Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Η μαθήτρια οφείλει να δεικνύη ευταξίαν, πειθαρχίαν, κοσμιότητα και γενικώς διαγωγήν αρίστη

Posted by sarant στο 23 Νοεμβρίου, 2012


Ο τίτλος είναι παρμένος από το κείμενο που θα σας παρουσιάσω σήμερα· από τη γλώσσα, το περιεχόμενο, αλλά ακόμα και την ορθογραφία (-η στο τρίτο πρόσωπο της υποτακτικής) καταλαβαίνετε ότι το κείμενο δεν είναι τωρινό, αλλά τα έχει τα χρονάκια του. Τις προάλλες συζητούσαμε κάποιοι φίλοι για σχολεία αρρένων και θηλέων, πηλήκια και ποδιές, και άλλα τέτοια της εκπαίδευσης της νιότης μας (δεκαετίες του ’60-’70), οπότε η φίλη Μαρία μάς αποκάλυψε ότι έχει κρατήσει τον κανονισμό του (εξαταξίου) Γυμνασίου στο οποίο φοίτησε, και μάλιστα σε δύο εκδοχές, επί Καραμανλή (1963) και επί χούντας (1967). Λίγο ντροπιασμένος, επειδή εγώ δεν κράτησα τον ανάλογο κανονισμό του δικού μου Γυμνασίου, αλλά και εδώ που τα λέμε δεν θυμάμαι αν μας τον είχαν μοιράσει, της ζήτησα να μου δώσει το κείμενο να το παρουσιάσουμε εδώ, έτσι ώστε «να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι», που λέει και το παλιό κλισέ.

Μια κάπως σχετική συζήτηση είχαμε κάνει παλιότερα, με αφορμή άρθρο του Κ. Γεωργουσόπουλου, ο οποίος υποστήριζε ότι παρά τις τραγικές υλικοτεχνικές συνθήκες (π.χ. τις τάξεις των 90 μαθητών) και το αυταρχικό κλίμα της δεκαετίας του 1950, εκείνος και οι συμμαθητές του «έμαθαν πολλά και γερά γράμματα». Εγώ βέβαια έχω την άποψη ότι συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, μια και τότε απολυτήριο (6ταξίου) γυμνασίου έπαιρνε ένα μικρό ποσοστό των παιδιών. Επίσης, δεν πιστεύω ότι η αγραμματοσύνη σήμερα (αν υποθέσουμε ότι έχει βρεθεί μέτρο για να τη μετρήσουμε) είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι πριν από 50 χρόνια, κάθε άλλο. Απλώς τα σημερινά γλωσσικά μαργαριτάρια των μαθητών τα θυμόμαστε, ενώ τα τότε μαργαριτάρια έχουν ξεχαστεί.

Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, παραθέτω τους δυο εσωτερικούς κανονισμούς του Γυμνασίου Θηλέων Σερρών σε δυο στήλες, αριστερά του 1963 και δεξιά του Οκτωβρίου 1967. Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου, με εξαίρεση το πολυτονικό. Οι δυο κανονισμοί δεν έχουν και τόσο μεγάλες διαφορές, πολλά άρθρα διατηρήθηκαν αυτολεξεί. Όπου το άρθρο είναι εντελώς ίδιο, δεν επαναλαμβάνεται στη δεξιά στήλη.

ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΘΗΛΕΩΝ ΣΕΡΡΩΝ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΣΕΡΡΑΙ 1963

ΧΟΥΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1967

Άρθρον 1ον

Αι μαθήτριαι δια της εγγραφής των, η οποία γίνεται με την συγκατάθεσιν των γονέων ή του κηδεμόνος των, αναλαμβάνουν να συμμορφώνονται προς όλας τας υποχρεώσεις, αι οποίαι προκύπτουν από τους σχολικούς νόμους και κανονισμούς.

Άρθρον 2ον

Οφείλουν να φοιτούν τακτικώς εις το σχολείον και να παρακολουθούν όλα τα εις την τάξιν των διδασκόμενα μαθήματα, να συμμετέχουν εις την σχολικήν ζωήν με προθυμίαν και να εκτελούν τας διαταγάς των ανωτέρων των άνευ συζητήσεως.

Άρθρον 3ον

Όταν η μαθήτρια απουσιάση εις έν ή περισσότερα μαθήματα, οφείλει ευθύς μετά την επάνοδόν της εις το σχολείον να προσέλθη εις το γραφείον και να δικαιολογήση τας απουσίας της δια καταθέσεως εγγράφου σημειώματος του γονέως της ή του κηδεμόνος της ή βεβαιώσεως σχολικού ιατρού ή ιδιωτικού τοιούτου, η οποία όμως να έχη θεωρηθή παρά του σχολικού ιατρού, όταν προβάλλεται ως δικαιολογία ασθένεια.

Άρθρον 4ον

Μαθήτριαι βραδύνασαι να προσέλθουν εις το μάθημα αποκλείονται του μαθήματος υποχρεούνται δε κατά την προσεχή ώραν να δικαιολογήσουν την βραδύτητα.

Άρθρον 5ον

Όλαι αι μαθήτριαι είναι ίσαι απέναντι των σχολικών νόμων και διατάξεων, μόνη δε διάκρισις μεταξύ αυτών είναι εκείνη η οποία προκύπτει από την διαγωγήν και επιμέλειαν εκάστης.

Άρθρον 6ον

Όλαι αι μαθήτριαι υποχρεούνται να φορούν την υπό του συλλόγου των καθηγητών καθορισθείσαν ποδιάν με τον σχετικόν γιακάν και το διακριτικόν σήμα του σχολείου και να έχουν την κόμην των κτενισμένην σεμνοπρεπώς περιβαλλομένην υπό κυανής κορδέλλας.

Άρθρον 7ον

Αι μαθήτριαι οφείλουν να είναι καθαραί εντός και εκτός του σχολείου. Γενικώς δε οφείλουν να διατηρούν άμεμπτον καθαριότητα και εις το προαύλιον του σχολείου, τας εισόδους, διαδρόμους, κλίμακας, τοίχους, θύρας· να μη πτύουν καταγής, να φέρουν δε μανδήλιον.

Άρθρον 8ον

Άμα τη κρούσει του κώδωνος δι’ είσοδον αι μαθήτριαι παρατάσσονται κατά τάξεις εις την ωρισμένην θέσιν και μετά την κοινήν προσευχήν εισέρχονται εις το σχολείον συντεταγμέναι και σιωπηλαί.

Άρθρον 9ον

Μετά την είσοδον εις τας αιθούσας έκαστη μαθήτρια κατευθύνεται αμέσως εις την θέσιν της, η οποία είναι ωρισμένη εξ αρχής του σχολικού έτους υπό του καθηγητού της τάξεως.

Άρθρον 10ον

Εκάστη μαθήτρια είναι υπεύθυνος διά την καθαριότητα της θέσεως εις την οποίαν κάθηται. Όλαι δε αι μαθήτριαι είναι υπεύθυνοι διά την τυχόν καταστροφήν των επίπλων ή των οργάνων ή και άλλων αντικειμένων της τάξεως, υποχρεούνται δε, εκτός της πειθαρχικής τιμωρίας, εις αποζημίωσιν ή αντικατάστασιν των καταστραφέντων πραγμάτων.

Άρθρον 11ον

Άμα τη κρούσει του κώδωνος εξόδου εξέρχονται εκ της αιθούσης και κατέρχονται εις το προαύλιον του σχολείου παραμένουσαι επ’ αυτού καθ’ όλον το διάστημα του διαλείμματος. Είσοδος εις την αίθουσάν των ή άλλην τοιαύτην ή παραμονή εις τους διαδρόμους δεν επιτρέπονται.

Άρθρον 12ον

Έξοδος εκ της αιθούσης κατά την ώραν της διδασκαλίας γίνεται κατόπιν αδείας του διδάσκοντος.

Άρθρον 13ον

Κατά την διάρκειαν του μαθήματος και γενικώς κατά την παραμονήν εις το σχολείον η μαθήτρια οφείλει να δεικνύη ευταξίαν, πειθαρχίαν, κοσμιότητα και γενικώς διαγωγήν αρίστην.

Άρθρον 14ον

Άνευ αδείας του γυμνασιάρχου ή του αναπληρωτού του δεν επιτρέπεται η μαθήτρια να εισέρχεται εις την αίθουσαν άλλης τάξεως.

Άρθρον 15ον

Μετά την λήξιν του μαθήματος αι μαθήτριαι εξέρχονται αμέσως εκ της αιθούσης πλην των δύο επιμελητριών και παραμένουν εις το προαύλιον, εφ’ όσον ο καιρός το επιτρέπει, χωρίς να απομακρύνωνται εκ του σχολείου.

Άρθρον 16ον

Αι επιμελήτριαι ορίζονται υπό του φιλολόγου της τάξεως μεταξύ των μαθητριών εκάστης τάξεως δι’ ωρισμένων χρόνον, η δε υπηρεσία των είναι υποχρεωτική.

Άρθρον 17ον

Αι επιμελήτριαι εισέρχονται πρώται εις την αίθουσαν και φεύγουν τελευταίαι. Φροντίζουν διά την τακτοποίησιν των θρανίων και λοιπών επίπλων της αιθούσης. Μεταφέρουν εις την αίθουσαν τα όργανα διά την διδασκαλίαν ως και χάρτας, εικόνας και ό,τι άλλο σχετικόν. Φροντίζουν διά τον αερισμόν της αιθούσης και διά την καθαριότητα του μαυροπίνακος. Επίσης φροντίζουν διά την ευκοσμίαν και ησυχίαν των μαθητριών, καταγγέλλουν δε τας τυχόν ατακτούσας κατά την απουσίαν του καθηγητού.

Άρθρον 18ον

Αι επιμελήτριαι ή άλλαι δύο επί τούτω οριζόμεναι μαθήτριαι αναγράφουν εις το ημερήσιον απουσιολόγιον τας απουσίας των μαθητριών εν εκάστω μαθήματι.

Άρθρον 19ον

Αι επιμελήτριαι είναι υπεύθυνοι διά πάσαν ζημίαν ή απώλειαν η οποία ήθελε συμβή εις την αίθουσαν της διδασκαλίας, κατά τας ώρας λειτουργίας του σχολείου.

Άρθρον 20ον

Κατά τας Κυριακάς και γενικώς τας εορτάς, καθ’ ας το σχολείον αργεί, όλαι αι μαθήτριαι υποχρεούνται να προσέρχωνται κατά τας ωρισμένας ώρας εις το σχολείον δι’ εκκλησιασμόν, αι δε απουσιάζουσαι σημειούνται ως απούσαι εις το μάθημα των Θρησκευτικών.

Άρθρον 21ον

Μετά το τέλος των μαθημάτων εκάστης ημέρας αι μαθήτριαι κατευθύνονται εις τας οικίας των με τάξιν, ησυχίαν και κοσμιότητα.

Άρθρον 22ον

Η συμπεριφορά των μαθητριών μεταξύ των πρέπει να είναι ευγενής και αδελφική, η δε διαγωγή των εντός και εκτός του σχολείου καλή και σεμνή. Έχουν δε καθήκον ν’ απονέμουν τον προσήκοντα χαιρετισμόν εις τους καθηγητάς και γενικώς εις τους ανωτέρους των, διότι ούτω δεικνύουν ότι έχουν καλήν ανατροφήν.

Πας εμπαιγμός, ύβρις, απρεπής αστεϊσμός και χειροδικία μαθητρίας προς μαθήτριαν τιμωρείται αυστηρώς και παραδειγματικώς. Η ενοχλουμένη μαθήτρια παρ’ άλλης τοιαύτης οφείλει να καταγγείλη εις τον καθηγητήν της τάξεώς της ή εις τον διευθυντήν την αταξίαν, η οποία γίνεται εις βάρος της, δεν επιτρέπεται δε να χειροδικήση, διότι τότε τιμωρείται αύτη περισσότερον από την πρώτην.

Άρθρον 23ον

Μαθήτριαι αι οποίαι καταγγέλλονται ότι εκτός του σχολείου ή και προς την οικογένειάν των φέρονται απρεπώς και εν γένει απειθαρχούν ή διαταράσσουν οπωσδήποτε την οικογενειακήν ησυχίαν τιμωρούνται αυστηρώς.

Άρθρον 24ον

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας πας περιττός στολισμός ως δακτυλίδια, σκουλαρίκια, βραχιόλια και γενικώς παν το σχετικόν προς τα τοιαύτα.

Άρθρον 25ον

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας να παραμένουν ή να συχνάζουν εις καφενεία, ζαχαροπλαστεία και εις κέντρα διασκεδάσεως, εις χοροδιδασκαλεία, εις κινηματογράφους και εις θέατρα. Δύνανται όμως να μεταβούν εις ζαχαροπλαστείον κατά τας Κυριακάς και εορτάς, όταν συνοδεύωνται υπό των γονέων των.

Άρθρον 26ον

Η άσκοπος περιφορά των μαθητριών ανά τας οδούς και μάλιστα ομαδικώς απαγορεύεται.

Άρθρον 27ον

Η άνευ λόγου παραμονή των μαθητριών εκτός των οικιών πέραν της κεκανονισμένης υπό του συλλόγου των καθηγητών ώρας απαγορεύεται.

Άρθρον 28ον

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας να συμμετέχουν εις συλλόγους ή σωματεία ή να συνενώνωνται εις ομάδας προς σχηματισμόν φατρίας. Δύνανται όμως να συνέρχωνται κατόπιν αδείας του σχολείου διά να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικάς με την σχολικήν ζωήν. Η εις τα κατηχητικά σχολεία και εις τον οδηγισμόν συμμετοχή των μαθητριών επιτρέπεται.

Άρθρον 29ον

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας ν’ αναφέρωνται εγγράφως προς τους διδάσκοντας ή προς τας εκπαιδευτικάς αρχάς επί τυχόν παραπόνων των. Τούτο επιτρέπεται μόνον διά μέσου των γονέων ή κηδεμόνων των.

Άρθρον 30ον

Αι μαθήτριαι διατηρούν την ιδιότητά των και κατά τον χρόνον των θερινών διακοπών. Συνεπώς υποχρεούνται εις την εφαρμογήν του κανονισμού του σχολείου των. Εν εναντία περιπτώσει υπόκεινται εις τας νομίμους ποινάς κατά την έναρξιν του επομένου σχολικού έτους.

Άρθρον 31ον

Εις τας μαθητρίας αι οποίαι παραβαίνουν τας σχολικάς διατάξεις επιβάλλονται αι εξής ποιναί: α) Σύστασις, β) επίπληξις, γ) προσωρινή αποβολή μέχρι 8 ημερών, ε) προσωρινή αποβολή μέχρι ενός έτους από σχολεία του κράτους, ζ) οριστική αποβολή από το σχολείον ή από τα σχολεία ωρισμένης περιοχής ή από όλα τα σχολεία του κράτους.

 

 

 

 

Άρθρον 1ον

Το ίδιο

Άρθρον 2ον

Αι μαθήτριαι πρέπει να είναι εις πάσαν στιγμήν και εις πάντα τόπον σεμναί, ευγενείς, σοβαραί, κόσμιοι, αξιοπρεπείς, εμπνεόμεναι εις τους λόγους και πράξεις των από τα ιδεώδη του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, του Ανθρωπισμού και του Ορθοδόξου Χριστιανισμού.

Άρθρον 3ον

Αι μαθήτριαι οφείλουν απεριόριστον σεβασμόν προς τους Γονείς των, τους Καθηγητάς, τους Ιερείς και γενικώς προς εξέχοντας εις ηλικίαν και αξίωμα.

Άρθρον 4ον

Αι μαθήτριαι πρέπει να συμπεριφέρωνται ως πολιτισμένοι και ψυχικώς καλλιεργημένοι άνθρωποι. Να τιμούν τους Γονείς των, να αγαπούν τον πλησίον των, να βοηθούν τους πτωχούς, τους αδυνάτους και τους πάσχοντας. Να σέβωνται τους γέροντας, εις τους οποίους πρέπει να προσφέρουν την βοήθειάν των εις τον δρόμον και την θέσιν των εις το αυτοκίνητον.

Άρθρον 5ον

Αι μαθήτριαι πρέπει να είναι πρόθυμοι διά πάσαν ευγενή, ανωτέραν και καλήν πράξιν. Πρέπει να γνωρίζουν καλώς ότι η καταστροφή της ξένης περιουσίας είναι ίδιον βαρβάρου και αμορφώτου ανθρώπου.

Άρθρον 6ον

Το ίδιο

Άρθρον 7ον

Το ίδιο με άρθρο 2ο

Άρθρον 8ον (βλ. αρθρ. 3ο)

Όταν η μαθήτρια απουσιάση εις έν ή περισσότερα μαθήματα, οφείλει ευθύς μετά την επάνοδόν της εις το σχολείον να προσέλθη εις το Γραφείον συνοδευομένη υπό του γονέως ή κηδεμόνος της και να δικαιολογήση τας απουσίας της διά καταθέσεως εγγράφου σημειώματος αυτών.

Εις περίπτωσιν ασθενείας οφείλει να προσκομίση βεβαίωσιν ιατρού συνοδευομένη ωσαύτως υπό του γονέως ή κηδεμόνος της. Αι μαθήτριαι πρέπει να αποφεύγουν τας άνευ σοβαράς αιτίας απουσίας, διότι αι συνέπειαι της ελλιπούς φοιτήσεως είναι θλιβεραί και ανεπανόρθωτοι δι’ αυτάς.

Άρθρον 9ον

Το ίδιο με άρθρο 4ο

Άρθρο 10ον

Το ίδιο με άρθρο 5ο

Άρθρο 11ον

Το ίδιο με άρθρο 7ο

Άρθρο 12ον

Το ίδιο με άρθρο 8ο

Άρθρο 13ον

Το ίδιο με άρθρο 9ο

Άρθρο 14ον

Το ίδιο με άρθρο 10ο

Άρθρο 15ον

Το ίδιο με άρθρο 11ο

Άρθρο 16ον

Το ίδιο με άρθρο 12ο

Άρθρο 17ον

Το ίδιο με 13ο

Άρθρον 18ον

Το ίδιο με άρθρο 14ο

Άρθρον 19ον

Το ίδιο με άρθρο 15ο

Άρθρον 20ον

Το ίδιο με άρθρο 17ο

Άρθρον 21ον

Η απουσιολόγος επιμελήτρια αναγράφει εις το ημερήσιον απουσιολόγιον τας απουσίας των μαθητριών εν εκάστω μαθήματι.

Άρθρον 22ον

Το ίδιο με άρθρο 19ο

Άρθρο 23ον (βλ. αρθρ. 20ο)

Κατά τας Κυριακάς και γενικώς τας εορτάς, καθ’ ας το σχολείον αργεί, όλαι αι μαθήτριαι υποχρεούνται να προσέρχωνται δι’ εκκλησιασμόν κατά τας ωρισμένας ώρας. Οφείλουν να παρακολουθούν με ευλάβειαν και κατάνυξιν την Θείαν Λειτουργίαν, ώστε να συντελήται η πλήρης θρησκευτικής ανατάσεως έξαρσις της ψυχής και η επικοινωνία αυτής μετά του Δημιουργού προς τον οποίον η μαθητιώσα νεολαία οφείλει να αναπέμπη την προσευχήν της και να ζητή την προστασίαν και βοήθειαν.

Άρθρον 24ον

Το ίδιο με άρθρο 21ο

Άρθρον 25ον

Το ίδιο με άρθρο 22ο

Άρθρον 26

Το ίδιο με άρθρο 23ο

Άρθρον 27ον

Το ίδιο με άρθρο 24ο

Άρθρο 28ον (βλ. άρθρ. 25ο)

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας να παρακολουθούν έργα ακατάλληλα και να συχνάζουν εις κέντρα διασκεδάσεως, λέσχας και να παρακολουθούν ρεσιτάλ ελαφράς μουσικής μόναι ή μετά των γονέων των.

Άρθρον 29ον

Το ίδιο με άρθρο 26ο

Άρθρον 30ον

Ώραι κυκλοφορίας των μαθητριών ορίζονται η 8 μ.μ. μέχρι τέλους Μαρτίου και η 8:30 μ.μ. μέχρι τέλους Ιουνίου.

Άρθρον 31ον (βλ. άρθρ. 28ο )

Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας να συμμετέχουν εις συλλόγους ή σωματεία ή να συνενώνωνται εις ομάδας προς σχηματισμόν φατρίας. Δύνανται όμως να συνέρχωνται κατόπιν αδείας του σχολείου διά να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικάς με την σχολικήν ζωήν. Η εις τα Κατηχητικά Σχολεία, τον Οδηγισμόν και εις τας ομάδας του Ερυθρού Σταυρού συμμετοχή των μαθητριών όχι μόνον επιτρέπεται αλλά και συνιστάται.

Άρθρον 32ον (βλ. άρθρο 30ο)

Ο κανονισμός αυτός ισχύει όχι μόνον κατά την διάρκειαν των μαθημάτων αλλά και κατά τας διακοπάς των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του θέρους και όχι μόνο εν τη πόλει των Σερρών αλλά και εις τας πόλεις και κωμοπόλεις, όπου διαμένουν αι μαθήτριαι του Γυμνασίου.

Άρθρον 33ον

Το ίδιο με άρθρο 31ο

Άρθρον 34ον

Μιμηθήτε μόνον τας καλάς συμμαθητρίας σας εις τας πράξεις των. Αι τιμωρίαι είναι το έσχατον μέσον προς νουθεσίαν των παρεκτρεπομένων και παραδειγματισμόν των άλλων.

Άρθρον 35ον

Το Γυμνάσιον πιστεύει ότι αι μαθήτριαί του θα θελήσουν μετά προθυμίας και ενθουσιασμού να εφαρμόσουν τας παραγγελίας αυτάς, αι οποίαι αποβλέπουν εις το καλόν αυτών των ιδίων και γενικώτερον της Κοινωνίας και της Πατρίδος μας.

 

130 Σχόλια to “Η μαθήτρια οφείλει να δεικνύη ευταξίαν, πειθαρχίαν, κοσμιότητα και γενικώς διαγωγήν αρίστη”

  1. Γς said

    Καλημέρα,
    Α,Σχολείο Θηλέψν έ;
    Χμ…

  2. An-Lu said

    Αν δεν απατώμαι, την εποχή που γράφτηκαν αμφότεροι οι κανονισμοί, ίσχυε και ο θεσμός του Παιδονόμου (για έλεγχο της συμπεριφοράς των μαθητών εκτός σχολείου).

  3. Γς said

    Να υπάρχει άραγε πρόσβαση σε κανένα παρόμοιο κανονισμό Σχολείου Θηλέων της Καμπούλ;

  4. gpoint said

    Κάποιες παρατηρήσεις :

    Το άρθρο 1 (συγκατάθεση γονέων) υπήρχε γιατί τότε μόνο η φοίτηση στο δημοτικό ήταν υποχρεωτική (σήμερα έχει επεκταθεί μέχρι την Α’ ΕΠΑΛ αν και τα τελυταία χρόνια πολλοί δεν στέλνουν πια τα παιδιά τους σχολείο και καλά κάνουν, τα «μπάζουν» στην σωή και το «χαρτί» θα το πάρουν αργότερα και πιο εύκολα με Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, νυκτερινό ΕΠΑΛ, Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, Μεταχαρτικό -με συγχωρείτε Μεταπτυχιακό ήθελα να πω, στον δρόμο που χάραξαν γνωστοί αστέρες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας )

    Την ίδια εποχή στα περισσότερα γυμνάσια της Αθήνας μάλλον δεν μοίραζαν τέτοιους κανονισμούς στους μαθητές αλλά προφανώς υπήρχαν.

    Εκ των πραγμάτων την Αθήνα ήταν πιο δύσκολη η παρακολούθηση της εξωσχολικής ζωής των μαθητών και είχε ατονήσει. Στα σχολεία της επαρχίας απ’ ότι άκουγα τα αγόρια φοράγανε το πηλίκιο με την κουκουβάγια, στην Αθήνα, όχι. Η ποδιά όμως ήταν υποχρεωτική στα κορίτσια

    Απορία :

    Το χουντικό άρθρο 30 εφαρμόστηκε ποτέ στας Sherrash του «εθνάρχη» ;

    Ηθικόν δίδαγμα

    Το ότι η μόνη διασκέδαση που επιτρεπότανε (άρθρο 25) ήταν Κυριακή απόγευμα στο ζαχαροπλαστείο και των γονέων παρευρισκομένων δικαιολογεί την ανεκτικότητα στην έλευση της χούντας, τι παραπάνω να τους έκανε ;

  5. gpoint said

    #4
    Η…σωή είναι ζωή

  6. tamistas said

    Απορώ γιατί αυτά σας προκαλούν έκπληξη. Είναι απολύτως δικαιολογημένα, όταν μάλιστα έχουν προηγηθεί τέτοια αίσχη.

  7. Nέο Kid Στο Block said

    A, πολύ ωραίο! Ευχαριστούμε Νικοκύρη και πρωτίστως βέβαια ευχαριστούμε την «βραδύνασα» ! (ρε, απ’αυτό σού μεινε και σχολιάζεις μετά τις 2 το βράδυ που βγαίνουν οι λυκάνθρωποι;)

    Νικοκύρη, ούτε έχω κρατημένο ούτε και μας δωσαν ποτέ ανάλογο κανονισμό (απότι θυμάμαι τουλάχιστον ,εκτός αν τον είχα κάνει πάραυτα χαρτοπόλεμο,αλλά μάλλον θα το θυμόμουν). Βέβαια είμαι ελαφρώς νεούδι (όνομα και πράμα!) σε σύγκριση με τη Μαρία (όταν πήγαινα εγώ είχε τελειώσει ο Πελοποννησιακός πόλεμος κι είχε ανακαλυφθεί και το Πυθαγόρειο θεώρημα :mrgreen: ). Θα είχε ενδιαφέρον μήπως ένας «Συγκριτικός (άλλως :Ανακεφαλαιωτικός) Πίνακας» που λέμε εμείς οι μπατιροεργολάβοι; Έχω τον κανονισμό από το Δημοτικό της κόρης μου, αλλά μάλλον δεν κολλάει να συγκρίνουμε Γυμνάσιο με Δημοτικό,ε; Ίσως ως προς τα γλωσσικά μόνο.

  8. Liarak said

    Απαγορεύεται εις τας μαθητρίας να παρακολουθούν έργα ακατάλληλα και να συχνάζουν εις κέντρα διασκεδάσεως, λέσχας και να παρακολουθούν ρεσιτάλ ελαφράς μουσικής μόναι ή μετά των γονέων των.

    Κορυφαίο το ρεσιτάλ…

  9. Nέο Kid Στο Block said

    6. A, κι ένα ωραίο παρόμοιο έχει και στο μπλογκ του ο Στάζυμπόυ.
    «Η Τζαζ παγίς για τας γυναίκας;» 😆

    Η τζαζ είνε καλή μόνον δια τας φυλάς των Κάφρων και των Καννιβάλων της λόχμης

  10. Γς said

    Κι η ποινή της 14χρονης πακιστανής ακτιβίστριας Μαλάλα Γιουσαφζάι.
    Διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις και κανονισμούς των Ταλιμπάν.

  11. Nέο Kid Στο Block said

    Πάω στοίχημα πάντως , κι αν είναι άντρας να το παραδεχτεί στα ίσα!, ότι η Μαρία δεν είχε παραβεί ουδένα Άρθρον του κανονισμού! Για απουσιολόγα σπασκλέισον την κόβω 😆 Mάλλον τίποτε μεταγενέστερες συνενώσεις προς σχηματισμόν Φατρίας τη χάλασαν. 😆

  12. Μου θυμίζει κάτι προτάσεις των αρχών της δεκαετίας του ’90 😉

  13. Nέο Kid Στο Block said

    Gpoint (4.) »..τα τελυταία χρόνια πολλοί δεν στέλνουν πια τα παιδιά τους σχολείο και καλά κάνουν..»
    To είπες ειρωνικά ή το εννοούσες κυριολεκτικά το «καλά κάνουν»;

  14. silia said

    ΠΡΩΤΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ


    &

    ΕΝΑ «ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΕΙ» … ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟ

  15. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

    Νεοκίντ,εσύ είσαι νεοσσός, πού να τα προλάβεις αυτά -εδώ εμείς στην Αθήνα δεν προλάβαμε πηλήκιο!

  16. Αδελφόc Χρυσόστομοc said

    Πωπω, μιλάμε για πλήρη έλεγχο της ζωής και της συνείδησης των παδιών! Ούτε όταν πήγα φαντάρος δεν είχα τέτοια καταπίεση! Βιβλία πλήν της Αγ(ρ)ίας Γραφής σας επέτρεπαν να διαβάζετε τουλάχιστον;

    ‘Ασχετο, πάντως εδώ στην Κύπρο τα παιδιά ακόμα φοράνε στολή (μπλιαχ). Απ’ οτι ακούω έχει χαλαρώσει αρκετά ο νόμος βέβαια, αλλα κανείς δε λέει να τον καταργήσει τελείως. Πιστοί στις παραδόσεις!

  17. Μαρία said

    4.
    >Το χουντικό άρθρο 30 εφαρμόστηκε ποτέ στας Sherrash του “εθνάρχη” ;

    Σωστή ερώτηση. Ένα λάθος που κάνουν κάποιες φορές οι ιστορικοί είναι τα θεωρούν οτι η νομοθεσία, εφόσον υπάρχει, σημαίνει οτι εφαρμόζεται κιόλας. Ενώ χρειάζεται επιτόπια γνώση του πεδίου και διασταύρωση.

    Αυτό λοιπόν το άρθρο όχι μόνο εφαρμόστηκε αλλά έκανε κι άνω κάτω τα φροντιστήρια, που έπρεπε να στριμώξουν τις ώρες τους μέχρι το πολύ τις 8 μ.μ.
    Οι καθηγητές ήταν υποχρεωμένοι εκ περιτροπής να κυκλοφορούν στους δρόμους και να καταγγέλλουν τις παραβάτριες. Οι περισσότεροι δεν το έκαναν κάποιοι όμως, οι ίδιοι που κάνανε και ντου στους σινεμάδες, έδειξαν υπερβολικό ζήλο.

    Αντίθετα, ενώ στον παλιό κανονισμό στο αρθρ. 27 γίνεται λόγος για κεκανονισμένη ώρα, αυτή ποτέ δεν ορίστηκε.

  18. sarant said

    14: Γραπτή αισχοέπεια, μωρέ μπράβο!

  19. LandS said

    Αυτή η φράση «προς σχηματισμόν φατρίας» όταν πρόκειται για κοπέλες, είναι εντός αυστηρών γλωσσικών πλαισίων;
    Μήπως η αμερικανοπληξία μου με κάνει να σκέφτομαι μόνο με όρους fraternity και sorority ;

  20. Μαρία said

    11 Την έχω πατήσει μια φορά στην αρχή της Α Γυμνασίου, γιατί δεν φορούσα κορδέλα αλλά τη γλίτωσα με σύσταση, όταν όμως μεγάλωσα, στην Ε γυμνασίου, έφαγα κοσμία μαζί με άλλες, για ηγηθήκαμε σε διαμαρτυρία.

  21. Nέο Kid Στο Block said

    Aυτό με τα ντου στους σινεμάδες (αλλά και σε γήπεδα «αθλοπαιδιών») είχαν να το λένε οι παλαιοί.

  22. Μαρία said

    19 Μια χαρά είναι, σαν το παντρεύομαι για τους άντρες που παντρεύονται γυναίκα.

  23. sarant said

    22: Ε, ναι.

    16: Να σου πω, εμείς στην Αθήνα απλώς ακούγαμε ότι στην επαρχία ο καθηγητής έχει δικαίωμα να σου κάνει παρατήρηση αν σε δει στο δρόμο το βράδυ, και φρίτταμε. Φαντάσου όμως να το ζεις…

  24. π2 said

    Από τους 112 κανονισμούς που έχει η Μέδουσα της Βέροιας, σημειώνω τους εκπαιδευτικούς:
    Γενικός κανονισμός των Σχολείων της Θεοσώστου Επαρχίας Καισαρείας Καππαδοκίας (1872)
    Κανονισμός των εκπαιδευτηρίων της εν Μαγνησία Ορθοδόξου Κοινότητος (1889)
    Κανονισμός των εκπαιδευτηρίων της εν Γαλατά Ελληνικής Ορθοδόξου Κοινότητος (1890)
    Γενικός κανονισμός των κοινοτικών σχολών της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως (1897)

  25. Μαρία said

    24 Θες να πεις οτι ήμασταν έναν αιώνα πίσω; 🙂

  26. π2 said

    17: Δευτερώνω σε όσα λέει η Μαρία για την κατασκοπεία στους δρόμους στα Σέρρας, με τη μαρτυρία του πατέρα μου που τα πέρασε και από τις δύο πλευρές, και ως μαθητής γυμνασίου (πολύ παλιότερα από τη Μαρία βέβαια) που έτρωγε αποβολές και έχασε και μια τάξη επειδή ξημεροβραδιαζόταν στους σινεμάδες και αργότερα ως δάσκαλος που έπρεπε να επιτηρεί τους πιτσιρικάδες στους δρόμους (όχι μόνο τους δικούς του μαθητές δημοτικού, οποιονδήποτε μαθητή δημοτικού ή γυμνασίου).

  27. ππαν said

    Σαν τον κανονισμό του Κεντρικού Σχολείου του παριώτη του Μπουκάν δεν υπάρχει άλλος. Θυμάμαι -ίσως λάθος- τη πέτρα για προσκεφάλι

  28. Γς said

    14:
    >Ο αντικατοπτρισμός μερών του σώματος , κάτωθεν του τραχήλου , απαγορεύεται αυστηρώς

    Δεν μπορεί για αντικατοπτρισμό καμηλιέρηδων της ερήμου θα λέει.
    Σκέψου να διψάς και να μη μπορείς να κάνεις ούτε μάτι…

  29. Αδελφόc Χρυσόστομοc said

    23: Πραγματικά δε θα το ήθελα!
    25: Όχι και πίσω! Απλά μας αρέσει να κρατάμε τις παραδόσεις μας βρε αδερφέ γιατί μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Πίσω ολοταχώς που έλεγε ο Ρώμας υποδυόμενος και ο Μακαριστός δυστυχώς μη υποδυόμενος! Βυζάντιο Forevah 🙂

  30. Μαρία said

    26 Έχασε τη χρονιά λόγω αποβολής;

    Στα χωριά και στις κωμοπόλεις τα πράματα ήταν πολύ πιο άγρια.

  31. π2 said

    25: Μόνο στον πρώτο έριξα μια ματιά. Είναι ενδιαφέρον ότι πέρα από ένα «Οι μαθηταί οφείλουσι είναι εντός τε και εκτός της σχολής εύτακτοι και χρηστοήθεις και άμεμπτοι» δεν υπάρχει καμιά υστερία για ζητήματα συμπεριφοράς. Αντιθέτως, τονίζεται η ισονομία των μαθητών. Μέσα στη σχολή απαγορεύονται τα χρήματα, τα μαχαίρια, το κάπνισμα, τα τρόφιμα και οποιαδήποτε «ληψοδοσία».

    Ωραία γλώσσα γενικώς.

  32. ππαν said

    Είχαν στο Βυζάντιο κανονισμούς σχολείων;

  33. π2 said

    30: Λόγω αλλεπάλληλων αποβολών.

  34. Μαρία said

    29 Η στολή σε σας πρέπει να είναι κατάλοιπο της αγγλοκρατίας. Ο ανεψιός μου στην Αγγλία πάει στα νήπια με στολή.

  35. LandS said

    Δεν πρέπει να είχαμε στην Αθήνα γραπτούς κανονισμούς. Εμείς στα προάστια πηγαίναμε κατά κανόνα σε μεικτά σχολεία, Μας φοβέριζαν οι καθηγηταί (sic) με ιστορίες για πηλήκια και ποδιές εκτός σχολείου, αλλά δεν τους δίναμε και πολύ σημασία. Το χειρότερο που είχε συμβεί σε μένα και τρεις τέσσερις συμμαθητές μου ήταν να μας σηκώσει στο μάθημά του ο θρησκευτικός που την είχε στήσει έξω από το «Αχίλλειον» το προηγούμενο απόγευμα.
    Το χειρότερο που είχε συμβεί σε συμμαθήτριες, ήταν να φωνάξουν την μητέρα τους επειδή μόλις βγήκαν στο δρόμο έβγαλαν την κορδέλα και έκαναν μίνι τη ποδιά μαζεύοντάς την κάτω από τη ζώνη. Μου έχει μείνει η απορία αν η φιλόλογος που τις είδε, είχε προσέξει ότι κάποιες είχαν ξεκουμπώσει και το κάτω-κάτω κουμπί.

  36. ππαν said

    Μπράβο Μαρία. Ωραία ιδέα είχες να τους κρατήσεις!

  37. Μαρία said

    33 Μια μαθήτρια και μετέπειτα φίλη, λίγο μικρότερη απο μένα, την απέβαλαν απ’ όλα τα σχολεία του νομού το ’69, γιατί υποτίθεται δεν φορούσε βρακί. Η θεολόγα, που ήξερε μόνο τα βρακιά που φτάνουν ως τη μέση, τη σήκωσε στον πίνακα να πει μάθημα, κάποια στιγμή πήρε το μάτι της κρέας ανάμεσα απ’ τα κουμπιά της ποδιάς κι έτσι της μπήκε η ιδέα. Η μαθήτρια αρνήθηκε να αποδείξει οτι φορούσε, οπότε τη σούταραν.

  38. spyroszer said

    Εντάξει, τα καφενεία, τα ζαχαροπλαστεία τα κέντρα διασκεδάσεως,άντε και τους κινηματογράφους να τα καταλάβω, τα χοροδιδασκαλεία, και τα θέατρα όμως τι πρόβλημα είχαν και τα απαγόρευαν;

  39. ππαν said

    37: Τρομακτικό!

  40. π2 said

    32: H βιβλιοθήκη του Πανταίνου στη Ρωμαϊκή Αγορά πάντως είχε εσωτερικό κανονισμό: http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/oi?ikey=291498&bookid=172&region=1&subregion=71

  41. Μαρία said

    36 Είμαι μαζώχτρα.
    Τους θυμήθηκα προχτές με αφορμή το άρθρο του Χάρη για την εγκύκλιο του γενικού επιθεωρητή, δικού μας κι αυτού.

  42. Αδελφόc Χρυσόστομοc said

    32. Δε νομίζω να είχαν 🙂 Απλά εγώ έτσι ονομάζω τέτοιου είδους νοοτροπίες.
    34. Χμμμμ, πολύ πιθανό…

  43. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!

    35: Ναι, θυμάμαι ότι εμείς στην Ιωνίδειο ζηλεύαμε κάποια γυμνάσια συνοικιών.

  44. Nέο Kid Στο Block said

    Nα αναφέρω για το ελαφρώς κωμικό και ειρωνικό του πράγματος σε σχέση με το «πώς αλλάζουν οι εποχές» ότι οι αναφορές γαι το πώς κυνηγιόνταν οι μαθητές, ότι στα χρόνια μου φθάσαμε στην αντίθετη κατάσταση. Οι καθηγητές – ιδιαιτεράκηδες «κρυβόντουσαν»- και καλά!- να μην τους δούνε οι μαθητές που κυκλοφορούσαν τ’απογευματα και βράδια ότι μπαίνουν σε σπίτια για ιδιαίτερα! Θυμάμαι έναν ρε παιδιά που έκανε ιδιαίτερα σε διαμέρισμα κεντρικό σε πολυκατοικία που ήταν πάνω από σινεμά. Επειδή εκεί είναι κεντρικότατο σημείο και μαζευόταν πολύ μαρίδα (τώρα χειρότερα, γιατί δίπλα άνοιξαν Γκούντις) , τι να κάνει; δεν μπούκαρε απευθείας αλλά για «παραλλαγή» έκανε πως κοίταγε τα προσεχώς κι αν έπεφτε σε γνωστούς μαθητές τούς ρωτούσε και καλά «Είναι καλό το έργο παιδιά; Εγώ σας συστήνω το τάδε κλπ» Πολύ γέλιο!

  45. spiral architect said

    Καλημέρα. 🙂
    Επί εθνοσωτηρίου, ποδιά φορούσαν και τα αγόρια στο δημοτικό.
    Ναι, στο δημοτικό φορούσα ποδιά, έχω και φωτογραφίες που το αποδεικνύουν. 😳 😳
    Στο (εξατάξιο) γυμνάσιο μόνο τα κορίτσια, έως την μεταρρύθμιση ΓΡάλλη.

    Ακόμα θυμάμαι τις εφόδους του δάσκαλου, αλλά και μερικών μυστήριων καθηγητάδων του γυμνασίου στις προβολές του συνοικιακού μας κινηματογράφου, όπου πήγαινα (τις περισσότερες φορές με τη μητέρα μου) για να δω καμιά ταινία του Κατσουρίδη..

    Σίγουρα συγκρίνουμε (κατά Γεωργουσόπουλο) ανόμοια πράγματα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και τώρα εγκαταλείπουν πολλά παιδιά ακόμα και την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση, (ενδεικτικά) πριν καν πάρουν απολυτήριο γυμνασίου. 😦

    Τα μαργαριτάρια της εποχής του Γεωργουσόπουλου είχαν μια αθωότητα, (προσοχή, ο φείδος παραμονεύει) :mrgreen: και τα θυμόμαστε, τα τελευταία όμως χρόνια θέλουμε να ξεχνάμε την άγνοια που έχουν τα παιδιά σε θέματα, που οι μεγαλύτεροι εξ ημών σαν παιδιά τα είχαμε δεδομένα.

    Όταν η κόρη μου ήταν στην Πέμπτη; Έκτη; δημοτικού, έφερε η κουβέντα και την ρώτησα:
    – Που είναι το Κιάτο;
    – Στην Ιταλία!
    Την έβαλα κάτω και μια ώρα τη μέρα καθόταν στο Google Earth και στους μαθητικούς χάρτες μου.
    Bullshit γεωγραφία μαθαίνουν! Ξέρουν τι είναι η μετάπτωση και η κλόνηση; Σιγά μην ξέρουν! Και όμως εμείς τελειώνοντας το Λύκειο κάναμε Κοσμογραφία και τα είχαμε μάθει.

    Πάντως κανονισμό δεν πήρα ποτέ στα χέρια μου. Όμως το κήρυγμα και η αναγγελία των αποβολών στη πρωινή προσευχή, ήταν στην ημερησία διάταξη. 😛

    Τι μας θυμίσατε … 🙄

  46. Μαρία said

    44 Το διαμέρισμα το νοίκιαζε σαν …επαγγελματική στέγη ή εκεί έμενε ο μαθητής/μαθήτρια;

  47. Η απάντηση των μαθητών στον υποχρεωτικό εκκλησιασμό (υπό την απειλή απουσίας) και στο «προαιρετικό» κατηχητικό ήταν τραγουδάκια του στυλ:
    Τα χριστιανόπουλα θα πάμε σινεμά
    να δούμε πράκτορα μηδέν μηδέν εφτά.
    Τα φώτα σβήσανε και βγαίνει ο Τζέιμς Μποντ
    με τη γυναίκα του χωρίς κομπινεζόν.

  48. ππαν said

    Το θυμήθηκα κι εγώ το τραγουδάκι, προχτές που πήγα να δω τον Τζέημς Μποντ. Παντρεμένος δεν ήταν αλλά σίγουρα είδα μια χωρίς κομπινεζόν, ίσως ήταν η μνηστή του

  49. Κι εγώ θυμήθηκα το τραγουδάκι με την ίδια ευκαιρία!

  50. Nέο Kid Στο Block said

    46. Όχι ,εκεί είναι το πατρικό μου! Είχαμε μεγάλο τραπέζι στο σαλόνι και χωράγαμε 5-6 συν ο «Σινεφίλ» 😆
    (Λεφτά που έχουν πετάξει «τζούφια» οι δικοί μου..δεν μού τάδιναν νάμανε τώρα παραλής;)

  51. ππαν said

    Α με φροντιστήρια τέλειωσες το σχολείο; Εντάξει, το είχαμε κάπως υποψιαστεί πως ήσουν αδύνατος μαθητής αλλά από τακτ δεν λέγαμε τίποτε.

  52. nikos__alfa said

    Θυμάστε ότι μέχρι το 75 τουλάχιστον στην επαρχία, στις πόλεις δεν γνωρίζω, υπήρχαν χωριστά τμήματα θηλέων και αρρένων στα γυμνάσια;
    Τρίτη γυμνασίου 70ς, υποχρεωτική εξομολόγηση!
    -Καπνίζεις παιδί μου; Ρωτά ο μοναχός Ιωαννίκιος.
    -Εε… έχω δοκιμάσει μερικές φορές πάτερ.
    -Μα είναι δυνατόν από την οδόν που θα διέλθει το σώμα και το αίμα του Χριστού να τη …γεμίζεις εσύ με αυτό το …ντουμάνι; 😯
    -Δεν πρέπει δηλαδή;
    – Τι λες τώρα; Δεν ντρέπεσαι; Εξαγριωμένος ο καλόγερος.
    -Δεν θα κοινωνήσεις τα Χριστούγεννα .
    -Ευχαριστώ πολύ πάτερ μου. 🙂

  53. Μαρία said

    50 Το ρώτησα, γιατί συμβαίνει (συνέβαινε;) κι αυτό απο κάποιους ελάχιστους, που έχουν για πάρεργο το σχολείο.

  54. Μαρία said

    52
    Υποχρεωτική εξομολόγηση! Εσείς ήσασταν πολύ πίσω!

  55. nikos10 said

    Να καταγράψω κι εγώ με τη σειρά μου τις αναμνήσεις του πατέρα μου, ο οποίος ως μαθητής Γυμνασίου (φαντάζομαι κάπου μεταξύ του ’65 και του ’70) είχε δεχθεί επανειλημμένες βραδινές εφόδους καθηγητών στο δωματιάκι που έμενε με άλλους δύο συγχωριανούς συμμαθητές του! Οι έφοδοι γίνονταν με κύριο σκοπό την ανακάλυψη τίποτε πονηρών περιοδικών, τράπουλας και λοιπών απαγορευμένων υλικών, αλλά και για να διαπιστωθεί αν οι μαθητές ήταν στα σπίτια τους, ως όφειλαν τις νυχτερινές ώρες!
    Δεν ξέρω αν αυτές οι έφοδοι ήταν συνηθισμένες σε άλλα μέρη, αλλά πρέπει να πω ότι αυτά συνέβαιναν στο διαβόητο Τσοτύλι, το Γυμνάσιο του οποίου ήταν γνωστό για την αυστηρότητά του. Να διευκρινίσω δε ότι το περί ου ο λόγος δωματιάκι ήταν στην πόλη και όχι εντός των χώρων του σχολείου (στο Τσοτύλι, για όσους δεν γνωρίζουν, υπήρχε και Οικοτροφείο, στο οποίο έμεναν μαθητές του Γυμνασίου που προέρχονταν από διάφορες περιοχές της χώρας και οι οποίοι στέλνονταν στο Τσοτύλι, μπας και συμμορφωθούν!).

  56. nikos__alfa said

    54:
    Και στο σχολείο παρακαλώ αντί μαθήματος. Εθνοσωτήριος ήταν αυτή. :mrgreen:

  57. sarant said

    45: Ναι, κι εγώ το θυμάμαι, στο δημοτικό φορούσαμε ποδιά.

    55: Πράγματι, πολλά παιδιά έμεναν μόνα τους τότε, μαζί με συγχωριανούς συνήθως. Και στην Αίγινα, μου λένε, έμεναν μαθητές από τα Μέθανα (διότι εκεί δεν είχε γυμνάσιο).

  58. Μαρία said

    55 Γνωστή κι η απειλή σε ατίθασους «θα σε στείλω στο Τσοτύλι».

  59. spyroszer said

    57. Ποδιά φορούσαμε στο δημοτικό μέχρι το ’84-85 νομίζω (έχω φωτογραφία) που τότε καταργήθηκε.

  60. Γς said

    35:
    >ο θρησκευτικός που την είχε στήσει έξω από το “Αχίλλειον” το προηγούμενο απόγευμα.

    Ρόλο παιδονόμου τάχα μου πήγε να υποδυθεί άλλος θρησκευτικός που συνελήφθη εντός του ευαγούς κινηματογράφου ‘Ροζικλέρ’ να βάζει χέρι σε ένα νεαρό.

    -Κύριε πρόεδρε, τον είδα που έμπαινε στο σινεμά και τον εξέλαβα ως κάποιον μαθητή μου. Γι αυτό μπήκα μέσα. Δεν τον εθώπευα , απλώς προσπαθούσα να τον βγάλω έξω από το κινηματογράφο.

    (Από το τύπο της εποχής)

  61. spiral architect said

    @60: Όπου πονηρή παραπομπή, να σου και ο ΓουΣού! 😉

  62. Μαριάνα, τι γίνεται στο Αιγαίο;

  63. gpoint said

    # 13
    Κιντ, δεν μπορώ να ξέρω γιατί τα παιδιά μου έχουν τελειώσει τις σπουδές τους αλλά όπως έχω ξαναγράψει αν είχα τώρα παιδιά μάλλον δεν θα τα έστελνα
    Τι να κάνουν ;
    Να πάρουν ένα άχρηστο χαρτί ή ένα «σημαδεμένο» για τους γνωστούς μόνο μεταχαρτικό :
    Προέχει το επαγγελματικό σήμερα και η μόρφωση δεν εξασφαλίζει ούτε τα στοιχειώδη όπως την γενιά μου.
    Να τα μορφώσω, ναι ! 9αλλά τι σχέση έχει αυτό με λύκεια, πανεπιστήμια και μεταχαρτικά ;;
    Περίπου 5 000 παιδιά εκαταλείπουν το σχολείο εκάστη σχολική χρονιά μετά την κρίση λένε οι στατιστικολόγοι

  64. spiral architect said

    @62: Άι γειά σου AFM. 🙂
    Είχαμε και (καλύτερα τα κορίτσια απαιτούσαν) ποδιές «Tseklenis».απ’ το Μινιόν

  65. ππαν said

    63: «εκάστη σχολική χρονιά»
    Όταν η μαμά μου ήταν μαθήτρια της έκανε μαθήματα μαθηματικών ένας φοιτητής, νοικάρης μιας γειτόνισσας που είχε κι αυτή κόρη και τον καλόβλεπε για γαμπρό. Τσατίστηκε λοιπόν, σου λέει έρχεται στο σπίτι μας να μας φάει τον γαμπρό; και κολησε ένα χαρτί έξω από το δωμάτιο που νοίκιαζε ο φοιτητής στη ταράτσα : «Εκάστος στο σπιτί του»

  66. NM said

    Δείγμα σύγχρονου Κανονισμού Λειτουργίας για Γυμνάσιο της Αθήνας.
    http://1gym-peir-athin.att.sch.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=89&Itemid=239

    Click to access plaisio_leitourgias.pdf

    Υπάρχει και αντίστοιχος για το Λύκειο, αλλά δεν τον δημοσιεύουν στη σελίδα τους.

  67. LandS said

    45,57,59
    Στη Πρώτη, άντε και στη Δευτέρα Δημοτικού. Και όχι όλοι.

  68. sarant said

    66: Α μπράβο!

  69. gpoint said

    Μαρία μετά από όσα τράβηξες στο σχολείο δικαιούσαι της αμέριστης κατανόησής μας.

    Οι Σέρρες είναι μια πόλη της Μακεδονίας που έγινε γνωστή από τα 6 (έξη) γκολ που έφαγε ο «θρ’υλος-θρήνος» από τον Μεγα ΠΑΟΚ σε αγώνα που διεξήχθη εκεί
    (καλομεμετάω για αύριο, αμήν )

  70. Γς said

    Ενίοτε οι μαμάδες δεν λένε όοοολη την ιστορία.

  71. Εγώ τέτοιες αναμνήσεις δεν έχω, ευτυχώς ή δυστυχώς, γιατί είχα την τύχη (ή την ατυχία) να ξεκινήσω σχολείο μετά την Αλλαγή 🙂

    Το μόνο που θυμάμαι είναι καθηγητές μου στο Γυμνάσιο, που αναπολούσαν εκείνα τα ωραία χρόνια, που «οι μαθητές ήταν μαθητές» και όχι «ταραχοποιά στοιχεία»… 🙂
    Ειδικά θυμάμαι τον θεολόγο μας, έναν πολύ πράο και μειλίχιο άνθρωπο, που ενώ του βγάζαμε την πίστη στο μάθημα, το μεγάλο του παράπονο ήταν ότι είχε καταργηθεί η υποχρεωτική εξομολόγηση, και καθώς οι γονείς των περισσοτέρων από εμάς ήταν αδιάφοροι για τα πνευματικά, θα μέναμε με την αμαρτία… 😦

  72. LandS said

    63

  73. gpoint said

    #65

    Ναι ρε ! ΜΠαΟΚ (‘οχι, αυτό είναι από αλλού)

    Πάμε ξανά !!

    Ναι ρε, εκάστη, κι ο γιόε\ς της…Ιοκάστη !!!!!!!!!

  74. gpoint said

    ο γιος της γμτμ !

  75. π2 said

    57: Εννοείται, δεν υπήρχαν γυμνάσια παντού τότε, ούτε ήταν εύκολη η καθημερινή μετακίνηση. Όσοι δεν έμεναν με τα μεγαλύτερα αδέρφια, έψαχναν για σπίτι συγγενών και φίλων. Υποψιάζομαι πως ένα μεγάλο μέρος της τροπής επί το αυστηρότερον των κανονισμών αλλά και η καταδίκη του τεντυμποϊσμού στον τύπο οφείλεται ακριβώς στην πρωτόγνωρη για πολλούς ελευθερία μακριά από το πατρικό σπίτι (σε μια εποχή που αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των παιδιών που φοιτούν στο γυμνάσιο) και στα παρεπόμενα της ελευθερίας αυτής, ιδίως στα φίφτιζ και σίξτιζ του αρχόμενου καταναλωτισμού. Στους φακέλους των ΓΑΚ στους οποίους αναφέρθηκα τις προάλλες, υπάρχουν φοβερές αναφορές για τη συμπεριφορά των νέων της επαρχίας. Ποτά, ξενύχτια, χουλιγκανισμοί, δημόσιες ερωτοτροπίες (πράγμα ανήκουστο για την εποχή σε μια επαρχιακή πόλη υποθέτω) κλπ. Οι υστερίες περί τεντυμποϊσμού μπορούν να ερμηνευθούν ως σεμνότυφες υπερβολές, αλλά οι υπερβολές αυτές είναι υπερβολές ακριβώς επειδή αντανακλούν ένα υπαρκτό φαινόμενο.

  76. π2 said

    55-58: Πέρα από το ορφανοτροφείο, το Τσοτύλι ήταν και δυσμενής σωφρονιστική μετάθεση στον στρατό μέχρι την μεταπολίτευση.

  77. Παναγιώτης said

    Έξοχο. Πολύ αυτομάτως θα συγκρίνουν τις απαγορεύσεις του κανονισμού με την γενικότερες απαγορεύσεις εναντίων των γυαναικών στις Ισλαμικές χώρες. Το αστείο είναι ότι στην Καμπούλ φερ ειπείν, την ίδια περίοδο που εκδόθηκε ο κανονισμος της χούντας, οι γυναίκες είχαν απίστευτες (για τα δεδομένα των Ισλαμιστών) ελευθερίες. Σας παραθέτω μια φωτογραφία

  78. Μαρία said

    76 Είχε τάγμα ανεπιθυμήτων δηλαδή.
    Έχω γνωρίσει ένα εξαιρετικό φιλόλογο, μακαρίτη πια, που δούλεψε χρόνια στο Τσοτύλι.

  79. Παναγιώτης said

    Kαι φυσικά εννούσα «πολλοί» και όχι «πολύ»!

  80. spiral architect said

    @63: […] αν είχα τώρα παιδιά μάλλον δεν θα τα έστελνα […]
    Τζιπόιντ, μεγάλη μπουκιά φάεεε … 🙄
    Σχολείο, εκπαίδευση αυτά που το σύστημα παρέχει, ναι συμμετέχουμε. Την παιδεία όμως στο σπίτι μας.
    (αυτό που λέγαν οι γιαγιάδες μας: το καλύτερο σχολείο είναι το σπίτι)

    Γιατί το σχολείο με τη θέλησή σου και με τη στάση σου να γίνει προνόμιο ολίγων;
    Γιατί να τους αφήσουμε ζωτικό χώρο;

  81. munich said

    @77
    … και κάποτε υπήρξαν χριστιανοί ευρωπαίοι που αλλαξοπιστούσαν και γίνονταν μουσουλμάνοι γιατί θεωρούνταν πιο ελευθεριακή θρησκεία σε σύγκριση με την αυστηρότητα της χριστιανικής εκκλησίας.
    (διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο για πειρατές στο μαχρέμπ και αναπόφευκτα και για κάπιους που είχαν αλλαξοπιστήσει)

  82. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!

  83. Γιάννης said

    Εγώ είχα πάρει έπαινο από τον Δντη του Δημοτικού γιατί φορούσα «πρότυπη» ποδιά: απλή ζακέτα μπλε, από ύφασμα της ποδιάς, με φερμουάρ που έκλεινε μπροστά. Δηλαδή κάλυπτε τον κορμό μου μέχρι τη μέση και την αρχή του παντελονιού (κοντού). Την είχε φτιάξει η μάνα μου που αρνήθηκε να μου βάλει ποδιά-φουστάνι. Ο Δντης σύστησε σε όλα τα αγόρια να φοράνε τέτοια ποδιά. Αυτά το 1966 στην Καβάλα.
    Στο γυμνάσιο, επί χούντας, έπρεπε να φοράμε κονκάρδες με το σήμα του σχολείου. Απαγορευόταν το σινεμά και τα σχετικά, αλλά δεν τηρούνταν με ευλάβεια. Ήσουν καντέμης αν σε πιάνανε σε τέτοια μέρη γενικώς. Στο γυμνάσιο, ήταν υποχρεωτικό το μακρύ παντελόνι (για τους πρωτοετείς ιδίως). Αργότερα, έπεφτε αποβολή, για το (κάπως) μακρύ μαλλί και το παντελόνι καμπάνα. Αποβολή έπεφτε αν δεν κουβαλούσες τσάντα σχολική κι είχες τα βιβλία στο χέρι.

  84. austerlitz said

    Μαρία μόλις επικοινώνησα με την μαμά Γιούλη – τελείωσε το ’68 από το θηλέων Σερρών και θυμήθηκε κορδέλες, ποδιές και όλα τα σχετικά αξεσουάρ.
    Επίσης, μου είπε πως ήταν της μοδός οι λαστιχένιες ζώνες, έτσι ώστε να μαζεύεται η φούστα πιο πάνω, ώστε να φαίνεται περισσότερο πόδι.

  85. Κασσάνδρα said

    Τελείωσα το 6τάξιο γυμνάσιο αρχές του 60,.
    Ο Γυμνασιάρχης που προσπάθησε να επιβάλει τον κανονισμό εγκατέλειψε εκών άκων.
    Κανείς καθηγητής δεν δεχόταν να παρακολουθήσει την εφαρμογή του, αναλογιζόμενος το καψόνι που θα υποστεί κυρίως από τα αγόρια.
    Μικτό γυμνάσιο /,Β περιφέρεια Αθηνών .

  86. Γς said

    Αποβολές, αποβολές, αποβολές. Το φαΐ μου!
    Παρά λίγο μάλιστα να με διώξουν απ το σχολείο όταν κάποτε ξεσήκωσα όλη τη τάξη σε ομαδική απείθεια.
    Περασμένα, ξεχασμένα…
    Εμ! Δεν είναι:

    Πριν κανα δυο χρόνια χρειάστηκα για κάτι έναν συμμαθητή μου.
    Τρόμαξα να τον εντοπίσω. Και φυσικά είπα να του κάνω και μια πλακίτσα.

    -Από την αντιτρομοκρατική παίρνουμε. Υπαστυνόμος Ταδε Τάδε. Από ότι βλέπουμε εδώ υπήρξατε συμμαθητής του Γουσού. Για πέστε μας, θεωρείτε πιθανό ο Γουσου να ηγείται μιας τρομοκρατικής ομάδας;
    -Τι να σας πω. Εχω να τον δω κοντά 50 χρόνια
    -Ναι αλλά, τι γνώμη είχατε σχηματίσει τότε γι αυτόν;
    -Χμ..ε, έκανε διάφορα, τσακωνότανε, έγραφε στους τοίχους,…Α’ κάποτε φάγαμε όλοι αποβολή εξ αιτίας του. Μας παρέσυρε σε ανταρσία
    -Κουφαλίτσα Νίκο. Χαφιέ. Θα πεθάνεις!

  87. Αντιφασίστας said

    Αχ, Μαρία, σε τι εποχές μάς γύρισες! Ακόμα θυμάμαι πώς με είχε ξεφτιλίσει μες στην τάξη η δασκάλα μου στην Κοζάνη,επί χούντας,επειδή το προηγούμενο απόγευμα με είχε πετύχει στο σινεμά. Και ήμουν και γιος αξιωματικού!

  88. Panos said

    Μια τεχνική παρατήρηση: για να υπάρχει κενό μεταξύ κειμένου και πλαισίου, θα πρέπει εκεί που ο κώδικας λέει cellpadding=”0″ να αντικατασταθεί το 0 με κάποιον επαρκή αριθμό (π.χ. 10 ή 12).

  89. Zilofthon said

    Μπορεί να ήταν αυστηροί οι κανονισμοί στην επαρχία, αλλά έτσι έβγαιναν απ’τα σχολεία γυναίκες προορισμένες για να κάνουν οικογένεια και να γίνουν μανάδες ελλήνων.
    Ενώ αντιθέτως, στην Αθήνα που ήταν χαλαρά τα πράγματα, έβγαιναν έτοιμες για…:

  90. Και το κεφάλαιο «Β.1.1. Ευπρέπεια και σεβασμός» από τον ΟΔΗΓΟΣ ΟΡΘΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, και τον Συνήγορο του Πολίτη:

    Ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να συμπεριφέρεται πάντοτε κατά τρόπο που να καθίσταται άξιος της εμπιστοσύνης του κοινού. Πρέπει να τηρεί, σε κάθε περίσταση, τους βασικούς κανόνες καλής συμπεριφοράς ανεξαρτήτως της ψυχικής του διάθεσης.

    – Έχει επιμελημένη και ευπρεπή εμφάνιση.

    – Συμπεριφέρεται με ευγένεια και κοσμιότητα.

    – Απευθύνεται στους πολίτες στον πληθυντικό.

    – Δεν καπνίζει.

    – Εξυπηρετεί τους πολίτες κατά το ωράριο που έχει ορίσει η υπηρεσία του, σύμφωνα με τις κείμενες γενικές και ειδικές διατάξεις, αφιερώνοντας εξολοκλήρου και αποκλειστικά το χρόνο εργασίας του στα καθήκοντά του, και παραμένοντας και πέρα του ισχύοντος χρόνου εργασίας, εφόσον έκτακτες και εξαιρετικές υπηρεσιακές ανάγκες επιβάλλουν τούτο.

    – Δεν κάνει εξωϋπηρεσιακή χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή του.

    – Δεν επιτρέπεται η ακρόαση μουσικής εκτός αν προέρχεται από κεντρικό ηχητικό σύστημα της υπηρεσίας.

    – Δεν επιτρέπεται να διακόπτει για προσωπικές του υποθέσεις την επικοινωνία με τους πολίτες που συναλλάσσεται. Αν ωστόσο, προκύψει λόγος τόσο σοβαρός, ώστε να επιβάλλεται η διακοπή της συνομιλίας, ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να ζητήσει συγγνώμη από τον πολίτη και να παρακαλέσει άλλον συνάδελφό του να συνεχίσει τη συναλλαγή.

    – Απαντά στις τηλεφωνικές κλήσεις, δηλώνει το όνομά του και αντιμετωπίζει με ευγένεια και προθυμία τις ερωτήσεις που του απευθύνονται. Εάν είναι αναρμόδιος, διευκολύνει τον πολίτη να εντοπίσει τον αριθμό κλήσης και το ονοματεπώνυμο του αρμοδίου. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, φροντίζει να παραπέμψει τον πολίτη σε κάποια υπηρεσία πληροφόρησης κοινού.

    – Όταν έρχεται σε επαφή με πολίτη δύστροπο ή ιδιαιτέρως εριστικό, οφείλει να τον αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και κατανόηση, αποφεύγοντας τις εντάσεις ή τους διαπληκτισμούς. Ακόμη και αν ο πολίτης τον προσβάλει, ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να διατηρήσει τον αυτοέλεγχό του και, εφόσον χρειασθεί, να ζητήσει τη συνδρομή του προϊσταμένου του για τη διευθέτηση της κατάστασης.

    – Δεν εκδηλώνει ούτε και διαδίδει τις πολιτικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές του πεποιθήσεις κατά την άσκηση των καθηκόντων του.

    – Δεν επηρεάζεται κατά τη συναλλαγή του με τον πολίτη, από το φύλο, την εθνικότητα, τη φυλή, τη γλώσσα, την καταγωγή και τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις των συναλλασσομένων.

    – Αποφεύγει γενικότερα, κάθε πράξη που θα μπορούσε να προσβάλει ή να μειώσει την προσωπικότητα ή την επαγγελματική υπόσταση των ατόμων, με τα οποία συναλλάσσεται.

  91. Γς said

    90:
    Με τρόμαξες.
    Ευτυχώς που πήρα σήνταξη.

    Το μόνο που θα μπορούσα να τηρήσω είναι το:
    – Δεν καπνίζει.
    Το έχω κόψει.

  92. Γς said

    Πάντως στο σχολειό μου οι αποβολές ήταν σπάνιες. Συνήθως μας τιμωρούσαν με τα τσάγια. Με προσκλήσεις για Τέιον, όπως λέγαμε. Ηταν ένα μικρό φακελάκι που το έβγαζε μέσα από τα φαρδιά μανίκια του ράσου του και στο ενεχείριζε με κομψό τρόπο ο φρερ Τάδε. Ηταν για τους γονείς σου: ‘‘Ο υιός σας αύριο μετά το πέρας των μαθημάτων θα παραμείνει εις το σχολείο για ικανό διάστημα’ .

    Και αφού πήγαινες στα ενδότερα της Μονής, ερχόταν κάποτε μετά από ώρα και βάλε ο δικός μας με μια εφημερίδα, συνήθως τη Μόντ.
    -Ντ’ ισί α λα.
    Και σου έδειχνε το κομμάτι που έπρεπε να μάθεις.
    -Παρ κέρ.
    Απέξω. Νεράκι.
    Κι αν εσύ σαν χάνος το μάθαινες γρήγορα για να του το πεις και να φύγεις, τότε σου έλεγε μπράβο πάρε τώρα κι αυτό το κομμάτι.
    Οπότε αργούσες άρα δεν έφευγες κιόλας.
    Μαρτύριο. Σφάξιμο με το μπαμπάκι…
    Και να πεις ότι έγινα άνθρωπος;

  93. Immortalité said

    Κατά διαβολική σύμπτωση προχτές κοίταγα αυτό από εδώ και ομολογώ μου είχε σηκωθεί η τρίχα! Άμα οι δασκάλες είχαν τέτοιους κανονισμούς φαντάζομαι οι μαθήτριες…

    Πάντως η μαμά μου μου έχει διηγηθεί τον πανικό που προκάλεσε στο Γυμνάσιο όταν μια μέρα εμφανίστηκε με τα μαλλιά αλά γκαρσόν! Την αποβολή τη γλύτωσε, αλλά την υποχρέωσαν να φοράει κορδέλα και της απαγόρευσαν να τα ξανακόψει τόσο κοντά.

  94. Γς said

    Δασκάλες. Νομίζω ότι οι πρώτες δασκάλες ήταν απλές μαθήτριες, απόφοιτες του πρώτου παρθεναγωγείου της Αθήνας, που ίδρυσε το ζεύγος Χιλλ, το1830τόσο.
    Α, ναι είναι ακόμη εκεί στη Θουκιδίδου στην Πλάκα;
    Εκεί το είχα αφήσει.
    Αλλά πάνε τόσα χρόνια από τότε που χαλάγαμε σόλες στο πήγαινε έλα εκεί. Δύσκολα χρόνια. Γενιά κι αυτή…

  95. Αντιφασίστας said

    Τώρα ισχύουν αυτά:
    http://www.fa3.gr/nomothesia_2/nomoth_education/body.htm
    Ελπίζω να μην τα διαβάζουν απορημένοι οι αναγνώστες μετά από 40-50 χρόνια.

  96. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    To δεύτερο άρθρο του χουντικού κανονισμού, είναι όλα τα λεφτά. Πώς τα κατάφερε και τα ταίριαξε όλα σε ένα άρθρο ο μέγας ποιητής; Απο την άλλη βέβαια, φθάσαμε στο άλλο άκρο, με αδιάφορους δημοσίους υπαλλήλους (με την κακή έννοια) καθηγητές, και χαβαλέδες αμόρφωτους μαθητές. Τυχαία άραγε;

    80 – Όταν κάποιος σου παραχωρεί ελεγχόμενο χώρο, πώς μπορείς να μην του αφήνεις ζωτικό χώρο;
    Οι γιαγιάδες μας είχαν περισσότερη γνώση απο τους σημερινούς γονείς (απο την ηλικία μου 51 και μετά) που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, και έχουν απαίτηση απο τους δασκάλους, να τα διαπαιδαγωγήσουν. Πονεμένη ιστορία, σκέτο χάος.

  97. ΣΑΘ said

    Ας «χαλάσω» λιγάκι, «κατά τα ειωθότα» (!) την «ωραία ατμόσφαιρα»…

    Ο (κατά πολλούς) πολύς Χρ. Γιανναράς, πάντως, ( … σιγά ! μη βαράτε όλοι μαζί !… ), έχει μετ’ επιτάσεως επιχειρηματολογήσει σοβαρά (και αρκετά πειστικά νομίζω) υπέρ της ομοιόμορφης εμφάνισης των μαθητών στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης. (Κοινό «άθλημα», κοινός αγώνας, ισότητα, κοινότητα, κ.λ.π. ) «Τα ‘χει παίξει» τελείως;

    Το γεγονός ότι τα καλύτερα σχολεία του (δυτικού) κόσμου επιβάλλουν στους μαθητές τους κάποιου είδους ομοιόμορφη εμφάνιση («στολή»; ), μήπως «λέει» κάτι που θα έπρεπε ίσως να απασχολήσει και εμάς (τους μονίμως «ξύπνιους», «ανεξάρτητους», «απελευθερωμένους», «δημοκρατικούς» κ.λ.π. κλπ.) ; Τόσο «σκοταδιστές» είναι όλοι τους;

    Άκουσα χθες το βράδυ την «αριστερή» κ. Αρβελέρ να λέει ότι στη Σορβόνη λένε για τους Έλληνες:

    «Στη Σορβόνη, όλοι πάνε για να μάθουν κάτι. Οι Έλληνες, όμως, πάνε για να μάθουν τα πάντα στους πάντες» !!!
    Μήπως λέει κι αυτό κάτι;

    Είπε ακόμη ότι η ίδια ως Πρύτανις προκάλεσε 22 φορές την επέμβαση της αστυνομίας σε χώρους της Σορβόνης όπου φοιτητές και άλλοι προκαλούσαν φθορές σε χώρους και εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου. Και κανείς δεν τόλμησε να την κατηγορήσει για παραβίαση «ασύλου» κλπ βαρύγδουπα. Γιατί εκεί, είπε, το άσυλο προστατεύει την ελευθερία του λόγου και όχι τους αναρχο-φασιστο-τραμπούκους που καταστρέφουν ασύδοτα δημόσια περιουσία.

    Λέτε να «μαύρισε» και αυτή;

  98. ΣΑΘ said

    Παρόραμα:
    Η «φατσούλα» (που μπήκε από δική μου αδεξιότητα) παρακαλώ να αντικατασταθεί από: ερωτηματικό και κλείσιμο της παρένθεσης. Ευχαριστώ.

  99. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια!

    86: Δεν σε έδειρε μετά;

  100. spiral architect said

    Διαγώνισμα φυσικής και απαντήσεις σε μισή σελίδα. 😆

  101. Αντιφασίστας said

    97: Φίλε μου, το αντίθετο του αυταρχισμού δεν είναι το μπάχαλο. Θα έλεγα ότι αυτές οι ακραίες καταστάσεις είναι οι δύο όψεις του νομίσματος που λέγεται ετερονομία.

  102. NM said

    Μαθητές που παρέβησαν τον Σχολικό Κανονισμό:

    Τέτοιους «Κανονισμούς» θα σχολιάζει στο μπλογκ του Σαραντάκου η επόμενη από μας γενιά…
    …Αν συνεχίσουμε να σιωπούμε…

  103. τυφλόμυγα said

    @80, Σχολείο, εκπαίδευση αυτά που το σύστημα παρέχει, ναι συμμετέχουμε. Την παιδεία όμως στο σπίτι μας. (αυτό που λέγαν οι γιαγιάδες μας: το καλύτερο σχολείο είναι το σπίτι)

    Θυμήθηκα πόσο έχει υποφέρει ο Δαρβίνος στις ΗΠΑ και ειδικά στις μεσοδυτικές πολιτείες. Όσους δεν αφήνουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο μην τυχόν και διδαχθούν τη θεωρία της Εξέλιξης και σοκαριστούν.

    Αν σας πω πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα στο γυμνάσιο εξαιτίας της κάκιστης συμπεριφοράς των συμμαθητών μου μάλλον θα με περάσετε για φαντασιόπληκτη. Δε θα πιστέψετε ότι συνέβαιναν τέτοια πράγματα σε σχολείο. Αν σας πω ότι καλό είναι να υπάρχουν κανονισμοί* στα σχολεία και να τηρούνται αυστηρά θα κατηγορηθώ ως υπερσυντηρητική. Δε θα μιλήσω. 😥

    *Δεν αναφέρομαι σε κανονισμούς σαν αυτούς του κειμένου εννοείται.

  104. Γς said

    Μαθητριες… ηλεκτρονικων υπολογιστων και «νεων τεχνολογιων» ( = email) εγιναν κατι καθηγητες του ΕΜΠ. Και ο Πρυτανις μαζι.

    >Πληροφορηθήκαμε ότι πρυτάνεις, μεταξύ των οποίων και σεις, καθώς και »49 καθηγητές του ΕΜΠ», προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Μεταξύ άλλων επιχειρημάτων επικαλούνται και τον ενδεχόμενο αποκλεισμό μελών »μη εξοικειωμένων με νέες τεχνολογίες»! Αναρωτιόμαστε είναι δυνατό ο πρύτανης και καθηγητές του πρώτου τεχνολογικού ΑΕΙ της χώρας να επικαλούνται ένα τέτοιο επιχείρημα;».

  105. Γς said

    Ειναι κεφατη, γυριζει απ’ το Τατσοπουλο

  106. τυφλόμυγα said

    104, Η ηλεκτρονική ψήφος, οι ΗΠΑ και η Ελλάδα
    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_18/11/2012_502133

  107. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    100: Καλό!

  108. Τουλάχιστον τότε γνώριζε η ελληνική κοινωνία, αυτά που αληθινά μετράνε.
    Υστερα μπουκάρανε τα κόμματα ( ! ) στα σχολεία,
    τα μαύρα και οι μπάφοι, η συστηματική ξενομανία και ο Σόρος, μέχρι τον σημερινό σχολικό αφελληνισμό.

  109. sarant said

    Κάτι συμβαίνει και σας πιάνει η σπαμοπαγίδα, αλλά δεν ξέρω τι .

  110. @92 Εμ, αφού το παραδέχεσαι! ρησπέκτ που λεν τ΄ αλάνια.

    — Γιατί πήδηξε την μισή Αθήνα ο Τατσό;
    — Γιατί την άλλη μισή (και βάλε) την κανόνισε ο Γς.

    Όπως λέει κι ο γιατρός της πείνας: Ομορφάντρα μου…!

  111. Γς said

    110:
    Πάγκαλος: Μαζί την πηδήξαμε

  112. Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη said

    108: Και τα Νεφελίμ κυρία μου, πως είναι δυνατόν να ξεχνάτε τα Νεφελίμ από τη στιγμή που κυκλοφορούν διαρκώς ανάμεσά μας; Εσείς μια γνήσια απόγονη των Ελ θα έπρεπε να μας το υπενθυμίζεται διαρκώς αυτό!

  113. Υπήρχαν και πιο θηριώδεις ποινές από αυτές του κανονισμού. Ο φίλος μου Κωτσίκος αποβλήθηκε δια παντός από όλα τα σχολεία της χώρας για τη συμμετοχή του στη Νεολαία Λαμπράκη. Ευτυχώς για τη συνέχιση των σπουδών του φρόντισε η χούντα. Για εφτά χρόνια ήταν στα ίδια κελιά με κορυφαίους δάσκαλους.

  114. Πατήρ Απαίσιος said

    Νεφελίμ είπατε;
    «Είναι οι ίδιοι που τρέφουν την λαγνεία του φόβου τους ρουφώντας τα ιστολόγια της εγκληματικότητας και βεβαιώνουν τη συνείδησή τους ότι οι άλλοι, οι ξένοι, οι Ευρωπαίοι, οι αλλόθρησκοι, οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, οι μαυριδεροί φταίνε. Α, ναι, και οι γυναίκες και τα Νεφελίμ που ζουν ανάμεσά μας. Ή / και οι ψεκασμοί.»

  115. Αντιφασίστας said

    108: Τι να λέμε τώρα! Τότε υπήρχε ησυχία, τάξη και ασφάλεια:
    http://www.google.gr/search?q=%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82+4000&hl=el&tbo=u&tbm=isch&source=univ&sa=X&ei=FnewUK2KPOmo0QXe5oFg&ved=0CDsQsAQ&biw=1092&bih=514
    Τώρα…σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι! Θα μας κάψει ο Θεός!

  116. Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου said

    Τὸ θέμα δὲν εἶναι πότε ὑπῆρχε μεγαλύτερη ἀμορφωσιά. Ἀμορφωσιὰ ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει. Ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐκπαίδευση σὲ ὑποχρεώνει νὰ πᾶς σχολεῖο, ἀλλὰ ὄχι νὰ μάθης. Πολλὲς ἑλληνικὲς ταινίες κοροϊδεύουν ὅσους δὲν ἤξεραν νὰ μιλᾶνε. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται ἀλλοῦ. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ πολλοὶ διέκοπταν τὸ σχολεῖο γιατὶ τοὺς ὑποχρέωναν οἱ γονεῖς τους ποὺ τοὺς ἔβαζαν ἀπὸ νωρὶς στὴ δουλειὰ εἴτε γιατὶ δὲν εἶχαν χρήματα εἴτε γιατὶ θεωροῦσαν ἄχρηστα τὰ γράμματα. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ τέλειωναν τὸ σχολεῖο γνώριζαν πολλὰ περισσότερα, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, ἀκόμη κι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ βγάζουν σήμερα τὸ πανεπιστήμιο. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ὅσοι δὲν ἤξεραν νὰ μιλοῦν, καληώρα ὅπως ὁ ΓΑΠ, δὲν γινόντουσαν ὑπουργοὶ καὶ πρωθυπουργοὶ κι ἂν κάναν κάποιο λαθάκι σὲ δημόσιο λόγο ντρεπόντουσαν καὶ δὲν βγαίνανε κι ἀπὸ πάνω ὅπως ὁ Ἀνδρέας ἢ ὁ Κουτσόγιωργας. Ἀπὸ τὸ 81 καὶ μετὰ οἱ ἀμόρφωτοι εἶδαν τοὺς ἑαυτούς τους στὴν ἐξουσία καὶ τὸ μήνυμα ποὺ βγῆκε ἦταν πὼς ἡ μόρφωση δὲν ἦταν ἀπαραίτητο προσὸν γιὰ νὰ φτάσης ψηλά. Ἀκόμη καὶ γνῶστες τῆς γλώσσας, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἀνταγωνίζονταν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο σὲ σολοικισμοὺς γιὰ νὰ παραστήσουν τοὺς προοδευτικούς. Ἡ κακοποίηση τῆς γλώσσας, γραπτῆς (βλ. μονοτονικὸ καὶ ὄχι μόνο) καὶ προφορικῆς ταυτίστηκε στὶς συνειδήσεις μὲ τὴν πρόοδο. Αὐτὲς εἶναι οἱ οὐσιώδεις διαφορὲς ἀνάμεσα στὶς έποχές. Τὸ πότε ὑπῆρχαν περισσότεροι ἀμόρφωτοι εἶναι δευτερευούσης σημασίας.

    45. Ἔλα μωρὲ θὰ μπέρδεψε τὸ Κιάτομὲτὸ Chieti 🙂

  117. ΒΔ said

    Τι να πω, βρε παιδιά; Τα έζησα στο πετσί μου την περίοδο της Χούντας… Και στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα ήταν άγρια, όχι όμως τόσο πολύ όσο στις μικρές πόλεις. Τέτοια καταπίεση… ούτε στον Στρατό να ήμουν! 😦

    Τώρα γελάμε, αλλά όσοι (και κυρίως όσες) τα ζήσαμε τότε, τα θυμόμαστε σαν εφιάλτη!!! 😦

    Ευχαριστούμε, Νίκο, για την ανάρτηση. Αυτά τα πράγματα θα πρέπει να γίνονται γνωστά. Κυρίως για τη σημερινή μαθητιώσα νεολαία που όλο παράπονα έχει…

  118. sarant said

    117: Έτσι,

    116: Αρχιμήδη, να μου επιτρέψεις την παρατήρηση ότι τα μαργαριτάρια των τωρινών τα θυμάσαι διότι είναι πρόσφατα, ενώ τα μαργαριτάρια των πολιτικών του 60 τα έχουμε ξεχάσει ή δεν τα προλάβαμε. Αν αναδιφήσεις τις εφημερίδες της εποχής, θα βρεις πολλά.

  119. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    Παπανδρέου γέρος σε ομιλία στην Θεσσαλονίκη. ΛΑΕ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.!!!

  120. Μαρία said

    119 Λαέ της Λάρισας στο Βόλο.

  121. Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου said

    118. Λάθη κάνουμε ὅλοι μας καὶ λάθη δὲν κάνει ὅποιος δὲν κάνει τίποτα. Τὸ θέμα ὅμως εἶναι ὅτι κάποιους καὶ εἰδικὰ τὸν Ἀντρίκο, ποὺ δὲν εἶναι καὶ τόοοοσο πρόσφατος, δὲν τὸν θυμόμαστε ἐπειδὴ ἔκανε κάποιο λαθάκι ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔκανε συνεχῶς λάθη τὰ ὁποία δὲν εἶχε καμία διάθεση νὰ διορθώση. Καὶ μάλιστα τἄλεγε καὶ τὰ ξανάλεγε κι ἔβαζε καὶ τὰ πιστὰ στελέχη του νὰ τὰ ἐπαναλαμβάνουν καθὼς καὶ ὅλο τὸ φιλικὰ προσκείμενο τύπο. Σὲ σημεῖο ποὺ ξεχνούσαμε τὶ εἶναι σωστὸ καὶ τὶ λάθος Στὴ δεκαετία τοῦ 50-60 τὰ ὅποια λάθη ποὺ διέπρατταν τὰ δημόσια πρόσωπα δὲν τὰ ἔκαναν σημαία. Ἄσε ποὺ ἔτρωγαν τέτοια κοροϊδία ἀπὸ τὸν τύπο καὶ τοὺς πολιτικοὺς ἀντιπάλους ποὺ ὅσο νἆναι τὴν ἐπόμενη φορὰ πρόσεχαν λίγο περισσότερο. Καὶ τὰ κόμματα ἐξουσίας πρόσεχαν ποιοὺς ἔβαζαν ὑπουργούς. Καὶ δὲ βγῆκε ποτὲ ὑπουργὸς παιδείας νὰ πῆ δημοσίως «γιατὶ θέλετε νὰ μπῆτε στὸ Πανεπιστήμιο καὶ δὲ γίνεστε ὑδραυλικοὶ ποὺ βγάζουν περισσότερα». Ἐγὼ δὲν ἔχω τίποτα ἐνάντια στὸ συγκεκριμένο ἐπάγγελμα. Ὅμως, πουθενὰ δὲν εἶναι γραμμένο ὅτι ὁ ὑδραυλικὸς πρέπει νὰ εἶναι ἀμόρφωτος….Καὶ σίγουρα δὲ θἄπρεπε νὰ τὸ λέει ὁ ὑπουργὸς παιδείας.

  122. sarant said

    Μιλούσαμε για γλωσσικά λάθη. Αλλά επιφυλάσσομαι.

  123. Αντιφασίστας said

    121: Ας μην ξεχνάμε ότι αρχές της δεκαετίας του ’50 διετέλεσε πρωθυπουργός ο Νικόλαος Πλαστήρας, γνωστός για τη γενναιότητά του αλλά όχι και για την πνευματική του καλλιέργεια. Και όπως μου διηγήθηκε ο πατέρας μου, γυμνασιόπαιδο την δεκαετία του ’50, ο τότε υπουργός Παιδείας Κασιμάτης σε λόγο του προς τους μαθητές είχε πει: Οι σπουδές χρειάζονται χρήματα. Οι φτωχοί ας μη σπουδάζουν. Δεν χρειαζόμαστε, άλλωστε, μόνον επιστήμονες, χρειαζόμαστε και χειρώνακτες.
    Καλόν είναι να μην εξωρα’ί’ζουμε το παρελθόν, επειδή μας στενοχωρεί το παρόν.

  124. Φωτοτυπάκιας said

    Το σχολικό έτος 1977-78 ήταν το τελευταίο κατά το οποίο λειτούργησαν δημόσια γυμνάσια αρρένων και θηλέων. Την επόμενη χρονιά τα μεικτά γυμνάσια και λύκεια ήταν το μεγάλο γεγονός. Θυμάμαι ότι στον αγιασμό το Σεπτέμβριο του 78, εγώ και οι ταλαίπωροι συμμαθητές μου (θα πηγαίναμε στην Α΄ λυκείου) ήμασταν, για πρώτη φορά, τρισευτυχισμένοι που άρχιζαν τα σχολεία!
    Οι ποδιές νομίζω ότι καταργήθηκαν το 1980-81, στη μέση της σχολικής χρονιάς. Τα αγόρια τη φορούσαν μόνο στο δημοτικό. Τα κορίτσια, σαν πιο κατώτερα πλάσματα, έπρεπε να τη φοράνε μέχρι την αποφοίτησή τους από το λύκειο.
    Αυτά που λένε μερικοί, ότι παλιά μαθαίναμε γερά γράμματα κτλ. τα θεωρώ μαλακίες. Σκατά μαθαίναμε! Το εκπαιδευτικό μας σύστημα ήταν μια παλιοσαβούρα. Αρχαιοπληξία, προγονολατρεία, ανώμαλα ρήματα, συντακτικό της αρχαίας ελληνικής, τα φάγαμε με το κουτάλι μέχρι αηδίας. Θυμάμαι μια φιλόλογο στο γυμνάσιο, να γεμίζει τον πίνακα με προτάσεις και να κάνει ατέλειωτες εξονυχιστικές αναλύσεις σε ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα η Ελλάδα είναι γεμάτη από αμόρφωτους…

  125. Ἀρχιμήδης Ἀναγνώστου said

    124. Ἡ ποδιὰ καταργήθηκε τὴν περίοδο 1981-82

  126. Γς said

    120:
    >Λαέ της Λάρισας στο Βόλο.

    Συνέχισε το, για τους μη γνωρίζοντες:

    «Λαέ της Λάρισας!…» για να διορθώσει » Λαέ της Λάρισας λέγω!… πού είσαι να θαυμάσεις τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του λαού τού Βόλου!»

  127. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    126 – To ίδιο είχε πεί και στην Θεσσαλονίκη, και ο «λαός» τον επευφήμησε. Παρατηρώντας την παγκόσμια ιστορία των τελευταίων 200 ετών, βγάζω το συμπέρασμα οτι οι λαοί, τρέφονται με παραμύθια, και ζούν με ψευδαισθήσεις.

  128. Κιγκέρι said

    «Ήταν 5 Φεβρουαρίου το 1982, όταν στο βραδινό δελτίο ειδήσεων ανακοίνωσαν ότι από το πρωινό της επόμενης ημέρας η σχολική ποδιά δεν ήταν πλέον υποχρεωτική για τις μαθήτριες. Ο υπουργός Παιδείας της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Λευτέρης Βερυβάκης ανακοίνωνε με κάθε επισημότητα την απόφαση για την κατάργησή της.»

    Εγώ τότε πήγαινα στη δευτέρα γυμνασίου. Την άλλη μέρα κάποιες από τις μεγάλες, της τρίτης, ήρθαν στο σχολείο – άκουσον, άκουσον – με παντελόνι! Οπότε στο διάλειμμα τις πλησιάζει ένας καθηγητής και τους λέει:
    – Αχ, σήμερα μου ήρθατε με παντελόνι, αύριο θα ’ρθείτε με ζυπ-κιλότ και μεθαύριο ντιπ κιλότ!

  129. sarant said

    Ωχ, και το είχα εντελώς ξεχάσει.

  130. leonicos said

    Γς!

Σχολιάστε