Γουαναμπήδες σε τεχνητό κόμμα

Ο τίτλος ακούγεται πολλά υποσχόμενος, και θα μπορούσα να σας βάλω κι ένα ωραίο, αλλά παραπλανητικό, κουίζ, δηλαδή να σας ρωτήσω τι σας φέρνει στο μυαλό, όμως είμαι υποχρεωμένος να παραδεχτώ ότι είναι προϊόν τεχνητής συγκόλλησης, ο τίτλος εννοώ, από δυο διαφορετικά πράγματα, δυο διαφορετικά μεζεδάκια θα έλεγε κανείς.

Τους γουαναμπήδες τους ανέφερε ο υπουργός Χρ. Παπουτσής που, μιλώντας προχτές για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, είπε:

«Δεν έχει κανένα νόημα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία να εμφανίζονται διάφοροι ως γουαναμπήδες».

Αν δεν κάνω λάθος, wannabe (από το want to be) είναι αυτός που λαχταράει και επιδιώκει να γίνει κάτι, κάτι σπουδαίο, αλλά αποκλείεται να τα καταφέρει διότι δεν έχει τα προσόντα. Ο όρος είναι σαφώς μειωτικός και συχνά συνοδεύεται από ένα ουσιαστικό που προσδιορίζει τι λαχταράει να γίνει ο γουαναμπής, π.χ. a wannabe writer. Ένας επίδοξος συγγραφέας, αλλά βέβαια υπονοούμε ότι δεν θα γίνει, επειδή δεν αξίζει φράγκο, δεν εννοούμε απλώς κάποιον αρχάριο γιατί αρχάριος ήταν κι ο Χεμινγουέι κάποτε. Καμιά φορά στα ελληνικά ίσως ταιριάζει ν’ αποδοθεί με κάποιο μειωτικό υποκοριστικό, π.χ. το a wannabe poet δεν θα ήταν λάθος αν το λέγαμε «ποετάστρος».

Όμως το wannabe το βρίσκουμε συχνά και μόνο του, οπότε είναι αυτός που θέλει να γίνει κάποιος (και που δεν αξίζει φράγκο). Είναι και τίτλος τραγουδιού των Σπάις Γκερλς, και όχι μόνο, και έχει περάσει και στα ελληνικά, είτε με ξενότροπη προφορά (αν και συχνά ελληνόγραπτο: γουάναμπι), είτε εξελληνισμένο: ο γουαναμπής.

Μου αρέσει πολύ το «οι γουαναμπήδες» και είναι ένας από τους (μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού του κάπταιν Χουκ) λόγους που έχω για να συμπαθώ τον Χρήστο Παπουτσή, που το έκλινε. Διότι έτσι πρέπει να κλίνεται, κατά το «ο ταμπής – οι ταμπήδες, ο γουαναμπής – οι γουαναμπήδες». Όμοια κλίνεται και ο γιαραμπής (δόξα να ’χει, αν και δεν ξέρω αν έχει πληθυντικό), ο γαρμπής κι ο τσελεμπής (ή τσελεπής). Αν ζούσε ο Μποστ, βέβαια, θα το έκλινε όπως ο αειλαμπής ή ο αλαμπής (οπότε: ο γουαναμπής-του γουαναμπούς, οι γουαναμπείς).

Είπε κάποιος με τον οποίο το συζήτησα, ότι ο γουαναμπής, σε πολιτικό συγκείμενο, είναι ο αρχολίπαρος και ο σπουδαρχίδης, αλλά δεν είμαι βέβαιος αν ταυτίζονται απόλυτα -πάντως, κοντά είναι.

Όμως, κάτι άλλο θέλω να πω. Όταν άκουσα τη δήλωση του Παπουτσή στο δελτίο ειδήσεων,  γκούγκλισα τους γουαναμπήδες για να βρω την ακριβή διατύπωση, κι όμως δεν τους έβρισκα. Ο λόγος που δεν τους έβρισκα είναι πως στην ιστοσελίδα του Μέγκα δεν γράφει «γουαναμπήδες» αλλά… «wannabeδες», που το βρίσκω φριχτό. Και η φρίκη μου μεγαλώνει όταν διαπιστώνω πως ο τραγελαφικός τύπος έχει λίγο περισσότερες γκουγκλιές από αυτόν που εγώ θεωρώ κανονικό. (Για το θέμα της τραγελαφικής -ελληνολατινικής- γραφής, έχω βάλει παλιότερα ένα άρθρο του Γ. Χάρη)

Οπότε, να σας ρωτήσω: προτιμάτε να γράψετε wannabeδες αντί για γουαναμπήδες; Αν ναι, γιατί, ω γιατί; Κι αν γράφετε έτσι τους γουαναμπήδες, τότε και το τεστάκι θα το γράψετε testάκι; Μήπως και το γκολάκι; και τον χασογκόλη; (Το αποκορύφωμα της αηδίας το είχε ψαρέψει σε λαϊφοστυλάτη στήλη πριν από χρόνια ο Χάρης: ημιstarάκος!!)

Αυτά για τους γουαναμπήδες, αλλά τι είναι το τεχνητό κόμμα; Ξαναλέω, δεν είναι σπόντα για τη ΔΗ… (δεν συμπληρώνω, να μείνει το σασπένς). Ένα κακό όταν μαζεύεις μαργαριτάρια, που φέρνουν γέλιο, είναι ότι μερικά απ’ αυτά αναφέρονται σε πολύ θλιβερά γεγονότα, οπότε το όλο θέμα γίνεται λίγο γκροτέσκο -αλλά δεν φταίω εγώ, φταίει το in.gr, που προσέλαβε για διορθωτή τον Σπελ Τσέκερ, κι έτσι χτες, στο άρθρο για την πολύ θλιβερή πράγματι είδηση του θανάτου της Ντανιέλ Μιτεράν, οι αναγνώστες πληροφορήθηκαν ότι η πρώην πρώτη κυρία της Γαλλίας «νοσηλευόταν σε τεχνητό κόμμα». Όπως σχολίασε στη Λεξιλογία ο φίλος Στάθης, που το ψάρεψε, ίσως ο (ανύπαρκτος) διορθωτής να είχε πέσει σε φυσικό κώμα.  Το περίεργο είναι πως μέσα στο άρθρο γράφεται σωστά, τεχνητό κώμα -αλλά ο υλατζής που έβαλε τον τίτλο είχε άλλη άποψη. Βέβαια και το κείμενο του άρθρου δεν είναι και αλάνθαστο, αρκεί να δείτε το Μπομπιντού (το νοσοκομείο, όχι το πολιτιστικό πολυκέντρο που βρίσκεται στην περιοχή… Πομπούρ του Παρισιού!)

Υστερόγραφο: Να προσθέσω ότι παραξενεύτηκα όταν είδα πως το slang.gr δεν έχει λήμμα για τον γουαναμπή, αν και τον χρησιμοποιεί σε ορισμούς άλλων λημμάτων (όμως ξενοπρόφερτα: γουάναμπι).