Συζητούσα με έναν φίλο και μου λέει «Πάντως, δεν έχω καμιά αμφιβολία για το ποιες θα είναι οι λέξεις της χρονιάς. Ο κορονοϊός πρώτος, και «καραντίνα» και «ευπαθείς ομάδες» μετά».
Ε, τουλάχιστον για την πρώτη θέση η πρόβλεψη μοιάζει αυτονόητη, έτσι ανεξίτηλα που έχει σφραγίσει τη ζωή μας ο αφιλότιμος ο κορονοϊός, αν και για τις υπόλοιπες θέσεις της κατάταξης φοβάμαι πως είναι ακόμα πολύ νωρίς.
Από την άλλη, ένα πρόθεμα που θα ακουστεί πολύ φέτος είναι το πρόθεμα του τίτλου. Και επειδή διαγωνισμός για προθέματα δεν μπορεί να γίνει, ας του αφιερώσουμε το σημερινό άρθρο.
Το τηλε- είναι ένα πρόθεμα που ακούγεται πολύ στη σημερινή κρίση. Ο πρωθυπουργός επικοινώνησε με τηλεδιάσκεψη με τον Αλέξη Τσίπρα και τους ηγέτες των άλλων πολιτικών κομμάτων, ενώ με τηλεδιάσκεψη γίνονται και οι συνελεύσεις κάθε λογής φορέων και σωμάτων: έτσι επικοινώνησε η UEFA με τις ευρωπαϊκές ομοσπονδίες ποδοσφαίρου, έτσι οι αρχηγοί κρατών της ΕΕ, το ίδιο και η συνεδρίαση Μέρκελ-Μακρόν-Ερντογάν για το προσφυγικό (φαίνεται δεν θα ειχαν τέταρτη σύνδεση γι’ αυτό και δεν εκλήθη ο κυρίως ενδιαφερόμενος, ο Έλληνας πρωθυπουργός).
Φυσικα, τηλεδιασκέψεις γίνονταν και παλιότερα -για παράδειγμα, η συνεδρίαση του Ελληνικού Δικτύου Ορολογίας, στο οποίο συμμετέχω, γίνεται με τηλεδιάσκεψη από τέσσερις αίθουσες σε Αθήνα, Λευκωσία, Βρυξέλλες και Λουξεμβούργο, αφού θα ήταν απαγορευτικό το κόστος να βρεθούν τόσοι άνθρωποι στον ίδιο χώρο. Αλλά με την πανδημία το βασικό πρόβλημα δεν είναι πια το κόστος κι έτσι όλες οι συναντήσεις κορυφής, τουλάχιστο στην Ευρωπη, γίνονται εξ αποστάσεως, εξ ου και το τηλε-.
