Στο ιστολόγιο αγαπάμε τη λογοτεχνία και παλιότερα τις Κυριακές συνήθιζα να βάζω λογοτεχνικό υλικό. Αγαπάμε επίσης τα ποιητικά παιχνίδια, τις ποιητικές παραφράσεις, μιμήσεις και παρωδίες. Μας απασχολεί όμως και η επικαιρότητα, ιδίως όταν μας έχει πιάσει από το λαιμό, όπως τώρα. Το σημερινό σημείωμα συνδυάζει κατά κάποιο τρόπο όλα αυτά.
Υπάρχει ένα ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, παιδικό αλλά από εκείνα τα παιδικά που διαβάζονται και από μεγαλύτερους. Λέγεται «Ο παπαγάλος»:
Σαν έμαθε τη λέξη»καλησπέρα»
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
Eίμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά.
Τι κάθομαι ‘δω πέρα;
Το υπόλοιπο, αν δεν το θυμάστε,μ μπορείτε να το διαβάσετε εδώ, ενώ μπορείτε και να το ακούσετε από τον Μίλτο Πασχαλίδη (σε μουσική της Φένιας Παπαδόδημα).
Ο πατέρας μου, ο Δημήτρης Σαραντάκος, εμπνεύστηκε τις προάλλες από αυτό το ποίημα, και, ακολουθώντας μιαν οικογενειακή παράδοση (διότι και ο παππούς, ο Άχθος Αρούρης, είχε παρωδήσει Παπαντωνίου) σκάρωσε μιαν επίκαιρη παράφραση ή παρωδία (δεν ξέρω ποιος όρος ταιριάζει περισσότερο) του Παπαγάλου:
