, τη συγκεκριμένη σαγιονάρα της φωτογραφίας, αφού έκανε τον κύκλο των συζητήσεων στην τηλεόραση, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις εφημερίδες, μοιραία σταμάτησε να συζητιέται.
Όπως έγραψα και στο Φέισμπουκ, ο θόρυβος έγινε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, επειδή στην επίμαχη φωτογραφία του κυρίου με τη σαγιονάρα κάποιοι αναγνώρισαν τον Νικόλα Βουλέλη, τον διευθυντή της ΕφΣυν. (Να σημειωθεί ότι τη φωτογραφία επέλεξε να τη διανείμει στους ρεπόρτερ η Προεδρία -κάτι μάλλον περίεργο).
Αμέσως, ένας στρατός μετακλητοί, που πληρώνονται από τους φόρους των πολιτών, έσπευσαν να αρπάξουν την ευκαιρία και να καυτηριάσουν στο ΦΒ και στο Τουίτερ την «τουρκοΕφΣυν» και τους «άπλυτους ζαίους» που δεν σέβονται τη δημοκρατία. Μαζί και επιφανείς σχολιαστές του ακραίου κέντρου, απ’ αυτούς που δυσφημούν τον χαρακτηρισμό «φιλελεύθερος».
Μόνο που ο πολίτης που διασύρθηκε και που τόσο βάναυσα καταπατήθηκε η ιδιωτικότητά του δεν ήταν ο Βουλέλης, δεν ήταν δημόσια γνωστός, δεν ήταν καν προσκεκλημένος στην εκδήλωση. Βρισκόταν εκεί ως εργαζόμενος -γιατί, για να στηθεί μια τόσο μεγάλη εκδήλωση χρειάζεται ένας στρατός από αφανές προσωπικό, από μαγείρους και εργάτες μέχρι μουσικούς. Εν προκειμενω, μουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ ήταν ο πολίτης που διασύρθηκε, ο Ιωάννης Στρατάκης, βιολίστας, πολύ γνωστός στους κύκλους των μουσικών, αλλά και κάπως ευρύτερα διότι έχει φτιάξει κάτι ωραία (μου λένε, δεν τα έχω δει) βιντεάκια όπου απαγγέλλει αρχαία κείμενα.
Οι τίμιοι και οι νουνεχείς έσπευσαν να ζητήσουν συγγνώμη. Οι πωρωμένοι και οι ανήθικοι ανασήκωσαν τους ώμους και συνέχισαν να σπιλώνουν τον Στρατάκη πλέον, άλλοι διότι γράφει με πολυτονικό, άλλοι διότι είναι δημόσιος υπάλληλος, άλλοι διότι στην απάντησή του είχε «επηρμένο ύφος», ο… βιολιτζής όπως τον έλεγαν. (Έγραψα βιολίστας, διότι ο άνθρωπος δεν παίζει βιολί, παίζει βιόλα). Ο ίδιος, για να τρολάρει, ανέβασε τη φωτογραφία της σαγιονάρας που βλέπετε και δήλωσε την πρόθεση, ειρωνικά βέβαια, να ιδρύσει Κόμμα της σαγιονάρας.
Εμείς εδώ λεξιλογούμε βέβαια. Αλλά στη σαγιονάρα έχουμε ήδη αφιερώσει άρθρο, πριν από πέντε χρόνια. Θα μπορούσα να επαναλάβω το παλιό άρθρο, σκέφτηκα όμως να το επεκτείνω και να εξετάζω, μαζί με τις σαγιονάρες, και μια σειρά από άλλες… απειλές κατά της Δημοκρατίας, όπως παντόφλες, σανδάλια ή πέδιλα -με δυο λόγια, κάθε είδος πατούμενο που δεν είναι κλειστό παπούτσι.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 