Μαργαριτάρια στον Βερύκιο Πορθμό

Ζέστη, δεκαπενταύγουστος, άδειες, αραλίκι, δεν περιμένατε βέβαια κάποιο εμβριθές άρθρο (τέτοια δεν γράφω ούτε καταχείμωνο). Κάτι για να γελάσουμε θα ανεβάσω, και μάλιστα με το περισσότερο υλικό δανεισμένο. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μπει σ’ αυτό που οι αγγλοσάξονες δημοσιογράφοι ονομάζουν silly season, παναπεί τη χαζή εποχή, επειδή –τάχα- τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, κάτι που νομίζω πως το πρωτοείπε ο Ουμπέρτο Έκο, και που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται και συνήθως διαψεύδεται από τα πράγματα –δείτε και τους καημένους τους Ρώσους.

Είναι όμως αλήθεια ότι τον μήνα Αύγουστο η τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα ατονεί κι έτσι, στις ελληνικές τουλάχιστον εφημερίδες, αλλά και στα δελτία ειδήσεων, δίνεται χώρος σε ρεπορτάζ και θέματα που άλλην εποχή ίσως δεν θα δημοσιεύονταν. Λογουχάρη, χτες, σε μεγάλη καθημερινή εφημερίδα διάβασα μεγαλούτσικο άρθρο (με φωτογραφία) για μια έκθεση ζωγραφικής που επρόκειτο να γίνει εδώ στην Αίγινα. Πήγα στο Λαογραφικό Μουσείο για να δω, μια μέρα πριν από τα εγκαίνια, την έκθεση, αλλά εκεί είδα ότι ο ζωγράφος την είχε ματαιώσει, προφανώς εξαιτίας της πρόσφατης φασαρίας με τις διακοπές ρεύματος (ίσως οι πίνακες ήταν φρέσκοι και θα χαλούσαν εκτός ψυγείου).

Αλλά –ως συνήθως– πλατειάζω. Λοιπόν τον Αύγουστο, εκτός από τις μύγες, που παροιμιωδώς είναι παχιές, φαίνεται πως και τα δημοσιογραφικά μαργαριτάρια αυξάνονται και πληθύνονται, όπως τουλάχιστον θα φανεί με την πρόσφατη σοδειά που θα σας παρουσιάσω. Μια εξήγηση γι’ αυτό είναι ίσως ότι οι συντάκτες και οι διορθωτές έχουν πάρει άδεια, κι έτσι τις εφημερίδες τις βγάζει προσωπικό ασφαλείας, κάποιοι γράφουν με το μυαλό στις διακοπές ή από τον τόπο των διακοπών τους, τα κείμενα δεν τα ελέγχει κανείς, οπότε εύλογο είναι να βρίσκουμε περισσότερα και μεγαλύτερα μαργαριτάρια.

Μετά τη μακροσκελέστατη αυτή εισαγωγή μπαίνω στο ψητό, επισημαίνοντας και πάλι ότι τα περισσότερα μαργαριτάρια δεν τα ψάρεψα εγώ αλλά τα σαΐνια της Λεξιλογίας, που είναι ικανότατοι στην αλιεία μαργαριταριών, τύφλα να έχει ο Ζούργκα (της όπερας του Μπιζέ).

Λογουχάρη, το μαργαριτάρι του τίτλου, για τον Βερύκιο πορθμό. Δεν το έχω δει με  τα μάτια μου, αλλά μου λένε ότι ψαρεύτηκε την περασμένη Κυριακή, 8 Αυγούστου, στην εφημερίδα Real News. Σε δισέλιδο αφιέρωμα, γίνεται λόγος για το μπαρ της Μυκόνου Nammos που φιλοδωρήθηκε πρόσφατα με πρόστιμο τέσσερα εκατομμύρια ευρώ από το ΣΔΟΕ. Το ρεπορτάζ, εξυμνώντας την ποιότητα της κουζίνας, βεβαιώνει ότι εκλεκτές πρώτες ύλες κατέφθαναν από κάθε σημείο του κόσμου, μέχρι και μεγάλα καβούρια από τον Βερύκιο πορθμό! Διευκρινίζω ότι το άρθρο δεν το υπογράφει ο… Δήμος Βερίγγειος, αλλά η δημοσιογράφος Αθανασία Αγγελοπούλου.

Σε άλλο στιλ, σε άρθρο του Γεωργουσόπουλου στα Νέα, με θέμα τον Αριστοφάνη, διαβάζω ότι: Αυτός [δηλ. ο Αριστοφάνης] δεν λέει πως ο πολύς Περικλής με έναν πορνονόμο που ψήφισε για εμπάργκο των μεγάλων οδήγησε στην καταστροφή; Το αν ήταν πορνονόμος συζητιέται, και το εμπάργκο θυμηθείτε το την άλλη φορά που ο Κ.Γ. θα σκίζει τα ρούχα του για την αλόγιστη χρήση ξένων λέξεων, αλλά βέβαια δεν ήταν «εμπάργκο των μεγάλων» αλλά «των Μεγάρων». Κι επειδή ο Κ.Γ. ασφαλώς έγραψε «Μεγάρων», το αστείο λάθος ίσως δημιουργήθηκε από τον αυτόματο πιλότο του ελέγχου ορθογραφίας.

Είπαμε, είναι η χαζή εποχή. Μέσα στη βδομάδα που πέρασε, διάβασα στην Ελευθεροτυπία ένα ρεπορτάζ για τις μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού, όπου ο Σέρβος επιθετικός Dragan Mrdja γραφόταν Μρντζα στη μια στήλη και Μρντίγια στη διπλανή, και μάλιστα με τέτοια διατύπωση που να μην γίνεται σαφές πως πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Τελικά, βέβαια, ο Μρντζα υπέγραψε στην ελβετική Σιόν (για όλα φταίει ο διεθνής σιονισμός!), αλλά οι απογοητευμένοι γαύροι αναγνώστες ίσως παρηγοριούνται με το ενδεχόμενο να υπογράψει στον Ολυμπιακό ο Μρντίγια.

Βέβαια, στο ίδιο φύλλο της (της Τρίτης 10.8) η ίδια εφημερίδα διέπραξε κι ένα άλλο μαργαριτάρι, όταν δημοσίευσε δηλώσεις του Σ. Κεδίκογλου, βουλευτή Ευβοίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά έβαλε φωτογραφία του Σ. Κεδίκογλου, βουλευτή Ευβοίας της ΝΔ, διότι υπάρχουν δύο βουλευτές Ευβοίας (είναι ξαδέρφια θαρρώ) με το ίδιο ονοματεπώνυμο, Συμεών Κεδίκογλου (αλλά αυτό υποτίθεται ότι το ξέρουν και το προσέχουν στην εφημερίδα). Πιο αστεία μού φάνηκε η επανόρθωση την επόμενη μέρα, όπου η δημοσιογράφος που έκανε την πατάτα αποφάνθηκε «Θεωρήσαμε απαραίτητο να επανορθώσουμε» -δηλαδή υπήρχε περίπτωση να το θεωρήσουν περιττό; Θα μου πείτε, μ’ αυτά που συμβαίνουν στην Ελευθεροτυπία, το μπλέξιμο για τον Μρντζα και τον Κεδίκογλου σε μάρανε;

Στο Βήμα της περασμένης Κυριακής, η συνηθισμένη επιφυλλίδα του Γ. Μαρίνου περιέχει ένα τερατώδες μεταφραστικό λάθος, δίκην επεξηγήσεως. Ο Μαρίνος παραθέτει αποσπάσματα από το άρθρο ενός Αμερικανού και επεξηγεί σε παρένθεση τι σημαίνει baby boomers: Η γενιά μου, οι Βaby Βoomers (σσ.: γεννοβολώντες αδηφάγα παιδιά, κατά ελεύθερη απόδοση) εξελίχθηκε σ’ αυτό που ο συγγραφέας Κurt Αndersen αποκάλεσε «Γενιά της Ακρίδας».

Το αγγλικό κείμενο ήταν:
My generation, “The Baby Boomers,” turned out to be what the writer Kurt Andersen called “The Grasshopper Generation.” (We’ve eaten through all that abundance like hungry locusts.)

Όπως πολύ σωστά σχολιάζει ο Νίκος Λίγγρης στη Λεξιλογία: Να πιστέψω ότι ο Γιάννης Μαρίνος δεν έχει ακούσει για baby boom και γενιά των baby boomers και το ερμηνεύει σαν «γεννοβολώντες αδηφάγα παιδιά»; Ήμαρτον!

Και ένας σολοικισμός από τον χώρο της Αριστεράς, εκτός κι αν οφείλεται κι αυτός στη μεσολάβηση της εφημερίδας. Σε δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη στην Ελευθεροτυπία διαβάζουμε «Για τους ακατάληπτους δεσμούς και τις αξεδιάλυτες σχέσεις του με το ευρωπαϊκό και διεθνές κεφάλαιο;»

Πρόκειται για πολύ διασκεδαστικό σολοικισμό, όπου αντί για ένα λόγιο κλισέ (ακατάλυτοι δεσμοί) χρησιμοποιείται μια άλλη σχεδόν ομόηχη λέξη· έχει ξανασυμβεί ακόμα και σε ιερά συμφραζόμενα, όπως εδώ, από ρεπορτάζ για την επίσκεψη του Πατριάρχη Μόσχας στην Αλεξάνδρεια: Ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας, στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε: «Σήμερα είναι η τρίτη μέρα της επισκέψεως μου στην γη της Αιγύπτου, η οποία είναι περιβεβλημένη από αδελφή αγάπη και εγκάρδια φιλοξενία. Είναι μια ευκαιρία και πάλι να διαπιστώσουμε, ότι οι μακραίωνοι δεσμοί αγάπης με τους οποίους συνδέονται τα Πατριαρχεία μας, παραμένουν σταθεροί και ακατάληπτοι».

Και τελειώνω με δυο μαργαριτάρια σε υποτίτλους που ψάρεψαν οι Λεξιλόγιοι. Σε ντοκιμαντέρ από το κανάλι της Βουλής, όπου η Κοινωνία των Εθνών έγινε Λεγεώνα των Εθνών, τα non-aligned nations (αδέσμευτες χώρες) έγιναν «μη χαρακτηρισμένα έθνη» -αχαρακτήριστο. Ενώ στο Law and order, στον Άλφα, η φράση «Τhe hell we did!» αποδόθηκε «Να πάρει, το κάναμε!» Σας αφήνω να σκεφτείτε τα συμφραζόμενα!