Νόμιζα πως θα ήταν πρωτολογισμός, αλλά έπεσα έξω -αν τον γκουγκλίσετε, ο όρος «ουμπεροποίηση» βγάζει καμιά δεκαριά γκουγκλιές. Ο αντίστοιχος γαλλικός, uberisation, έχει αξιωθεί δικό του λήμμα στη Βικιπαίδεια, ενώ το αντίστοιχο αγγλικό λήμμα παραπέμπει στον γενικότερο όρο Sharing economy, που έχει αποδοθεί στα ελληνικά «Οικονομία του διαμοιρασμού».
Η ουμπεροποίηση αναφέρεται, βεβαίως, στην αμερικανική εταιρεία Uber που δραστηριοποιήθηκε αρχικά στον τομέα των υπηρεσιών ταξί αν και έχει στη συνέχεια επεκτείνει τις δραστηριότητές της και αλλού. Ουμπεράδες είναι οι οδηγοί που «συνεργάζονται» με την εταιρεία. Κατά γενικό κανόνα δεν είναι επαγγελματίες οδηγοί, δεν έχουν δηλαδή επαγγελματική άδεια, διαθέτουν οι ίδιοι το αυτοκίνητο με το οποίο γίνεται η μεταφορά (συνήθως είναι το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο) και εισπράττουν κόμιστρο αρκετά χαμηλότερο από αυτό που χρεώνουν τα επίσημα ταξί στην αντίστοιχη πόλη. Συνήθως ο πελάτης δεν πληρώνει τον ταξιτζή αλλά την εταιρεία μέσω πιστωτικής κάρτας, και φυσικά η εταιρεία εισπράττει μια προμήθεια, που δεν ξέρω σε ποιο ποσοστό κυμαίνεται. Η εταιρεία έχει φτιάξει την εφαρμογή για σμαρτόφωνα, με την οποία οι πελάτες έρχονται σε επαφή με τους οδηγούς. Αυτό πουλάει. Υποτίθεται επίσης ότι ελέγχει τους οδηγούς «της», ότι εγγυάται την ευσυνειδησία τους και την ασφάλεια της μεταφοράς. Επίσης, μέσω της εφαρμογής, ο πελάτης βαθμολογεί τον οδηγό -να πάλι η αξιολόγηση, που την κουβεντιάσαμε και χτες.
Η Uber έχει συναντήσει αντιδράσεις από τον επίσημο κλάδο των ταξιτζήδων σε πολλές περιοχές του κόσμου, ιδίως στην Ευρώπη. Στη Γαλλία έχουν σημειωθεί πολλές φορές επεισόδια όπου ταξιτζήδες έχουν προκαλέσει φθορές σε αμάξια ουμπεράδων.Τους κατηγορούν για αθέμιτο ανταγωνισμό, αφού, όπως φαίνεται, οι άδειες των ταξί και εκεί είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης και πωλούνται ακριβά (δεν μας έλεγε αλήθεια ο Ραγκούσης το 2011 όταν ισχυριζόταν ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχει το φαινόμενο της άδειας ταξί).
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 