Το αίμα το αδικαίωτο ποτέ δεν ησυχάζει

Συμπληρώνονται σήμερα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η ξεχωριστή αυτή επέτειος τιμήθηκε με διάφορους τρόπους και με αξιόλογες πρωτοβουλίες, ενώ κυκλοφόρησαν και κάποια αξιοπρόσεκτα βιβλία -σε ένα από αυτά θα αφιερώσω  το επετειακό μας άρθρο.  

Πρόκειται για το βιβλίο του Ιερώνυμου Λύκαρη  Πολυτεχνείο 1973 – Το αίμα το αδικαίωτο ποτέ δεν ησυχάζει, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με επίμετρο της παλιάς φίλης Μαριάννας Τζιαντζή. Πρόκειται για έναν επιβλητικό τόμο 750 σελίδων, καρπό πολύχρονης ερευνητικής εργασίας από έναν συγγραφέα που έχει επίσης  αξιόλογο λογοτεχνικό έργο, κυρίως με νουάρ μυθιστορήματα.

Διάλεξα να παρουσιάσω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο αυτό, αφού άκουσα τον φίλο Στέλιο Ελληνιάδη να τα διαβάζει από την εκπομπή του στο Κόκκινο 105.5. Μου έκανε εντύπωση, επειδή δεν τη θυμόμουν, η ιστορία του Αγαμέμνονα Καραγιώργη,  που ο γιος του Στέλιος, 19 χρονών μόλις, τραυματίστηκε βαριά το πρωί της 17ης Νοεμβρίου και, αφού πάλεψε με τον Χάρο μερικές μέρες, πέθανε τελικά στις 30 Νοεμβρίου.  

Αποφάσισα λοιπόν να εστιάσω στον φόνο του Στέλιου Καραγιώργη και στον αγώνα του πατέρα του να μάθειο ποιος σκότωσε τον  γιο του,  όπως τα εκθέτει ο Λύκαρης.

Στο βιβλίο του Λύκαρη υπάρχει λεπτομερής αναφορά για τις συνθήκες τραυματισμού ή θανάτου των θυμάτων της εξέγερσης, με  κατάταξη  χρονολογική και γεωγραφική. Διαβάζουμε λοιπόν τα εξής:

Ώρα 10.15 (της 17.11.1973)

Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων Αελλώ & Ελληνίς

«Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων “ΑΕΛΛΩ” και “ΕΛΛΗΝΙΣ”, τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973».

Ο πατέρας του Αγαμέμνων Καραγεώργης, εργολάβος οικοδομών, αποφάσισε εκείνο το πρωί λόγω των γεγονότων να μηνεργαστούν οι εργάτες του σε μια πολυκατοικία που έκτιζε στην πλατεία Αμερικής, αλλά να συνεχίσουν σε ένα άλλο έργο που είχε αναλάβει στο νοσοκομείο ΚΑΤ της Κηφισιάς. Για να ειδοποιήσει τους εργάτες, έστειλε τον γιο του ο οποίος έφυγε από το σπίτι με το μηχανάκι για να πάει προς τα εκεί με τους φίλους του Χρήστο Αναστασόπουλο και Χρήστο Ταμπακόπουλο.

Όταν έφτασαν σε μια νησίδα της οδού Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων Αελλώ και Ελληνίς, άφησαν τα μηχανάκια στη νησίδα και, λίγα λεπτά αργότερα, είδαν έναν συρφετό αστυνομικών με ρόπαλα, που κυνηγούσαν πολλούς νέους και πυροβολούσαν στο ψαχνό. Τη στιγμή εκείνη έρχονταν από την οδό Πατησίων με κατεύθυνση προς Ομόνοια πέντε άρματα. Τρία μεταφοράς προσωπικού με πεζοναύτες και δύο τανκς με πυροβόλα τα οποία άρχισαν να πυροβολούν από την πλατεία Κολιάτσου.