Κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες σε επανέκδοση από τον εκδοτικό οίκο Δρόμων το κλασικό βιβλίο του Γιώργου Κοτζιούλα «Όταν ήμουν με τον Άρη».
Το χαρακτηρίζω κλασικό, διότι ήταν το πρώτο βιβλίο που γράφτηκε για τον Άρη Βελουχιώτη μετά τον θάνατό του, από έναν καταξιωμένο λογοτέχνη ο οποίος έζησε από πολύ κοντά τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ το 1944.
Το βιβλίο του Κοτζιούλα είχε εκδοθεί προδικτατορικά από τις εκδ. Θεμέλιο σε επιμέλεια Κώστα Κουλουφάκου, και μετα τη δικτατορία κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση, ανατύπωση της πρώτης, με το χαρακτηριστικό κόκκινο εξώφυλλο και τη μεγάλη φωτογραφία του Άρη. Η έκδοση αυτή είναι από καιρό εξαντλημένη.
Ο Κοτζιούλας στα χρόνια της Κατοχής είχε επιστρέψει στο χωριό του, την Πλατανούσα, για να γλιτώσει τη φονική πείνα της Αθήνας. Εκεί συνδέθηκε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Στην Ήπειρο υπήρχε η ιδιομορφία της παρουσίας και άλλης ισχυρής αντιστασιακής οργάνωσης, πέρα από το ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ -και ξέρουμε ότι οι δυο οργανώσεις άλλοτε συνεργάζονταν και άλλοτε συγκρούονταν. Σύνορο των δυο οργανώσεων στην Ήπειρο ήταν ο ποταμός Άραχθος και ο Εαμίτης Κοτζιούλας είχε βρεθεί στη λάθος μεριά. Στις 30 Δεκεμβρίου 1943 αναγκάζεται να περάσει, με κίνδυνο της ζωής του, το φουσκωμένο ποτάμι για να σωθεί -και από τότε βρίσκεται μαζί με τον Άρη.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 