Το σημερινό άρθρο είναι το δεύτερο μέρος ενός παλιότερου, αλλά όχι πολύ παλιού άρθρου, που είχαμε δημοσιεύσει τον Γενάρη.
Σε εκείνο το πρώτο άρθρο είχα ξεκινήσει να φτιάχνω έναν κατάλογο για τα 100+1 χρόνια από το 1859 ως το 1959 (που γεννήθηκα), βάζοντας πλάι σε κάθε χρονιά κάποιον (ή κάποιους) που γεννήθηκε εκείνη τη χρονιά, κάποιον οικείο σε μένα ή σημαντικόν κατά τη γνώμη μου. Επειδή όμως ο κατάλογος παραμάκραινε τον έκοψα στη μέση και στο πρώτο άρθρο είχα βάλει τα 51 χρόνια από το 1859 ως το 1909 αφήνοντας για άλλη φορά τη συνέχεια.
Η άλλη φορά ήρθε σήμερα. Βέβαια, όταν έγραφα το πρώτο άρθρο δεν είχα υποσχεθεί ρητά ότι θα είχε συνέχεια, αντίθετα είχα κρατήσει μιαν επιφύλαξη («και βλέπουμε αν θα υπάρξει συνέχεια κάποτε»). Ο λόγος που ήμουν επιφυλακτικός είναι ότι το δεύτερο μισό της εκατονταετίας αυτής (101 χρόνια, αλλά τέλος πάντων) είναι χρόνια κοντινά μας, οπότε δεν υπάρχει αρκετή απόσταση, κι έπειτα πληθαίνουν οι οικείοι. Τελικά όμως είπα να μην αφήσω να σέρνεται το μισό άρθρο χωρίς το ταίρι του.
Σε αντίθεση με το πρώτο άρθρο, που είχε γεννηθέντες από το 1859 ως το 1909, εδώ υπάρχουν αρκετοί (που έχουν γεννηθεί από τη δεκαετία του 1920 και μετά) που βρίσκονται ακόμα στη ζωή -προς το τέλος, φυσικά, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία. Όπου δεν δηλώνω χρονολογία θανάτου, σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός ζει ακόμα -ελπίζω να μην έχω κάνει κανένα λάθος.
Για λόγους… αριθμητικής ομοιοκαταληξίας έχουμε πάλι 51 χρόνια, από το 1909 ως το 1959 -το 1909 επαναλαμβάνεται από το προηγούμενο άρθρο.
1909 Ο Γιώργος Κοτζιούλας († 1956). Και ο Ρίτσος, βέβαια (†1990) και ο Τσιφόρος († 1970), αλλά για μένα πιο οικείος ο Κοτζιούλας.