25% Έλληνας, 100% ρατσιστές

25% Έλληνας (σύμφωνα με την κασιδιάρικη λογιστική)

Στο πρωτοφανές επεισόδιο που έγινε στη Βουλή χτες, ο θαυμαστής του Χίτλερ Ηλίας Κασιδιάρης αποκάλεσε «κατά 25% Έλληνα» τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Α. Παπανδρέου, μια φράση που έκανε αίσθηση. Ο χιτλερικός βουλευτής το είπε αυτό σε μια παρένθεση της ομιλίας του, όταν αναφέρθηκε σε ένα, όπως το είπε, «ιστορικό παράδοξο, μια ειρωνεία της ιστορίας». Είπε λοιπόν ο θαυμαστής του Χίτλερ ότι στη μάχη του Κιλκίς, στον δεύτερο βαλκανικό πόλεμο, όταν ο ελληνικός στρατός κατέλαβε την πόλη κάνοντας έφοδο με εφόπλου λόγχη, έπεσαν ηρωικά  5.000 άνδρες, μεταξύ των οποίων και ο λοχίας πεζικού Παπανδρέου Νικόλαος.

Και λέει ο Κασιδιάρης: Ο ήρωας αυτός λοιπόν, πρέπει να γνωρίζετε, ότι ήταν κατά 25% πρόγονος του ανεκδιήγητου τέως πρωθυπουργού της χώρας μας, αυτού του κατά 25% Έλληνα, που ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος. Θα σταθώ σ’ αυτή τη φράση, που την έχω απομαγνητοφωνήσει προσεχτικά. Δεν βάζω βιντεάκι γιατί δεν την αποτυπώνει καλά. Εδώ μπορείτε να την ακούσετε (πρέπει να κλικάρετε στο εικονίδιο), με το επιπλέον κέρδος σε σχέση με το βιντεάκι ότι δεν βλέπετε τον θαυμαστή του Χίτλερ. Μπορείτε μάλιστα να πάτε κατευθείαν στο 2.00 που είναι το επίμαχο απόσπασμα.

Τα ποσοστά ελληνικότητας είναι φυσικά ρατσιστική λογιστική, που θυμίζει ευθέως τους χιτλερικούς νόμους της Νυρεμβέργης. Αλλά να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο λοχίας Νικόλαος Παπανδρέου, που το ηρωικό του όνομα μίανε ο θαυμαστής του Χίτλερ, ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Γεωργίου Παπανδρέου, του παππού του τ. πρωθυπουργού. Πέντε χρόνια μεγαλύτερος, σπούδασε φιλόλογος, διορίστηκε καθηγητής και βοηθούσε οικονομικά τις σπουδές του μικρότερου αδελφού του, πρώτα στη Νομική και μετά στη Γερμανία. Έπεσε στο Κιλκίς στα 30 του χρόνια. Άρα, ο ΓΑΠ είναι μικρανεψιός του Νικολάου Παπανδρέου (και μάλλον απο αυτόν πήρε το όνομα Νίκος ο αδελφός του).

Ομολογώ ότι την κασιδιάρικη άποψη ότι ο Νικόλαος Παπανδρέου είναι «κατά 25% πρόγονος» του Γιώργου Παπανδρέου δεν την καταλαβαίνω. Ή έχεις κάποιον πρόγονο ή δεν τον έχεις. Αυτό έλειπε να λέγαμε ότι ο πατέρας μας είναι κατά 50% πρόγονός μας και η εκ μητρός γιαγιά μας κατά 25%! Αλλά αυτό το 25% είναι μάλλον μια σαχλαμάρα που ειπώθηκε για να ταιριάζει με το άλλο, με το 25% της ρατσιστικής λογιστικής.

Παρεμπιπτόντως, ακόμα κι αν υιοθετήσουμε τη ρατσιστική λογιστική του Κασιδιάρη, λες κι οι άνθρωποι είναι σκυλιά ράτσας, τα νούμερα δεν βγαίνουν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν κατά 75% Έλληνας (επαναλαμβάνω: με την κασιδιάρικη λογιστική του αίματος), δεδομένου ότι η μητέρα του, Σοφία Παπανδρέου, ήταν κόρη του Πολωνού Σιγισμούνδου Μινέικο και της Περσεφόνης Μανάρη από τα Γιάννενα. Άρα ο Γιώργος Παπανδρέου, με αυτή τη ρατσιστική λογιστική, βγαίνει στο 37,5% (75 : 2). Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι θα αποκαλέσουμε «50% ελληνίδα» τη Σοφία Παπανδρέου, μια γυναίκα που γεννήθηκε στην Ελλάδα (στην Πάτρα), σπούδασε στην Ελλάδα, έζησε όλη τη ζωή της στην Ελλάδα και ήταν η μητέρα ενός πρωθυπουργού της Ελλάδας -μια λογική, επαναλαμβάνω, που εφαρμοζόταν στη χιτλερική Γερμανία.

Γι’ αυτό δεν καταλαβαίνω πώς ο Κασιδιάρης καταλήγει στο 25% Έλληνας -ή δεν ξέρει να κάνει πράξεις, ή, το πιθανότερο, θεωρεί ξένη τη Σοφία Παπανδρέου, επειδή κάποια χρυσαυγίτικα ιστολόγια γράφουν ότι ο Σιγισμούνδος Μινέικο είχε παντρευτεί μιαν εβραία της Βουλγαρίας (περισσότερα για τις ακροδεξιές συκοφαντίες εναντίον του Σιγισμούνδου Μινέικο, του καταπληκτικού αυτού μηχανικού που υπηρέτησε πιστά επί δεκαετίες την δεύτερη πατρίδα του, δείτε εδώ στο παλιό μου άρθρο). Εκτός πάλι αν του έχει καρφωθεί στο μυαλό το 25% γιατί αυτό ήταν το όριο που αναγνώριζαν και οι νόμοι της Νυρεμβέργης: αν από τους τέσσερις παππούδες και γιαγιάδες σου ήταν εβραίοι οι τρεις ή οι τέσσερις, σε θεωρούσαν εβραίο και πήγαινες στρατόπεδο, αν ήταν οι δύο ή ο ένας σε θεωρούσαν μιγά και επιβίωνες. (Τα ίδια έκαναν και στην Ελλάδα -αν δείτε τη διαταγή του Στρόοπ εδώ, που κάποτε θα την παρουσιάσω αναλυτικά, στην τελευταία παράγραφο λέει πως Εβραίοι λογίζονται όσοι έχουν τρεις προπάτορες Εβραίους, ανεξάρτητα από το δικό τους θρήσκευμα). Ίσως λοιπόν το 25% να βγήκε από εκεί.

Πάντως, η ρατσιστική αυτή λογιστική δεν έχει καμιά νομιμοποίηση. Όλοι ξέρουμε πάμπολλους ανθρώπους που ενώ δεν ήταν «100%» (με την κασιδιάρικη λογιστική) Έλληνες πρόσφεραν πάρα πολλά στην πατρίδα. Ο Θεμιστοκλής, ας πούμε, είχε μητέρα ξένη -καρικής ή θρακικής καταγωγής, σύμφωνα με τις πηγές -αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας στη Σαλαμίνα. Από την άλλη πλευρά, ο Ιππίας, που πήγε στην αυλή του Δαρείου, ήταν καθαρόαιμος Αθηναίος και μάλιστα γαλαζοαίματος. Κι αν σκεφτείτε, θα βρείτε κι άλλους πολλούς που πρόσφεραν πολλά σ’ αυτό τον τόπο και δεν ήταν αμιγείς Έλληνες σύμφωνα με τα κασιδιάρικα κριτήρια. Εγώ ένα μόνο παράδειγμα θα φέρω, έναν βασιλιά που έγινε θρύλος αν και δεν κατάφερε να σώσει την πόλη που υπεράσπιζε. Αν έχω κάνει καλά τους λογαριασμούς μου, ο βασιλιάς αυτός παίρνει πράγματι 25% στην κλίμακα της κασιδιάρικης καθαρότητας. Είναι, θα το μαντέψατε, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου.

Γιος τού Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου και της Ελένης Ντράγκας από τη Σερβία, ήδη πέφτει στο 50% της κασιδιάρικης λογιστικής. Αλλά και ο πατέρας του, ο Μανουήλ, ήταν γιος του Ιωάννη Παλαιολόγου, που είχε μητέρα από τη Σαβοΐα, και της Ελένης Καντακουζηνής, που είχε μητέρα Βουλγάρα, την Ειρήνη Ασάνινα -άρα, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν, αν κάνουμε τις πράξεις με την κασιδιάρικη λογιστική, «Έλληνας κατά 25%»! (Στην πραγματικότητα είναι λίγο παραπάνω, γιατί η Ασάνινα είχε και βυζαντινούς προγόνους, αλλά και πάλι δεν φτάνει το 37,5% του ΓΑΠ).

Βέβαια, για να πούμε την αλήθεια, η λογιστική του αίματος δεν είναι μόνο χρυσαυγίτικη πατέντα, δυστυχώς. Για παράδειγμα, η βενιζελική και αργότερα η αντιμοναρχική παράταξη (και το κέντρο και η αριστερά) δεν έχανε ευκαιρία να τονίζει ότι τα μέλη της βασιλικής δυναστείας είναι ξένοι, φτάνοντας κάποτε σε λεπτομερείς υπολογισμούς των ποσοστών αίματος (πάντα με 0% ελληνικό). Επίσης, οι ελληνομετρικοί χαρακτηρισμοί δεν είναι αποκλειστικότητα της ακροδεξιάς αλλά απλώνονται σε όλο το πολιτικό φάσμα, αν σκεφτούμε, για παράδειγμα, ότι ο χαρακτηρισμός «γραικύλος» χρησιμοποιείται από πολλές και ποικίλες δυνάμεις (για την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή λέξη, χρωστάω άρθρο). Παρόλο που αλλιώς το εννοούσε, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λάθος όταν, πριν από μερικούς μήνες, είπε Μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι Ελληνες,  αλλά μάλλον κάποιοι Ελληνες δεν είναι και τόσο  Ελληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν. Από αυτή την άποψη, ένα μικρό θετικό από την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής (που καθαυτό είναι ένα εξαιρετικά αρνητικό γεγονός), είναι ότι δίνει στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις παραδείγματα προς αποφυγή: και στην ξενοφοβία, και στην ελληνομετρία, και αλλού.

Και βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Ευ. Βενιζέλος είναι «καλοί» επειδή τους επιτίθενται οι Χρυσαυγίτες και πολύ περισσότερο δεν σημαίνει ότι ο μπαμπούλας της ΧΑ μπορεί να δικαιολογήσει έστω και τη σκέψη για συγκάλυψη π.χ. κάποιου σκανδάλου. Αντίθετα, η σήψη του δικομματισμού γέννησε το εύφορο υπόστρωμα που πάνω του αναπτύχθηκαν τα ναζιστικά σαπρόφυτα.

Όσο για τη ΧΑ, η χτεσινή της παράσταση ήταν μάλλον προσχεδιασμένη, αν σκεφτούμε ότι το βιντεάκι που κυκλοφορεί (και στον ιστότοπό της) δεν προέρχεται από τις επίσημες κάμερες, αλλά τραβήχτηκε από τα θεωρεία, προφανώς από κάποιον δικό τους, που πήγε εκεί για το σκοπό αυτό. Καθόλου απίθανο, ιδίως αν ισχύει η εκτίμηση ότι με επεισόδια σαν το χτεσινό κερδίζουν μάλλον «πόντους» παρά χάνουν. Θα μ’ ενδιέφερε να ακούσω την άποψή σας πάνω σ’ αυτή την εκτίμηση (δεν το αποκλείω να ισχύει). Και στο μεταξύ, νομίζω ότι δεν θα έβλαφτε, έτσι συμβολικά, αν για το σημερινό χρυσαυγίτικο μπάχαλο εφαρμοζόταν η διάταξη του κανονισμού της Βουλής που προβλέπει πρόστιμο. Συμβολικό θα ήταν, αλλά θα είχε την αξία του.