Το 21,67% του ουρανού

Το σημερινό άρθρο είναι επικαιροποιημένη επανάληψη ενός παλιότερου άρθρου από το 2017 -και μάλιστα επανάληψη επανάληψης, αφού και εκείνο ήταν επίσης επικαιροποιημένη επανάληψη ενός άρθρου του 2013. Αλλά αυτή η ανακύκλωση δεν γίνεται επειδή σήμερα στην Ελλάδα έχουμε απεργία, ούτε γιατί το παλιότερο άρθρο είχε περάσει απαρατήρητο, ούτε διότι δεν προλαβαίνω να γράψω φρέσκο, αλλά επειδή πιστεύω ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που εξακολουθεί να μην έχει διευθετηθεί και που πρέπει να διευθετηθεί, οπότε δεν βλάφτει να το επαναλαμβάνω. Βέβαια, πρέπει να το πω, λίγοι συμφωνούν μαζί μου -αλλά τι να κάνουμε, θα το αντέξω.

Σήμερα έχουμε 8 Μαρτίου, την παγκόσμια μέρα της γυναίκας, οπότε αναδημοσιεύω ένα παλιότερο άρθρο μου. Επικαιροποιημένο, αφού τα στοιχεία σε σχέση με τη συμμετοχή των γυναικών στη Βουλή και στην κυβέρνηση έχουν αλλάξει από τότε, δεδομένου ότι μεσολάβησαν οι εκλογές του 2019.  Βέβαια, οι ταχτικοί θαμώνες του ιστολογίου θα έχετε μάλλον τοποθετηθεί ήδη -αλλά τίποτα δεν σας εμποδίζει να επαναλάβετε την άποψή σας, αν δεν βαριέστε, χώρια που δεν αποκλείεται να έχετε σε κάποιο σημείο μεταβάλει άποψη.

Σύμφωνα με το γνωστό ρητό, «Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού». Εδώ θα ταίριαζε το χαριτολόγημα που λέγαμε στα φοιτητικά μου χρόνια («το άλλο μισό στην Κίνα βρίσκεται»), και θα ταίριαζε επειδή το ρητό έχει κινέζικη προέλευση, αφού αν δεν κάνω λάθος το είπε ο Πρόεδρος Μάο. Μάλιστα, η αρχική μορφή είναι: «Οι γυναίκες κρατάνε το μισό του ουρανού». Είτε έτσι είτε αλλιώς, η φράση «μισό του ουρανού» έχει καθιερωθεί διεθνώς, μάλιστα μια διεθνής ΜΚΟ που προωθεί την ισότητα των φύλων λέγεται Half the sky movement. Το μισό του ουρανού στη θεωρία, στην πράξη αρκετά λιγότερο, καθώς σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου οι γυναίκες έχουν λειψή εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στους κρατικούς θεσμούς, ιδίως στα υψηλά κλιμάκια. Οπότε, δεν μπορούμε να μιλάμε για το μισό του ουρανού -ένα 20% μπορεί να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Στη χώρα μας, η υποεκπροσώπηση των γυναικών είναι σοβαρή και μόνιμη. Βέβαια, στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του 2019 σημειώθηκε μια μικρή βελτίωση, αφού αυτή τη στιγμή υπάρχουν 65 βουλεύτριες, ποσοστό 21,67%, αριθμός μεγαλύτερος δηλαδή από την προηγούμενη Βουλή (μόνο 55 γυναίκες, ποσοστό 18,33%), όχι όμως και ο μεγαλύτερος όλων των εποχών, αφού στη βραχύβια βουλή των πρώτων μηνών του 2015 είχαμε 70 γυναίκες (23,3%) που είναι και το ρεκόρ από καταβολής ελληνικού κράτους.

Το κυβερνών κόμμα της ΝΔ έχει το χαμηλότερο ποσοστό γυναικείας εκπροσώπησης, αφού εξέλεξε το 2019 μόλις 25 βουλεύτριες επί συνόλου 158 βουλευτών, ποσοστό 15,8%. Πολύ χαμηλό ποσοστό, έστω κι αν ήταν ελαφρώς ανώτερο από το προηγούμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε 24 γυναίκες επί συνόλου 86, ποσοστό 27,9% ενώ τα άλλα κόμματα, που τα συνυπολογίζω διότι έχουν ολιγομελείς κοινοβουλευτικές ομάδες, εξέλεξαν συνολικά 16 γυναίκες σε 56 συνολικά έδρες, ποσοστό 28,57%.

Σημειώστε ότι αναφέρομαι στους αριθμούς των βουλευτών που εκλέχτηκαν τότε, όχι στη σημερινή δύναμη των κομμάτων που είναι ελαφρώς διαφορετική. Ωστόσο, δεν μετράω την Ελένη Γερασιμίδου τη Σεμίνα Διγενή, επειδή παραιτήθηκε αμέσως μετά την εκλογή της (στην Ανατολική Αττική ‘ Πειραιώς με το ΚΚΕ). Ετσι, ενώ εξελέγησαν 66 γυναίκες από τις κάλπες, αμέσως μετά έγιναν 65. Αξίζει επίσης να αναδείξουμε ότι το ΜΕΡΑ 25 είναι το μόνο κόμμα που είχε γυναικεία πλειοψηφία στην κοινοβουλευτική του ομάδα, 5 γυναίκες και 4 άνδρες (στο μεταξύ, κάποιες βουλεύτριες αποχώρησαν από το κόμμα). (Τα στοιχεία από εδώ)

Advertisement

Το 18,33% του ουρανού

Το σημερινό άρθρο είναι επικαιροποιημένη επανάληψη ενός παλιότερου, προπέρσινου -και μάλιστα επανάληψη επανάληψης, αφού και το προπέρσινο ήταν επίσης επικαιροποιημένη επανάληψη ενός άρθρου του 2013. Αλλά αυτή η ανακύκλωση δεν γίνεται επειδή το παλιότερο άρθρο είχε περάσει απαρατήρητο, ούτε επειδή δεν προλαβαίνω να γράψω φρέσκο, αλλά επειδή πιστεύω ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που εξακολουθεί να μην έχει διευθετηθεί και που πρέπει να διευθετηθεί, οπότε δεν βλάφτει να το επαναλαμβάνω. Βέβαια, πρέπει να το πω, λίγοι συμφωνούν μαζί μου -αλλά τι να κάνουμε, θα το αντέξω.

Σήμερα έχουμε 8 Μαρτίου, την παγκόσμια μέρα της γυναίκας, οπότε αναδημοσιεύω το προπέρσινο άρθρο μου. Επικαιροποιημένο, αφού τα στοιχεία σε σχέση με τη συμμετοχή των γυναικών στη Βουλή και στην κυβέρνηση έχουν αλλάξει από τότε, δεδομένου ότι μεσολάβησαν οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.  Βέβαια, οι ταχτικοί θαμώνες του ιστολογίου θα έχετε μάλλον τοποθετηθεί ήδη -αλλά τίποτα δεν σας εμποδίζει να επαναλάβετε την άποψή σας, αν δεν βαριέστε, χώρια που δεν αποκλείεται να έχετε σε κάποιο σημείο μεταβάλει άποψη.

Σύμφωνα με το γνωστό ρητό, «Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού». Εδώ θα ταίριαζε το χαριτολόγημα που λέγαμε στα φοιτητικά μου χρόνια («το άλλο μισό στην Κίνα βρίσκεται»), και θα ταίριαζε επειδή το ρητό έχει κινέζικη προέλευση, αφού αν δεν κάνω λάθος το είπε ο Πρόεδρος Μάο. Μάλιστα, η αρχική μορφή είναι: «Οι γυναίκες κρατάνε το μισό του ουρανού». Είτε έτσι είτε αλλιώς, η φράση «μισό του ουρανού» έχει καθιερωθεί διεθνώς, μάλιστα μια διεθνής ΜΚΟ που προωθεί την ισότητα των φύλων λέγεται Half the sky movement. Το μισό του ουρανού στη θεωρία, στην πράξη αρκετά λιγότερο, καθώς σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου οι γυναίκες έχουν λειψή εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στους κρατικούς θεσμούς, ιδίως στα υψηλά κλιμάκια. Οπότε, δεν μπορούμε να μιλάμε για το μισό του ουρανού -ένα 20% μπορεί να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Στη χώρα μας, η υποεκπροσώπηση των γυναικών είναι σοβαρή και μόνιμη. Ακόμα χειρότερα, στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ο αριθμός των γυναικών μειώθηκε αισθητά σε σύγκριση με τη Βουλή του Ιανουαρίου 2015: αυτή τη στιγμή έχουμε μόνο 55 γυναίκες επί συνόλου 300 βουλευτών (ποσοστό 18,33%), ενώ στη βραχύβια βουλή των πρώτων μηνών του 2015 είχαμε 70 (23,3%) που είναι και το ρεκόρ από καταβολής ελληνικού κράτους. Η σημερινή επίδοση είναι χειρότερη ακόμα και από τη Βουλή του Ιουνίου 2012, που είχε 63 γυναίκες (ποσοστό 21%) και λίγο μόνο καλύτερη από τον αριθμό του 2009 (52 γυναίκες). Εννοείται ότι στα παλαιότερα χρόνια ο αριθμός των γυναικών ήταν ακόμα μικρότερος.

Το 18,18% του ουρανού

Το σημερινό άρθρο είναι επικαιροποιημένη επανάληψη ενός παλιότερου -και μάλιστα όχι και τόσο παλιού, προπέρσινου, που μάλιστα το είχατε σχολιάσει δεόντως αφού είχε συγκεντρώσει 283 σχόλια. Αλλά αυτή η ανακύκλωση δεν γίνεται επειδή το παλιότερο άρθρο είχε περάσει απαρατήρητο, ούτε επειδή δεν προλαβαίνω να γράψω φρέσκο, αλλά επειδή πιστεύω ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που εξακολουθεί να μην έχει διευθετηθεί και που πρέπει να διευθετηθεί, οπότε δεν βλάφτει να το επαναλάβω. Βέβαια, πρέπει να το πω, πολύ λίγοι συμφωνούν μαζί μου -αλλά τι να κάνουμε, θα το αντέξω.

Μεθαύριο έχουμε 8 Μαρτίου, την παγκόσμια μέρα της γυναίκας, οπότε σήμερα αναδημοσιεύω επικαιροποιημένο ένα άρθρο που είχα δημοσιεύσει πρόπερσι στις 8 Μαρτίου, ένα μάλλον σύντομο άρθρο, στο οποίο ζητούσα κυρίως τη γνώμη σας. (Βέβαια, οι ταχτικοί θαμώνες του ιστολογίου θα έχετε μάλλον τοποθετηθεί στο προπέρσινο άρθρο -αλλά τίποτα δεν σας εμποδίζει να επαναλάβετε την άποψή σας, αν δεν βαριέστε, χώρια που δεν αποκλείεται να έχετε κάπως μεταβάλει άποψη.

Σύμφωνα με το γνωστό ρητό, «Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού». Εδώ θα ταίριαζε το χαριτολόγημα που λέγαμε στα φοιτητικά μου χρόνια («το άλλο μισό στην Κίνα βρίσκεται»), και θα ταίριαζε επειδή το ρητό έχει κινέζικη προέλευση, αφού αν δεν κάνω λάθος το είπε ο Πρόεδρος Μάο. Μάλιστα, η αρχική μορφή είναι: «Οι γυναίκες κρατάνε το μισό του ουρανού». Είτε έτσι είτε αλλιώς, η φράση «μισό του ουρανού» έχει καθιερωθεί διεθνώς, μάλιστα μια διεθνής ΜΚΟ που προωθεί την ισότητα των φύλων λέγεται Half the sky movement. Το μισό του ουρανού στη θεωρία, στην πράξη αρκετά λιγότερο, καθώς σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου οι γυναίκες έχουν λειψή εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στους κρατικούς θεσμούς, ιδίως στα υψηλά κλιμάκια. Οπότε, δεν μπορούμε να μιλάμε για το μισό του ουρανού -ένα 20% μπορεί να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Στη χώρα μας, η υποεκπροσώπηση των γυναικών είναι σοβαρή. Στη Βουλή που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές έχουμε μόνο 70 γυναίκες επί συνόλου 300 βουλευτών (ποσοστό 23,3%) -και πάλι καλά να λέμε, αφού πρόκειται για ρεκόρ από καταβολής ελληνικού κράτους. Ρεκόρ, αλλά με μικρή πρόοδο σε σχέση με την προηγούμενη Βουλή, του 2012, που είχε 63 γυναίκες (ποσοστό 21%). Η άνοδος οφείλεται κυρίως στη νέα εκλογική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ. Στη Βουλή του 2009 είχαμε 52 μόνο γυναίκες, και στα παλιότερα χρόνια ακόμα λιγότερες.

Η αύξηση της εκπροσώπησης των γυναικών στη Βουλή ήταν σχετικά μικρή από το 2012 στο 2015 επειδή, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε αρκετά περισσότερες γυναίκες (45 έναντι 26 το 2012, ποσοστό 30,2%), στη ΝΔ το ποσοστό των γυναικών είναι ντροπιαστικά χαμηλό, μόνο 10 σε 76 (13,2%). Τα άλλα κόμματα έχουν ολιγομελείς κοινοβουλευτικές ομάδες, οπότε είναι λιγότερο ασφαλής η εξαγωγή συμπερασμάτων, πάντως το καλύτερο ποσοστό γυναικείας εκπροσώπησης το έχει το ΚΚΕ (με 4/15) και το χειρότερο η ναζιστική συμμορία με 2/17. Πάντως, για να λέμε και τα στραβά της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξέλεξε πολλές γυναίκες σε απόλυτο αριθμό, αλλά σε ποσοστό σημείωσε πτώση σε σχέση με το 2012 (τότε είχε 26/71, ποσοστό 36,6%, τώρα έχει 45/149, ποσοστό 30,2%).

Παρ’ όλ’ αυτά, το ποσοστό μας στη Βουλή, το σημερινό, το 23,3%, δεν μας ντροπιάζει στην παγκόσμια κατάταξη. Ο πίνακας στο λινκ που έδωσα δίνει τα στοιχεία για την 1η Ιανουαρίου, δεν παίρνει δηλαδή υπόψη του τις πρόσφατες εκλογές. Αν τις υπολογίσουμε, ανεβαίνουμε στην 55η παγκόσμια θέση ξεπερνώντας με βραχεία κεφαλή το Ηνωμένο Βασίλειο και βρισκόμαστε στην 18η θέση από τις 28 χώρες της ΕΕ αλλά δεν απέχουμε πολύ από αρκετές άλλες χώρες όπου το ποσοστό των γυναικών στη βουλή βρίσκεται κάτω από το 30% (από τις σκανδιναβικές χώρες απέχουμε έτη φωτός). Από την άλλη, αν η Ελλάδα υστερεί σε ευρωπαϊκή κλίμακα, βρίσκεται περίπου στον παγκόσμιο μέσο όρο και αφήνει πίσω της πολλές συντηρητικές χώρες, όπως τις ισλαμικές, τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία, όπου το ποσοστό γυναικών στη Βουλή είναι ακόμα χαμηλότερο.

Αυτό που μας ντροπιάζει πραγματικά είναι το ποσοστό γυναικών στην κυβέρνηση, όπου και η νέα κυβέρνηση, αν και με κορμό την Αριστερά, έχει χαμηλότατο ποσοστό γυναικών, μόλις 6 σε 45 υπουργικούς θώκους συν την Πρόεδρο της Βουλής. Κάτι τέτοιο κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται από το Σύνταγμα.

Το 20% του ουρανού

Σήμερα είναι 8 Μαρτίου, η παγκόσμια μέρα της γυναίκας και μια γρήγορη ματιά στα περιεχόμενα του ιστολογίου μού δείχνει ότι είναι η πέμπτη 8η Μαρτίου από τότε που άρχισε να εκπέμπει το ιστολόγιο (στις 16.2.2009) και δεν έχω ποτέ ανεβάσει κάτι σχετικό με τη σημερινή μέρα -οπότε επανορθώνω σήμερα με ένα πολύ σύντομο θέμα, στο οποίο θα ζητήσω κυρίως τη γνώμη σας.

Σύμφωνα με το γνωστό ρητό, «Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού». Εδώ θα ταίριαζε το χαριτολόγημα που λέγαμε στα φοιτητικά μου χρόνια («το άλλο μισό στην Κίνα βρίσκεται»), και θα ταίριαζε επειδή το ρητό έχει κινέζικη προέλευση, αφού αν δεν κάνω λάθος το είπε ο Πρόεδρος Μάο. Μάλιστα, η αρχική μορφή είναι: «Οι γυναίκες κρατάνε το μισό του ουρανού». Είτε έτσι είτε αλλιώς, η φράση «μισό του ουρανού» έχει καθιερωθεί διεθνώς, μάλιστα μια διεθνής ΜΚΟ που προωθεί την ισότητα των φύλων λέγεται Half the sky movement. Το μισό του ουρανού στη θεωρία, στην πράξη αρκετά λιγότερο, καθώς σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου οι γυναίκες έχουν λειψή εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στους κρατικούς θεσμούς, ιδίως στα υψηλά κλιμάκια. Οπότε, δεν μπορούμε να μιλάμε για το μισό του ουρανού -ένα 20% μπορεί να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Στη χώρα μας, η υποεκπροσώπηση των γυναικών είναι σοβαρή. Στη Βουλή υπάρχουν μόνο 63 γυναίκες επί 300 βουλευτών (ποσοστό 21%) -αλλά και πάλι καλά να λέμε, διότι τέτοιοι αριθμοί είναι πρωτοφανείς για τα ελληνικά πράγματα και οφείλονται στην εκλογική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ, που εξέλεξε 26 γυναίκες (σε σύνολο 71 εδρών, 36,6%). Στη Βουλή του 2009 είχαμε 52 μόνο γυναίκες, και στα παλιότερα χρόνια ακόμα λιγότερες. Στην τωρινή βουλή, τα μικρότερα κόμματα, με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ (3 στις 28) και φυσικά τη ναζιστική συμμορία (μόνο η σύζυγος του διοικητή), έχουν πολύ καλά ποσοστά εκπροσώπησης των γυναικών, αλλά την πλάστιγγα τη γέρνει η Νέα Δημοκρατία, που έχει ένα ισχνό 15% (18 γυναίκες σε 125 βουλευτές, 14,4% για την ακρίβεια.

Παρ’ όλ’ αυτά, το ποσοστό μας στη Βουλή, το σημερινό, το 21%, δεν μας ντροπιάζει στην παγκόσμια κατάταξη, αφού μπορεί να βρισκόμαστε στην 2oή θέση από τις 27 χώρες της ΕΕ αλλά δεν απέχουμε πολύ από αρκετές άλλες χώρες όπου το ποσοστό των γυναικών στη βουλή βρίσκεται κάτω από το 30% (από τις σκανδιναβικές χώρες απέχουμε έτη φωτός). Από την άλλη, αν η Ελλάδα υστερεί σε ευρωπαϊκή κλίμακα, βρίσκεται ακριβώς στον παγκόσμιο μέσο όρο και αφήνει πίσω της πολλές συντηρητικές χώρες, όπως τις ισλαμικές ή τις ΗΠΑ, όπου το ποσοστό γυναικών στη Βουλή είναι ακόμα χαμηλότερο.