Σαν σήμερα κλείνουν 121 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Σκέφτηκα να γιορτάσω την επέτειο παρουσιάζοντας ένα (απ’ όσο ξέρω) άγνωστο ποίημά του, που δεν περιλαμβάνεται στα Άπαντά του, όσα δηλαδή μπόρεσε να συγκεντρώσει το 1964 ο Άρης Δικταίος, και δεν νομίζω να έχει δημοσιευτεί αλλού (αν κάνω λάθος, ενημερώστε με!).
Επιπλέον, το ποίημα είναι ταιριαστό για γενέθλια, αφού γράφτηκε από τον νεαρό Λαπαθιώτη την παραμονή των εικοστών γενεθλίων του, τη νύχτα της 30ής Οκτωβρίου 1908, πριν από 101 χρόνια δηλαδή.
Να προειδοποιήσω πως το ποίημα δεν βρίσκεται σε τελική μορφή, αφού κάποιες στροφές επαναλαμβάνονται, ενώ άλλες έχουν διαγραφές. Θα μπορούσαμε να το πούμε πρωτόλειο, αν και ο νεαρός Λαπαθιώτης το 1908 είχε ήδη δημοσιέψει πολλά ποιήματα.
(Η φωτογραφία βέβαια παρουσιάζει τον Λαπαθιώτη όχι στα 20 χρόνια του, αλλά κάπως νεότερον).
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 