Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Τα 100 καλύτερα βιβλία

Posted by sarant στο 20 Ιανουαρίου, 2014


Ανακοινώθηκαν πριν από μερικές μέρες, και συζητήθηκαν αρκετά στη μπλογκόσφαιρα, τα αποτελέσματα μιας «έρευνας», έτσι την ονομάζουν οι διοργανωτές της, που είναι ο ιστότοπος bookpress.gr και το βιβλιοπωλείο Πολιτεία, με θέμα «Τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας». Τα πλήρη αποτελέσματα της έρευνας μπορείτε να τα βρείτε στον ιστότοπο του διοργανωτή, εγώ εδώ θα μεταφέρω τα σημαντικότερα στοιχεία. Είπα ήδη ότι τα αποτελέσματα συζητήθηκαν αρκετά, αλλά σκέφτηκα πως δεν βλάφτει να τα συζητήσουμε κι εδώ, αφού μάλιστα το ιστολόγιο, σύμφωνα με την προμετωπίδα του είναι «για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και όλα τ’ άλλα». Μάλιστα, στην αρχή είχα σκεφτεί να βάλω χτες το σημερινό άρθρο, μια και τα λογοτεχνικά τα θέματα συνήθως τα βάζουμε τις Κυριακές, όμως τελικά προτίμησα να το δημοσιεύσω σήμερα, αφού δεν είναι αμιγώς φιλολογικό, θαρρώ, το θέμα -κι έπειτα, κάποιοι φίλοι του ιστολογίου δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο κυριακάτικα.

Λοιπόν, όπως μπορείτε να δείτε στη σελίδα που παραπέμπω, οι διοργανωτές της «έρευνας» (το βάζω σε εισαγωγικά επειδή δεν ξέρω αν θα διάλεγα αυτή τη λέξη) ζήτησαν από 120 λογοτέχνες να δηλώσουν «να δηλώσουν τα 20 βιβλία [της νεοελληνικής λογοτεχνίας] που αξιολογεί ο καθένας ως τα καλύτερα, σύμφωνα πάντα με τις αναγνωστικές προτιμήσεις τους, την κρίση τους για την επιρροή που άσκησαν ή άλλα κριτήρια που καθορίζουν τις επιλογές τους. Στα βιβλία αυτά μπορούσαν να περιλαμβάνονται τίτλοι πεζογραφίας, μυθιστορήματα ή διηγήματα, ποιητικές συλλογές (μεμονωμένες, συγκεντρωτικές ή άπαντα) και θεατρικά έργα».

Με τον όρο «νεοελληνική λογοτεχνία» οι διοργανωτές εννοούσαν βιβλία «των δύο τελευταίων αιώνων (1813-2013)». Απ’ όσο ξέρω, το 1813 δεν είναι κάποιο ορόσημο, απλώς απέχει 200 χρόνια από σήμερα (δηλαδή απείχε όταν έγινε η έρευνα).

Λοιπόν, οι 120 λογοτέχνες επιλέξανε τα εξής 100 βιβλία, που δίνονται με αλφαβητική σειρά βάσει του επωνύμου του συγγραφέα τους, και όχι με σειρά ψήφων επειδή, όπως λένε οι διοργανωτές, δεν θέλησαν να θέσουν συγγραφείς και βιβλία σε «ανταγωνισμό», αλλά «να καταδειχτούν προτιμήσεις, επιρροές, τάσεις, τροφοδοτώντας τη συζήτηση που αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας»:

1 ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ
2 ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
3 ΜΕΛΠΩ ΑΞΙΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ
4 ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ
5 ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60
6 ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΡΔΟΠΑΤΗ
7 ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ ΟΡΘΟΚΩΣΤΑ
8 ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ
9 ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΤΟ ΦΥΛΛΟ. ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ. Τ’ ΑΓΓΕΛΙΑΣΜΑ
10 ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ
11 ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328
12 ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
13 ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ
14 ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μ. ΒΙΖΥΗΝΟΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ
15 ΡΕΑ ΓΑΛΑΝΑΚΗ Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ ΦΕΡΙΚ ΠΑΣΑ
16 ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ ΓΥΑΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ
17 ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ ΑΜΟΡΓΟΣ
18 Ε.Χ. ΓΟΝΑΤΑΣ Η ΚΡΥΠΤΗ
19 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ
20 ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΤΙΑΛΙΘ’ ΙΜ ΧΡΙΣΤΑΚΗ
21 ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ
22 ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑ
23 ΣΤΡΑΤΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ
24 ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ
25 ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΟΛΙΒΑΡ
26 ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
27 ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΤΑ ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΟΞΩΠΕΤΡΑΣ
28 ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1911-1996
29 ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
30 ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΟΚΤΑΝΑ
31 ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑ
32 ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ
33 ΖΥΡΑΝΝΑ ΖΑΤΕΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ
34 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ
35 ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ
36 ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Η ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ
37 Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΑΠΑΝΤΑ
38 Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
39 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ
40 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ
41 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ
42 ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ
43 ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ ΩΔΑΙ
44 ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
45 Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ
46 Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ
47 Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ
48 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ
49 ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ
50 ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΕΣ
51 ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ
52 ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΝΗΠΕΝΘΗ
53 ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
54 ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ Ο ΕΞΩΣΤΗΣ
55 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ
56 ΜΕΝΗΣ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΥΑΛΙΚΩΝ
57 ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ
58 ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
59 ΜΙΧΑΗΛ ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
60 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΡΑΤΗΣ ΤΟ ΠΛΑΤΥ ΠΟΤΑΜΙ
61 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ
62 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ
63 ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ
64 ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ REMINGTON
65 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Η ΦΟΝΙΣΣΑ
66 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑ
67 ΝΙΚΟΣ-ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ
68 ΝΙΚΟΣ-ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ Ο ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ
69 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ EROICA
70 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΦΡΑΓΚΟΥ
71 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ
72 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
73 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
74 ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ
75 ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ
76 ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Α ΚΑΙ Β
77 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
78 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
79 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
80 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΣΤΡΟΦΗ
81 ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
82 ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΕΚΡΟΔΕΙΠΝΟΣ
83 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΤΟ ΣΟΛΟ ΤΟΥ ΦΙΓΚΑΡΩ
84 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΡΑΓΙ
85 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ
86 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΑΠΑΝΤΑ
87 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
88 ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ
89 ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΧΤΣΗΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ
90 ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
91 ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ
92 ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ Ο ΜΠΙΝΤΕΣ
93 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ
94 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΒΙΒΛΙΟ
95 ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
96 ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ
97 ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ Ο ΛΟΥΣΙΑΣ
98 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ Η ΚΕΡΕΝΙΑ ΚΟΥΚΛΑ
99 ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
100 ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΥΧΑΡΗΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ

Θέλω καταρχάς να πω ότι παρόμοιες ψηφοφορίες είναι από τερπνές έως  χρήσιμες, δεν βλάφτουν και ίσως να ωφελούν -αν όχι τίποτε άλλο, μας δίνουν την αφορμή να συλλογιστούμε ποια βιβλία δεν έχουμε διαβάσει και ίσως να πάρουμε την απόφαση να διαβάσουμε κάποιο από τα βιβλία του καταλόγου. Οπότε, σε πρώτο επίπεδο είναι χρήσιμος ο κατάλογος, όπως χρήσιμες είναι και πολλές άλλες παρόμοιες λίστες που έχουν προκύψει από κάποιας μορφής ψηφοφορία, όσο κι αν, πρέπει να πω, εμένα προσωπικά με φέρνει σε φοβερή αμηχανία η ερώτηση «Ποιο είναι το αγαπημένο σου [τραγούδι, βιβλίο, ταινία κτλ. καλλιτέχνημα]». (Βέβαια, αν μου πείτε να σας δηλώσω περισσότερα από ένα η αμηχανία κάπως ξεπερνιέται).

Ωστόσο, στα επόμενα θα διατυπώσω ορισμένες ενστάσεις και παρατηρήσεις για την συγκεκριμένη έρευνα/ψηφοφορία, ίσως επειδή γερνάω και γίνομαι γκρινιάρης ίσως επειδή η έρευνα έγινε τσαπατσούλικα.

Αν όχι με την πρώτη, αλλά πάντως με τη δεύτερη ματιά βλέπει κανείς ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με τον κατάλογο των 100 βιβλίων, διότι περιλαμβάνει κατά κάποιο τρόπο μήλα και πορτοκάλια. Εννοώ ότι, όπως ήταν ίσως αναπόφευκτο, οι διοργανωτές δεν μπόρεσαν να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα σε βιβλία και σε έργα, καθώς και ανάμεσα σε μεμονωμένα έργα και συγκεντρωτικές εκδόσεις.

Έτσι, στον κατάλογο βλέπουμε μερικά παράδοξα φαινόμενα, ιδίως σε περιπτώσεις ποιημάτων και διηγημάτων, ή πιο σωστά ποιητών και διηγηματογράφων. Έτσι, για παράδειγμα, βλέπουμε ότι από τον Παπαδιαμάντη επιλέχτηκαν αφενός τα Άπαντα και αφετέρου η Φόνισσα -όμως, η Φόνισσα περιλαμβάνεται στα Άπαντα! Παρομοίως, από τον Βιζυηνό διαλέχτηκαν «Το αμάρτημα της μητρός μου», «Το μόνον της ζωής του ταξίδιον» και «Νεοελληνικά διηγήματα» -κι όμως, τα δύο πρώτα έργα περιλαμβάνονται στο τρίτο βιβλίο. Ίδια περίπτωση και στον Ελύτη, ο οποίος αντιπροσωπεύεται με 4 τίτλους, οι 3 από τους οποίους περιλαμβάνονται στη συγκεντρωτική έκδοση («Ποιήματα 1911-1996»), καθώς και στον Σεφέρη, που επίσης αντιπροσωπεύεται με τέσσερα βιβλία του, από τα οποία το ένα (Ποιήματα) περιέχει τα άλλα τρία. Ανεξήγητα βρίσκω τα αποτελέσματα σχετικά με τον Καρυωτάκη, όπου επιλέχτηκε όχι μόνο η συγκεντρωτική έκδοση «Ποιήματα και πεζά» και η συλλογή «Ελεγεία και σάτιρες» (που περιέχεται βέβαια στη συγκεντρωτικήν έκδοση), αλλά και η συλλογή «Νηπενθή» -προφανώς κάποιοι ήθελαν να ψηφίσουν «πολύ» Καρυωτάκη. Παρόμοια περίπτωση και στον Καβάφη, με «Άπαντα» αλλά και «Τα ποιήματα» (με τη διευκρίνιση ότι εννοείται το «σώμα» ποιημάτων που προέκρινε ο ίδιος), αλλά και στον Σολωμό, πάλι με «Άπαντα» αλλά και «Ελεύθερους Πολιορκημένους» και «Γυναίκα της Ζάκυθος» -εδώ έχει κάποια δικαιολογία η χωριστή μνεία της «Γυναίκας» διότι δεν περιλαμβάνεται στην πρώτη έκδοση των Απάντων του Σολωμού, αλλά από την άλλη, δεδομένου ότι οι εκδόσεις του Σολωμού είναι πολλές και πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη απορώ ποιο βιβλίο προτιμήθηκε.

Μια συνέπεια αυτών των επικαλύψεων είναι ότι ο κατάλογος των 100 βιβλίων στην πραγματικότητα είναι μικρότερος, ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι πολλά από αυτά τα μεμονωμένα έργα δεν μπορεί κανείς να τα βρει σε μορφή αυτοτελούς βιβλίου, πράγμα που συμβαίνει με τις επιμέρους συλλογές του Σεφέρη ή βέβαια με τα «Ποιήματα» του Καβάφη, και πιθανώς με τα διηγήματα του Βιζυηνού. Αν και έχει ένα φιλολογικό ενδιαφέρον ποιες συλλογές θεωρούνται σημαντικότερες από το έργο ενός ποιητή, από τη σκοπιά της βιβλιοφιλίας και της διάδοσης του βιβλίου είναι κρίμα που δεν μπήκαν κάποια άλλα βιβλία στον «κανόνα» των 100 αντί για τα «διπλοθεσίτικα».

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι αλλού ψηφίζονται «βιβλία» και αλλού «έργα». Όπως είπα, μερικά έργα δεν βρίσκονται σήμερα σε μορφή αυτοτελούς βιβλίου, και μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, η Αυλή των θαυμάτων του Καμπανέλλη μάλλον δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε μορφή αυτοτελούς βιβλίου, αλλά συμπεριλήφθηκε στον τόμο Θέατρο Α’ μαζί με την Ηλικία της νύχτας και την Έβδομη μέρα της δημιουργίας -και η Βιβλιονέτ επιβεβαιώνει την υποψία μου, τουλάχιστον για τρέχουσες εκδόσεις. Κι αν είναι έτσι, είναι κάπως σόλοικο σε έναν διαγωνισμό για βιβλία να ψηφίζεται ένα… μη βιβλίο.

Και αφού ο διαγωνισμός έγινε για βιβλία -και όχι για έργα- μου φαίνεται απίστευτο που λείπει από τα «100 βιβλία» ένα βιβλίο που άσκησε επί πολλές δεκαετίες τεράστια επιρροή στην ελληνική πνευματική ζωή. Εννοώ φυσικά την Ποιητική ανθολογία του Ηρακλή Αποστολίδη. Ίσως να μην το σκέφτηκαν οι ψηφοφόροι επειδή είχαν στο νου τους έργα και συγγραφείς, αλλά αφού ψήφισαν βιβλία η έλλειψη μου φαίνεται ακατανόητη και η μόνη εξήγηση που βρίσκω είναι ότι το έκριναν «εκτός συναγωνισμού» ως συλλογικό έργο.

Για τα μυθιστορήματα πάντως δεν υπάρχει κανένα τεχνικό πρόβλημα, σαν κι αυτό που επισημάναμε για τα ποιήματα ή σε μικρότερο βαθμό για τα διηγήματα. Κι αν είναι να κρίνω το περιεχόμενο του καταλόγου των 100, θα παρατηρήσω ότι γέρνει κάπως προς τα νεότερα βιβλία. Όχι τα νεότατα, αφού νομίζω πως λείπουν εντελώς τα βιβλία του 21ου αιώνα (κοιτάξτε τον κατάλογο, δεν πρέπει να υπάρχει κανένα που να πρωτοεκδόθηκε στον αιώνα μας), κάτι που είναι μάλλον αναμενόμενο, αλλά πάντως έχω την αίσθηση πως υπεραντιπροσωπεύονται τα βιβλία που βγήκαν μετά τη μεταπολίτευση, ας πούμε. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος.

Και βέβαια, κανείς δεν πρόκειται να συμφωνήσει ολοκληρωτικά με έναν κατάλογο 100 βιβλίων, είναι απολύτως αναμενόμενο όλοι μας να θεωρήσουμε ότι κακώς λείπει το τάδε βιβλίο και κακώς μπήκε το δείνα -άλλωστε ο κατάλογος των 100 είναι συγκερασμός από τις προτιμήσεις των 120 συγγραφέων που ρωτήθηκαν, όχι προσωπική προτίμηση κάποιου ή κάποιων.

Οπότε, σκέφτομαι να σας προτείνω το εξής. Στα σχόλια (πέρα από ό,τι άλλο θέλετε, φυσικά) να δηλώσετε 1 ή το πολύ 2-3 βιβλία που κατά τη γνώμη σας είναι σκανδαλώδες που λείπουν από τον κατάλογο των 100. Και αντίστροφα 1-3 βιβλία που κατά τη γνώμη σας είναι σκανδαλώδες (ή έστω σας προκάλεσε μεγάλη έκπληξη) ότι περιλαμβάνονται στον κατάλογο των 100 καλύτερων νεοελληνικών βιβλίων.

Εγώ, είπα τα δικά μου, αλλά ας τα ξαναδιατυπώσω συμπληρώνοντάς τα. Θεωρώ ανεξήγητο ότι λείπει η Ανθολογία του Αποστολίδη, αλλά ίσως τέθηκε εκτός συναγωνισμού. Κατά τα άλλα, με εντυπωσίασε που δεν είδα την Αληθινή απολογία του Σωκράτη, του Βάρναλη, που βρίσκω ότι η δημοτική του είναι η τελειότερη που γράφτηκε ποτέ. Δεν με εντυπωσίασε που δεν είδα τον Θανάση Διάκο του Βαλαωρίτη ή τα ποιήματα του Σουρή, διότι δεν είναι της μόδας οι ποιητές αυτοί, αν και εξακολουθούν να έχουν μεγάλη απήχηση στον κόσμο, ιδίως ο Σουρής. Όσο για βιβλία που κακώς συμπεριλήφθηκαν, είπα για τα Νηπενθή του Καρυωτάκη, παρόλο που τον αγαπώ πολύ. Κατά κοινήν ομολογία, τα Νηπενθή σχεδόν θα μπορούσαν να λείπουν και δεν θα άλλαζαν πολλά στην εικόνα που έχουμε για τον Καρυωτάκη εικόνα η οποία οφείλει σχεδόν τα πάντα στα Ελεγεία και Σάτιρες και στα τελευταία ποιήματα (Πρέβεζα).

Περιμένω όμως τη δική σας γνώμη.

Σαν υστερόγραφο, προσθέτω ότι σχεδόν ταυτόχρονα ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα μιας διαδικτυακής δημοσκόπησης για τα καλύτερα νεοελληνικά ποιήματα, όπου βέβαια ψήφισε το κοινό και όχι κάποιοι λογοτέχνες, με βάση έναν αρκετά εκτενή κατάλογο από 170 ποιήματα, που τον είχε καταρτίσει ο ιστολόγος (ο οποίος πρέπει να είναι Κύπριος, διότι είδα ότι οι κουμπάροι αντιπροσωπεύονται αρκετά καλά). Αυτή είναι μια άλλη προσέγγιση, αφού οι επιλογές είναι περιορισμένες, πάντως έχει το ενδιαφέρον της, και ίσως κάποτε το επιχειρήσουμε κι εδώ, αν και με κάπως διαφορετική μορφή που έχω στο νου μου.

 

157 Σχόλια to “Τα 100 καλύτερα βιβλία”

  1. Νέο Kid Στο Block said

    Mα ούτε ο Καββαδίας ούτε καν ο Καρκαβίτσας ;; Πρέπει να αισθάνομαι πολύ «λίγος» που μ’αρέσει ο Ζητιάνος, μού φαίνεται…

  2. Νίκο καλημέρα. Νομίζω ότι σ αυτές τις λίστες είχε μια θέση ο Νίκος Τσιφόρος, στον οποίο οφείλουμε την είσοδο μας στην ιστορία, στην μυθολογία, στους μύθους της βίβλου, αλλά και του υποκόσμου κ.λ.π. Πολυγραφότατος, γλαφυρός, με όχι ευκαταφρόνητη λογοτεχνική ικανότητα. Νομίζω ότι αδικείται. Εγώ πάντως ακόμη ρίχνω κάποια ματιά στα βιβλία του.

  3. Αγαπητέ κύριε Σαραντάκο, καταρχάς συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σας, το οποίο παρακολουθώ τακτικά. H δημοσκόπηση στο ιστολόγιο «Λωτοφάγοι» (http://antonispetrides.wordpress.com) – που ήταν ένα φιλολογικό παιγνιδάκι για τις γιορτές, δεν διεκδικεί δάφνες επιστημονικότητας, αν και νομίζω είναι ενδεικτική των γενικών τάσεων – οργανώθηκε από τον υποφαινόμενο, ο οποίος είναι Κύπριος. Επιτρέψτε μου όμως να παρατηρήσω ότι η συμπερίληψη κυπριακών ποιημάτων στον κατάλογο δεν οφείλεται στην καταγωγή μου, αλλά στο γεγονός ότι η νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου όντως έχει να παρουσιάσει αριθμό πολύ σημαντικών έργων, τα οποία δυστυχώς είναι εν πολλοίς άγνωστα στην Ελλάδα για λόγους που μπορεί εύκολα κανείς να αντιληφθεί. Ποιητές όπως ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης, ο Παντελής Μηχανικός, ο Κώστας Μόντης και ο Βασίλης Μιχαηλίδης (για να ακολουθήσω αντίστροφη χρονολογική σειρά) άξιζαν μια πολύ πιο περίοπτη θέση στη νεοελληνική ποίηση.

  4. Νέο Kid Στο Block said

    Ωπα! Λάθος. ο Καρκαβίτσας και δη ο Ζητιάνος είναι μέσα. Παρντόν! (άρχισε και η παροιμιώδης ικανότητά μου να διαβάζω γρήγορα να ξεφτουριάζει…γμ, το άλτσι μου,γμ!)

  5. Εγώ θα επισημάνω ότι από τον Σκαρίμπα ψηφίστηκαν 2 πεζά και καμία ποιητική συλλογή. Και την έλλειψη του Καββαδία που είπαν και παραπάνω. Γενικά εμένα με εκνευρίζει να είναι στην ίδια λίστα ποίηση και πεζογραφία (το έκαναν και στα βραβεία Διαβάζω παλιά). Πως γίνεται να ψηφίζεις με τον ίδιο τρόπο για ποίηση και πεζό;

  6. Εγώ δεν θα δίσταζα να βάλω Μποστ, και αν θέλετε οπωσδήποτε βιβλίο, ε, τα Πεζά κείμενα. Αυτό που μου φαίνεται όμως απίστευτο, είναι η πλήρης απουσία του Κόντογλου. Ένας Πέδρο Καζάς διάολε δεν χωρούσε σε εκατό βιβλία;

  7. Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
    Όπως αναφέρει ο κύριος Σαραντάκος, κάθε κουβέντα για το βιβλίο, μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Δεν με ενοχλεί που απουσιάζουν από την λίστα αγαπημένα μου έργα και συγγραφείς. Σήμερα πια με το διαδίκτυο, ανά πάσα ώρα και στιγμή, μπορούν να πραγματοποιηθούν παντός είδους ψηφοφορίες. Αρκεί να υπάρχει αναγνωστικό κοινό να χρησιμοποιήσει τα αποτελέσματα, για να εμπλουτίσει την βιβλιοθήκη του και να διευρύνει τις γνώσεις του.
    Το μόνο που με ενοχλεί, είναι ο βαρύγδουπος τίτλος «τα 100 καλύτερα βιβλία».
    Ας φτιάξει ο καθένας μας την δική του λίστα και αν καταφέρει να φτάσει τα 100, τότε να συμμετέχει σε μια πανελλαδική έρευνα. Για να έχει αξιοπιστία το εγχείρημα, οι κανόνες που έθεσε ο Κύριος Σαραντάκος, είναι αρκετοί για να υπάρξει κοινή γραμμή.
    Ευχαριστώ για την ενημέρωση και για την φιλοξενία της άποψής μου.

  8. spiral architect said

    Καλημέρα και καλή βδομάδα. 🙂
    Θα’ πρεπε να υπάρχουν ξεχωριστές λίστες ποίησης και πεζογραφίας, για να αναδειχθούν ακόμα περισσότερο οι κατηγορίες.
    Πάντως αν δεν βλέπετε κάποια έργα συγγραφέων που θα θέλατε (και θα’ θελα) να υπάρχουν στη λίστα, μην ανησυχείτε, πάντα υπάρχουν και χειρότερα και σε άλλους τομείς της τέχνης.
    (λίκνος για το Δύτη κλπ σινεφίλ)

  9. sarant said

    Kαλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

    Πολύ εύστοχες ήταν οι πρώτες επισημάνσεις σας, και επιβεβαιώνουν κάτι που σκεφτόμουν αλλά τελικά αποφάσισα να μην το γράψω, ότι δηλαδή σε τέτοιες ψηφοφορίες οι συμμετέχοντες ψηφίζουν κονφορμιστικά και αποφεύγουν επιλογές που μπορεί να θεωρηθούν παρωχημένες ή χαμηλού γούστου,.

    3: Κύριε Πετρίδη, το ίδιο πράγμα λέμε -δεν λέω ότι κακώς «υπεραντιπροσωπεύσατε» κυπρίους, αλλά είναι δύσκολο ένας ελλαδίτης να ξέρει π.χ. τον Παντελή Μηχανικό.

  10. Η ίδια λίστα έγινε θέμα συζήτησης στο μπλογκ του Πάνου Ζέρβα, όπου σημειώθηκαν παρατηρήσεις για τις αδυναμίες που παρουσιάζει – μεταξύ των οποίων και ό,τι αφορά στην επανάληψη τίτλων που περιλαμβάνονται και στα ‘Απαντα. Mε λίγα λόγια εκτός από λίστα-τουρλουμπούκι.πρόκειται και για λίστα που δεν θα συναντούσαμε ούτε σε σχολική εργασία της τρίτης γυμνασίου.

  11. Dimitrios Raptakis said

    Νίκο, είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι απουσιάζει η Ανθολογία Αποστολίδη. Θ’άξιζε να το συζητήσουμε. Πάντως, τον Pedro Cazas μπορείς να τον βρεις στην Ανθολογία – δεν νομίζω να βρίσκεται τώρα στα βιβλιοπωλεία.

    Λείπει ο Βουτυράς με τον Λαγκά του. Επίσης οι Κορφιάτικες Ιστορίες του Θεοτόκη, μολονότι εκπροσωπείται με την Τιμή και το Χρήμα.

    Λείπει κι ο Κονδυλάκης.

  12. Νέο Kid Στο Block said

    Στα αξιόλογα (ναι και στα 100 πρώτα!)νεοελληνικά, θα έβαζα και τη μετάφραση της Οδύσσειας των Κακριδή και Καζαντζάκη.

  13. munich said

    Μου λείπει το μ»Μια στεκια στο μάτι του Μοντεζούμα» του Νικολαίδη και άλλα ροκ μιθυστορήματα που διαβάζουμε εμείς οι ανορθόγραφοι 🙂

  14. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    Καλημέρα, Νίκο (και λοιποί φίλοι)!

    Συμφωνώ απολύτως με τις ενστάσεις σου: παρά τις χρήσιμες κριτικές βιβλίου της Bookpress, τις υπεύθυνες και σοβαρές, εδώ, σε μια πιο συλλογική προσπάθεια αποτύπωσης του βάρους της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μένει στο τέλος μια γεύση δουλιάς «στο πόδι». Ας είναι: δεν λείπουν τα θετικά, όπως σωστά επεσήμανες.

    Προσωπικά, λυπήθηκα που δεν διέκρινα ανάμεσα στους επιφανείς τα διηγήματα του Ηλία Παπαδημητρακόπουλου, τίποτα του Αργύρη Χιόνη ή του Χριστόφορου Μηλιώνη. Τρεις δεν είπες; (Θα πρόσθετα και τον Πέτρο Τατσόπουλο: πρέπει να σώσουμε την συγγραφική του συγκίνηση απ’ την πολλή συνάφεια του κόσμου, απ’ τις πολλές κινήσεις κι ομιλίες…)

    Για τον Σουρή, που ανέφερες, υπομονή: το Κυριακάτικο «Βήμα», όχι την επομένη αλλά τη μεθεπομένη κυριακή, προσφέρει επιλογή απ’ το έργο του. Μμμ… λίγο πομπώδες το όνομα της collana («Οι Ποιητές της Ρωμιοσύνης»), αλλά αφού θα συμπεριλάβει και Σουρή, μάλλον έχουν χιούμορ τα παιδιά εκεί.

    Χάρηκα για τις τέσσερες θέσεις του Βαλτινού στην εκατοντάδα. Α! Και με εξέπληξε (θετικά) ο Γονατάς!

  15. Καλημέρα
    συμφωνώ κυρίως με το υπερφίαλο του τίτλου «Τα 100 καλύτερα», πολύ περισσότερο που συμπεριλαμβάνονται μήλα και πορτοκάλια καθώς λέει κι ο Νικοκύρης, από εκεί και ύστερα μου λείπουν πρόχειρα ο Καββαδίας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Άγγελος Τερζάκης, ο Μενέλαος Λουντέμης. Τέλος, μάλλον υπάρχει υπεραντιπροσώπευση κάποιων, του Βαλτινού για παράδειγμα.

  16. sarant said

    11: Πράγματι, λείπει ο Κονδυλάκης! Ο Βουτυράς δεν με παραξένεψε και τόσο που λείπει, είναι δύσκολος, έχει εκδοτικές περιπέτειες.
    ….15: Και βέβαια ο Λουντέμης και το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα», άλλη ανεξήγητη κατ’ εμέ απουσία.

  17. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    @15,

    «Τα 100 καλύτερα» νομίζω ότι έρχονται από την αγγλοσαξωνική εκδοτική παράδοση, όπου όχι μόνο στους ιστοτόπους έχουμε και ολοκληρωμένες ανάλογες εκδόσεις: τις 100 ταινίες που δεν πρέπει να χάσετε, τα 100 ταξιδιωτικά βιβλία που πρέπει να διαβάσετε προτού πεθάνετε, τα 100 ερωτικά διηγήματα που θα κρύβατε από τη μητέρα σας, κ.ο.κ.

    Γι’ αυτό δεν είναι να απορείτε. Και μην χαρακτηρίζετε «υπερφίαλο» τον δυτικό πολιτισμό.

    (Ορίστε! Με τον Βαλτινό με στρέψατε εναντίον σας!)

  18. Πάνος με πεζά said

    Καλημέρες ! Ασχετο-σχετικό : πρόσφατα αγόρασα το βιβλίο «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς», της Χίλντας Παπαδημητρίου. Θέλω να ρωτήσω λοιπόν αν έχει γραφτεί ποτέ ή αν πρόκειται να γραφτεί κάποιο άρθρο σχετικά με τη λεγόμενη «άστοχη χρήση πληθυντικου» (κατ’ εμέ, βεβαίως,που θα έγραφα «Έχουνε όλοι κακό σκοπό»).

  19. ΠΑΝΟΣ said

    Σωτήρης Πατατζής;Μεθυσμένη πολιτεία.Κατ’ εμέ,λείπει και μού φαίνεται παράξενο.Πολλά από τα βιβλία,δικαιότατα είναι μέσα.Για κάποια των ζώντων ,που συμπεριλαμβάνονται και μάλιστα με αρκετά,κάτι μού μυρίζει (αυτά συμβαίνουν.Μοιραία…).Επίσης,μού φαίνεται περίεργο που λείπει το Φωτόδεντρο και η 14η ομορφιά τού Ελύτη.Δεν μπορώ εδώ να αναφέρω βιβλία «αγνώστων» ,που τα θεωρώ πολύ ανώτερα από κάποια που ψηφίστηκαν.Θα συμφωνήσω για τον Τσιφόρο.Το «μεγαλείο» έργων, έναντι των πραγματικών επιρροών μας από τα διαβάσματα, διαφέρουν πολύ.Τι εννοώ…Διαβάζω ένα βιβλίο «αγνώστου» και με εντυπωσιάζει ή και με επηρεάζει,πολύ περισσότερο από ένα καθιερωμένο,το οποίον επίσης μπορεί να είναι καλό.Θυμάμαι,για παράδειγμα,ένα βιβλίο τού Παύλου Παλαιολόγου-δυστυχώς δεν θυμάμαι τίτλο-που είχα διαβάσει μικρός και είχα εντυπωσιαστεί.Καλές είναι οι λίστες,αλλά όχι πάντα αντικειμενικές.Ειδικότερα λόγω των πολλών κακών,μοχθηρών και εγωιστικών ανθρώπων που,εν ζωή! έχουμε..

  20. herko said

    Τέσσερα έργα του Βαλτινού, ένα του Βάρναλη, δύο του Ρίτσου, ένα του Παλαμά (όχι ότι κατ’ ανάγκη θα έπρεπε να είναι περισσότερα δικά τους). Τρία του Καρυωτάκης… Καββαδίας? Μου κάνει εντύπωση επίσης η παρουσία του Κοσμά Πολίτη και η απουσία πολύ πιο αντιπροσωπευτικών έργων της εποχής. Λείπουν πάρα πολλά έργα και συγγραφείς. Δε νομίζω ότι βοηθούν τέτοιες έρευνες με τον τρόπο που γίνονται. Η λογικη΄της αυθεντίας δημιουργεί εντυπώσεις. Και δυστυχώς οι επιλογές τους στηρίζονται σε περιοριμένη γνώση. Σε αυτό τον τόπο κάποια παιδιά που μετά έγιναν συγγραφείς δε μέτρησαν πότε τα άστέρια, δεν άκουσαν πότε για το στρατόπεδο Χαϊδαριου κλπ

  21. Νέο Kid Στο Block said

    Πάνο(18.), πάσχεις από το «σύνδρομο γλωσσικού Παρμενιδισμού» 🙂
    (μην παρεξηγήσεις το σχόλιό μου. Δεν σε ψέγω για τη θέση σου. Απλώς έτσι την είχε ονομάσει αυτή την «άρνηση/φόβο του πληθυντικού» κάποιος παλιός σχολιαστής/γλωσσολόγος που πλέον δεν σχολιάζει. Μπορείς να γκουγλίσεις και να δεις τις απόψεις επί του θέματος)

  22. Μιχάλης Ρουμελιώτης said

    Συμφωνώ ότι λείπει ο Κονδυλάκης (όχι μόνο ο Πατούχας, αλλά και η πρώτη αγάπη, νομίζω ότι άσκησε σημαντική επιρροή), και θεωρώ και γω αδιανόητο να λείπει τό «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» (αν και ομολογουμένως δεν μού ήρθε στό μυαλό ο Λουντέμης καθώς κοίταζα τή λίστα). Παράξενο μού φαίνεται επίσης ότι λείπει ο Καββαδίας και προσωπικά θα έβαζα και τόν Τατσόπουλο τής καρδιάς τού κτήνους (τίποτα όμως μετά από αυτήν). Να προσθέσω ότι μού φαίνεται να υποεκπροσωπείται τό θέατρο. Η Βαβυλωνία τού Βυζαντίου, τό φυντανάκι τού Π. Χορν, νομίζω ότι θα ταίριαζε να χωρέσουν κάπου. Ο Ψαθάς επίσης και ο Τσιφόρος, πράγμα που μέ φέρνει και στό ότι υποεκπροσωπείται σαφέστατα η κωμωδία.

  23. Giannis D. said

    Πέντε γυναίκες στον κατάλογο αν μέτρησα καλά. Ούτε η Δέλτα, ούτε η Ζέη, παράξενο, γιατί πολλοί διαβάζουν βιβλία όταν είναι παιδιά. / Σκανδαλώδες; Ο Καρούζος. Εγώ θα ήθελα και τον Ηλία Λάγιο…

  24. ΄Διαβάστε και την απόρριψη του Νίκου Δήμου. Αρκετή γκρίνια.

    http://doncat.blogspot.gr/2013/10/blog-post_24.html

  25. Επίσης, ένας Φραγκιάς δεν θα με χάλαγε.

  26. Giannis D. said

    8 είναι οι γυναίκες, δεν τις μέτρησα σωστά…

  27. Νέο Kid Στο Block said

    «Aντικειμενική» τοπ-10 ή τοπ-100 ή τοπ-οτιδήποτε λίστα δεν μπορεί να υπάρξει. Μη γελιόμαστε!
    Όλες αυτές οι συγκριτικές λίστες εκφράζουν μια «φωτογραφία» της στιγμής και του Zeitgeist κάποιου -συγκεκριμένων προδιαγραφών- αριθμού συμμετεχόντων και κάποιας δεδομένης εποχής/στιγμής. Eίναι καλές κατά τη γνώμη μου σαν «πασατέμπος» και αποτελούν και ένα καλό μάρκετινγκ ,αλλά ως εκεί! Δεν διεκδικεί (ή δεν πρέπει να διεκδικεί τουλάχιστον) καμιά τους τεκμήρια σπουδαίας επιστημονικότητας. Eίναι σταστιστικές δημοσκοπήσεις με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και τις ιδιαιτερότητες/λεπτά σημεία (π.χ τρόπο διατύπωσης της ερώτησης/ζητουμένου)που έχουν οι στατιστικές δημοσκοπήσεις και επιδέχονται τις ερμηνείες που επιδέχονται οι στατιστικές.
    Και μη νομίζουμε ότι ακόμη και σε «λελυμένους» ή «θετικούς» τομείς δεν υπάρχουν ατέρμονες συζητήσεις και διενέξεις, όχι τώρα στη Λογοτεχνία που είναι υποκειμενικής αλήθειας και αισθητικής.
    Πριν λίγα χρονια κάποιος φημισμένος μαθηματικός πρότεινε τη λίστα των 10 «μεγαλύτερων» μαθηματικών. Εκεί να δείτε τι κακός χαμός έγινε! Δυο μάλιστα διάσημοι (σχετικά) αμερικάνοι μαθηματικοί καθηγητές έφτασαν στο σημείο να βρίζονται δημόσια. (βασική αιτία διαξιφισμού ήταν ο Kαρντάνο που ήταν στη λίστα ,ενώ είχαν μείνει απέξω ο Νεύτωνας και ο Αρχιμήδης!) 🙂

  28. Έρση said

    Θάνος Βλέκας του Παύλου Καλλιγά.
    Σημαντικό έργο κατά τη γνώμη μου: Για να μην ξεχνάμε την πολύχρονη σχέση του ελληνικού κράτους με τους ληστές…

  29. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    Ποιος από τους εν ζωή συγγραφείς ή ποιητές μας νομίζετε ότι θα δικαιολογούσε την απονομή ενός ακόμη Νόμπελ;

  30. Γς said

    16:
    >Και βέβαια ο Λουντέμης και το “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα”, άλλη ανεξήγητη κατ’ εμέ απουσία.

    Κι εμένα.
    Αστρα, αστεράκια, κι ένα κοριτσάκι ήθελε να τα βάλει όλα σ ένα κουτάκι.
    Αστέρια, αστεράκια. Κι ο μπαμπάς της μια ζωή προσπαθούσε να βρει τρόπους να ταξινομήσει τα πάντα. Ζωάκια, φυτά, γονίδια. Και του έμεινε το κουσούρι.
    Να φτιάχνει ομάδες, κλάστερς, με Ανάλυση Κυρίων Συνιστωσών π.χ.
    Και αστερισμούς στον ουρανό των ποιητών των ποιημάτων των βιβλίων, των συγγραφέων.

    Αστερισμοί τέτοιου είδους. Που όμως είναι διαφορετικοί αν τους βλέπεις από τη γη ή άλλο σημείο.

    Δώστε μου μερικούς αστερισμούς αυτών των βιβλίων ή και βιβλίων, συγγραφέων, ποιητών και από άλλους γαλαξίες όπως τους βλέπετε κι από διάφορα σημεία του σύμπαντος έτσι χαμένοι που είμαστε στο διάστημα…

  31. tsopanakos said

    @ 15+16
    Δεν είμαι καθόλου του «χώρου», αλλά από συζητήσεις με φίλους καλούς φιλολόγους (και μάλιστα Νεοελληνιστές) παρατήρησα ότι υπάρχουν δυο μόδες στους κύκλους των λογοτεχνών και των μελετητών που ίσως εξηγούν την απουσία του Θεοτοκά και του Λουντέμη. Από τη μια υπάρχει η τάση να υποτιμάται η «γενιά του 30» και ειδικά ο αρχηγός της, ο οποίος θεωρείται μέγας μηχανορράφος, και από την άλλη ο Λουντέμης φέρει τη στάμπα του ανίατα στρατευμένου. Ισοπεδωτικές κρίσεις που αδικούν, κατά την ταπεινή γνώμη μου, και τους δύο συγγραφείς.

  32. G.T. said

    Αγαπητέ Νίκο, έχω μεταγράψει ένα πολύ ωραίο και αρκετά άγνωστο και σπάνιο βιβλιαράκι του Σπύρου Μελά, για δική μου χρήση, θα χαρώ να στο στείλω, κάτι που ήθελα από καιρό. Προσπάθησα ήδη, αλλά η διεύθυνση sarant@pt.lu. δεν ανταποκρίνεται. Αν θέλεις στείλε μου μια διεύθυνση να προσθέσω και εγώ ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα.
    Επίσης θα ήθελα δεδομένου του τρέχοντος θέματος να αναφέρω το εξαιρετικό βιβλιαράκι του Διονύση Μετζενιώτη, ‘Επίτομος Πολυλογία’, μια επιστημονική παρωδία – σάτιρα της φιλοσοφίας και όχι μόνο. Θα το σύστηνα σε όλη την ομήγυρη για το λεπτό και διεισδυτικό χιούμορ του συγγραφέα. Είναι δύσκολο να το βρει κανείς, αλλά πραγματικά αξίζει.

  33. Γς said

    ουπς, εδώ ήθελε λίκνο:

    >Και αστερισμούς στον ουρανό των ποιητών των ποιημάτων των βιβλίων, των συγγραφέων

  34. Γς said

    #33 για #30
    ή επανάληψη:

    16:
    >Και βέβαια ο Λουντέμης και το “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα”, άλλη ανεξήγητη κατ’ εμέ απουσία.

    Κι εμένα.
    Αστρα, αστεράκια, κι ένα κοριτσάκι ήθελε να τα βάλει όλα σ ένα κουτάκι.

    Αστέρια, αστεράκια. Κι ο μπαμπάς της μια ζωή προσπαθούσε να βρει τρόπους να ταξινομήσει τα πάντα. Ζωάκια, φυτά, γονίδια. Και του έμεινε το κουσούρι.
    Να φτιάχνει ομάδες, κλάστερς, με Ανάλυση Κυρίων Συνιστωσών π.χ.
    Και αστερισμούς στον ουρανό των ποιητών των ποιημάτων των βιβλίων, των συγγραφέων.

    Αστερισμοί τέτοιου είδους. Που όμως είναι διαφορετικοί αν τους βλέπεις από τη γη ή άλλο σημείο.

    Δώστε μου μερικούς αστερισμούς αυτών των βιβλίων ή και βιβλίων, συγγραφέων, ποιητών και από άλλους γαλαξίες όπως τους βλέπετε κι από διάφορα σημεία του σύμπαντος έτσι χαμένοι που είμαστε στο διάστημα…

  35. herko said

    Εγραψα το σχόλιο (20) έχοντας διαβάσει μόνο το κείμενο του Νίκου. Τώρα ολοκλήρωσα το διάβασμα όλων των σχολίων και διαπιστώνω ότι υπάρχει σύμπτωση με αρκετά. Φαίνεται ότι, εκτός των άλλων. οι συγγραφείς μας είναι σε αναντιστοιχία με το «κοινό αίσθημα», το οποίο, δυστυχώς γι’ αυτούς, έχει καλύτερη γνώση και πιο ακονισμένα κριτήρια…

  36. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα!

    22: Σε όλες τις ψηφοφορίες οι κωμωδίες, γενικά τα εύθυμα έργα, υποαντιπροσωπεύονται -δες π.χ. τα Όσκαρ. Οι κριτές ψηφίζουν κονφορμιστικά, ντρέπονται να παραδεχτούν ότι τους αρέσει ένα έργο που τους κάνει να γελούν.

    31: Μάλλον έτσι είναι, τουλάχιστον για τον Λουντέμη, αλλά πιθανώς και για τον Θεοτοκά.

    32: Ξαναδοκιμάστε, η διεύθυνση που γράψατε λειτουργεί κανονικά.

  37. Νέο Kid Στο Block said

    29. Ενδιαφέρουσα ερώτηση! H απάντηση θεωρώ πως εξαρτάται από το πώς βλέπει κανείς το θεσμό. Aναλογιζόμενος ας πούμε ότι έχει πάρει νόμπελ ο Σαμαράς κι ο Μπαρόζο και κείνος ο Κινέζος λογοτέχνης πρόσφατα, θα απαντούσα «Όλοι»!
    Αναλογιζόμενος κάποιους απ’αυτούς που το πήραν παλιότερα (και ΚΥΡΙΩΣ κάποιους απ’αυτούς που ΔΕΝ το πήραν!) θα απαντούσα «Κανείς!».

  38. Πολλοί λείπουν και πολλά βιβλία παραλείπονται. Δεν θα αρχίσω να παραθέτω. Μονάχα μια ερώητηση: είναι δυνατόν να μην αναφέρεται ο Τάσος Λειβαδίτης; Πολύ λυπάμαι….

  39. Γς said

    34:
    Επιμένω.

    Δυο τρεις “αστερισμούς” στο στερέωμα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, από το σημείο που (θέλετε να) τη βλέπετε;

  40. Hellegennes Alexandrine said

    Χαίρετε!

    Το ότι λείπουν βιβλία του 21ου αιώνα δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, γιατί είναι όλα πολύ πρόσφατα για να μπορεί κανείς να διακρίνει αν θα συγκαταλέγονται στο μέλλον στα κλασικά έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Δεν έχουν αποκτήσει ακόμα την δυναμική για να μπουν σε μια τέτοια λίστα. Ίσως σε 20 χρόνια από τώρα να δούμε τέτοια έργα σε μια μελλοντική λίστα.

    Η άλλη δυσκολία σε ένα τέτοιο εγχείρημα είναι ο ορισμός της χρονολογίας απ’ την οποία αρχίζουμε να μετράμε. Προσωπικά πιστεύω ότι το ορθότερο θα ήταν να θεωρούμε αφετηρία την δημιουργία του κράτους ή έστω την αρχή της Επανάστασης, γιατί έτσι κι αλλιώς η ιστορία είναι συνεχές, όχι απόλυτα διακριτές περίοδοι.

  41. skol said

    Δυο που μου έρχονται τώρα: «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» και «Φρουτοπία»

  42. Πάνος με πεζά said

    @ 21 : Δε θα διαφωνήσω, αλλά θα πρέπει να καταλήξουμε αν αυτές οι νοοτροπίες, συνάμα και οι γλωσσικές πρακτικές,είναι σωστές,για να κανονίσουμε κι εμείς τις ζωές μας…(καρα-μπλιααααχ….)

  43. sarant said

    40: Δεν το γράφω για έκπληξη ότι λείπουν βιβλία του 21ου αιώνα, το θεωρώ κι εγώ φυσικό, με το ίδιο σκεπτικό που λες κι εσύ.

  44. sarant said

    23: Λείπει επίσης η Ιορδανίδου, που βέβαια δεν έγραψε για παιδιά -άλλωστε και η Ζέη έχει γράψει και για ενήλικες.

    29: Πιστεύεις Γιώργο ότι υπάρχει κάποιος εν ζωή Έλληνας συγγραφέας που θα δικαιολογούσε Νόμπελ;

  45. chequechak said

    Λουντέμης, Βρεττάκος και Τριβιζάς κατά τη γνώμη μου έπρεπε να είναι μέσα. Και δύο προσωπικές προτιμήσεις : «Άννα, τώρα κοιμήσου» του Παπαγεωργίου και «Το κοινόβιο» του Χάκκα.

  46. ΑΓΓΕΛΙΚΗ said

    Κάθε συζήτηση για το βιβλίο είναι χρήσιμη. Όμως, καλό θα ήταν να υπάρχει διαχωρισμός Ποίησης και Πεζογραφίας, κατά τη γνώμη μου, γιατί έτσι διευρύνονται οι επιλογές. Δηλαδή, συμφωνώ με τη Σοφία Κολοτούρου.
    Χρήσιμες και οι παρατηρήσεις και οι ενστάσεις του Νοικοκύρη, ειδικά, για τα Άπαντα και τα επιμέρους βιβλία.

    Τώρα εγώ, εντελώς πρόχειρα, νομίζω ότι λείπουν η Άλκη Ζέη και ο Πρεβελάκης.
    Από τον (ενδεικτικό) κατάλογο έχω διαβάσει μόνο 73.
    Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί θεωρείται εξαιρετικό βιβλίο «Από το στόμα της παλιάς Remington». Ο μοναδικός λόγος που το κρατάω ακόμα στη βιβλιοθήκη μου είναι επειδή επιφυλάσσομαι να κάνω στο (άπω) μέλλον μια δεύτερη ανάγνωση, μήπως υπάρχει κάτι που εγώ δεν μπορώ να βρω με το φτωχό μου κριτήριο, αλλά το βλέπουν όλοι οι άλλοι.

  47. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    @44β:

    Όχι. Αλλά θα ήθελα πολύ κάποιος, κάποτε (και πάντως πριν πεθάνω) να με διαψεύσει.

  48. agapanthos said

    Απορώ κι εγώ για την απουσία της Άλκης Ζέη, η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα είναι από τα καλύτερα κείμενα που έχουν γραφτεί στα ελληνικά. Αλλά η Ζέη έχει καταγραφεί σαν συγγραφέας «παιδικών» βιβλίων -μέγα αμάρτημα- και το βιβλίο έχει «γυναικεία» οπτική -μεγαλύτερο. Θα ήθελα να δω κάπου και την Αντιθάλασσα της Δημητρακάκη, αλλά μετά διάβασα τον κατάλογο όσων ψήφισαν και έπαψα να έχω υπερβολικές απαιτήσεις. Με το ίδιο σκεπτικό δεν απορώ αλλά λυπάμαι για την εξαφάνιση του Κόντογλου και του Βουτυρά.

    Από την άλλη, απορώ με την υπερεκπρωσώπηση, όχι τόσο του Βαλτινού (αν και λείπει το κομψοτέχνημα Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο υπέρ πιο μέτριων βιβλίων), όσο του Κοσμά Πολίτη. Και δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά έχει σε μια τέτοια λίστα το βιβλίο του Ψυχάρη, το οποίο -θα μου επιτρέψετε- δεν έχει καμιά λογοτεχνική αξία.

    Παρεμπιπτόντως, για το σχόλιο 18, το «Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς» είναι στίχος τραγουδιού, και η χρήση του πληθυντικού στο συγκεκριμένο πλαίσιο είναι δικαιολογημένη, και όχι μόνο από τη ρίμα.

  49. # 29, 44β

    θα σας παρακαλούσα να μη με κουτσομπολεύετε !

  50. spyroszer said

    Και εμένα δεν μου αρέσει η ανάμιξη ποιητών και πεζογράφων σε τέτοιες ψηφοφορίες.
    Εγώ απορώ πώς λείπει ο Ξενόπουλος τον οποίο θεωρώ αρκετά σημαντικό και με μεγάλη επίδραση στην πεζογραφία και στη γλώσσα.
    Θα έβαζα και τον Λασκαράτο, που θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι στην ίδια κατηγορία με τον Σουρή, αλλά νομίζω ότι είναι περισσότερο διαχρονικός.
    Επίσης και τους Κ. Χαντζόπουλο και Π. Πικρό.
    Λείπει επίσης και ο Τερζάκης.

  51. Hellegennes Alexandrine said

    #44:

    Ναι, το κατάλαβα. Λάθος διατύπωση.

  52. Hellegennes Alexandrine said

    Για την ανάμειξη ποιητών και πεζογράφων ή ποιημάτων και πεζών, η άποψή μου είναι σαν να κάνει κανείς λίστα που να συμπεριλαμβάνει θεατρικά και κινηματογραφικά έργα μαζί. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, αυτό είναι πιο συμβατό και λογικό από την ανάμειξη ποίησης και πεζού.

  53. Hellegennes Alexandrine said

    Να πάρει! Έφαγα καταλάθος την πρώτη δυσκολία. Το ξαναγράφω:

    Η πρώτη δυσκολία σε ένα τέτοιο εγχείρημα είναι η άνιση σύγκριση μεταξύ έργων που χρονικά απέχουν πάρα πολύ. Είναι δύσκολο να συγκρίνεις ένα έργο του 1830 με ένα έργο του 2000. Μπορεί το πρώτο έργο να θεωρείται ορόσημο, σημαντικό για τον άλφα ή βήτα λόγο, αλλά σπάνια μπορεί να συγκριθεί επί ίσοις όροις με κάτι πιο σύγχρονο, ιδιαίτερα αν δεν είναι διαχρονικό, έχει δύσκολη γλώσσα ή φαντάζει παλιομοδίτικο για διάφορους άλλους λόγους. Παρομοίως δεν είναι δίκαιη η σύγκριση ενός κινηματογραφικού έργου του Φριτς Λανγκ με ένα του Ντέιβιντ Λιντς. Είναι άλλο το ύφος, το στυλ, η αισθητική, οι καλλιτεχνικές ιδιομορφίες.

    Μπορείς πάντα να πεις ότι ένα έργο ήταν σημαντικό για τον καιρό του, πρωτότυπο, προχωρημένο, αλλά σήμερα κατά πάσα πιθανότητα φαντάζει ξεπερασμένο και μπορεί να σταθεί μόνο σε σύγκριση ιστορικής αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας και όχι με όρους ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Υπάρχουν έργα που αναγνωρίζω ότι είναι σημαντικά, αλλά δεν αντέχω με τίποτα να τα διαβάσω σήμερα. Υπάρχουν πολύ λίγα έργα που μπορούν να σταθούν σε απευθείας σύγκριση. Το ίδιο συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στα βιντεοπαιχνίδια, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

  54. sarant said

    Κάποια σχόλια (το 53 και μερικά ακόμα) τα είχε πιάσει η σπαμοπαγίδα, και δεν τα ετεροχρόνισα όλα, οπότε ίσως χάλασαν και κάποιες παραπομπές.

    50: Λασκαράτος βέβαια!

    48: Προφανώς το Ταξίδι του Ψυχάρη ψηφίστηκε για την επίδραση που άσκησε.

  55. nautilus said

    Θεωρώ μεγάλη την παράλειψη του Φραγκιά (Λοιμός) και του Καρούζου. Επίσης, με εκπλήσσει το ότι δεν βρίσκεται στη λίστα ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, η Αντιποίησις αρχής του Α. Κοτζιά.

  56. ΑΓΓΕΛΙΚΗ said

    Η «Αντιποίησις Αρχής» υπάρχει, γιατί την έψαξα κι εγώ. (Νο 55)
    Ναι, λείπει ο «Λοιμός» του Φραγκιά.

  57. sarant said

    Μια παράκληση. Μου λέει ένας φίλος ότι το sarantakos.com δεν του ανοίγει, και μάλιστα από 2 μηχανήματα. Εμένα μού ανοίγει κανονικά. Μπορείτε, καναδυο, να το τσεκάρετε παρακαλώ;

  58. 57 Ανοίγει, και με τους τρεις μεγάλους μπρόουζερ (πώς τους λέμε είπαμε; φυλλομετρητές;)

  59. Hellegennes Alexandrine said

    Μου ανοίγει από δυο διαφορετικά μηχανήματα και δυο διαφορετικές συνδέσεις. Για να διαπιστώσει κανείς αν μια σελίδα έχει πέσει ή αυτός μόνο δεν την βλέπει, μπορεί να πάει στο downforeveryoneorjustme.com ή κάποιο παρόμοιο site.

  60. spiral architect said

    Μια χαρά φαίνεται..

  61. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    Και τα Διηγήματα του Μητσάκη (στο 59); Ποιος τα έχει διαβάσει -εκτός από κανα-δυό (υποχρεωτικά) αναγνώσματα στο Γυμνάσιο;
    Αν είναι έτσι, εγώ θα ήθελα και Κρυστάλλη. Α, και Κοτζιούλα (που είναι αχίλλειος πτέρνα Νικοκύρου). Και Λαπαθιώτη (ετέρα αχίλλειος πτέρνα). Σχετικά με αυτόν τον τελευταίο, υποψιάζομαι ότι ο Χριστιανόπουλος έκοψε το νήμα βραβευόμενος και καταϊδρωμένος -ο δε Ταχτσής, δολοφονούμενος.

    (Τι σου κάνει η αφιλότιμη, η αιωνιότης…)

  62. sarant said

    Ευχαριστώ, ευχαριστώ!

    61: Εγώ επίτηδες δεν ανέφερα τις αχίλλειες πτέρνες μου, αν και θα τις ψήφιζα αν μου δινόταν η ευκαιρία 😉

  63. Πάνος με πεζά said

    Browse = βόσκω, browser = πρόβατο 🙂

  64. ππαν said

    Είμαι κι εγώ Δυτικιά (σχόλιο 6), Οτιδήποτε του. Μποστ. Αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπτα. Δεν μου αρέσουν οι λίστες

  65. Ανήκομεν εις τον Δύτην, Ππαν; Τιμή μου! 🙂

  66. Δεν σχολίασες όμως τον Κόντογλου…

  67. ππαν said

    Σώπα καλέ, τι τιμή. Αλήθεια

  68. angelica said

    Νίκο, πολύ σωστή η τοποθέτησή σου απέναντι στην εν λόγω «έρευνα»! Ταυτίζομαι απόλυτα με την άποψή σου πως ναι μεν είναι θετικές ενέργειες για την προαγωγή της ανάγνωσης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν έγκυρη αξιολόγηση λογοτεχνικών έργων και δημιουργών. Ποτέ εξάλλου δεν μπορεί μια παρόμοια ταξινόμηση να είναι εξαντλητική. Διαφωνώ κι εγώ με το ανακάτεμα πεζογραφίας και ποίησης που θολώνει την εικόνα και αποκλείει, αναγκαστικά, από τον πεπερασμένο αριθμό των 100 σημαντικούς ακόμα δημιουργούς και έργα. Θα προτιμούσα δύο ξεχωριστές λίστες. Έχω ένσταση επίσης για το δείγμα των 120 ερωτηθέντων. Είναι σίγουρα άνθρωποι με αγάπη και γνώση για τα λογοτεχνικά πράγματα, δε συμφωνώ όμως ότι είναι απαραίτητα επαΐοντες. Την κρίση τους εξίσου επηρεάζει υποκειμενικότητα, ο βαθμός αυτοπεποίθησης του καθενός, που εμπεριέχει ίσως προσπάθεια να δώσει τη «σωστή» απάντηση για να μην κακοχαρακτηριστεί, ίσως και κάποια υστεροβουλία… Με στενοχωρεί και με ξαφνιάζει που λείπει από τη λίστα Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα της Άλκης Ζέη και η ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου. Όμως αν σκεφτούμε ότι 120 άνθρωποι είχαν να προτείνουν 20 τίτλους ο καθένας, σημαίνει 2.400 απαντήσεις για να προκύψουν οι 100 πιο συχνά επαναλαμβανόμενες. Είναι αναμενόμενο να μένουν εκτός κι άλλα σημαντικά έργα!

  69. Γιάννης said

    Αυτό το ανακάτεμα πιθανόν να οφείλεται στο γεγονός, ότι οι διάφοροι ψηφοφόροι, αράδιασαν ο καθένας τους σκέτους τίτλους. Ο ιστοτόπος δεν έκατσε να βρει τα κοινά στοιχεία τους και να κάνει κανονική ταξινόμηση, απλά παράθεσε τους 100 τίτλους που εμφανίστηκαν πιο συχνά.
    (Ψηφίζω Ζωή εν τάφω, Κεκαρμένοι του Κάσδαγλη αλλά και Τσιφόρο!)

  70. ππαν said

    Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε και την κατάταξη. Πάντως αν διαλέγουν 20 και βγαίνει λίστα τω 100 υπάρχει κάποιο μεθοδολογικό πρόβλημα, εννοώ κι άλλο

  71. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    Μα να λείπει η Χρυσηίδα Δημουλίδου απο την λίστα;
    Το κριτήριο που επιλέχθηκαν οι κριτές ποιό ήταν, δεν αναφέρθηκε απο κανέναν.

  72. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    @71,
    «σίγουρα άνθρωποι με αγάπη και γνώση για τα λογοτεχνικά πράγματα», γράφει καλοπροαίρετα η Αγγελική πιο πάνω.
    «Όχι απαραίτητα επαϊοντες», προσθέτει κακοπροαίρετα.

  73. sarant said

    70: Αν πας στο σάιτ του διοργανωτή, κάπου λέει ότι πρώτευσαν Καβάφης, Παπαδιαμάντης και Αλεξάνδρου, αν κατάλαβα καλά, παρά το ότι ως αρχή τους δεν αποκαλύπτουν τη σειρά.

  74. ππαν said

    Μην παρεξηηθεί κανένας; 🙂

  75. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    @72+
    …βέβαια, παρατηρώ τώρα (κακοπροαίρετα) ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που ψήφισαν βρίσκονται και κάποιοι περιλαμβανόμενοι στη λίστα των εκατό (Βαλτινός, π.χ.). Είχαν, άραγε, κάποιον περιορισμό στο να ψηφίσουν δικά τους έργα, όπως γίνεται στην Γιουροβίζιον, που όταν ο κύριος Κωστάλας ανακοινώνει τους ελληνικούς ψήφους, ξέρουμε ότι η Ελλάδα θα μείνει περιμένοντας την Κύπρο;

  76. Hellegennes Alexandrine said

    #70:

    Γιατί να αποτελεί αυτό μεθοδολογικό λάθος; Πήραν 20 ψήφους από 120 άτομα. Θα μπορούσαν να πάρουν μόνο μία από τον καθένα, αλλά αυτό πιθανότητα θα έδινε λιγότερα από 100 βιβλία.

  77. Ορεσίβιος said

    Νίκο, συμφωνώ με τις ενστάσεις σου και με την προσέγγιση που κάνεις στο ζήτημα.
    Δε βαριέσαι, ας υπάρχει και μια λίστα με 100 τίτλους βιβλίων. Δε θα το δέσουμε και κόμπο!

    Πάντως η απουσία των Τ. Λειβαδίτη, Ν. Καρούζου, Δ. Βουτυρά και Μ. Λουντέμη με εξέπληξε.
    Κι αν θέλουμε να έχουμε και λογοτεχνική Θεσσαλονίκη, δε μπορεί να λείπει «Η μεγάλη πλατεία» του Ν. Μπακόλα.
    Ή αν θέλουμε και κυπριακή λογοτεχνία, δε μπορεί να λείπουν οι Κ. Μόντης και Β. Μιχαηλίδης (όπως σωστά επισημαίνει κι ο κ. Πετρίδης).
    Επίσης, εντύπωση μου έκανε που ο (πολύ καλός) Σωτήρης Δημητρίου υπάρχει στη λίστα για τη συλλογή διηγημάτων του «Ντιάλιθ’ ιμ Χριστάκη» κι όχι για το «Ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου».
    Τέλος πάντων, «υπάρχουν λογιώ – λογιώ γούστα στους ανθρώπους» που λένε και στο χωριό μου.

  78. Νέο Κid said

    Πάντως,καθαρά στατιστικά και μαθηματικά μιλώντας δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα στη μεθοδολογία από τη στιγμή που δεν υπήρχε αύξουσα σειρά προτίμησης στις ατομικές ψήφους-εικοσάδες. Αν υπήρχε σειρά προτίμησης, τότε θα υπήρχε ο φόβος σοβαρής αδικίας λόγω του «παραδόξου» του Άροου,που έχουμε ξανασυζητήσει. Ούτε το μέγεθος του δείγματος/ψηφοφόρων είναι μικρό για τον συγκεκριμένο πληθυσμό. Τώρα το αν ήταν ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ το δείγμα,εiνα4 κρισιμο ζητημα που δεν εχω τα φοντα να αξιολογήσω.

  79. Θα έλεγα ότι λείπουν τα:
    1) Θάνος Βλέκας (Παύλου Καλλιγά)
    2) Λουκής Λάρας (Δημητρίου Βικέλα)

  80. Και βέβαια λείπει (σαφώς) το:
    Ο ΕΡΩΤΌΚΡΙΤΟΣ (Βιτσέντζου Κορνάρου)

  81. Νέο Κid said

    Επίσης, το να μπορεί κάποιος υποψήφιος να ψηφίσει τον εαυτό του ενώ για τους μακαρίτες αυτό έχει τεχνικές δυσκολίες…ε,βάζει ένα θεματάκι «ηθικής τάξης» καθώς ουδείς προσφιλέστερος του εαυτού μας! 🙂

  82. Πέπε said

    @ 28: Ακριβώς το ίδιο σκεφτόμουν κι εγώ:τον Θάνο Βλέκα του Καλλιγά. Όχι για το υψηλό λογοτεχνικό του επίπεδο (πρέπει να έχω διαβάσει πάνω από 99 βιβλία που είναι καλύτερα από αυτό), όσο γιατί αποτελεί μια οξυδερκέστατη επιτομή νεοελληνογνωσίας.

    Επίσης συμφωνώ και με το #45 για τον Τριβιζά.

    Όσοι διαβάσατε την άρνηση συμμετοχής του Νίκου Δήμου (έχει λινκ στο #24), θα είδατε και την προφητική φράση «…θα επανεκλεγεί (όπως πάντα) το υπερτιμημένο «Κιβώτιο» του Αλεξάνδρου, ή οι «Ακυβέρνητες Πολιτείες» του Τσίρκα». Μιας και αλφαβητικά ο Αλεξάνδρου είναι πρώτος πρώτος, και είχα διαβάσει τον Δήμου πριν τη λίστα, γέλασα πολύ.

  83. Μαρία said

    Μεγάλη παράλειψη κι ο Λοιμός του Ανδρέα Φραγκιά.

  84. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    80: Ο Ερωτόκριτος είναι έξω από τα χρονικά όρια της έρευνας (1813-2013)

  85. Κώστας Αναστασόπουλος said

    Τεράστια απουσία ο Τάσος Λειβαδίτης

  86. Αλάστωρ said

    – «Οι Μαυρόλυκοι», Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης
    – Γιώργος Σαραντάρης

  87. Mindkaiser said

    Μια τέτοια λίστα, δε μπορεί παρά να είναι υποκειμενική:

    1) Ν. Τσιφόρος – Τα Παιδιά της Πιάτσας (ή την Ελληνική Μυθολογία)
    2) Ν. Καββαδίας – Μαραμπού (αν έπρεπε σώνει και καλά να διαλέξω κάποια από τις τρεις ποιητικές συλλογές)
    3) Κ. Βάρναλης – Σκλάβοι Πολιορκημένοι

    Συμφωνώ πάντως και στον Κόντογλου του Δύτη.

  88. Ηλεφούφουτος said

    Πράγματι τερπνή η λίστα και σε καμία περίπτωση βλαβερή (αλλά ούτε πολύ χρήσιμη).

    Για το μεθοδολογικό πρόβλημα που δικιολογημένα επισημαίνει ο Νικοκύρης θα έλεγα ότι είναι αναπόφευκτο άμα αποφασίζεις να μην περιορίσεις αυτούς που ρωτάς.
    Όταν ζητάς από αυτούς «βιβλίο» και με κριτήρια άκρως υποκειμενικά (ακόμα κι αυτό το «επιρροή που άσκησαν» δεν είναι σαφές αν αναφέρεται στον ίδιο τον ερωτώμενο ή στη λογοτεχνική παραγωγή γενικά), αναμενόμενο είναι να βγει κάτι που μοιάζει τσαπατσούλικο.
    Προσωπικά π.χ. τον Παπαδιαμάντη τον γνώρισα από μια συγκεκριμένη ανθολογία. Σε άυτήν υπάρχουν και η Φόνισσα και τα περισσότερα από τα διηγήματα που εξακολουθώ να προτιμώ και, αν κάποια στιγμή και τώρα θέλω να ξαναδιαβάσω κάτι από Παπαδιαμάντη αυτή την ανθολογία θ ανοίξω. Θα ήμουν ψεύτης λοιπόν αν με γνώμονα την καθαρα΄προσωπική μου σχέση δήλωνα τα «Άπαντα», αφού δεν τα εχω καν στη βιβλιοθήκη μου.

    Από την άλλη θα μπορούσα να καταλάβω καποιον που δηλώνει «Το αμάρτημα της μητρός μου» αν θέλει να το διαχωρίσει απ τον υπόλοιπο Βιζυηνό, και τυπικά θα είναι εντάξει α΄φού σίγουρα έχει κυκλοφορήσει και χωριστά (εγώ τυχαίνει να το έχω σε έκδοση-προσφορά από εφημερίδα).

    Από απουσίες-εκπλήξεις συμφωνώ με πολλους από τους προλαλήσαντες και ξεχωρίζω πρώτο-πρώτο τη Μεθυσμένη Πολιτεία και ακολούθως Τσιφόρο, Θεοτοκά (Λεωνής!), Κονδυλάκη, Ζέη κά. όχι όμως για το Παιδί που μετράει τ άστρα.
    Οσο για το «Λεμονοδάσος», αν ποτέ μου εξηγήσει κανείς τη λογοτεχνική του αξία (χωρίς όμως αναφορές στο σίριαλ!), θα είμαι ευτυχής.

  89. Γιώργος Πρίμπας said

    Κάποια από αυτά θα τα περίμενα:
    Τάσος Λειβαδίτης – Ανακάλυψη
    Τάσος Λειβαδίτης – Ο διάβολος με το κηροπήγιο
    Τάσος Λειβαδίτης – Νυχτερινός επισκέπτης και άλλα ποιήματα
    Τάσος Λειβαδίτης – Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας
    Κατερίνα Γώγου – Τρία κλικ αριστερά
    Κατερίνα Γώγου – Ιδιώνυμο
    Κατερίνα Γώγου – Ο Μήνας των Παγωμένων Σταφυλιών
    Νίκος Γκάτσος – Τα τραγούδια (ΑΠΑΝΤΑ)
    Ρήγας Γκόλφης – Υμνοι
    Γιάννης Γρυπάρης – Σκαραβαίοι και τερρακότες
    Γιάννης Ρίτσος – Επιτάφιος

    Η απουσία Λειβαδίτη μέτρο της ποιότητας της λίστας.

  90. Γιώργος Πρίμπας said

    Νικηφόρος Βρεττάκος
    Νίκος Καρούζος
    ;

  91. Γιάννης Κουβάτσος said

    Καλημέρα!
    Κατά τη γνώμη μου, γνώμη απλού φιλαναγνώστη, λείπει ο σπινθηροβόλος »Πατούχας» του Κονδυλάκη, θεωρώ καλύτερο έργο του Παλαμά την »Ασάλευτη ζωή», στην οποία περιέχεται η υπέροχη »Φοινικιά», ο καλύτερος Ελύτης βρίσκεται στο »Φωτόδεντρο» και βρίσκω την »Παναγιά τη Γοργόνα» του Μυριβήλη πολύ καλύτερη από τη »Δασκάλα» του. Πού είναι ο Καρούζος, ο Βρεττάκος, ο Παπαδίτσας, ο Καββαδίας, ο Σινόπουλος; Θα μου πείτε ότι δεν χωράνε όλοι. Ε, ας έβαζαν λιγότερο Βαλτινό!

  92. Γιάννης Κουβάτσος said

    Καλησπέρα, βέβαια!

  93. neraktia said

    Καλησπέρα σε όλους!
    Δε μου αρέσουν οι λίστες.
    Επίσης, δε συμφωνώ με ερωτήσεις του τύπου
    » Ποιο είναι το καλύτερο, το πιο όμορφο, το πιο αγαπημένο…»
    Νομίζω πως δεν μπορώ να απαντήσω,
    και για μένα αυτή δεν είναι μια σωστή ερώτηση…

    Αλήθεια, πρώτο ήταν το «Κιβώτιο»?!!!
    Πιστεύω πως είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο…
    Τόσο, που δεν αντέχω να το ξαναδιαβάσω!
    Μόνο για αυτό (και για το δεύτερο στη σειρά) μπράβο τους!

  94. Alexis said

    Καλησπέρα.
    Λουντέμης και Καββαδίας θεωρώ ότι άξιζαν μία θέση στην 100άδα.
    Και Ξενόπουλος ίσως. Και Ψαθάς. Και Λειβαδίτης βέβαια.
    Από την άλλη κάποια από τα βιβλία της λίστας, όπως την «Αρχαία σκουριά», τα θεωρώ υπερεκτιμημένα.

    Συμφωνώ με το Νικοκύρη ότι οι κριτές σε τέτοιου είδους ψηφοφορίες ψηφίζουν κομφορμιστικά. Από τη μιά αποφεύγουν να ψηφίσουν συγγραφείς που έχουν σταμπαριστεί ως «λαϊκοί» (ή λαϊκιστές κατ’ άλλους) ή «στρατευμένοι» και από την άλλη αποφεύγουν συστηματικά την κωμωδία και τους κωμικούς συγγραφείς.

  95. Αρκεσινεύς said

    Εντολή, Διδώ Σωτηρίου
    Βαμμένα κόκκινα μαλλιά, Κώστας Μουρσελάς

    Σε έναν πιο οργανωμένον κατάλογο, νομίζω, δε θα έλειπαν.

  96. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια, χαίρομαι που έγινε καλή συζήτηση -αν μη τι άλλο, κάμποσοι θα διαβάσουμε ένα βιβλίο που δεν το είχαμε σκοπό,

    83: Σαν τα χιόνια, αγαπητή! Καλή χρονιά είπαμε; Δεν είπαμε!

  97. Γιωργής Λασκαρίδης said

    Στα πιο πάνω θα ήθελα να προσθέσω τους Πανσέληνους (πατέρα και γυιό), Ασημάκη και Αλέξη.
    Ακόμα λείπει ο »Οργισμένος Βαλκάνιος» του Νικολαΐδη. Ένα απο τα λίγα βιβλία που η γραφή τους θυμίζει πολύ έντονα κινηματογράφο.

  98. δὲν διάβασα τὰ σχόλια -μόνο τὴν ἀνάρτησι. ἔ, εἶναι προφανὲς ὄτι τέτοιοι κατάλογοι ἁπλῶς προδίδουν τὴν σύγχρονη λογοτεχνική μας αὐτοεικόνα. περισσότερο χρήσιμοι στὸν ἱστορικὸ τῆς λογοτεχνίας γιὰ τὸ μέλλον. τώρα βέβαια αὐτὸ τὸ 1813 εἶναι καὶ κάπως προβληματικό. π.χ. ὁ Παπατρέχας τοῦ Κοραῆ θὰ περιληφθῇ ἢ ὄχι; διότι τὰ προλεγόμενα στὸ Α τῆς Ἰλιάδος εἶναι τοῦ 1811, ἀλλὰ ἔχουμε καὶ συνέχεια. καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μπορεῖς νὰ παραβλέψῃς τὸν Κοραή; Μόνος του ἦταν μιὰ Σχολή.

  99. Γιάννης Κουβάτσος said

    Για να πω την αλήθεια κι εγώ το »Κιβώτιο» με το ζόρι το τέλειωσα…Τα ποιήματα του Αλεξάνδρου είναι πολύ καλύτερα. Όσο για τις »Ακυβέρνητες πολιτείες» μόνο η »Λέσχη» μού άρεσε. Και το »Λεμονοδάσος» στη λίστα; ‘Ελεος! »Ο ήλιος του θανάτου» του παραγνωρισμένου Πρεβελάκη είναι πολύ καλύτερο.

  100. ππαν said

    Για μένα το μεθοδολογικό πρόβλημα, εκτός του προφανούς, είναι ότι είναι η λίστα όχι με τα 100 καλύτερα αυτού του δείγματος αλλά με τα 100 «20 καλύτερα’. ΚΙ αν μπαίνουν συγκεντρωτικές εκδόσεις, δεν μιλάμε για τα καλύτερα βιβλία αλλά για τους καλύτερους συγγραφείς/ποιητές, όχι;

  101. neraktia said

    Νίκο μας, συγνώμη για την αγένεια…

    Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!!
    Τα καλύτερα εύχομαι!!

  102. Τσούρης Βασίλειος said

    Καλησπέρα σας
    Αν γιορτάζει σήμερα η Έφη Έφη τότε Χρόνια πολλά Χρόνια πολλά

  103. Γιάννης Κουβάτσος said

    Και επειδή το θέμα με εξιτάρει, εγώ θα προτιμούσα μια λίστα στην οποία οι ερωτώμενοι θα μας έλεγαν ποια βιβλία θα διάβαζαν ξανά και ξανά με μεγάλη ευχαρίστηση. Τότε η »Μυθολογία» του Τσιφόρου θα ήταν μέσα, ο »Μανούσος Φάσσης» βέβαια, ο θαυμάσιος »Τρόμος του υπαλλήλου» του Χατζηαργύρη, η »Ψυχολογία Συριανού συζύγου», το »Τότε που ζούσαμε» του Πανσέληνου και ένα σωρό άλλα που μάλλον τα διαβάζουν όταν θέλουν να περάσουν καλά οι ερωτώμενοι, αλλά η σοβαροφάνεια επιβάλλει να δηλώνουν βιβλία που δεν είμαι σίγουρος ότι άντεξαν να τα διαβάσουν δεύτερη φορά.

  104. Elias said

    Από τη λίστα απουσιάζει ο «Μαριάμπας» του Σκαρίμπα

  105. ἔ ὄχι καὶ ὑπερεκτιμημένο τὸ Κιβώτιο!

  106. sarant said

    97: Μπράβο, οι Πανσέληνοι…..

    103: Πολύ καλή ιδέα 🙂

  107. Πέπε said

    @ 93: Όχι, δεν είναι πρώτο το Κιβώτιο. Δεν υπάρχει πρώτο και δεύτερο, η σειρά είναι αλφαβητική κατά συγγραφέα.

  108. sarant said

    107: Πέπε, διάβασε αυτό (στο σάιτ των διοργανωτών):

    Βέβαια, ο αριθμός των βιβλίων που έχει ένας συγγραφέας στα 100 καλύτερα είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που φανερώνει τον βαθμό εκτίμησης που απολαμβάνει μεταξύ των 120 σύγχρονων συγγραφέων που κατέθεσαν τις προτιμήσεις τους. Ένας άλλος είναι, όπως είναι ευνόητο, το πλήθος των επιλογών που συγκέντρωσε, για ένα ή περισσότερα έργα του. Από αυτή την άποψη, μεγάλος «νικητής» αναδεικνύεται αναμφίβολα ο Κ.Π. Καβάφης, ο οποίος, κυρίως με τα Ποιήματα (το «σώμα» ποιημάτων που προέκρινε ο ίδιος, δηλαδή) και κατά πολύ λιγότερο με τα Άπαντα συγκέντρωσε με σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους τις περισσότερες προτιμήσεις. Ο μόνος που τον πλησιάζει –ο κατεξοχήν συγγραφέας του ενός βιβλίου της γραμματείας μας– είναι ο Άρης Αλεξάνδρου με το Κιβώτιο. Την τριάδα συμπληρώνει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με τη Φόνισσα (ο οποίος βέβαια κατέχει συνολικά σημαντική θέση στον κατάλογο με τα 100, και μάλιστα με τα Άπαντά του)

  109. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    Τρεις το λάδι τρεις το ξίδι, πέντε το λαδόξιδο, είναι η σούμα λογοτεχνίας και ποίησης σε ενιαία λίστα κατά την ταπεινή μου άποψη.Ας είναι.
    Απορώ που λείπουν οι Κοτζιούλας, Καββαδίας και Καρούζος αλλά με το Λειβαδίτη μαζί παραείναι!
    88.>>Πράγματι τερπνή η λίστα και σε καμία περίπτωση βλαβερή (αλλά ούτε πολύ χρήσιμη).
    Χρήσιμες όμως πολύ οι συμπληρώσεις όλων σας, των εκλεκτών εδώ.Με σιγουριά θα προσθέσω στις προσεχείς αναγνώσεις μου μερικά αδιάβαστά μου που τα προτείνετε.
    102.’Οι δε με λένε, αλλά τελώ εν, Ευθυμία , οπότε μπορείς να το πεις κι έτσι!Το κρατώ για τα προημερών, αρχές Γενάρη,γενέθλιά μου.
    Ευχαριστώ.

  110. Γιώργος Κεντρωτής said

    Άσχετο με το θέμα, αλλά ενδιαφέρον:
    Πριν από δεκαπέντε λεπτά ακούστηκε να λέει στο STAR ο «αντιμνημονιακός» Χάρης Καστανίδης:

    Δεν είμαι θιασιώτης…
    Υπάρχουν απεγνωσμένοι πολίτες…

  111. Ηρακλής said

    Λείπει, κατά την γνώμη μου, εκκωφαντικά «Η πόλη», της αξεπέραστης Λούλας Αναγνωστάκη (τρία μονόπρακτα: Η Πόλη, Η διανυκτέρευση, Η παρέλαση). Η λογοτεχνική αξία δεν είναι κάτι που «εξηγείται», εξού και το «Λεμονοδάσος», όπως και τα άλλα τού Κοσμά Πολίτη δικαιότατα βρίσκονται στην λίστα, αλλά και γενικότερα στον ελληνικό λογοτεχνικό κανόνα. Σαφώς κομφορμιστικά ψήφισαν οι περισσότεροι. Με τα χίλια Αλέξη Πανσέληνο (και τού Ασημάκη είναι χυμώδες). Από τον πάντα χαμηλόφωνο Άγγελο Τερζάκη, ο οποίος θα χαιρόταν που δεν μπήκε στην λίστα, διαβάστε το «Δίχως Θεό», ένα παραγνωρισμένο μυθιστόρημα. Και η «Αργώ» τού Θεοτοκά είναι απολαυστική, πάντα για τα γούστα μου. Άκου υπερτιμημένο το «Κιβώτιο»! Βρε αυτό θα έκανε τον Κάφκα, τον παππού του, να ζηλέψει. Λείπει, αν είδα καλά, ο Νίκος Κάσδαγλης. «Κεκαρμένοι», που αναφερθηκε και παραπάνω, εγώ σάς προτείνω και το «Θολάμι», ένα εκπληκτικό διήγημα, έχει τέτοιο ρυθμό που θα τον ζήλευε κι ο Τζακ Λόντον (άσε που έχει θέμα την τρομοκρατία, τον Τσουτσουβή αν θυμάμαι καλά). Φυσικά το «Ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου» είναι καλύτερο από τα -επίσης καλά- διηγήματα τού Δημητρίου: ένα βιβλίο ορόσημο, που λένε. Βάζω, όπως και προηγούμενοι, την «Καρδιά τού κτήνους» τού Τατσόπουλου αλλά και Χωμενίδη «Το σπίτι και το κελλί» και Βαγγέλη Ραπτόπουλο («Τζιτζίκια», «Διόδια», «Λούλα»). Α κι από Κουμανταρέα μην χάσετε και «Ωραίο λοχαγό» και «Κυρία Κούλα». Και φυσικά από Δέλτα το «Παραμύθι χωρίς όνομα», ένα βιβλίο όχι μόνο στα 100 αλλά στα 10 πρώτα. Ένα βιβλίο εντελώς ψυχοθεραπεία, οι Μπουκάι και λοιποί θα υποκλίνονταν. Συγγνώμη για την πολυλογία, αλλά η ελληνική λογοτεχνία με γούστα μούτσο. ΥΓ Μαρτινίδης, Μάρκαρης και Λένα Κιτσοπούλου πολύ καλοί.

  112. Γιώργος Κεντρωτής said

    Λείπουν ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Νίκος Καρούζος, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Δ. Π. Παπαδίτσας, ο Έκτωρ Κακναβάτος, ο Αντρέας Φραγκιάς, ο Νίκος Μπακόλας…

  113. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    Νομίζω ότι η λίστα δεν έχει εν ζωή συγγραφέα ή ποιητή κάτω των σαράντα,ακόμη και κάτω των σαρανταπέντε. Ο Γιάννης Μακριδάκης (Ενάμισης τενεκές) ή ο Χρήστος Οικονόμου-Κάτι θα γίνει,θα δεις (Ιμμόρ σ ευχαριστώ που μου τον σύστησες από δω) είναι αξιολογώτατοι.

  114. Πέπε said

    113: Μμμναι, δεν το είχα σκεφτεί. Φυσικά για τα πολύ φρέσκα έργα υπάρχουν οι προφανείς επιφυλάξεις. Αν όμως το πάμε έτσι, τι θα λέγατε και για τον Κώστα Καλατζή – «Το ταμπάκικο»; (Μεγαλύτερος βέβαια αλλά πάντως σύγχρονός μας).

  115. O κάθε ένας από εμάς έχει κατά νου τα «δικά του» 100 καλύτερα βιβλία.
    ΄Η τμήμα βιβλίου ή διήγημα όπως η αγωνία θανάτου (και η τραγική επαλήθευση) του συγγραφέα Γιώργου Ιωάννου στο «Η μόνη κληρονομιά» ή το διήγημα (για τις «στημένες» καταστάσεις) «Η βέσπα», του Βασίλη Τσιαμπούση.

  116. Δημήτρης said

    Πατούχας, Κονδυλάκης.

  117. Μιχάλης Ρουμελιώτης said

    111: Ναι, τό παραμύθι χωρίς όνομα τό ξεχάσαμε όλοι, απ’ ό,τι φαίνεται. Σίγουρα θά ‘πρεπε να συμπεριληφθεί.

  118. bibliothekarios said

    Νίκο μια μικρή ομάδα blogger που συνηθίζουμε τα αφιερώματα ετοιμάζουμε στις 30 του μήνα την απάντησή μας στη λίστα με σύνθημα «η ανάγνωση δεν χωράει σε λίστες». Φτιάχνουμε λοιπόν ο καθένας μια… λίστα 20 βιβλίων (κάποιοι ούτε αυτό δεν θα κάνουν) που απολαύσαμε το διάβασμά τους, χωρίς εξαιρέσεις στα είδη και στο χρόνο. Οι επιλογές μας θα είναι αυθαίρετες, θα είναι άναρχες, θα είναι πολλές και απέξω θα αφήσουμε ένα σωρό άλλα που που απολαύσαμε. Δεν αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει σημαντικό, ή ακριβέστερα «πιο σημαντικό», δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί η ανάγνωση σε αυτές τις λίστες εξαιρεί τις επιστήμες, το δοκίμιο, το θέατρο, γιατί ταυτίζεται ο ειδικός του βιβλίου με τον συγγραφέα και εξαιρείται ο αναγνώστης. Ο αναγνώστης εξάλλου είναι ο κατεξοχήν δέκτης του βιβλίου, είναι η δεύτερη όψη του νομίσματος. Χλευάζοντας λοιπόν τη σοβαροφάνεια της «έρευνας» και όλων αυτών των «ερευνών» απλά θα καταγράψουμε κάποιες επιλογές μας

  119. sarant said

    Τι ωραίες προτάσεις που κάνατε, μπράβο -όποιος θέλει. σίγουρα θα πήρε ιδέες!

  120. sarant said

    118: Ωραία πρωτοβουλία, μπράβο!

  121. Ηλεφούφουτος said

    Η σοβαροφάνεια φαίνεται πως μ έπιασε και μένα και ξέχασα τη Λιλή Ζωγράφου.

    Επίσης αυτολογοκρίθηκα με το Μαριάμπα του Σκαρίμπα, γιατί είδα ότι ο μακαρίτης αντιπροσωπεύεται με άλλα δύο στη λίστα αλλά τώρα που βλέπω σχόλιο ειδικά ξεπιτούτου, το 104, παίρνω θάρρος.

    11 Εξηγείται, εξηγείται. Μπορεί να διαφωνήσει κανείς με το πώς, αλλά από μοντέλα λογοτεχνικής κριτικής δόξα τω Θεώ υπάρχουν μπόλικα.
    Ανεξήγητο εγώ βρίσκω το συλλογισμό «Η λογοτεχνική αξία δεν είναι κάτι που “εξηγείται”, εξού και το “Λεμονοδάσος”, όπως και τα άλλα τού Κοσμά Πολίτη δικαιότατα βρίσκονται στην λίστα, «

  122. Σε συνέχεια των σχολίων μου 79. ΚΑΙ 80. θυμήθηκα επίσης τα:
    – Τα ψάθινα καπέλα (Μαργαρίτα Λυμπεράκη)
    – Οι Μαυρόλυκοι (Θ. Πετσάλη Διομήδη)
    – Ελληνικός Όρθρος

  123. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    @122,

    αφού εξασφαλίσατε μια βέβαιη θέση στη λίστα (79), μπορείτε να προσθέτετε ό,τι θέλετε…

  124. Γιάννης Κουβάτσος said

    Να τολμήσω να προτείνω ακόμα την »Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ», την »Αίθουσα του θρόνου», την »Πρώτη αγάπη» του Κονδυλάκη και όλα τα διηγήματα του Η.Χ. Παπαδημητρακοπούλου, που τα καταφχαριστήθηκα άπαντα. Επίσης την »Κωμόπολι Φθειρία» του Λυκούδη.

  125. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    Νικοκύρη, να το γράψω κι εδώ,χάριτας για τα γράμματα από το Παρίσι του Βάρναλη.

  126. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    125: Ευχαριστώ φιλτάτη!

  127. leonicos said

    Δεν μας είπε κανείς σε ΤΙ ΑΠΕΒΛΕΠΕ η κίνηση. Απλή περιέργεια; Διαφημιστικό τρικ; Επιχείρηση αναβάθμισης; Κάτι πιο πονηρό; Εκδοτικό μπάκιν; Δεν είναι κάτι που γίνεται κάθε χρόνο, ώστε να υπάρχει κάποια ‘ροή’.

    Η γενική εντ’ύπωση, όσον αφορά εμένα προσωπικά, είναι πως πρόκειται για άλλη μια μπαρούφα. Με ποιον ΄’αλλο τρόπο θα βρισκόταν π.χ. η Δημουλά στην ίδια λίστα με τον Καβάφη και τινβ Ελύτη; Και άλλα πολλά.

  128. Δεν είμαι της ποίησης, οπότε μοντάρω πρόχειρα μια λίστα βλέποντας τους τοίχους μου, και αλφαβητικά:

    Ακροκεραύνια, Αντιποίησις αρχής, Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, Η καγκελόπορτα, Η Κασσάνδρα και ο λύκος, Η μεγάλη πομπή, Η σαρκοφάγος, Ιστορία (του Γιατρομανωλάκη), Ιστορίες με σκύλους, Και με το φως του λύκου επανέρχονται, Κεκαρμένοι, Μέντιουμ, Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο, Μυθολογία (του Μπακόλα), Ο γενναίος Τηλέμαχος, Ο μεσαίος τοίχος, Ο φιλόξενος Καρδινάλιος, Ο ωραίος λοχαγός, Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη, Οι ανήλικοι, Οι Γραικύλοι, Οι πτυχιούχοι, Οι συμπαίχτες, Περσινή αρραβωνιαστικιά, Πόλεως και νομού Δράμας παραμυθία, Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη Ι. Αμερική, Τα καλύτερα χρόνια, Το διπλό βιβλίο, Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης, Το πλήθος Ι, ΙΙ, Το τέλος της μικρής μας πόλης, Το τρίτο στεφάνι, Τότε που ζούσαμε, Του φιδιού το γάλα, Φανταστική περιπέτεια…

    Ορίστε και Άπαντα: Μάριου Χάκκα,

  129. …μόνο που ξέχασα να δω ποια έχει ήδη η λίστα. Έχω την περιέργεια.

  130. Καμιά δεκαριά υπάρχουν στα 100, αρκετά άλλα αναφέρθηκαν ήδη στα σχόλια, τον δεν Ξανθούλη δεν ξέρω πώς τον έβαλα…

  131. sarant said

    130: 🙂 Μπήκε μόνος του

  132. Γιάννης Κουβάτσος said

    Κι ο »Πρίγκιπας» του Κασόλα κι η »Λωξάντρα» της Ιορδανίδου και …αστυνομική λογοτεχνία, γιατί όχι; Μονίμως υποτιμημένη…Μαρής, Μάρκαρης,Αποστολίδης…

  133. Παλιοσειρά said

    132 σχόλια και ακόμη κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για την απουσία του Ροϊδη, του Πεντζίκη, και του Χειμωνά. Μα πόσοι έχουν γράψει όχι καλύτερα, αλλά έστω εξ ίσου καλά Ελληνικά με αυτούς;

  134. Παλιοσειρά said

    Stazybο ζητώ συγγνώμη. Για τον Πεντζίκη με πρόλαβες. Αλλά θα προσέθετα και το «ο πεθαμένος και η ανάσταση».

  135. sarant said

    133: Και οι τρεις που είπες υπάρχουν στον κατάλογο 🙂

  136. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    132.Να που μου το θυμίσατε να διαβάσω τον Πρίγκιπα του Κασόλα. Τα ποιήματά του «Δελτίο καιρού» πολύ τα αγάπησα στην πρώτη νιότη.

  137. Μαρία said

    133
    Δε διαμαρτυρήθηκε, γιατί διάβασε τη λίστα.

  138. Ηρακλής said

    Η λογοτεχνική αξία δεν εξηγείται, με την έννοια ότι μπορεί κανείς ν’ ασκήσει κριτική σ’ ένα λογοτεχνικό έργο, να το μελετήσει με βάση διάφορες θεωρίες (ψυχανάλυση, μαρξισμό, δομισμό, αποδομισμό, κλπ, κλπ, κλπ) και να αποφανθεί για την αρτιότητά του ή για τον πρωτοποριακό του χαρακτήρα ή για την θεματική του τόλμη, κλπ. Όμως το αν αρέσει ή όχι σε κάποιον ή σε κάποιους είναι θέμα αναγνωστικής εμπειρίας ή ψυχικής κατάστασης τού αναγνώστη. Π.χ αλλιώς ήμουν εγώ όταν διάβαζα το «Λεμονοδάσος» προ 25ετίας κι αλλιώς είμαι σήμερα. Συνεπώς έχει απόλυτο δίκαιο κάποιος να μην βάζει το έργο αυτό στην λίστα του, αλλά εξίσου δίκαιο έχει κάποιος να το βάζει. Αν, π.χ, αντί για το (ενήμερο ασφαλώς) αναγνωστικό κοινό που κατάρτισε την συγκεκριμένη λίστα επιλεγόταν ένα άλλο, τυχαίο δείγμα σημερινών αναγνωστών, τότε μπορεί να βλέπαμε Αλκυόνη Παπαδάκη, Χ. Δαμουλίδου, Μαντά, κλπ. Τι να εξηγήσω στους συγκεκριμένους αναγνώστες; Ότι δεν πρέπει να τους αρέσει αυτού τού τύπου η λογοτεχνία; Το θεωρώ αδύνατον και μάλλον απρεπές εκ μέρους μου. Προσπαθώντας πάντως να εξηγήσω την δική μου προτίμηση στον Κοσμά Πολίτη, θα έλεγα πως οφείλεται, πιθανόν, στον μοντερνιστικό τρόπο γραφής του, στο αφαιρετικό στυλ του. Το σήριαλ δεν μ’ άρεζε, ήμουν μικρός και με ξένιζε, τότε αισθανόμουν καλά με το «Λούνα παρκ», την «Γειτονιά μας» και τα τέτοια.
    ΥΓ Μπράβο σ’ αυτόν που θυμήθηκε την «Βέσπα» τού Τσιαμπούση, ένα σούπερ διήγημα, για ανθολογία. Α, δεν έχουν αναφερθεί εδώ κι ορισμένοι σπουδαίοι, κατ’ εμέ, διηγηματογράφοι της Θεσσαλονίκης, όπως ο Σκαμπαρδώνης, ο ΤόληςΚαζαντζής, ο Αλμπέρτος Ναρ, αλλά κι η συλλογή τού Γιώργου Κάτου «Τα καλά παιδιά». Βάζω επίσης τον Απόστολο Δοξιάδη με την «Εικασία τού Γκόλντμπαχ» αλλά και τα υπόλοιπα διηγήματά του, όπως και τον «Μακαβέττα». Βάζω και το εξαιρετική νουβέλα τού Τάκη Θεοδωρόπουλου «Το αδιανόητο τοπίο».

  139. Παλιοσειρά said

    … κοκκινίζω
    Τώρα το είδα.

  140. sarant said

    Τόλης Καζαντζής, κορυφαίος!

  141. odinmac said

    Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι, τον τίτλο του βιβλίου: «Η γυναίκα της Ζάκυνθος», τον παραγράψατε ως: » …Ζάκυθος» στα σχόλια της ανάρτησης.
    Όπως και να ‘χει αυτός δεν είναι ο τίτλος του βιβλίου, και σε μια πιο «προχωρημένη», (σύν τω χρόνω), γλωσσολογία, [σε στενό εώς στενότατο κύκλο, όπως εδώ, με τα αστειάκια και τα γελάκια, (και καλά κάνετε εκεί στα νεκροφιλικά {ούτως ή άλλως}), άστυ], ίσως να αφαιρεθούν και τα «α», «κ», ς», και να έχουμε το: «Η γυναίκα της ζύθος».
    Και οι δύο περιπτώσεις βέβαια, δεν ενημερώνουν ορθά τον ενδιαφερόμενο για τον σωστό (πρωτότυπο) τίτλο του βιβλίου.

    Υγ: δεν επιτήθεμαι, απλώς εκφράζω τον «φόβο» των χαμένων πρωτοτύπων, (όχι πως θα χαθούν βέβαια, ότι και αν κάνει ο «συρμός», αφού… scripta manent), προς «όφελος» των «γενοσήμων».

  142. sarant said

    141: Δεν καταλαβαίνω όλα όσα λέτε με τις παρενθέσεις και τα νεκροφιλικά, αλλά ο τίτλος του έργου σε πολλές εκδόσεις είναι «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ» χωρίς Ν, και έτσι το βρίσκει κανείς π.χ. στην πρόσφατη έκδοση του Δημηρούλη (Μεταίχμιο), που έχει βγει και σε αυτοτελές βιβλίο:
    http://www.biblionet.gr/book/137721/%CE%A3%CE%BF%CE%BB%CF%89%CE%BC%CF%8C%CF%82,_%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82,_1798-1857/%CE%97_%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%96%CE%AC%CE%BA%CF%85%CE%B8%CE%BF%CF%82

    Στην έκδοση του Ίκαρου (Λ. Πολίτης) πράγματι υπάρχει «Ζάκυνθος», οπότε είναι αποδεκτοί και οι δυο τίτλοι -ομολογώ ότι δεν είμαι σολωμιστής ώστε να ξέρω τι λένε τα χειρόγραφα.

    Περιμένω πάντως να ζητήσετε συγνώμη για το άτοπα ειρωνικό σας σχόλιο,

  143. spyroszer said

    Τα χειρόγραφα πάντως λένε της Ζάκυθος (μάλλον Ζάκιθος), εδώ από το Μουσείο Σολωμού, που και αυτό δέχεται αυτόν τον τίτλο όπως υπάρχει και στη βιβλιογραφία πιο κάτω.
    http://www.museumsolomos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=319%3A2009-09-09-20-01-33&catid=75%3A2009-09-09-19-45-33&Itemid=92&lang=

  144. Ηλεφούφουτος said

    128 To σκρίνιο είναι σε άλλο τοίχο; 🙂

  145. Γιάννης Κουβάτσος said

    Διαβάζοντας ένα απ’ τα τελευταία σχόλια, θυμήθηκα αυτό:
    http://it.scribd.com/doc/11813605/%CE%9D%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%C2%AB%CE%A4%CE%B1-%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%AE-%CE%B7-%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B7%CE%B4%CF%89%CE%BD%C2%BB

  146. odinmac said

    Φυσικά και θα ζητήσω συγνώμη εάν διακρίνατε ειρωνεία στο σχόλιο μου. Και πολύ καλά κάνατε και ξεκαθαρίσατε το θέμα με την ονομασία καθότι δεν το γνώριζα είναι η αλήθεια, απλώς βλέποντας στον ιστότοπο του διοργανωτή, που μεταφέρατε επ’ ακριβώς εδώ, το όνομα με «ν», θεώρησα λανθασμένα πως απλοποιήσατε τον τίτλο.
    Και αυτή η λανθασμένη σκέψη μου ήρθε εξ αιτίας του γεγονότως ότι μας έχετε συνηθίσει στην «απλοποίηση» των κειμένων του Μποστ, αφαιρώντας τα διάφορα «σκουληκάκια» όπως λέτε από τα σκίτσα του, πράγμα που με βρίσκει αντίθετο, αφού χρειάζεται και κάποιος κόπος υποθέτω ώστε να αλλοιωθεί κατά την γνώμη μου το ιστορικά πρωτότυπο (δεν χρειάζεται να συμφωνούμε κι’ όλας, έτσι δεν είναι;).

    Υγ: εάν μάλιστα ο πρωτότυπος τίτλος είναι : «η γυναίκα της Ζάκιθος», όπως αναφέρει ο Spyroszer στο 143, τότε θα διαφωνήσω και με το Μουσείο Σολωμού που δεν διατήρησε τον τίτλο των χειρογράφων.

    Υγ 2: παρατηρώ κι εγώ μια… κρυπτοδηκτικότητα στο 141 (πόσο μάλλον εσείς),αλλά σε καμία περίπτωση σας διαβεβαιώ δεν εκφράζω κακίες, απλώς γράφω σε τέτοιο στυλ το οποίο ενίοτε «ανάβει τα αίματα».

  147. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    Προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός; Διαβάστε τα Άπαντα του Σολωμού κι αφήστε το εν λόγω έργο.

    (Είναι γνωστό ότι ο Σολωμός ήταν αθεράπευτα ανορθόγραφος. Αλίμονο αν διαβάζαμε σήμερα την ποίησή του έτσι όπως διασώζεται στα χειρόγραφα!)

  148. 144 το σκρίνιο έχει φοβερά ντοκουμέντα μοντατόρε-φυτράκη και μεγάλες δίκες των αιώνων 😛

  149. sarant said

    146: Άλλο πάλι και τούτο! Για να μονοτονίσεις ένα κείμενο δεν χρειάζεται επιπλέον κόπος παρά μόνο αν το έχεις σε πολυτονική ηλεκτρονική μορφή, κάτι που συνήθως δεν συμβαίνει. Συνήθως έχεις το κείμενο σε χαρτί και το πληκτρολογείς σε μονοτονικό.

  150. Ηλεφούφουτος said

    148 Τι; Τον πετάξατε το Λουντέμη;

  151. 150: Είδες; μόνος σου τα λες. Τι δουλειά έχουν τα χάρτινα στο σκρίνιο;

  152. Theo said

    Καλημέρα και καλή χρονιά (έστω, και τόσο καθυστερημένα).
    Τον τελευταίο μήνα παρακολουθώ καθημερινά το ιστολόγιό σου, Νικοκύρη, αλλά το κάνω συνήθως από ένα tablet, με τον φυλλομετρητή Opera, που συμπιέζει τα δεδομένα, για να μην υπερβαίνω το όριο των GB που μου δίνει η τηλεφωνική εταιρία μέσω της οποίας συνδέομαι στο Διαδίκτυο.
    Δυστυχώς, με το Opera, δεν βλέπω τους αριθμούς των σχολίων, ώστε να μπορώ να απαντώ, και πολύ δύσκολα μπορώ να ανεβάσω σχόλιο στο WordPress.

    Φυσικά και νομίζω πως πολλά από τα 100 δεν θα είχαν θέση στα καλύτερα βιβλία μου ή τα καλύτερα για τον μ.ο. των αναγνωστών, όπως τα βιβλία της Αξιώτη, του Βαλτινού (εκτός από την «Καθοδο των εννιά»), του Βασιλικού, της Γαλανάκη, του Δημητρίου, του Εμπειρίκου, του Καμπανέλη, της Καραπάνου, του Κατσαρού, του Κοτζιά, του Μάτεσι, του Πάνου, του Πολίτη, του Ροΐδη, του Σκαρίμπα, του Χάκκα, του Χειμωνά, του Χουλιαρά, του Χρηστομάνου, του Χριστιανόπουλου, το «Ταξίδι» του Ψυχάρη (έστω και αν δεν συμπεριλήφθηκε για τη λογοτεχνική αξία του αλλά για «ιστορικούς» λόγους, ποιος αντέχει σήμερα να το διαβάσει;)… Και σαν πολλοί μεταπολεμικοί συγγραφείς να συμμετέχουν στο δείγμα.
    Κι αν κάποια επιλέχθηκαν για «ιστορικούς» λόγους, γιατί δεν συπεριλαμβάνεται και ο «Λουκής Λάρας», που θερείται κάτι σαν το πρώτο νεοελληνικό μυθιστόρημα;

    Και θα ήθελα μέσα στα 100, βιβλία του Λουντέμη, του Λειβαδίτη και του Καββαδία (εκτός από τα ποιήματά του, υπάρχει κι ένα μικρό πεζό αριστούργημα, η «Λι»), όπως το επισήμαναν και άλλοι σχολιαστές, αλλά και του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, του Κύπριου (ο «Θόλος» του είναι συγκλονιστικός).

    Και κάτι που μ’ ενοχλεί, όταν το βλέπω: Ο μακαρίτης ο φίλος μου ο Πεντζίκης λεγόταν Νίκος, όχι Νίκος-Γαβριήλ. Γαβριήλ είναι το πατρώνυμό του. Αλλά μια και είναι άκλιτο, εύκολα κανείς μπερδεύει τη γενική με την ονομαστική.

  153. sarant said

    152: Καλή χρονιά, Theo! Και βέβαια έχεις δίκιο: Γαβριήλ είναι το πατρώνυμό του και το όνομα του γιου του. Αλλά οι διοργανωτές πολύ κακώς δεν το πρόσεξαν.

  154. #152 Τι εννοείς δεν βλέπεις την αρίθμηση των σχολίων; 🙄

  155. sarant said

    Όταν βλέπεις τα μπλογκ της WordPress από πολλά κινητά δεν φαίνονται οι αριθμοί των σχολίων, οπότε δεν μπορείς να πεις σε ποιο σχόλιο απαντάς.

  156. Idomeneo said

    Σουρουνης, ο χορος των ροδων …

  157. Αφώτιστος Φιλέλλην said

    61.

    Ειχα αγορασει την συλλογη διηγηματων του Μ.Μητσακη για τον οποιο ειχα ακουσει παλιοτερα πολυ καλα λογια. Μου εκανε μεγαλη εντυπωση οτι το 1890 δεν εχει μεγαλες διαφορες στην νοοτροπια των μικραστων (απεχθεια προς την χειρωνακτικη εργασια, παρασιτισμος μεσιτεια, πολυσθενεια των εισοδηματων,…) σε σχσεη με το 1970-1980 (τους σημερινους 60-ρηδες) Μια γρηγορη ερευνα στο διαδικτυο εφερε απροσμενα αποτελεσματα για την κριτικη παρουσιαση του εργου του Μ.Μ…..

    Μιχαήλ Μητσάκης:
    η ετερότητα
    μέσα από δύο
    «μυωπικά μάτια»
    2
    Ονοματεπώνυμο: Μαρία Μαρκοπούλου
    ΑΕΜ: 1171

    Click to access GRI-2012-9133.pdf

    Σε αναζήτηση του πλούτου στη μικροαστική Αθήνα («Εις Αθηναίος χρυσοθήρας»)

    Του Γιώργου ΣΤΑΘΑΚΗ

    http://avgi-anagnoseis.blogspot.gr/2008/05/blog-post_6079.html

    Τα τελευταια ετη αντλω γνωση για την ιστορια των παππουδων/γιαγιαδων μας, τελος 19ου, αρχες 20ου αιωνα, απο τους παραγνωρισμενους ανατομους Δ.Βουτυρα, Μ.Μητσακη,….

    Ολα ξεκινησαν απο την αναγνωση του διηγηματος ««Παρά την δεξαμενήν» εις το υπαιθριο καφενειο της οποιας, ηδη απο το 1976 ημουν τακτικος θαμωνας επι πολλες ωρες ως φοιτητης… και ακομη και σημερα, αλλα αραιοτερα…

    Το πληρες διηγημα ««Παρά την δεξαμενήν» κατωθι

    http://www.ekebi.gr/magazines/showimage.asp?file=58823&code=7370&zoom=800

    Ενθουσιασθηκα απο το κατωθι τελος του διγηματος οπου προ 100 και πλεον ετων αναφρει αυτα που σχολιαζω στην καθ’ημας δυτικοανατολικη ελλαδα των γαλλικων με πιανο (εκ των οποιων μερικοι/ες ΚΚΕεσ.)μαζι με τα κλαρινα της Ομονοιας και την τσιφτετελ-λαδα,…την οψιμη συχνα παρασιτικη ή μεταπρατικη μεγαλοαστικη και αστικη ταξη(μιγμα γονων ευπορων αριστερων, μαυραγοριτων και παλαιοτερων τζακιων)

    «…τον σύγχρονον εν Ελλάδι πολιτισμόν, τον σύγχρονον εν Ελλάδι βίον, κατά το ήμισυ
    ευρωπαϊκόν και το ήμισυ έλληνα, κατά το ήμισυ φράγκον και κατά το ήμισυ ανατολί-
    την, δομινοφορούντα μασκαράν, επιχρυσωμένον τενεκέν, βρακάν με ψηλό καπέλλο…»

Σχολιάστε