Τρία γαϊτανάκια από παλιές Απόκριες

Το γαϊτανάκι είναι αποκριάτικο έθιμο, που μόνο μικρός θυμάμαι να το έχω δει. Οι μεταμφιεσμένοι χορευτές χορεύουν γύρω από ένα κατακόρυφο κοντάρι, κρατώντας κορδέλες δεμένες στην κορυφή του. Με κάθε περιστροφή, οι κορδέλες τυλίγονται γύρω στο κοντάρι και επομένως κονταίνουν. Σήμερα πιο πολύ ακούγεται με τη μεταφορική σημασία που έχει πάρει η λέξη, που σημαίνει μια μπερδεμένη κατάσταση με εναλλαγές προσώπων. Προχτεσινός τίτλος εφημερίδας: Συνεχίζεται το γαϊτανάκι με τον εκατομμυριούχο βουλευτή. Όσο για την κυριολεξία, αν υπάρχουν ακόμα γαϊτανάκια στα καρναβάλια δεν το ξέρω, αλλά εμείς θα δούμε στο σημερινό άρθρο τρία γαϊτανάκια παλιών καιρών, ένα πραγματικό και δυο γελοιογραφικά.

Ξεκινάμε από το πραγματικό γαϊτανάκι, φωτογραφία από αποκριάτικο γιορτασμό στην Πλάκα, σε εξώφυλλο του περιοδικούΕικόνες, τις απόκριες του 1957.

Άμα γίνουμε Δανία, θα είναι πιο εύκολο να παίρνουμε δανεικά;

Επειδή, όπως ακούγεται, μετά τις εκλογές θα γίνουμε η Δανία του Νότου, ανεβάζω σήμερα μια γελοιογραφία που μου έστειλε ο πατέρας μου Δημήτρης Σαραντάκος, παρμένη από το περιοδικό «Ο φανός των συντακτών» που έβγαινε παλιά από την Ένωση Συντακτών μία μόνο φορά το χρόνο, κάθε Απόκριες, με την ευκαιρία του περίφημου αποκριάτικου Χορού των συντακτών. Είναι από το 1932. Είχαν μόλις γίνει καλλιστεία και είχε αναδειχτεί πρώτη η μις Δανία, πράγμα που δίνει αφορμή στον γελοιογράφο για το γουστόζικο λογοπαίγνιο του τίτλου, μια και την ίδια εποχή ο Βενιζέλος, πρωθυπουργός τότε, αναζητούσε δάνεια στο εξωτερικό.

Ποιανού είναι η γελοιογραφία; Θα σας το αφήσω για κουίζ αν και είμαι βέβαιος πως θα βρεθεί αμέσως.