Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Μόνο 1.000.000 λέξεις έχουν τα πτωχά αγγλικά!

Posted by sarant στο 13 Ιουνίου, 2009


Εντάξει, ο τίτλος είναι προβοκατόρικος. Όμως, μια και είμαστε λεξιστορικό ιστολόγιο σκέφτηκα πως δεν πρέπει ν’ αφήσω ασχολίαστη την είδηση ότι η αγγλική γλώσσα έχει πλέον, και με τη βούλα, 1 εκατομμύριο λέξεις!

Για την ακρίβεια, η αγγλική γλώσσα είχε 1 εκατομμύριο λέξεις και μάλιστα, λέει ο ιστότοπος των γλωσσομετρητών, η εκατομμυριοστή λέξη, που ήταν η Web 2.0. προστέθηκε την Τετάρτη που μας πέρασε, στις 10 Ιουνίου 2009 το πρωί. Για την ακρίβεια, στις 10.22 το πρωί.

Για το εγχείρημα αυτό, πέρα από τον ιστότοπο των εμπνευστών του, μπορείτε να διαβάσετε μια παρουσίαση στο CNN (το λινκ το οφείλω στον Γιώργο Μπαλόγλου). Επίσης, μεταφράζω πρόχειρα και διασκευάζω κείμενο που μου έστειλε η αγαπητή Σοφία Οικ., γραμμένο από Άγγλο γλωσσολόγο.

Ο ισχυρισμός προέρχεται από έναν ιστότοπο, το Global Language Monitor (http://www.languagemonitor.com), που προσπαθεί να υπολογίσει τον αριθμό των λέξεων της αγγλικής γλώσσας και το ρυθμό αύξησης. Όταν ξεκίνησαν, μέτρησαν όλες τις λέξεις που περιλαμβάνονταν σε «σημαντικά λεξικά αναφοράς» της αγγλικής γλώσσας, όπως OED, Webster‘s κτλ. και κατέληξαν σε έναν κατάλογο με 650.000 λέξεις περίπου. Από τότε, ο ιστότοπος παρακολουθεί αγγλόφωνους ιστότοπους και ηλεκτρονικές πηγές, αναζητώντας λέξεις που δεν βρίσκονται στη λίστα του. Όμως δεν προσθέτει αυτόματα κάθε καινούργια λέξη. Για να προστεθεί μια απ’ αυτές τις «νέες» λέξεις στη λίστα, πρέπει να συγκεντρώσει 25.000 «χτυπήματα», ανευρέσεις δηλαδή.

Με τον τρόπο αυτό, οι μονιτοράδες εκτίμησαν ότι στην αγγλική προστίθεται μια νέα λέξη κατά μέσον όρο κάθε 98 λεπτά (άρα, περίπου 15 λέξεις τη μέρα) κι άρχισαν την αντίστροφή μέτρηση προς το 1 εκατομμύριο λέξεις, πράγμα που έγινε στις 10 Ιουνίου. Η εκατομμυριοστή λέξη ήταν ‘Web 2.0’.

Όπως ήταν φυσικό (και ζητούμενο, λέω εγώ) αυτό απέκτησε μεγάλη δημοσιότητα, αλλά από γλωσσολογική άποψη υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Τα δυο μεγάλα προβλήματα είναι «πώς ορίζεται η λέξη» και «πώς ορίζεται μια αγγλική λέξη». Οι μονιτοράδες έχουν κριτήρια για το τι είναι λέξη και περιλαμβάνουν επίσης τους σύνθετους όρους (‘Web 2.0′ ή ‘cloud computing‘), αλλά θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι εξίσου σημαντικές προσθήκες στη γλώσσα είναι οι νέες σημασίες τις οποίες αποκτούν οι υπάρχουσες λέξεις.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι ο ορισμός της «αγγλικής λέξης». Αφενός, επειδή χρησιμοποιούν μόνο «σημαντικά έργα αναφοράς» και γενικώς αποδεκτές πηγές του Ιστού, αποκλείονται οι διάλεκτοι αλλά και οι λέξεις από γλωσσικά επίπεδα που δεν μπαίνουν εύκολα στις καθιερωμένες πηγές. Από την άλλη, λέξεις που έχουν μια πολύ σύντομη αλλά και πολύ έντονη προβολή στις καθιερωμένες πηγές μπαίνουν εύκολα στη λίστα. Μια πρόσφατη προσθήκη ήταν το ‘Jai Ho!’, ινδικό επιφώνημα που έγινε πασίγνωστο από την ταινία Slumdog Millionaire, αλλά που κανείς δεν ξέρει αν θα ριζώσει στο αγγλικό λεξιλόγιο ή αν θα εξαφανιστεί μόλις ξεχαστεί η ταινία. Αξίζει άραγε να θεωρηθεί κομμάτι της παγκόσμιας αγγλικής;

Ο επικεφαλής του Global Language Monitor παρουσιάστηκε στην εκπομπή Newsnight τις προάλλες, όπου ο Jeremy Paxman του τα έψαλε. Αξίζει να το δείτε αυτό, όπως και τη συνέντευξη του David Crystal, ο οποίος εξηγεί θαυμάσια πώς λειτουργεί η αγγλική γλώσσα και πόσο δύσκολο είναι να μετρηθούν οι λέξεις της. Για τη συνέντευξη δείτε εδώ: http://news.bbc.co.uk/1/hi/programmes/newsnight/8093233.stm

Αυτά, ο Άγγλος γλωσσολόγος.

Για τις δυσκολίες να μετρηθούν οι λέξεις της ελληνικής, έχει ξεκινήσει να γράφει ο Νίκος Νικολάου στο δικό του ιστολόγιο. Δυστυχώς στα αγγλικά κι αυτός, αλλά τα κείμενά του είναι εξαιρετικά καλογραμμένα και σας τα συνιστώ. Το τελευταίο κείμενο, το πέμπτο της σειράς, αρχίζει επιτέλους να μπαίνει σε νούμερα. Αν λοιπόν θέλετε μια πρόχειρη και βρώμικη απάντηση, ο Νίκος Νικολάου καταλήγει στα εξής νούμερα, τα οποία συγκρίνει, ενδεικτικά, με νούμερα για τη σύγχρονη σλοβενική γλώσσα όπως προέκυψαν από ένα σύγχρονο σώμα κειμένων.

Αρχαία και βυζαντινά ελληνικά (TLG)                       Σλοβενικά

Λεκτικοί τύποι                        1.200.000                                            660.000
Λήμματα                                   205.000 (;)                                           60.000

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε «αυστηρώς αρχαία» κείμενα οι λεκτικοί τύποι είναι πολύ λιγότεροι (290.000), ενώ αυξάνονται σχεδόν στο μισό του συνόλου (520.000) αν βάλουμε και την ελληνιστική εποχή αλλά όχι τους πατέρες της εκκλησίας, δηλ. αν περιοριστούμε σε όλα τα κείμενα μη χριστιανών συγγραφέων. Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των λέξεων είναι πολύ μακριά από τα  5.000.000 λέξεις ή τα δενξερωπόσα εκατομμύρια λεκτικούς τύπους που δίνουν οι εθνικιστικές ονειρώξεις των Λερναίων, όσο κι αν τις επαναλαμβάνουν ακαδημαϊκοί.

Και τα μεν αρχαία, είναι κουκιά μετρημένα, με την έννοια ότι (εκτός κι αν ανοίξουν οι εφτασφράγιστες πύλες της μυστικής ραββινικής βιβλιοθήκης της Ζυρίχης) ελάχιστα νέα κείμενα περιμένουμε να προστεθούν, αλλά με τη νέα ελληνική τι γίνεται; Καταρχάς, έχουμε το ακανθώδες πρόβλημα αν θα θεωρήσουμε μία γλώσσα την αρχαία και τη νέα ελληνική. Απάντηση εδώ δεν υπάρχει, οπότε λέμε ότι τη θεωρούμε μία επειδή έτσι αποφασίζουμε. Βέβαια, η διγλωσσία δημιουργεί και προβλήματα καταμέτρησης. Σίγουρα το «νερό» είναι άλλη λέξη από το «ύδωρ», αλλά το «πτωχός» και το «φτωχός»; Το «ανήρ» και το «άνδρας»; To «εισαγγελεύς» και το «εισαγγελέας»;

Κι αν αφήσουμε κατά μέρος αυτές τις διτυπίες, πώς ορίζεται η λέξη; Θα μετρήσει χωριστή λέξη η προ-προγιαγιά ή η προ-προ-προγιαγιά; Και η προ-προ-προ-προ-προγιαγιά; Αν είναι λήμμα το «παίζω» είναι και το «ξαναπαίζω»; (Μ’ αυτό τον τρόπο κάθε ρήμα δίνει από μια ακόμα λέξη). Αν και αυτά τα λεξικογραφικά προβλήματα κάθε άλλο παρά άλυτα είναι, δείχνουν πόσο μάταιο είναι να μετράμε λέξεις.

Βέβαια, αν τα πτωχά σλοβενικά έχουν 60.000 λήμματα (στο συγκεκριμένο σώμα κειμένων, να εξηγούμαι) κι αν τα αγγλικά μόλις και μετά βίας συμπλήρωσαν 1 εκατομμύριο λέξεις, η τρισχιλιετής μας ελληνική έχει πολύ περισσότερες. Πόσες; Εδώ υπάρχουν δύο απαντήσεις. Με μία μέτρηση, η ελληνική έχει 5.000.001 λέξεις. Η μία είναι η λέξη «μονιτοράς» την οποία μόλις έφτιαξα στο κείμενο αυτό και τα άλλα 5.000.000 είναι οι λέξεις του κ. Κουνάδη.

Με μια άλλη όμως μέτρηση, η ελληνική γλώσσα έχει τουλάχιστον 123.456.789 λέξεις. Και ιδού πώς: αρχίστε να μετράτε· κάθε αριθμός είναι και μία λέξη· από το 1 έως το 123.456.789 έχουμε 123.456.789 λέξεις, όπερ έδει δείξαι. 123 εκατομμύρια λέξεις (και κάτι ψιλά) ενώ τα υποτυπώδη αγγλικά έχουν μόνο ένα εκατομμύριο!

Διευκρινιστική προσθήκη, 7 Σεπτεμβρίου 2009: Αναγκάζομαι να διευκρινίσω ότι όσα έγραψα παραπάνω για τα 123 εκατομμύρια ή τα 5 εκατ. λέξεις της ελληνικής είναι προφανώς ειρωνικά. Προφανώς για μένα, αλλά όχι για άλλους, διότι όπως διαπίστωσα τουλάχιστον σε δύο διαδικτυακά φόρουμ κάποιοι αναδημοσιευσαν το άρθρο μου θεωρώντας ότι κυριολεκτώ. Όπως έγραψα σε επόμενο άρθρο, είναι επικίνδυνο να ειρωνεύεσαι στο Διαδίκτυο!

49 Σχόλια to “Μόνο 1.000.000 λέξεις έχουν τα πτωχά αγγλικά!”

  1. Q said

    Από καθαρή περιέργεια, εδώ και μέρες αναρωτιόμουν, ποια να ‘ναι η γλώσσα με τις λιγότερες λέξεις. Λέτε να είναι τα σλοβένικα? Το ένστικτο μου λέει, πρέπει να είναι κάποια γλώσσα του Αμαζονίου, όπου και υπάρχει η γλώσσα με την απλούστατη γραμματική, τα Piraha. Αν και πάλι λένε ότι η πολυπλοκότητα αυτής της γλώσσας βγάζει νοκ αουτ όλες τι; Άλλες.

  2. Q said

    «τις άλλες».

  3. gbaloglou said

    Πες τα βρε Q εξω απο τα δοντια! Καποτε λεγανε «με αναγκαζετε να μιλω στην γλωσσα του καραγωγεως», σε λιγο θα λεμε «με αναγκαζετε να μιλω στην γλωσσα των πιρανχας»!

  4. δὲν μετρῶνται οἱ γλῶσσες μὲ τὶς λέξεις ῥὲ παιδιά! δὲν εἶναι καρποῦζι νὰ μετριέται μὲ τὴν ὀκά!

  5. Νικοδεσπότα (υἰοθετῶ τὴν λέξι, τάχα τὰ ὀνόματα μετράνε γιὰ λέξεις) τὸ σημερινὸ ἄρθρο τοῦ Γ. Χάρη ἀναφέρεται ὑπορρήτως στὸ παρὸν ἱστολόγιο. ἂν καὶ ἄρθρο γεμᾶτο ἀντιφάσεις καὶ κινδυνολογίες μιὰ ποὺ σὲ ἀναφέρει ἔστω καὶ ὄχι ὀνομαστικὰ βάλε το ἐδῶ (γιὰ νὰ τὸ ξεσκίσουμε στὴν κριτική! 🙂 )

  6. sarant said

    Κορνήλιε, 5.000.002! (κατά το γνωστό ανέκδοτο)

    Για να μη γίνουν τα νήματα σπαγγέτι, το λινκ προς το άρθρο του Γιάννη Χάρη το έβαλα στο σχετικό ποστ.

  7. ηλε-φούφουτος said

    Ε όχι να επιχαίρουμε κι όλας για @$^#$@#$% των Αγγλοσαξόνων! Από μικρό παιδί που μάθαινα Αγγλικά θυμάμαι την υπερηφάνεια των Αγγλοσαξόνων δασκάλων μου σε συνοικιακά φροντιστήρια για το πλούσιο λεξιλόγιο της Αγγλικής. Πιο μεγάλος το θυμήθηκα με την πομπώδη ρητορική στο λεξικογραφικό μυθιστόρημα «The Professor and the madman».
    Μας προκαλεί μήπως δέος ότι χρησιμοποίησαν περίτεχνη μέθοδο για να καταλήξουν στο 1.000.000; Αμ, από έξυπνους freak μπουρδολόγους ο κόσμος είναι γεμάτος!
    Αν η ελληνοβαρεμένη αρχαιολατρία (αχ, αυτά τα -(ε)ία!) δείχνει κομπλεξικό επαρχιωτισμό, o κομπασμός περί ενός εκατομμυρίου δείχνει ΜΜΕδικη εντυπωσιοθηρία και γλωσσοϊμπεριαλιστική μεγαλομανία. Άσε που, αν φουσκώνει το εθνικό λεξιλόγιο με λέξεις σικέ όπως Web 2.0 και τεχνικούς όρους, αντίστοιχα φουσκώνει και το λεξιλόγιο των άλλων, αφού όλα αυτά περνούν σχεδόν αυτόματα και στις άλλες γλώσσες είτε ως δάνεια είτε ως μεταφραστικά δάνεια.

  8. neostipoukeitos said

    Με το μπαρδόν, ρε Κορνήλιε (5), αλλά γιατί δεν πας ν’ ανοίξεις ένα δικό σου μπλογκ, να γράφεις με τη σέσουλα τα ανελλήνιστά σου («μετρώνται») και να «ξεσκίζεις», κατά φαντασίαν βεβαίως, όποιον Γιάννη Χάρη θέλεις; Άντε, να σε χαρώ, για να δούμε και πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος.

  9. πρῶτον, δὲν θεωρῶ ἀνελλήνιστον τὸ «μετρῶνται» οὔτε καὶ κομπελξάρομαι ἀπὸ κάτι τέτοιους χαρακτηρισμούς.

    δεύτερον, ἂν ὁ κ. Σαραντᾶκος μοῦ δηλώσῃ ὅτι εἶμαι ἀνεπιθύμητος στὸ ἱστολόγιό του θὰ ὰποχωρήσω κι ἔτσι θὰ μπορῇς νὰ σολιψίζεσαι (αὐτὸ πιθανῶς νὰ εἶναι ἀνελλήνιστο) μὲ τὴν ἄνεσί σου.

  10. Ευχαριστώ για τη μνεία. Όπως μπήκε χατζάρα στους 1,2 εκατομ. τύπους (από 1,5), έτσι θα μπει και στα 205 χιλ. λήμματα. (Τα κάπου 30 χιλ κύρια ονόματα κατ’ αρχήν δεν μετράνε.) Αλλά σιγά σιγά, γιατί έχουμε κι άλλες δουλειές. Και για να μη με πάρουν οι γλωσσολόγοι με τις λεμονόκουπες, διαβάσετε και τις προηγούμενες αναρτήσεις για το «γιατί δεν μετράμε».

    Κορνήλιε, βέβαια δεν μετράμε τη γλώσσα με τον οκά, και αυτό το λέω πολλάκις (στο «γιατί δεν μετράμε»)· αλλά άλλοι είναι που προσπαθούν να τη μετρήσουν και με την οκά και με τον τόννο. Πάντως η αντιπαραβολή με το μορφολογικό πλούτο της Κλίγκον που έκανα σε σχόλιο, ελπίζω να κάνει μια κάποια εντύπωση. 🙂

    Η κατακραυγή των γλωσσολόγων για το Global Language Monitor είναι γενική. Εγώ βλέπω την απόπειρα με κάποια αμυδρή συμπάθεια, γιατί και γω ποσοτικές δουλειές κάνω· αλλά το «εμφανίζεται στον ιστό πάνω από 25χιλ φορές» λεξικογραφικό κριτήριο δεν είναι. Είναι απλά μια επιπρόσθετη ένδειξη. Τα υπόλοιπα, τα ‘παν οι υπόλοιποι.

  11. sapere aude said

    «English doesn’t borrow from other languages; it stalks them down dark alleys, knocks them over and rifles through their pockets for loose vocabulary.»
    (άγνωστης πατρότητας/μητρότητας)

  12. sapere aude said

    Διόρθωση:
    Νομίζω ότι πιο σωστό θα ήταν «and rifles their pockets».

  13. Ἀπὸ πότε τὸ «Web 2.0» εἶναι… λέξις;!

  14. SophiaΟικ said

    …τα δενξερωπόσα εκατομμύρια λεκτικούς τύπους…

    Νέα λέξη: δενξερωπόσα

  15. Καναλιώτης said

    «Web», «Web 1.0», «Web 1.1», «Web 1.15» … «Web 2.0»

    Να φτιάξω και μια εγώ : «Web 2.1»

  16. @40κος, τελευταία παράγραφος: 123.456.789 *μόνο*; Κάτι περί πέραν του αλέφ-μηδέν σφυρίξανε εν Εσπερίᾳ: Γιώργο (Κάντορ), μπορείς!

    Το ότι η εκατομμυριοστή λέξη είναι Web 2.0, και το ότι ο υπεύθυνος πλασάρει τις υπηρεσίες του ως trends-spotter, σου λέει πως το παιχνίδι είναι ελαφρά στημένο. Και βέβαια το Web 2.0 καθιερώθηκε σαν έκφραση πολύ πριν το 2009· πρωτοεπινοήθηκε το ’99, και πέρασε σε κοινή χρήση το 2004. @15 Καναλιώτη έχασες επισόδεια: ο Tim Berners-Lee αποκάλεσε το Semantic Web μέρος του Web 3.0 ήδη το 2006.

    (Και βέβαια άλλο φράση κι άλλο λέξη, έστω και αν τα αγγλικά είναι κάπως ρευστά σ’ αυτό το ζήτημα. Αλλά είπαμε, ο Global Language Monitor κάνει trend-spotting, και στα τρεντ σημασία έχουν οι φράσεις…)

    Ο ανώνυμος άγγλος γνωστός της Σοφίας παρατήρησε πως σημασία έχουν και οι πρόσθετες και νέες έννοιες των λέξεων. Ναι, αλλά μπορεί κανείς να διαφοροποιήσει σημασιολογία από μορφολογία, και να πει τα ομόνυμα μία μορφολογική λέξη, έστω κι αν αντιπροσωπεύει δυο έννοιες. Αν μπούμε βέβαια και στις εννοιολογικές αποχρώσεις, ζήτω που καήκαμε, ούτε το αλέφ-ένα δε μας γλυτώνει…

    @ 7 Ηλεφού, όπως είπε μια φορά για μένα ο GBaloglou, και ο ίδιος για μένα πολλάκις, είμαι πολιτιστικά εγγλέζος, οπότε τις @$^#$@#$% των Αγγλοσαξόνων τις βλέπω με ευμένεια 🙂 . Πάντως (α) η κατακραυγή των γλωσσολόγων (και όχι μόνο) κι αυτό κάτι λέει, και (β) το κίνητρο είναι όντως «ΜΜΕδικη εντυπωσιοθηρία» (και έτσι καταδικάζεται) αλλά όχι κατ’ ανάγκην «γλωσσοϊμπεριαλιστική μεγαλομανία». Α, και (γ) … You know, they’ve won. 🙂

    Πάντως όπως είπε σχολιαστής στο (δυστυχώς ενίοτε δασκαλίστικο) Language Log:

    «Η αγγλική θα διανύσει το εκατομμύριο τις 10 Ιουνίου το 10:22 πμ (ώρα Stratford-on-Avon)»—άντε ρε, φως φανάρι πλάκα κάνει. Είτε κάνει ανέκδοτο που το πάει σερί, είτε κάθεται και το διασκεδάζει, αλλά κανείς δεν τα γράφει κάτι τέτοια στα σοβαρά.

  17. sarant said

    Επομένως, 5.000.002!

  18. Εδώ υπάρχουν κάποιοι που παρουσιάζουν «επιστημονικές ανακοινώσεις» για το Web 4.0. Θα μου πεις, για όλα υπάρχουν τα κατάλληλα «επιστημονικά συνέδρια». Τα πράγματα ζορίζουν. βέβαια, όταν σκέφτεσαι ότι αυτοί οι κάποιοι είναι πρώτη βαθμίδα σε ΑΕΙ, σύμβουλοι στο Παιδείας, αυριανοί πάρεδροι του Π.Ι., κλπ., κλπ.

  19. Έτσι, βέβαια, που θα έχουν αφρίσει με τις γελοιότητες του πέραν του ατλαντικού γλωσσικού παρατηρητηρίου οι Λερναίοι, προβλέπω νέα επιχειρήματα στο οπλοστάσιό τους:

    – Γιαννάκη, μη αυτό, δεν είναι σωστό!
    – Μα αφού το κάνει κι ο Κωστάκης…

  20. καὶ ἡ ἀγγλικὴ ἔχει λοιπὸν τοὺς Λερναίους της.

  21. μετὰ τὸ Web 2.0 προτείνω νὰ λεξικογραφηθῇ στὰ ἑλληνικὰ τὸ π2.

  22. ηλε-φούφουτος said

    Νικνικ σχ. 16, δεν μένει πια παρά να κατατάξω κι εγώ εμαυτόν κάπου πολιτιστικά και να διαλέξω ποιες @$^#$@#$% θα βλέπω με ευμένεια! Όρε μπελάς!
    Ποιοι νίκησαν; Πότε; Αριθμητικά στοιχεία περικαλώ!

  23. Αριθμητικά στοιχεία; Μα… τα 1,000,000 λέξεις. 🙂

    Καὶ ἐκατατάξω καὶ σύ, Ἠλεφοῦ, ἐκατατάξω· ἅπαντες γὰρ ἐκαταταξάμεθα, ἅπαντες δὲ οἷς προαιροῦμεν εὐμενήκαμεν, ἴδιον δὴ τοῦτο ἀνθρώποις.

    (Καλά, Κορνηλιεύω τώρα, κι ούτε καν εμμέτρως…)

  24. ηλε-φούφουτος said

    Καὶ ἐκατατάξω καὶ σύ, Ἠλεφοῦ, ἐκατατάξω· ἅπαντες γὰρ ἐκαταταξάμεθα

    Πω πω, κι ήμουνα και σε βαφτίσια σήμερα, ξέρετε, εκεί που λέμε απεταξάμην, «απΕταξάμενος»

    και καλά όλα τ άλλα, αυτή την περισπωμένη στο ηλεφού πώς την εξηγείς ήθελα νάξερα;!!!

  25. Μαρία said

    Ο Ηλεφόος Ηλεφους Αυτά δεν είχαν κλητική αλλά νά που χρειάστηκε.

  26. Φτουουουουου. Και δεν έχω το δικαιολογητικό πως παραλείπω την αύξηση α λα Όμηρο. Άλλη φορά δεν το ματακάνω.

    Πάντως τα υποκοριστικά περισπώνονταν έτσι. Διονῦς, Ἀλεξᾶς, και τα αιγυπτιακά σε -ους πάντα με περισπωμένη: Ἀλλοῦς, Διοσκοροῦς, Ἡρακλοῦς.

    Και τέλος πάντων, πάρ’ την περισπωμένη και σαν ένδειξη σεβασμού, που αντισταθμίζει τη σύντμηση του Ηλε-Φούφουτου…

  27. @25 Μαρία : Δεν είχαν; Ε δεν μπορεί. Πάντως απρόσμενη η μαρτυρία στο Kühner-Blass: η πρώτη μαρτυρία συναιρεμένης κλιτικής, πριν την σκαρώσουν οι γραμματικοί, είναι Panthu… στην Αινειάδα, στα λατινικά! Αλλά αυτά τα σε -οῦ τα ‘χουν οι πάπυροι, κάτι θα ‘χουν και σε κλιτική, καίτοι τη γραμματική του Mayser δεν την έχω πρόχειρη…

  28. ηλε-φούφουτος said

    «Άλλη φορά δεν το ματακάνω.» Μα δεν είπαμε και τίποτις! Ίσα ίσα, που κι εμένα μ αρέσει να παίζω! Βίτσιο μου μεγάλο οι υπερδιορθώσεις με την αύξηση (γι αυτό μ αρέσουν και οι γενικές του Μποστ)!

    Το καλύτερο όμως ήταν αυτό με το κύρος που μου προσδίδει η περισπωμένη! Μπουα χα χα χα!

  29. Σχετικά με τη φράση που αναφέρεται στο 11, η πατρότητά της είναι γνωστή. Γράφτηκε το 1990 από το James Nicoll στην ομάδα συζητήσεων του Usenet rec.arts.sf-lovers.

  30. sapere aude said

    @ ΑΔ:

    Ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία!
    Να τι λέει και ο ίδιος ο James Nicoll σχετικά με την αμφισβητούμενη πατρότητα της φράσης:
    http://tinyurl.com/n4ch4m

  31. Σήμερα, στη στήλη του Ηλία Μπαζίνα στον «Φίλαθλο», η πεντακισεκατομμυριοστή δενξερωποσοστή ελληνική λέξη: το τριγενές και δικατάληκτο επίθετο αγλαοπερδής.

  32. sarant said

    Όχι μόνο μία νέα λέξη, δύο. Και το «μεγαρρήμονες» που λέει, κι αυτό δική του εφευρεση είναι. Οι αρχαίοι, που δεν είχαν διαβάσει τόσο όσο ο Μπαζίνας έλεγαν, οι αστοιχείωτοι, «μεγαλορρήμονες».

  33. voulagx said

    Υποθετω οτι ο Μπαζινας ηθελε να πλασει τη λεξη «αγλαοπερδόμενοι» ( αγλαος+πέρδομαι), αν δεν κανω λαθος, αλλα
    το αγλαοπερδεις εχει αλλη χαρη, ειναι πιο χάι-κλας

  34. Μαρία said

    Το παίζει την γλώτταν χρυσορρήμων

  35. voulagx said

    Ειχα πεσει τις προαλλες σ’ ενα ιστολογιο- οχι δικο του- οπου παρουσιαζονται ολα τα κειμενα του, εχει φαν κλαμπ.

  36. Apisteftable said

    Είναι η μόδα της εποχής να υπάρχουν Ελληνάρες και Ανθελληνάρες… Η μόνη διαφορά των δύο είναι ότι οι μέν υπερεκτιμούν το ψωμί που τρώνε (και σε αυτό με βρίσκουν συμφωνο) από τον Ελληνικό τόπο, ενω οι δε δαγκώνουν το χέρι που τους ταϊζει. Κατα τα άλλα την ίδια ζημια κάνουν και οι δυο αλλά αντίθετου μέτρου. Ετσι με την δράση των ανισορροπων υπάρχει ισορροπία. Απο το άρθρο σου είναι ευνόητο ότι ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία. Δικαίωμά σου φυσικά, διότι αυτή η υπέροχη γλώσσα έχει και τη λέξη Ελευθερία που όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτήν, αλλά ελάχιστοι την τιμούν. Το να ανιτπαραταθω σε αυτά που γράφεις είναι ανούσιο, για ευνόητους λόγους.

    Έχω όμως να σου θέσω μια απλή ερώτηση, διότι ως φαίνεται είσαι πολύ διαβασμένος. Σιγουρα περισσότερο απο έμενα. Η ερώτηση λοιπόν είναι η εξής: ΠΟΣΕΣ απο το 1.000.000 αγγλικές λέξεις είναι Αρχαίες Ελληνικές; Και για να μην είμαι μεροληπτικός θελω να θέσω μια ακόμα: ΠΟΣΕΣ λέξεις της αγγλικής ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, υπάρχουν στην Αρχαία Ελληνική;

    Διαβάζοντας το άρθρο σου, μου γεννήθηκε και μια ερμαφρόδιτη απορία. Η λέξη Greeklish, είναι Ελληνική, Αγγλική, ή Ιταλικη;… αφου το Greek έχει ρίζα το Ιταλικό Greco, γράφεται με λατινικους χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται για να γραφουμε αγγλικα, έχει ως δεύτερο συνθετικό το -lish από το English, και τη χρησιμοποιούνε Έλληνες…

    Συνειρμικά μου είρθε και άλλη απορία. Στα αγγλικά η λέξη pathetic που έχει ρίζα το παθητικός (ωχ να μια Ελληνική) έχει την έννοια αξιοληπητος-αξιοθρήνητος, ενω στην Ελληνική έχει την έννοια του υπομένων! τελικά τί λέξη είναι? Ελληνική ή Αγγλική και ποιά έννοια θα χρησιμοποιουσες για να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου;

    Τέλος, το διαζευκτικό «ή» με το άρθρο «η» και με το γράμμα της αλφαβήτου «η» έχει διαφορά ή… είναι το ίδια; Είναι λέξη ή γράμμα; Διότι το Word Counter of Microsoft Office το καταμετράει ώς λέξη!!!!

    Προσωπικά θα σου πρότεινα όση φαια ουσία δαπανάς ωστε να είσαι καταστροφικός και να ισοπεδώνεις την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνισμό, να την χρησιμοποιήσεις δημιουργικά, και είτε να ασπαστείς την ομορφιά της γλώσσας αυτής, ή να δημιουργήσεις μια καλήτερη εφ΄όσον αυτή τη βρίσκεις λίγη και ανεπαρκή.

  37. Apisteftable said

    καλύτερη*…

  38. sarant said

    Αν νομίζεις ότι τα κείμενά μου έχουν σκοπό να… ισοπεδώσουν την ελληνική γλώσσα (άσε που αυτό είναι έτσι κι αλλιώς αδύνατο), δύσκολα θα συνεννοηθούμε.

    Κρίμα, γιατί με τις απορίες σου δείχνεις να καταλαβαίνεις ότι είναι μάταιο να μετράς λέξεις και να τις προσμετράς στη μια και την άλλη γλώσσα (αλλά το Greek έχει ρίζα ελληνική: Γραικός, αρχαίο φύλο της δυτικής Ελλάδας, τα έχουμε πει αυτά εδώ). Επίσης δείχνεις να καταλαβαίνεις τις διαφορές των σημασιών, κι αυτό καλό.

    Πόσες αγγλικές λέξεις είναι ελληνικής προέλευσης; Δεν τις έχω μετρήσει, οι περισσότερες είναι σπάνιες λέξεις. Κάπου 40,.000 είχε μετρήσει ο Κωνσταντινίδης, αν θυμάμαι καλά. Αλλά αυτές είναι λέξεις αγγλικές, το abyss, το academy και το democracy. Όπως και είναι ελληνικές το σπίτι, η σκάλα, το ντουλάπι και το γκαράζ.

  39. As gelasw said

    »ΠΟΣΕΣ λέξεις της αγγλικής ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, υπάρχουν στην Αρχαία Ελληνική;»

    Σωστά δεν υπάρχουν λέξεις οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας. Άλφα, Βήτα, Γάμα…Όταν ένας Έλληνας ακούει την λέξη geopolitics ξέρει αμέσως τι σημαίνει. Κατά τον ίδιο τρόπο, το μεγαλύτερο μέρος των λαών της Μέσης Ανατολής ξέρει αμέσως τι σημαίνει Aleph, Bet, Gimel κλπ. (γιατί ναι σημαίνουν κάτι, δεν είναι απλώς γράμματα)
    Αλλά ξέχασα, μόνο στις μέρες μας οι άνθρωποι ταξιδεύουν. Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε εμπόριο, ανταλλαγές, φυλλετικές μείξεις, ταξίδια. Δεν μιλούσαν σε ξένους, δεν υπήρχαν μεταναστεύσεις, έμεναν στα σπίτια τους γιατί φοβόντουσαν μήπως και κάποιος *w!*&^%! χιλιάδες χρόνια μετά πει οτι η Αρχαία Ελληνική περιέχει λέξεις άλλων εθνικοτήτων.

  40. sarant said

    Καλό!

  41. ΣΑΚΗΣ said

    ΔΩΣΤΕ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΟΣ

  42. ΣΑΚΗΣ said

    ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΟΣ

  43. ΣΑΚΗΣ said

    ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΓΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ

  44. ΣΑΚΗΣ said

    ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΜΟΡΦΩΜΑΤΟΣ ;

  45. ΣΑΚΗΣ said

    ΤΟ FATHER, MOTHER, HOSPITAL, CEMETERY, MOON ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ ;

  46. sarant said

    Για τις ετυμολογίες που ζητάς, εδώ:

    http://etymonline.com/

  47. #46
    Α έτσι, και να καθόμαστε να ψάχνουμε; Να τα βρείτε εσείς κύριε Νίκο μας, να μας τα γράψετε να ξέρουμε κι εμείς τι θέλουμε να σας πούμε… 🙂

  48. Δεν ξέρω αν έχει νόημα, Σάκη, αλλά θα δοκιμάσω να σου απαντήσω στο 45 :
    Τα father και mother είναι πανάρχαιες αγγλικές λέξεις ινδοευρωπαϊκής καταγωγής, ομόρριζες με τα ελληνικά πατήρ/μήτηρ, τα λατινικά pater/mater κλπ.
    Το hospital είναι λατινικής προέλευσης (hospes, γεν. hospitis = οικοδεσπότης, απώτερης ινδοευρωπαϊκής καταγωγής, πρβ. σλαβικό gospodŭ = κύριος)
    To cemetery προέρχεται, μέσω λατινικών και γαλλικών, από το ελληνικό ‘κοιμητήριο’.
    Το moon είναι πανάρχαιη αγγλική λέξη, ινδοευρωπαϊκής καταγωγής και αυτή, ομόρριζη με τα ελλ. μήν/μήνη/μηνίσκος, λατ. mensis και σλαβ. měsęcĭ.

  49. sarant said

    48 Μπράβο Άγγελε 😉

Σχολιάστε