Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Ο Αϊνστάιν, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών και οι «αιρετικές απόψεις»

Posted by sarant στο 19 Φεβρουαρίου, 2020


Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά με ένα απλό πείραμα, που μπορεί να το εκτελέσει ο κάθε μαθητής στο σπίτι του, μπορείτε να καταρρίψετε τη Θεωρία της Σχετικότητας (τη Γενική ή την Ειδική, δεν ξέρω -ίσως και τις δύο, τσιγκουνιές θα κάνουμε;)

Δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά το υποστηρίζει ένα περισπούδαστο άρθρο που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Physics News (Δεκέμβριος 2019), που εκδίδεται από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Όπως διαβάζω σε άρθρο της Λίνας Γιάνναρου στην Καθημερινή, στη σελ. 60 του περιοδικού υπάρχει άρθρο με τίτλο «Το πείραμα του ηλεκτρικού αγωγού» του κ. Χρήστου Α. Τσόλκα, το οποίο ξεκινάει με τον εξης εντυπωσιακό ισχυρισμό:

“Οι φοιτητές των τμημάτων φυσικής των Πανεπιστημίων, οι μαθητές Λυκείου κλπ, με την εκτέλεση του απλού αυτού πειράματος που κοστίζει ελάχιστα χρήματα, εύκολα μπορούν να αποδείξουν, ότι η θεωρία της Σχετικότητας είναι λάθος!”

Στη συνέχεια ο κ. Τσόλκας παραθέτει δυο αξιώματα της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, τα εξής:

1. Η ταχύτητα του φωτός c στο κενό είναι σταθερή και είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα στο σύμπαν, και

2. Άπαντα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς είναι ισοδύναμα ως προς όλους τους φυσικούς νόμους.

Ο συγγραφέας υπόσχεται να καταρρίψει το δεύτερο αξίωμα. Το πρώτο το έχει ήδη καταρρίψει με προηγούμενο άρθρο του που δημοσιεύτηκε και αυτό στο περιοδικό Physics News της ΕΕΦ.

Δεν θα παραθέσω περισσότερα από το άρθρο του κ. Τσόλκα. Όσοι ενδιαφέρεστε, μπορείτε να δείτε εδώ την πρώτη σελίδα της δημοσίευσης, στο φιλικό ylikonet, ενώ στον ιστότοπο του κ. Τσόλκα μπορείτε να δείτε μια προγενέστερη διατύπωση του ίδιου πειράματος.

Όπως θα δείτε, ο κ. Τσόλκας είναι εισηγητής της Ηλεκτροβαρυτικής Θεωρίας και δέχεται την ύπαρξη του Αιθέρα. Μετριοφρόνως υποστηρίζει ότι:

Οι σημερινοί Φυσικοί (οι περισσότεροι) διέπονται από μία μεγάλη σύγχυση και τους διαφεύγει η απλότητα των πραγμάτων.
Το μεγάλο λάθος των σημερινών Φυσικών (των περισσότερων) είναι ότι, πιστεύουν ακόμη και σήμερα, ότι ο Einstein έχει δίκιο!!!
Αυτό είναι, μία πολύ μεγάλη πλάνη των Φυσικών αυτών, διότι:
Δεν χρειάζονται πολύπλοκα και πολυδάπανα πειράματα (όπως π.χ. ήταν το αποτυχημένο πείραμα Gravity Probe b), προκειμένου να αποδειχθεί ότι, ο Einstein είναι λάθος.
Τέτοιου είδους απλά πειράματα, είναι τα (17) πειράματα που προτείνονται στο www.tsolkas.gr και ειδικότερα, το «πείραμα του ηλεκτρικού αγωγού (πείραμα 16) που αναλύσαμε παραπάνω.
Το πείραμα αυτό (όπως αναφέραμε παραπάνω), μπορεί να εκτελεσθεί και στα Σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης από μαθητές Λυκείου και να αποδειχθεί με πάρα πολύ απλό τρόπο, ότι ο Einstein είναι λάθος.

Τα ίδια περίπου αλλά σε μεγαλύτερη έκταση λέει και ο κ. Τσόλκας σε ένα άλλο σχόλιο στον ιστότοπό του:

Κατ’ αρχήν λυπάμαι ειλικρινά, διότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός Φυσικών (Καθηγητές Πανεπιστημίων, ερευνητές, κ.λ.π) είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό «τυφλοί», ώστε δεν μπορούν να δουν και να καταλάβουν τα παρακάτω:
1. Ο Γαλιλαίος είναι λάθος (πείραμα του Πύργου της Πίζας). Συνεπώς και η «αρχή της ισοδυναμίας» της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας (η οποία ως γνωστό βασίζεται στο πείραμα του Γαλιλαίου), είναι και αυτή προφανώς λάθος.
2. Η μετακίνηση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή 43’’/αιώνα οφείλεται στην περιστροφή του Ήλιου γύρω από το κέντρο μάζας του ηλιακού συστήματος και όχι στην καμπύλωση του χώρου – χρόνου γύρω από τον Ήλιο, όπως λανθασμένα ισχυρίζεται ο Αϊνστάιν.
3. Το πείραμα J.P. Cedarholm – C.H. Townes (1959) (το οποίο είναι απλό και κοστίζει λίγα χρήματα), εάν εκτελεστεί επάνω σε ένα κινούμενο όχημα, αμέσως θα αποδειχθεί, εάν υπάρχει ή όχι ο Αιθέρας μέσα στη Φύση.
Ερώτηση: Γιατί δεν εκτελείται το απλό και σημαντικό αυτό πείραμα Φυσικής;

Εγώ δεν μπορώ να αντικρούσω τους ισχυρισμούς του κ. Τσόλκα. Αν και σπούδασα μηχανικός, έχω προ πολλού εγκαταλείψει την ενασχόληση με τις θετικές επιστήμες και δεν ντρέπομαι να ομολογήσω πως έχω ξεχάσει τη φυσική που διδάχτηκα στο Γυμνάσιο και στο Πολυτεχνείο. Ωστόσο, είμαι απόλυτα σίγουρος πως δεν έχει δίκιο ο κ. Τσόλκας, διότι οι ισχυρισμοί του, αν είναι αληθείς, συνεπάγονται μια ανατροπή όλων των βασικών αρχών της φυσικής. Κι αυτό σημαίνει πως, αν είχε δίκιο ο κ. Τσόλκας κάποιος θα το είχε προσέξει, αν δεν ισχύει η Θεωρία της Σχετικότητας κάποιος θα το είχε αποδείξει στα 100 χρόνια που υπάρχει η θεωρία αυτή.

Στο άρθρο της Καθημερινής παρατίθεται η άποψη του κ. Νικ. Στεργιούλα, καθηγητή στο ΑΠΘ και προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Σχετικότητας, Βαρύτητας και Κοσμολογίας, σχετικά με το δημοσίευμα του περιοδικού της ΕΕΦ:

«Τα φαινόμενα που προβλέπει η θεωρία της σχετικότητας, όπως είναι η διαστολή του χρόνου, έχουν επιβεβαιωθεί από πολύ μεγάλο πλήθος πειραμάτων εδώ και έναν αιώνα. Ενα παράδειγμα είναι το πείραμα Ives-Stilwell. Επίσης, καθημερινά, σε πειράματα όπως οι συγκρούσεις σωματιδίων στο CERN, τα αποτελέσματα ερμηνεύονται μόνο με τη χρήση της θεωρίας της σχετικότητας και το ίδιο ισχύει για τη λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού θέσης GPS, που σχεδόν όλοι μας έχουμε χρησιμοποιήσει. Κάθε αντίθετος ισχυρισμός για τη μη ισχύ των θεμελιωδών αξιωμάτων της σχετικότητας, που δεν αφορούν, μάλιστα, μόνο τη σχετικότητα, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την πειραματική φυσική των τελευταίων 100 ετών. Θεωρώ επιβεβλημένη τη δημοσίευση διόρθωσης από τη συντακτική επιτροπή του περιοδικού, ιδιαίτερα επειδή, κατά τα φαινόμενα, διανέμεται και στα σχολεία της χώρας».

Η κ. Γιάνναρου παραθέτει επίσης την άποψη του Δρος Σπύρου Βασιλάκου, διευθυντή ερευνών στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών ότι η θεωρία της σχετικότητας έχει ελεγχθεί εξαντλητικά από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα τα τελευταία 100 χρόνια.

Πέρα από τις ανασκευές εκ μέρους των ειδικών, υπάρχει όμως και κάτι άλλο που με κανει να απορρίπτω τις θεωρίες του κ. Τσόλκα. Είναι το ύφος του και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοι του για το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων του, που διαφωνούν μαζί του. Όπως λέει, όποιος σιωπά στα ερωτήματα που θέτει ο κ. Τσόλκας, αυτός όχι μόνο δεν είναι Φυσικός επιστήμων αλλά αποτελεί και ντροπή για την επιστήμη της Φυσικής. Αυτή η κατηγορία των Φυσικών οι οποίοι σιωπούν σε τόσο πολύ σοβαρά θέματα έρευνας μπλοκάρουν την εξέλιξη της Φυσικής και συντηρούν ένα «Νέο Μεσαίωνα».

Δεν ξέρω, αλλά μου θυμίζει το ανεκδοτο με τον οδηγό που είχε μπει ανάποδα στον αυτοκινητόδρομο και παραπονιόταν για τους χιλιάδες παράφρονες που πηγαίνουν λάθος.

Ποια είναι η άποψη της ίδιας της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών; Στο άρθρο της η κ. Γιάνναρου ζήτησε τη γνώμη του α΄ αντιπρόεδρου της ΕΕΦ, του κ. Παναγιώτη Φιλντίση, ο οποίος απάντησε ότι αυτά που αναφέρει το συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι «απλώς μια άποψη», η οποία δημοσιεύθηκε «στο πλαίσιο του πλουραλισμού». «Εχουμε ως ένωση τη θέση ότι ακόμη και μια αιρετική άποψη πρέπει να δημοσιοποιείται», κατέληξε.

Εκ πρώτης όψεως, η τοποθέτηση του κ. Φιλντίση φαίνεται βάσιμη. Αλλά, μόνο εκ πρώτης όψεως. Διότι πάσχει απο ένα θεμελιώδες σφάλμα: είναι σε θέση ο μέσος αναγνώστης του περιοδικού, ο μαθητής του Λυκείου ας πούμε, να ελέγξει τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου όπως είναι περιβεβλημένοι με το κύρος (το όποιο κύρος) της ΕΕΦ και του τυπωμένου λόγου;

Αναντίρρητα, όχι. Η πλειοψηφία των αναγνωστών δεν είναι σε θέση ούτε το «απλό πείραμα» να εκτελέσει ούτε να ανασκευάσει τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου. Και εδώ βρισκεται η ευθύνη της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού. Το βρίσκω εξοργιστικό να νίπτει τας χείρας της με το σαθρό επιχείρημα ότι «στο πλαίσιο του πλουραλισμού» πρέπει να δημοσιεύονται και οι αιρετικές απόψεις.

Θεωρώ σαθρό το επιχείρημα διότι, σε ένα εκλαϊκευτικό περιοδικό που απευθύνεται ακόμα και σε μαθητές της δευτεροβάθμιας, οτιδήποτε δημοσιεύεται, αν δεν έχει ειδικό σχολιασμό από την συντακτική επιτροπή, θα εκληφθεί από τον αναγνώστη ότι αποτελεί κοινώς αποδεκτή αρχή.

Αν λοιπόν κριθεί σκόπιμο να δημοσιευτεί μια προσωπική άποψη, μια αιρετική ακόμα άποψη, η συντακτική επιτροπή πρέπει να προτάξει προειδοποίηση προς τον (έφηβο, συχνά) αναγνώστη, ότι αυτό που διαβάζει δεν είναι μια κοινώς αποδεκτή αρχή αλλά μια προσωπική, αιρετική, αποκλίνουσα, αμφιλεγόμενη άποψη. Η υποχρέωση αυτή της συντακτικής επιτροπής είναι θέμα στοιχειώδους επιστημονικής εντιμότητας. Κι έτσι, το επιχείρημα για τον πλουραλισμό είναι έωλο.

Ίσως μάλιστα θα ήταν ακόμα καλύτερο, και διδακτικό για τους αναγνώστες, πλάι στην «αιρετική» άποψη να υπάρχει και μια απάντηση από τη σκοπιά της «κατεστημένης» επιστήμης.

Πάντως, αν η λογική του «πλουραλισμού» της ΕΕΦ επεκταθεί και σε άλλα επιστημονικά εκλαϊκευτικά έντυπα, αυτο σημαίνει πως θα δούμε π.χ. στον ιστότοπο του αστεροσκοπείου μια δημοσίευση των πιστών της επίπεδης γης, ή σε ένα ιατρικό περιοδικό τις απόψεις των αντιεμβολιαστών ή των οπαδών του ξεματιάσματος. Δεν ξέρω ποιο όφελος υπάρχει, ειδικά αν η «αιρετική» άποψη δημοσιεύεται χωρίς αντίλογο.

Αλλά το χειρότερο είναι πως το κρούσμα με τον κ. Τσόλκα δεν είναι το μοναδικό από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Πέρυσι η ΕΕΦ είχε εκδώσει, και μάλιστα χαρακτηρίζοντάς το επιστημονικό το βιβλίο «Συμπαντικός ηθοποιός» ενώ σε παλιότερες ημερίδες της είχε δώσει βήμα σε ανακοινώσεις περί… κβαντικού μέντορινγκ! Όλα αυτά προκάλεσαν την αποδοκιμασία από τη συνέλευση του Τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ (αναλυτικά εδώ όλα τα παραπάνω)

Φοβάμαι δηλαδή πως οι ιθύνοντες της ΕΕΦ έχουν βάλει σκοπό να κάνουν τη φυσική ελκυστική όχι με το να παρουσιάζουν καλογραμμένα άρθρα για τις συναρπαστικές προόδους της επιστήμης αλλά δίνοντας βήμα στην παραεπιστήμη και στην αγυρτεία, με βαρύγδουπους ισχυρισμούς, πάντοτε «στο πλαίσιο του πλουραλισμού». Βρίσκω κάκιστη την επιλογή αυτη, που πολύ γρήγορα θα οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση της Ένωσης.

Όσο για τον Αϊνστάιν, νομίζω πως η θεωρία του δεν κινδυνεύει από τις στρακαστρούκες του κ. Τσόλκα. Αλλά δεν θέλω να μπω σε ξένα χωράφια. Περιμένω από το… λόμπι των φυσικών του ιστολογίου να γνωματεύσει!

 

 

 

321 Σχόλια to “Ο Αϊνστάιν, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών και οι «αιρετικές απόψεις»”

  1. […] Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά με ένα απλό πείραμα, που μπορεί να το εκτελέσει ο κάθε μαθητής στο σπίτι του, μπορείτε να καταρρίψετε τη Θεωρία της Σχετικότητας (τη Γενική ή την Ειδική, δεν ξέρω -ίσως και τις δύο, τσιγκουνιές θα κάνουμε;) Δεν το λέω εγώ αυτό, αλλά το υποστηρίζει ένα περισπούδαστο άρθρο που δημοσιεύεται… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2020/02/19/einstein/ […]

  2. Πέπε said

    Καλημέρα.

    Πώς είναι «απλώς μια άποψη»; Υπάρχουν απόψεις στις φυσικές επιστήμες; Μάλιστα είδα να αναφέρεται και ο όρος Πειραματική Φυσική, που είχα να τον ακούσω από το γυμνάσιο ή το δημοτικό. Τι τα ‘χουμε τα πειράματα αν είναι να υπάρχουν απόψεις;

    Πάντως η είδηση μου προξενεί ανατριχίλα. Είχαμε συνηθίσει ότι σε ζητήματα γλωσσικά και ορισμένα άλλα είναι πλέον καθεστώς να εμφανίζονται τέτοιες απόψεις και να ακούγονται, ενίοτε, από έγκυρα βήματα, αλλά άμα επεκταθούμε και στις θετικές επιστήμες, αλίμονό μας.

  3. J. Iatrou said

    Κάτι τέτοια γράφουν και ξενητευονται τα καλά παιδιά…. Να βγει ο Αβο και ο Πεδης να κάνουν δηλώσεις 😂😂

  4. Pedis said

    Καλημέρα κι εδώ! Πιάσαμε την ίδια κουβέντα σε άλλο σημείο του χωροχρόνου με τη Μαρία αλλά εντός κώνου φωτός του Νικοκύρη και νάμαι.

  5. Pedis said

    Σχόλιο από το άλλο νήμα:

    Το κόλλημα των βλαμένων με τη σχετικότητα θυμίζει το άλλο των τρελών με τον Ναπολέοντα.

    Αλλά η σχετικότητα είναι για παραγνωρισμένους αλλά πλέον μπακλάς τζίνιουζ μελετητές, δεν είναι ισα κι όμοια όσοι καταρρίπτουν το στανταρντ μόντελ …

    Μπουχαχά!

  6. Pedis said

    Δεν έχω ιδέα πώς δημιουργήθηκε αυτό το έκτρωμα της ΕΕΦ, οπότε δεν γνωρίζω θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί.

    Διότι δεν είναι πρόβλημα το κάθε τρελλαμένο βούρλο αλλά ποιος του δίνει βήμα να διαδίδει τις ανοησίες του.

  7. sarant said

    Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

    Κι άλλο ένα από το ΦΒ:

  8. Triant said

    Καλημέρα.

    Κι αυτό σημαίνει πως, αν είχε δίκιο ο κ. Τσόλκας κάποιος θα το είχε προσέξει, αν δεν ισχύει η Θεωρία της Σχετικότητας κάποιος θα το είχε αποδείξει στα 100 χρόνια που υπάρχει η θεωρία αυτή.
    Φοβάμαι οτι αυτό δεν είναι επιχείρημα. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, δυστυχώς διαφωνώ με όλο το άρθρο. Το μόνο που θα πρότεινα είναι κάτω από τον τίτλο του άρθρου μία σημείωση με κόκκινα γράμματα ότι η παρούσα θεωρία είναι ασύμβατη με την τρέχουσα. Αλλά βέβαια αυτή είναι μόνο η άποψή μου.

  9. Αγγελος said

    Καλά, αυτός αμφισβητεί όχι μόνο τη σχετικότητα του Αϊνσταϊν αλλά και του Γαλιλαίου; Αριστοτελικός είναι;

  10. Alexis said

    #6: Πρόβλημα μεγάλο είναι επίσης το γεγονός ότι δεν βγαίνουν οι (υποτίθεται) αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς να τους κράξουν αλύπητα!

  11. spiral architect 🇰🇵 said

    ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΛΚΑΣ ΠΗΡΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ!

    https://semfe.gr/forum/viewtopic.php?f=23&t=5071&start=75

  12. Γιάννης Ιατρού said

    9.: Άγγελε, μάλλον δάκτυλος του Bάτταλoυ μου φαίνεται 😂

  13. Αναστό said

    Για αιθέρα μιλούσαν κι οι αρχαίοι ελλήνοι και, αν και δεν θυμάμαι πολλά για τη σχετική θεωρία, φανταζόμουν ότι του φόρτωναν όσα δεν τους «κούμπωναν» μέχρι τότε, βάσει όσων μπορούσαν να αντιληφθούν με τις αισθήσεις και τα υλικά και θεωρητικά εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους. Κάνω κι άλλο ένα βήμα προς το αβέβαιο, στοιχηματίζοντας (αν δίνει καλή απόδοση) ότι ο κύριος Τσόλκας αγαπάει λίγο πιο πολύ από το σύνηθες τους αρχαίους υμών προγόνους (εγώ είμαι κατά 1/16 Ρουμάνος κι απέχω λίγο περισσότερο από κληρονόμος του Πλάτωνα). Για θετικό λερναίο το φοβάμαι.

  14. nikiplos said

    Τέλος πάντων ένας ταπεινός μηχανικός είμαι, αλλά καίτοι τη σχετικότητα την πέρασα βιαστικά στη Φυσική των Γενικών εδρών, την ξανασυνάντησα με την εφαρμογή της εξίσωσης του Αϊνστάϊν στις δορυφορικές επικοινωνίες. Δεν είναι μόνο το GPS, που λέει πιο πάνω ο κ Στεργιούλας στην ιδιαίτερα ταπεινή απάντησή του, είναι κυρίως οι τηλεπικοινωνίες μέσω των δορυφόρων. Μέχρι το μιλένιουμ υπήρχε τεράστιος χρόνος καθυστέρησης, που ήταν μερικές φορές απροσδιόριστος. Με την εισαγωγή της διόρθωσης από την εξίσωση του Αϊνστάϊν, διόρθωση που αφορούσε καθαρά το λογισμό του χρόνου, το πρόβλημα εξαφανίστηκε…

    Στη Γαλλία μας είχαν εξηγήσει με έναν πολύ ωραίο και κατανοητό τρόπο την καμπύλωση του χωρόχρονου (ας μην ανοίξω άλλη συζήτηση με τον Pedis 🙂 ).
    Ένας μακρινός γαλαξίας έχει μοναδικό φασματογράφημα, κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα. Πολλές φορές στα τηλεσκόπια έβλεπαν δύο διαφορετικούς γαλαξίες με ταυτόσημο δακτυλικό αποτύπωμα. Αυτό σήμαινε πως απλά έβλεπαν τον ίδιο γαλαξία, αλλά το είδωλό του ερχόταν από δύο διαφορετικούς δρόμους, που σημαίνει ότι έβρισκε εμπόδιο και καμπυλωνόταν για να περάσει, έτσι ερχόταν από διαφορετικές κατευθύνσεις.

    Θεωρώ ντροπή για ένα οποιοδήποτε έντυπο έχει στον τίτλο του τη λέξη «Φυσική», πόσο μάλλον της Ένωσης των Φυσικών της χώρας, να δημοσιεύει αρλούμπες σαν κι αυτές του κου Τσόλκα και να τις χαρακτηρίζει και δήθεν «απόψεις». Επίσης θεωρώ απαράδεκτο να διανέμεται οτιδήποτε σε σχολεία Β’θμιας εκπαίδευσης, τουλάχιστον στα δημόσια, που να μην έχει έγκριση κάποιας επιτροπής.

    Κάποτε κοροϊδεύαμε τον Παν Βαρώτσο, που ολοένα προσπαθούσε να αφήνει μαλλί και μουστάκι για να μοιάζει και να θυμίζει τον Αϊνστάϊν, αλλά τούτοι ξεφεύγουν και από τα εσκαμμένα.

  15. Απ’ ό,τι θυμάμαι οι παλιοί φοιτητές Φυσικής του ΕΚΠΑ ξέρουν την περίπτωση Τσόλκα (από κάτι λίστες κλπ.).
    Δεν θυμάμαι ποιος ήταν εκείνος ο άλλος εφευρέτης που είχε πάρει ευρεσιτεχνία για την κίνηση αυτοκινήτου ρίχνοντάς του νερό από ψηλά.

  16. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    Ερώτηση άσχετου προς σχετικούς: Η ΕΕΦ είναι ένα απλό σωματείο ιδιωτών (intended) ή έχει κάποια περαιτέρω θεσμική κατοχύρωση, κρατική αιγίδα, επιχορηγήσεις κλπ?

  17. Pedis said

    Νικοκύρη, έχεις βρει κάπου το περιοδικό της ΕΕΦ; Δεν το βρίσκω και είμαι περίεργος να δω τι σόι άλλες δημοσιεύσεις καταχωρούνται εκεί μέσα.

  18. Εγώ θυμάμαι το περιοδικό της ΕΕΦ (Ο κόσμος της φυσικής;) που μας το μοίραζαν στο γυμνάσιο.

  19. nikiplos said

    18@ για την ευταξία το περιοδικό λεγόταν «Φυσικός Κόσμος»…

  20. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    15 Αυτό με τα αυτοκίνητα και το νερό από ψηλά είναι παλιά πατέντα.
    https://www.asfalisinet.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81/

  21. Κιγκέρι said

    …Πάντως, αν η λογική του «πλουραλισμού» της ΕΕΦ επεκταθεί και σε άλλα επιστημονικά εκλαϊκευτικά έντυπα, αυτο σημαίνει πως θα δούμε π.χ. στον ιστότοπο του αστεροσκοπείου μια δημοσίευση των πιστών της επίπεδης γης, ή σε ένα ιατρικό περιοδικό τις απόψεις των αντιεμβολιαστών ή των οπαδών του ξεματιάσματος. Δεν ξέρω ποιο όφελος υπάρχει, ειδικά αν η «αιρετική» άποψη δημοσιεύεται χωρίς αντίλογο.

    Μα, έτσι δεν έγινε όλη η ζημιά με το αντιεμβολιαστικό κίνημα, από μια δημοσίευση του Άντριου Γουέικφιλντ στο ιατρικό περιοδικό «Lancet»;

    https://en.m.wikipedia.org/wiki/Lancet_MMR_autism_fraud

  22. Νέο Kid said

    2. Πέπε, φυσικά και υπάρχουν «απόψεις» στις θετικές επιστήμες αλλά και στα Μαθηματικά. Δεν είναι όλα τα θέματα λυμένα , αλίμονο!
    Αλλά η σχετικότητα δεν είναι «άποψη». Κάποτε, στα σπαργανά της ήταν. Τώρα είναι αδιαμφισβήτητη επιστημονική αλήθεια επιβεβαιωμένη στο φυσικό κόσμο που μας περιβάλει. Το ότι μπορεί στο μέλλον να ιδωθει ίσως κάτω από κάποιο διαφορετικό πρίσμα ή πιο «ολιστικά» ξέρω γω, είναι άλλο πράγμα.
    Φοβουμαι ότι στο Ψωρωκωστάιν ο,τι μπαίνει σε «συνδικαλιστικά-πολιτικά» καλούπια φαιδροποιείται αυτομάτως… Και επιπλέον ο ερμος ο Αινσταιν έχει και το «προνόμιο» να ήταν Εβραίος, λογοκλέπτης του Καραθόδωρα (άλλος ταλαίπωρος κι αυτός! Αν ήξερε την «περιποίηση» που θα του επιφύλασσαν οι σύγχρονοι «θαυμαστές» του, θα έμενε για πάντα στην αραπιά μετά το Σουεζ ,να κάνει τον μηχανικό …) και αλλά πλείστα «ανθελληνικά»..,

  23. Καλημέρα,
    Η ΕΕΦ έχει κάποια προβλήματα τελευταία ακούω. Από επιστημονικό σωματείο έχει μετατραπεί σε κάτι άλλο. Δεν θα κρίνω τις απόψεις του κ. Τσόκλα, υπάρχουν αρμοδιότεροι και με γνώση. Θα πω όμως πως κάποιος που ακόμα χρησιμοποιεί τον όρο «Σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης» βρίσκεται σε άλλη εποχή. Στην Ελλάδα η ορολογία είναι «Σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης». Στην Κύπρο, νομίζω υπάρχει ακόμα.

  24. Afistemenaziso said

    https://www.lifo.gr/now/people/268645/kostas-vagenas-apo-to-mit-stin-patra-o-ellinas-epistimonas-poy-anatrepei-tis-kyriarxes-apopseis-gia-tin-yli

  25. spyridos said

    22
    Έτσι ακριβώς

    Μόνο αυτό θα το έλεγα λίγο διαφορετικά
    «..επιβεβαιωμένη στο φυσικό κόσμο που μας περιβάλει.»
    Δεν έχει διαψευσθεί ακόμα.

  26. μήτσκος said

    Μπήκα από περιέργεια να διαβάσω το «1ο πείραμα». Αρχίζει ως εξής:
    «Ας υποθέσουμε σχ. 1, ότι έχουμε δύο αεροπλάνα Α και Β (μαχητικά, μεταφορικά ή επιβατηγά δεν έχει σημασία)»
    Εκεί το άφησα…

  27. gbaloglou said

    Πολύ θλιβερό το μαντάτο…

  28. Περιονουσκιας said

    7. Νομίζω ότι η πληθώρα τριών τελειών ακολουθούμενων από τρία ερωτηματικά καταρρίπτει πάσαν αμφιβολία περί του ποιού του συγγράφοντος… (να μην πω για τα κεφαλαία…)

  29. Παναγιώτης Κ. said

    Το «ένας τρελός έριξε την πέτρα στο πηγάδι και δέκα γνωστικοί δεν μπορούν να την βγάλουν» ισχύει εδώ;

    Έχουν υπάρξει και στον χώρο των Μαθηματικών διάφοροι…φανατικοί οι οποίοι έχουν βαλθεί να λύσουν τα περίφημα «άλυτα» προβλήματα» («τετραγωνισμός του κύκλου», «τριχοτόμηση τυχούσας γωνίας», «διπλασιασμός του κύβου» (Δήλιο πρόβλημα)) και να δοξαστούν!
    Προσέξτε την… ζημιά που κάνει μια λάθος διατύπωση.
    Μπορεί κάποτε να θεωρούνταν άλυτα. Από τη στιγμή όμως που αποδείχτηκε το αδύνατο της λύσης τους, κακώς συνεχίζουμε να τα χαρακτηρίζουμε άλυτα. Το σωστό είναι να πούμε: «Τα αδύνατα προβλήματα των Μαθηματικών».
    Θυμήθηκα την περίπτωση ενός πολιτικού μηχανικού στη Θεσσαλονίκη ο οποίος είχε πιστέψει ότι έλυσε το πρόβλημα του Φερμά. Aυτό περί μη ακεραίων λύσεων της x^n+y^n=z^n, n ακέραιος μεγαλύτερος του 2.
    Και για να κατοχυρώσει το κατόρθωμά του το είχε δημοσιεύσει στην εφημερίδα «Μακεδονία». Ένα κείμενο χωρίς μαθηματικά σύμβολα γιατί δεν μπορούσαν στην εφημερίδα να γράψουν μαθηματικά σύμβολα. Εκείνος όμως είχε την αγωνία να… κατοχυρώσει την ψευδαίσθησή του!

  30. Σωκράτης said

    Μεταξύ άλλων, σκέφτομαι ότι ένας σοβαρός επιστήμονας θα πρόβαλλε ταπεινά ακόμη και το πλέον ανατρεπτικό πόνημα. Δεν θα εκβίαζε τους ομολόγους του.

  31. Tsikaboum said

    Δυστυχώς δεν έχω πρόχειρο λίκνο, αλλά θυμάμαι ότι πριν λίγα χρόνια ο κ. Τσόλκας είχε απευθύνει πρόκληση για την εκτέλεση των «πειραμάτων» του σε φόρουμ φοιτητών κάποιας σχολής Φυσικής. Το αποτέλεσμα ήταν ο γρήγορος εκτροχιασμός της συζήτησης σε προσωπικές επιθέσεις με έντονα μειωτικό χαρακτήρα και ανάλογο ύφος του κ. Τσόλκα προς τους φοιτητές οι οποίοι κατέρριπταν τους ισχυρισμούς του (χωρίς βέβαια να λείψουν και τα ειρωνικά και επιθετικά σχόλια από τη δική τους μεριά).

  32. Χρήστος Π said

    Αν ο ανατροπέας της Σχετικότητας είχε κάποια σοβαρή απόδειξη για όσα γράφει θα δημοσίευε σε κάποιο σοβαρό επιστημονικό περιοδικό τις αποδείξεις του και υπό κρίση. Έτσι έκανε ο Αϊνστάιν, έτσι κάνουν οι σοβαροί. Οι εκλαϊκεύσεις και τα σχολικά περιοδικά έρχονται μετά. Κι εγώ πιστεύω πως η επιστημονική αναζήτηση και έρευνα επιφυλάσσουν ίσως στον Αϊνστάιν και στον απώτερο μέλλον, τη τύχη που επεφύλαξε και ο ίδιος στον Νεύτωνα. Απέχουμε πολύ ακόμα από εκεί. Οι «ασυμβατότητες» της Κβαντικής φυσικής, η προσπάθεια ενοποίησης των δυνάμεων, κλπ κάτι κάποτε θα ανατρέψουν. Κάποιες νέες αντιφάσεις θα βρεθούν όπως κάποτε το περιήλιο του Ερμή για τη Νευτώνεια μηχανική και πάει λέγοντας.

    Πάντα θα βρίσκουμε και θα ανατρέπουμε. Θα υποστηρίζουμε και θα αμφισβητούμε. Αυτή είναι η δυστυχής μας μοίρα. Να μην ανακαλύπτουμε ποτέ μια απόλυτη επιστημονική αλήθεια και ερμηνεία των πάντων. Τη κυνηγάμε και αυτό γεμίζει τις ζωές μας, καταπολεμά την ανία αλλά κάθε φορά που κάτι πετυχαίνουμε τα νέα ερωτήματα χτυπάνε βασανιστικά τη πόρτα μας. Γιατί απλούστατα «αλήθεια» δεν υπάρχει, είναι κατασκεύασμα του ανεπαρκούς εγκεφάλου μας που βρίσκεται μέσα στο σύστημα αναφοράς που θέλει να ερμηνεύσει. Και κατασκευάζει έννοιες όπως η «αλήθεια» με βάση τις εμπειρίες του, και τις αντιλήψεις περί του κόσμου όπως τον ζει. Δεν υπάρχει πραγματικότητα και αν υπάρχει κάτι σχετικό, είναι και θα ήταν ακόμα και εννοιολογικά έξω από τις πνευματικές μας δυνατότητες.

    Αυτά κάποιοι τα αντιλαμβάνονται και προσπαθούν να εισάγουν τις νευροεπιστήμες στη φυσική (δείτε πχ τα τελευταία βιβλία για το κοινό του Penrose). Θα πετύχουν μέσα από τη μελέτη τους να ανακαλύψουν τις επιδράσεις της ατέλειας του εγκεφάλου μας και του ρόλου του στην κατανόηση και προσέγγιση φυσικών φαινομένων και «νόμων», και όλα αυτά βέβαια μέσω του ίδιου ατελούς εγκεφάλου! Τρέχα γύρευε δηλαδή…

    Προς τον παρόν, όπως όλοι οι φυσικοί μου λένε, για το μεγάκοσμο είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε η Σχετικότητα. Επιβεβαιώθηκε περισσότερο απ’ ό,τι θα ήλπιζε αλλά και ήθελε (!) ό ίδιος ο Αϊνστάιν. Τρανταχτό και ανεπιθύμητο παράδειγμα για τον Αϊνστάιν οι μαύρες τρύπες.

  33. Κάθε θεωρία στην Φυσική έχει τους τοπικούς χώρους που επαληθεύεται, δεν καλύπτει το Σύμπαν. Απλοϊκό παράδειγμα η ευθύγραμμη διάδοση του φωτός, μια χαρά είναι όταν μελετάμε φακούς και κάτοπτρα αλλά μέχρις εκεί για πιο πέρα έχουμε τον Χόϊγκενς.
    Εξ άλλου και το Σύμπαν κάποτε ήταν ό,τι βλέπαμε, με τον Γαλιλαίο και τα τηλεσκόπια μεγάλωσε λιγουλάκι και μετά με τις πιο σκληρές ακτίνες μεγαλώνει συνέχεια.
    Η Φυσική δεν είναι θρησκεία να κατέχει το απόλυτο (ο ΠΑΟΚ φυσικά και είναι, και κατέχει το απόλυτο και… )

  34. Tsikaboum said

    Στη ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ ήταν τελικά, και μάλιστα είχε περισσότερα από ένα επεισόδια:

    2009: https://semfe.gr/forum/viewtopic.php?f=23&t=2537&sid=7341de9b525821769f9c0ed906ab6ce1

    2011: https://semfe.gr/forum/viewtopic.php?f=23&t=4468&sid=d546555c38a9c18a722c2579acbd7aa7

    2012: https://semfe.gr/forum/viewtopic.php?f=23&t=5071&sid=9b569fec1e27ffd1797f7099ec6ad89c

  35. Παναγιώτης Κ. said

    Προσωπικώς, είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε εκείνον που αιτείται την βοήθεια της…κοινής γνώμης!
    (Το λέω όσο μπορώ πιο ευγενικά…)

  36. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα και χαίρομαι για τη συζήτηση και τη συμμετοχή και νέων φίλων!

    17 Όχι, δεν το έχω. Το αναζήτησα αλλά λόγω του ξενόγλωσσου τίτλου έβρισκα διάφορα ξένα περιοδικά.

    Το παλιό ήταν ο Φυσικός κόσμος, όπως αναφέρθηκε.

  37. Το θέμα δεν είναι οτι ο κ.Τσόλκας «ξέχασε» να αναφέρει το ισοδύναμο ηλεκτρικό ρεύμα της σχετικής κίνησης των θετικών ιόντων Cu ως προς την κινούμενη μαγνητική πυξίδα αλλά γιατί το «αγνόησε» η συντακτική επιτροπή του περιοδικού της ΕΕΦ.

  38. Παναγιώτης Κ. said

    Προτείνω να…ξεσκονίσουμε το βιβλίο του Τ.Κουν «Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων» και ειδικώς, να προσέξουμε την έννοια της «φυσιολογικής επιστήμης».

  39. sarant said

    37 Γεια σου Βασίλη!

  40. μήτσκος said

    Πάντως στον επιστημονικό χώρο δεν υπάρχει ο «πλουραλισμός» με την έννοια που τον θέλει ο κος Φιλντίσης. Υπαρχει συνήθως διαδικασία ελέγχου (το κλασικό peer review), και το κύρος του κάθε εντύπου είναι ανάλογο της ποιότητας του επιστημονικού υλικού που δημοσιεύει. Φυσικά και εκεί περνάνε κατά καιρούς αρλούμπες, αλλά τότε τις χρεώνεται το περιοδικό (και οι υπογράφοντες reviewers) ως αποτυχίες.
    Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιο σοβαρό επιστημονικό έντυπο να δημοσιεύσει μία αρλούμπα μόνο «στο πλαίσιο του πλουραλισμού».
    Εξάλλου στις «αιρετικές απόψεις» υπάρχει ποικιλομορφία, πόσο πλουραλιστής μπορεί να είσαι; Γιατί διαλέγεις να δημοσιεύσεις αυτή τη συγκεκριμένη αρλούμπα και όχι κάποια άλλη; Ποιό είναι το κριτήριο;

  41. Corto said

    Χαίρετε!
    Αφού το ιστολόγιο καταρχήν ασχολείται με την γλώσσα, ένα σχόλιο καθαρά φιλολογικού χαρακτήρα, όχι επί της επιστημονικής ισχύος των λεγομένων.
    Λέει ο Νικ. Στεργιούλας:

    «Επίσης, καθημερινά, σε πειράματα όπως οι συγκρούσεις σωματιδίων στο CERN, τα αποτελέσματα ερμηνεύονται μόνο με τη χρήση της θεωρίας της σχετικότητας και το ίδιο ισχύει για τη λειτουργία του παγκόσμιου συστήματος εντοπισμού θέσης GPS, που σχεδόν όλοι μας έχουμε χρησιμοποιήσει. »

    Η παραπάνω διατύπωση είναι παραπειστική (τονίζω ότι αναφέρομαι αυστηρώς στην έκφραση και όχι στο νόημα).
    Τα αποτελέσματα της λειτουργίας του GPS δεν ερμηνεύονται με την θεωρία της σχετικότητας. Οι μετρήσεις έρχονται διορθωμένες με την χρήση της θεωρίας της σχετικότητας, προκειμένου να έχουν ικανοποιητική ακρίβεια. Με άλλα λόγια η θεωρία της σχετικότητας χρησιμοποιείται στην εφαρμογή του GPS.

  42. Pedis said

    # 36 – 17 Όχι, δεν το έχω. Το αναζήτησα αλλά λόγω του ξενόγλωσσου τίτλου έβρισκα διάφορα ξένα περιοδικά.

    Μερσί! Αλλά καλύτερα … Έχω δουλειές και θα τα φορτωνα στον κόκκορα με το θλεμα που διάλεξες για σήμερα.

    Στα γρήγορα ένα άλλο σχόλιο: οι βλαμένοι, πλην παραγνωρισμένες ιδιοφυίες, τα βάζουν με την ειδική θεωρία της σχετικότητας επειδή τουλάχιστον το πρώτο σχετικό άρθρο ήταν εντελώς κονσέπψουαλ χωρίς μαθηματικά, ουσιαστικά, και αναφορες! Ο Αινστάιν ήταν αουσάιντερ και όλοι οι τρελαμένοι που δεν ξέρουν τι τους γίνεται και με τεχνικές αποσκευές τα μαθηματικά και τη φυσική του Λυκείου, κι αν …, ονειρεύονται να έχουν την τύχη του και να αποκτήσουν τη φήμη του.

    Ο Αινστάιν θα την είχε γλυτώσει αν είχε δημοσιεύσει μια και καλή το άρθρο του 1915.

    Αλλά έτσι έγινε και ουσιαστικά την έχει γλυτώσει σχετικά η φόρμουλα του Ντε Μπρέιγ και άλλη της αρχής της αβεβαιότητας που θα ήταν ιδανικα θέματα για τους περίεργους …

    Από την άλλη μεριά, βέβαια, ο αριθμός των ούφο μειώνεται δραστικά, και πάλι καλά, όταν καλούνται να καταπιαστούν ακόμη και την εξίσωση του Σρέντιγκερ σε μία διάσταση. Οπότε τη γλυτώνει η κβαντομηχανική και η φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων.

    Αν και όχι πάντα …

  43. Avonidas said

    Καλημέρα (οθντκ).

    Όχι παλι ο Τσολκας, ρε γμτ! Και δεν ειναι και πρωταπριλιά…

    Ο Τσολκας που τον δουλευαμε προπτυχιακοί στον Πινακα Συζητησεων; Τι να αντικρουσει κανεις, ρε παιδια; Κραταει χρόνια αυτη η κολωνια.

    Ενδεικτικά μιλώντας, ο άνθρωπος ειναι ενα σουργελο που δεν καταλαβαινει καν τι προβλέπει η σχετικότητα, οχι να την καταρρίψει. Τα λογικα σφάλματα στα «πειραματα» του του εχουν επισημανθεί εδω και δύο δεκαετίες, κι αυτος εκει, συνεχίζει.

    Νικοκυρη, καλο και αξιεπαινο να μη θελεις να μπεις σε ξενα χωραφια, αλλα εδω δεν μιλαμε για αιρετικες απόψεις, μιλαμε για μπουρδες. Κι οι απόψεις, αιρετικες ή μη, κρινονται απο τους ομολόγους, οχι απο μαθητες Λυκείου.

    Μπορεί λοιπον και πιο χαμηλα η ΕΕΦ… τι ξεφτιλα…

  44. Jago said

    Όπως έλεγε ο κακομοίρης αρχιμηχανικός Σκοτ στον κάπτεν Κερκ: Μα δεν μπορώ ν’ αλλάξω τους νόμους της φυσικής!

  45. vagelford said

    Τη σχετικότητα του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου αγαπητέ κε Σαραντάκο. Του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου.

  46. Γς said

    21:

    >Μα, έτσι δεν έγινε όλη η ζημιά με το αντιεμβολιαστικό κίνημα, από μια δημοσίευση του Άντριου Γουέικφιλντ στο ιατρικό περιοδικό «Lancet»;

    Μα έτσι δεν έγινε και το πανηγύρι με την Ομοιοπαθητική και την Εναλλακτική Ιατρική. με τη δημοσίευση του Jacques Benveniste για τη μνήμη του νερού στο περιοδικό Nature Vol. 333 on 30 June 1988,

  47. ΓΤ said

    Από το άρθρο μπορούμε να συναγάγουμε ότι, όταν κάποιος, για τον οποίο η εποχή της ανηλικότητας έχει περάσει, απευθύνεται εγγράφως προς ομηλίκους με αλλεπάλληλες τριπλέτες θαυμαστικών, τότε, αφενός η απόσταση ανάμεσα στο μεγαλείο και το γελοίο περνά σαφώς σε κβαντικές διαστάσεις, αφετέρου, κατανοώντας ότι προκύπτει άκοπα το δυαδικό ισοδύναμο ενός Πελεγκρίνη, η γέννηση του δίδυμου αυτού κουάρκ μπορεί κάλλιστα να εμπνεύσει έναν μετα-Σκαρίμπα να γράψει ένα μετα-«Βατερλό των δύο γελοίων».

    ΥΓ: Για την ταχύτητα φάσης (>c) άλλη φορά

  48. ΓΤ said

    #47 Πελεγρίνης

  49. Μπουρλότο said

    Θα τα πώ επιγραμματικά: 1. Οι αντιρρήσεις του κ. Τσόλκα απηχούν απλώς την παμπάλαια διαμάχη των οπαδών του Αιθέρα (πρώτος διδάξας ο Αριστοτέλης) με τους οπαδούς του Αϊνστάιν. Το ότι η κυρία Γιάνναρου στο άρθρο της στην «Κ» δεν αναφέρει ούτε μία φορά τη λέξη «αιθέρας», αποδεικνύει ότι δεν κατάλαβε «γρύ» για την ουσία της διαμάχης. Υπάρχει ειδικό άρθρο στην αγγλική Wikipedia για την εξέλιξη της Θεωρίας του Αιθέρα από τον Αριστοτέλη μέχρι σήμερα και καλά θα κάνουν να το διαβάσουν όσοι θέλουν να ξεστραβωθούν. Είναι ουσιώδης παράλειψη του κ. Σαραντάκου ότι απαξιοί να το αναφέρει (προφανώς το αγνοούσε)

    2. Είναι μεγάλη παράλειψη του παρόντος άρθρου ότι δεν μνημονεύεται καθόλου το θρυλικό άρθρο του Αϊνστάιν εναντίον του Αιθέρα (5 Μάη 1920) με τίτλο «Ether and Relativity» (κατεβάστε εδώ και δείτε περί τίνος ακριβώς πρόκειται στο περίφημο βιβλίο της Lisa Dolling που έβγαλε το 2003 το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον με τον εύγλωττο τίτλο «The Tests of Time: Readings in the Development of Physical Theory»

    3. Ο Χρήστος Τσόλκας (μένω έκθαμβος από τα λαμπρά ελληνικά του και το καταπληκτικά οργανωμένο ιστολόγιό του) απλώς αντιγράφει όσα λέει ο μεγάλος Ρώσος φυσικός Ιγκόρ Μακάροφ, στο περίφημο σύγγραμμά του «A Theory Of Ether, Particles And Atoms: Introduction To The Reform Of Modern Physics» (2007). Είναι πραγματικά περίεργο που ο κ. Σαραντάκος (ενώ μάς παραπέμπει σε πληθώρα άρθρων του κ. Τσόλκα, αποφεύγει να μάς παραπέμψει στο κατ’ εξοχήν ενημερωτικό άρθρο του, όπου παρουσιάζονται πλήρως και απολύτως κατανοητά οι απόψεις του

    4. Τελειώνοντας, όσοι θέλουν να καταλάβουν την ουσία της διαμάχης των οπαδών του Αιθέρα με τους οπαδούς της Σχετικότητας, ας διαβάσουν το κεφάλαιο «Back to the Ether» του κορυφαίου Σουηδού φυσικού Erik Trell, στην σελίδα 339 του μνημειώδους «Ether space-time and cosmology: Physical vacuum, relativity and quantum physics» (2009), όπου εξηγούνται τα πάντα

  50. Πουλ-πουλ said

    7, 28
    Αφού εδώ λεξιλογούμε, προσέξατε την ακαταμάχητη διατύπωση «με όλη μου την ευγένεια»:

  51. Γιάννης Ιατρού said

    Χάσαμε και τον άλλο χθες, να έβγαινε να μας πει δυό λόγια κατανοητά…
    Πέθανε ο συγγραφέας και μεταφραστής Γιώργος Μπαλάνος

  52. Avonidas said

    #45. Γεια σου, vagelford, ήλπιζα ότι θα σκάσεις μύτη. Γιατί εγώ με τον Λερναίο Τσόλκα έχω αποκάμει πια να ασχολούμαι 😉

    Να αναφέρω μόνο ότι ο εν λόγω γελωτοποιός Τσόλκας επιχείρησε να μετρήσει την ταχύτητα του φωτός με κινούμενο ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ και χρονόμετρα ακριβείας… και φυσικά, το μόνο που μέτρησε είναι το φαινόμενο Doppler, όχι βεβαίως ότι το κατάλαβε.

    Με δυο λόγια, έχει μακαρία άγνοια της μετρητικής ακρίβειας που απαιτείται για να ελέγξει τη Σχετικότητα – επιπρόσθετα στην απύθμενη άγνοιά του για το ΤΙ λέει, στην πραγματικότητα, αυτή η θεωρία.

  53. Γς said

    49:

  54. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    52 Και όταν του το λένε αυτό, τι απαντάει;

  55. BLOG_OTI_NANAI said

    Δεν είναι τυχαίο που το «Χρήστος Τσόλκας» έχει λεξάριθμο 2299 όπως και το, «ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ». Γι’ αυτό όσοι αμφισβητείτε, κάντε το ευγενικά.

    ΥΓ
    Μερικοί εξυπνάκηδες απορούν για ποιον λόγο ζητάει δωρεές στην ιστοσελίδα του ( «http://www.tsolkas.gr/html/greek.html» ). Αν είχαν λιγάκι μυαλό, θα ήξεραν ότι το «Χρήστος Α. Τσόλκας» έχει λεξάριθμο 2300, όπως και το «ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΕΦΤΑ», άρα η εξήγηση είναι τόσο απλή.

    Χελόου…

  56. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    Ξέρει κανείς να μου απαντήσει στο 16?

  57. vagelford said

    #52. Avonidas, και εγώ δεν έχω πια χρόνο για αυτά τα σπορ.

    Πάντως, επειδή πέρα από όλα τα άλλα και ανεξάρτητα από τα σχετικά με τη Σχετικότητα και όχι μόνο, εμένα ο Τσόλκας μου είναι συμπαθής σε ένα βαθμό γιατί νομίζω ότι έχει ένα αγνό ενδιαφέρον το οποίο όμως κάπου ξεστράτισε και τον οδήγησε εκεί που τον οδήγησε. Επειδή λοιπόν το βλέπω έτσι ρομαντικά, με στεναχώρησε που τον είδα να μπλέκει με την ΕΕΦ και τελικά νομίζω ότι θα του κάνει κακό.

  58. Νέο Kid said

    45. 52. Αυτό το ότι η σχετικοτητα είναι του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου δεν τόπιασα παλικάρια! Δεν το κάνετε λίγο τάλιρα; Εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο inside joke …

  59. Avonidas said

    #8. Το μόνο που θα πρότεινα είναι κάτω από τον τίτλο του άρθρου μία σημείωση με κόκκινα γράμματα ότι η παρούσα θεωρία είναι ασύμβατη με την τρέχουσα.

    Για να πει κανείς ότι «η παρούσα θεωρία» είναι ασύμβατη με την τρέχουσα, πρέπει να υπάρχει κάποια νέα θεωρία. Και ο Τσόλκας δεν έχει προτείνει καμία στέρεη νέα θεωρία, προτείνει απλώς (οθντκ) πειράματα που ΘΑ κατέρριπταν την τρέχουσα θεωρία. Τα πειράματα αυτά, ακόμη κι αν ήταν στοιχειωδώς καλά σχεδιασμένα κι ακόμη κι αν έδιναν τα αποτελέσματα που θέλει ο Τσόλκας, θα έρχονταν σε αντίθεση όχι μόνο με τη σχετικότητα, αλλά και με τα αμέτρητα άλλα πειράματα που έχουν επιβεβαιώσει τη σχετικότητα. Ο Τσόλκας θα έπρεπε, λοιπόν, να έχει μια θεωριά που να εξηγεί τα αποτελέσματα ΚΑΙ αυτών των πειραμάτων.

    Περιττό να πω ότι ο Τσόλκας ΔΕΝ το καταλαβαίνει αυτό, όπως κι όλοι άλλωστε οι παλαβιάρηδες του είδους του. Δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι η ετυμηγορία του πειράματος, αντίθετα με των δικαστηρίων, ΔΕΝ μπορεί να καταρριφθεί από μελλοντικά πειράματα, αλλά πρέπει να συμπεριληφθεί στο σώμα των προς εξήγηση φαινομένων.

    Επιπλέον, για να καταρρίψεις μια θεωρία πρέπει να μπορείς να κατανοήσεις τις προβλέψεις της, ώστε να πεις ότι δεν επαληθεύονται. Ο Τσόλκας παρερμηνεύει τη σχετικότητα, που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να την καταρρίψει.

    Το μόνο ερώτημα λοιπόν που απομένει είναι, γιατί θα πρέπει ένας σοβαρός επιστήμονας να ξοδέψει χρόνο για να εξηγήσει στον Τσόλκα τα λάθη του; Κι ωστόσο σοβαροί φυσικοί ΕΧΟΥΝ ξοδέψει χρόνο, ξανά και ξανά, κι ο Τσόλκας συνεχίζει το ίδιο βιολί.

  60. ΣΠ said

    Καλημέρα.

    Από πού να το πιάσει κανείς! Το περιοδικό Physics News δεν έχει κάποια διαδικασία για την δημοσίευση των άρθρων; Δεν κρίνει κάποιος τι δημοσιεύεται; Μπορεί ο κάθε τσαρλατάνος να στείλει μια σαχλαμάρα και να δημοσιευθεί στο όνομα του πλουραλισμού των απόψεων; Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από «επιστημονικές» ανοησίες. Ένα άρθρο που καταρρίπτει τους νόμους της Θερμοδυναμικής με την κατασκευή ενός αεικίνητου θα το δημοσιεύανε; Ο κ. Τσόλκας είναι γνωστός μπουρδολόγος εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Αρκεί να πάει κανείς στον ιστότοπό του (http://www.tsolkas.gr/html/greek.html) και θα καταλάβει. Μέχρι και καινούργια μαθηματικά προτείνει ο πανεπιστήμονας. Στην ΕΕΦ δεν υπήρχε κάποιος να κάνει τον στοιχειώδη έλεγχο;

    Ο κ. Τσόλκας είναι αυτός που είναι. Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιοι. Την ευθύνη την έχουν αυτοί που τους δίνουν βήμα να προωθούν τον τσαρλατανισμό τους.

  61. Γιάννης Ιατρού said

    56: Ρε Χτήνος, είχαμαν έναν (προστατευόμενο) μάρτυρα που ήξερε, αλλά …

  62. vagelford said

    #58. Το «πείραμα» αγνοεί την κίνηση των ιόντον στο σύστημα που κινείται μαζί με τα ηλεκτρόνια του ρεύματος και ισχυρίζεται ότι άρα στο κινούμενο σύστημα δεν υπάρχει ρεύμα και άρα δεν υπάρχει μαγνητικό πεδίο και άρα το κινούμενο αδρανειακό σύστημα και το ακίνητο αδρανειακό σύστημα δεν είναι ισοδύναμα. Αρχή του Γαλιλαίου περί ισοδυναμίας των αδρανειακών συστημάτων is WRONG!!!!

  63. vagelford said

    Τραγικό: ιόντον -> ιόντων

  64. ΣΠ said

    Αφού, ρε παιδιά, ένα τόσο απλό πείραμα μπορεί να καταρρίψει την θεωρία της Σχετικότητας, γιατί δεν το κάνουν να την καταρρίψουν να τελειώνουμε;

  65. f kar said

    Τι να πρωτοπεί κάνεις για την ΕΕΦ. Κάποιο φεγγάρι, τότε που είχε πρωτοξεκινήσει ο αγώνας δρόμου χιλιάδων ανθρώπων που έτρεχαν να μαζέψουν προσόντα για μια πρόληψη ως αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, πουλούσε προς 1500€ ετήσιο σεμινάριο παιδαγωγικής επάρκειας το οποίο τελικά δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. «Εμείς μια κατάρτιση προσφέραμε» είπαν και μαντέψτε αν τα χρήματα επιστράφηκαν ή όχι.

  66. Πάνος με πεζά said

    Σχετικο-άσχετο : στη γειτονιά της δουλειάς μου, ίσως το πιο «άκυρο» όνομα λογιστικού γραφείου ! https://www.xo.gr/profile/profile-911262081/el/

  67. ΣΠ said

    29
    Το θυμάμαι το άρθρο για το θεώρημα του Φερμά. Είχε δημοσιευτεί και στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΤΕΕ.

  68. ΣΠ said

    14
    Και στα χωράφια του κ. Βαρώτσου έχει μπει: Μέθοδος πρόγνωσης των σεισμών με συμβολόμετρο Michelson – Morley

  69. Avonidas said

    #54. Και όταν του το λένε αυτό, τι απαντάει;

    Ότι είμαστε σιωνιστές εβραιομασόνοι υπηρέτες του κατεστημένου, τι ήθελες να απαντήσει;

    Για να είμαι απολύτως δίκαιος, πάντως, πήρε και κάποιες λανθασμένες απαντήσεις στον Πίνακα Συζητήσεων από συναδέλφους, στις ελάχιστες περιπτώσεις που είχε δίκιο (αυτό που λένε για τα σταματημένα ρολόγια).

    #58. Αυτό το ότι η σχετικοτητα είναι του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου δεν τόπιασα παλικάρια! Δεν το κάνετε λίγο τάλιρα; Εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο inside joke …

    Γαλιλαϊκή Σχετικότητα: η αρχή ότι οι νόμοι της (κλασικής) μηχανικής διατηρούν τη μορφή τους σε οποιοδήποτε αδρανειακό σύστημα αναφοράς, όπου αδρανειακό σύστημα αναφοράς είναι εκείνο που κινείται ευθύγραμμα και ομαλά ως προς ένα ήδη εδραιωμένο αδρανειακό σύστημα αναφοράς.

    Ο ορισμός φαίνεται κυκλικός, είναι αλήθεια, και το ζήτημα κάθε άλλο παρά απλό είναι, αλλά ας πούμε ότι καταρχήν μπορεί να εδραιώσει κάποιος πειραματικά ότι βρίσκεται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς. Για παράδειγμα, φαντάσου ότι κάνεις ένα πείραμα, σπρώχνεις ένα βόλο να κυλήσει (χωρίς τριβές) και διαπιστώνεις ότι κινείται σε ευθεία με σταθερή ταχύτητα κλπ. Η γαλιλαϊκή σχετικότητα σου εξασφαλίζει, τότε, ότι καθένας που κινείται ευθύγραμμα και ομαλά ως προς εσένα θα βιώνει την ίδια ακριβώς μηχανική. Για παράδειγμα, μια παρτίδα πινγκ-πονγκ που διαδραματίζεται μέσα σε ένα ομαλά κινούμενο τρένο δεν θα διαφέρει σε τίποτα από μια που διαδραματίζεται στην αποβάθρα, και αν το βαγόνι είναι κλειστό δεν θα μπορείς να πεις αν το τρένο κινείται.

    Ο Γαλιλαίος είχε περιγράψει αυτό το είδος της σχετικότητας σαν επιχείρημα υπέρ μιας κινούμενης γης, και μπορεί να τυποποιηθεί μαθηματικά στους μετασχηματισμούς του Γαλιλαίου. Οι μετασχηματισμοί αυτοί μετασχηματίζουν τις συντεταγμένες του χώρου, αφήνοντας το χρόνο αναλλοίωτο.

    «Αϊνσταϊνική» (ειδική) Σχετικότητα: η αρχή ότι ΟΛΟΙ οι νόμοι της Φυσικής, συμπεριλαμβανόμενης και (κυρίως) της Ηλεκτροδυναμικής, διατηρούν τη μορφή τους σε οποιοδήποτε αδρανειακό σύστημα αναφοράς, όπου και πάλι τα αδρανειακά συστήματα είναι εκείνα που κινούνται ευθύγραμμα και ομαλά το ενα ως προς το αλλο. Ειδικότερα, η ταχύτητα του φωτός είναι η μέγιστη εφικτή ταχύτητα, και είναι αναλλοίωτη.

    Για να γίνει αυτό, έπρεπε να τροποποιηθούν οι μετασχηματισμοί του Γαλιλαίου στους λεγόμενους μετασχηματισμούς Lorentz, όπου τώρα εμπλέκεται και ο χρόνος. Διαφορετικοί αδρανειακοί παρατηρητές μετρούν διαφορετικά χρονικά διαστήματα και μήκη, αλλά συμφωνούν σε αυτό που λέμε «χωροχρονικό» μήκος – και κατά συνέπεια, στην ταχύτητα των φωτεινών σημάτων.

    Εννοείται πως οι μετασχηματισμοί Lorentz ανάγονται στους μετασχηματισμούς Γαλιλαίου για συνηθισμένες ταχύτητες, γιατί ο Αϊνστάιν δεν ήταν Τσόλκας 😉

  70. mitsos said

    Καλημέρα σας
    Η Ιστορία μετην ΕΕΦ πολύ παλιά. Νομίζω αποτέλεσμα του παμπάλαιου κατασταικού που επέτρεψε μέσω του πλειοφηφικού συστήματος την δημιουργία μιαςομάδας που ελέγχει πλέον προς ίδιον όφελος , μια Ένωση που συνεχώς απομονώνεται σε κύκλους με ανορθολογικές ψευδοεπιστημονικές ενώσεις
    Τέλος πάντων, είμαι ένας από τους πολλούς που έχω γραψει πολλά εναντίον της ΕΕΦ εδώ και μια δεκαετίακαι της δράσης της και όχι μόνο για τα πολύ γνωστά ευτράπελα με το νερό του Ζωγράφου, τους κβαντικούς μέντορες κ.λ.π. αλλά και επιστημονικά θέματα π.χ. εδώ :
    https://tinyurl.com/w4plwgc

    Βλέπετε δεν είναι μόνο ο κ. Τσόλκας

    Για να μην δίνω δικαιώματα να με κατηγορούν για εμπάθεια από πέρσι έχω επιλέξει να αρκούμαι κι εγώ σε ένα μικρό σχόλιο κυρίως όσον αφορά την ανασκευή των αντιεπιστημονικών απόψεων,
    Έτσι αυτή τη φορά αρκέστηκα σε αυτό :
    https://tinyurl.com/sgtvd4l

    Και βάβαια όλα όσα γράφει είναι γεμάτα με λάθη .
    Να πω μόνο πως εδώ και ένα χρόνο χαίρομαι που οι νεώτεροι Φυσικοί έχουν αρχίσει να αντιδρούν σε αυτές τις πρακτικές της ΕΕΦ και είναι αυτό μια Ελπίδα.

  71. Alexis said

    #60: Ένα άρθρο που καταρρίπτει τους νόμους της Θερμοδυναμικής με την κατασκευή ενός αεικίνητου θα το δημοσιεύανε;

    Επειδή το θέμα του σημερινού άρθρου προσφέρεται ας καταθέσω και μια προσωπική εμπειρία:
    Κάποτε σε μια βραδιά έντονης …κρασοκατάνυξης βρέθηκα τυχαία στο ίδιο τραπέζι με έναν τύπο ο οποίος ισχυριζόταν ότι είχε λύσει το πρόβλημα της αυτοκίνησης μέσω της κατασκευής ενός πρακτικά …αεικίνητου οχήματος.
    Ο τύπος ήταν πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα και εκείνο το βράδυ κάτι παραπάνω από αυτό που λέμε «στο τσακίρ κέφι». Ήταν ωστόσο σε θέση να μου αναπτύξει αρκούντως πειστικά τη θεωρία του, η οποία πολύ χοντρικά ήταν η εξής:
    Το όχημα που είχε «σχεδιάσει» (με τη φαντασία του) ήταν εφοδιασμένο με δύο μπαταρίες οι οποίες τροφοδοτούσαν έναν ηλεκτροκινητήρα. Όταν ξεκίναγες, η μία μπαταρία αναλάμβανε την τροφοδοσία του κινητήρα και όταν είχε φτάσει κοντά στα όρια της αποφόρτισής της αναλάμβανε η δεύτερη να κινήσει το όχημα, ενώ παράλληλα η πρώτη μπαταρία φορτιζόταν παίρνοντας ενέργεια από την ίδια την κίνηση του οχήματος.
    Όταν αποφορτιζόταν η δεύτερη μπαταρία αναλάμβανε πάλι η πρώτη και ο κινητήρας φόρτιζε τώρα την δεύτερη μπαταρία κ.ό.κ.
    Με τον τρόπο αυτό ισχυριζόταν ότι το όχημα θα μπορούσε να κινηθεί επ’ άπειρον (πρακτικά μέχρι να τα παίξουν οι μπαταρίες, λέω εγώ) χωρίς καύσιμο και χωρίς παροχή άλλης ενέργειας απ’ έξω.

  72. f kar said

    64
    Γιατί δεν ξέρουν ποιος μπορεί να περνάει από κάτω

  73. ΣΠ said

    Εδώ βλέπω ότι από το 1971 αμφισβητούσε την θεωρία της Σχετικότητας: https://catalogue.nlg.gr/Record/b.488630

  74. tryfev said

    Νίκο μου, όπως ξέρεις ή έστω θα υποθέτεις, οι σχέσεις μου με την Φυσική, πέραν των ψηγμάτων που έχουν απομείνει στη μνήμη μου μετά από τα 57 χρόνια που έχουν περάσει από την αποφοίτησή μου από το Γυμνάσιο είναι ανύπαρκτες. ΄Ομως, η κοινή λογική επιτάσσει να αναρωτηθούμε: Αν η θεωρία του Αϊνστάιν (Οι Αμερκάνοι -σκόπιμη η παράλειψη του ι- νομίζω προφέρουν Αϊνστήν) ήταν τόσο εύτρωτη, δεν θα την είχαν καταρρίψει κορυφαίοι επιστήμονες και θα περίμεναν τον Τσόλκα να λέει τις ανοησίες το; ΄Οσο για την ΕΕΦ -μισοαστεία μισοσοβαρά- κάποιος θα έπρεπε να παρέμβει, κάποιος θα έπρεπε να ασκήσει εναντίον της ποινική δίωξη για το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων δια του τύπου.

  75. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    61 Καλά, ο αριστερά με το εποπτικό υλικό ανά χείρας είναι ο Αβονίδας. Ο δεξιά ποιός είναι, ο Δανέζης? 😎

  76. Γιάννης Ιατρού said

    75: Δεξιά…, χμ, συνήθως ο Πέδης 🙂 🙂 🙂

  77. Avonidas said

    #75. Καλά, ο αριστερά με το εποπτικό υλικό ανά χείρας είναι ο Αβονίδας.

    Αν ήμουν εγώ, το εγχειρίδιο θα ‘χε πάει από αυτί σε αυτί. Στα δικά μου… :-/

  78. Από την εποχή που δίδασκα είχα σχημαστίσει την εντύπωση πως η Ενωση Φυσικών ( ελπίζω να είναι η ίδια με την ΕΕΦ ) βασική ασχολία είχε τα ωράρια τω φυσικών καθηγητών, κάνα επιδοματάκι για τους υπεύθυνους εργαστηρίων, να μη διδάσκει ο κλαδος τους Κοσμογραφές, Γεωγραφίες και λοιπά ακορντεόν και το έκανε πιο πευχημένα από την Μαθηματική Εταιρεία, λόγου χάριν. Κατά τα άλλα Τσακριτσήδες υπάρχουν παντού.

  79. Avonidas said

    #71. Κάποτε σε μια βραδιά έντονης …κρασοκατάνυξης βρέθηκα τυχαία στο ίδιο τραπέζι με έναν τύπο ο οποίος ισχυριζόταν ότι είχε λύσει το πρόβλημα της αυτοκίνησης μέσω της κατασκευής ενός πρακτικά …αεικίνητου οχήματος.

    Τυχερός ήσουνα· εμένα μου τσαμπούναγε για αεικίνητα οχήματα μέσω ηλεκτρόλυσης ένας δόκιμος που ήταν και ΑΥΔΜ εκείνη τη μέρα, κι έτσι δεν μπορούσα ούτε να τον διαολοστείλω ούτε και να φύγω 😦

  80. Γιάννης Κουβάτσος said

    Οι μαθητές δεν παραπληροφορούνται μόνο από κομπογιαννίτες αλλά και από κάποιους αρμόδιους για τη σύνταξη των σχολικών εγχειριδίων. Πρόσεξα σήμερα στο παρακάτω κείμενο, στη σελίδα 88 του β’ τεύχους του βιβλίου του μαθητή της Δ’ δημοτικού, ένα λάθος. Το κείμενο φιλοδοξεί να γνωρίσει στους μαθητές την καθαρεύουσα. Εύκολο κουίζ: ποιο είναι το λάθος; Αν, δηλαδή, δεν υπάρχουν κι άλλα που μου ξεφεύγουν.☺

    «… Ὡραίαν τινά πρωΐαν ἐβαδίζομεν παρά θῖν’ ἁλός. Ὁ οὐρανός
    προσεμειδία, τό κῦμα ἔτυπτε τήν ἀκτήν, ἡ αὔρα προσέπνεε θυμή-
    ρης, οἱ πυργῖται ἔψαλλον κεκρυμμένοι ἐπί τῶν κλάδων καί αἱ
    πρῶται ἀκτῖναι ἔστιζον τό κυανοῦν στερέωμα…»

    Click to access 10-0084-02_Glossa_D-Dim_BM-T2.pdf

  81. Avonidas said

    #29. Το «ένας τρελός έριξε την πέτρα στο πηγάδι και δέκα γνωστικοί δεν μπορούν να την βγάλουν» ισχύει εδώ;

    Ναι. Μόνο που το πηγάδι είναι απειρόβαθο και η πέτρα τόσο βαριά που δεν μπορεί να τη σηκώσει ούτε ο Θεός.

  82. nikiplos said

    73@, αμ έτσι πές μου! Κι έλεγα που τον είχα πετύχει, που τον είχα πετύχει… το σύγγραμμά του δίπλα σε αυτά της αείμνηστου Τελεσίλας Ιωαννίδου Λαμπέα. Της ίδιας περιόδου άλλωστε…

  83. Avonidas said

    Πλάκα πλάκα πάντως, ο Τσόλκας παίζει να ‘ναι ο μόνος που μπορεί να πάρει το φέρι μποτ για το Αγρίνιο.

  84. nikiplos said

    80@ το εβαδίζομεν δεν θέλει παρατατικό? Εβαδίζαμεν?

  85. ἀκτῖναι ;;

  86. ΣΠ said

    80
    Το «ακτίναι» πρέπει να είναι «ακτίνες», τριτόκλιτο.

  87. Γαλάζιο Ξωτικό said

    80 – ακτίνες

  88. Alexis said

    #84, 85: Σωστά. Άρα 2 λάθη (τουλάχιστον)

  89. Πάντως οι θεωρίες του Τσόλκα είναι αστεία περίπτωση μπροστά σ’ αυτά που συμβαίνουν στην δίκη Μαρινάκη και 28 για τα στημένα του 2011

    Καταθέτει σαν μάρτυς κατηγορίας ο Κούγιας που είναι συνήγορος του Μαρινάκη !!!!!!

    Επίσης έχουμε «ισότιμη» αντιμετώπιση μαρτύρων :

    Από την μια…Κωνσταντινέας: Κυρία πρόεδρε, θέλω να σας πω κάτι

    Πρόεδρος: Εδώ είναι δικαστήριο, έχετε μπερδέψει τις αίθουσες, δεν κανουμε δηλώσεις, είστε μάρτυρας και όταν βγαίνετε από εδώ, πρέπει να προσέχετε τι λέτε.

    κι από την άλλη…Κούγιας σε πρόεδρο: «Αν θέλετε να προστατέψετε κάποιον, να μου το πειτε!»

    Το Koriopolis είναι γέννημα του Πατέρα. Πρέπει να ακουστούν αλήθειες, σας το λέω ευθέως. Αν θέλετε να προστατέψετε κάποιον να μου το πειτε.

    Εισαγγελέας: Αντιλαμβάνεστε αυτό που λέτε;

    Κούγιας: Ναι, το αντιλαμβάνομαι, Αφήστε να με πω αυτά που θέλω. Αν δεν σας τα πω, δεν θα καταλάβετε τίποτα. Κι εσείς και εγώ σε αυτή τη διαδικασία έχουμε χρησιμοποιηθεί.

    Πρόεδρος: Υπάρχουν κάποιοι κατηγορούμενοι

    Κούγιας: Πρέπει να καταλάβετε πως έγιναν κατηγορούμενοι.

  90. Φώτης said

    Μιλώντας για φυσική μόλις διάβαζα ένα εντυπωσιακό άρθρο στο Scientific American το οποίο εξηγούσε πως η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταφέρει να βρει μια πειστική φυσική εξήγηση (και στην οποία να συμφωνούν όλοι) στο γιατί μπορούν και πετούν τα αεροπλάνα.

    https://www.scientificamerican.com/article/no-one-can-explain-why-planes-stay-in-the-air/

  91. ΣΠ said

    84, 88
    Το «εβαδίζομεν» είναι σωστό. Έτσι κάνει ο παρατατικός.

  92. loukretia50 said

    83. A, όχι!! ποτέ δε συνταξιδεύαμε!
    Btw
    κάποιοι εμφανίζουν τον Αϊνστάιν να παίζει βιολί! https://youtu.be/MQFmSnG5Ets?t=16 (αντί του Carl Flesch )
    Αυτό τουλάχιστον δε θα του κακόπεφτε!

  93. Avonidas said

    #90. Μάλλον θα έλεγα κανείς δεν μπορεί να βρει μια εξήγηση για τα σχολικά εγχειρίδια στο γιατί πετούν τα αεροπλάνα.

    Η αποκαλυπτική φράση είναι “There is no simple one-liner answer to this”. Οι δάσκαλοι αγαπούν τις απλές, καθαρές εξηγήσεις από πρώτες αρχές· η αλήθεια είναι ότι η ρευστοδυναμική είναι περίπλοκη και βασίζεται σε απλουστεύσεις και προσεγγίσεις της πραγματικότητας (γι’ αυτό άλλωστε έχουμε τις αεροσήραγγες, όπου οι προσεγγίσεις ελέγχονται στην πράξη).

    Αλλά, κατά βάση, ξέρουμε πώς πετούν τα αεροπλάνα: ουσιαστικά σκαρφαλώνουν στον αέρα, δηλαδή ωθούν τον αέρα προς τα κάτω – και με βάση τον 3ο νόμο του Νεύτωνα, δέχονται μια ίση και αντίθετη δύναμη προς τα πάνω. Η δυσκολία έγκειται στο να εξαγάγει κανείς έναν νόμο για τη δύναμη αυτή από πρώτες αρχές. Αλλά αυτή είναι μια πρακτική, κι όχι θεμελιακή, δυσκολία.

    Το ίδιο ουσιαστικά πρόβλημα αντιμετωπίζουμε και στη σωματιδιακή φυσική υψηλών ενεργειών: θεωρητικά, ξέρουμε ακριβώς τις εξισώσεις που διέπουν τη μορφή των πυρηνικών δυνάμεων. Πρακτικά, είναι αδύνατον να λύσουμε αυτές τις εξισώσεις για να προβλέψουμε πώς θα συμπεριφερθεί ένας πυρήνας ή ένα σύστημα πυρήνων σε συνηθισμένες συνθήκες.

  94. mitsos said

    @56,@16
    Επιστημονική Ένωση. Όπως ΕΕΧ ΠΕΦ κλπ
    Κάτι αν επιμελητήριο αλλά όχι ακριβώς.
    η ΕΕΦ όμως ήταν μέχρι πέρσι ο επίσημος σύμβουλος του κράτους για θέματα φυσικης.
    Τώρα έχει ιδρυθεί και η εεφε οπότε δημιουργούνται συνθήκες σοβαρών αλλαγών . Ειδομεν

  95. Γιάννης Κουβάτσος said

    Σωστά, ακτίνες. ☺ Μάλλον δεν θα έχουν κάνει αρχαία οι συντάκτες του βιβλίου. 😜

  96. Από το 1965 ο Ντύλαν τραγούδαγε :

    Einstein, disguised as Robin Hood with his memories in a trunk
    Passed this way an hour ago with his friend, a jealous monk
    Now he looked so immaculately frightful as he bummed a cigarette
    And he when off sniffing drainpipes and reciting the alphabet
    You would not think to look at him, but he was famous long ago
    For playing the electric violin on Desolation Row

    κι έκλεινε το τραγούδι -ποίημα έτσι :

    Yes, I received your letter yesterday, about the time the doorknob broke
    When you asked me how I was doing, was that some kind of joke
    All these people that you mention, yes, I know them, they’re quite lame
    I had to rearrange their faces and give them all another name
    Right now, I can’t read too good, don’t send me no more letters no
    Not unless you mail them from Desolation Row

  97. Περιονουσκιας said

    Το καθαρευουσιάνικο κείμενο είναι του Νιρβάνα και στο πρωτότυπο έλεγε «αστέρες», όχι «ακτίναι». Άλλωστε πιο λογικό είναι να «έστιζον» οι αστέρες. Γιατί να το άλλαξαν; Επίτηδες είναι γεμάτο ελληνικούρες.
    https://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/Nirvanas-Apomnimoneumata.htm

  98. Avonidas said

    Να γελάσουμε και λίγο;

    https://frikipaideia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CF%8C%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CF%82

  99. ΓιώργοςΜ said

    Καλησπέρα!
    Πλάκα έχει το σημερινό, αλλά κακώς οι ερωτήσεις απευθύνονται στην επιστήμη της Φυσικής. Μάλλον στην Ψυχολογία/Ψυχιατρική θα έπρεπε να απευθύνονται-και δεν κάνω πλάκα, ούτε το λέω ως εμπαιγμό- όσον αφορά το συγγραφέα. Όσον αφορά το περιοδικό, είναι για πολλές κλωτσιές, χωρίς συζήτηση. Αν διέθετε στοιχειώδη σοβαρότητα, ο μόνος λόγος για να δημοσιεύσει αυτά τα καραγκιοζιλίκια θα ήταν για να δείξει στους αναγνώστες για ποιο λόγο δεν ευσταθούν αυτοί οι ισχυρισμοί, σαν κουίζ δηλαδή.

    93 > δηλαδή ωθούν τον αέρα προς τα κάτω
    Εντάξει, υπεραπλούστευση. Αυτό εξηγεί μόνο ένα μέρος της άνωσης, κυρίως στη φάση της ανόδου ή στα ελικόπτερα. Ένα άλλο και σημαντικότερο είναι η ροή του αέρα πάνω και κάτω από την πτέρυγα, με τα φαινόμενα που έλεγε εκείνος ο Μπερνούλης 🙂 (από ποιο μέρος της Κρήτης νά ΄ταν, άραγε;)

  100. Avonidas said

    #99. Η πολυτραγουδισμένη 😛 αρχή του Μπερνούλη, δυστυχώς, δεν είναι ικανοποιητική εξήγηση για τη δυναμική άνωση. Πέρα από την ποσοτική της αποτυχία, σκαλώνει και στο εξής προφανές ερώτημα: πώς καταφέρνουν τα αεροπλάνα να πετούν ανάποδα;

  101. Νίκος Α. said

    Αλήθεια ο Physicist τι έγινε; Η μήπως έχει αλλάξει όνομα;

  102. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα! Έλειπα και με προλάβατε σχετικά με το βιβλίο του Γιάννη Κουβ.

    101 Δεν γράφει πια εδώ.

  103. Νίκος Κ. said

    Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών είναι ένα καλό παράδειγμα για το πού μπορεί να οδηγήσει η «επιχειρηματικότητα» την Παιδεία και την Επιστήμη.
    Τώρα με τους νόμους της «άριστης» κυβέρνησης για τα κολέγια αναμένονται ακόμη καλύτερα παραδείγματα.

  104. Avonidas said

    #103. Ναι, είδαμε και τον Πάνο Καμμένο πώς χειρίστηκε την «εφεύρεση» του Ζωγράφου.

    Δυστυχώς, οι «άριστοι» κι οι καμένοι δεν γνωρίζουν ιδεολογικά/πολιτικά σύνορα.

  105. Λάζαρος Μ. said

    Δεν ξέρω γιατί, αλλά θυμήθηκα τον Άνθιμο, ο οποίος πριν λίγους μήνες κατεδάφισε ανέκκλητα το οικοδόμημα της κοσμολογίας όπως τη γνωρίζαμε, διαλαλώντας την είδηση ότι δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες πέρα από τη Γη. Τον διαβεβαίωσε σχετικά διαπρεπής επιστήμονας στο τηλέφωνο. Εννοείται βέβαια ότι δεν έφτασε ποτέ κανείς στο φεγγάρι.

  106. Pedis said

    Το παιχνίδι με τους τσαρλατάνους και τους βλαμένους είναι χαμένο από χέρι τη σήμερον ημέρα με το ίντερνετ, ιδιαίτερα όταν βρίσκουν και «θεσμικούς» τρόπους, σαν την ΕΕΦ, να πλασάρουν τις ανοησίες τους, κι ακόμη περισσότερο όταν εξ’ ανάγκης καθόμαστε να ασχολούμαστε μαζί τους.

    Μια μονάχα κατάσταση θα επέτρεπε να τρέφουμε κάποια αισιοδοξία, αν τα υποσύνολα των συμπολιτών μας που πιστεύουν την οποιαδήποτε μεγαπαπαρίτσα πλασαριστεί από τις ψευδοεπιστήμες, τις τσαρλατάνικες ιατρικές πρακτικές, τους θρησκοκάπηλους παπάδες, τους Σώρρες, τα δελτία ειδήσεων κλπ έχουν ισχυρή αλληλεπικάλυψη με το υποσύνολο που δίνει βάση στις ανοησίες που αμολάνε οι Τσόλκες.

  107. Pedis said

    Einstein’s Mistakes του Steven Weinberg
    https://physicstoday.scitation.org/doi/10.1063/1.2155755

    (Για την κοσμολογική σταθερά υπάρχει μια λεπτομερέστατη ιστορική ανάλυση στο βιβλίο του M. Livio Brilliant Blunders για όσους ενδιαφέρονται και δεν γνωρίζουν το παραπάνω βιβλίο που δεν βλέπω να έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. )

  108. Περιονουσκιας said

    105. Πώς! Έφτασε ο Μένιππος!

  109. Γιάννης Κουβάτσος said

    97: Α, μπράβο, κι έλεγα τι μου θυμίζει. Άλλωστε, στο κεφάλαιο αυτό του σχολικού βιβλίου υπάρχει και απόσπασμα από τη «Γλωσσική αυτοβιογραφία» του Νιρβάνα.

  110. BLOG_OTI_NANAI said

    106: Pedis, γράφεις στο 4 ότι ήσουν «σε άλλο σημείο του χωροχρόνου«.

    Και ήταν ανάγκη να καταλήξεις εδώ πάλι; Τόσα μέρη υπάρχουν.

  111. sarant said

    103 Α μπράβο!

  112. Γιάννης Κουβάτσος said

    «Δυστυχώς, οι «άριστοι» κι οι καμένοι δεν γνωρίζουν ιδεολογικά/πολιτικά σύνορα.»
    Μεγάλη αλήθεια αυτό, ιστορικά επιβεβαιωμένη. Τρανό παράδειγμα ο λυσενκοϊσμός.

  113. leonicos said

    Ο λόγος που δεν ξαναπάτησα στις κάθε τρίτη διαλέξεις, δεν ξέρω ν γίνονται ακόμα γιατί έπαψαν και να με ενημερώνουν, της Ένωσης Ομοτίμων Καθηγητών είναι διαλέξεις π.χ. Γεωλόγων που είχαν αποδείξεις για τον κατακλυσμό του Ωγυγου, και ότι είχαν πάει στο Σαιντ Λώρενς του Καναδά, που είναι στο ίδιο γεωγραφικό ύψος με την Κασπία.

    Σήκωσα το χέρι μου, είπα ότι οι συγκεκριμένες απόψεις είναι πέρα για πέρα ακατανόητες επιστημονικά και ότι δεν έχει δικαίωμα η Ένωση να δίνει το βήμα σε τέτοιες παρλαπίπες.
    Μου είπαν να είμαι πιο κόσμιος, αλλά εγκατέλειψα την αίθουσα και δεν άκουσα αν είπαν και κάτι άλλο

  114. Chr said

    Πρέπει να της αφαιρεθεί το Φ από την ένωση. Δυστυχώς ευθύνονται οι Φυσικοί που δεν ασχολούνται με την ένωση και έτσι ακούμε και διαβάζουμε βλακείες. Δεν θα ασχοληθώ με τα επιστημονικά θέματα, έχουν απαντηθεί ήδη, αλλά παραθέτω αυτό το βίδεο.

    Περίπου στο 1:30-1:40

  115. Γιάννης Ιατρού said

    113: Λεώ, σε πήραν είδηση… (έκλεβες ιδέες, ε;) 🙂

  116. Avonidas said

    #114. Πρέπει να της αφαιρεθεί το Φ από την ένωση

    Αντίθετα, πρέπει να πέσουν 10Φ τουλάχιστον 🙂

  117. Nestanaios said

    Η απάντηση βρίσκεται στην ετυμολογία «αιθερ». Η σύναξις αυτών των στοιχείων προδίδει έναν άλλο πολιτισμό, πολύ πιο παλαιό από τον Όμηρο με φυσικούς ανώτερης ευφυΐας των γνωστών της εποχής μας, αγνώστου, αορίστου χρόνου διότι εδώ το «ρ» είναι δασύ και αυτό οφείλεται στην δασύτητα του «Θ».

  118. Nestanaios said

    95.
    Όλα σωστά είναι όπως και η «γυναίκα». Οι δικέ σας οι προθέσεις είναι λάθος.

  119. Ωραία, η απόδειξη ότι υπάρχει αιθέρας είναι ευκολάκι, την είχε κάνει ο Χόυχενς άλλωστε. Μετά ήρθε εκείνος ο τσαρλατάνος ο Μάξγουελ και έμπλεξε τα διανύσματα.
    Αλλά πότε θα διερευνήσει ο κ. Τσόλκας το πιο δύσκολο, εάν υπάρχει και φλογιστόν; Δυστυχώς έχω στουδάσει θετικές επιστήμες και με τρώει η αγωνία. Αδικία δεν είναι να περνά για μάγκας και μοντέρνος ο Λαβουαζιέ και να θεωρείται ξεπερασμένος ο Ρόμπερτ Μπόιλ ;

  120. Ουφ, παρασύρθηκα από το σασπένς και μπήκα στα χωράφια της χημείας – ο κ Τσόλκας είναι φυσικός και εδώ χρειάζεται ιίσως μια συγνώμη

  121. Κουτρούφι said

    Σκουφά 42. Από τον Γιώργο Γεωργίου. https://www.youtube.com/watch?v=cXw6SZY5560. Από το 0:40 περίπου

  122. LandS said

    90, 93
    Κανονίστε να φοβάμαι το αεροπλάνο

  123. # 113

    Λεώ, μάλλον στον κυρΣταύρο έπεσες ! Αν θέλεις όμως μπορείς να κάνεις και συ με όποιο (επιστημονικό) θέμα θέλεις διάλεξη , φτάνει να πληρώσεις το σχετικό αντίτιμο και σου εξασφαλίζουν και κοινό ! Επίσης σου θεραπεύουν όποια ασθένεια έχεις αλλά είναι λίγο τσουχτερές οι τιμές !

  124. Νέο Kid said

    LandS, μην ακούς τους άσχετους και μη φοβάσαι! Όλα εξηγούνται ωραία εδώ ( όπως και το γιατί πετάνε κι ανάποδα αμαλαχει τα αερόπλανα και τα βαπόρια)
    https://www.explainthatstuff.com/howplaneswork.html

  125. Konstantinos said

    Διορθωστε με αν κανω λαθος αλλα η σχετικοτητα ειναι μια θεωρια για τη βαρυτητα και μονο. Ο Τσολκας αναφερεται αε ηλεκτρονια. Ο Αινσταιν περασε τα τελευταια 10χρονια της ζωης του προσπαθωντας να δημιουργησει μια ενοποιημενη θεωρια που θα καλυπτει βαρυτικη και αλλες δυναμεις (ισχυρη και ασθενης πυεηνικη και ηλεκτρομαγνητισμο) αλλα δεν τα καταφερε.

    Το κειμενο του Τσολκα περα απο ανηθικο ειναι αστειο: Μυρωδια δεν εχει παρει απο αυτα που εχει διαβασει (;)

  126. ΘΝΣ said

    Το γεωκεντρικο μοντελο του Πτολεμαιου ηταν αδιαμφισβητη αληθεια για αιωνες, οποιος δε το αμφισβητουσε ηταν αιρετικος ή τουλαχιστον τρελος.
    Μεχρι που βρεθηκε ενας (ΕΝΑΣ) ονοματι Γαλιλαιος και ανετρεψε την ακραδαντη «σοφια» αιωνων που πιστευαν αυταρεσκα οι τοτε παντογνωστες.
    Ισως τωρα να εχουμε φτασει πλεον στα εσχατα της γνωσης και γνωριζουμε τα παντα. Οποιος εχει αλλη αποψη ειναι τρελος ή τουλαχιστον εκκεντρικος, αλλα χωρις κινδυνο πυρας ή αφορισμου…

  127. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ said

    Καλησπέρα σε όλους.
    Δεν έχω καμία αμφιβολία για το ανόητο πείραμα του κ. Τσόλκα.
    Όμως, για όσους εδώ έχουν σχολιάσει ως αυθεντίες και διεκδικούν το αλάθητο, σας παραπέμπω στο περιοδικό Nature τεύχος 322, Αύγουστος 1986 και σελ. 590.
    Θα βρείτε τα συμπεράσματα από την επανάληψη του γνωστού πειράματος Michelson και Morley, τα οποία συμπεράσματα είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που οδήγησαν στην εγκατάλειψη της ιδέας περί υπάρξεως ενός μέσου/πεδίου μετάδοσης των η/μ κυμάτων.
    Μη με ρωτήσετε γιατί δεν γνωστό το αποτέλεσμα του πειράματος στην επιστημονική κοινότητα. Ρωτήστε τη επιστημονική κοινότητα.

  128. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεοτερα!

    127 Γιατι δεν βαζετε μια φωτογραφία της σελίδας του περιοδικού;

  129. Avonidas said

    Πάντως, επειδή πέρα από όλα τα άλλα και ανεξάρτητα από τα σχετικά με τη Σχετικότητα και όχι μόνο, εμένα ο Τσόλκας μου είναι συμπαθής σε ένα βαθμό γιατί νομίζω ότι έχει ένα αγνό ενδιαφέρον το οποίο όμως κάπου ξεστράτισε και τον οδήγησε εκεί που τον οδήγησε.

    Vagelford, να δεχτώ οτι ο Τσολκας δεν ειναι ενας καθαρόαιμος απατεώνας, με την έννοια οτι πιστεύει τις θεωρίες του. Να δεχτώ, ακόμη, οτι την πρώτη φορά που θα μας πλευρισει, τους ειδικούς, ένας τέτοιος τυπος με τις θεωρίες του, ισως η προγκα να μην ειναι η ενδεδειγμενη αντιμετώπιση, εστω κι αν τα νευρα μας ειναι κουρελια κι ο χρονος μας δεν ειναι για πεταμα.

    Αλλα, μετά τη νιοστή αναλυτική απάντηση, μετα τις απανωτές προκλήσεις και τις ισαριθμες διορθωσεις στις πραξεις του, στη λογικη του και στη γενικότερη τσαπατσουλια του, δεν μπορω να δεχτω οτι αυτος ο ανθρωπος ασχοληθηκε σοβαρα με τον αντιλογο μας. Αν μη τι αλλο, δεν θα συνεχιζε να κοπανάει τα ιδια σαν χαλασμενο γραμμοφωνο, θα ειχε απαντησει σε κατι, εστω, απο οσα του εχουν επισημανθεί.

    Δεν εχει απαντησει λοιπον ουτε ενα γιώτα. Η μονιμη επωδος του ειναι να μας κατηγορει οτι τον θαβουμε για λογους πολιτικης. Εφοσον λοιπον αυτος μας θεωρεί κακοπροαιρετους, εγω γιατι να τον θεωρήσω καλοπροαιρετο;

  130. Κουτρούφι said

    #127. Για δείτε εδώ: https://www.forbes.com/sites/briankoberlein/2018/04/06/the-tale-of-a-1986-experiment-that-proved-einstein-wrong/

  131. Θα στενοχωρήθηκε ο Κουβάτσος που ο ΟΣΦΠ έχασε τον τίτλο του λιγκκαπ στο βόλλεϋ με 15-13 στο χρυσό σετ. Ισως να παρηγορήθηκε που το πήρε ο ΠΑΟ !!! Πρώτος τίτλος του Τράκη από τότε που ανέλαβε τον ερασιτέχνη. Πολύ ωραίο παιχνίδι !!

  132. Jane said

    Τι να μας πει ο Αϊνστάιν, ο Δαρβίνος κι όλοι αυτοί οι ερευνητές από την εσπερία;
    Αφού εμείς έχουμε την αρχαία ελληνική μυθολογία, την ορθοδοξία και την ελληνική γλώσσα που τα εξηγεί όλα, άμα λάχει ναούμε.

    Λοιπόν, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών έχει για πρόεδρό έναν ψεκασμένο τύπο, τον Θεοδοσίου, που ισχυρίζεται πως «η ελληνική είναι η μητέρα των γλωσσών».
    Έχει πει σε διάλεξη πως η κόρη του, που ως τότε έγραφε λανθασμένα τη λέξη υπόγειο, όταν κατάλαβε τι σημαίνει η πρόθεση υπό «μπορεί να είναι δυσλεξική αλλά είναι πρώτη στην ορθογραφία»…

    Επίσης, αυτός κι ο έτερος ψεκασμένος , ο Δανέζης, έγραψαν ένα βιβλίο για το…άστρο της Βηθλεέμ στο οποίο όπως λένε «πραγματεύεται όλα τα θέματα της θεϊκής γέννησης» και περηφανεύονται πως το βιβλίο αυτό «έχει την ευλογία του οικουμενικού πατριάρχη».

    Οι τύποι αυτοί είναι τακίμια με τον Άδωνη, τη σχολή του κι όλους τους συλλόγους τύπου
    «όλα από μας τα πήρανε». Δεν ξέρω τι κονομάνε με τις παπαριές που λένε, πάντως έχουν κοινό και είναι το ίδιο κοινό που ψηφίζει Αδώνιδες, Βελόπουλους κλπ.

  133. Γιάννης Ιατρού said

    127:(128) Μεγάλη μπουκιά να τρώμε, μεγάλη κουβέντα να μη λέμε 🙂

  134. skom said

    Ο κ. Τσολκας είναι πτυχιούχος Φυσικής ή έχει άλλο ακαδημαϊκό τίτλο Φυσικής; Στο λίκνο του 73 βλέπω να αναφέρεται ως φοιτητής πολυτεχνικής σχολής (το 1971).
    Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι στο περιοδικό αυτό γράφει κάποιος φυσικός. Αυτό το κριτήριο το έχουν;

  135. sarant said

    132 Σωστό αυτό για τον πρόεδρο

    133 Α μπράβο!

  136. Georgios Bartzoudis said

    «Εγώ δεν μπορώ να αντικρούσω τους ισχυρισμούς του κ. Τσόλκα»

    # Ούτε εγώ! Ούτε καν θέλω να δώσω οποιαδήποτε απάντηση σε πράγματα που δεν γνωρίζω πλήρως. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπόρεσα να καταλάβω και τα περί «διαστολής του χρόνου», όταν κάποτε προσπάθησα και έκανα τον κόπο να ασχοληθώ με τη Γενική και Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Πάντως, συμβουλεύω: Μακριά από κάθε «εύκολη» επιστήμη τύπου Τσόλκα (με ή χωρίς αιθέρα). Ένας θυμόσοφος (και ολίγον τι τεμπελάκος) καθηγητής του ΑΠΘ έλεγε: Οι Έλληνες, δεν χρειαζόμαστε ούτε επιστήμη ούτε έρευνα διότι είμαστε …έξυπνοι! Καθορίζουμε π.χ, την παροχετευτικότητα ενός αγωγού αποχέτευσης του Κλεινού Άστεως μόνο με την …εξυπνάδα μας. (όχι, θα κάτσω να σκάσω).
    Πάντως, ευχαριστώ τον Γιαραμπή που δεν έγινα Φυσικός: Πέρασα, είδα και απήλθα!

  137. LandS said

    126 Δεν ήταν ένας. Κρίμα να λέγεται αυτό δυο μέρες μετά την ημερομηνία του θανάτου του Τζ. Μπρούνο στη πυρά.
    Ήθελα να το σημειώσω και σε άλλους σχολιαστές. Η Φυσική και εν γένει οι θετικές επιστήμες δεν είναι θεωρίες. Είναι υπόθεση->συμπεράσματα->ταίριασμα με δεδομένα -> νέες υποθέσεις-> και ούτω καθεξής.
    Συνήθως τα συμπεράσματα δεν είναι μόνο περιγραφές ήδη γνωστών καταστάσεων ή πειραματικών αποτελεσμάτων αλλά και προβλέψεις που προκαλούν έρευνες για νέα δεδομένα, νέες υποθέσεις κλπ κλπ ad infinitum.
    Ετσι, το να λες ότι με 17 αμφίβολης ερμηνείας πειράματα να λες ότι ο Νεύτων είναι λάθος, ο Άινσταϊν είναι λάθος, η Κβαντική Μηχανική είναι για τα μπάζα και μόνο η δικιά σου (ή και κάποιων άλλων μουρλών) βαρυτοτέτοια και η ύπαρξη του αιθέρα δίνουν απάντηση (σε αυτά τα 17 μόνο; ) προκαλεί …εύλογες επιφυλάξεις 🤣

    Ο ΣΠ νομίζω έβαλε ένα λινκ που ο κ. Τάδε χρησιμοποιεί μια διάταξη των Μάικελσον και Μόρλεϋ που μετράει αλλαγές στις αποστάσεις μεταξύ κροσσών συμβολής για να προβλέπει σεισμούς. Η πλάκα είναι ότι με μια μεγαλύτερης κλίμακας παρόμοια διάταξη οι ίδιοι, διεξάγοντας πειράματα σε μια λίμνη που ξεχνάω το όνομα της, διαπίστωσαν ότι η ταχύτητα του φωτός από ένα άστρο παραμένει η ίδια είτε η Γη απομακρύνεται από αυτό είτε το πλησιάζει. Κάτι που είχε προβλέψει ο Μάξγουελ για τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Και το πείραμα αυτό το έκαναν για να μετρήσουν τις φυσικές ιδιότητες του αιθέρα. (Κάτι με τη διαφορά της ταχύτητας του φωτός όταν πλησιάζει η πηγή με αυτή όταν απομακρύνεται) . Και τρέλαναν τους Φυσικούς της εποχής με το να κάνουν υποθέσεις για τρελές ιδιότητες του αιθέρα να μεταδίδεται το φως με ράβδους που αλλάζουν μήκος στο πήγαινε και στο έλα (μη γελάτε, από την υπόθεση αυτή βγήκαν οι Μετασχηματισμοί Λόρεντς) μέχρι που βρέθηκε ένας υπάλληλος ενός γραφείου κατοχύρωσης ευρεσιτεχνιών να τα πετάξει όλα αυτά στη θάλασσα (να κάνει υποθέσεις τέτοιες ώστε να είναι σταθερή η ταχύτητα του φωτός) και πήρε αυτή την ιδιότητα να είναι η ταχύτητα του φωτός ως παγκόσμια σταθερά ως δεδομένο και έβγαλε συμπεράσματα.

    ΝΒ Ζητώ συγνώμη από του Φυσικούς της παρέας για όποιες ατέλειες έχει η παραπάνω περιγραφή αλλά από ένα φτωχό οικονομολόγο μη περιμένετε επίπεδο νομπελίστα φυσικής.

  138. mitsos said

    Καλησπέρα
    Το περιοδικό Φυσικός Κόσμος σταμάτησε να εκδίδεται μετά από πολλά επεισόδειαμεταξύ ΕΕΦ και Συντακτικής Επιτροπής ( ο ένας έπαιρνε σπίτι του το ταμείο και ο άλλος την σφραγίδα αι διάφορα άλλα κωμικοτραγικά ) περίπου προ 25 ετων
    Το σημερινό περιοδικό Physics News έχει εντελώςάλλο χαρακτήρα. ( Δεν έχει ασκήσεις για φυσικούς και μαθητές αλλά κυρίως θένματα εκλαΐκευσης της επιστήμης ή μάλλον της ψευδοεπιστήμης.
    @ 60 και 68
    Ναι έχει και το Physics News και Συντακτική και Επιστημονική Επιτροπή. Αν καταλαβαίνω όμως από την σιωπή απέναντι σε όλες τις κριτικές που έχει δεχτεί, μάλλον οι επιτροπές ειναι για τα μάτια του κόσμου. Κουμάντο κάνει ο κ. Φίλντισης και μια ομάδα γύρω από αυτόν με την ανοχή και την ευλογία του προέδρου Αλλά και να διάβαζε τα άρθρα ο πρόεδρος της ΕΕΦ κ. Θεοδοσίου δεν νομίζω πως θα είχε ένσταση περί επίδρασης των ζωδίων, και των κβαντογιόγκα , και …

    Καμιά σχέση η ιστορία του Τσόλκα με τον ΒΑΝ και τον καθηγητή Βαρώτσο, Ο κ. Βαρώτσος εξαιρετικός καθηγητής ακολούθησε πάντα πιστά τις διδικασίες εντός του θεσμικού πλαισίου επικύρωσης της επιστήμης ( Συνέδρια , δημοσιεύσεις με κριτές κ.λ.π. ) ακόμα και όταν άλλοι υπερασπιστές και αντίπαλοι του κατέφευγαν σε πασαρέλες σε κανάλια και περιοδικά τύπου Nature. Ο κ. Τσόλκας δεν είναι συζητήσιμος καν …δεν ακούει και δεν διαβάζει παρά μόνο ότι μοιάζει να συμφωνεί μαζί του.

    @125 Κωνσταντίνε
    Όχι η σχετικότητα δεν είναι μόνο γιια την μελέτη της Βαρυτικής δύναμης στον μακρόκοσμο. Χωρίς αυτήν δεν μπορέι να σταθεί ηλεκτρομαγνητισμός από την εποχή Μάξουελ και μετά. Άλλωστε για να στηρίξει τον Ηλεκτρομαγνητισμό φτάσαμε στην σχετικότητα Λόρενζ… Αλλά και Κβαντομηχανική ( από Ντιράκ και μετά ) χωρίς σχετικότητα δεν μπορεί να νοηθεί. Πυρηνική φυσική, Χρωμοδυναμική θεωρία πεδίου παντού πλέον οι μετασχηματισμοί ακολουθούν την σχέση συστημάτων που προτείνει ο Λορεντζ και θεμελίωσε ο Αινστάϊν.

    Όσο για το περιοδικό Nature … Καλύτερα ας αφήσουμε τα πειράματα στους ειδικούς . Όχι τους συντάκτες άρθρων εκλαΙκευτικών αλλά στους φυσικούς. Το τι καταλαβαίνει κανείς από τεχνικό άρθρο είναι πολύ συζητήσιμο ακόμα και για φυσικούς που δεν έχουν ασχοληθεί με τον συγκεκριμένο τομέα. Η φυσική ευτυχώς αυτύχώς δεν κρίνεται σε διαδικασίες σαν αυτές των δημοσιεύσεων στο Nature

    Αν και πολλά ακόμα είναι υπό αμφισβήτηση και αναθεώρηση και αυτό είναι βασικό στοιχείο της επιστημονικής δεοντολογίας (αλίμονο αν κυνηγάγαμε σήμερα κάθε Τζιορντάνο Μπρούνο ), Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε άποψη είναι δημοσιεύσιμη σε περιοδικά με κριτικές επιτροπές.
    Δυστυχώς είναι πια παγκόσμιο φαινόμενο . Πολλά περιοδικά που έχουν και εκδόσεις εκλαΐκευσης της επιστήμης … αρχίζουν ακολουθούν περίπου τον ίδιο κατήφορο με οδηγούς περιοδικά στο χώρο της Ιατρικής και της Φαρμακολογίας όπου το κέρδος του Επενδυτή εκτοπίζει κάθε επιστημονική μεθοδολογία , κάθε ακαδημαϊκό θεσμό, κάθε ηθική που δεν πηγάζει από το δίκαιο του κέρδους.

  139. angelos said

    Ασταδιαλα πια!
    Ενα τετοιο «αρθρο» απο καποιον, φαινομενικα, ειδικο, με διαολιζει 100 φορες παραπανω απο την καθε μπουρδα που κυκλοφορει απο ασχετους με το οποιο πεδιο (π.χ. το Λερναιο).
    Ντροπη για την ΕΕΦ και ξεφτιλα τους.

  140. Alexis said

    #133: Θαυματουργό το υπόγειο!!! 😆

  141. Γιάννης Κουβάτσος said

    81: Στενοχωριέμαι όταν χάνει ο Ολυμπιακός από τον Μπάοκ, όχι όταν χάνει από τον Παναθηναϊκό. Μην τρελαθούμε κιόλας. 🏆

  142. vagelford said

    #129 Το καταλαβαίνω αυτό που λες και δεν λεω ότι πρέπει στις συζητήσεις που κάνει να τον αντιμετωπίζει κανείς διαφορετικά. Δεν ξέρω πως πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα πράγματα. Και εγώ έχω εκνευριστεί με τις υπεκφυγές του και έχω τσακωθεί μαζί του. Όπως και να έχει, σε τέτοιες περιπτώσεις μπαίνεις στην κουβέντα για τους άλλους, για αυτούς που παρακολουθούν και όχι για να αλλάξεις γνώμη σ’ αυτόν που ανέτρεψε τη σχετικότητα.

  143. ΞΥΠΕΤΑΙΩΝ said

    #134 Στον πινακα συζητησης φυσικης Τρικαλινου (ετσι το λεγανε τοτε) που αναφερθηκε απο τους Avonida και Vangelford γραφτηκε , χωρις να διαψευστει (αν θυμαμαι καλα) οτι ο κ. Τσολκας ειναι τοπογραφος.

    #137 Kαι ομως , στο coursera προσφερεται μαθημα ΓΘΣ απο σχολη οικονομικων.

    https://www.coursera.org/learn/general-relativity

  144. https://web.archive.org/web/*/http://www.physicsnews.gr/

  145. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα. Χαίρομαι για τη συζήτηση!

  146. Pedis said

    # 137 – Η Φυσική και εν γένει οι θετικές επιστήμες δεν είναι θεωρίες. Είναι υπόθεση->συμπεράσματα->ταίριασμα με δεδομένα -> νέες υποθέσεις-> και ούτω καθεξής.

    Καλά τα λες Lands! Να χώσω μόνο τις -> προβλέψεις -> έλεγχος τους μετά το «ταίριασμα με δεδομένα».

    Βέβαια, η επιστημονική πρακτική είναι πολύ πιο σύνθετη από τις σχηματοποιήσεις, οι φάσεις δεν είναι σχεδόν ποτέ διακριτές, πειράματα μπορεί να έχουν ανακρίβειες, λάθη ή και χοντρά λάθη όπως, βέβαια, και οι θεωρίες.

    Να ένα άλλο σχημα: Η θεωρία ορίζει στο πείραμα τι να ψάξει και πού και πως να βγάλει φυσικά αποτελέσματα από τις μετρήσεις, το πείραμα επιβάλλει στη θεωρία πως να αναπτυχθεί.

    Για τους αρκετά εξοικειωμενους με την προχωρημένη φυσική του 20ου αι το βιβλίο του Galison, δύσκολο, εξαντλητικό και εξαιρετικό:

    How Experiments End, Peter Galison

    https://www.press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/H/bo5969426.html

  147. Pedis said

    # 144 – Τιναιτούτο;

  148. Στα πλαίσια του πλουραλισμού, λέω να στείλω στη «ΖΩΗ» και στον «Σωτήρα» κάποια αρθράκια θεολογικού περιεχομένου. Θα είναι λίγο αιρετικά, αλλά δεν νομίζω να υπάρξει πρόβλημα.

  149. vagelford said

    #114 Stazybo, «Συνεχίζουμε μετά την ενθάρρυνση και την δική σας παρότρυνση στην έκδοση του 3ου τεύχους αυτού του πολυδιάστατου και πολυσχιδούς περιοδικού.
    Είμαστε χαρούμενοι και συνάμα συγκινημένοι για την απήχηση που είχε το προηγούμενο τεύχος και ευελπιστούμε ότι και με το νέο τεύχος θα βοηθήσουμε να φωτίστουν πολλά σκοτεινά μονοπάτια των φυσικών επιστημών.»

    Το δεύτερο πολύ πετυχημένο τεύχος ήταν αυτό που φιλοξενούσε ένα άρθρο όπου ο κος Δανέζης κατακρεουργούσε τη Σχετικότητα (γιατί δεν είναι μόνο ο Τσόλκας), για το οποίο φάγανε δούλεμα και κράξιμο.

  150. https://images.app.goo.gl/4W7BJ2VhpCa1tDrP7

  151. Αγγελος said

    Όχι πως αξίζουν σοβαρή ανασκευή οι μπούρδες του Τσόλκα, αλλά αναρωτιέμαι — δεν του αρκεί η κίνηση της Γης γύρω από τον ήλιο με 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και αναστροφή της φοράς της κάθε έξι μήνες; Τι φαντάζεται ότι θα προσέθετε στο πείραμα των Michelson-Morley η κίνηση ενός αυτοκινήτου, τρένου ή και αεροπλάνου, πέρα από κραδασμούς μεγαλύτερους από το αποτέλεσμα που ΘΑ προέκυπτε αν το φως ακολουθούσε τη νευτώνεια μηχανική;

  152. Pedis said

    # 137 – Να παρατηρήσω και κάτι άλλο Lands έτσι για την κουβέντα:

    Γράφεις: Η Φυσική και εν γένει οι θετικές επιστήμες δεν είναι θεωρίες

    στη γλώσσα μας «η θεωρία» έχει περάσει σαν κάτι στον αέρα, στα κουτουρού, για να περνάει η ώρα, όχι, όμως και «η πράξη» που θεωρείται χωρίς δισταγμό ως θετική και γόνιμη μολονότι πολύ συχνά η πράξη αποδεικνύεται συστηματικώς και θλιβερ αποτυχημένη επειδή είναι στη τύχη, από συνήθεια, χωρίς δηλαδή, πολλή σκέψη και αφηρημένη θεωρία. 🙂

  153. Μπουρλότο said

    Ο πνευματικός πατέρας του Αγρινιώτη φυσικού Χρήστου Τσόλκα, είναι ο διαβόητος Κύπριος φυσικός φιλόσοφος Theo Theocharis (born 1952), ο οποίος αναφέρεται (μαζί με τον συνεργάτη του τον Psimopoulos) και στη σελίδα του «Nature» του Αυγ. 1986, που ανήρτησε ο Ιατρού στο σχ. 133. Ο Τσόλκας έχει ακριβώς τις ίδιες απόψεις με τον Theocharis περί Αιθέρα, Σχετικότητας, Παραδοσιακής Φυσικής κλπ. Αν δείτε τις δημοσιεύσεις που έκανε απο το 1978 μέχρι το 2000 ο Theo Theocharis στα διάφορα έγκυρα αγγλόφωνα επιστημονικά περιοδικά στο λήμμα της Wikipedia που έδωσα, θα φρίξετε με τις εκκεντρικές απόψεις που υποστηρίζει με κάθε σοβαρότητα…

    ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Γιατί τόσα χρόνια δεν βρέθηκε μιά αγγλόφωνη δημοσιογράφος Λίνα Γιάνναρου και ένας αγγλόφωνος μπλόγκερ Νίκος Σαραντάκος να ζητήσουν από τα εν λόγω επιστημονικά περιοδικά, να ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΝ τον Theocharis, επειδή είναι οπαδός του Αιθέρα και αμφισβητεί την Θεωρία της Σχετικότητας του Μεγάλου Αίνστάιν; Εδώ σε θέλω κάβουρα που περπατάς στα κάρβουνα…

    Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ είναι απλή: Στον Αγγλόφωνο κόσμο σέβονται εδώ και δεκαετίες την αντίθετη άποψη (όσο εκκεντρική κι αν είναι) και είναι αδιανόητη η έννοια της Λογοκρισίας. Όμως, στην Ορθόδοξη Ελλάδα του 2020 συνεχίζουμε την παράδοση του Χριστιανικού Βυζαντίου που λογόκρινε συστηματικά τα βιβλία, επειδή κατά την γνώμη των τότε κρατούντων ερχόντουσαν σε αντίθεση με την Αυθεντία του Ευαγγελίου και των Πατέρων.

    Υστερόγραφα: 1. Παρεμπιπτόντως, την καλύτερη περιγραφή του πειράματος του Silvertooth που (υποτίθεται ότι…) έβγαλε άχρηστο τον Αϊνστάιν και απέδειξε την οριστικά την ύπαρξη του Αιθέρα (το υπαινίσσεται κι ο ίδιος ο S. στο «Nature» του Αυγούστου 1986, βλέπε σχ. 133) θα την βρείτε εδώ

    2. Με πρόλαβε το σχόλιο 149: Πράγματι, τόσο ο Δανέζης όσο και ο Θεοδοσίου έχουν επανειλημμένως υποστηρίξει πως η Θεωρία της Σχετικότητος έχει πολλά λάθη και δεν εξηγεί ικανοποιητικά τα αστρονομικά φαινόμενα, άρα ψιλοσυμφωνούν με τον Τσόλκα. Για να φρικάρετε εντελώς, δείτε την περίφημη διάλεξη του Στράτου Θεοδοσίου (Πνευμ. Κέντρο Δήμου Αθηναίων οδού Ακαδημίας, 5 Νοεμβρίου 2018, δηλαδή επί Σύριζα και Καμίνη!..) όπου ο πρόεδρος της «Ενωσης Ελλήνων Φυσικών» υμνεί την ανωτερότητα της Θείας Ελληνικής Γλώσσας με τρόπο που δεν θα τολμούσε ούτε η αείμνηστη Άννα Τζιροπούλου…

  154. Pedis said

    Εγώ δεν πήρα ακόμη χαμπάρι αν έχει δοθει λίνκ με το διαβόητο περιοδικό ή όχι. Όχι τίποτ’ άλλο, μα για να δω τι άλλο περιέχει γενικά, θέματα, συγγραφείς κλπ.

  155. Avonidas said

    αναρωτιέμαι — δεν του αρκεί η κίνηση της Γης γύρω από τον ήλιο με 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και αναστροφή της φοράς της κάθε έξι μήνες; Τι φαντάζεται ότι θα προσέθετε στο πείραμα των Michelson-Morley η κίνηση ενός αυτοκινήτου, τρένου ή και αεροπλάνου

    Μα δεν ξερεις, Άγγελε, πως η Γη παρασύρει μαζί της τον αιθέρα στην κίνησή της;

    (Δεν ξερω πια αν πρεπει να γελάσω ή να κλάψω. Αλλα σιγουρα πρεπει ν’ αλλαξω πλανήτη)

  156. Avonidas said

    Η Σχετικότητα δεν ειναι πλέον ουτε υπόθεση ουτε θεωρία. Πολύ απλά, ειναι τεχνολογία.

    Τη χρησιμοποιούμε, κι επομένως την ελέγχουμε, κάθε μα κάθε στιγμή της καθε μέρας.

  157. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

  158. Μπουρλότο said

    Συνέχεια στο σχόλιο 153: Επειδή το βίντεο του Στράτου Θεοδοσίου που ανέβασα παίζει μόνο στο YouTube και θα βαρεθούν να το δούν οι περισσότεροι αναγνώστες, αναρτώ μόνο μία από τις εξωφρενικές απόψεις (28ο λεπτό και εξής) που υποστήριξε ο Θεοδοσίου στην εν λόγω επιστημονική διάλεξή του εν μέσαις Αθήναις επί Σύριζα και Καμίνη, χωρίς «να ανοίξει μύτη»: Πρόκειται για την περίφημη (εντελώς ανύπαρκτη) δήλωση του Bill Gates περί ανωτερότητας της Ελληνικής Γλώσσας, η οποία είναι η μόνη κατάλληλη για Υπολογιστές κλπ. κλπ΄

    ΡΩΤΑΩ την κυρία Γιάνναρου, τον κύριο Σαραντάκο και τους πολυπληθείς αναγνώστες του ιστολογίου: Ποιά είναι πιό εξωφρενική άποψη; Του Τσόλκα ότι ο Αϊνστάϊν κάνει λάθος, ή του Θεοδοσίου περί (ανύπαρκτης) δήλωσης του Gates για την Ελληνική Γλώσσα; Ασφαλώς του Θεοδοσίου!.. Θα τολμήσουν, άραγε, οι κ.κ. Γιάνναρου + Σαραντάκος να ζητήσουν από τον Δήμο Αθηναίων να απαγορεύσει στον πρόεδρο της «Ένωσης Ελλήνων Φυσικών» να ξαναδώσει διάλεξη σε αίθουσα του Δήμου; Εδώ σε θέλω κάβουρα, που περπατάς στα κάρβουνα…

  159. Pedis said

    Πάντως οι λοξοί, πλην ερασιτέχνες και εντελώς ή σχετικώς ολιγογράμματοι με τα μαθηματικά και τη φυσική, τα βάζουν σχεδόν αποκλειστικά με την ανασκευή και κατάρριψη της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας. Ο λόγος, νομίζω, είναι απλός. Τα μαθηματικά της θεωριας στην πρώτη επαφή μαζί της, όπως δηλαδή την παρέδιδε ο Αινστάιν μέχρι το 1908 (άντε 1911), όχι η προσέγγιση του Μινκόφσκι, είναι μονάχα απλή και γενικώς ευκολοκατανοητή αλγεβρίτσα. Η δε δομή της είναι απλούστατη: δύο αξιώματα, νοητικά πειράματα και υποχρεωτικές συναγωγές.

    Δεν είναι παράξενο που δεν παρουσιάζεται κανενας από δαύτους να τα έχει με την γενική θεωρία της σχετικότητας, την κβαντομηχανική, την κβαντική ηλεκτροδυναμική κλπ.

    Πάντως είναι ή δεν είναι παράξενο που τις περισσότερες φορές οι περιπτωσάρες έχουν βασική εκπαίδευση μηχανικού;

    Ή δεν είναι έτσι;

    Α προπό με το αρχικό πείραμα Μάικελσον-Μόρλευ: Ο G. Holton που ηταν αναμφισβήτη κορυφή στην ιστορία της επιστήμης έχει υποστηρίξει ότι ο Αινστάιν δεν έλαβε υπόψην του το πείραμα όταν εστηνε στο μυαλό του τη θεωρία και ίσως το είχε αμυδρά υπόψην του, χωρίς όμως να τον επηρεάσει. Εδώ το άρθρο:

    https://www.jstor.org/stable/229907?seq=1

    αν δεν βαρεθεί ο Ντοκτέρ ας το προσφέρει στο διψασμένο για μάθηση εκλεκτό κοινό του ιστολογίου.

  160. Pedis said

    # 159 τέλος – το άρθρο του Χόλτον προσωπικά δεν με έπεισε εκατό τοις εκατό.

  161. Pedis said

    Κουίζ για τον Αβονίδα (και, βέβαια, για όποιον αλλον εθελοντή):

    Γνωρίζεις ποιος έκρινε και έδωσε το ΟΚ να δημοσιευτεί το άρθρο του Αινστάιν του 1905 (αουτσάιντερ, καλά-καλά ούτε με την επίσημη αναγόρευση σε διδάκτορα, χωρίς καμιά αναφορά σε προγενέστερο επιστημονικό έργο παρά μόνο ένα ακνοουλτζμέντ σε έναν άσημο φίλο για τις συζητήσεις που τον φώτισαν -τον Besso) και μάλιστα χωρις καθυστερήσεις;

  162. Αγγελος said

    Το «ἀκτῖναι», παρά τη (σωστή) του περισπωμένη, είναι χοντρό λάθος. Αλλά μου κάνει εντύπωση — ίσως δείχνω απλώς την ηλικία μου — και ότι το διέπραξε ο συντάκτης του σχολικού βιβλίου, και ότι άνθρωποι του κύκλου μας, συνεπώς κατά τεκμήριο με ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα, δίσταζαν για το αν ο παρατατικός «εβαδίζομεν» είναι σωστός (που είναι βέβαια). Τόσο ξεχασμένη είναι, φαίνεται, η καθαρεύουσα!
    Πάλι — κι εδώ είναι σαφώς θέμα ηλικίας — τις προάλλες μιλούσα μ΄έναν ανεψιό φίλου που είχε πρόσφατα υπηρετήσει στο Ναυτικό, και κάπως ανέφερα τα λίγα μαθήματα γραφομηχανής που περιλαμβάνονταν στον καιρό μου στην εκπαίδευση των «διαχειριστών», όπου για να μάθουμε απέξω τις θέσεις των πλήκτρων μας έβαζαν να λέμε εν χορώ «ένα – άλφα – ζήτα» κλπ., μέχρι κάτι τριάδες που τελείωναν με «ψεία! ψένη!», που σήμαινε (όπως είπα) «ψιλή οξεία» και «ψιλή περισπωμένη». Και ο συμπαθέστατος ανεψιός ρώτησε με απροσποίητη απορία «τί είν΄αυτά;» Όπου συνειδητοποίησα πως είχε γεννηθεί έξι χρόνια μετά την κατάργηση της ψιλής και της περισπωμένης!

  163. Avonidas said

    Γνωρίζεις ποιος έκρινε και έδωσε το ΟΚ να δημοσιευτεί το άρθρο του Αινστάιν του 1905

    Περίπου στην τυχη: ηταν ο Max Planck?

  164. Pedis said

    # 163 – Μπράβο!

  165. Pedis said

    Βέβαια, είχε ηδη γνωρίσει τον περίεργο νεαρό από τα δύο προηγούμενα πέιπερ του λεγόμενου αννους μιραμπιλις.

  166. Μαρία said

    162
    Ο συμπαθέστατος ανεψιός δεν πήγε στο γυμνάσιο;

  167. Avonidas said

    Θα ηθελα κι εγώ να συστήσω στους πολυπληθείς αναγνώστες του ιστολογίου να αγνοήσουν κάθε λέξη που γράφει ο πολυώνυμος.

  168. Χρήστος Π said

    Είναι και ο Λιακόπουλος φυσικός. Ίσως κυκλοφορεί εγκεφαλικό βακτήριο στην ΕΕΦ. Από την άλλη βέβαια, υπήρχαν δύο νομπελίστες Γερμανοί φυσικοί που θεωρούσαν εβραϊκή συνωμοσία τη Σχετικότητα και έζησαν, ο ένας τουλάχιστον, και μετά την ήττα της Γερμανίας το 1945. Δεν έχουμε μονοπώλιο στη τρέλλα. Ακόμα και τη δεκαετία του 20 διαφωνούσαν πολλοί φυσικοί με την ύπαρξη των ατόμων.

  169. BLOG_OTI_NANAI said

    132: Ψεκασμένος μπορεί όντως να είναι κάποιος που λέει πως «η ελληνική είναι η μητέρα των γλωσσών» αφού ισχύει η ινδοευρωπαϊκή θεωρία.

    Αλλά από που κι ως που το να πιστεύει στον Θεό κάποιος είναι ψεκασμένος, ή το να ασχολείται με βιβλικά θέματα; Με βιβλικά θέματα έχουν ασχοληθεί αμέτρητοι επιστήμονες ανά τους αιώνες, ιστορικοί, αρχαιολόγοι, κοινωνιολόγοι, γλωσσολόγοι.

    Από εκεί και πέρα είτε άθεος είτε όχι, τίποτα δεν εμποδίζει κανέναν να είναι ψεκασμένος…

  170. BLOG_OTI_NANAI said

    Αν και τα θέματα της Φυσικής τα αγνοώ παντελώς, εντούτοις, θα έπρεπε κάποιοι να ασχοληθούν και να καταγράψουν μια ανοιχτή επιστολή/απάντηση σε όσα γράφει ο Τσόλκας. Και οι λοιποί ψεκασμένοι γράφουν διάφορα ως προς τη γλώσσα ή άλλα θέματα αλλά ο Νίκος π.χ. κάθεται να τους απαντήσει όσο κι αν είναι βαρετό. Όσο κι αν μοιάζει χωρίς νόημα, εντούτοις μπορεί να βοηθήσει.

    Άλλωστε όλες οι κατηγορίες fake news ενδιαφέρουν την παγκόσμια κοινότητα ακριβώς διότι μπορεί να παρασύρουν σε σφάλματα, κάποιες φορές ολέθρια, όπως με τα εμβόλια. Πριν λίγα χρόνια π.χ. είχαμε ένα φαινόμενο επιστημονικής στράτευσης και είχαμε φτάσει στο σημείο να μην ξέρουμε αν η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται, μένει σταθερή ή μειώνεται.

    Όσο λοιπόν κι αν βαριέται κάποιος, οφείλει να το κάνει, ειδικά όταν το θέμα παίρνει διαστάσεις, όπως η περίπτωση Τσόλκα. Διότι όσο δεν γίνεται, τόσο αυτός θα αποθρασύνεται. Τουλάχιστον όποιος γνωρίζει ένα αντικείμενο καλά, μπορεί με μια ματιά σχεδόν να βρει το σημείο ή τα σημεία που γίνεται η απάτη ή το σφάλμα αν δεχτούμε ότι δεν είναι εκ προθέσεως απατεώνας και μπορεί να επικεντρωθεί σε αυτά.

    Φυσικά, εκ πρώτης όψεως όλοι αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, διότι μια παγκόσμια συνωμοσία επιστημόνων ενάντια στον… Τσόλκα, δεν γίνεται πιστευτή. Και μόνο η εγωιστική πλευρά του ανθρώπου και η απόδειξη ότι μέσα στην ιστορία αναδείχθηκαν αλήθειες ακόμα και μέσα σε πάσης φύσεως ολοκληρωτικά καθεστώτα που τιμωρούσαν με θάνατο και βασανιστήρια όποιον τολμούσε να μιλήσει, αρκεί να μας πείσει ότι πολλοί θα είχαν αποδείξει τα σφάλματα της Σχετικότητας που ισχυρίζεται ο Τσόλκας εδώ και πολλά χρόνια, είτε από αγάπη για την αλήθεια, είτε από αγάπη για την δόξα.

  171. Γιάννης Ιατρού said

    159: Πέδη, καταβιβάσατε απ΄ εδώ. Ο Σταύρος κι εγώ το έχει πεί πολλές φορές, πως το βρίσκουμε… 🙂 Αλλά δεν προσέχεις!

  172. Γιάννης Ιατρού said

    171 (συνέχεια): Επειδή μερικοί μπορεί να μην έχουν πρόσβαση (π.χ. να τους την έχουν «κόψει» ο πάροχος ή το firewall) στον σύνδεσμο που έδωσα για το άρθρο, εδώ μιά βοηθητική… διεύθυνση 🙂

  173. Alexis said

    #155: Με το συμπάθειο ρε παιδιά, αλλά τι πα να πει «αναστροφή της φοράς κάθε έξι μήνες»;
    Ντεν καταλαβαίνει…

    #162: Άγγελε ήμουν κι εγώ από αυτούς που θεώρησαν λάθος το «εβαδίζομεν». Δεν ξέρω αν είναι τόσο ξεχασμένη η καθαρεύουσα όπως λες, ή η επίδραση της νέας ελληνικής τόσο ισχυρή που μας κάνει κάποιες φορές να αναρωτιόμαστε ποιο είναι το σωστό.
    Πάντως, για να έχει κάποιος στέρεες βάσεις στην καθαρεύουσα πρέπει να την έχει διδαχτεί στο σχολείο (τουλάχιστον), κι εγώ είμαι της γενιάς που δεν έχει διδαχτεί την καθαρεύουσα και τη γραμματική της.

    #141: Να υποθέσω ότι σήμερα θα υποστηρίξεις ένθερμα την αγνή και άδολη ομάδα του Πειραιά κόντρα στους σνομπ «κανονιέρηδες»; 😛

  174. Γς said

    Ξημέρωσε και προσπαθώ να θυμηθώ ποιος είμαι και που πάω…

    Ανοίγω το χαζοκούτι και τον βλέπω να μου κουνάει το δάχτυλο και να λέει μαλακίες.

    Ρε, άντε και γαμήσου πια!

  175. # 141

    Ντριταράστρα (διαγράφεται μια λέξη) Κουβάτσος ουβάτσα : Στενοχωριέμαι όταν χάνει ο Ολυμπιακός από τον Μπάοκ, όχι όταν χάνει από τον Παναθηναϊκό. Μην τρελαθούμε κιόλας…

    Ο βρεμένος το νερό δεν το φοβάται ! 🙂 🙂

  176. argyris446 said

    Reblogged στις worldtraveller70.

  177. Μανούσος said

    Πάντως για να πούμε και του στραβού το δίκιο, ούτε την τρύπα του όζοντος πρόσεξε κανείς τόσα χρόνια, ούτε χίλια δυο άλλα (ειδικά στα φάρμακα…).
    Μη ξεχνάμε τον φοβερό γεωλόγο με τους χάρτες του Σχοινιά που επί Βενιζέλου (Βαγγέλα) απεδείκνυε επιστημονικά ότι μπορεί να γίνει κωπηλατοδρόμιο, διότι κάποτε ήταν μόνο θάλασσα αλλ’ οικτρώς τον διέψευσαν…οι νεκροί με τους τάφους των.
    Επίσης ο Κλαύδιος Πτολεμαίος έμενε ακλόνητος με τις επικυκλικές κινήσεις των πλανητών ή την απόλυτη σφαιρικότητα της γης και τις σφαλερές συντεταγμένες. Ενώ όμως είχαν εντοπιστεί τα λάθη κατά τον πρώιμο ήδη Μεσαίωνα, ουδείς τολμούσε να αμφισβητήσει το επιστημονικό του κύρος, ούτε στην Δύση ούτε στην Ανατολή (που δεν είχε και Ιερά Εξέταση ούτε το Βυζάντιο ούτε το Ισλάμ) προκειμένου να μη γίνει επιστημονικός περίγελως. Κι ο Γαλιλαίος μάλλον συγκρούστηκε με το δόγμα της Επιστήμης παρά με το δόγμα της Εκκλησίας αφού ο Monsignor Francesco Ingoli που ξεκίνησε την διαμάχη με τον Γαλιλαίο ήταν σπουδαγμένος αστρονόμος στην Πάδοβα.
    Δεν λέω ότι ο Τσόλκας έχει δίκιο, άλλωστε όπως ειπώθηκε, οι γνώμες στην επιστήμη δεν είναι καλή ιδέα, αλλά και το παρόν άρθρο γνώμη δεν είναι, πολλώ μάλλον α-φύσικη;
    Ας μη πράττουμε ό,τι λοιδωρούμε ακόμη και αν έχουμε δίκιο, διότι έτσι το δίκιο γίνεται Αιθέρας…

  178. Pedis said

    # 172 – Μερσί Ντοκτέρ, που το έκανες ευκόλως καταβιβάσιμο για το πλατύ κοινό.

  179. Γιάννης Ιατρού said

    178: Νά ΄σαι καλά.
    Για τον αιθέρα ο Brian Koberlein (…ο συγγραφέας του άρθρου στο Forbes, που έβαλε το Κουτρούφι στο #130⏫) έχει γράψει επίσης ένα αρθράκι με τον τίτλο Does the Aether Exist? Hint: No 👍😂.
    Έχει και για την σχετικότητα ένα πετυχημένο και άλλα, κατ΄εμέ, ενδιαφέροντα στην ιστοσελίδα του.😎

  180. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    26. Μήτσκος
    Μπήκα από περιέργεια να διαβάσω το «1ο πείραμα». Αρχίζει ως εξής:
    «Ας υποθέσουμε σχ. 1, ότι έχουμε δύο αεροπλάνα Α και Β (μαχητικά, μεταφορικά ή επιβατηγά δεν έχει σημασία)». Εκεί το άφησα…

    Πολύ καλά έκανες, βέβαια! Εγώ προχώρησα και λίγο παρακάτω…
    Είδα και τις 124 (!) εφευρέσεις του κ. Τσόκλα (όχι όλες, φυσικά…)
    Η εφεύρεση ΧΤ-99, είναι ’’όλα τα λεφτά’’! Μου θύμισε τα παιδικάτα μου, τότε που οι σόλες των παπουτσιών στερεώνονταν με πρόκες και συχνά κάποια ξεπρόβαλε μέσα στο παπούτσι, τρυπώντας μου ανελέητα την πατούσα!
    Και, συνειρμικά, τον διάσημο: 🙂

    Τέλος πάντων, για να μην λέω πολλά, τείνω να συμφωνήσω με τον ΓιώργοΜ (σχ.99), ότι η περίπτωση εμπίπτει στη σφαίρα των ψυχικών-ψυχολογικών επιστημών.

    Να επισημάνω μόνο -αφού λεξιλογούμε όποτε δίνεται ευκαιρία- δύο πράγματα:
    α. Τα κείμενά του βρίθουν από ασυνταξίες και –πιθανότατα- από λανθασμένη χρήση ορολογίας.
    β. Κάπου στο τέλος κάποιων πειραμάτων γράφει: «Υ.Γ.: Στο πείραμα ΧΤ, τα κεφαλαία γράμματα Χ και Τ είναι, τα αρχικά γράμματα των ελληνικών λέξεων Χρήστος Τσόλκας.»
    Εννοεί, προφανώς, ελληνικής προέλευσης λέξεις.
    Και καλά ο Χρήστος, αλλά και ο Τσόλκας;!

    106, Pedis(τέλος)
    Αυτό το τελευταίο, ενισχύει την άποψη ότι τα υποσύνολα των μεν και των δε, όπως τα αναφέρεις, έχουν ισχυρή αλληλεπικάλυψη –και μάλλον τείνουν να ταυτιστούν. 🙂

  181. Avonidas said

    #170. Δεν έχει νόημα μια (ακόμη) απάντηση στον Τσόλκα – κι επιπλέον οι Τσόλκες είναι λεγεώνα, είναι πρακτικά αδύνατο ν’ ασχοληθούμε με τον κάθε παλαβό που γράφει ό,τι κατεβάσει η κούτρα του. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να τραβήξει κανείς το αυτί στην ΕΕΦ, που τον προωθεί.

    Πράγματι μπορεί κανείς με μια ματιά να εντοπίσει τα λάθη του Τσόλκα, αν και εδώ ο όρος «λάθη» είναι επιεικής: από τα αριθμητικά και λογικά λάθη στις πράξεις, την παρερμηνεία της Σχετικότητας, τα «πειράματα» που προτείνει, που είναι προσβολή στην εφευρετικότητα και τη νοημοσύνη των επιστημόνων που επινόησαν υπέροχα πειράματα όπως των Michelson-Morley (φαντάζεται κανείς πως απλά «κοιτάς και βλέπεις» πράγματα στο εργαστήριο; Έχει κανείς την εντύπωση ότι ένα πείραμα μπορεί να σχεδιαστεί χωρίς το θεωρητικό υπόβαθρο που θα υποδείξει τι μπορεί να μετρηθεί και τι πρέπει να αποκλειστεί μέσω του σχεδιασμού; )… είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό να βλέπεις αυτή την προχειρότητα και την ατζαμοσύνη να γίνεται δεκτή στο τραπέζι του επιστημονικού διαλόγου, ίσα κι όμοια με τη δουλειά ανθρώπων που μόχθησαν για χρόνια να μάθουν και να κερδίσουν το δικαίωμα να ομιλούν.

    Δεν είναι όμως θέμα βαρεμάρας. Για να μιλήσω πιο προσωπικά, είναι κυρίως η συναίσθηση του κοινού στο οποίο απευθυνόμαστε που κάνει το εγχείρημα σισύφειο. Ήδη από τα σχόλια που σταχυολόγησα εδώ και στο ylikonet, τις παραινέσεις να μην «φιμώνουμε» τον Τσόλκα, να είμαστε «ανοιχτοί» και «πλουραλιστές» (ανοιχτοί στο αποδεδειγμένα λάθος, να υποθέσω), καταλαβαίνει κανείς με ποια κριτήρια θα κριθούν οι απαντήσεις μας. Ο επιστημονικός αναλφαβητισμός είναι διάχυτος, το ευρύ κοινό έχει μεσάνυχτα με ποια στάνταρ πρέπει να κριθούν τα θεωρητικά επιχειρήματα, τι συνιστά πειραματική μαρτυρία, ποια είναι η σχέση της υπάρχουσας πειραματικής μαρτυρίας με την πιθανή μελλοντική, πώς ενημερώνεται το σώμα της επιστήμης, τι είναι αληθοφανές, τι απίθανο και τι αδύνατο.

    Πάνω απ’ όλα αυτό που είμαι απρόθυμος να κάνω είναι να βασίσω την κριτική στον Τσόλκα στις «περγαμηνές», στις ακαδημαϊκές καρέκλες και στην αυθεντία. Αυτή δεν είναι καλή τακτική για τις φυσικές επιστήμες. Η ηγεσία της ΕΕΦ τις έχει τις περγαμηνές, κι όμως παράγει ασυναρτησίες του χειρίστου είδους. Το πρόβλημα με τον Τσόλκα δεν είναι ότι είναι «αουτσάιντερ» στη Φυσική, είναι ότι είναι παντελώς αδαής και ακατάρτιστος, και αρνείται να συνδιαλλαγεί με τους γνώστες και να διορθωθεί. Και το πρόβλημα με το κοινό που οφείλουμε να προστατεύσουμε από τους Τσόλκες δεν είναι ότι δεν ξέρει φυσική, είναι ότι δεν έχει μάθει να αναγνωρίζει τα καμπανάκια της εξώφθαλμης επιστημονικής ασχετοσύνης.

  182. Γιώργος said

    Μπήκα στο πρώτο πείραμα και γέλασα πολύ!
    Αναφέρει ότι οι ταχύτητες των σημάτων είναι c-u και c+u, σε αντίθεση με την ειδική θεωρία της σχετικότητας (που σύμφωνα με αυτή, που έχει επαληθευτεί πειραματικά, και για τις δυο περιπτώσεις είναι c), για να αποδείξει ότι δεν ισχύει η ειδική θεωρία της σχετικότητας!!!

  183. Avonidas said

    #180. Ο vagelford ήδη επισήμανε το βασικό λάθος στο «πείραμα του ηλεκτρικού αγωγού» (Πείραμα 16), αλλά μάλλον πέρασε απαρατήρητο, οπότε ας το διευκρινίσω.

    Ο Τσόλκας ζητάει να φανταστούμε τα ηλεκτρόνια να κινούνται μέσα σ’ έναν αγωγό που διαρρέεται από ρεύμα με μια ορισμένη ταχύτητα (που ήδη είναι μια απίστευτα χοντροκομμένη ανοησία, γιατί τα ηλεκτρόνια δεν είναι φορτισμένα μπαλάκια που κινούνται στρωτά, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης). Ας σημειώσουμε ότι αυτή η ταχύτητα, αν την υπολογίσουμε, είναι παραπλήσια εκείνης του σαλιγκαριού που σέρνεται πάνω σε post-it – αυτό που κυρίως δημιουργεί ακόμα και το ισχυρότερο ρεύμα δεν είναι η ταχύτητα, αλλά το πλήθος των φορτίων.

    Ως γνωστόν, τα κινούμενα φορτία συνιστούν ηλεκτρικό ρεύμα, και το ηλεκτρικό ρεύμα παράγει μαγνητικό πεδίο. Ένα σταθερό ρεύμα κινούμενο σε έναν ευθύγραμμο αγωγό παράγει μαγνητικό πεδίο που περιβάλλει κυκλικά τον αγωγό, και μπορεί να ανιχνευτεί με μια μαγνητική βελόνα (πυξίδα). Ο Τσόλκας, τώρα, προτείνει να κινήσουμε τη βελόνα παράλληλα στον αγωγό, με την ταχύτητα που ρέουν τα ηλεκτρόνια. Επομένως, αφού η βελόνα θα «βλέπει» τα φορτία ακίνητα, δεν θα υπάρχει στο σύστημα της κινούμενης βελόνας ηλεκτρικό ρεύμα, άρα δεν θα υπάρχει και μαγνητικό πεδίο. Κι εφόσον, με βάση τη Σχετικότητα, το σύστημα της κινούμενης βελόνας είναι φυσικά ισοδύναμο με το «ακίνητο» σύστημα του τραπεζιού, μπορούμε να εφαρμόσουμε τον νόμο των Biot-Savart και να συμπεράνουμε ότι, όντως, η κινούμενη βελόνα δεν θα εκτραπεί.

    Τώρα, *υποθέτω* ότι με βάση την «αιθερική θεωρία» του Τσόλκα η κινούμενη βελόνα θα πρέπει να βλέπει μαγνητικό πεδίο, γιατί, *υποθέτω*, η ταχύτητα των φορτίων θα πρέπει να μετρηθεί όχι ως προς τη βελόνα αλλά ως προς τον αιθέρα, που *υποθέτω* είναι ακίνητος ως προς τη Γη. Δεν έχει όμως καμιά σημασία, γιατί όπως επισήμανε κι ο vagelford, ΗΔΗ η Σχετικότητα, και μάλιστα η συνήθης Γαλιλαϊκή Σχετικότητα, μας λέει ότι προφανώς η βελόνα ΒΛΕΠΕΙ ρεύμα – εκείνο των θετικών ιόντων στον αγωγό, που έχουν ακριβώς ίσο και αντίθετο φορτίο με τα ηλεκτρόνια, και κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Η κινούμενη βελόνα, λοιπόν, θα δει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο ρεύμα που θα έβλεπε και η ακίνητη, κι επομένως το «παράδοξο» που επισημαίνει ο Τσόλκας εξανεμίζεται. Στην πραγματικότητα, ήταν ακριβώς τέτοιου είδους συλλογισμοί – η εξάρτηση των ηλεκτρομαγνητικών φαινομένων μόνο από τη σχετική κίνηση των φορτίων – που αποτέλεσαν τη βάση για το περίφημο πρωτόλειο άρθρο του 1905 του Αϊνστάιν για τη Σχετικότητα.

    Παρόμοια χοντρά λάθη ανάλυσης βρίσκει κανείς σε ΟΛΑ τα πειράματα που προτείνει ο Τσόλκας – κι αυτά που βρίσκονται τώρα στη σελίδα του κι αυτά που μπορεί να βρει κανείς μόνο με το wayback machine. Χρόνια πριν, έχοντας πλήρη άγνοια κινδύνου, του είχα στείλει τα λάθη του σ’ ένα από αυτά με το πραγματικό μου ονοματεπώνυμο. :-/

  184. Γιάννης Ιατρού said

    ..έχοντας πλήρη άγνοια κινδύνου.. 😂😂😂👍

  185. vagelford said

    #177. «Επίσης ο Κλαύδιος Πτολεμαίος έμενε ακλόνητος με τις επικυκλικές κινήσεις των πλανητών ή την απόλυτη σφαιρικότητα της γης και τις σφαλερές συντεταγμένες. Ενώ όμως είχαν εντοπιστεί τα λάθη κατά τον πρώιμο ήδη Μεσαίωνα, ουδείς τολμούσε να αμφισβητήσει το επιστημονικό του κύρος, ούτε στην Δύση ούτε στην Ανατολή (που δεν είχε και Ιερά Εξέταση ούτε το Βυζάντιο ούτε το Ισλάμ) προκειμένου να μη γίνει επιστημονικός περίγελως.»

    Δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπήρχαν σοβαρά επιχειρήματα γιατί το σύστημα του Πτολεμαίου ήταν προτιμότερο από το σύστημα του Αρίσταρχου. Τα πρώτα στοιχεία που άρχισαν να κλονίζουν το μοντέλο εμφανίζονται με τις παρατηρήσεις του Τύχο και το μοντέλο του Κέπλερ και τις παρατηρήσεις και τα πειράματα του Γαλιλαίου.

    Τα δύο βασικά στοιχεία που στήριζαν το μοντέλο του Πτολεμαίου ήταν το εξής 1, ότι η Γη δεν φαινόταν να κινείται. Τόσο από την καθημερινή εμπειρία πάνω στη Γη όσο και από την παρατήρηση του ουρανού, όπου δεν ήταν ορατή κάποια παράλλαξη. Έτσι, το μοντέλο του Αρίσταρχου που χρησιμοποιούσε κυκλικές τροχιές και επικύκλους για τους πλανήτες δεν προσέφερε κανένα πλεονέκτημα έναντι του μοντέλου του Πτολεμαίου και υστερούσε και θεωρητικά/εμπειρικά.

    Ο Γαλιλαίος έδωσε το θεωρητικό υπόβαθρο για να λυθεί το πρόβλημα της μη αντίληψης της κίνησης της Γης (ισοδυναμία των αδρανειακών συστημάτων) και έδωσε και παρατηρήσεις που έρχονταν κόντρα στο θεωρητικό υπόβαθρο του μοντέλου του Πτολεμαίου (κρατήρες στη Σελήνη, φεγγάρια του Δία, φάσεις της Αφροδίτης), και ο Κέπλερ με τις ελλειπτικές τροχιές έδωσε ένα πολύ απλούστερο μοντέλο για την κίνηση των πλανητών και από του Αρίσταρχου και από του Πτολεμαίου. Φυσικά, η παράλλαξη που θα έλυνε ξεκάθαρα το πρόβλημα με τη μία δεν ήταν δυνατόν να μετρηθεί πριν τα 1800.

  186. Avonidas said

    #184. Όχι, σοβαρά, θα ήθελες να ξέρει ένας τέτοιος τύπος πού να σε βρει; Όταν μάλιστα είσαι ακόμα προπτυχιακός φοιτητής.

  187. Avonidas said

    #185. Να συμπληρώσω ακόμη ότι δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο αν ο Πτολεμαίος εισήγαγε το σύστημά του ως ρεαλιστική ερμηνεία του πώς πραγματικά είναι δομημένο το πλανητικό σύστημα, ή απλώς ως μαθηματικό σύστημα συντεταγμένων για την κωδικοποίηση των κινήσεων των ουρανίων σωμάτων. Οι επίκυκλοι μπορούν εξίσου καλά (ή και καλύτερα) να θεωρηθούν ως μια ανάλυση Fourier των αρκετά περίπλοκων κινήσεων που παρατηρεί κανείς από τη Γη.

    Και, στην πραγματικότητα, οι Προτεστάντες ήταν το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εχθρικοί προς μια κινούμενη Γη όπως κι οι Καθολικοί.

    Το πραγματικά ουσιώδες ήταν ότι μια μικρή Δημοκρατία εκεί στη Βόρεια Θάλασσα ήταν διατεθειμένη να δημοσιεύσει τα συγγράμματα οποιουδήποτε, όσο αιρετικά κι αν έμοιαζαν. Κάπως σαν την ΕΕΦ, δηλαδή 😆

  188. sarant said

    Κι άλλο ένα της ΕΕΦ

    https://thepressproject.gr/i-gynekies-antidrasis-os-alligoria-gia-tin-katanoisi-tis-fysikis-se-scholia/?fbclid=IwAR1sh9BTXSxeJ44ajn1OYBQEBOIAEJMGd2VNyePvFm2oVoHzspQtg50Jgfc#.Xk6gaa5e1pc.facebook

  189. Avonidas said

    #188. Έχεις βαλθεί να καταστρέψεις ολοσχερώς την ψυχική μου ισορροπία, έτσι δεν είναι;

  190. Pedis said

    # 188 – εκτός από τη οικτρή σύλληψη του θέματος, χρησιμοποιούν την έκφραση του/της περνάει «αρνητική ενέργεια» …

    τόση ξεφτίλα οι αγράμματοι!

  191. sarant said

    189 Τώρα ήρθε στην επιφάνεια -το έβαλα για την πληρότητα του άρθρου

  192. Pedis said

    Νικοκύρη, έγκριση

  193. Αγγελος said

    Αλέξη (173), δεν ννοώ τίποτα βαθυστόχαστο μιλώντας για «αντιστροφή της φοράς». Φαντάσου μια κυκλική κίνηση πάνω στην οθόνη σου, π.χ. της άκρης του λεπτοδείκτη του ρολογιού. Όταν βρισκεται στο 12, κινείται με μια ορισμένη ταχύτητα προς τα δεξιά. Όταν βρίσκεται στο 6, κινείται με την ίδια ταχύτητα προς τα αριστερά, έχει αναστρέψει δηλαδή τη φορά της κίνησής του.
    Η Γη κινείται σχεδόν κυκλικά γύρω από τον Ήλιο με 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Η κατεύθυνση της ταχύτητας αυτής μεταβάλλεται φυσικά συνεχώς, και έπειτα από μισό πλήρη κύκλο (έξι μήνες) θα έχει εντελώς αντιστραφεί. Και ο Ήλιος βέβαια κινείται μέσα στο Σύμπαν (ακίνητο τίποτα δεν είναι), αλλά θα ήταν νοητό αυτή τη στιγμή η συνισταμένη των κινήσεων της Γης γύρω από τον Ήλιο, του Ήλιου ως προς το κέντρο του Γαλαξία, του Γαλαξία μας ως προς… ό,τι άλλο θέλετε, να την αφήνει ακίνητη ως προς τον αιθέρα, ό, τι κι αν ειναι αυτός. Σε έξι μήνες όμως, η φορά της κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο θα έχει αντιστραφεί — οπότε δεν μπορεί να εξακολουθεί να είναι ακίνητη ως προς τον αιθέρα! Αυτά τα 60 χιλιόμετρα την ώρα αλλαγή στην ταχύτητα της Γης είναι 0,02% της ταχύτητας του φωτός και θα ήταν δυνατόν να μετρηθεί με το ευαίσθητο πείραμα των Michelson-Morley αν υπήρχε ο αιθέρας και ήταν ακίνητος.
    (Η προφανής εξήγηση, ότι η Γη συμπαρασύρει τον γύρω και μέσα της αιθέρα στην κίνησή της, ήταν απαράδεκτη για άλλους λόγους, οπότε προτού δώσει τη σωστή εξήγηση του αρνητικού αποτελέσματος ο Αϊνστάιν, οι φυσικοί προτιμούσαν να δεχτούν ότι τα σώματα… συστέλλονται κατά την κίνησή τους διά μέσου του αιθέρα ακριβώς τόσο, όσο πρέπει για να βγάζει ακινησία το πείραμα. Συμβαίνει πράγματι αυτό κατά μία έννοια, αλλά που μόνον η ειδική σχετικότητα φωτίζει σωστά.)

    Ίσως αξίζει να τονιστεί ότι αν η γενική σχετικότητα, που είναι βασικά θεωρία της βαρύτητας, σηκώνει λίγο νερό (υπάρχει π.χ. κοσμολογική σταθερά; και τι προσήμου;), και πράγματι ο ίδιος ο Αϊνστάιν προσπαθούσε σ’όλη την υπόλοιπη ζωή του ανεπιτυχώς να την εμπλουτίσει ώστε να εξηγεί και τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, η ειδική σχετικότητα αποτελεί το απολύτως αδιαμφισβήτητο υπόβαθρο όλης της φυσικής, με την ίδια έννοια που η νευτώνεια μηχανική αποτελούσε το υπόβαθρο όλης της φυσικής παλιότερα, και κάθε πείραμα όπου υπεισέρχονται μεγάλες ταχύτητες και μετρήσεις μεγάλης ακρίβειας την επιβεβαιώνει καθημερινώς, με την έννοια που κάθε πείραμα κλασικής φυσικής επιβεβαίωνε τη νευτώνεια μηχανική.

    Αν λέω ανοησίες, ας με διορθώσουν οι ειδικοί! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενώ, αν ο Dicke, o Wheeler ή και ο δικός μας ο Χριστοδούλου (πάλι δείχνω την ηλικία μου με τα ονόματα που επικαλούμαι 🙂 ) πρότειναν κάποια τροποποίηση στη γενική σχετικότητα, θα άξιζε να τους ακούσουν οι ειδικοί (και μόνον αυτοί — είναι κάποια πράγματα που δεν εκλαϊκεύονται, δυστυχώς ή ευτυχώς), αλλά άμα κάποιος Lenard, Vaillant ή Τσόλκας αμφισβητεί την ειδική σχετικότητα, όλοι πρέπει να κουμπώνονται.

  194. voulagx said

    #189 @Avonidas. Για να επανέλθη η ψυχική σου ισορροπία δες το άρθρο για το θεώρημα του Φερμά που είχε δημοσιευτεί και στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΤΕΕ.(όρα #67 του ΣΠ). 🙂
    https://imgur.com/cXBR0nB

  195. voulagx said

    Συμπληρωματικά στο προηγούμενο: https://imgur.com/a/qkMTUtH

  196. Avonidas said

    #194.

  197. Pedis said

    άλλη παπαριά η αλληγορία 9. Πώς η εντροπία αυξάνεται αυθόρμητα στο παιδικό δωμάτιο ως κλειστό σύστημα … επειδή η Κωνσταντίνα τα έχει όλα άνω-κάτω …

    Καλά, τιναιτουτοιρέ!?

  198. sarant said

    192-197 Αυτό το έγκρινα, τα επόμενα δεν θα μπορέσω διότι αναχωρώ για αεροδρόμιο. Τα λέμε αύριο!

  199. voulagx said

    #196 Ωραία, τώρα πάω για σουβλάκια!

  200. Pedis said

    -> 197 – αλληγορία 9:

    την πρόσεξες Αβονίδα;

    Τώρα θα σε αποτελειώσω! 🙂

  201. Avonidas said

    #193. η ειδική σχετικότητα αποτελεί το απολύτως αδιαμφισβήτητο υπόβαθρο όλης της φυσικής, με την ίδια έννοια που η νευτώνεια μηχανική αποτελούσε το υπόβαθρο όλης της φυσικής παλιότερα, και κάθε πείραμα όπου υπεισέρχονται μεγάλες ταχύτητες και μετρήσεις μεγάλης ακρίβειας την επιβεβαιώνει καθημερινώς

    Ε, ναι! Αν δεν ίσχυε η σχετικότητα, τώρα θα έπρεπε να υπάρχει ένας κρατήρας στη θέση του CERN!

    …Βέβαια, δεδομένου ότι από σήμερα το πρωί έχει πέσει όλο το υπολογιστικό του δίκτυο, δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να υπάρχει πραγματικά ένας κρατήρας στη θέση του CERN. Είδωμεν 😛

  202. Αγγελος said

    Διόρθωση: (193) «Αυτά τα 60 χιλιόμετρα την ώρα το δευτερόλεπτο αλλαγή στην ταχύτητα της Γης…»

  203. Avonidas said

    «Το σχόλιό μου περιμένει έγκριση», αλλά δεν είδα να έγραψα κάτι ύποπτο…

  204. Αγγελος said

    (188) Θα τραβήξω τα βυζιά μου, και όχι για τον (υπαρκτό) «σεξισμό»!
    ΕΝΑΣ βλαμμένος να υπάρχει και να γράφει, εντάξει. Μια δήθεν «Ενωση Ελλήνων Φυσικών», που δεν μπορεί να αποτελείται γμτ μόνο από βλαμμένους, να γράφει τέτοια πράματα σε δημοσιεύσεις με εκλαϊκευτικό σκοπό, απευθυνόμενες μάλιστα (υποθέτω) σε παιδιά του σχολείου, και να προσπαθεί να εξηγήσει ανθρωπομορφικά τη διατήρηση της ενέργειας με διατήρηση «αρνητικής» (ψυχολογικής) «ενέργειας» και την εντροπία με δαπάνη «ενέργειας σκέψης» — ε, άει σιχτίρ! Κάντε κάτι, όσοι είστε μέλη της — αν είστε, και γραφτείτε, όσοι φυσικοί δεν είστε, να ανατρέψετε την κατάσταση από μέσα 🙂
    (Για την «ενέργεια σκέψης» και την εντροπία, ναι, έχω ακούσει για τον δαίμονα του Μάξουελ. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως παρά να κυκλοφορούν μαλακίες — και μετρώ τα λόγια μου — μερικά πράματα ας μην εκλαϊκεύονται. Και άλλο εκλαΐκευση, κι ας λέγεται vulgarisation στην Εσπερία, και έλλο εκχυδαϊσμός…)
    Δεν είμαι φυσικός, δεν είμαι εκπαιδευτικός, δεν έχω καμία ανάμιξη σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά έχω γίνει έξαλλος, όπως ούτε ο Πολυώνυμος δεν με κάνει 🙂 Πρέπει να μου έχει ανέβει η πίεση…

  205. Pedis said

    Δεν υπάρχει τρόπος να αποκλειστει η πρόσβαση στα σχολεία σε αυτούς τους άσχετους … ;

  206. Pedis said

    Και να δειτε που δεν θα είναι καν προιόν δικό τους … να πει κανείς, τουλάχιστον κάθισαν και κόπιασαν … και η μαλακία θέλει κάποιον κόπο …

    κάνα αμερικάνικο θα έχουν κοπιάρει.

  207. Μαρία said

    188
    https://tvxs.gr/news/ellada/i-pseydoepistimi-den-exei-thesi-sta-sxoleia-binteo

  208. Avonidas said

    #204. Κάντε κάτι, όσοι είστε μέλη της — αν είστε, και γραφτείτε, όσοι φυσικοί δεν είστε, να ανατρέψετε την κατάσταση από μέσα 🙂

    Δεν υπάρχει περίπτωση. Αλλά ότι θα τους κράξουμε εννοείται, δεν είναι πλέον ανεκτή αυτή η κατάσταση.

  209. Μαρία said

    205
    Δες εδώ στο τέλος https://tvxs.gr/news/ellada/meta-tis-parathriskeytikes-organoseis-tis-kerameos-kai-seksistika-fylladia-fysikis-sta-s
    και λινκ στο 207.

  210. spiridione said

    25-7-2019
    Διευκρινήσεις:
    Η ΕΕΦ πρωταγωνίστρια στην Επιστήμη της Φυσικής
    Έναν ακριβώς χρόνο μετά το 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΕΕΦ στη Θεσσαλονίκη, όπου τα τμήματα Φυσικής της Χώρας μας είχαν σημαντική συμβολή στην επιτυχία του, αναγκάζομαι να σας γράψω για να σας ενημερώσω για τις συνεχιζόμενες επιθέσεις που δέχεται το ιστορικό σωματείο της Ε.Ε.Φ.
    Αναγνωρίζουμε βέβαια ότι έχουν γίνει κάποια λάθη, για τα οποία κανείς μας δεν τα υποτιμά, όμως μια μεγάλη ομάδα συναδέλφων και εθελοντών σε όλη τη χώρα αγωνίζεται για να περιοριστούν αυτά στο μέτρο του δυνατού. Δεν αρκεί σίγουρα η δικαιολογία «όποιος εργάζεται κάνει λάθη» αλλά μέσα από τις εκατοντάδες δράσεις μας, τα εκατοντάδες άρθρα του περιοδικού, ή τις εργασίες συνεδρίων, κάποιες σίγουρα δεν ανταποκρίνονταν στο επίπεδο που θέλουμε να φτάσει η ΕΕΦ.
    Κάνουμε την αυτοκριτική μας, ζητούμε τη κατανόηση από τους συναδέλφους και όποιον καλόπιστο φίλο μας προβληματίσαμε και κοιτάμε μπροστά την επόμενη μέρα προκειμένου να μην επαναληφθούν ανάλογα περιστατικά. Στα πλαίσια λοιπόν αυτά θέλω να γνωρίζετε ότι:
    α) Δημιουργείται ομάδα από πρώην προέδρους της ΕΕΦ και έγκριτους επιστήμονες οι οποίοι θα ελέγχουν κάθε μας έκδοση.
    β)Το περιοδικό μας στελεχώθηκε με καθηγητές πανεπιστημίου, εγνωσμένου κύρους, ώστε να περιορίσουμε την πιθανότητα να περάσει μελλοντικά κάποιο επιστημονικά ατεκμηρίωτο άρθρο.
    γ) Ενδυναμώνουμε τη γραμματεία μας και την ιστοσελίδα μας προκειμένου να περιορίσουμε κάποια λάθη.
    https://www.eef.gr/articles/dieukriniseis-i-eef-prwtagwnistria-stin-epistimi-tis-fusikis-

    Φαντάσου δηλαδή και να μην αγωνίζονταν

  211. Avonidas said

    #210. Δημιουργείται ομάδα από πρώην προέδρους της ΕΕΦ

  212. Avonidas said

    #197. Το συγκεκριμένο μου φαίνεται το πιο αθώο απ’ όλα, και ο Χώκινγκ έδινε παρόμοια παραδείγματα για την εντροπία. Το ότι το δωμάτιο το έχει άνω-κάτω η Κωνσταντίνα κι όχι ο Κωστάκης είναι πταίσμα.

    Αλλού εντοπίζω εγώ την πατάτα: για ποια «έξωθεν παρέμβαση» μιλάνε; Δεν μπορεί να εννοούν τον ήλιο, γιατί λένε ότι κι αν τον συμπεριλάβεις μειώνεται η εντροπία (εκτός κι αν δεν προσέχουν καν τι γράφουνε).

    Σε κάθε περίπτωση, σαφώς αν συμπεριλάβεις τον Ήλιο αυξάνεται η συνολική εντροπία: ο Ήλιος ακτινοβολεί τεράστιες ποσότητες ενέργειας στο κενό του διαστήματος. Το ίδιο κι η Γη, με τη μορφή θερμικής ακτινοβολίας.

  213. Pedis said

    Το σχόλιο τόπιασε η μαρμάγκα, ο Νικοκύρης μας εγκατέλειψε κι ο Αβονίδας θα πάρει σχόλιο στο 212 αύριο …

  214. Pedis said

    # 209 – κάτι κινείται …

    # 212 – στο συστημα (δωμάτιο + Κωνσταντίνα ακατάστατη) δεν αυξάνεται η εντροπία επειδή είναι απομονωμένο … ειναι μπαρούφα η σύλληψη απ’όπου κι αν την πιάσεις.

    Δεν γνωρίζω τι παράδειγμα χρησιμοποιεί ο Χώκιν που αναφέρεις …

    Από τον ήλιο μεταφέρεται στη γη ενέργεια χαμηλής εντροπίας και την πληρωνει το σύμπαν: να ένα παράδειγμα εξτερνάλιτιζ! 🙂

  215. sarant said

    214 Ορίστε ρε, ξενυχτάμε για να σε απομαρμαγκώνουμε

  216. Pedis said

    # 215 – το εκτιμώ βαθυτατα!

  217. Avonidas said

    Δεν γνωρίζω τι παράδειγμα χρησιμοποιεί ο Χώκιν που αναφέρεις …

    Τίποτα το εξεζητημένο. Υπολογίζει ποση πληροφορία περιέχεται στο Χρονικό του Χρόνου, και λέει οτι, αν διαβάσουμε το βιβλίο και θυμόμαστε την κάθε λέξη, θα έχουμε μειώσει την εσωτερική εντροπία μας κατά το αντίστοιχο ποσό. Αλλά, λέει, στο χρόνο που θα μας πάρει να το κάνουμε αυτό, θα έχουμε μεταβολισει και αποβάλει σε μορφή θερμότητας πολλαπλάσια ενέργεια, αυξάνοντας ετσι την εντροπία του περιβάλλοντος.

    Δεν ειναι κι άσχημη περιγραφή. Αν και δεν εχω αποφασισει ακομα αν για τον μη ειδικο ειναι πιο διαφωτιστική η στατιστική περιγραφή της εντροπίας ως απώλεια πληροφορίας, ή η θερμοδυναμική ως υποβάθμιση της διαθέσιμης ενέργειας. Αν πιστέψουμε τον Φον Νόιμαν και τη συμβουλή που εδωσε στον Shannon, κανεις δεν ξερει τι στο καλό είναι η εντροπία 🙂

  218. Περιονουσκιας said

    193. «Αν λέω ανοησίες, ας με διορθώσουν οι ειδικοί!» !!! Μα πόσο πιο ειδικοί, Άγγελε;

    198. Τι είναι το «έγκρινα»;

  219. Περιονουσκιας said

    218-198. Άκυρο…

  220. Νίκος Κ. said

    Σχετικά με τα «επιτεύγματα» της εταιρείας που ονομάζεται «Ένωση Ελλήνων Φυσικών»:

    Η ψευδοεπιστήμη συναντά την Ακροδεξιά. Ελλάς Ελλήνων Μεταφυσικών
    https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/183710_i-pseydoepistimi-synanta-tin-akrodexia-ellas-ellinon-metafysikon

    Ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, έστω και με ασυγχώρητη καθυστέρηση, «ενημέρωσε πως δεν πρόκειται να αναλάβει εκ νέου η συγκεκριμένη Ένωση τους μαθητικούς διαγωνισμούς Φυσικής».
    https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/190422_telesigrafo-gabrogloy-pros-tin-enosi-ellinon-fysikon

    Τι θα κάνει άραγε η κα Κεραμέως;

  221. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    #220.
    Ε, ήταν δυνατόν να καθυστερήσει (για αντιρρήσεις δεν το συζητάμε…) το σεβαστό Υπουργείο Παιδείας; Εν προκειμένω η κ. Ζαχαράκη.

    Click to access Egkrisi_gl_2020.pdf

  222. Γς said

    Να που μας προέκυψε κι ένας Έλληνας αστροφυσικός «εξωγήινος», που αναλύει το ξαφνικό σήμα από το υπερπέραν

    https://www.protothema.gr/technology/article/977160/xafnika-erhetai-sima-apo-to-uperperan-kai-to-analuei-ellinas-epistimonas/

    Και θυμήθηκα τον ερασιτέχνη Κώστα των FM που έψαχνε για σήματα των εξωγήινων πολιτισμών

    https://caktos.blogspot.com/2014/06/seti.html

  223. Pedis said

    Τι γίνεται βρε Νικοκύρη με τη μαρμάγκα σε αυτό το νήμα. Ένα στα δύο το πιάνει!;

  224. Pedis said

    A, κατάλαβα, η κακή λέξη εξαιτίας της οποίας μου πιάει τα σχόλια είναι «Κωνσταντινα» επειδή την έχει χρησιμοποιήσει κάποια φορά η δαιμονισμένη ψυχάκιας του ιστολογίου.

  225. Triant said

    Κύριε, κύριε ο διπλανός μου με κοροϊδεύει.

    Αγαπητέ Αβονίδα, επειδή έχω τη μύγα και (ορθώς) μυγιάστηκα θέλω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις.
    Πρώτον, ο επιστημονικός αναλφαβητισμός, στον βαθμό που υπάρχει (και τον οποίο ορθώς εμάντεψες γιατί δεν συνάγεται από τα δεδομένα), δεν είναι θανάσιμο αμάρτημα σε ένα μπλογκ που δεν είναι καταρχήν και κυρίως επιστημονικό οπότε θα έπρεπε να τον περιμένεις και να τον ανέχεσαι.
    Δεύτερον ο Τσόλκας δεν είναι τόσο ευρέως διάσημος ώστε να ξέρουν όλοι πόσο νούμερο είναι και να κρίνουν αναλόγως (αν και αν είχα κάνει ριφρές και είχα διαβάσει το σχόλιο 7 του Νικοκύρη θα το είχα χοντροψυλλιαστεί).
    Και τρίτον, παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να πιστεύω πως το γεγονός ότι μία θεωρία δεν έχει καταρριφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι από μόνο του ακλόνητο επιχείρημα υπέρ της ορθότητάς της.

    Καλημέρα (και νόου χαρντ φήλινγκς).

  226. Pedis said

    # 217 – καλά αυτό το πιάνω ως αλληγορία, ότι όμως η Κωνσταντίνα είναι ασυνέιδητα ακατάστατη για να αυξάνει την εντροπία και αποφασίζει να γίνει συνειδητά τακτική για να τη μειώσει που εννοούν και γράφουν ετούτοι εδώ που ετοίμασαν το φυλλάδιο και το ενέκρινε η ΕΕΦ είναι εκνευριστικά βλακώδες.

  227. sarant said

    223-226 Καλά κατάλαβες

  228. Pedis said

    # 225 – αν δεν απατώμαι αναφέρθηκε και παραπάνω από τον Αβονίδα (;) και θα το επαναλάβω για να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη.

    Οποιαδήποτε θεωρία της φυσικής που

    – έχει επιβεβαιωθεί σε όλες τις βασικές προβλέψεις της με όλο και περισσότερο ακριβή πειράματα και μάλιστα αμέτρητες φορές

    – χρησιμοποιείται καθημερινά και γι αυτο τεστάρεται ως (υπολογιστικό/εννοιολογικό) υπόβαθρο για αλλες θεωριες

    – είναι μέρος της τεχνολογίας

    – και της καθημερινης ζωής με χίλιους τρόπους

    ΔΕΝ καταρρίπτεται, ΔΕΝ είναι δυνατό να αποδειχθεί κάποια στιγμή λάθος. Πώς το λένε; Φοργκέτ ιτ!

    Ενδέχεται σε κάποια περιοχή κλίμακας ενεργειών (ή και, ποιος ξέρει, εντελέως άγνωστων μέχρι τώρα φυσικών φαινομένων) να ξεπεραστεί από μια άλλη «βαθύτερη» και «γενικότερη» θεωρία αλλά, ΠΑΝΤΑ στο προσεγγιστικό όριο της κλίμακας ενεργειών (και φαινομένων) που έχει επιβεβαιωθεί ότι δουλεύει αυτό θα παραμείνει ΠΑΝΤΑ αληθές.

    Φουλστοπ!

  229. Γιώργος said

    (σχόλια 225-228) κάθε φυσική θεωρία μπορεί μόνο να αποδειχθεί ότι είναι λάθος ή για να είμαστε πιο σωστοί να χρειαστεί να τροποποιηθεί ώστε να εξηγεί και κάποιες νέες παρατηρήσεις που δεν μπορούν να εξηγηθούν από την μέχρι εκείνη τη στιγμή παραδεκτή.

  230. Γιώργος said

    Εδώ πάντως που έχει φτάσει η φυσική επιστήμη, η όποια αμφισβήτηση μιας παραδεκτής σήμερα θεωρίας δεν μπορεί να γίνει από τον κάθε κ. Τσόλκα και με τα σκεπτικά που «αναπτύσσει».

  231. ΓΤ said

    #218 β γλωσσική ακτιβιά, αντί του «ενέκρινα»… (ίσως έπαιξε για να μετρηθούν αντιδράσεις)

  232. Triant said

    228:
    Η (προ)τελευταία σου παράγραφος αναιρεί όλες τις προηγούμενες,
    Αλλιώς (τηρουμένων των αναλογιών, όπως καταλαβαίνεις) μπορώ να πω ότι με τις μετρήσεις που κάνω εγώ καθημερινά και επί πολλά χρόνια και με την ακρίβεια που έχουν τα όργανα που διαθέτω, ο ήλιος γυρίζει γύρω από την επίπεδη γή και αυτό δεν καταρρίπτεται από το γεγονός ότι άλλες μετρήσεις πιό ακριβείς λένε άλλα 🙂

  233. Pedis said

    # 232 – αν δεν κάνεις πλάκα με το «αναιρεί», μάλλον δεν καταλαβαίνεις για τί μιλάμε. Αν ισχύει το δεύτερο, σόρρυ.

    # 229 – ο ποππεριανός αφορισμός είναι τρίβιαλλυ σωστός, μα γι αυτό καθόλου παραγωγικός και μάλιστα μπορεί να εποβεί κακός οδηγός στην πράξη.

    Λόγου χαρη, μια θεωρία που έχει περάσει Ν-1 ελέγχους

    (έλεγχος σημαίνει συμφωνία θεωρίας και πειράματος/παρατήρησης με δυνατότητα ελέγχου και μεθόδων βελτίωσης της ακρίβειας των συστηματικών σφαλμάτων και των θεωρητικών προσεγγίσεων από διαφορετικούς μελετητές και πειραματικές διατάξεις)

    και, πιθανά, δεν περνάει τον Νοστό έλεγχο είναι τραγικό σφάλμα (πρακτικό και φιλοσοφικό) να εφαρμοσθεί ο εν λόγω αφορισμός.

    Γενικότερα, ο ποπεριανός αφορισμός δέχεται σιωπηρά ότι το πειραμα είναι ανεξάρτητο από τη θεωρητική κατασκευή και το εννοιολογικό και το υπολογιστικό της υπόβαθρο (που δεν είναι) και ότι το πέιραμα είναι σωστό (δεν είναι δεδομένο, το αντίθετο) ενώ η θεωρία μπαίνει μονάχα στην κρίση «σωστό-λάθος».

    Πρόκειται για χονδροειδή σχηματοποίηση.

  234. Νέο Kid said

    Έχω την εντύπωση ότι «τσολκίζουμε» ελαφρώς τώρα…
    Η Σχετικοτητα ρε παιδιά δεν είναι κάτι «πειραματικά» ή «τεχνολογικά» επιβεβαιωμένο ,μόνο! Στηρίζεται σε ΣΤΕΡΕΑ και ΣΩΣΤΑ μαθηματικά. Έχει στερεότατο δηλαδή θεωρητικό υπόβαθρο. Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ ανατρέπονται!

  235. Pedis said

    Κι επειδή, το βλέπω ότι θα πάμε και στον Κουν, να κανω την προκαταβολή.

    Είχα διαβάσει πολλά και διάφορα για το γνωστό του έργο, από χωρία, συμπεράσματα και μισοαναφορές στο κλασικό του έργο, και πάντα., παρουσιαζόμενα ως το απαύγασμα της αλήθειας και της απόλυτης γενικης αποδοχής της περί της εξέλιξης των επιστημονικών ιδεών.

    Όταν διάβασα μόνος μου το βασικό του έργο, απόρησα, εξεπλάγην και ταράχτηκα …

    Ηρέμησα και ανέκτησα την αυτοπεποίθησή μου όταν βρήκα υποστήριξη από αυτό:

    The Revolution That Didn’t Happen
    Steven Weinberg

    https://www.physics.utah.edu/~detar/phys4910/readings/fundamentals/weinberg.html

  236. vagelford said

    #222. Τον έπιασε στο στόμα του το πθ τον Γιαννιό και τον λέρωσε. Τραγικό.

  237. voulagx said

    Απο το λινκ του ΠΘ του #222:
    «Υπάρχει, λοιπόν, κάτι στο υπερπέραν -ή ίσως και κάποιος- που προσπαθεί να επικοινωνήσει…»
    Λέγεται αυτό; Νόμιζα ότι λέγοντας «υπερπέραν» εννοούμε την μετά θάνατον ζωή κι όχι τους εξωγήινους.

  238. Νέο Kid said

    236. Προσωπικά, δεν διέκρινα κάποιο «λέρωμα» του καθηγητή.
    Το «υπερπέραν» μπορεί να ιδωθει κάτω από ένα ρομαντικό σουρεαλιστικό πρίσμα…
    (Άσε που αν ισχύουν τα Τσόλκεια μαθηματικά , οι υπερφωτεινές ταχύτητες είναι εφικτές…)

  239. ΣΠ said

    195
    Voulagx, πού το βρήκες; Υπάρχουν κάπου άρθρα που έχουν δημοσιευτεί στο ΕΔ του ΤΕΕ; Θα ήθελα να βρω ένα άρθρο του Θεοδόση Τάσιου με γλωσσικό θέμα.

  240. voulagx said

    #239 Το ειχα αποθηκαυμένο στον σκληρο απο το 2006, μαλλον το ειχα βρει στην ψηφιακη βιβλιοθηκη του του ΤΕΕ. Τωρα εδω:
    http://portal.tee.gr/portal/page/portal/press/ENHMEROTIKO_DELTIO βρισκω τα τευχη μεχρι το 2003.

  241. voulagx said

    #239 Τελικα το βρηκα: http://library.tee.gr/digital/endel/2000_2082/endel_2000_2117.pdf
    Υπαρχουν ολα τα παλια τευχη του ΕΔ.

  242. Avonidas said

    #225. Κύριε, κύριε ο διπλανός μου με κοροϊδεύει.

    Μάλλον κάνεις πλάκα, αλλά θέλω να διευκρινίσω ότι όταν μιλάω για επιστημονικό αναλφαβητισμό αυτό δεν είναι κανενός είδους μομφή, είναι μια διαπίστωση. Αν θέλεις δες το περισσότερο σαν αυτοκριτική, ότι εμείς οι επιστήμονες και εκπαιδευτικοί έχουμε αποτύχει να δώσουμε στο ευρύ κοινό τα απαραίτητα εφόδια για να αντιλαμβάνεται την ψευδεπιστήμη.

    Η θέση μου είναι ότι ο επιστημονικός αναλφαβητισμός ΕΙΝΑΙ πρόβλημα, και μεγάλο μάλιστα, σε μια κοινωνία της οποίας η επιστήμη και η τεχνολογία αποτελούν κινητήριες δυνάμεις. Κάθε ενήλικος άνθρωπος, αν και δεν είναι δυνατόν να είναι ειδικός στις επιστήμες πρέπει, τουλάχιστον, να έχει επιμορφωθεί αρκετά ώστε να ξεχωρίζει τον ειδικό από τον τσαρλατάνο. Νομίζω ότι συνειδητοποιούμε αυτή την αναγκαιότητα λίγο-πολύ για κάποιους τομείς της επιστήμης, ιδίως την ιατρική, επειδή συχνά η ζωή μας εξαρτάται από αυτό. Πρόσφατα αρχίσαμε να το ψυλλιαζόμαστε και για ειδικότητες που πριν μας άφηναν αδιάφορους· ας πούμε, αρχίσαμε να ρωτάμε πώς δουλεύει η οικονομία χωρίς να ‘μαστε, ή να θέλουμε να γίνουμε, οικονομολόγοι.

    Εκτιμώ ιδιαίτερα την προσπάθεια του Νικοκύρη στην ανασκευή ανοησιών, και ασφαλώς θα με ευχαριστούσε να κάνω το ίδιο στην ειδικότητά μου, αλλά όσο κι αν ακούγεται δυσάρεστο πρέπει να πω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει από ένα ιστολόγιο. Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα προλαβαίνει κανείς νωρίς. Πρέπει να διδάξουμε την επιστημονική μέθοδο στα σχολεία, και πρέπει να τη διδάξουμε σωστά.

    Δεύτερον ο Τσόλκας δεν είναι τόσο ευρέως διάσημος ώστε να ξέρουν όλοι πόσο νούμερο είναι και να κρίνουν αναλόγως

    Πέντε λεπτά διαγώνιας ανάγνωσης της σελίδας του, σε συνδυασμό με τα εφόδια για τα οποία μιλώ παραπάνω, είναι αρκετά για να βαρέσουν όλα μαζί τα καμπανάκια του τσαρλατανισμού. Χωρίς τα εφόδια αυτά, όμως, ένας λίγο πιο καπάτσος Τσόλκας, που θα πρόσεχε και τη σύνταξη των κειμένων του, θα περνούσε άνετα μέσα απ’ το κόσκινο του μη ειδικού – μπορεί και του ειδικού καμιά φορά.

    Και τρίτον, παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να πιστεύω πως το γεγονός ότι μία θεωρία δεν έχει καταρριφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι από μόνο του ακλόνητο επιχείρημα υπέρ της ορθότητάς της.

    Όχι. Όχι. Όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, όχι. Όχι!

    Σε μεγάλο βαθμό με κάλυψε ο Pedis στα 228, 233 και, κυρίως, 235 (υπέροχο το λινκ του Weinberg, με την ευκαιρια, στο οποίο θα επανέλθω αργότερα). Αλλά εδώ αγγίζουμε την καρδιά του επιστημονικού αναλφαβητισμού, και θέλω να πω κάτι παραπάνω, γιατί το ζήτημα δεν αφορά συγκεκριμένα την περίπτωση του Τσόλκα, ούτε τη Σχετικότητα, αφορά την κατανόηση της φύσης της πειραματικής μαρτυρίας.

    Στον πυρήνα της επιστημονικής κοσμοαντίληψης βρίσκεται η βασική παραδοχή ότι τα φυσικά φαινόμενα αποτελούν ένα αυτοσυνεπές σύνολο: οι ίδιες συνθήκες οδηγούν στα ίδια αποτελέσματα. Τα πειράματα είναι προσεκτικά σχεδιασμένα σύνολα συνθηκών, κάτω από τις οποίες παρατηρούμε τη συμπεριφορά της φύσης. Είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν διάκριση ανάμεσα σε διαφορετικά ενδεχόμενα. Άπαξ κι αυτό γίνει αντιληπτό, είναι αμέσως σαφές ότι η μαρτυρία ενός (επιτυχημένου και ορθώς εκτελεσμένου) πειράματος είναι ακατάλυτη: η φύση δεν πρόκειται «ν’ αλλάξει γνώμη» αύριο· οι πέτρες και τα μήλα θα συνεχίσουν να πέφτουν με τον τρόπο που τα είδαν να πέφτουν ο Γαλιλαίος και ο Νεύτωνας· τα εκκρεμή θα ταλαντεύονται πάντοτε όπως περιέγραψαν ο Χόυχενς και ο Φουκώ· οι ραδιενεργοί πυρήνες θα διασπώνται όπως ακριβώς έκαναν όταν τους μελέτησαν οι Κιουρί και Ζίλαρντ. κ.ο.κ. Η μόνη εναλλακτική είναι να πιστεύει κανείς στη μαγεία ή στα θαύματα.

    Πώς εφαρμόζονται τα παραπάνω στην περίπτωση του Τσόλκα; ο Τσόλκας προτείνει πειράματα που, αν έδιναν τα αποτελέσματα που ισχυρίζεται, θα έρχονταν σε σύγκρουση με την παρατηρημένη συμπεριφορά αμέτρητων πειραμάτων και πρακτικών εφαρμογών που ΗΔΗ έχουν πραγματοποιηθεί. Με άλλα λόγια, ο Τσόλκας προτείνει να ελέγξουμε πράγματα που ήδη έχουν ελεγχθεί. Η απάντηση, επομένως, στις επίμονες επί 20ετία ερωτήσεις του Τσόλκα γιατί δεν θέλουμε να ελέγξουμε τους ισχυρισμούς του είναι, πολύ απλά, ότι το έχουμε ήδη κάνει. Το ότι ο Τσόλκας δεν εννοεί να το κατανοήσει αυτό είναι δικό του πρόβλημα – αν και υποψιάζομαι ότι μια αρτιότερη επιστημονική κατάρτιση θα του το είχε λύσει, αν είναι έντιμος.

    Τώρα, για να είμαι κι εγώ 100% έντιμος, και απολύτως καλυμμένος, πρέπει να πω ότι συνέβη στο παρελθόν να νομίζουμε ότι έχουμε ελέγξει πειραματικά μια υπόθεση και να κάνουμε λάθος. Συνήθως αυτό συμβαίνει όταν κάτι είναι είτε πολύ προφανές είτε πολύ απίθανο για να μας περάσει από το μυαλό στο σχεδιασμό ενός πειράματος. Επίσης μπορεί να συμβεί όταν όλο το θεωρητικό υπόβαθρο σε έναν τομέα είναι τόσο ατελές, ή εσφαλμένο, που αποτυγχάνουμε να λάβουμε υπόψη εξωτερικούς παράγοντες που επηρεάζουν τις μετρήσεις μας. Περιττό να πω ότι οι χοντροκομμένοι ισχυρισμοί του Τσόλκα δεν εμπίπτουν σ’ αυτή την κατηγορία: οι έλεγχοι της Σχετικότητας επί έναν αιώνα και πάνω υπήρξαν εξονυχιστικοί, κι αν είχε υπάρξει μια τέτοια αβλεψία άνθρωποι απείρως πιο καταρτισμένοι θα την είχαν εντοπίσει προ πολλού.

  243. Πέπε said

    @228

    Συγγνώμη αν λέω βλακείες, αλλά:

    Είναι απίθανο μια θεωρία που έχει περάσει όλα αυτά τα τεστ και έχει τεθεί σε εφαρμογή με επιτυχία, να αποδειχθεί τελικά λανθασμένη, και η επιτυχία των τεστ να οφείλεται σε κάτι άλλο που αυτή τη στιγμή ακόμη αγνοούμε; Ότι δηλαδή κάτι άλλο δούλευε σωστά και όχι αυτό που νομίζαμε;

  244. Avonidas said

    #234. Η Σχετικοτητα ρε παιδιά δεν είναι κάτι «πειραματικά» ή «τεχνολογικά» επιβεβαιωμένο ,μόνο! Στηρίζεται σε ΣΤΕΡΕΑ και ΣΩΣΤΑ μαθηματικά. Έχει στερεότατο δηλαδή θεωρητικό υπόβαθρο. Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ ανατρέπονται!

    Η εσωτερική μαθηματική συνέπεια της Σχετικότητας ασφαλώς δεν μπορεί να ανατραπεί – π.χ. η λογική που μας επιτρέπει να περάσουμε από τα 2 αξιώματα της ειδικής σχετικότητας στη μετρική Μινκόφσκι. Αλλά μπορούμε, έστω και δύσκολα, να φανταστούμε τη Σχετικότητα να υποσκελίζεται από κάποια ευρύτερη θεωρία του χωρόχρονου.

    Μια πιθανή εξέλιξη που συζητιέται τις τελευταίες δεκαετίες είναι το ενδεχόμενο ο χωρόχρονος να είναι διακριτός, δηλαδή «κοκκώδης». Αντί, δηλαδή, να υπάρχουν απείρως διαιρετά μήκη και χρονικά διαστήματα, μπορεί να χρειαστεί να «κατασκευάσουμε» τον χώρο και τον χρόνο από διακριτές κυψελίδες. Τα μαθηματικά που θα απαιτούσε μια τέτοια θεωρία είναι διαολεμένα δύσκολα, κι ακόμα δυσκολότερο θα ήταν να γεφυρώσουμε τους μηχανισμούς μιας τέτοιας φυσικής με τις παρατηρήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στις συνηθισμένες κλίμακες (κι όταν λέω συνηθισμένες, εννοώ ότι οι υπο-πυρηνικές κλίμακες για τα δεδομένα μιας διακριτής φυσικής θα ήταν αχανείς). Συνεπώς, ελάχιστη πρόοδος έχει γίνει μέχρι σήμερα, και σχεδόν καμία από ανθρώπους που φιλοδοξούν να έχουν μια παραγωγική καριέρα στη φυσική (ενίοτε πρέπει και να τρώμε). Αλλά αν, κάποτε, μας προκύψει μια τέτοια θεωρία, η Ειδική και η Γενική Σχετικότητα θα πρέπει να ειδωθούν ως μακροσκοπικές προσεγγίσεις της.

  245. Avonidas said

    #243. Αυτό το κάτι άλλο θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τόσο επιτυχημένο όσο και η τρέχουσα θεωρία. Δηλαδή μια γενίκευση.

    Δηλαδή, αν η σχετικότητα εξηγεί το Α, το Β,… το Χ, το Ψ, και σκαλώνει στο Ω,
    κι έρθω εγώ και σου πω «η σούπερ-ντούπερ θεωρία μου δεν μας τα λέει καλά για τα Α-Ψ, αλλά το Ω το ‘χουμε!»

    τότε έχω αποτύχει να προσφέρω μια καλύτερη θεωρία.

    Αλλά εδώ δεν συζητάμε καν γι’ αυτό. Δεν είναι δηλαδή ότι η σχετικότητα σκάλωσε κάπου και ψάχνουμε για εναλλακτικές. Ούτε προτείνεται ένας έλεγχος πέρα από τους ήδη γνωστούς. Απλά προσπαθεί να μας πείσει κάποιος ότι η σχετικότητα δεν δουλεύει εκεί που έχει ελεγχθεί, κι αυτό ναι, είναι αδύνατο.

  246. Pedis said

    # 243 – Θεμιτή η ερώτηση, Πέπε. Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω αργότερα.

    (Βλέπω ότι Αβονίδας έχει γράψει πολλά και ενδιαφεροντα.)

  247. sarant said

    241 Α μπράβο!

  248. ΣΠ said

    244
    Έχω ακούσει για την διακριτή θεώρηση του χωροχρόνου αλλά δεν έχω καταλάβει γιατί προτείνεται κάτι τέτοιο. Δηλαδή ποιο είναι το πλεονέκτημα της διακριτής σε σχέση με την συνεχή θεώρηση όσον αφορά την ερμηνεία των φαινομένων;

  249. ΣΠ said

    241
    Ευχαριστώ.

  250. voulagx said

    #249 Σταύρο, αν βρεις το γλωσσικό άρθρο του Τάσιου κάνε μια ενημέρωση, πλήηζ.

  251. Avonidas said

    #248. Πολύ απέχω απ’ το να είμαι ειδικός στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι ελπίζουμε να αποφύγουμε τους αφύσικους απειρισμούς που εμφανίζονται στο συνεχές της θεωρίας πεδίου. Παρόμοια ζητήματα μας οδήγησαν π.χ. στην ίδια την κβαντική θεωρία (κβάντωση = διακριτοποίηση των ενεργειακών σταθμών).

    Το μεγάλο μειονέκτημα, βεβαίως, είναι ο μαθηματικός πονοκέφαλος που φέρνει η διακριτοποίηση του ίδιου του χώρου: καταστρέφονται συμμετρίες, καταστρέφεται η ομαλότητα, και όπως είπα τα διακριτά μαθηματικά εργαλεία μας βρίσκονται ακόμα στην εποχή των σπηλαίων. Όποιος έχει πάρει ένα εισαγωγικό μάθημα πανεπιστημιακών μαθηματικών ξέρει ότι, αντίθετα προς κάθε διαίσθηση, τα ολοκληρώματα είναι πολύ πιο ευκολοχώνευτα από τα απειροαθροίσματα.

  252. Πέπε said

    245

    Αβονίδα, στην τάξη όλη την ώρα ρωτάω γιατί το ένα και γιατί το άλλο.
    -Πώς γράφεται η τάδε λέξη;
    -Έτσι.
    -Γιατί;
    -Εεμμ, λάθος, αλλιώς γράφεται.
    -Ωραία, γιατί;
    -…
    -Εσύ ο άλλος, συμφωνείς με τον συμμαθητή σου;
    -Ναι.
    -Γιατί;
    -Όχι όχι, δε συμφωνώ!
    -Γιατί;

    Μου ‘χουν τύχει λοιπόν παραδείγματα του εξής τύπου:

    -Σκυλόσπιτο, γιατί με όμικρον το πρώτο;
    -Γιατί ο σκύλος έχει όμικρον.

    Η σωστή απάντηση είναι ότι το -ο- δεν προέρχεται από τον σκύλο. Από το πρώτο συνθετικό παίρνουμε μόνο το θέμα, σκυλ-, και μετά βάζουμε το συνδετικό φωνήεν, που όταν είναι [ο] (που συνήθως είναι) γράφεται με όμικρον. Ο μαθητής όμως, που βασικά ξέρει από απλή συνήθεια ότι γράφεται με όμικρον, προσπαθεί να το ερμηνεύσει με έναν λάθος κανόνα. Αν πάει να επαληθεύσει τον κανόνα με μερικά παραδείγματα ακόμη, είναι πιθανόν, για λόγους καθαρά τυχαίους, να βρει πάλι το ίδιο αποτέλεσμα: και στο τροχόσπιτο όμικρον από το «τροχός», και στο πεζοδρόμιο όμικρον από το «πεζός», άρα να το, δουλεύει!

    Αγνοεί όμως ότι στην πραγμτικότητα κάτι άλλο είναι που δουλεύει (ο κανόνας του συνδετικού όμικρον) και του δίνει τα σωστά αποτελέσματα.

    Ρωτώ λοιπόν: Αυτό που συμβαίνει σ’ ένα τέτοιο στοιχειώδες επίπεδο, είναι πιθανόν να συμβεί και σε επίπεδο ολοκληρωμένων θεωριών, αποδεκτών από την επιστημονική κοινότητα και -κατά τα φαινόμενα- επαληθευμένων στην πράξη;

  253. Triant said

    242:
    Για τον Τσόλκα, παραδέχομαι ότι έπρεπε να έχω καταλάβει περί τίνος πρόκειται από το γεγονός της συγγραφής του άρθρου από τον Νίκο και μόνο. Δεν θα το έγραφε αν το θέμα παιζόταν.

    Για το ‘το γεγονός ότι μία θεωρία δεν έχει καταρριφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι από μόνο του ακλόνητο επιχείρημα υπέρ της ορθότητάς της’, ο αριθμός των καταρριφθεισών θεωριών στη διάρκεια της ιστορίας με κάνουν να εξακολουθώ να το πιστεύω. Προσπάθησε σε παρακαλώ να δείς ότι και τα επιχειρήματα που ανέφερες περιλαμβάνονται στο ενδεχομένως αμφισβητήσιμο σύστημα.

    Υποθέτω ότι συμφωνούμε πως διαφωνούμε 🙂

  254. Avonidas said

    Μόλις έγραψα για τη φύση του πειράματος αίφνης οι σκέψεις μου πήραν να κινούνται σε μια συναρπαστική κατεύθυνση, οπότε θα με συγχωρήσετε που θα γίνω πάλι υπερβολικά τεχνικός.

    Ένα ανησυχητικό ερώτημα είναι: κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα αποτελέσματα ενός πειράματος προδικάζουν τα αποτελέσματα ενός άλλου; Πότε δηλαδή οι συνθήκες είναι αρκετά όμοιες; Το ότι το ερώτημα δεν είναι τετριμμένο το αποδεικνύει η ιστορία ενός νοητικού πειράματος που πρότειναν αρχικά οι Αϊνστάιν/Ποντόλσκι/Ρόζεν για την κβαντική θεωρία, το περίφημο παράδοξο EPR – που τελικά έλαβε σάρκα και οστά ως μια σειρά πειραμάτων κβαντικής συσχέτισης του Alain Aspect.

    Ο Αϊνστάιν προσπαθούσε να αποδείξει ότι κάτι δεν πάει καλά με την κβαντική θεωρία, και συγκεκριμένα την έλλειψη ντετερμινισμού στις μετρήσεις και την αρχή της αβεβαιότητας. Συνέλαβε, λοιπόν, ένα νοητικό πείραμα όπου απομακρυσμένα σωματίδια που ξεκίνησαν την ύπαρξή τους από ένα κοινό σύστημα, και επομένως είχαν συμπληρωματικές ιδιότητες, ανιχνεύονται σε μεγάλες αποστάσεις το ένα από το άλλο, και οι ιδιότητές τους μετρώνται τοπικά.

    Το σκεπτικό του είχε ως εξής:

    1) Η (εδραιωμένη) θεωρία της σχετικότητας μας βεβαιώνει ότι κανένα σήμα δεν μπορεί να μεταδοθεί ταχύτερα από το φως, αλλά

    2) Στις συνθήκες του πειράματος EPR, οι προβλέψεις της κβαντικής θεωρίας απαιτούν απομακρυσμένα σωματίδια να βρίσκονται σε επικοινωνία μεταξύ τους με υπερφωτεινές ταχύτητες· άρα

    3) ένα πείραμα EPR, αν πραγματοποιηθεί, θα διαψεύσει είτε τη θεωρία της σχετικότητας είτε τις προβλέψεις της κβαντικής θεωρίας

    και φυσικά, τα «λεφτά» του Αϊνστάιν ήταν στην υπόθεση ότι θα διαψευστεί η κβαντική θεωρία.

    Όταν το πείραμα όντως πραγματοποιήθηκε, ο Αϊνστάιν εκ πρώτης όψεως πήγε κουβά 😛 διότι τα αποτελέσματα ήταν σε πλήρη συμφωνία με την κβαντική θεωρία. Μια προσεκτικότερη ανάλυση, ωστόσο, μας δείχνει ότι ΚΑΙ η σχετικότητα παραμένει αλώβητη, κι ότι ήταν ο ΙΔΙΟΣ ο συλλογισμός (1)-(3) που ήταν εσφαλμένος! Το αντιδιαισθητικό συμπέρασμα είναι ότι οι συσχετίσεις που παρατηρούνται σε ένα πείραμα EPR δεν είναι του είδους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μεταδώσουν ένα αυθαίρετο μήνυμα με υπερφωτεινή ταχύτητα: ο ιντεντερμινισμός, από τη μία, και οι μη τοπικές συσχετίσεις, από την άλλη, συνωμοτούν για να αποκλείσουν αυτό το ενδεχόμενο.

    Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η φύση μερικές φορές είναι πιο πονηρή απ’ ότι περιμένουμε· και μολονότι η ετυμηγορία του πειράματος παραμένει, πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με την ερμηνεία αυτής της ετυμηγορίας.

  255. Avonidas said

    #253. Μα, αυτό που δεν καταλαβαίνω εγώ είναι τι παραπάνω θα περίμενες να κάνουμε για το ενδεχόμενο να καταρριφθεί η σχετικότητα. Συμφωνούμε, ελπίζω, τουλάχιστον ότι οι προβλέψεις της που έχουν ελεγχθεί δεν γίνεται να καταρριφθούν, αφού αυτό θα σήμαινε ότι η φύση αλλάζει αυθαίρετα από τη μια στιγμή στην άλλη.

    Άρα, τι; Ρωτάς αν στοιχηματίζω ότι η Σχετικότητα έχει απεριόριστη εφαρμοσιμότητα, σε μελλοντικά πειράματα, σε όλες τις κλίμακες, εκεί όπου δεν έχουμε ακόμα κοιτάξει; Όχι, δεν στοιχηματίζω.

    Ρωτάς αν μπορεί να καταρριφθεί με πειράματα εκτελέσιμα στη σχολική αίθουσα; Με κανέναν απολύτως τρόπο, και δε βλέπω τι περισσότερο υπάρχει να πούμε.

  256. Avonidas said

    #253. Επίσης, χρησιμοποιείς τον όρο «κατάρριψη» μ’ έναν εντελώς ασυνεπή τρόπο. Αν το 30,000 π.Χ., καθισμένος στην είσοδο της σπηλιάς μου, πω «λοιπόν, νομίζω πως η Γη είναι επίπεδη!», και μόνο το 300 π.Χ. κάποιος σκαρφιστεί έναν τρόπο να με βγάλει λάθος (η σκιά της Γης πάνω στη Σελήνη είναι κυκλική, δε βλέπουμε πέρα απ’ τον ορίζοντα κλπ.), σημαίνει αυτό ότι η θεωρία μου «άντεξε» 30 χιλιάδες χρόνια, κι όμως μετά από όλον αυτόν τον καιρό καταρρίφθηκε; Όχι, η θεωρία μου άντεξε μόνο από τον πρώτο προτεινόμενο έλεγχο μέχρι την αποτυχία της να περάσει αυτόν τον έλεγχο.

  257. # 255

    Απ’ ό,τι ψιλοθυμάμαι – 40 + πριν χρόνια που είχα ασχοληθεί- δεν ήταν το μοναδικό πείραμα που ο Αϊνστάιν πήγε κουβά στις κόντρες του με την κβαντομηχανική. Δέχομαι ασφαλώς πως το θέμα κουβά είναι και θέμα οπτικής ή μάλλον φιλοσοφικής ή ακόμα καλύτερα (καλά κρυμμένης) θεολογικής άποψης που εκφράζεται στο απλοποιημένο ή θεός ή το χάος, αλλά έλα που το χάος (κβαντομηχανική) είναι εξ ίσου δυσπρόσιτο με τον θεό ενώ σαφώς ποιό ελκυστικό (και ανταποδοτικό) είναι το χάος (άβυσσος λέγεται συχνότερα) του γυναικείου μυαλού με το οποίο προτίμησα να ασχοληθώ αφού καθάρισα το μυαλό μου με το ψάρεμα και την κηπουρική. Ολα μια επιλογή είναι, ο Αϊνστάιν είχε το βιολί που μπορούσε να το παίζει και γέρος ενω οι δικές μου επιλογές δυσκολεύουν με την ηλικία.

    Στην Μαχαμπαράτα ο Μπίσμα τιμήθηκε από τους θεούς με το δικαίωμα να διαλέξει ο ίδιος την ημέρα του θανάτου του γιατί δεσμεύτηκε να μην πάει με γυναίκα ώστε να διευκολύνει κάποιες καταστάσεις. Αρχικά παραξενεύτηκα που μια τέτοια απόφαση των θεών θεωρείται δεσμευτική. Μετά σκέφτηκα πως όλοι λέμε πως είναι καλύτερα να πεθάνεις όρθιος παρά από αδυναμία και αρρώστειες αλλά όταν πεθάνει κάποιος γνωστός μας όρθιος, οι ίδιοι λέμε τι κρίμα θα μπορούσε να ζήσει μερικά χρόνια ακόμα. Αρα το να προσδιορίσεις την στιγμή που από την δύναμη περνάς στην αδυναμία είναι σπουδαίο πράγμα, όπως και το να καταλάβεις το «μέχρι εδώ»

  258. Avonidas said

    #257. ? !

  259. Νέο Kid said

    252. Πέπε , ο προβληματισμός που βάζεις είναι πολυ ενδιαφέρον!
    Και το παράδειγμα σου με το σκυλόσπιτο ωραίο και ορίζει πολύ συγκεκριμένα το ερώτημα .
    Θα έλεγα ότι -αντίθετα ίσως από το αναμενόμενο- όντως συμβαίνει ,ακόμα και σε «περιπτωσεις αποδεκτών από την επιστημονική κοινότητα» Να σημειώσουμε όμως ότι ο όρος «επιστημονική κοινοτητα» δεν είναι κάτι ενιαίο και ομογενές ως προς τη σοβαρότητα και την εγκυρότητα…δυστυχώς!
    Το θέμα που θέτεις υπάγεται κυρίως στο φαινόμενο /αλήθεια correlation DOES NOT imply causation! Η συσχέτιση δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αιτιότητα!
    Οι σχετικές παρανοήσεις και παρερμηνείες που παραβλέπουν αυτόν το σοφό κανόνα είναι πολλές. Από «απλοϊκά» όπως ας πούμε «τα παιδιά που έχουν μεγάλα πόδια κάνουν λιγότερα ορθογραφικά λάθη! (Αληθές μεν, αλλά δεν ευθύνονται τα πόδια αλλά η ηλικία των παιδιών …) μέχρι πορίσματα επιστημόνων όπως « υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ αυνανισμού και μειωμένων ποσοστών καρκίνου του προστάτη»
    Η ουσιώδης , ας την πούμε «δικλείδα ασφαλείας» στην υπό εξέταση περίπτωση της σχετικότητας είναι ότι μιλούμε για μια θεωρία που δεν βασίζεται σε στατιστικές συσχετίσεις και παραμετροποιήσεις ,αλλά αποτελεί μια «κατά μετώπον»(με την επιστημονική έννοια) επίθεση στο ερώτημα «Πώς λειτουργεί ο κόσμος και το σύμπαν ΚΑΙ γιατί;»
    Βιαστικά έγραψα και από το τηλέφωνο. Διαθέσιμος αργότερα για τυχόν διευκρινίσεις.

  260. # 258

    Ισως το ? να οφείλεται στην παράλειψη μου πως η απόφαση των θεών ήταν ΤΙΜΗΤΙΚΗ και δεσμευτική γιατί αλλιώς θα μπορούσε να μην πεθάνει ποτέ (στην Μαχαμπαράτα ΚΑΙ οι θεοί πεθαίνουν)

  261. Pedis said

    # 243 – Είναι απίθανο μια θεωρία που έχει περάσει όλα αυτά τα τεστ και έχει τεθεί σε εφαρμογή με επιτυχία, να αποδειχθεί τελικά λανθασμένη, και η επιτυχία των τεστ να οφείλεται σε κάτι άλλο που αυτή τη στιγμή ακόμη αγνοούμε; Ότι δηλαδή κάτι άλλο δούλευε σωστά και όχι αυτό που νομίζαμε;

    Να απαντήσω με συντομία:

    Με τίποτα!

    Επαναλαμβάνω, μια επιτυχημένη θεωρία της φύσης ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ και δεν βγαίνει λάθος.

    Η μοναδική τύχη που μπορεί να έχει είναι να ξεπεραστεί με την εννοια ότι οοι βασικές της αρχές περικλείονται στα πλαίσια μιας άλλης γενικευμένης θεωρίας ή κάποια από τις αρχές της πάυει να έχει εφαρμογή σε μια ειδική κατηγορία νέων φαινομένων. Σε κάθε περίπτωση η γενικευμένη θεωρία εμπεριέχει την παλαιότερη ως ειδική περίπτωση για την εξηγηση ήδη γνωστών και επιτυχώς ερμηνευμένων φαινόμενα.

    Σε κάθε περίπτωση, αν μιλάμε για την περίπτωση δομημενης και συνεκτικής θεωρίας, εννοιολογικά και μαθηματικά, που εξασφαλίζει, όλα τα απαιτούμενα από τη φύση των φαινομένων που περιγράφει, ποστντίκτιονς (πώς το λέμε αυτό στα ελληνικά;) και παρέχει αναρίθμητα πολύ περισσότερες προβλέψεις από τα δεδομενα που χρησιμοποιεί ως ινπουτ, τότε, Πέπε, φοργκέτ ιτ!

    Τέτοιες θεωρίες υπάρχουν: η σχετικότητα, η κβαντομηχανική, η κβαντική ηλεκτροδυναμική, γενικότερα, οι θεωριες βαθμίδας στις οποίες στηρίζεται το στάνταρντ μόντελ με μια αμέτρητη σειρά επιτυχών εξηγήσεων και προβλέψεων, με όλο και μεγαλύτερη ακρίβεια (σε μερικές περιπτώσεις η ακρίβεια είναι εντυπωσιακή, σε άλλες εκπληκτική), των φυσικών διαδικασιών που διέπουν την αλληλεπίδραση των στοιχειωδών σωματιδίων.

    Για άλλες πτυχές του θέματος παραπέμπω πάλι στο # 228.

  262. Avonidas said

    #257. Οκ, συνήλθα κάπως.

    Λοιπόν οι κόντρες του Αϊνστάιν με τον Νηλς Μπορ, ειδικά στο συνέδριο Solvay, ήταν κάτι το υπέροχο. Στην πραγματικότητα, τα νοητικά πειράματα που του πρότεινε, και που ο Μπορ τα αντιμετώπιζε ένα προς ένα, ήταν ευφυέστατα μεταμφιεσμένα reductio ad absurdum της κβαντικής θεωρίας. Ο Αϊνστάιν κι ο Μπορ διεξήγαγαν έναν βήμα προς βήμα μαθηματικό έλεγχο της συνέπειας της κβαντικής θεωρίας.

    Λέγεται συχνά ότι ο Αϊνστάιν δεν μπορούσε να χωνέψει τον ιντετερμινισμό της κβαντικής θεωρίας. Αυτό είναι κάπως απλοϊκό. Εκείνο που κυρίως δεν μπορούσε να χωνέψει ήταν η σχιζοειδής διατύπωση της θεωρίας που εισάγει τη μέτρηση από το παράθυρο, μαζί με τελείως διαφορετικούς κανόνες από εκείνους που διέπουν την εξέλιξη των αδιατάρακτων συστημάτων. Όλη η «τρέλα» της κβαντικής θεωρίας εκδηλώνεται όταν προσπαθούμε να «κολλήσουμε» τον παρατηρητή με το παρατηρούμενο σύστημα.

    Νομίζω πως ο Αϊνστάιν είχε κατά βάθος δίκιο: Η κβαντομηχανική εξακολουθεί να είναι μια θεωρία που πατάει σε δυο βάρκες, και παρά τη δουλειά των Bell και Aspect, οι ερμηνείες της ακόμα βρίσκονται στο χώρο της μεταφυσικής, δηλαδή είναι «διαλέγετε και παίρνετε», μια καθόλου ικανοποιητική κατάσταση. Οπωσδήποτε θα χρειαστεί μια ακόμη (τουλάχιστον) επανάσταση για να καταλήξουμε σε μια ενιαία θεώρηση, που θα μας λέει καταρχήν τι ακριβώς συνιστά μέτρηση.

  263. Avonidas said

    #235. Όπως είπα, τρομερά ενδιαφέρων και διαφωτιστικός ο Weinberg.

    Όσο για τον Kuhn, παραφράζοντας τον Κλεμανσώ: για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι η φιλοσοφία είναι πολύ σημαντική υπόθεση για να αφεθεί στους φιλοσόφους.

    Όταν ο Kuhn συμπεραίνει ότι οι νέες θεωρίες δεν είναι ορθότερες από τις παλιές, ότι δεν προσεγγίζουν περισσότερο την αντικειμενική αλήθεια, αλλά «απλώς είναι καλύτερες στο να απαντούν ερωτήματα», δεν αναρωτιέται, αυθόρμητα και φυσιολογικά, ΓΙΑΤΙ συμβαίνει να είναι καλύτερες στο να απαντούν ερωτήματα;

    Από τη μια, δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκέφτονται οι φιλόσοφοι της επιστήμης. Από την άλλη, βλέπω πολλούς μη ειδικούς που, στο βάθος-βάθος και αν αφαιρέσουμε την εξεζητημένη ορολογία, σκέφτονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Στην περίπτωση των μη ειδικών, η εξήγηση είναι αρκετά προφανής: δεν έχουν μάθει να σκέφτονται σαν επιστήμονες, δεν έχουν δοκιμάσει την εμπειρία του να προσπαθείς να λύσεις ένα μέχρι τώρα άλυτο πρόβλημα (κι όχι απλώς μια δύσκολη άσκηση), δεν έχουν νιώσει αυτή την αίσθηση της περίπου εξιχνίασης ενός εγκλήματος, όπου ξαφνικά συνειδητοποιείς τι πρέπει να έγινε.

    Αλλά μερικοί τουλάχιστον φιλόσοφοι της επιστήμης είναι περιπτωσάρες. Ένας μου είχε πει κάποτε ότι το θεωρεί περίπου προτέρημα να μην έχει πρακτική εμπειρία στην επιστημονική διαδικασία, γιατί έτσι μπορεί να την κρίνει αντικειμενικά!

    Σαν κριτικός κινηματογράφου που δεν έχει δει το έργο ένα πράμα 🙂

  264. Μαρία said

    Ο συγγραφέας http://www.praxisgroup.gr/professor_details.asp?paragraph_id=8&paragraph_author_gr=%D0%E1%F0%E1%E3%E9%E1%ED%ED%EF%FD%EB%E7%F2%20%CA%F9%ED%F3%F4%E1%ED%F4%DF%ED%EF%F2&paragraph_title_gr=%CA%E1%EB%F9%F3%FC%F1%E9%F3%EC%E1%20%F3%F4%EF%ED%20%E9%F3%F4%FC%F4%EF%F0%EF

  265. vagelford said

    #243. Αυτό που λες είναι δηλαδή, γιατί να μην υπάρχει μια άλλη θεωρία που να κάνει ότι κάνει η σχετικότητα ακριβώς, αλλά να μην είναι η σχετικότητα. Εδώ η απάντηση εξαρτάται. Το πρόβλημα και η δυσκολία να απορίψει κανείς την σχετικότητα είναι ότι το εννοιολογικό της πλαίσιο, εκτός από το φορμαλισμό, έχουν υπάρξει πολύ γόνιμα στη φυσική. Δηλαδή, φαίνεται η σχετικότητα να μην είναι απλά ένα περιγραφικό μοντέλο, όπως ήταν η ιστορία με τους επίκυκλους. Με τον ίδιο τρόπο και η Νευτώνεια φυσική ήταν πολύ γόνιμη και τελικά δεν είναι ότι η σχετικότητα την έδειξε να είναι λάθος, αλλά απλά περιορισμένη.

  266. # 262

    Εκείνο που κυρίως δεν μπορούσε να χωνέψει ήταν η σχιζοειδής διατύπωση της θεωρίας που εισάγει τη μέτρηση από το παράθυρο.

    οπωσδήποτε κάποιος (αν δεν είναι θεός) για να έχει αντίληψη ενός χώρου πρέπει να εισάξει (σικ) ένα μέτρο, το θέμα είναι αν η ύπαρξη του μέτρου παραμορφώνει τον χώρο. Απλοϊκό παράδειγμα το κιβώτιο με την γάτα του Σρέντιγκερ έχει δυο καταστάσεις, αν όμως βάλουμε μέτρο δηλαδή το ανοίξουμε θα έχει μόνο μία

    Ας μην το αναλύσουμε πολύ, ο θεός «κρύβεται» φιλοσοφικά πίσω από την αρχή διατήρησης της ενέργειας, της ορμής κ.λ.π. σαν αρχή των πάντων απ ‘ο,τι θυμάμαι

  267. vagelford said

    Με αφορμή το #261, να συνεχίσω αυτό που έγραφα. Υπάρχουν δύο τύποι αυτού που λέμε «θεωρία». Το ένα είναι οι θεωρίες του τύπου «μοντέλο του Πτολεμαίου με τους επίκυκλους» και το άλλο είναι οι θεωρίες τύπου «νόμοι της κίνησης και της βαρύτητας του Νεύτωνα». Το μοντέλο του Νεύτωνα δεν κατέρριψε το μοντέλο του Πτολεμαίου, με την έννοια ότι έβγαλε λάθος τα δεδομένα του ή ότι μετρήθηκαν οι πλανήτες να μην ακολουθούν τις θέσεις που έλεγε ο Πτολεμαίος. Η κατάρριψη έγινε σε άλλο επίπεδο, εννοιολογικό και σε έναν βαθμό οντολογικό. Και η σημαντικότερη διαφορά ανάμεσα στα δύο ήταν φυσικά ότι ο μοντέλο του Πτολεμαίου ήταν απλά μια περιγραφή του τι συνέβαινε. Δεν είχε κανένα βάθος πέρα από αυτό. Δεν μπορούσε να σου πει τι θα γινόταν αν βρίσκαμε έναν νέο πλανήτη. Τι τροχιά θα ακολουθούσε για παράδειγμα. Το μοντέλο του Νεύτωνα αντιθέτως μπορούσε να παει παραπέρα. Έκανε ουσιαστικές προβλέψεις και έδινε βαθύτερη κατανόηση. Για την ακρίβεια έτσι ανακαλύψαμε καινούργιους πλανήτες, από τις διαταραχές στις τροχιές των γνωστών πλανητών. Ο Πτολεμαίος, απλά θα έβαζε ακόμα έναν επίκυκλο για να διορθώσει την απόκλιση.

    Κάπως έτσι είναι και η σχετικότητα. Η σχετικότητα προέβλεψε εντελώς καινούρια πράγματα. Ο συνδυασμός της σχετικότητας με την κβαντομηχανική προέβλεψε την ύπαρξη της αντιύλης για παράδειγμα, κάτι που δεν είναι καθόλου προφανές γιατί θα έπρεπε να υπάρχει.

  268. sarant said

    250 Δευτερωνω, που λένε

  269. voulagx said

    #268 Τι σημαίνει δευτερώνω;

  270. Avonidas said

    Τι σημαίνει δευτερώνω;

    Seconded.

  271. Nestanaios said

    266. Και θεός είναι η γλώσσα η ελληνική. Έχει τρείς χώρους. Κ = χώρος ψιλός. Γ = χώρος μέσος και Χ = χώρος δασύς.

  272. Δημήτρης Μαρτῖνος said

    @269. Δὲς κι ἐδῶ.

    » Δίνει βιτσιά του μαύρου του και πάει σαράντα μίλλια,
    και μεταδευτερώνει του και πάει σαρανταπέντε.

  273. sarant said

    270 Αυτό, αλλά βέβαια κανονικά είναι αυτό που γράφει ο Μήτσος στο 272

  274. voulagx said

    #273 Και πως κολλάει στο #250;

  275. 239, 250: Δεν βρίσκει τίποτα σχετικό το ψαχτήρι τους…

  276. 239, 250: Δεν βρίσκει τίποτα σχετικό το ψαχτήρι τους…

  277. voulagx said

    #270 Μερσί για την δευτέρωση, αϊ γκάρ ετ 🙂

  278. voulagx said

    #276 @Σταζυμπο: Ωχ! Τζίφος. Μηπως θυμάται καμμιά λεπτομέρεια ο ΣΠ;

  279. Από τον Κύριο Κατάλογο Βιβλιοθηκών ΤΕΕ, κάποια ευρήματα:

    Click to access m2073_tasios.pdf

    Click to access m940_3_tasios.pdf

    Click to access book_50721.pdf

    Click to access m1830_tasios.pdf

    Click to access m2211_tasios.pdf

    Click to access m2303_tasios.pdf

    Click to access m2645_tasios.pdf

    Click to access techr_1976_1_39_a.pdf

    Click to access m2568_tasios.pdf

  280. Κουτρούφι said

    Έχετε πάρει φόρα και δεν σας προλαβαίνει κανείς. Ανακατέψατε και το παράδοξο EPR. Επειδή αναφέρθηκε -και σωστά- ότι η ειδική θεωρία σχετικότητας είναι πλέον τεχνολογία το ίδιο ισχύει και με τον κουβά του Einstein στο EPR. Ο κουβάς αυτός του Einstein είναι ΗΔΗ τεχνολογία. Περισσότερα, στο άμεσο μέλλον.

  281. Pedis said

    Αβονίδα αναφέρθηκες σε φιλόσοφους …

    Τον φιλόσοφο από κάτω και το έργο του το έχεις υπόψην σου;

    https://www.cambridge.org/it/academic/subjects/physics/theoretical-physics-and-mathematical-physics/conceptual-developments-20th-century-field-theories-2nd-edition?format=HB&isbn=9781108476072

    https://www.cambridge.org/core/books/from-current-algebra-to-quantum-chromodynamics/FE1027E89A2F320599F435902544A725

    Κοίτα τα περιεχόμενα αυτού εδώ του τόμου (αν, φυσικά, δεν το έχεις ήδη διαβάσει) και θα καταλάβεις σε τι επίπεδο βρίσκεται:

    Click to access 98024394.pdf

    Ο Cao είναι φιλόσοφος και έχει ξετρίψει στην κβαντική θεωρία πεδίου σαν να είναι πιο ειδικός από τους ειδικούς.

    Και τα τρία κατεβαίνουν από τη γνωστή πηγή.

  282. Pedis said

    Ο Αινστάιν δεν υποστήριξε ποτέ ότι η κβαντομηχανική είναι λάθος και αποτυχημένη θεωρία.

    Το πρόβλημά του ήταν η θεμελιακή πληρότητα της θεωρίας και όχι αν περιγράφει, με ελάχιστες βασικές αρχές και υποθέσεις, ορθά και μάλιστα με εξαιρετική ακρίβεια τα φαινόμενα του ατομικού-μοριακού-κρυσταλλικού μικρόκοσμου και, ίσως το σημαντικότερο, προβλέπει το αποτέλεσμα των αλληλεπιδρασεων σε πολλά-πολλά άλλα φαινόμενα και καταστάσεις της ύλης που πριν από την ανάπτυξη τής συγκεκριμενης θεωρίας κανένας δεν φανταζόταν ότι θα υπήρχαν ως δυνατότητα της ύλης.

  283. Avonidas said

    Ο Αινστάιν δεν υποστήριξε ποτέ ότι η κβαντομηχανική είναι λάθος και αποτυχημένη θεωρία.

    Μα, δεν είπα εγώ ότι το υποστήριξε. Έχουμε ξεκαθαρισει νομίζω με ποιά εννοια αναθεωρούνται οι θεωρίες στη φυσική. Αυτό που είπα ειναι οτι συμφωνω πως η κβαντική θεωρία, στην τρέχουσα μορφή της, δεν μπορεί να ειναι πλήρης.

    Το επισημαίνω αυτό γιατί υπάρχουν άλλοι, πολλοί και σημαντικοί μάλιστα, που διαφωνούν. Ο Χωκινγκ, ας πουμε, μεχρι τελους υποστηριζε οτι δεν χρειαζεται καμία προσθηκη στην κβαντομηχανική περα απο την μοναδιαια εξελιξη της κυματοσυνάρτησης κι οτι η αναγωγή (κατάρρευση) της κυματοσυναρτησης ειναι μια προσέγγιση που αιρεται αν συμπεριλάβουμε τον παρατηρητή στο συστημα — την ερμηνεια των πολλων κοσμων του Everett, με δυο λόγια. Ο Penrose, αντίθετα, πιστεύει στην αντικειμενική αναγωγή της κυματοσυνάρτησης και αναζητά κάποιο μηχανισμό στην κβαντική βαρύτητα.

  284. Pedis said

    # 283 = Μα δεν τα έγραψα για σένα.

    Γενικά και αόριστα άφησα το σχόλιο.

    Είναι πολλά τα ισχυρά μυαλά που κάποια στιγμη θέλησαν να ασχοληθούν με τα θεμέλια της κβαντικής θεωρίας, και δεν εννοώ όσους το έκαναν ως κυρια ασχολία, π.χ. Bell μα και νομπελίστες όπως ο Weinberg, ‘t Hooft και πολλοί άλλοι.

    Η λεγόμενη ερμηνεία της Κοπεγχάγης ή δεν είναι πιστευτή ή κανείς δεν ασχολείται πλέον να την υποστηρίξει ως την τελευταία και τελική λέξη για την γνωσιολογική πληρότητα της θεωρίας, που είναι περίπου το ίδιο και το αυτό.

    Το πρόβλημα της μέτρησης (αλληλεπίδραση μικρόκοσμου-μακρόκομου) είναι από τις απαρχές της ανάπτυξης της θεωρίας στο επίκεντρο της συζήτησης και των αντιπαραθεσεων. Και είναι πρόβλημα ακόμη άλυτο.

    Για μερικές δεκαετίες παραμερίστηκε προς όφελος των πάμπολλων «επιμέρους» προβλημάτων που μπορούν να αντιμετωπισθούν από τις αρχές της κβαντομηχανικής θεωρίας και των μαθηματικών, υπολογιστικών,προσεγγιστικών και πειραματικών μεθόδων που αναπτύχθηκαν.

    Οι βασικές μέθοδοι λεπτομερούς περιγραφής των αλληλεπιδράσεων στη ενεργειακή κλίμακα όπου η κβαντομηχανική έχει εφαρμογή έχουν δοθεί μια για πάντα.

  285. sarant said

    279 Μπράβο

  286. Αιμ said

    257. Γειά σου Τζι με τα ωραία σου !

  287. ΣΠ said

    276, 278
    Το ψαχτήρι τους δεν τα δίνει όλα. Π.χ. το άρθρο στην σελ. 112 του τεύχους του λινκ που δίνει ο Voulagx στο 241 δεν το έχει. Επιπλέον υπάρχουν και οι επιστολές που δεν μπαίνουν στο ψαχτήρι. Ο μόνος τρόπος ψαξίματος είναι brute force. Έχω ξεκινήσει λίγο-λίγο από τα 90ς. Αυτό που θέλω να βρω είναι μια λίστα που είχε συντάξει ο Τάσιος με τις ασθένειες της νεοελληνικής γλώσσας. Μάλλον είναι αυτή που αναφέρει ο Νικοκύρης εδώ: https://sarantakos.wordpress.com/2014/02/06/12neokath/

  288. Κουτρούφι said

    Το παράδοξο EPR είναι ένα στιγμιότυπο στην λεγόμενη «Διαμάχη για την Κβαντική Θεωρία» που έληξε με ήττα των Ρεαλιστών. Ο πόλεμος, βέβαια, δεν έχει κριθεί τελεσίδικα. Αλλά είναι εντυπωσιακή η χρονική εξέλιξη της επίδρασης του επίμαχου άρθρου των τριών (1935). Μέχρι το 1980 περίπου, ο αναφορές σε αυτό ανά έτος ήταν λιγότερες από 10. Μετά το 1980 και μέχρι το 1995 περίπου οι αναφορές βαθμιαία αυξάνονται. Ο λόγος είναι ότι περί το 1970-1980 παρουσιάστηκαν τα πειραματικά δεδομένα που διερευνούσαν το παράδοξο. Αλλά η έκρηξη έγινε από το 1995 και μετά. Τότε παρουσιάστηκε ραγδαία αύξηση στις αναφορές και από το 2000 μέχρι σήμερα ο αριθμός τους ανά έτος είναι μερικές εκατοντάδες. Σήμερα, το άρθρο έχει συνολικά πάνω από 8300 αναφορές. Ο λόγος είναι ότι ένα θέμα το οποίο μέχρι πριν 20-30 χρόνια είχε περισσότερο φιλοσοφικό ενδιαφέρον ξαφνικά βρέθηκε να έχει ΚΑΙ τεχνολογικό ενδιαφέρον (κβαντικοί υπολογιστές). Έτσι έστω, και από την ανάποδη, αναδεικνύεται πόσο επιδραστικός είναι ο Αλβέρτος μέχρι και σήμερα.

  289. voulagx said

    #276: Ενδιαφέρον το άρθρο του 2ου λινκ με τίτλο «Πάρεργες Γεωγλωσσικές Παρατηρήσεις».

  290. Έριξα μια ματιά στα κείμενα του κύρίου Χρήστου Α. Τσόλκα.
    Πιστέυω ότι έχει κοπιάσε πολύ και δικαιωματικά έχει κερ΄δισει τον τίλο του δέπτορα της φυσικής!

  291. ΣΠ said

    250, 268
    Το βρήκα! Στις επιστολές, σελ. 25 (27 του pdf).

    Click to access endel_1989_1571.pdf

  292. ΣΠ said

    Και μερικά γλωσσικά άρθρου του Θ. Π. Τάσιου από το ΒΗΜΑ:
    https://www.tovima.gr/2008/11/25/opinions/i-aggloelliniki-sti-diafimisi/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/h-plimmyra-tis-orologias-kai-i-adiaforia-mas/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/h-blaxoproodeytiki-glwssiki-epidimia/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/oi-xeimarroi-twn-newn-leksewn/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/peri-ny-fobias-o-logos/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/exei-kai-i-aggliki-tis-adynamies-tis/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/i-dikaiwsi-tis-toyrkikis-arthropenias/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/pame-glwssa-na-poyme/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/pws-tha-organwthei-i-elliniki-orologia/
    https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/i-ittopatheia-tis-glwssas/

  293. sarant said

    291
    Λοιπόν, ΣΠ, βρήκες κάτι που το αναζητούσα πολλά πολλά χρόνια!

    Το είχα δει αυτό το άρθρο τότε που κυκλοφόρησε ή λίγο μετά και δεν το είχα φωτοτυπήσει. Είχα όμως τη λαθεμένη εντύπωση πως ήταν από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο. Κάποτε έκανα αναζήτηση σε όλο το σώμα του ΟΤ χωρίς να το βρω βέβαια.

    Θα γίνει άρθρο προσεχώς, σε ευχαριστώ πολύ!

  294. mitsos said

    @188 Sarant ,
    @207 & 264 Μαρία και λοιπούς φυσικούς και μη.

    Από την ΕΕΦ εκτός από την απάντηση για την αλληγορία : https://tinyurl.com/ryl5gau

    την οποία ασφαλώς και μπορούμε να επικρίνουμε ως προςτην κατάλληλη εφαρμογή της.
    Υπάρχει όμως και μια διάψευση : https://tinyurl.com/w8lslp7

    Δεν έχω καμιά διάθεση να υπερασπιστώ την Διοίκηση της ΕΕΦ ( και τις επιτροπές του περιοδικού). Το αντίθετο μάλιστα έχω πολλές φορές κάνει κριτική στους απαράδεκτους χειρισμούς τους .
    Ωστόσο όταν κάθε Φλεβάρη -Μάρτη αρχίζουν κάποιοι να δικινούν σε έντυπα και ιστοσελίδες κριτικές καλό θα ήταν να ελέγχουν τις πληροφορίες τους.
    Αν δεν ήταν φυλλάδιο που μοιράστηκε σε μαθητές αλλά περιοδικό που εκδόθηκε και διακινήθηκε το 2014 ( και μάλλον έτσι είναι ) τότε η διαστρέβλωση αποδυναμώνει την δίκαιη κριτική στις αντιεπιστημονικές μεθοδεύσεις της ΕΕΦ.
    Διότι οι αλληγορίες αυτές όντως είναι απαράδεκτες όχι κυρίως γιατί εμπεριέχουν σεξιστικά υπονοούμενα ή εκφράσεις που δεν εγκρίνονται από το πολίτικαλ κορέκτ στάτους της εποχής , αλλά κυρίως διότι είναι και αντιεπιστημονικές και εντελώς ανεπιτυχείς ως διδακτικοί μετασχηματισμοί.
    Εύχομαι τον επόμενο Φλεβάρη που θα συζητιέται και πάλι ποιες από τις ενώσεις θα αναλάβουν τους μαθητικούς διαγωνισμούς να αποφύγουν όλοι τις «μισές αλήθειες» που αδικούν όσους θα ήθελαν μια δίκαιη κριτική στην ΕΕΦ.

  295. vagelford said

    Κατά την πάγια τακτική τους, η μπάλα στην εξέδρα, γιατί έχει ουσιαστική διαφορά αν είναι φυλλάδιο που μοιράζεται σε όλα τα σχολεία ή περιοδικό που μοιράζεται σε όλα τα σχολεία. Όπως φαίνεται να λέει κάτι για την ΕΕΦ το ότι δεν είναι τωρινά καμώματά της, αλλά διαχρονικά. Για κάποιο λόγο αυτό είναι σοβαρή υπερασπιστική γραμμή.
    Και ένα τελευταίο, θέλει να φαντασιώνεται η ΕΕΦ ότι της κάνουν κριτική για να της φάνε το «κασέρι» των διαγωνισμών. Ο λόγος φυσικά είναι ότι έτσι το βλέπουν γιατί έτσι σκέφτονται. Περαστικά.

  296. vagelford said

    Στην ΕΡΤ βγήκε και το έπαιζε μετανιωμένος ο αντιπρόεδρος. Προφανώς όλα αυτά είναι επειδή ακόμα μια φορά τους πιάσανε με τη γίδα στην πλάτη.

  297. ΣΠ said

    293
    Νάσαι καλά. Και εγώ το αναζητούσα.

    Εγώ από το ΕΔ του ΤΕΕ έκοβα την σελίδα όταν ήθελα να κρατήσω κάτι. Όταν είδα ότι το ανέφερες στον παλιό ιστότοπό σου, το θυμήθηκα και το αναζήτησα αλλά δεν το βρήκα. Ή αμέλησα να το κρατήσω ή κάπου παράπεσε. Τέλος πάντων, κάλιο αργά παρά ποτέ.

  298. voulagx said

    #291: Σταύρο, σ’ ευχαριστώ.
    #293: «Θα γίνει άρθρο προσεχώς..» χάρις στο τελευταίο θεώρημα του Φερμά. 🙂

  299. Avonidas said

    #298. Θα γίνει άρθρο προσεχώς..» χάρις στο τελευταίο θεώρημα του Φερμά. 🙂

    Ε, ναι. Ο Νικοκύρης έχει ετοιμάσει ένα θαυμάσιο άρθρο, το οποίο όμως δυστυχώς αυτό το νήμα είναι υπερβολικά φορτωμένο για να το φιλοξενήσει 😀

  300. Pedis said

    Δεν μου είπες Αβονίδα, από περιέργεια, πρόκαμες να ρίξεις μια ματιά στο # 281;

  301. voulagx said

    #299 Προφανώς εννοείς ότι τα περιθώρια της γουόρντπρεσς-σελίδας είναι πολύ μικρά για να χωρέσουν αυτό το θαυμάσιο άρθρο.

  302. Avonidas said

    #300. Ήδη το κοιταξα στα γρηγορα, και το βρισκω πολύ ενδιαφέρον. Θα το ψάξω σε βάθος κάποια άλλη στιγμή, που δεν θα καίγομαι 😉

  303. Pedis said

    # 302 – Γκουντ, χαίρομαι.

  304. ΣΠ said

    298
    Νάσαι καλά. Χάρη σε σένα και το θεώρημα του Φερμά βρήκα στο ΕΔ και κάποιες επιστολές για την αρχή της χιλιιετίας. Τι είδαν τα μάτια μου!

  305. spiridione said

    291. 293. Στο βιβλίο ‘Η γλώσσα της τηλεοπτικής ενημέρωσης’ (2014), ο Περικλής Πολίτης γράφει:
    «Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι και το κείμενο του Αχιλλέα Λαζάρου, ‘Επιδράσεις ραδιοτηλεοράσεως στην ελληνική γλώσσα’ (1986) στο περιοδικό Ελληνοχριστιανική Αγωγή (τευχ. 335 και 336), μια σταχυολόγηση άρθρων που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο της εποχής κατά την επταετία 1979-1986, γραμμένων από τιμητές της τηλεοπτικής γλώσσας. Όλα τους κυμαίνονται ανάμεσα στην καταγγελία της υποτιθέμενης αγλωσσίας των Μέσων, την ανεκδοτολογία και την πρόχειρη επισήμανση ‘προβληματικών’ γλωσσικών φαινομένων. Παραθέτω τρία αντίστοιχα παραδείγματα. …. Τέλος, στο τρίτο ένας επιφυλλιδογράφος προβαίνει στη διάγνωση των ασθενειών από τις οποίες πάσχει η ελληνική ραδιοτηλεοπτική γλώσσα. Ποιες είναι αυτές; Ο ‘σανισμός’, η ‘νυφοβία’, η ‘συνεχείτιδα’, η γενικομανία’, η ‘επιρρηματίδα’, η ‘λεξαγκύλωση’, η ασθένεια ‘σε-σε’, η ‘αντιμετοχία’, ο ‘πουπουδισμός’ και η ‘μονοτυπίτιδα’.»

    Δεν γράφει ο Πολίτης ποιος είναι ο επιφυλλιδογράφος, ούτε πότε και πού δημοσιεύτηκε, αλλά είναι ακριβώς ίδιες οι ‘ασθένειες’ με αυτές του Τάσσιου το 1989. Είτε είχε δημοσιεύσει λοιπόν και παλιότερα άρθρο ο Τάσσιος είτε τα πήρα από κάπου αλλού.

  306. ΣΠ said

    305
    Ο Τάσιος σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ (https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/peri-ny-fobias-o-logos/) γράφει ότι το πρωτοδημοσιευμένο άρθρο είναι αυτό:
    «Τα γλωσσικά λάθη των οψιγενών δημοτικιστών» («Καθημερινή», 22-23.5.83)

  307. spiridione said

    306. Ναι, αυτό θα είναι.

  308. Μαρία said

    306
    Λαζάρου, ο πρώτος μου επιθεωρητής και γνωστός Βλάχος. Τον έχουμε μνημονεύσει παλιά.

  309. sarant said

    306κτλ Ωραία, το τεκμηριώσαμε!

  310. ΣΠ said

    305

    Click to access LAZAROU-4os-OLO_LR.pdf

    σελ. 68

  311. Theo Theocharis said

    Έχω μόλις προσέξει στο ιστολόγιο σας την ευγενική αναφορά του Μπουρλότο στο έργο και στις δημοσιεύσεις του γράφοντος Theo Theocharis (μέχρι το 2000) και τον ευχαριστώ. Παρακαλώ επιτρέψετέ μου να αναφέρω και την «Υπόθεση Θεοχάρη» των Κυρίων Σαρειδάκι και Κασαπάκη στο Βήμα της Κυριακής 11 Ιαν. 1998, που πραγματικά είναι πολύ μεγάλη υπόθεση γιατί αποδεικνύει το παγκόσμιο πρωτείο του Θεοχάρη όχι σε καποια μικρο-θεωριούλα καποιας μικρο-επιστημούλας (όπως η Φυσική) αλλά στην πιο σπουδαία (που δηλαδή πρέπει να την σπουδάζετε όλοι σας) επιστήμη απ’ όλες – την Επιστημολογία.
    Είναι προφανές πως δεν κατέχετε τις απαιτούμενες ικανότητες για να αντιληφθείτε τα σοβαρά και ανίατα νοσήματα της καθιερωμένης θεωρητικής φυσικής, μπορείτε όμως να οφεληθείτε από τα ακόλουθα:
    Έχω επίσης προσέξει στο ιστολόγιο αρκετό ενδιαφέρον για τη σχέση μεταξύ Steven Weinberg και Thomas S. Kuhn. Τυγχάνει να κατέχω το θέμα καλύτερα πιθανόν από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο και είμαι πρόθυμος να σας το διδάξω.
    Είναι επίσης προφανές ότι αγνοείτε πως ο Thomas S. Kuhn (1922-1996) ξεκίνησε ως καθηγητής της Φυσικής που (ως φοιτητής διδάχτηκε) και δίδαξε στις δεκαετίες 1940-1960 τις θεωρίες της Θερμοδυναμικής, Κβαντομηχανικής, Σχετικότητας, κλπ. Στη συνέχεια μελέτησε την ιστορία των φυσικών επιστημών και συνέγραψε πολλά δοκίμια και βιβλία, καί έτσι έγινε γνωστός ως ιστορικός και φιλόσοφος της επιστήμης.
    Ένα σημαντικό μέρος από το μάθημα για τον Thomas S. Kuhn που είμαι πρόθυμος να διδάξω περιέχεται στη δημοσίευση «A Physicist Experiments With Physical Studies» (Theory & Science, 2001) – που επισυνάπτεται – στα συγκεκριμένα Κεφάλαια «Jumping on the Bandwagon», «Steven Weinberg and Thomas S. Kuhn» και «Science Needs Truth». (Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί πως ο Steven Weinberg είναι γηραιότερος του γράφοντος Theo Theocharis κατά δύο δεκαετίες!) Σ’ αυτά να προστεθεί και το εξής στενά σχετιζόμενο με την Ελλάδα:
    Το τελευταίο Πανεπιστήμιο (από τα πάρα πολλά) που τίμησε και επιβράβευσε τον Thomas S. Kuhn ανακυρήσσοντάς τον επίτημο διδάκτορα ήταν αυτό της Αθήνας (της Ελλάδας, όχι της Athens, Georgia, USA)! Αυτό έγινε τον Οκτόβριο ή Νοέμβριο του 1995 (λίγους μήνες πριν ο Thomas S. Kuhn πεθάνει τον Ιούνιο 1996). Η σημασία αυτού του γεγονότος έγκειται στο ότι στην επίσημη ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας ο Thomas S. Kuhn ανακοίνωσε σ’ όλον τον κόσμο «his last word and testament» που δημοσιεύτηκε και διανεμήθηκε σ’ όλον τον κόσμο από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Κι’ αν θυμάμαι καλά αυτός που το 1995 πρωτοστάτησε στην απόφαση και στις τελετές ήταν ο τέως υπουργός Παιδείας (2014-2019) της Ελλάδας, που και αυτός σπούδασε φυσικομαθηματικός (τον θυμάμαι την δεκαετία του 1970 στο Imperial College) και στη συνέχεια έγινε και αυτός επίσημα ιστορικός και φιλόσοφος της επιστήμης!
    Αφού το ιστολόγιο σας καταρχήν ασχολείται με την γλώσσα, ο γράφων Theo Theocharis σας υποβάλλει τις πιο κάτω γλωσσικές ασκησούλες:
    (i) Γιατί «Μαθηματικά»; Το μάθημα που έχει την ονομασία «Μαθηματικά», γιατί έχει πάρει αυτήν την ονομασία;
    (ii) Γιατί «Ύλη»; Στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα η λέξη «Ύλη» είχε τις σημασίες «ξύλο», «δέντρο», «δάσος» (υλοτόμος, Υλάτης). Στην Νέα Ελληνική γλώσσα η λέξη «Ύλη» έχει τις σημασίες «υλικό», «ουσία», «πράγμα», «πραγματικότητα» (υλοποιώ=πραγματοποιώ). Γιατί έγινε αυτή η αλλαγή;
    (iii) Ποιές λέξεις της Ελληνικής γλώσσας περιέχουν ΔΥΟ άλφα στερητικά;
    (iv) Το άλφα στην λέξη «αμαυρώνω» ΔΕΝ είναι άλφα στερητικό αλλά είναι άλφα ενισχυτικό (ή δυναμωτικό). Ποιές άλλες λέξεις της Ελληνικής γλώσσας περιέχουν το άλφα ενισχυτικό;
    (v) Ποιά ΜΙΑ λέξη της Ελληνικής γλώσσας είναι και (ετυμολογικά) ομόρριζη και (εννοιολογικά) αντίθετη με την λέξη «κόπιασε»;
    (vi) Γιατί «Παλλάς» η Αθηνά;
    (vii) Το γράμμα “κ” σε λέξεις της Ελληνικής γλώσσας που έχουν περάσει στην (παγκόσμια) Αγγλική γλώσσα κάποτε γίνεται “c” και κάποτε γίνεται “k”. Π.χ. «κινηματογράφος» γίνεται “cinematograph” ενώ η ετυμολογικά ομόρριζη λέξη «κινητικός» γίνεται “kinetic”. Ομοίως “crypt” και “krypton”. Ομοίως “Nice” και “Nike”. Ομοίως “Socrates” και “Sokratis”. Στις δε λέξεις “kinetic”, “kleptomaniac” και “kleptocrat” το πρώτο “κ” γίνεται “k” αλλά το άλλο “κ” γίνεται “c”. Ποιός είναι ο κανόνας που διέπει αυτό το γλωσσολογικό φαινόμενο;
    (viii) Στην Αγγλία «public servant» είναι ο «δημόσιος υπάλληλος», «public interest» είναι το «δημόσιο συμφέρον», όμως «public school» ΔΕΝ είναι το «δημόσιο σχολείο» που είναι «state school». «Public school» λοιπόν είναι «ιδιωτικό σχολείο» στο οποίο ο μαθητής (ή μάλλον ο κηδεμόνας) πληρώνει δεκάδες χιλιάδες στερλίνες ετησίως σε δίδακτρα. Γιατί;
    (ix) Στην Ελλάδα πριν το έτος 2000 μιλούσαν για το φράγκο (όχι την δραχμή) στην τσέπη τους. Στην Ελλάδα του σήμερα λένε πως είναι άφραγκοι (όχι άευροι ή άνευροι). Γιατί;
    (x) Η λέξη «art» της Αγγλικής γλώσσας έχει ετυμολογική συγγένεια με τη λατινική λέξη «ars» και με ποια Ελληνική λέξη;
    (xi) Σε Αγγλόφωνο πρόγραμμα στο ΡΙΚ2 η φράση «the railway meanders through the valley» αποδόθηκε ως «ο σιδηρόδρομος διασχίζει την κοιλάδα». Ποια είναι η πιο πιστή μετάφραση; (Κι αυτό συνιστά άλλο ένα σκάνδαλο της Νέας Ελληνικής γλώσσας.)
    (xii) Ποιό κράτος μέλος του ΟΗΕ μποϊκοτάρει τη δική του γλώσσα;
    (xiii) Πού και πότε πρωτοδημοσιεύτηκαν σε ένα έντυπο (όχι χειρόγραφο) τα Άπαντα Αισώπου;
    (xiv) Η «Καινή Διαθήκη» γράφτηκε τον 1ον αιώνα μΧ στην τότε Ελληνική γλώσσα. Οι σύγχρονες εκδόσεις της «Καινής Διαθήκης» περιέχουν συνήθως και το κείμενο του 1ου αιώνα μΧ αλλά και το κείμενο μετάφρασης στη σημερινή Ελληνική γλώσσα. Ποιά είναι η σημασία αυτής της πρακτικής;
    (xv) Ποιες εννέα λέξεις της Ελληνικής γλώσσας και ποιες δέκα λέξεις της Αγγλικής γλώσσας είναι ετυμολογικά ομόρριζες με τη λέξη «παλικάρι» της Ελληνικής γλώσσας;
    (xvi) Ο (πατέρας της ιατρικής) Ιπποκράτης από ΠΟΥ προμηθευόταν τα φάρμακά του;
    (xvii) Ποιά ΤΡΙΑ ανδρικά κύρια ονόματα αντιστοιχούν ετυμολογικά με το γυναικείο κύριο όνομα «Ναταλία» στην Ελληνική (και Ρωσική κλπ) γλώσσα;

  312. sarant said

    311 Κύριε Θεοχάρη, αν είστε εσείς (συγγνώμη για την επιφύλαξη, αλλά έχουμε φαινόμενα πλαστοπροσωπίας σε κάποια σχόλια), σας ευχαριστώ για το σχόλιο.

    Τα γλωσσικά σας ερωτήματα έχουν ενδιαφέρον. Δεν έχω την απάντηση σε όλα, ούτε προλαβαίνω να ψάξω Πάντως το 9. είναι παράδειγμα του συντηρητισμού της γλώσσας. Εξάλλου, λέμε «έδεσε τον γάιδαρό του» κι ας μην έχει κανείς πια γάιδαρο.

  313. ΓιώργοςΜ said

    Μόνο επιφύλαξη; Μοι προκαλεί εντύπωση…

  314. 311,
    (ix) Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι από τότε που οι Ευρωπαίοι έκαναν το Λάτιν Γιούνιον τον 19ο αιώνα, δηλαδή σταθερή ισοτιμία νομισμάτων, κάτι σαν νομισματική ενοποίηση. Είχε τα ίδια προβλήματα με το ευρώ, με τον α ´ ΠΠ να δίνει την χαριστική βολή. Ελλάδα και Γαλλία είχαν κόψει ισότιμο νόμισμα (φράγκο) ταυτόχρονα. Κάπου έχει όλη την ιστορία η Βίκη με ακρίβεια.
    (xi) Meander από τον οφιοειδή Μαίανδρο της Μικράς Ασίας. Σαν τα μπαγιού του Χιούστον, που λόγω μικρής κλίσης του εδάφους ελίσσονται πριν εκβάλουν. Όπως το Blue Bayou.

  315. dryhammer said

    311 μέρος β.
    >…ο γράφων Theo Theocharis σας υποβάλλει τις πιο κάτω γλωσσικές ασκησούλες:

    Άρα δηλαδή έχει τις απαντήσεις και θέλει να τσεκάρει αν τις ξέρεις – ξέρουμε;

    (Θα βάλει και βαθμούς;)

  316. voulagx said

    #311: i) Γιατί «Μαθηματικά»; Για να μην λέγονται «Ακουστικά». Οι μαθητές του Πυθαγόρα διακρίνονταν σε δύο κατηγορίες, του Μαθηματικούς και τους Ακουστικούς.

    Πλάκα έχει, την καραντίνα μου μέσα.

  317. να συνεισφέρω…

    (iii) αναληθής

    (iv) άπας

    (xvi) από τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας)

  318. Πέπε said

    311

    > > Τυγχάνει να κατέχω το θέμα καλύτερα πιθανόν από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο και είμαι πρόθυμος να σας το διδάξω.

    Ενδιαφέρουσα στάση. Έχουμε κι άλλους σχολιαστές που τυγχάνει να κατέχουν διάφορα θέματα ο καθένας καλύτερα από οποιονδήποτε στον κόσμο, και τυγχάνουν πρόθυμοι να τα διδάξουν. Προσωπικώς, τυγχάνω απρόθυμος να διδάξω έτσι τζάμπα όλα όσα τυγχάνει να κατέχω καλύτερα από οποιονδήποτε στον κόσμο, αλλά ίσως θα ‘πρεπε να αναθεωρήσω.

  319. Theo Theocharis said

    Οι απαντήσεις του Μιχάλη Νικολάου είναι σωστές. Από αυτές τις απαντήσεις βγαίνουν δυσάρεστα συμπεράσματα.

    Οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας που τις βρίσκουμε όχι μόνο στα λεξικά της σημερινής Αγγλικής γλώσσας αλλά και στην Αγγλική καθομιλουμένη (μερικές είναι λόγιες) αλλά σήμερα είναι άγνωστες στους πλείστους ελληνόφωνους και μερικές δεν υπάρχουν καν στα λεξικά της σημερινής Νέας Ελληνικής γλώσσας είναι ουκ ολίγες (και αυτό συνιστά άλλη μία ενδιαφέρουσα γλωσσική ασκησούλα – ποιες είναι αυτές οι λέξεις). Το χειρότερο σκάνδαλο είναι πως οι πλείστοι από τους πτυχιούχους καθηγητές στα Γυμνάσια και Λύκεια που διδάσκουν και την Αρχαία και την Νέα Ελληνική γλώσσα δεν γνωρίζουν τις πλείστες από αυτές τις Ελληνικές λέξεις που όμως αρκετές χρησιμοποιούνται και από αγράμματους αγγλόφωνους, όπως (για παράδειγμα) είναι και το ρήμα meander (=μαιανδρεύω).

    Εκτός από Ελλάδα και Γαλλία, στο Λάτιν Γιούνιον του 19ου αιώνα συμμετείχαν και Ιταλία και Βέλγιο. Παρ’ όλα τα 12 έτη (τάχα) Ελληνικής παιδίας, ο γράφων πήρε αυτές τις πληροφορίες από άρθρο Αγγλικής εφημερίδας! Μόνο η Γαλλία (France) ήταν και αρχαίο και το πιο ισχυρό κράτος. Αυτός λοιπόν πρέπει να είναι ο raison d’être για τη λέξη της Νέας Ελληνικής γλώσσας «φράγκο».

    Το (iii) ‘αναληθής’ είναι σωστό, όπως και το (iv) ‘άπας’. Το (xvi) ‘από τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας)’ είναι έξυπνο και μου αρέσει, αλλά έχω ανακαλύψει μια λογική, βάσιμη, και πειστική απάντηση. Το ίδιο ισχύει και για ‘μαθηματικά’.

    Με συγχωρείτε που ξέχασα να δώσω πρόσβαση στη δημοσίευση «A Physicist Experiments With Physical Studies» (Theory & Science, 2001).

    Theory & Science (2001)
    ISSN: 1527-5558
    A Physicist Experiments With Physical Studies
    Theo Theocharis
    theotheocharis@ic4life.net
    Abstract
    Only in the 1990s has it become safe to defend publicly the concepts «truth» and «reality». Nowadays, it is even becoming increasingly fashionable to jump on the backlash bandwagon against anti-science (and also the allied movements ‘Political Correctness’ (PC), ‘relativism’, ‘social constructivism’, ‘deconstructionism’, ‘post-modernism’, and the whole fin-de-siècle new-(dark)-age shebang). Alan Sokal’s «A Physicist Experiments with Cultural Studies» (Lingua Franca, May/June 1996, pp. 62-64) was a clever and effective device to expose the intellectual shortcomings of some of these obscurantist movements. But by what mysterious causes, in the first place, were they born, nurtured, helped to grow, and allowed to thrive for so many decades? I discovered the correct answers to these questions in 1977. In the oppressive and suffocating atmosphere of the benighted 1970s and 1980s, however, the PC thought police had already ensured that my answers were completely unacceptable to virtually the entire intellectual community (and not merely to one or other section of it, or only to the «establishment»), while the concept «truth» itself was very nearly so. I struggled to publicise my discoveries, with only partial progress so far. In this essay, I submit some of the true facts of the story, and some of the inferences derived from them, for the consideration of journalists, historians, sociologists, ethicists, and others. The related epistemological and ethical questions are shown to be of fundamental importance and in need of immediate attention and urgent resolution.
    Acknowledgement
    The (still continuing) work described in this essay was begun in 1977; it has never been supported by any Body; on the contrary, it has been opposed by virtually every one, and by absolutely every institutional Body.
    O’Brian to Winston Smith:
    What are the stars? They are bits of fire a few kilometres away. We could reach them if we wanted to. Or we could blot them out. The earth is the centre of the universe. The sun and the stars go around it. … Do you suppose it is beyond us to produce a DUAL system of astronomy? The stars can be near or distant, according as we need them. Do you suppose our mathematicians are unequal to that? Have you forgotten doublethink?
    (George Orwell, Nineteen Eighty-four, pp. 271-2, Secker & Warburg, London, 1949)
    Seeing Further
    “If I have seen further, it is by standing on the shoulders of giants.”
    Isaac Newton, 1675AD
    “If I, too, have seen further, it is also by standing on the shoulders of giants like Newton. But before I could climb on the shoulders of giants, I had to struggle to free my neck from under the boot of the dwarves.”
    Theo Theocharis, 1977AD
    When Did the Science Wars Start?
    Roger Highfield, the Science Editor of the London Daily Telegraph, reported on 11 April 1997 (“Science and sociology fight for grip on reality”, p. 14) the publication of the Nature Commentary article “Science as a cultural construct” (Nature 386, 15 October 1997, pp. 545-7) (Throughout this essay, the dates need to be noted carefully):
    A war between sociologists and scientists intensified yesterday as the world’s leading science journal, Nature, entered a debate on whether science has “a dubious grip on reality”. … Yesterday, Prof Kurt Gottfried, of Cornell University, and Nobel laureate Prof Kenneth Wilson, of Ohio University return to the fray. … Harry Collins said the [two] American[ physicist]s had not bothered to read relevant literature before criticising the Edinburgh group. … The Science Wars … began last year [1996] with … the Sokal Hoax.
    If the (so-christened by Social Text in 1996) “science wars” can be said to have one identifiable starting point, that was when the first effective attack (which has developed in the now full-blown science wars) was launched in 1987 by me and a then colleague: Compare the above news report with the following one from a whole decade earlier: Jon Turney, the then Science Editor of the London Times Higher Education Supplement, reported on 8 January 1988 the furious outcry (“Vitriol spilled in attack on science theory”, p. 2) over the Nature Commentary article “Where Science Has Gone Wrong” (Nature 329, 15 October 1987, pp. 595-8):
    Teachers of history, philosophy and sociology of science … are up in arms over an attack by two Imperial College physicists, T. Theocharis and M. Psimopoulos, who charge that the plight of … science stems from wrong-headed theories of knowledge. … Scholars who hold that facts are theory-laden, and that experiments do not give a clear fix on reality, are denounced. … Staff on Nature, which published a cut-down version of the paper after lengthy attempts by the authors to find an outlet for their views, say they cannot recall such a response from their readers. “It really touched a nerve”, said one. There is unhappiness that Nature lent its reputation to the piece.
    One would now expect a fair-minded and generous person like the present author to welcome fellow physicists Gottfried and Wilson, and also Alan Sokal (“A Physicist Experiments with Cultural Studies”, Lingua Franca, May/June 1996, pp. 62-64), Steven Weinberg (“Sokal’s Hoax”, The New York Review of Books, 6 August 1996), and all the other late-comers to join me in the fight against anti-science. If only it were that simple. Unfortunately, it definitely is not.
    The 22 May 1997 issue of Nature (Vol. 387) devoted an editorial article (p. 321), a news report (p. 325), and a major five page “Briefing” section (pp. 331-335) to the so-called ‘science wars’. As shown above, the one journal whose editors ought to have known best the start of the ‘science wars’ is Nature. Yet, the “in this issue” Contents page iv of the 22 May 1997 issue of Nature summarised meretriciously the ‘science wars’ topic thus:
    Over the past two years [1995-1997] the US academic community has been rocked by a heated debate about the philosophical foundations of science. This week’s page “Briefing” [pp. 331-335] reports from the trenches of what has become known as the ‘science wars’ and describes how similar issues have RECENTLY emerged in the UK.
    This is only one of MANY times (since 1994) that Nature lied to its readers about the TRUE starting point of the ‘science wars’, and REFUSED to retract the lie. Why?
    The Postmodernist Menace
    In the 27 February 1998 issue of the London Times Literary Supplement, Paul R. Gross remarked: “Argument rages in such unexpected places as the Journal of General and Internal Medicine over the possibility of objective research.” (“Postmodernism and the neoconservatives”, p. 17) I can mention many more allegedly “unexpected” places, not only in medicine but throughout the entire spectrum of intellectual endeavour. (In fact I have filled substantial sections of two (as yet unpublished) books with numerous quotations from such allegedly “unexpected” places.) However, in the light of the disclosures below, such places ought not to have been unexpected at all.
    The 1997 New York Academy of Sciences Annual Report (p. 4) quoted The Wall Street Journal reporting in 1995 on the sessions of the “The Flight from Science and Reason” conference:
    Until recently, professional scientists studiously avoided reacting to these sorts of [postmodernist] ’critiques’. Fortunately, some are beginning to realize that ’antiscience’ is a serious threat that calls for an active defence…. Under the auspices of the New York Academy of Sciences, a high level conference of more than 200 scientists, physicians, and humanists met to consider the contemporary flight from reason and its associated antiscience.
    But as shown below, scientists, physicians, and humanists cannot complain that they were not amply forewarned. In the Commentary article “The Decline of Science” in the May 1998 issue of the Notices of the American Mathematical Society (Vol. 45(5) p. 565), Associate Editor Mary Beth Ruskai wrote:
    Today, the credibility of science and engineering is reaching depths not experienced since the Dark Ages. … After a recent panel on “gender aspects of the science wars”, someone persistently asked why such seemingly bad scholarship had attracted a following. I had no answer.
    Like in all complex human affairs, the causes and contributing factors that have given rise to “The Decline of Science” and also to “The Flight from Science and Reason” are many and varied, but arguably one important factor was stated by Charles A. Ziegler in his letter entitled “Deconstructing Science” to Science (276:1955, 27 June 1997). Ziegler wrote:
    The [postmodernist evil empire of the] Academic Left is allegedly in control of most branches of scholarship and has orchestrated the onslaught on science. To the degree that this evil empire has any basis in reality, however, it owes its viability partly to the indifference of the scientific community. … The lack of substantive dialogue was, in my view, a significant enabling factor in the ascendancy of postmodernist ideas about the nature of science during the TWO DECADES BEFORE 1994. (emphasis added)
    Obviously, this is a very serious accusation; in fact, it amounts to a damning indictment of the entire scientific community. However, I must repudiate the suggestion that I, a physicist, have ever been indifferent to the “orchestrated postmodernist onslaught on science”, or “studiously avoided reacting to these sorts of postmodernist ’critiques’“.
    Early Warnings
    Before an incomplete history of this affair is published, I must fill in a significant part of the record. Since the 1970s I (possibly the only physical scientist in the world until the 1990s) endeavoured to arouse both the scientific community and the general public from their complacent and, in the last analysis, harmful indifference, and warn them about the grave dangers of postmodernism.
    I believe that I already had a fuller answer as to “The Decline of Science”, “The Flight from Science and Reason”, and the “Origins of the Cult of Scientific Irrationalism” in the 1970s and 1980s than any of the (still few) authors who noticed the problem after 1993. I recognised in 1977 the fundamental epistemological errors, the obscurantist character, the anti-science effect (though not intention), and the grave social dangers of the post-modern relativism preached by the disciplines now known as “science-studies”, and I struggled to combat them. I (possibly alone in the world until 1993) spent a great deal of time and effort to raise and discuss this vexatious issue in hundreds of scientific, philosophical, cultural, political, and popular forums. However, in the oppressive and suffocating climate of the benighted 1970s and 1980s, only a handful of my submissions were ever published.
    It is still quite appropriate to repeat my warnings from 1983 (“Is there a scientific method?”, Education in Chemistry 20:120-121, July 1983) and hope that now they will be heeded:
    I do not believe that the [science-studyer] authors of these ill-founded attacks against science want to sabotage science; but they provide ample ammunition to the avowed enemies of science. It is the duty of every scientist, and especially of every science teacher, to try to combat, at least in their own field of expertise, these preposterous attacks.
    It is surely wiser for those who have not succeeded in reaching a satisfactory understanding of truth, reality and objectivity, and for those who have failed to detect the rationale of the courses of thought and action leading to discoveries, to either admit their ignorance or concede their incompetence. In any event, they should try harder, in accordance with the genuine scientific spirit, by investigating further and deeper these difficult subjects; rather than persist with trumpeting their absurd philosophies.
    If there is one thing the world does not need more of in the age of the atom bomb, it is irrationality. But if the scientists, and the public in general, are so complacent as to accept uncritically such illogicalities from their philosophical leaders, then they deserve every unpleasant consequence which may befall them, as a result of the actions of their political and military leaders.
    This warning was published in 1983, BEFORE the then UK government began imposing severe cutbacks to scientific research and higher education later in the 1980s, and well before the USA government did likewise in the 1990s. Moreover, in this 1983 publication I named (and lambasted) four science-studyers whose views I deemed effectively (though not intentionally) hostile to science. One of them was Thomas S. Kuhn. The significance of this point will transpire soon.
    Naturally, I addressed my warnings to everyone, but especially, as I made clear in another of my few published documents (with M. Psimopoulos, “Where science has gone wrong”, Nature Vol. 333, 2 June 1988, p. 389), to “scientists and philosophers” (in whose disciplines postmodernism originated – see below) and also to (and I quote) “historians, physicians, journalists, police officers, and so on”, i.e. to all those whose primary professional objective must positively be the determination and the establishment of truth. Regrettably, my warnings were then universally ignored, to the further detriment of our entire contemporary post-modern society, but especially the above professions. It is not too late to be heeded now.
    “Truth” Versus “Interpretations”
    The letter under the heading “Irving and ‘Interpretation’” by history teacher Steven Mastin in Teaching History No. 99 (May 2000, p.4) is truly remarkable:
    Surely in our post-modern age [David Irving] is expressing an historical opinion based on the evidence he has selected. Is that not what we teach our children about Key Element 3 and ‘Interpretation’ [UK History National Curriculum]? Is his work not simply an example of interpretation? However, Irving’s ‘interpretation’ is no interpretation at all. He is WRONG. TRUE truth does matter, despite what post-modernists suggest. Historians argue and produce endless footnotes for the very reason that truth matters! That is what history is all about. (emphasis in original)
    Another notable article, “All quiet on the postmodern front” by history professor Arthur Marwick, was published in the Times Literary Supplement of 23 February 2001, pp. 13-14. Marwick correctly stated:
    The Great War (also referred to as “the culture wars”, “the history wars”, or “the science wars”) … was, in the 1980s, marked by phenomenal victories on the part of the postmodernists. … [But] the postmodernist tide [is] now definitely ebbing.
    When was the UK National Curriculum created? In the late 1980s, i.e. at the zenith of post-modernist power. (Evidently, it has never been adequately corrected.) But what did everyone do in Arthur Marwick’s ‘Great War’? How many fought on the side of Steven Mastin’s ‘TRUE truth’ during the benighted 1980s, when doing so was a really dangerous heresy and a truly risky undertaking?
    By 1988 (the very year when the UK National Curriculum was being drafted), to the standard post-modernist objection that “truth, if it exists, is elusive and never attainable”, a then colleague (M. Psimopoulos) and I had devised this rebuttal:
    How can one be certain that one knows the truth? This is often difficult to answer. But we suggest that this is the very question that every professional (not only scientists and philosophers but also HISTORIANS, physicians, journalists, police officers and so on) ought to be trying to answer, instead of denying the very existence of truth. If one does not do so, this conduct must be seen for what it really is: a breach of professional duty. (“Where Science Has Gone WRONG”, Nature Vol. 333, 2 June 1988, p. 389)
    Jumping on the Bandwagon
    In “Waiting for the beast” (New Statesman, 22 May 1998, pp. 52-53), A. N. Wilson stated: “Few professional scientists would have difficulty in exposing the absurdity of [Thomas S.] Kuhn’s basic premise.” I would like to challenge anyone to name ONE professional scientist (apart from me and my associates) who actually DID expose the absurdity of Kuhn’s basic premise BEFORE 1993. (And when exactly did A. N. Wilson himself begin criticising Kuhn in print?)
    The real truth is sad: Throughout the benighted 1970s and 1980s all those professional scientists who displayed any philosophical pretensions were actually falling over themselves to embrace, teach, and promote one or other obscurantist manifestation (including Kuhn’s) of (post-)modernism. The explanation of this unpalatable fact is also unpalatable: (Post-)modernism was the dominant zeitgeist of the benighted 1970s and 1980s, and hence virtually everyone (not just professional scientists) were jumping on the proverbial bandwagon. The zeitgeist gradually and painfully began to change in the less benighted 1990s, but, excepting me, the CAUSE of the change (contrary to appearances and pretensions) owes nothing to professional scientists. The latter simply began jumping on the 1990s anti-postmodernism bandwagon.
    American Journal of Physics and Reality
    Another latecomer to the science wars is the American Journal of Physics, an official organ of the American Institute of Physics. In the April 1998 American Journal of Physics “Guest comment: The Science wars” (66, 282-283 (1998)), Roger G. Newton made the following revealing admission:
    To some extent, we physicists may have been unwitting supporters of the relativists. In contrast to earlier times many of us now eschew the words “truth” and “reality”.
    I have already made it absolutely clear that I, a physicist, have never eschewed the words “truth” and “reality”, nor have I ever been an unwitting supporter of the relativists. On the contrary, I have been struggling since 1977, possibly alone among physical scientists until 1993, in the teeth of official indifference at best or usually even hostility, to promote the indispensability in science of the words “truth” and “reality”, and refute the relativists. Happily, one of my rare successes was a Comment article by M. Psimopoulos, N. Bedding, and T. Theocharis published in Search Vol. 13, No. 1, 1987, p. 46. I mention this particular article because its title was, plainly: “Reality Defended”. But more pertinently, the American Journal of Physics itself is one of the precious few journals that thankfully published in M. Psimopoulos & T. Theocharis, “… To See It As It Is … To Know It As It Isn’t …”, American Journal of Physics 54, 969 (1986) the following warning by M. Psimopoulos and me:
    We submit that if one believes that there exists no objective reality (or even if one has doubts as to its existence), one then has no motivation to try to discover it. Such a person is therefore less likely to make any new discoveries.
    In the same article we then went on to cite evidence published a few years earlier in the very same American Journal of Physics (C. Sharp Cook, “Is Physics Approaching a State of Stagnation?”, Am. J. Phys. 48, 175 (1980)) that the eschewal in physics of the words “truth” and “reality” may have actually harmed physics in the way we indicated.
    Without delay in April 1998, I submitted a letter making all these (and other) important points. Oddly, the Editor decided not to print my letter. Why did the American Journal of Physics, by having suppressed my April 1998 letter, mysteriously forfeit the kudos of publicising in 1998 the not insignificant fact that in 1986 it (very unfashionably for that time) promoted the word “reality”?
    Physics World and Reality
    Yet another latecomer to the science wars is the Physics World, an official organ of the UK Institute of Physics. Its June 1997 issue contained a remarkable Editorial article entitled “Reality is not a hoax” (p. 3), whose whole purpose was to defend the concept “reality” in science. To repeat, I have been struggling to do precisely this since 1977, in the teeth of official indifference at best or usually even hostility. Happily, one of my rare successes was a Comment article by M. Psimopoulos, N. Bedding, and T. Theocharis published in Search Vol. 13, No. 1, 1987, p. 46 whose title was, remarkably: “Reality Defended”. Very similar articles I had submitted more than once to both the Physics World and its predecessor (before 1988) the Physics Bulletin. Regrettably, neither the Physics World nor the Physics Bulletin ever published any of my submissions. Nevertheless, what is very unusual with the June 1997 Physics World “Reality is not a hoax” Editorial article is that it contained the very rarely uttered phrase: “I have to confess that I made a mistake”. This encouraged me to submit for publication the following letter to the Editor:
    When you stated, “I have to confess that I made a mistake”, in the June 1997 Editorial article of Physics World (“Reality is not a hoax”, p. 3), you displayed a rare and commendable ethos. You were referring to your failure, in June 1996, to appreciate the importance of, in particular, what has become known as the “Sokal Hoax”, and, in general, “the increasing friction at the interface between the natural and social sciences.”
    However, Physics World as an institution has cause to be more sorry than the extent conceded by the present editor. In the 1970s and 1980s I, virtually alone, had been trying to direct attention (in virtually all appropriate science and philosophy forums (including the Physics World) and also in many public ones) to the indispensable role in science (and society) and the utmost importance of the concepts “truth”, “reality”, and “objectivity”, and also to the grave dangers of neglecting (never mind rejecting) them. Regrettably, too few newspapers and magazines (not including the Physics World) published my submissions. As a result, a great deal of avoidable harm was caused.
    I attached to this letter copies of a few verifying documents. Receipt of this letter was duly acknowledged, with the note that it is receiving attention. However, I was not very hopeful that it would be published – for reasons that will become apparent later. Indeed, having received its due and long attention, my letter was never printed. In a letter dated 28 August 1997, the Editor, Peter Rodgers, wrote to me: “I regret that due to a large number of letters submitted recently and pressures on space, we shall be unable to publish it.” I received this letter on 3 September 1997, the very day in which the September 1997 issue of Physics World came out. The whole of page 9 was filled with a news report by Martin Durrani entitled “Glimmer of peace appears in the science wars”, and subtitled: “Furious clashes on the nature of science have taken place recently between sociologists and scientists”.>>
    Steven Weinberg and Thomas S. Kuhn
    Interestingly, in every single issue of Physics World since then, its Editor has found ample space to print much larger articles on this same topic than my short letter. The same Editor himself returned to this same topic with the Physics World November 1998 most relevant Editorial article (p. 3) entitled “What Revolution?” from which I quote:
    Steven Weinberg, the Nobel prize winning theoretical physicist, has looked more closely at Kuhn’s work and in a stylish essay entitled “The Revolution That Didn’t happen” [The New York Review of Books XLV(15), 8 October 1998, pp. 48-52], he concludes that Kuhn was wrong about many points. Weinberg’s assault on Kuhn has been inspired, at least in part, by the RECENT controversy between various scientists, mostly physicists, and certain sociologists of science on the meaning of “truth” and “reality” in science. … What concerns Weinberg … is Kuhn’s claim that “we may have to relinquish the notion … that changes of paradigm carry scientists … closer and closer to the truth”. As Weinberg writes: “And it is just these conclusions that have made Kuhn a hero to the philosophers, historians, sociologists, and cultural critics who question the objective character of scientific knowledge, who prefer to describe scientific theories as social constructions, not different from democracy or baseball.” (emphasis added)
    It is instructive to quote more illuminating passages from Steven Weinberg’s “stylish essay” entitled “The Revolution That Didn’t Happen” in (also billed as “The Non-Revolution of T. S. Kuhn” on the front-page of) The New York Review of Books XLV(15), 8 October 1998, pp. 48-52]:
    I [Weinberg] first read Thomas Kuhn’s famous book The Structure of Scientific Revolutions [2nd ed, University of Chicago Press, Chicago, 1970] a quarter century ago. … It was not Kuhn’s description of scientific revolutions that impressed me so much when I first read Structure in 1972, but rather his treatment of normal science. … Kuhn’s ideas have been invoked again and again in the RECENT conflict over the relation of science and culture known as the science wars. … What does bother me on rereading Structure and some of Kuhn’s later writings is his radically skeptical conclusions about what is accomplished in the work of science. And it is just these conclusions that have made Kuhn a hero to the philosophers, historians, sociologists, and cultural critics who question the objective character of scientific knowledge, who prefer to describe scientific theories as social constructions, not different from democracy or baseball. (emphasis added)
    I stand corrected, but the obvious inference is that Weinberg recognised Kuhn’s “radically skeptical conclusions about what is accomplished in the work of science”, not when Weinberg “first read Thomas Kuhn’s famous book a quarter century ago” (i.e. in 1972), but only recently, after Weinberg saw that “Kuhn’s ideas have been invoked again and again in the RECENT conflict over the relation of science and culture known as the science wars”. In fact Weinberg openly admits that in 1972 Kuhn’s work on the whole “impressed” him.
    It is not only Weinberg who in the early days was impressed by Kuhn’s work. Thomas Kuhn died in June 1996. The very same editor of Physics World (who in his November 1998 most relevant Editorial article (p. 3) entitled “What Revolution?” praised Weinberg’s negative re-assessment of Kuhn’s ideas, in the August 1996 issue of Physics World (p.51) published an obituary article “Thomas Kuhn 1922-96” by Pierre Noyes (who “is a professor at the Stanford Linear Accelerator Center, California, US”). Noyes wrote: “When Kuhn gave me [in 1958-1959] an early draft of The Structure of Scientific Revolutions for comment and criticism … my response was enthusiastic.”
    By now it has become manifestly obvious that the best known and most influential ‘deconstructionist’ of science (and also of the scientific method and the resultant truth) was, from the 1960s until his death in 1996, Thomas Kuhn. But if more documentary evidence is demanded that can prove this claim beyond any doubt, it can be supplied:
    It is probably the most influential book on the nature of science of the past century. The Structure of Scientific Revolutions by Thomas Kuhn (1922-1996) has sold nearly a million copies in 20 languages since it was published in 1962. It is the one philosophy book that most scientists, as well as many in the arts, will have heard of. Kuhn’s impact on our understanding of science is undeniable. His key concepts – paradigm, revolution, gestalt switch and incommensurability – are now part of popular scientific discourse. (Steve Fuller, “Paradigm lost”, New Scientist, 15 July 2000)
    If it is objected that the above is a rather subjective evaluation by one individual, then consider the following:
    Thomas Kuhn’s very famous book The Structure of Scientific Revolutions [1st ed, University of Chicago Press, Chicago, 1962] is the most cited single book, on any subject, of this century. (E. Garfield, ‘A different sort of great books list: the 50 Twentieth-century works most cited in the Arts and Humanities Citation Index, 1976-1983,’ Arts and Humanities Citation Index, second semiannual, 1994, pp 7-11; also Philosophy, 70, 1995, p 609.) (The Arts and Humanities Citation Index is a compilation of the references to authors and works made in footnotes to academic papers.)
    If only just a single physical scientist of Weinberg’s eminence had registered early the slightest objection to “Kuhn’s radically skeptical conclusions about what is accomplished in the work of science”, the postmodernist ideas about the nature of science would not have ascended so high. And apart from me, have there been any scientists who fought the postmodernist onslaught on science before 1993? If there had been at least a few, undoubtedly things would have been very different – much, much healthier. Regrettably, it appears that there had been NONE.
    Why has Kuhn been so influential? Undoubtedly, the chief reason must be the warm endorsement of his ideas in the 1970s by the science establishment itself, of which Weinberg has been a leading member since the 1960s, maybe earlier. To be specific, Kuhn’s ideas were embraced enthusiastically in 1977 by Science. Published weekly by the American Association for the Advancement of Science, Science has indubitably been for many decades the world’s leading organ of the science establishment. I am referring to the article by Science staff writer Nicholas Wade “Thomas S. Kuhn: Revolutionary Theorist of Science”, Science 197, 143-145, 8 July 1977. I must say at this point that I first came across Kuhn’s work by reading in July 1977 this very article, and it APPALLED me – the very same work that IMPRESSED Weinberg in 1972. In response, I submitted to Science for publication the following letter to the Editor:
    Science Needs Truth
    Any so-called “paradigm” that appears merely to work and does not claim to be (at least an approximation to) the truth of nature is a Santa Claus-type theory and cannot legitimately claim to be scientific. For sound scientific practice in general, the words “truth” and “reality” are indispensable. Moreover, any non-accidental advancement (both theoretical and practical) in every scientific field is heavily predicated on knowing and using correctly a theory that is close to the truth. In fact the closer the theory is to the truth, the greater the probability of advancement. Any so-called ‘paradigm’ that dispenses with truth is epistemologically flawed, culturally obscurantist, and socially dangerous. I regret that Science has endorsed one such erroneous paradigm, that of T. S. Kuhn (Wade, N. “Thomas S. Kuhn: Revolutionary Theorist of Science”, Science 197, 143-145, 8 July 1977), and suggest that a serious reconsideration of these fundamental issues be carried out urgently.
    Regrettably, to the further detriment of science, Science did not publish my disapproving letter. Instead, Science predictably published two other letters that approved of Kuhn’s ideas (“Changing Norms: Before and After Kuhn”, Richard J. Wurtman (MIT), Walter M. Elsasser (John Hopkins), Science 197, 514 (1977)). To the best of my knowledge, apart from me in 1987 (“Where Science Has Gone Wrong”, Nature 329, 15 October 1987, pp. 595-8), no other physical scientist ever published any objection to the warm endorsement of Kuhn’s ideas by Science in 1977.
    Significantly, on the Editorial page of every issue in the (by comparison with nowadays) enlightened 1970s, Science proudly printed the following noble but demonstrably meretricious Editorial statement:
    Science serves its readers as a forum for the presentation and discussion of important issues related to the advancement of science , including the presentation of minority or conflicting points of view, rather than by publishing only material on which a consensus has been reached.
    Ironically, the very same Science staff writer, Nicholas Wade, who wrote the “Thomas S. Kuhn: Revolutionary Theorist of Science” article in the 8 July 1977 issue of Science (197, 143-145), only one month later, in the 12 August 1977 issue of Science (197, 646), wrote another article whose link to the earlier one evidently and sadly neither he nor anyone else noticed. I am referring to “A Pyrrhonian Sledgehammer” Science (197, 646), from which I must quote:
    A new committee has been formed with a high ambition to combat the public’s propensity for belief in the supernatural. … “It’s a very dangerous phenomenon, dangerous to science, dangerous to the basic fabric of our society”, says Lee Nisbet, executive editor of the Humanist. … “We feel it is the duty of the scientific community to show that these beliefs are utterly screwball” Nisbet declares.
    (Post-)Modernist Revolution in Medicine
    What was it that made me understand in 1977 what (still too few) other physical scientists only noticed after 1993? It is the very same reason why the physics establishment have, a la Stalin, written me out of history and made me a non-person. It is also the same reason why many years ago (in the 1980s) I devised the parable “(Post-)Modernist Revolution in Medicine:
    Imagine a seriously ill patient taken to the hospital. Also imagine the doctor in charge saying, “In our post-modern era, the time is ripe to start a revolution in medicine. Let us first discard (or at least “deconstruct”) the antiquated and obsolete notion “diagnosis”. Let us free our profession from the oppressive rule of this tyrannical concept. It will then be no longer our professional obligation to waste so much intellectual effort and time on such an unnecessary procedure.” When his puzzled assistant asks: “But what treatment are we going to apply to the seriously ill patient?”, he replies: “Having made things so much simpler and easier for our profession, let us then arbitrarily apply any, just any, treatment, starting with, say, the conventional pneumonia treatment.” When that does not work, the doctor says, “We may now try the typhus treatment.” When that, too, does not work, the doctor says, “Let us now try the cholera treatment.” And so on, and on.
    Obviously, that would probably entail the end of the patient, and definitely also the end of SCIENTIFIC medicine. We would still have some form of NON-scientific medicine which we might justifiably call VOODOO medicine. For good medical practice, the one-and-only CORRECT diagnosis is an absolute MUST. In fact for sound scientific practice in general, the one-and-only TRUE theory is ALWAYS an absolute MUST. Anything else is either deconstructionist claptrap or (post-)modernist flim-flam.
    Of course such a full-blown (post-)modernist revolution in medicine has not happened; not quite; not yet. Nevertheless, it has already come to pass that “the possibility of objective research” in medicine HAS been questioned in professional medical journals, and I argue that the situation can still deteriorate further not just in medicine but in every domain of culture.
    (Post-)Modernist Revolution in Physical Science
    In the nineteenth century, whenever a new electrical phenomenon was discovered, the physicists of that time used the particle model of the electron, and it worked in explaining the phenomenon. In the 1920s the so called “diffraction of electrons” was discovered, and the physicists again tried the particle model of the electron, but in this case it apparently did not work. Luckily, the wave model of the electron did work, though it failed to work with most of the other phenomena.
    At that point in the 1920s the physicists collectively as a profession decided that the electron, and also light, etc. either have no UNIQUE nature (and they began talking about their DUAL nature) or if they had, it was not their business to find it. (I have coined the shorthand phrases “Diabolical Duality” and “The Encounsciousment of Doublethink” to designate these weird (post-)modernist (in the 1920s!) developments.) By now it ought to be obvious to every genuine scientist that this is NOT scientific physics. This we can aptly and usefully call VOODOO physics. If one has not understood this point, then in contemporary matters one cannot begin to really understand ANYTHING non-trivial; and I do not mean just anything non-trivial in quantum physics, or just anything non-trivial in physics, or just anything non-trivial in science; I also mean anything non-trivial in philosophy, in culture, in society. It is that SERIOUS, because this virulent infection has become a pandemic and has spread universally.
    (Post-)Modernist Revolution in Mathematical Science
    In Directions in Physics (John Wiley and Sons, 1978, p. 36), the eminent quantum physicist Paul Dirac wrote:
    Most physicists are very satisfied with the situation. They say “Quantum electrodynamics is a good theory, and we do not have to worry about it any more.” I must say that I am very dissatisfied with the situation, because this so-called good theory does involve neglecting infinities which appear in its equations, neglecting them in an arbitrary way. This is just not sensible mathematics. Sensible mathematics involves neglecting a quality when it turns out to be small – not neglecting it just because it is infinitely great and you do not want it!
    Earlier still, the eminent mathematician Jean Dieudonne (a leading member of the Bourbaki team) was quoted in Nature (401, 23 September 1999, p. 328) as having said:
    When one arrives at the mathematical theories on which quantum mechanics is based, one realizes that the attitude of certain physicists in the handling of these theories truly verges on delirium. … One has to ask oneself what remains in the mind of a student who has absorbed this unbelievable accumulation of nonsense, real hogwash! It would appear that today’s physicists are only at ease in the vague, the obscure, and the contradictory.
    Thus in tandem with ‘voodoo physics’ goes ‘voodoo mathematics’.
    Higher Intellectual Imposture
    Before any mathematical and physical scientists (and especially quantum physicists) dare to accuse any others of the very serious charge of intellectual imposture, they first ought to look at themselves in the mirror and pull out the huge beams in their own eyes. Only then will they be in a good position to put their own tower-of-Babel of a house in order.
    Like in all complex human affairs, the causes and contributing factors that have given rise to the much talked about “Decline of Science” and “The Flight from Science and Reason” are many and varied. But if there is one prime and ultimate cause, it is what I have justifiably termed “voodoo physics”. Moreover, this is the most dangerous cause because it is the least recognised one – because it is the most effectively concealed one. Without this correct diagnosis of the very serious malaise of our sick (post-)modern society, there is little prospect for any substantial recovery. Merely treating the superficial symptoms is futile; the malignant cancer itself at the very core of our culture has got to be confronted, combated, defeated, and eliminated.
    What is the Basis of the Post-Modernist Absurdities?
    In “The many failings of post-modernism” (The Spectator, 27 September 1997, p. 48 (which is a book-review article of: Richard J. Evans, In Defence of History, Granta, 1997)), Samuel Brittan wrote:
    [What is] the basis of the post-modernist absurdities?… Alas, we do not have any good general theory explaining these periodic revolts against enlightenment and telling us in which conditions they flourish or wither.
    I must say that I have had a “good general theory explaining these periodic revolts against enlightenment and telling us in which conditions they flourish or wither” for more than two decades now. However, all the appropriate specialist forums plus the popular media have always been singularly disinclined to publicise my theory. Of necessity, the present essay could only give some small hints as to the full and precise nature and content of this theory.
    ________________________________________
    Theory & Science

  320. ΣΠ said

    319
    Θα ήταν πολύ απλούστερο να βάζατε τον σύνδεσμο: http://theoryandscience.icaap.org/content/vol002.002/theocharis.html

  321. ΣΠ said

    318
    Εγώ πάλι δεν γνωρίζω τίποτα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο, οπότε τι να διδάξω;

Σχολιάστε