65 χρόνια και άλλα επετειακά

Ο πιτσιρικάς παρακολουθεί τις προχτεσινές πρόβες της σημερινής παρέλασης

Στη Ρωσία γιορτάζονται σήμερα, στη Δυτική Ευρώπη δενγιορτάστηκαν χτες. Ποια; Τα 65 χρόνια από τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, από την αντιφασιστική νίκη. Το ρήμα «δενγιορτάζω» υπονοεί ότι κανονικά η Δυτική Ευρώπη γιορτάζει τη λήξη του πολέμου στις 8 Μαΐου, αλλά οι τελετές είναι μάλλον υποτονικές και δεν πολυακούγονται. Η διαφορά της ημερομηνίας έχει βάση, αφού υπογράφτηκε ένα πρώτο πρωτόκολλο συνθηκολόγησης (που με επιμονή του Στάλιν θεωρήθηκε προκαταρκτικό) στη Ρεμς της Γαλλίας και ένα δεύτερο στο Βερολίνο. Στην Ελλάδα, τη λήξη του πολέμου τη γιορτάζει κυρίως η Αριστερά, στις 9 Μαΐου.

Επετειακά, η σημερινή μέρα είναι φορτωμένη, αφού έχουμε στην Ελλάδα τον ματωμένο Μάη του 1936, με τη μεγάλη απεργία της Θεσσαλονίκης που χτυπήθηκε από τον στρατό, με τουλάχιστον 12 νεκρούς. Ο πρώτος νεκρός ήταν ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης.

Το άλλο Σάββατο στον Ιανό

Μία στο τόσο, συγχωρείται θαρρώ να περιαυτομπλογκήσω και να ανακοινώσω, όχι για πρώτη φορά το παραδέχομαι, όμως για (προ)τελευταία, ότι είστε όλοι καλεσμένοι το επόμενο Σάββατο, 15 Μαΐου, στις 12.30, στο βιβλιοπωλείο «Ιανός», Σταδίου 24, όπου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου μου ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ (τίτλος ίδιος με του ιστολογίου).

Θα μιλήσουν:

* Η Άννα Ιορδανίδου, καθηγήτρια γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, γνωστή από πολλά βιβλία της για τη γλώσσα και τη λεξικογραφία (ένα είχαμε παρουσιάσει εδώ).

* Ο Στρατής Μπουρνάζος, ιστορικός, υπεύθυνος των Ενθεμάτων της Κυριακάτικης Αυγής, όπου φιλοξενείται κάθε μήνα η στήλη μου με τίτλο ίδιον με του βιβλίου.

* Ο Νίκος Λίγγρης, λεξικογράφος-μεταφραστής και στυλοβάτης του φόρουμ Λεξιλογία.

* και εγώ.