Μεζεδάκια μετά το ναυάγιο

Κατά τις εκτιμήσεις πολλών σχολιαστών, η σύνοδος κορυφής των Βρυξελλών έκλεισε με ναυάγιο, οπότε τα σημερινά μεζεδάκια είναι μεζεδάκια μετά το ναυάγιο. Όμως και τη Δευτέρα θα γίνει νέα συνεδρίαση, της ευρωομάδας, οπότε δεν αποκλείεται τα μεζεδάκια να αποδειχτούν και μεζεδάκια πριν από το ναυάγιο ή εν μέσω δύο ναυαγίων -αλλά ας μην προτρέχουμε, πολύ περισσότερο που βρήκαμε και τίτλο για το άρθρο.

Την ωραία φωτογραφία αριστερά την πήρα από το protagon.gr -και εκτός από εικονογράφηση του άρθρου μού προσφέρει και το πρώτο μεζεδάκι. Αν προσέξετε τη λεζάντα, στη δεύτερη αράδα, γράφει ότι υπήρξαν «διαφωνίες εταιρίων», που ίσως είναι διασταύρωση του εταίρου με την εταιρεία, αλλά δεν νομίζω να ήταν εκούσιο.

Το επόμενο μεζεδάκι μού το έστειλε φίλος και είναι από ρεπορτάζ του in.gr. Σύμφωνα λοιπόν με τον ηγέτη της Χαμάς, «το Ισραήλ απέτυχε να πετύχει τους στόχους της επιχείρησης στη Λωρίδα της Γάζας». Καιρό γράφω για το «απέτυχε να…» που είναι κακή μετάφραση τού failed to… αλλά ως τώρα δεν είχα δει το «απέτυχε να πετύχει» (προφανώς από το failed to accomplish).

Ίσως πρέπει να ανακηρύξουμε το ρήμα «πετυχαίνω» σε Ταλαιπωρημένη Λέξη της βδομάδας, διότι πρωταγωνιστεί και στο επόμενο μεζεδάκι, που το έστειλε καλή φίλη και συνάδελφος. Η αστυνομία έπιασε κάποιους στο Βόλο με εκρηκτικά στο αυτοκίνητό τους και ο οδηγός δήλωσε ότι οι άλλοι δύο δεν γνώριζαν το φορτίο, και αυτό το έκανε «για να πετύχουν καλής μεταχείρισης». Φυσικά, το σωστό είναι «να τύχουν», αν και προσωπικά δεν το πολυσυνηθίζω, μια και βρίσκω άβολη τη σύνταξη με γενική (βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσαμε εύκολα να το συντάξουμε και με αιτιατική, έτυχε ευνοϊκή μεταχείριση, όπως λέγαμε μικροί ότι «τύχαμε» τον Κολοκοτρώνη ή τον Πελέ στα χαρτάκια).

Επί της ουσίας βέβαια, η είδηση είναι μάλλον ανησυχητική, αφού ο συλληφθέντας (σικ) ομολόγησε ότι είχε σκοπό να κάψει ένα τζαμί, κατ΄εντολή της Χρυσής Αυγής, που του έδιναν να κάνει μερικά μεροκάματα, προφανώς για να τους προσφέρει παρόμοιες υπηρεσίες. Είναι όμως επαγγελματική διαστροφή των γραφιάδων να μην προσέχουν μόνο το περιεχόμενο της είδησης αλλά και τον τρόπο που είναι γραμμένη. Η οποία είδηση έχει και δεύτερο μαργαριταράκι, μια και το τζαμί που θα έκαιγε ο 22χρονος βρισκόταν στην οδό Αδμηττού στο Βόλο. Δεν ξέρετε πού είναι η οδός Αδμηττού; Είναι στη διασταύρωση της Αδμήτου με την Αρδηττού! (Αδμήτου βέβαια είναι το σωστό, ο Άδμητος ήταν βασιλιάς στις Φερές, δηλαδή εκεί κοντά -αλλά τον έχει επισκιάσει η γυναίκα του, η Άλκηστη).

Ερώτηση άλλου φίλου και συναδέλφου: Δεν είναι παράξενο που τα αντιιικά (antivirus) τα γράφουμε με τρία ι, ενώ τα αντιρετροϊκά τα γράφουμε μόνο με ένα; (π.χ. εδώ). Υπάρχει και ο τύπος «αντιρετροϊικά», αλλά υστερεί σαφώς σε συχνότητα χρήσης. Παράξενο είναι, αλλά δεν το βρίσκω αφύσικο, η γλώσσα δεν εξελίσσεται πάντοτε σύμφωνα με τις προβλέψεις.

Συνεχίζω με ένα μαργαριτάρι που ψάρεψε ο φίλος Θέμης και το σχολίασε πολύ νόστιμα στη Λεξιλογία: Π.Μπόφινγκερ: Η κρίση επέφερε στη Γερμανία κέρδη δισεκατομμυρίων
Σχόλιο του Θέμη: Η αειφόρα σύγχυση μεταξύ του αποφέρω και του επιφέρω με κάνει να υποφέρω από την αποφορά και να το αναφέρω καταφερόμενος εναντίον της. Δεν μπορώ να την αφήσω να περιφέρεται, αλλά ελπίζω να τη μεταφέρω χωρίς να παραφέρομαι. Δεν είναι ίδια, βρε παιδιά: διαφέρουν!

Οι χαρτογράφοι της Νομανσλάνδης παρακαλούνται να πιάσουν τα μολύβια τους, διότι σε πρόσφατο άρθρο της Αυγής ανακαλύφθηκαν τα «νησιά Channel».

Τρεις ή τέσσερις φίλοι μού έστειλαν ηλεμήνυμα στο οποίο με ρωτάνε αν υπάρχει ο τύπος «της εντολίδος», που χρησιμοποίησε δικηγόρος αναφερόμενος σε μια υπόθεση για την οποία έχει ήδη γίνει αρκετός θόρυβος. Ομολογώ ότι δεν τον ήξερα, αλλά στη Λεξιλογία που το συζητήσαμε προέκυψε ότι ο τύπος «η εντολίς», ως θηλυκό του «εντολεύς», αν και δεν είναι αρχαίος, υπάρχει και πλάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα -τον καταγράφει ο Κουμανούδης στη «Συναγωγή νέων λέξεων». Προφανώς τόσα χρόνια έμενε κρυμμένος σε υπόγειους διαδρόμους δικαστηρίων και ξαφνικά βγήκε στο φως της ημέρας και μας τρόμαξε. Έτσι κι αλλιώς πάντως, μόνο δικηγόροι πρόκειται να τον χρησιμοποιούν ή να μην τον χρησιμοποιούν.

Ένα πανέξυπνο άρθρο που διάβασα σε έναν ιστότοπο που έχει και πολλά άλλα έξυπνα άρθρα, αποδεικνύει ότι, μετά το αμπεμπαμπλόμ και το «άκατα μάκατα σούκουτου μπε» έχει αρχαία προέλευση, και μάλιστα εμφανίζεται στον Δίσκο της Φαιστού,  όπως συμπέρανε «μετά από χρόνια έρευνας και μελέτης ο συνταξιούχος αυτοκινητιστής από την Αγία Βαρβάρα Αττικής, Αγησίλαος Κακαρούκας». Εγώ βέβαια, όπως ίσως θα θυμάστε, είχα δώσει μια διαφορετική εκδοχή για την αρχαιοελληνική προέλευση του άκατα-μάκατα, αλλά δεν επιμένω -άλλωστε οι δυο εκδοχές δεν διαφέρουν και τόσο πολύ και ίσως μπορούν να ενοποιηθούν.

Παραξενεύεται ένας φίλος με τη διατύπωση που χρησιμοποίησε ο υφυπουργός Παιδείας, που έκανε λόγο για «αύξηση λεκτικής και προφορικής βίας«. Είναι λίγο περίεργο, αν και τα δύο δεν ταυτίζονται. Πάντως, δεν αποκλείω να ειπώθηκε «ηλεκτρονική και προφορική» και να μεταφέρθηκε λάθος.

Κάποιο βραβείο δημοσιογραφίας πρέπει να δοθεί στους σκληρά αγωνιζόμενους ανακρ… δημοσιογράφους του Σκάι που πρωτοστάτησαν στο ξεσκέπασμα του ανθέλληνα ευρωβουλευτή εδώ:

Και κλείνω με ένα υστερόγραφο. Έγραψα πιο πάνω «ο συλληφθέντας» και έβαλα «σικ». Ωστόσο, ο τύπος χρησιμοποιείται πάρα πολύ, και με έκπληξη διαπιστώνω ότι τον βλέπω και σε προπύργια του γλωσσικού ευπρεπισμού, όπως στην Καθημερινή (προχτεσινό: σε βάρος του συλληφθέντα σχηματίστηκε δικογραφία…) Μοιραία, όταν ένας τύπος τρίβεται στη χρήση, εξομαλύνεται. Έτσι και πριν από εκατό χρόνια, όλοι έλεγαν «ο απαλλαγέντας, βγήκε απαλλαγέντας», για όσους είχαν πάρει απαλλαγή από τον στρατό. Βέβαια, το μειονέκτημα του τύπου «ο συλληφθέντας» είναι ότι δεν έχει θηλυκό. Ε, ας μην πιάνουν γυναίκες.