Πολιτικός μεγάλου διαμετρήματος

Ένα αναπάντεχο (για τους πολλούς τουλάχιστον) γεγονός έκλεψε την προσοχή και άφησε σε δευτερη μοίρα τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών (ο οποίος θεωρήθηκε έτσι κι αλλιώς χωρίς μεγάλη σημασία αφού ήδη από τον πρώτο γύρο είχαν εκλεγεί τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια -αλλά αυτό θα το συζητήσουμε πιθανότατα σε άλλο άρθρο).

Εννοώ βέβαια την αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου από το ΚΙΝΑΛ ύστερα από τη συνάντησή του το Σάββατο με την πρόεδρο του κόμματος, τη Φώφη Γεννηματά, η οποία του ανακοίνωσε ότι, λόγω κάποιων διαφωνιών, δεν μπορεί να του δώσει την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος, που άλλωστε την είχε ήδη υποσχεθεί στον Γ. Καμίνη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που πολιτικός εξοστρακίζεται από το κόμμα στο οποίο έχει παλαιότερα ηγηθεί -για να μείνουμε στον χώρο του ΠΑΣΟΚ (διότι τι άλλο είναι το ΚΙΝΑΛ;), να θυμίσω ότι τον Ιούνιο του 2008 ο Κώστας Σημίτης, που όχι μόνο είχε ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ αλλά και είχε διατελέσει πρωθυπουργός επί επταετία, τέθηκε εκτός κόμματος από τον διάδοχό του, τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. (Δεν θα αναφέρω την περίπτωση Θεοχάρη, ο οποίος κατάφερε να διαγραφεί από το κόμμα που είχε… ιδρύσει, ούτε τους γραμματείς του ΚΚΕ σε ιδιαίτερες συνθήκες παρανομίας ή οιονεί παρανομίας, αν και στην περίπτωση του Γρηγόρη Φαράκου είχαμε συνθήκες νομιμότητας και ομαλότητας).

Νοβάρτιστα μεζεδάκια

Ο τίτλος φυσικά είναι επηρεασμένος από τη συζήτηση που έγινε μεσοβδόμαδα στη Βουλή αλλά και γενικότερα από το γεγονός ότι η επικαιρότητα της εβδομάδας που πέρασε κυριαρχήθηκε από το σκάνδαλο Novartis. Κάπου είδα το έξυπνο αυτό λογοπαίγνιο για τους νοβάρτιστους και τη νοβαρτιστεία (Νοβάρτις + αριστεία) και είπα να το υιοθετήσω. Κάμποσα από τα μεζεδάκια μας είναι παρμένα από τη συζήτηση που έγινε στη Βουλή, αλλά βέβαια είναι γλωσσικές επισημάνσεις -δεν θα μπω, σήμερα τουλάχιστον, στην ουσία του θέματος: ποτέ το Σάββατο, για να παραφράσω τον τίτλο της γνωστής ταινίας.

* Από τη συζήτηση στη Βουλή, πρόσεξα μιαν ακυρολεξία της Φώφης Γεννηματά. Απευθυνόμενη προς Τσίπρα, του είπε: «Η προσοχή σας είναι στραμμένη μόνο προς τα πολιτικά οφέλη που μπορείτε να προσκομίσετε» (από την υπόθεση Νοβάρτις)

Ή να αποκομίσετε, ή να προσποριστείτε κέρδη. Όταν προσκομίζουμε κάτι, το παρουσιάζουμε, το καταθέτουμε, το προσφέρουμε.

* Για να μη μεροληπτώ, και ένα του Αλέξη Τσίπρα, που είπε: Οι υπηρεσιακοί και οι γιατροί τα έκαναν ή μπορούσαν να τα κάνουν, εν απόλυτη αγνοία κυβερνητικών παραγόντων;

Αμ δεν πάει έτσι η δοτική. Εν αγνοία θα πούμε, αλλά αν θέλουμε να την κάνουμε και απόλυτη πρέπει να πούμε «εν απολύτω αγνοία», και αυτό διότι αν διαλέξουμε να βάλουμε δοτική, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πια τον τύπο ‘απόλυτη άγνοια’ παρά ‘απόλυτος άγνοια’ -πραγμα που αποδείχνει (σικ, για να πατσίσω) ότι η δοτική είναι νεκρή, πεθαμένη, ψόφια, μακαρίτισσα, ψοφίμι, κουφάρι, πτώμα σεσηπός και οδωδός.

Πάντως, επειδή το «εν απόλυτη αγνοία» ειναι λάθος, καλό θα είναι να διορθωθεί από το κείμενο στον πρωθυπουργικό ιστότοπο: σε απόλυτη άγνοια να το κάνουμε.

* Κάτι άλλο από την ομιλία του Τσίπρα: πρόσεξα ότι είπε δυο τουλάχιστον φορές «οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι» (στην υπόθεση Νοβάρτις). Νομίζω πως είναι υπερβολή. Συμφωνώ ότι πρέπει να λέμε «ο φερόμενος ως δράστης» αφού υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά εμπλεκόμενοι στην υπόθεση είναι σίγουρα, χωρίς αυτό να αποκλείει το ενδεχόμενο να είναι αθώοι.

* Και για να γίνω υπερκομματικός, να σημειώσω κι ένα «εξ ανατολάς» που είπε ο συνάδελφος Μαυρωτάς του Ποταμιού.

(Συνάδελφος όχι επειδή είμαι στο Ποτάμι, αλλά επειδή είναι χημικός μηχανικός όπως ήμουν κι εγώ σε μιαν άλλη ζωή).