Χαστούκι στην ελέγκτρια!

Την είδηση τη διάβασα από χτες αλλά δεν την είχα προσέξει καλά και γι’ αυτό δίσταζα να τη βάλω θέμα στο ιστολόγιο, μια και δεν το έχω βάλει αμέτι μουχαμέτι να σχολιάζω όλη την επικαιρότητα. Είδα όμως κάτι που με ενδιαφέρει ειδικά, οπότε θα την (με) υποστείτε.

Εννοώ την είδηση που δημοσιεύτηκε αρχικά θαρρώ στην ηλέκδοση του Πρώτου Θέματος, ότι στο χωριό Ζάρκο (ή Ζάρκος) των Τρικάλων κάποιοι ελεγκτές καπνίσματος (αγνοούσα ότι είχε συγκροτηθεί τέτοιο σώμα) θέλησαν να ζητήσουν ταυτότητες από τους θαμώνες του καφενείου που κάπνιζαν, για να επιβάλουν πρόστιμο, κι ένας από τους θαμώνες, άντρας με παντελόνια, όχι αστεία, χαστούκισε μια ελέγκτρια.

Για την ίδια την είδηση, τι να πει κανείς, πέρα από την αυτονόητη καταδίκη. Ομολογώ ότι δεν ξέρω πολλές λεπτομέρειες για τον τρόπο επιβολής της αντικαπνιστικής νομοθεσίας, οπότε σταματάω εδώ και ίσως οι επισκέπτες του ιστολογίου που ξέρουν περισσότερα να με φωτίσουν. Πάντως, αναρωτιέμαι αν είναι εύστοχο να ξεκινάει η επιβολή προστίμων από ένα ξεχασμένο χωριό της ορεινής Θεσσαλίας και όχι, ας πούμε, από τις καφετέριες του κέντρου της πόλης των Τρικάλων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιολογώ τον δράστη -στη θέση του, αν δηλαδή κάπνιζα (διοτι το έχω κόψει) θα αρνιόμουν να δώσω ταυτότητα. Κι όσοι τον επευφήμησαν (όπως είδα σε κάποιες διαδικτυακές συζητήσεις), σκέφτομαι τι θα έλεγαν στην περίπτωση που ο δράστης ήταν, λέμε τώρα, τσιγγάνος ή αλβανός. Προσθήκη: Στα σχόλια μαθαίνω ότι η είδηση ίσως να είναι ψεύτικη, μούφα, αρβύλα. Οπότε μένει ατόφιο το γλωσσικό μόνο σκέλος.

Αλλά είπαμε, τη συζήτηση την άνοιξα όχι μόνο ή όχι τόσο για την ουσία του θέματος, αν και στα σχόλια θα με ενδιέφερε να ακούσω γνώμες και γι’ αυτό. Όμως εμένα μ’ ενδιαφέρει και ο τρόπος που γράφτηκε η είδηση στο Πρώτο Θέμα, δηλαδή ότι ο δράστης έφτασε στο σημείο να χτυπήσει με γροθιά μια γυναίκα ελεγκτή και ότι άπλωσε το χέρι του και χτύπησε με την γροθιά στο πρόσωπο την ελεγκτή. Διότι, βέβαια, όταν την καημένη την ελέγκτρια την γρονθοκόπησε ο βάρβαρος, δεν είναι ανάγκη να της βάλουμε κι εμείς ευπρεπιστική μπούρκα και να την κάνουμε ερμαφρόδιτη, ελεγκτή! Μάλιστα, σε άλλους ιστοτόπους όπου αναδημοσιεύτηκε η είδηση θαύμασα και τη γενική, της ελεγκτού.

Αυτά είναι βαρβαρότητες. Στα ελληνικά λέμε ποιήτρια, μαθήτρια, αθλήτρια, διευθύντρια, αυτά είναι καθιερωμένα, μερικά είναι και αρχαία (οι αρχαίοι είχαν και θεάτρια), δεν υπάρχει λόγος να φοράμε μπούργκα στα υπόλοιπα επαγγελματικά θηλυκά. Αντιστέκεται βέβαια η δικάστρια (ή δικαστίνα), ενώ για το θηλυκό του βουλευτή ο τύπος βουλευτίνα ίσως επικρατήσει (ως προς τους έμφυλους τύπους) αντί για τον τ. βουλεύτρια, αλλά τα υπόλοιπα της κατηγορίας δεν υπάρχει λόγος να φοράνε μουστάκια και μπούρκες: διαιτήτρια, επόπτρια, συνδρομήτρια, ελέγκτρια.

Ο ερμαφροδιτικός ευπρεπισμός μερικές φορές επιβάλλεται άνωθεν. Θα κλείσω αντιγράφοντας ένα προπέρσινο σχόλιό μου, που το είχα ανεβάσει στον ιστότοπό μου:

Ένα αστείο (ή θλιβερό) περιστατικό έγινε τις προάλλες στο αεροδρόμιο της Μυτιλήνης· η ελέγκτρια που ήταν πρωινή βάρδια στον πύργο ελέγχου παρακοιμήθηκε, είχε και κλειστό το κινητό της, με αποτέλεσμα τα πρώτα αεροπλάνα που έφτασαν στο αεροδρόμιο γύρω στις 6.30 το πρωί να βρουν το αεροδρόμιο… κλειστό και να αναγκαστούν για πολλή ώρα να κάνουν βόλτες πάνω από τη Μυτιλήνη.

Αστείο ή θλιβερό περιστατικό, απ’ αυτά που αξίζουν ένα καλούτσικο κομμάτι στις μέσα σελίδες και –αν δεν υπάρχει αρκετή επικαιρότητα– ίσως και μια σύντομη πρωτοσέλιδη αναφορά.

Το περιστατικό της Μυτιλήνης αξιώθηκε και μπόλικη κάλυψη στις μέσα σελίδες και πρωτοσέλιδη αναφορά, και μάλιστα στην πάνω αριστερά γωνία της πρώτης σελίδας του φύλλου της 30ής Σεπτεμβρίου 2008. Όμως, οι δυο τίτλοι, ο πρωτοσέλιδος και ο μέσα, είχαν μια μικρούλα διαφορά· ίσως όχι τόσο μικρούλα, αν το καλοσκεφτούμε, και ασφαλώς όχι αθώα.

Στις μέσα σελίδες, στο καθαυτό ρεπορτάζ, ο φίλος Στρατής Μπαλάσκας (και, να μου επιτραπεί η παρένθεση, μια και έχω καταγωγή και από τη Μυτιλήνη, ένας από τους καλύτερους επαρχιακούς ανταποκριτές όλων των εφημερίδων, πραγματικό κόσμημα του κλάδου) έχει βάλει έναν πνευματώδη τίτλο σε ζωντανά ελληνικά: Σιγά, η ελέγκτρια κοιμάται… (το οποίο είναι βεβαίως παράφραση του τίτλου ενός παλιού, καλού σίριαλ).

Στον πρωτοσέλιδο τίτλο όμως, τα πράγματα έχουν ξεφύγει από την αρμοδιότητα του φίλου Μπαλάσκα. Εκεί έχει αναλάβει δράση ο αγιατολάχ Ευπρεπιστής, ο υπεύθυνος ύλης. Δεν επιτρέπεται γυναίκα να βγει στην πρώτη σελίδα έτσι όπως είναι κάθε μέρα, φυσιολογική, σαν γυναίκα, ελέγκτρια. Όχι. Ή (σε άλλες εφημερίδες) θα βγει μισόγυμνη και μπογιατισμένη γλάστρα, ή (εδώ) θα βγει κουκουλωμένη με τη μπούρκα του πρωτοσέλιδου:

Ξεχάστηκε η ελεγκτής, δυο αεροπλάνα έμειναν στον αέρα! είναι ο γραμματικά μισογυνικός τίτλος της πρώτης σελίδας.

Αλήθεια, τι άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε (δείτε πάντως και τα προηγούμενα σημειώματά μου εδώ κι εδώ κι εδώ) ότι ο γλωσσικός ευπρεπισμός δεν είναι κάποιο αυθόρμητο κίνημα «από τα κάτω» αλλά συνειδητή πολιτική και ιδεολογική τρομοκρατία που εκπορεύεται από τις θέσεις εξουσίας;

(Εδώ ο Κορνήλιος θα αναστήσει ένα παλιό επιχείρημα του Ράμφου και θα μου πει ότι η φράση «μια γυναίκα ελεγκτή» είναι ασαφής στο μονοτονικό, ενώ στο πολυτονικό η σύζυγος του ελεγκτή θα ξεχώριζε με την περισπωμένη…. οπότε: ελέγκτρια!)