Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Οπωροφόρες λέξεις

oporof

Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2013 από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος το καινούργιο μου βιβλίο, «Οπωροφόρες λέξεις».

Σύμφωνα με τον υπότιτλό του, είναι μια χυμώδης ιστορία των καρπών και των ονομάτων τους. Το χυμώδης βέβαια, θα το κρίνουν οι αναγνώστες, αλλά το έβαλα για να δείξω ότι δεν είναι μια στεγνή επιστημονική πραγμάτευση του θέματος, δεν πρόκειται για μια εξέταση των φρούτων από μαγειρική,  διατροφολογική ή βοτανολογική σκοπιά· δεν θα σας πω ποια ιχνοστοιχεία περιέχει ο κάθε καρπός, ούτε τι πρέπει να τρώτε για να διατηρήσετε τη σιλουέτα  ή την υγεία σας. Ούτε θα σας δώσω πρωτότυπες συνταγές μαγειρικής με φρούτα. Κι όμως, προσκαλώ τους αναγνώστες να πάρουν μέρος σε ένα συμπόσιο.

Το συμπόσιο αυτό είναι ιστορικό, γλωσσικό, λογοτεχνικό, λαογραφικό: λέμε μερικά πράγματα για την ιστορία του κάθε καρπού και το πώς έφτασε στα μέρη μας, θυμόμαστε τι έλεγαν για τον καρπό αυτό οι αρχαίοι και Βυζαντινοί συγγραφείς, αναφερόμαστε στα ονόματα του κάθε καρπού, τόσο στο σημερινό όσο και στα παλαιότερα, καθώς και στις διαλεκτικές ονομασίες του, γνωρίζουμε την ετυμολογία των ονομάτων, τις παροιμιακές και ιδιωματικές φράσεις με το συγκεκριμένο φρούτο, την παρουσία του στη λογοτεχνία και στη λαογραφία. Με δυο λόγια, βλέπουμε τη θέση που έχει το κάθε φρούτο στον πολιτισμό μας και (πιο συνοπτικά, βέβαια) στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Η περιήγηση αυτή βέβαια δεν είναι εξαντλητική – για το καθένα από τα φρούτα μπορεί να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο, μάλιστα για πολλά έχει όντως γραφτεί. Ωστόσο, από το πολύ υλικό που υπάρχει, πιστεύω πως διάλεξα τους μεγαλύτερους, τους γευστικότερους, τους πιο ζουμερούς καρπούς για να σας φιλέψω.

Στους ταχτικούς φίλους του ιστολογίου, το περιεχόμενο του βιβλίου δεν θα είναι εντελώς άγνωστο. Πολλά από τα κεφάλαια του βιβλίου πρωτοδημοσιεύτηκαν στο ιστολόγιο. Στο βιβλίο, βέβαια, παρουσιάζονται ξαναδουλεμένα και αισθητά βελτιωμένα, μεταξύ άλλων χάρη στα πολλά και εύστοχα δικά σας σχόλια -και σας ευχαριστώ όλους θερμά.

Συνολικά στο βιβλίο εξετάζονται πάνω από σαράντα φρούτα και καρποί, τα περισσότερα στο δικό τους κεφάλαιο, τα σπανιότερα μαζί με άλλα. Παραθέτω τα περιεχόμενα του βιβλίου -θα μαντέψετε, φαντάζομαι, ποιος καρπός εννοείται σε κάθε κεφάλαιο.

Πρόλογος

Τα φρούτα, οι καρποί, τα πωρικά, τα γεμίσια

Διαίρεση των οπωρικών

Ο βασιλιάς των φρούτων

Ο φτωχός συγγενής του βασιλιά

Το πανάρχαιο φρούτο

Μαρμελάδα από κυδώνι

Το περιφρονημένο φρούτο

Το πονηρό φρούτο

Το σύκο που ήρθε απ’ αλλού

Να κεράσει ένα κεράσι;

Το αγαπημένο φρούτο των παιδιών… που δεν είναι φρούτο

Η ελληνική φράουλα

Τι εστί βερίκοκο;

Το φρούτο από τη Συρία

Το φρούτο από την Περσία

Ο ώριμος καρπός

Το ελληνικό πεπόνι με τα πολλά ονόματα

Κίτρινο κίτρο, ζουμερό λεμόνι

Γλυκά πορτοκάλια, πικρά νεράντζια

Το μικρό πορτοκάλι

Τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή

Το θεϊκό φρούτο

Το ελληνικό μαύρο χρυσάφι

Το άλλο φρούτο του Παραδείσου

Ανανάς και άλλα εξωτικά

Το κινέζικο φρούτο με το ελληνικό όνομα

Μούρα, βατόμουρα και άλλα φρούτα του δάσους

Ο επικεφαλής της φρουράς

Το βελανίδι του Δία

Το καρύδι από τον Πόντο

Το ελληνικό καρύδι

Το αιγινήτικο είναι νοστιμότερο

Καρποί  από φοίνικες

Επίμετρο: Ο Πωρικολόγος

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία αλλά και στα ηλεβιβλιοπωλεία,  σε τιμή που επιδιώχτηκε να είναι προσιτή (αν και με τη συμπίεση των εισοδημάτων, αυτό δεν είναι προφανές). Ελπίζω να χαρείτε το συμπόσιο αυτό και θα περιμένω τη γνώμη σας.

ΥΓ Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι παρμένο από έναν διάσημο πίνακα του αναγεννησιακού Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο (Arcimboldo, 1527-1593), το Καλοκαίρι (ή μάλλον με μία παραλλαγή του πίνακα αυτού, μια και ο Αρτσιμπόλντο είχε τη συνήθεια να φτιάχνει πολλές παραλλαγές των έργων του).

Παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο Παναγιώτης Σκορδάς στο Εμπρός της Μυτιλήνης.

Συνέντευξη σχετικά με το βιβλίο αλλά και για άλλα θέματα έδωσα στην Αναστασία Τσιότσκα και στον ιστότοπο mybook.gr, του γιαννιώτικου βιβλιοπωλείου Αναγνώστης.

Συνέντευξη σχετικά με το βιβλίο στη Ράνια Μπουμπουρή και στο diastixo.gr (22.6.2013)

Παρουσίαση του βιβλίου στο kerdos.gr (11.7.2013)

Παρουσίαση του βιβλίου από τον Γιώργο Ρομπόλα και το metropolispress.gr (11.7.2013)

Παρουσίαση του βιβλίου από τη Λαμπρινή Κουζέλη στην ηλέκδοση του Βήματος (15.8.2013)

Συνέντευξη σχετικά με το βιβλίο στην Έλενα Χατζηιωάννου και την εκπομπή «Λόγια της πόλης» του Αθήνα 984 (21.8.2013) [από 33.09 έως 45.20 του αρχείου]

Κριτική από τον Δημοσθένη Κερασίδη στο diastixo.gr (27.8.2013)

Εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου έγινε στις 26 Οκτωβρίου 2013 στη Σύρο.

Το βιβλίο παρουσιάστηκε στο βιβλιοπωλείο Ιανός στις 30 Οκτωβρίου 2013. Για την εκδήλωση αυτή έχω φτιάξει ειδική σελίδα.

Κριτική από τον Σωτήρη Δημητρίου στον ιστότοπο του Αναγνώστη (13.11.2013)

Παρουσίαση του βιβλίου από το Αθηναϊκό Πρακτορείο σε πολλούς ιστοτόπους, όπως της Ημερησίας (30.11.2013) ή του nooz.gr (2.12.2013)

Κριτική από τον Κωνσταντίνο Τρικουνάκη στο literature.gr (30.12.2016)

48 Σχόλια to “Οπωροφόρες λέξεις”

  1. ΓΙΩΤΗΣ said

    Εφόσον θα μας τιμήσετε με την παρουσία σας στα Γιάννενα, θα σας δούμε εκεί. Προς το παρόν να πω ότι τα άγουρα πεπονάκια τα λέμε εμείς εδώ κορασίδια, ενώ εκτός από τα πορτοκάλια Merlin υπάρχουν και τα σαγκουίνια. (Για να μην αναφέρω τη διάκριση σε κοινά και ομφαλοφόρα που υπάρχει στον πίνακα δήλωσης αγροτικού εισοδήματος που ανακοινώνει κάθε χρόνο το Υπουργείο Οικονομικών). Επιπλέον, παλιά τα αγγούρια (τουλάχιστον στο χωριό μου) τα λέγαμε καστραβέτσια(και τα καρπούζια χειμωνικά και τις πιπεριές πάπρικες και τις μελιτζάνες πατριτζάνες), ενώ στις κατηγορίες των απιδιών (η λέξη αχλάδι ακούστηκε στο χωριό μου πρώτη φορά στο σχολείο) υπάρχουν τα γκορτσάπιδα και τα χειμωνάπιδα (Κοντούλες και Κριστάλια επίσης). Καρπός του δάσους πολύ σημαντικός μάλιστα τόσο σα λουλούδι όσο και σαν ώριμος, είναι ο καρπός της αφροξυλιάς, την οποία εμείς τη λέμε ζντόκο. Τα λουλούδια βέβαια τα λέμε φραξλάνθια. Αλλού, διάβασα ότι τη λένε σαμπούκο. Το λουλούδι ξεραμένο και βρασμένο μαζί με λουλούδια από μολόχα και λίγο φύλλο κισσού είναι εξαίρετο φάρμακο για το βήχα, ιδιαίτερα αν το πίνει κάποιος με πικρό μέλι από κουμαριές. Ο ώριμος καρπός κάνει πολύ ωραία μαρμελάδα και είναι αγαπημένη τροφή για τα κοτσύφια.Τα βερίκοκα τα λένε καϊσια οι Μακεδόνες, εμείς εδώ όμως καϊτσες λέμε τα μανιτάρια του είδους Amanita Caesaria που μοιάζουν πολύ στο χρώμα με τα βερίκοκα. Μήπως η τουρκική λέξη έχει να κάνει με το χρώμα; Στα σύκα έχουμε τα τσεπελόσυκα, άσπρα σύκα που ωριμάζουν πολύ και γίνονται πολτός, ενώ αν ξεραθούν κάνουν πολύ ωραίες συκομαϊδες. Κάπου διάβασα ότι τσεπέλ είναι τούρκικη λέξη και σημαίνει βρωμιά. (Οπότε το Τσεπέλοβο είναι Βρωμοχώρι;). Για τους ομοφυλόφιλους και τις συκιές αυτό που ήξερα εγώ είναι ότι έχουν κι αυτοί μέλι από πίσω όπως και τα σύκα. Άλλα φρούτα που τρώγαμε κι ακόμα τρώμε είναι τα σούρβα (από κάτω όπως τα γκόρτσα), τα κράνα, και τα κόκκινα και τα πιο σπάνια και πιο μεγάλα κίτρινα κράνα, αλλά και τα ώριμα βούρβαλα (μικρά στο μέγεθος σαν τα κόκκινα κράνα αλλά στρογγυλά και μωβ, όταν είναι άγουρα σου μουδιάζουν πολύ το στόμα. Οι βουρβαλιές μοιάζουν με παλιούρια και δεν υπάρχει φράχτης που να μην έχει)

  2. sarant said

    Σας ευχαριστώ πολύ για τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, θα τα πούμε και στα Γιάννενα! Τα καστραβέτσια και οι πατριτζάνες πάνε για επόμενο τόμο 🙂

  3. ΧΑΡΙΤΩΝΑΣ said

    ΚΥΡΙΕ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΒΙΒΛΙΑ.ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΦΩΤΙΣΗ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ.

  4. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ αγαπητέ!

  5. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    Από τη ζήλια μου δεν έχω ακόμη πάρει το βιβλίο. «Βασανίζομαι», το λεν και οι τοίχοι.
    Με αγάπη και κέφι ένα σουρεαλιστικό χαϊκού 7-5-5
    Λιώμα οπωροφόρες
    σελίδες.πολτός
    λούζω τα μαλλιά

    αλλά και 7-5-7:
    …………………………
    λούζω μαλλιά-σώμα

    🙂 🙂 🙂 🙂 :))

  6. spiral architect said

    Επειδή έχει σχέση με βρώσιμα, βάζω την ερώτησή μου εδώ:
    Τι σημαίνει επακριβώς η γερμανική λέξη Rindfleischetikettierungsueberwachungsaufgabenuebertragungsgesetz; 😮

  7. Γς said

    εχς ξεφυγ

  8. Για όσους δεν ξέρουν γερμανικά, σημαίνει κυριολεκτικά «νόμος [για τη] μεταβίβαση των υποχρεώσεων εποπτείας της επισήμανσης του βοδινού κρέατος», όπου «επισήμανση» σημαίνει το τι γράφεται στις ετικέτες και συσκευασίες.

  9. sarant said

    6-8: Μην προτρέχουμε 🙂

  10. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    «Υποχρέωση ύπαρξης ετικέτας αναφοράς στη συσκευασία, προϊόντων που περιέχουν μοσχαρίσιο κρέας», λέει η γερμανομαθής Χημικός Μηχανικός εδώ.

  11. spiral architect said

    Ημαρτον και ξανά-μανά ήμαρτον!

  12. […] από το blog [ΕΔΩ] του Νίκου […]

  13. Λ said

    Εμείς τα μούρα τα λέμε βαβάτσινους (δηλαδή ο βαβάτσινος, του βαβάτσινου κοκ) Αρχίζουν να ωριμάζουν στα μέσα του Μάη και παν μέχρι τα μέσα του Ιούνη νομίζω.

    Κάτι που δεν ήξερα είναι ότι τα αμύγδαλα λέγονται και ελληνικά καρύδια. Στα ρωσικά ελληνικά καρύδια (грецкие орехи) λένε απλά τα καρύδια.

    Πολύ ωραίο βιβλίο όλο γεύση, άρωμα και χρώμα. Συγχαρητήρια!

    Υ.Γ. Από πού και ως που συγκρίνετε τα μέσπιλα με τα μόσφιλα; θεέ και κύριε!

  14. sarant said

    Eσείς στην Κύπρο, έτσι;
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια!

  15. Λ said

    Ναι Κύπρια. Έχω βρει τρία από τα βιβλία σας και τώρα ψάχνω το πρώτο (Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία). Ο βιβλιοπώλης γείτονάς μου μου είπε ότι έχει εξαντληθεί.

    Πάντως τα μόσφιλα δεν έχουν καμμία σχέση με τα μέσπιλα (το δέντρο/θάμνος της μοσφιλιάς στα αγγλικά λέγεται hawthorn). Στην Κύπρο φτιάχνουμε μαρμελάδα μοσφίλου που είναι πολύ δημοφιλής και τα αποξηραμένα άνθη της μοσφιλιάς τα κάνουμε τσάι.

    αhttp://books.google.com.cy/books?id=BvZX0ws63qUC&pg=PA310&dq=hawthorn+flower+tea&hl=en&sa=X&ei=15kdU9adDaX-ygP-zIHwDg&ved=0CEUQ6AEwAg#v=onepage&q=hawthorn%20flower%20tea&f=false

  16. sarant said

    Το πρώτο μου βιβλίο είναι η Γλώσσα μετ’ εμποδίων, που είχε εξαντληθεί αλλά ανατυπώθηκε πριν από 2-3 μήνες. Οι Λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία δεν ήξερα ότι έχει εξαντληθεί, πρέπει να το κοιτάξω. Για τα μόσφιλα έχετε δίκιο, θα κοιτάξω να το διορθώσω σε δεύτερη έκδοση.

  17. Λ said

    Το βιβλίο πάντως είναι καταπληκτικό. Αυτό που λέμε food for thought και κάτι παραπάνω.

    Θα ήθελα να σας παρακαλέσω στην επανέκδοση να συμπεριλάβετε και τη χαρουπιά (τερατσιά στα κυπριακά). Τα τεράτσια ήταν για την Κύπρο ότι τα σύκα για την Πελοπόννησο, πηγή εισοδήματος. Και τώρα αν και δεν φέρνουν μεγάλο εισόδημα εξακολουθούμε να τα τρώμε (μερικοί τα θεωρούν σούπερφουντ) αν και περισσότερο γνωστό είναι το τερατσόμελο και κάτι ζυμαρικά που φτιάχνονται με αυτό, τα τζιερτζιελλούθκια.

    Επίσης ίσως αξίζει να περιληφθεί μια παράγραφος στο κεφάλαιο με τα φραγκόσυκα για το δρακόφρουτο (dragon fruit) που επίσης παράγεται πάνω σε κάκτο και έχει χρώμα κατακόκκινο. Στην Κύπρο καλλιεργείται κανονικά και το βρίσκει κανείς στις περισσότερες υπεραγορές και φρουταρίες. Δεν έχει αγκάθια αλλά τσιμπά η τιμή: από 4 μέχρι 8 ευρώ το κιλό.

  18. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ, η χαρουπιά αξίζει άρθρο, αλλά θέλει μελέτη. Το δρακόφρουτο ομολογώ πως δεν το ήξερα.

  19. Λ said

    Καλιεργείται εδώ και μερικά χρόνια στην Κύπρο σε παραθαλάσσιες περιοχές. Στην Κύπρο καλλιεργούμε επίσης λωτούς και γκουάβες. Δεν ξέρω αν τις έχετε αναφέρει. Δεν διάβασα ακόμη όλο το βιβλίο γιατί θέλω να το απολαύσω σιγά σιγά.

  20. Λ said

    Μόνο για τα μήλα θα μπορούσα να μιλώ για ώρες. Θυμούμαι ένα από τα ποιήματα που απάγγελλε η μάνα μου παλιά (Δεν ξέρω αν είναι Κυπριακό ή Πανελλήνιο):

    Παρακαλώ την Παναγιά και προσκυνώ την Πόλιν
    Να μου χαρίσει τα κλειδιά να μπω στο περιβόλιν
    Να κόψω μήλα κόκκινα να πιω νερό δροσάτο
    Να γύρω να αποκοιμηθώ σε μια μηλιά πουκάτω
    Να πέφτουν τ’ άνθη πάνω μου τα μήλα στην ποδιά μου
    Και τα χρυσά τριαντάφυλλα τριγύρω στα μαλλιά μου.

    Τα Κυπριακά τσιατιστά που αρχίζουν με τη φράση «έσυρα το μήλο …» είναι άπειρα και τώρα που διάβασα το βιβλίο σας τα καταλαβαίνω καλύτερα.

    Πχ

    Έσυρα το μήλο πάνω στο δώμα της
    Τζ’ειπε μου αγαπάμε με το στόμα της

    Έσυρα το μήλο πας την αθασιά
    Τζ’ είπε μου εν νάρτει τζείνη τζ’ άλλη μια

    Έσυρα το μήλο πάνω στο κουτίν
    Τζι’ έπιασα τα βιζιά της τζ’ ήτουν σαν ροτσίν

    Έσυρα το μήλο τζ’ εν ετζύλησεν
    Τζ’ επήα να την φιλήσω τζι’ εν εκαϊλησεν
    κοκ

    Στο Κυπριακό ποιήμα Αροδαφνούσα η Ροδαφνού ξεκινά να πάει στο παλάτι κρατώντας μήλο:

    «Τζαι μήλον εις το σιέριν της τζιαι παίζει το τζαι πάει».

    Στην Κυπριακή διάλεκτο έχουμε τη λέξη «στροτζυλομηλοπρόσωπη» και μήλα του προσώπου λέμε τα μάγουλα.

    Έχουμε τα χωριά Μηλιά και Μηλιού στην Επαρχία Πάφου,Μηλιά στην Επαρχία Αμμοχώστου, Μια Μηλιά και Μαλούντα στην Επαρχία Λευκωσίας. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι αυτά τα χωριά απ’ ότι γνωρίζω δεν παράγουν μήλα.

    Επίσης όταν ήμασταν μικροί παίζαμε ένα παιχνίδι που λεγόταν μήλο αλλά το μόνο που θυμάμαι είναι ότι το σκορ μετρούταν σε «τσιουλιά».

    Επίσης μόλις σήμερα τέλειωσα το βιβλίο της Marina Lewycka «A Short History of Tractors in Ukrainian» που έχει εκατοντάδες αναφορές στα μήλα.

    Και αφού αναφέρθηκα στην Ουκρανία, εκεί τον 15αύγουστο παίρνουν μήλα στην εκκλησία για να τα ευλογήσει ο παπάς καθώς από την ημέρα αυτή θεωρείται ότι ωριμάζουν τα μήλα.

    Στη Μέρι Πόπινς (την τελευταία ταινία που αναφέρεται στη συγγραφέα της) υπάρχουν αναφορές στα μήλα ( ο πατέρας προσφέρει μήλο στην κόρη του) αλλά περισσότερο στα αχλάδια που συνδέονται με κακά μαντάτα (το θάνατο του πατέρα).

    Τη δεκαετία του 60 το συνεργατικό παντοπωλείο του χωριού μου πωλούσε ένα κιτρινοκόκκινο γλειφιτζούρι που λεγόταν μηλούι (ευτυχώς ήμασταν φτωχοί και το πήρα ελάχιστες φορές. Ένας θεός ξέρει πόσες καρκινογόνες ουσίες είχε).

    Το γνωστό ρωσικό τραγούδι Κατιούσια αρχίζει με ανθισμένες μηλιές και αχλαδιές.

    Apple and pear trees are in blossom…

    http://www.google.com.cy/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&cad=rja&uact=8&ved=0CDIQFjAC&url=http%3A%2F%2Ftekst-pesni-tut.ru%2Fsong%2Fshow%2F1123885%2Fkatyusha%2Ftekst-pesni-i-perevod-rascvetali-yabloni-i-grushi%2F&ei=M1E4U4SaIMfOtQbikIHoCQ&usg=AFQjCNEikSKkmf5xQW__mOWt8p2BHtzXzw

    Τέλος Apple λένε την κόρη της Γκουίνεθ Πάλτροου.

  21. Λ said

    Και ας μην ξεχνάμε τα μήλα στις νεκρές φύσεις του Σεζάν.

  22. sarant said

    20: Ευχαριστώ πολύ για τα ωραία σχόλια! Κι εμένα μου άρεσε το βιβλίο της Λέβιτσκα.

  23. Λ said

    Να είστε καλά.

    Για τα καρπούζια τώρα, θυμάμαι όταν ήμασταν μικροί τα αγοράζαμε με τα κοφίνια. Όταν περνούσε ο πλανόδιος πωλητής και φώναζε στους δρόμους «άνεδρες παττίσιες!» (άνυδρες δηλ καλλιεργούντο χωρίς τακτικό πότισμα) η μάνα μου, αν δεν κρατούσε χρήματα, που ήταν και το πιο συνηθισμένο, συμφωνούσε με τον παττιχάρη να τον πληρώσει με σιτάρι. Και γέμιζε η αυλή καρπούζια. Όχι για πολύ όμως γιατί ήμασταν το σύνολο εφτά παιδιά και ο ήλιος έκαιγε.

    Με τη λέξη παττιχάρης υπήρχαν θυμάμαι πολλά λογοπαίγνια και χρησιμοποιούταν για κάποιο που υπερέβαλλε – έλεγε ψέματα αλλά δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο.

    Στο Δόκτορα Ζιβάγκο η Λάρα οκτώ χρόνια μετά θυμάται τη μέρα που πρωτοπήγε στη Μόσχα με τη μητέρα της και τον αδελφό της. Μεταξύ άλλων θυμάται που ο Κομαρόβσκυ τους χάρισε ένα τεράστιο καρπούζι που κατ’ εκείνη συμβόλιζε την ισχύ που ασκούσε πάνω στην οικογένειά της αυτός ο απαίσιος άνθρωπος (αν θέλετε γκουγκλίστε «komarovsky watermelon» και θα βρείτε το απόσπασμα. Το βιβλίο είναι κατά πολύ καλύτερο από την ταινία νομίζω.

    Τέλος ένα σοβιετικό ανέκδοτο:

    Ένας Γεωργιανός πωλητής στο παζάρι της Μόσχας διαφημίζει φωναχτά τα καρπούζια του. «Έχω ωραία καρπούζια. Πάρε κόσμε.»
    Πλησιάζει λοιπόν κάποιος και ρωτά: «Πόσο κάνουν τα καρπούζια;»
    «Τρία ρούβλια το κιλό. Διάλεξε!» απαντάει ο πωλητής.
    «Πώς να διαλέξω;» ρωτά ο πελάτης «εδώ βλέπω μόνο ένα καρπούζι».
    «Τι να σου κάνω; Εμείς εδώ αυτό το (εκλογικό) σύστημα έχουμε» απαντάει ο πωλητής.

  24. Λ said

    23. Εξουσία μάλλον και όχι ισχύ

  25. sarant said

    Ευχαριστώ και πάλι, δίνετε πολύ υλικό!

  26. Λ said

    Έσυρα το μήλο πας την αθασιά
    Τζ’ είπε μου εν νάρτει τζείνη τζ’ άλλη μια

    πα στην αθασιά

  27. Λ said

    Για τη μηλια το τελευταίο
    ώστε να πάμε στη ροδακινιά

  28. Λ said

    Φρούτο από την Περσία:

    θέλω να αναφέρω μόνο ένα ήρωα από τη λογοτεχνία, τα «Μοιραία Αυγά» του Μιχαήλ Μπουλγκάγκωβ.

    Είναι ο συμπαθείς και εκκεντρικός γενετιστής Πέρσικωβ, μεγάλος επιστήμονας, που μετά την Οκτωβριανή επανάσταση δεν εγκαταλείπει τη Ρωσία όπως άλλοι. Μένει και συνεχίζει το έργο του, με στόχο να δημιουργήσει οργανισμούς που αναπτύσσονται γρηγορότερα και σε μεγαλύτερα μεγέθη. Να όμως που έρχονται οι κομμουνιστές να του αρπάξουν τις εφευρέσεις του γιατί η πανούκλα πουλερικών έχει αφανίσει όλα τα κοτόπουλα στη σοβιετοεπικράτεια και είναι μεγάλη η ανάγκη για εντατική εκτροφή. Ένα μοιραίο λάθος θα απειλήσει το ίδιο το νεοσύστατο κράτος…

    Το μυθιστόρημα Μοιραία Αυγά πρωτοδημοσιεύτηκε το 1925 και όπως πολλά έργα του Μπουλγκάκωβ (π.χ. όπως η καρδιά του σκύλου, ο Μάστορας και η Μαργαρίτα, η Διαβολιάδα), βρίθει αλληγοριών για τη ζωή στην ΕΣΣΔ.

  29. sarant said

    Οπότε Πέρσικωφ είναι ο Ροδακινίδης;

  30. Λ said

    Ναι. Και πολύ συμπαθής τύπος. Μόνο που έκανα και πάλι πατάτα γιατί η ειδικότητα του ήταν η ζωολογία και όχι η γενετική (τότε προφανώς δεν υπήρχε η λέξη).

  31. Λ said

    Στο μυθιστόρημα Μαιτρ (σίγουρα όχι Μάστορας – παρόλο που λέμε πρωτομάστορας) και Μαργαρίτα, ο Βεγεμότος μπαίνει σ’ ενα κατάστημα που λειτουργεί με ξένο συνάλλαγμα και τρώει ένα μανταρίνι. Αυτή η πράξη έχει μεγάλη συμβολική σημασία γιατι εκφράζει την οργή του συγγραφέα και εξηγεί πόσο ανήθικο είναι να υπάρχει ένα αγαθό τόσο απλό όσο ένα μανταρίνι, για τους πολύ λίγους και ο λαός να μην μπορεί να το απολαύσει. Έτσι το κατάλαβα δηλαδή, ίσως και να κάνω λάθος.

  32. Λ said

    Πίσω στα μήλα πάλι. Σήμερα ξύπνησα με τα Κυπριακά, του Αθανάσιου Σακελλαρίου:

    Μήλον μου Τριπολίτικον, Βερουτιανόν μου αππίδιν
    έκαμες με και ξέρανα και γίνηκα σανίδιν.

  33. Λ said

    Στυλιανός Μηλιάδης, Χιώτης ζωγράφος.

    http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%9C%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82

  34. Λ said

    Τσιρλαπίδι
    http://greek_greek.enacademic.com/178156/%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%81%CE%BB%CE%B1%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B9

  35. Λ said

    Τα μήλα είναι θέμα ανεξάντλητο
    http://www.epa.eu/arts-culture-and-entertainment-photos/sculpture-arts-general-photos/outdoor-exhibition-apples-of-soestdijk-in-baarn-photos-51345984

  36. Λ said

    Η σκούνα του στραβού του Ανέστη
    πάει βελανίδι στο Τριέστι…

    Νικοκύρη, είναι το έναυσμα για να τιμήσετε και τα βελανίδια με την πέννα σας. Υλικό υπάρχει.

  37. Λ said

    Για το αρχείο το βάζω

  38. Λ said

    Ουπς το μήλο ήθελα να βάλω

  39. Λ said

  40. sarant said

    Ευχαριστώσε!

  41. Philippos said

    (12) «οι επικεφαλείς»: «Πώς να εξηγήσουμε ότι οι κκ. Μεϊμαράκης και Θεοδωράκης, δηλαδή οι επικεφαλείς του στρατοπέδου των (κατά κράτος) ηττημένων, να έχουν γίνει οι εγκεκριμένοι εκφραστές της γραμμής που ακολουθεί η ελληνική πλευρά και να περιφέρονται δεξιά και αριστερά θέτοντας τους όρους τους;» (http://www.thepressproject.gr/article/79084/Apo-ton-paralogismo-stin-tragodia)

  42. dystropop said

    Γεια και χαρά,

    Προ καιρού αναζήτησα το βιβλίο για να το δωρίσω και δεν το βρήκα. Δεν έψαξα πάρα πολύ, αλλά συμπέρανα ότι είχε εξαντληθεί. Έτσι είναι; Ανατυπώθηκε;

  43. sarant said

    42 Γεια χαρά. Προ καιρού υπήρχε και η Πολιτεία το έχει στα διαθέσιμα, αν κι αυτό δεν λέει τίποτα
    http://www.politeianet.gr/books/9789604615513-sarantakos-nikos-kleidarithmos-oporofores-lexeis-222441

    Θα ρωτήσω στον εκδότη, πάντως δεν θα πρέπει να υπάρχουν και πολλά αντίτυπα. Ελπίζω να μην έχουν εξαντληθεί γιατί έχω και μια παρουσίαση στις 21 του μηνός.

  44. […] «πονηρό» φρούτο από το βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου « ΟΠΩΡΟΦΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ» . Την αφορμή μού την έδωσε μια δραστηριότητα της […]

  45. Georgios Bartzoudis said

    «Τε 1 Του βαρώνου Μυγχάουζεν και των ανιδιοτελώς ψευδομένων»
    # Μυγχάουζεν, του κλέφτου βαρώνου, του κατακλέψαντος τα χοντροψέμματα του Βεργαίου Αντιφάνους, του Μακεδόνος (όλα από μας τα πήραν. Ακόμα και τα ψέματα!)

    «Δε 27 Γενέσιον Αδαμαντίου Κοραή του Διαφωτιστού»
    # Ου μην αλλά και καθαρευουσιάνου (ή έστω … «στρωτο-καθαρευουσιάνου. Μπουρζουαζίας το ανάγνωσμα!)

  46. sarant said

    Χμ, σε λάθος άρθρο μπήκε το σχόλιο!

  47. […] άρθρα που συμπεριλήφθηκαν στη συνέχεια στο βιβλίο «Οπωροφόρες λέξεις» (2013). Τα άρθρα εκείνα τα αναδημοσιεύω κάθε πέντε […]

  48. […] έχω δημοσιεύσει τίποτα εδώ. Αλλά και στο βιβλίο μου «Οπωροφόρες λέξεις«, του 2013, το κεφάλαιο για το φουντούκι είναι πολύ […]

Σχολιάστε