Το σημερινό άρθρο δημοσιεύτηκε χτες, πρώτη Κυριακή του μήνα, στο ένθετο Υποτυπώσεις της κυριακάτικης Αυγής, στην ταχτική μου στήλη «Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία». Το άρθρο έχει πολλές ομοιότητες με ένα προηγούμενο άρθρο για το ίδιο θέμα, που το είχα δημοσιεύσει στα Ενθέματα, το προηγούμενο ένθετο της Αυγής, και μετά στο ιστολόγιο, πριν από εφτά χρόνια, τότε που μόλις έμπαινε στην καθημερινότητά μας το ΔΝΤ. Το παλιό εκείνο άρθρο για κάποιο λόγο είχε ελάχιστα σχολιαστεί -αλλά πριν από καμιά εικοσαριά μέρες έγιναν κάποια νέα σχόλια που το ξανάφεραν στην επιφάνεια πρόσκαιρα. Εδώ έκανα μερικές προσθήκες.
Συνεδριάζει αύριο το Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να αποφασίσει αν θα πάρει μέρος στο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας και, επίσης σημαντικό, ποια μορφή θα πάρει αυτή η συμμετοχή, αν δηλαδή το Ταμείο θα συμμετάσχει και στη χρηματοδότηση ή αν θα παίξει απλώς ρόλο πραγματογνώμονα και τεχνικού συμβούλου. Είναι λοιπόν φυσικό να λεξιλογήσουμε σήμερα ακριβώς με τη λέξη «ταμείο», παρόλο που οι ισχυρομνήμονες αναγνώστες της στήλης ίσως θυμηθούν ότι το ίδιο θέμα το είχαμε θίξει ξανά, το μακρινό 2010. Βλέπετε η κολοκυθιά με το ΔΝΤ βαστάει από τότε.