Στις εκδρομές βγάζει κανείς πολλές φωτογραφίες, και τώρα με τις ψηφιακές μηχανές, που έχει χαθεί το φιλότιμο, βγάζουμε πολύ περισσότερες. Το Σαββατοκύριακο είχα πάει κι εγώ μια μικρή εκδρομή, οπότε του έδωσα και κατάλαβε -αλλά δεν θα σας κατακλύσω με τα φωτογραφικά μου τρόπαια, αφενός επειδή δεν ξέρω να βγάζω καλές φωτογραφίες και το ξέρω ότι δεν ξέρω, και αφετέρου επειδή δεν συνηθίζω να εκθέτω στο ιστολόγιο προσωπικές στιγμές.
Δυο μόνο φωτογραφίες θα παρουσιάσω σήμερα, δυο φωτογραφίες που έχουν, ας πούμε, ελληνικό ενδιαφέρον. Από τη μια, επειδή μόλις γύρισα και δεν έχω ετοιμάσει κάτι άλλο, από την άλλη διότι την πρώτη από τις δυο φωτογραφίες την έχω ήδη ανεβάσει στο Φέισμπουκ και μπορεί να παραπονεθούν (και με το δίκιο τους) όσοι από τους εδώ επισκέπτες δεν ασχολούνται με εκείνο το μέσο.
Τη φωτογραφία αριστερά, την ανέβασα στο Facebook με το εξής σχόλιο: Μια ελληνική σημαία κυματίζει στα γραφεία της αριστερής συνδικαλιστικής παράταξης CGT (πρόσκειται στο ΚΚ αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή) στο Σεν Κεντέν (Saint Quentin), μια μικρομεσαία πόλη της βόρειας Γαλλίας, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ελλάδα.
[Τυπικά, η CGT είναι εργατική συνομοσπονδία, σαν τη ΓΣΕΕ, άλλωστε ο τίτλος της είναι Confederation General du Travail. Είναι η αρχαιότερη (από το 1895) και παρά την προσφατη μείωση της επιρροής της η μαζικότερη από τις πέντε γαλλικές εργατικές συνομοσπονδίες, που όμως σε πολλά μοιάζουν με τις δικές μας εργατικές παρατάξεις, αφού στη Γαλλία οι εκλογές σε έναν χώρο εργασίας, του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα, γίνονται μεταξύ «συνομοσπονδιών» και όχι μεταξύ παρατάξεων. Η CGT από το 1920 ως το 1995 περίπου είχε στενότατους δεσμούς με το Κ.Κ. Γαλλίας, τώρα έχει αυτονομηθεί αρκετά από αυτό.]
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 