Ποδαρικό στα μεζεδάκια

Τα πρώτα μεζεδάκια της χρονιάς δημοσιεύονται σήμερα, Κυριακή αντί για Σάββατο που είναι το συνηθισμένο, επειδή οι γιορτινές αναρτήσεις διατάραξαν τις συνήθειες του ιστολογίου. Διπλή διαταραχή, από μιαν άποψη, αφού, πριν ακόμα φύγουν οι καλικάντζαροι, πριν ακόμα τελειώσει το δωδεκάμερο των Χριστουγέννων, μπαίνουμε απότομα από την εορταστική ατμόσφαιρα στην προεκλογική περίοδο: όπως έγραψα και τις προάλλες, πρώτη φορά τα τελευταία 120 χρόνια γίνονται τόσο νωρίς εκλογές, 25 του Γενάρη. Στον 19ο αιώνα είχαν γίνει εκλογές και νωρίτερα, αλλά στον εικοστό αιώνα μόνο το 1936 είχαμε εκλογές μέσα στον Ιανουάριο -τότε είχαν γίνει στις 26 του μήνα και ακολούθησε βέβαια η δικτατορία του Μεταξά ενώ προηγήθηκαν απανωτοί θάνατοι πρωθυπουργών (κι έγραψε κι ο Μάρκος ένα τραγούδι που το έχουμε αναλύσει εδώ, αν και στα λεξιλογικά θέλει δουλειά γιατί έχει ένα λάθος).

Μια συνέπεια του ότι γίνονται τόσο νωρίς μέσα στον χρόνο οι εκλογές, είναι ότι δεν θα ψηφίσουν όσοι γεννήθηκαν το 1997 και επομένως φέτος γίνονται 18 χρονών. Ο λόγος που δεν θα ψηφίσουν δεν είναι ότι δεν έχουν κλείσει τα 18 τους χρόνια: από την 1η Ιανουαρίου του 2015, όλοι όσοι γεννήθηκαν το 1997 λογαριάζονται για 18 χρονών, είτε γεννήθηκαν στις 2 Ιανουαρίου είτε στις 31 Δεκεμβρίου 1997. Ούτε ισχύει αυτό που γράφτηκε ασαφώς ότι «θα έπρεπε να είχαν κάνει δήλωση έως τις 31 Οκτωβρίου 2014» -αυτή η προθεσμία ισχύει για τους ετεροδημότες που θέλουν να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους (και όσοι είχαν κάνει παλιά τη δήλωση αυτή είναι εντάξει). Απλώς, οι εκλογικοί κατάλογοι ενημερώνονται από το υπουργείο Εσωτερικών κάθε χρόνο τον Φλεβάρη, οπότε δεν έχουν ακόμα επικαιροποιηθεί ώστε να συμπεριλάβουν τους 18ρηδες, και βέβαια η κυβέρνηση δεν έχει καμιά πρεμούρα να δώσει δυνατότητα ψήφου σε μια μερίδα πολιτών που κατά πλειοψηφία δεν την προτιμά.

Αλλά αυτά θα τα συζητήσουμε άλλη φορά, σήμερα έχουμε μεζεδάκια.

Βέβαια, το Σάββατο μάς επιφύλαξε δυο σημαντικά γεγονότα. Το ένα ήταν η προεκλογική σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού, το άλλο η ίδρυση του ΚιΔηΣο, του κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου, γεγονός που ήδη έδωσε αφορμή για λογοπαίγνια στη μπλογκόσφαιρα, όπως την ερώτηση «Μήπως είσαι ΚιΔηΣο και δεν το ξέρεις;», που παραπέμπει (τους παλιότερους) στο σλόγκαν που είχε λανσάρει το 1980 το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, το ΚοΔηΣο (το σλόγκαν ήταν σκέτο «Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;» -το δεύτερο σκέλος ήταν ευφυολογικός πλατειασμός). Βέβαια, το νεοσύστατο κόμμα δεν ονομάζεται ακριβώς έτσι, αλλά Κίνημα Δημοκρατικών Σοσιαλιστών.

* Από το Μουσείο Μπενάκη, ο ΓΑΠαπανδρέου έκανε έκκληση «να γίνει πράξη η μετάβαση σε μια μεταπελατειακή Ελλάδα». Ο μεταπελάτης έχει πάντα δίκιο, θα έλεγα.

* Από την άλλη, εναντίον του Γ. Παπανδρέου διατυπώθηκε η μομφή ότι «διέσπασε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του». Όμως κατά κάποιο τρόπο το ίδιο είχε κάνει και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

* Ωστόσο, δεν είναι όλα τα μεζεδάκια μας σχετικά με τις εκλογές που έρχονται. Για παράδειγμα, φίλος μού στέλνει την εξής εικόνα (αριστερά), που κυκλοφορεί αρκετά στο Διαδίκτυο και που μιαν όμοιά της παρουσίασε πρόσφατα ο Κυριάκος Βελόπουλος στην τηλεοπτική εκπομπή του. Όπως βλέπτε, στο διάγραμμα η Ελλάδα φαίνεται να είναι 4η σε αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο. Λέει ο φίλος μου: «Ο Βελόπουλος δεν παρέλειψε το συνηθισμένο λογύδριο για όσους μας κρατούν στο σκοτάδι κλπ. Το διάγραμμα όμως δε φαινόταν να πολυέστεκε. Πέρα από τον τραβηγμένο ισχυρισμό, τα ονόματα των υπόλοιπων χωρών ήταν στα Γερμανικά αλλά η Ελλάδα στα Αγγλικά, ενώ και και η γραμματοσειρά στο Greece ήταν διαφορετική.

Με λίγο ψάξιμο, η εικόνα αυτή βρέθηκε εδώ, όπου φαίνεται ότι πρόκειται για άτεχνη φωτοσοπιά. Με λίγο ακόμη ψάξιμο, η αρχική εικόνα βρίσκεται στην ιστοσελίδα του ARD (λίγο πριν από τη μέση), όπου φυσικά η Ελλάδα απουσιάζει από τη λίστα. Αλλά οι πολύ καλοί δημοσιογράφοι και -κατά δήλωσή τους- ιστορικοί δε χρειαζεται να ελέγχουν τις πηγές τους, ειδικά αν είναι τόσο αξιόπιστες…

(Ο ίδιος άνθρωπος σε προηγούμενη εκπομπή, μιλωντας για ένα περιστατικό σε ένα παρισινό μπαρ ονόματι Les Arcades μάς αποκάλυψε με στόμφο ότι η ονομασία είναι ελληνική και σημαίνει «Οι Αρκάδες». Πώς να μην τον βλέπεις μετά φανατικά;)»

* Φυσικά το γαλλικό arcade (ίδιο και στα αγγλικά) δεν έχει σχέση με την Αρκαδία.

* Η Νομανσλάνδη απέκτησε τον επικεφαλής της έφιππης αστυνομίας της. Αντιγράφω το σχόλιο της Αόρατης Μελάνης, που το ψάρεψε, στη Λεξιλογία: Προχτές πήρε το μάτι μου, σε ένα παλιό γουέστερν με το Μάρλον Μπράντο ως «δε Κιντ» Ρίο, κάποιον να λέει «Γρήγορα! Ο Ρουράλες!» και να φεύγουν τρέχοντας, μην τους πιάσει ο Ρουράλες που τους κυνηγάει. Όμως Rurales δεν είναι κύριο όνομα, αλλά η ονομασία ενός παλιού σώματος έφιππης αστυνομίας του Μεξικού [Cuerpo de Policía Rural, Guardia Rural, los Rurales (nombre popular)]

Και ναι μεν την πρώτη φορά του το συγχώρεσα, διότι από τα αγγλικά μετέφραζε ο άνθρωπος, και ιδίως αν είχε σενάριο που το είχε με κεφαλαίο αρχικό εύκολα μπορεί να το πέρασε για κύριο όνομα, αλλά λίγο αργότερα μαθαίνουμε ότι «ο Ρουράλες ήταν σε όλο τον τόπο» και εύλογα αναρωτιόμαστε πόσο χοντρός πρέπει να ήταν αυτός ο Ρουράλες, ή μήπως ήταν πανταχού παρών;

* Από την άλλη, μια ακόμα πόλη προστέθηκε στη Χώρα των Αγνώριστων, όπως πάλι επισημάνθηκε στη Λεξιλογία, σε ένα από τα ρεπορτάζ του Μέγκα για το ναυάγιο του Νόρμαν Ατλάντικ: η Βαλόνα της Αλβανίας, μια και έτσι τη λένε την Αυλώνα οι Ιταλοί. Κάπου εκεί κοντά είναι και η Βλόρε, άλλο μεγάλο λιμάνι. 🙂

* Φρέσκο, από το χτεσινοβραδινό δελτίο ειδήσεων του ΑΛΦΑ -αν και την οθονιά δεν την πήρα εγώ, μού την έστειλαν. Ο Ξηρός, λέει, βρέθηκε «μεταμφιεσμένος ΣΕ ποδήλατο».

Εντάξει, τα σουπεράκια όπως ξέρουμε φτιάχνονται πρόχειρα και γρήγορα, αλλά έχει πλάκα (υποθέτω ότι θα ήθελαν να γράψουν «με ποδήλατο»).

Ο Νίκος Λίγγρης στη Λεξιλογία ψάρεψε ένα άλλο «σαρδάμ» σε σουπεράκι, από ρεπορτάζ για τη γιορταστική υποδοχή του 2015 με πυροτεχνήματα στο Σίδνεϊ: Η μέρα έγινε νύχτα στο Σίδνεϊ. Όλα ανάποδα τα κάνουν στους Αντίποδες!

* Η μάχη με τα αποφεύγματα στο Διαδίκτυο είναι εξ ορισμού χαμένη, αλλά αξίζει να τη δίνει κανείς. (Θυμίζω ότι αποφεύγματα είναι τα αποφθέγματα που δεν ειπώθηκαν/γράφτηκαν ποτέ από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδονται). Μια ειδική κατηγορία αποφευγμάτων έχουμε όταν το ρητό υπάρχει αλλά έχει γίνει αγνώριστο εξαιτίας της κακής μετάφρασης.

Το απόφευγμα της εικόνας αριστερά κυκλοφορεί αρκετά, π.χ. το βρίσκουμε στο Ιντιμίντια: «Ένα Κράτος, εξ ορισμού, δε μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα Κράτος είναι μία αστυνομία». Το έγραψε όμως αυτό ο Καμύ;

Όχι, λέει ένας φίλος. Ο καημένος ο Καμύ φαίνεται ότι έγραψε κάτι σαν: By definition, a government has no conscience. Sometimes it has a policy, but nothing more, απόφθεγμα που το βρίσκουμε σε πάρα πολλούς ιστότοπους. Και βέβαια, δεν πρόκειται για «αστυνομία» (police) αλλά για «πολιτική» (policy), χώρια τις άλλες μικρότερες διαφορές.

Ωστόσο, ο Καμύ έγραφε γαλλικά. Στα γαλλικά συνήθως βρίσκω μόνο το πρώτο μισό του αποφθέγματος με διαφορετική συνέχεια: «Les gouvernements, par définition, n’ont pas de conscience. Le monde où je vis me répugne, mais je me sens solidaire des hommes qui souffrent», αν και βρήκα και μια αναφορά που αντιστοιχεί στην αγγλική βερσιόν: Comme l’a dit Albert Camus, les gouvernements, par définition, n’ont pas de conscience, ils ont des politiques et rien de plus.

Οπότε, αν και δεν είναι εντελώς σίγουρη η διατύπωση του Καμύ, το βέβαιο είναι πως δεν έγραψε για «αστυνομία» αλλά για «πολιτική»!

* Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ μίλησε για την κατάσταση στην Ελλάδα και είπε, σύμφωνα με τη μετάφραση που μοίρασε η Υπηρεσία Ευπρεπισμού: «Επομένως, πιστεύω -και για πρώτη φορά λέω «ναι»- εάν η ριζοσπαστική αριστερά πάρει την εξουσία στην Ελλάδα είναι κάτι καλό, γιατί θα υποχρεώσει τη μεν ριζοσπαστική αριστερά να καταλάβει ότι για το (πολιτικό) μαγείρεμα απαιτείται «ύδωρ» που είναι το ίδιο για όλους, τους δε Ευρωπαίους να καταλάβουν ότι θα πρέπει να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό για το ελληνικό χρέος για να μπορέσει να υπάρξει πρόοδος».

Γιατί όμως ύδωρ, και μάλιστα σε εισαγωγικά; Εσείς με ύδωρ μαγειρεύετε; Αν ακούσετε το βίντεο με την τοποθέτηση του Κον Μπεντίτ, λέει απλώς (στο 3.10 του βιντεακιού): cela obligera et la gauche radicale à comprendre que pour faire la cuisine… on fait la cuisine avec de l’eau, et que l’eau est la même chose pour tout le monde et aux européens de comprendre qu’ils doivent trouver un compromis sur la dette grecque…

Φαίνεται πως για τον συντάκτη της Υπηρεσίας Ευπρεπισμού το νερό παραήταν χυδαίο, τι να πω.

* Η συμβολή του tvxs στον εμπλουτισμό της γλώσσας μας, ώστε να φτάσει τα 5 εκατομμύρια λέξεις: Αποτυχής η δεύτερη προσπάθεια εισόδου στο γκαράζ…

* Και κλείνω με ένα φιλολογικό μαργαριτάρι που το εντόπισα χάρη στη φίλη Βασιλική Μετατρούλου. Σε άρθρο του info-war.gr για τα Χριστούγεννα στον Άι Στράτη, υπάρχει μια φωτογραφία εξορίστων με τη λεζάντα: Φωτογραφία: Χριστούγεννα του 1948 στον Αη Στρατη. Εξόριστοι. Στη πρώτη σειρά οι Κώστας Βάρναλης, Δημήτρης Γληνός, Χρήστος Κανάκης.

Ολοφάνερα, η λεζάντα είναι λάθος, και θα έπρεπε να το εντοπίσουν οι υπεύθυνοι του ιστότοπου. Ο Δημήτρης Γληνός πέθανε τον Δεκέμβριο του 1943 (όταν θέλησε να κάνει μια εγχείριση πριν φύγει για το βουνό) και αυτό θα έπρεπε να το ξέρουν, διότι θεωρείται, και όχι παράλογα, πως αν το ΕΑΜ είχε στις τάξεις του το 1944 ένα στέλεχος πρώτης γραμμής σαν τον Γληνό μπορεί κάποια πράγματα να είχαν εξελιχτεί διαφορετικά.

Όταν δεις ότι δεν μπορεί να είναι του 1948 η φωτογραφία, το ψάχνεις λίγο περισσότερο και βρίσκεις ότι ο Γληνός με τον Βάρναλη πήγαν εξορία τον Οκτώβριο του 1935, για δυο μήνες και κάτι, με τις εκτεταμένες προληπτικές συλλήψεις αριστερών και δημοκρατικών πολιτών που πραγματοποίησε ο Κονδύλης. Στην περίοδο αυτή αναφέρεται και το γνωστό ποίημα του Βάρναλη «Στην εξορία«.