Οι υδατάνθρακες του Καμμένου, ο Μπαμπινιώτης και άλλα μεζεδάκια

Τα σημερινά μεζεδάκια, τα πρώτα του Μαρτίου, είναι μεζεδάκια υγιεινά: δεν περιέχουν υδρογονάνθρακες. Όπως όλοι ξέρουμε η κατανάλωση πολλών υδρογονανθράκων οδηγεί στην παχυσαρκία και σε διάφορα άλλα προβλήματα υγείας, γι’ αυτό πρέπει να την αποφεύγετε. Θα καταλάβατε βέβαια ότι το ιστολόγιο δεν επιχειρεί να δώσει διαιτητικές συμβουλές (που και να τις έδινε, ελάχιστοι θα τις πίστευαν διότι θα έβλεπαν το… περιτύπωμα του Νικοκύρη), αλλά κάνει λογοπαίγνια πάνω στο κορυφαίο ίσως μαργαριτάρι της  εβδομάδας που μας πέρασε, όταν από το βήμα της Βουλής ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο Πάνος Καμμένος, απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό, είπε: «…όταν ήρθε ο κ. Ολάντ εδώ, μιλήσατε για ευρωπαϊκή ΑΟΖ, για ευρωπαϊκό ορυκτό πλούτο και για ευρωπαϊκούς υδατάνθρακες. Δεν είναι ευρωπαϊκοί οι υδατάνθρακες, δεν είναι ευρωπαϊκή η ΑΟΖ. Ελληνική είναι η ΑΟΖ και ελληνικοί είναι οι υδατάνθρακες και το φυσικό αέριο!» Ε, αφού υπάρχουν κοιτάσματα… υδατανθράκων, λογικό δεν είναι να κάνουμε δίαιτα χωρίς πολλούς υδρογονάνθρακες;

Φυσικά, ο Π. Καμμένος τα μπέρδεψε, διότι εννοούσε υδρογονάνθρακες. Στα πρακτικά της Βουλής έχει γίνει η διόρθωση (όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις), κι έτσι στο παραπάνω απόσπασμα γίνεται λόγος για «υδρογονάνθρακες», αλλά στην περίεργη εποχή μας μπορεί τα σκρίπτα να βόλαντ καμιά φορά, αλλά τα βίντεα μάνεντ, κι έτσι το σαρδάμ του αρχηγού των Ανεξ. Ελλήνων απαθανατίστηκε στη ζωντανή μετάδοση της συνεδρίασης από το κανάλι της Βουλής και κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο προς τέρψη των απανταχού πικραμένων (αν και νομίζω ότι κακώς πειράχτηκε, τάχα για έμφαση, το βίντεο -αλλά αν είχαν μυαλό και τα «δεξιά εξτρέμ»…):

Για όσους έχουν ξεχάσει τη χημεία του Γυμνασίου και του Λυκείου (έτσι κι αλλιώς οι διδακτικές της ώρες κουτσουρεύτηκαν διότι προέχει να μαθαίνουμε αρχαία), οι υδατάνθρακες είναι οργανικές ενώσεις που αποτελούν μια από τις βασικές πηγές ενέργειας για τον οργανισμό μας. Οι πατάτες, τα μακαρόνια, το ρύζι είναι τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες. Οι υδρογονάνθρακες, από την άλλη, είναι οργανικές επίσης ενώσεις, που αποτελούνται μόνο από άνθρακα και υδρογόνο. Η οργανική χημεία ξεκινάει και σχεδόν τελειώνει με τους υδρογονάνθρακες. Το πετρέλαιο είναι μίγμα διάφορων υδρογονανθράκων (και άλλων οργανικών ενώσεων). Καθώς οι δυο ονομασίες είναι τόσο κοντινές, δεν είναι σπάνιο να τις μπερδέψει κανείς, και πράγματι αν γκουγκλίσετε θα βρείτε άφθονες περιπτώσεις μπερδέματος, όπως «Δίαιτες χαμηλών υδρογονανθράκων«, σε σημείο που ο φίλος Ζάζουλας να γράψει άρθρο στη Λεξιλογία απευθύνοντας την έκκληση: «Σταματήστε να τρώτε υδρογονάνθρακες και να ψάχνετε για κοιτάσματα υδατανθράκων!«. Κοντινές είναι οι ονομασίες και σε άλλες γλώσσες -ας πούμε στα αγγλικά έχουμε hydrocarbon (υδρογονάνθρακας, παναπεί πετρέλαιο, βενζίνη κτλ.) και carbohydrate (υδατάνθρακας, παναπεί μακαρόνια, πατάτες κτλ.)  Δεν θέλει και πολύ να τα μπερδέψεις.

Ο Καμμένος είναι γενικά πλούσια πηγή μαργαριταριών, και γέλασα πολύ με το σαρδάμ του, αλλά το θεωρώ απλή παραδρομή της γλώσσας -δεν νομίζω ότι δείχνει αγραμματοσύνη, αμορφωσιά, βλακεία και τα λοιπά που γράφτηκαν. Το ότι το είπε τρεις φορές δεν έχει σημασία, γιατί και οι τρεις είναι στην ίδια φράση. Δεν αποκλείω να είναι ακαλλιέργητος ο κ. Καμμένος, αλλά αυτό δεν συνάγεται από το ότι μπέρδεψε τους υδατάνθρακες με τους υδρογονάνθρακες. Θα μπορούσε μάλιστα κάποιος να ισχυριστεί (όχι εγώ) ότι το σαρδάμ του Καμμένου είναι αποτέλεσμα όχι αγραμματοσύνης αλλά αντίθετα βαθιάς μελέτης, ότι αποδεικνύει πως ο αρχηγός των ΑνΕλ έχει μελετήσει σε βάθος ένα σύγγραμμα που κάποιοι (όχι εγώ) θεωρούν απαραίτητο για να μιλάει κανείς «σωστά ελληνικά».

Εννοώ το λεξικό Μπαμπινιώτη, το οποίο, τουλάχιστον στη 2η και στην 3η έκδοσή του, στο λήμμα υδατάνθρακας γράφει αυτά που βλέπετε στην εικόνα αριστερά.

Ο πρώτος ορισμός (με πεδίο τη Βιολογία) αντιστοιχεί στον ορισμό που θα περιμέναμε για τους υδατάνθρακες, όμως υπάρχει και δεύτερος ορισμός (με πεδίο τη Χημεία), που δεν πολυταιριάζει στα μακαρόνια και στις πατάτες, αλλά, ακριβώς, στους υδρογονάνθρακες! Μήπως τάχα η λέξη «υδατάνθρακας» έχει άλλη σημασία στο πεδίο της Χημείας και άλλη, τόσο διαφορετική, στο πεδίο της Βιολογίας; Όχι βέβαια.

Απλώς, το καλό λεξικό τα έχει μπερδέψει -περίπου σαν τον κ. Καμμένο. Και για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γράφει στο λήμμα «υδρογονάνθρακας», δυο σελίδες παρακάτω:

Αν προσέξετε, ο ορισμός του λήμματος «υδρογονάνθρακας» είναι ίδιος με τον δεύτερο ορισμό του λήμματος «υδατάνθρακας»!

Οπότε, αν ένα κορυφαίο λεξικό τα μπερδεύει, δεν θα κρεμάσουμε τον Καμμένο που τα μπέρδεψε. (Ομολογώ ότι δεν έχω κοιτάξει την τέταρτη έκδοση να δω αν παραμένει το λάθος).

Κι επειδή το μεζεδάκι (μεζεδάρα το είπε ένας φίλος) έπιασε το μισό της πιατέλας και πάνω, προχωράω χωρίς χρονοτριβή στα επόμενα.

Διάβασα ένα άρθρο στο Βήμα για τις ανατιμήσεις στη Γερμανία λόγω ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πρόσεξα την εξής πολυτραυματισμένη παράγραφο: «Αυτό σημαίνει πως η αύξηση στα τιμολόγια του ρεύματος για τον Γερμανό φορολογούμενο αυξήθηκε, μέσα σε ένα χρόνο, κατά 50%, με το μέσο νοικοκυριό να πληρώνει 180 ευρώ το χρόνο ως άτυπη «έκτακτη εισφορά» για την ανάπτυξη των ΑΠΕ». Η αύξηση αυξήθηκε κατά 50% και τα εγκεφαλικά των αναγνωστών κατά 100%.

Δυο από τα μεζεδάκια της εβδομάδας έχουν γεωγραφική διάσταση, αφού αλλάζουν άρδην τη γεωγραφία που ξέραμε. Καταρχάς, άρθρο της Ελευθεροτυπίας φέρνει τα πάνω κάτω, αφού μας πληροφορεί ότι το Λούξορ βρίσκεται 510 χιλιόμετρα βόρεια του Καΐρου. Έχει και χάρτη, από τον οποίο προκύπτει ότι το Κάιρο μεταφέρθηκε στο Σουδάν -αλλιώς θα συμπεραίναμε ότι το Λούξορ βρίσκεται κάτω από τα νερά του Λιβυκού πελάγους. Κι έπειτα, η οριζόντια κοσμογονική αλλαγή. Σε άρθρο της Ναυτεμπορικής διαβάζουμε ότι σύμφωνα με έναν βορειοκορεατικό ιστότοπο, «οι ΗΠΑ δεν πρέπει να νομίζουν ότι είναι ασφαλείς μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού«. Βέβαια, και αυτό ισχύει (υπάρχει και μια Ευρασία ανάμεσα), αλλά μάλλον στον Ειρηνικό ωκεανό θα αναφέρθηκαν οι Βορειοκορεάτες.

Στη Μαδρίτη υπάρχουν κρεμαστοί κήποι νέου τύπου. Το όλο θέμα είναι ενδιαφέρον, αλλά θα τους πούμε, τάχα, «κάθετους κήπους» όπως στο άρθρο που διάβασα; Θα προτιμούσα «κατακόρυφος κήπος», εσείς;

Ένας φίλος μού έστειλε ένα άρθρο από τη Lifo και με ρωτάει αν στέκει το «πολιτικά σοφιστικέ χώρα», που αντιστοιχεί στο «politically sophisticated country» του πρωτοτύπου. Δεν το θεωρώ μαργαριτάρι, αλλά το θεωρώ τσαπατσουλιά. Ωστόσο, λίγο πιο κάτω, εκεί που λέει ότι «δεν είναι διαθήκη η ταινία», εδώ έχουμε πιστεύω σαφές λάθος. Το πρωτότυπο λέει «a movie is not a testament», αλλά testament δεν σημαίνει μόνο «διαθήκη» αλλά και «αψευδής μαρτυρία, περίτρανη απόδειξη».

Γουστόζικο ορθογραφικό στο protagon με τις χιλιοταλαιπωρημένες Ειδούς του Μαρτίου (έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτή τη λέξη): αι ηδοί του Μαρτίου. Πανέξυπνο σχόλιο του Ν. Λίγγρη στη Λεξιλογία: αυτές έρχονται προφανώς όταν αρχίζει να γλυκαίνει ο καιρός.

Η Λαίδη Άντζελα είχε πει «Ουδείς άσφαλτος», πράγμα που είναι απόλυτα σωστό και γλωσσικά και στην ουσία του. Η Λιάνα Κανέλλη, που περηφανεύεται (δίκαια) για τα καλά ελληνικά της έδωσε τις προάλλες μιαν ακόμα απόδειξη του Θεωρήματος της Άντζελας, όταν, σε συνέντευξή της στην τηλεόραση (μπορείτε να τη δείτε εδώ, το επίμαχο σημείο είναι στο 51′), είπε ότι έχει συναναστραφεί (ή συζητήσει, δεν θυμάμαι) «με φερώνυμους και λιγότερο φερώνυμους ανθρώπους». Όμως φερώνυμος δεν θα πει «αυτός που έχει βαρύ όνομα, ο διάσημος», ο «επώνυμος» που λέμε καμιά φορά. Όχι, φερώνυμος είναι, κατά το λεξικό, αυτός που έχει πάρει το όνομά του από κάποιο πρόσωπο, πράγμα, γεγονός κτλ. (το οποίο αναφέρεται λίγο πριν ή μετά)· (πρβ. ομώνυμος): Tη μέρα της Aναλήψεως πανηγυρίζει ο φερώνυμος ναός, δηλαδή ο ναός της Αναλήψεως.

Φοβάμαι ότι ετοιμάζεται νέος γύρος Φωνηεντιάδας από τους γνωστούς σκοταδιστικούς κύκλους. Ένα παρανοϊκό ιστολόγιο (σιγά μη βάλω λινκ) έχει ήδη ξεκινήσει εκστρατεία εναντίον του βιβλίου Γραμματικής του Γυμνασίου, διότι ανακάλυψε ότι και αυτό «καταργεί» τα φωνήεντα η και ω, και τη σκυτάλη ήδη πήραν η έγκριτη Ελεύθερη Ώρα σε πρωτοσέλιδο (που δεν το κράτησα και δεν το βρίσκω) και ο παλιός μας γνώριμος κ. Θ. Ανδρεάκος με άρθρο του σε πειραϊκό ιστολόγιο. Ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναγράψω, αλλά φοβάμαι ότι θα γίνει κι αυτό.

Ένας ιστότοπος με όλα τα ‘Νεοελληνικά αναγνώσματα’ από το 1884(!) ως το 1977 μπορεί να ενδιαφέρει πολλούς. Δεν τον έχω ελέγξει διεξοδικά και δεν παίρνω όρκο για την πληρότητά του, αλλά με μια πρώτη ματιά έχει πολύ υλικό.

Τέλος, το περασμένο Σάββατο είχα πει ότι θα έδινα συνέντευξη (στη Γκίζα του Σκάι) στις 10.30, που τελικά όμως δόθηκε στις 11.30, με αποτέλεσμα να παραπλανήσω κάποιους φίλους. Μπορείτε να την ακούσετε εδώ, αρχίζει γύρω στο 56.45, αλλά δεν θα χάσετε και τίποτα αν δεν την ακούσετε, δεν έχει και πολύ ενδιαφέρον, είτε επειδή δεν ήμουν σε φόρμα είτε επειδή με δυσκόλεψαν οι ερωτήσεις (τις παλιότερες συνεντεύξεις μου τις συγκεντρώνω στη σελίδα About).