Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος για τον κ. Γ. Μαρίνο

Posted by sarant στο 5 Σεπτεμβρίου, 2010


Πριν από δυο εβδομάδες, έγραψα για τη φάρσα του Κωστάκη Τσάτσου, με τους ανύπαρκτους Οξυρρύγχειους Παπύρους, στους οποίους ο ανύπαρκτος Ρωμαίος συγκλητικός Μενένιος Άπιος δίνει στον ανύπαρκτο φίλο του Ατίλιο Νάβιο συμβουλές για τον χαρακτήρα των Ελλήνων της εποχής. Ανύπαρκτοι, γιατί στην πραγματικότητα τόσο οι πάπυροι όσο και οι Ρωμαίοι συγκλητικοί ήταν πλάσματα της φαντασίας του Κ. Τσάτσου, όπως παραδέχτηκε κι ο ίδιος πολύ αργότερα, αφού όμως πρώτα συμπεριέλαβε το πλαστό κείμενο σε βιβλίο του, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα πολλοί που δεν έχουν καλή εποπτεία της πνευματικής μας κίνησης να την παθαίνουν και να το πιστεύουν για αληθινό, και να εντυπωσιάζονται με τη διαχρονικότητα των διαπιστώσεων για τον χαρακτήρα των Ελλήνων -διαχρονικότητα πλαστή, αφού τα κείμενα γράφτηκαν στη δεκαετία του 1950!

Τελευταίο θύμα της φάρσας του Κ. Τσάτσου, ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Γ. Μαρίνος, ο οποίος, πριν φύγει για διακοπές, παρέδωσε στο Βήμα τρεις επιφυλλίδες βασισμένες ακριβώς στο πλαστό κείμενο του ανύπαρκτου Μενένιου.

Είχα γράψει τότε: Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γ. Μαρίνος γίνεται αντηχείο για μύθους. Οι ταχτικοί θαμώνες του ιστολογίου θα θυμούνται ότι πέρσι τον Νοέμβρη είχε αναμεταδώσει από τη στήλη του τα αυστραλιανά ξενόφοβα ψέματα, ενώ  πολύ παλιότερα τον μύθο για τη δήλωση Κίσινγκερ, αν και με χαρά μου αναγνωρίζω ότι και στις δυο περιπτώσεις, μόλις πείστηκε ότι επρόκειτο για μύθους, δεν δίστασε να το παραδεχτεί, με παρρησία και χωρίς περιστροφές.

Υπέθετα ότι και τώρα ο κ. Μαρίνος θα παραδεχτεί ανοιχτά, με παρρησία και χωρίς περιστροφές ότι έκανε λάθος. Όμως, λάθος έκανα εγώ και το παραδέχομαι. Στη σημερινή, τρίτη επιφυλλίδα του, ο κ. Μαρίνος, αφού παραθέσει εκτενή αποσπάσματα των «διαχρονικών, όπως αποδεικνύεται, διαπιστώσεων» του ψευτοΜενένιου, κλείνει με την εξής σχιζοφρενική κατακλείδα:

Ανατριχιαστικά προφητικό το εκπληκτικό ψυχογράφημα των Ελλήνων που διατυπώθηκε στους Οξυρρύγχειους Παπύρους πριν από 2.300 χρόνια, οι οποίοι ανευρέθησαν στην περιοχή της Οξυρρύγχου της Αιγύπτου το 1934. Εστω και αν ο Κωνσταντίνος Τσάτσος φαίνεται να παραδέχθηκε λίγο πριν από τον θάνατό του ότι δεν πρόκειται για μετάφραση ρωμαϊκού κειμένου αλλά για προσωπικές σκέψεις του. Και έτσι όμως οι προ πεντηκονταετίας διαπιστώσεις του υπήρξαν καίριες και αποδεικνύονται τραγικά επίκαιρες. Παραμείναμε αδιόρθωτοι και αλληλοτρωγόμαστε ακόμη και μπροστά στο χείλος της καταστροφής, παραβλέποντας την εκ βαθέων διαπίστωση-συμβουλή του εθνικού μας ποιητή Ανδρέα Κάλβου «μόνο η ομόνοια σώνει τα έθνη».

Ούτε παρρησία υπάρχει εδώ, ούτε απερίφραστη ομολογία του λάθους, όπως αφελώς υπολόγιζα! Και βέβαια, αν αυτό που διαβάσαμε δεν είναι μετάφραση ρωμαϊκού κειμένου του 20υ αιώνα π.Χ. αλλά προσωπικές σκέψεις του Κωστάκη Τσάτσου του 1954, δεν μπορεί να είναι «ανατριχιαστικά προφητικό» το ψυχογράφημα ούτε να υπάρχουν Οξυρρύγχειοι Πάπυροι. Πολύ σωστά ο αγαπητός Αλφρέδος, ο οποίος πρώτος χτες τη νύχτα επισήμανε το σημερινό κείμενο του Γ. Μαρίνου, παραλληλίζει τη συμπεριφορά αυτή με το πείσμα πεντάχρονου παιδιού που αρνείται να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.

Όπως είχα γράψει, το πλαστό κείμενο του Κ. Τσάτσου είχε τόση απήχηση επειδή έπιανε με ένα σμπάρο δυο καλοθρεμμένα τρυγόνια: από τη μια έδινε μερικές καλογραμμένες και ευστοχοφανείς παρατηρήσεις για τον χαρακτήρα του Νεοέλληνα, και από την άλλη επιβεβαίωνε πανηγυρικά τη συνέχεια της φυλής, αφού Νεοέλληνες και αρχαίοι εμφανίζονταν να μοιράζονται τα ίδια προτερήματα και ελαττώματα. Και επιπλέον, οι αιώνες που πέρασαν πρόσδοσαν μια πατίνα αντικειμενικότητας στον (ανύπαρκτο, θυμίζω) Μενένιο, ενώ, φαντάζομαι, αν τις ίδιες διαπιστώσεις τις διαβάζαμε να αποδίδονται σε κάποιον Οθωμανό μπέη θα τις απορρίπταμε με βδελυγμία.
Εννοείται ότι όταν φύγει από τη μέση ο Μενένιος, καταρρέει και η δήθεν διαχρονικότητα των παρατηρήσεων για τον χαρακτήρα των Ελλήνων -το πολύ πολύ να συμπεράνουμε ότι υπάρχει συνέχεια της φυλής από το 1954 ως τα σήμερα, αλλά δεν νομίζω ότι αμφέβαλλε κανείς γι’ αυτό!
Πρέπει να πω ότι η απάτη επισημάνθηκε αμέσως, όχι μόνο από αυτό το ιστολόγιο αλλά και απευθείας στην ιστοσελίδα του Βήματος και δεν αμφιβάλλω ότι πολλοί θα έστειλαν επιστολές ή ηλεμηνύματα στην εφημερίδα (εγώ πάντως έστειλα). Περίμενα περισσότερη παρρησία από τον κ. Μαρίνο, αλλά έπεσα έξω. Ίσως είναι περιττό να το επισημάνω, αλλά και το καταληκτικό παράθεμα από τον Ανδρέα Κάλβο είναι κι αυτό, έστω και ελάχιστα, παραποιημένο. Το «μόνο» είναι μαρίνεια προσθήκη -βέβαια, μπροστά στα άλλα πρόκειται για παρωνυχίδα.
ΥΓ
Για το παράθεμα του Κάλβου: βρίσκεται στην τελευταία στροφή της έβδομης ωδής (Το φάσμα) της δεύτερης σειράς των ωδών του Κάλβου. Ολόκληρη η στροφή, όπως τη βρίσκω στο έγκυρο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού (δεν έχω πρόχειρο το βιβλίο) είναι:
κγ΄.
Mάθε ότι εις τους χορούς
των πολέμων, ως έσωσεν
η ανδρεία τον στρατιώτην,
ούτω εις αυτούς η ομόνοια
σόνει τα έθνη.
Αν ξέρει κανείς γιατί ο Κάλβος γράφει «σόνει», ας μου πει.

43 Σχόλια to “Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος για τον κ. Γ. Μαρίνο”

  1. Giannis said

    Ειλικρινά δεν μπορώ να το διανοηθώ ότι ο Μαρίνος κατέφυγε σε τέτοιο φτηνό τέχνασμα. Υποψιάζομαι ότι η κατακλείδα προστέθηκε από το ΒΗΜΑ για να μπαλώσουν την γκάφα ολκής (ίσως μετά από πολλά μηνύματα διαμαρτυρίας), και τα κάνανε χειρότερα. Αν όμως είναι του Μαρίνου, τότε το αίσχος δικό του.

  2. Διαβάζετε τον Jacques Prévert said

    Μήπως έχει κανείς ξεχάσει που το ΒΗΜΑ είχε φέρει τον Ερντογκάν στην Αθήνα και είχε μάλιστα δημοσιεύσει δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού κατά την άφιξή του, χωρίς ίχνος συγνώμης προς τους αναγνώστες του για την απάτη; Επομένως, οι συνεργάτες του τηρούν τις αρχές της εφημερίδας. Το πρόβλημα και το δίλημμα του αναγνώστη είναι ότι πρέπει να χτενίζει κάθε φορά ένα άρθρο για το φόβο τέτοιων ανακριβειών, ηθελημένων ή μη. Και αφού ο χρόνος μάς λείπει, να ευχαριστούμε τα λαγωνικά σαν τον Νικολένιο Σαραντάπιο και τους φίλους του…

  3. Alfred E. Newman said

    Αγαπητέ Νικοκύρη,
    Για μια υποσημείωση και μια μικρή δόξα πρώτης αντίδρασης ζούμε. 😀
    Έτσι επισημαίνω ότι χτες το βράδι φρόντιζα να σας ενημερώσω για το δημοσίευμα του Μαρίνου το οποίο αυτοδίκαια κατατάσσεται στην κατηγορία της δικαιολογίας που είναι χειρότερη από το ατόπημα.
    Ούτε μια έμμεση αναφορά στην ετοιμότητα των θαμώνων; ❓ 😥

  4. sarant said

    Τα του Αλφρέδου τω Αλφρέδω, έχεις δίκιο -είχα κατά νου να βάλω την επισήμανση, αλλά το αμέλησα, όπως συχνά συμβαίνει όταν γράφω απευθείας στην οθόνη… το διόρθωσα πάντως.

  5. Alfred E. Newman said

    venia dato. 😆

  6. Στην ερμηνευτική έκδοση των «Ωδών» του Κάλβου σε επιμέλεια Μ.Γ. Μερακλή, Εστία χ.χ., ISBN 960-05-0021-5, σ. 206, το σ?νει γράφεται με ωμέγα. Υπάρχει και υποσημείωση: «Μάθε ότι στους πολέμους τα άτομα σώζονται με την ανδρεία τους και τα έθνη με την ομόνοια».

  7. Μαρία said

    >Αν ξέρει κανείς γιατί ο Κάλβος γράφει “σόνει”, ας μου πει.
    Το Σπουδαστήριο απ’ αυτή την έκδοση: http://tinyurl.com/32xod84
    Απάντηση: Πρόκειται για τυπογραφικό λάθος ή για ανορθογραφία του Κάλβου.

    Απο την εισαγωγή της έκδοσης ΒΙΠΕΡ με «σώνει»:
    Ο αναγνώστης με ειδικά φιλολογικά ενδιαφέροντα μπορεί να ανατρέξει στην πρόσφατη* κριτική έκδοση των «Ωδών» απο τον Ιταλό νεοελληνιστή Φιλίππο-Μαρία Ποντάνι, όπου αναπαράγονται φωτογραφικά οι πρώτες εκδόσεις, του 1824 και 1826. Εδώ, για λόγους χρηστικότητας, τα τυπογραφικά σφάλματα αυτών των εκδόσεων διορθώθηκαν, οι ιδιομορφίες της γραφής απαλείφθηκαν όπου η ύπαρξή τους τους θεωρήθηκε οτι δεν είχε αποχρώντα λόγο, αλλά διατηρήθηκαν ακόμη και οι σολοικισμοί όπου η διόρθωσή τους υπήρχε κίνδυνος να παραβλάψει έστω και στο ελάχιστο την πρόθεση του ποιητή. Η στίξη προσαρμόστηκε στα σημερινά δεδομένα, αν και με αρκετή οικονομία.
    Λ.Ζ.
    (Ζήσιμος Λορεντζάτος;)
    *1970/ η βίπερ του 71

  8. sarant said

    Καλοπροαίρετε-Μαρία, ευχαριστώ!

  9. Βρε παιδιά, πώς την έχετε πατήσει έτσι όλοι, και πέσατε στην παγίδα του κ. Μαρίνου;

    Ο άνθρωπος είπε να στήσει μια δική του φάρσα, φεύγοντας για διακοπές, για να δει πόσοι ξέρουμε την αλήθεια. Πριν, λοιπόν, να φύγει έδωσε τρία κείμενα, και στο τελευταίο από αυτά υπήρχε ήδη από τότε η παραπάνω παράγραφος…

    Μας την έφερε… καραλόλ…

  10. τυπογραφικὸ λάθος ὑπάρχει καὶ στὴν ᾠδὴ τοῦ Κάλβου «Ἐλπὶς Πατρίδος», τὸ πρῶτο του ἑλληνικὸ ποίημα (πληροφορίες στὸ τεῦχος 800 τοῦ περιδοδικοῦ «Ἀντί» σὲ ἄρθρο τοῦ Λεύκιου Ζαφειρίου). τὸ ποίημα τυπωμένο καὶ βιβλιοδετημένο μὲ ἄλλα ἔντυπα βρίσκεται στὴν πανεπιστημιακὴ βιβλιοθήκη τῆς Γλασκώνης. ὅτι ὑπάρχει τυπογραφικὸ λάθος ἐγὼ τὸ λέω κι ὰν εἶναι ἀπὸ δική μου ἄγνοια διορθώσατέ με. στὴν 4η στροφὴ ἀντὶ ΠΡΟΣΦΙΛΗ ΤΕΚΝΑ γράφει ΠΟΡΣΦΙΛΗ ΤΕΚΝΑ. ἐνδιαφέρον ὅτι στὸ ἴδιο ποίημα γράφει ΤΗΝ ΤΟΛΜΑΝ (2η στροφή) ἐν ῷ εἶναι γνωστὸς ὁ στίχος του «θέλει ἀρετὴ καὶ τόλμΗ…») καὶ στὴν 5η στροφὴ γράφει ΙΠΠΟΥΚΡΗΝΗΣ ποὺ κατὰ τὸ ΛΣ εἶναι καὶ ἡ ὀρθὴ γραφὴ ἀντὶ ΙΠΠΟΚΡΗΝΗΣ.

  11. φυσικὰ ἐγὼ δὲν εἶδα τὸ ποίημα στὴν Γλασκώβη, ἀλλὰ στὴν ἀκριβῆ ἀνατύπωσι (ἔτσι λέει τὸ περιοδικὸ) ποὺ ἔγινε γιὰ νὰ συνοδεύσῃ τὸ 800ὸ τεῦχος. ὰν ἡ ἀνατύπωσι εἶναι ἀκριβὴς τῷ ὄντι τὸ λαθος πρέπει νὰ χρεωθῇ στὸν Κάλβο καὶ στὸν τυπογράφο του.

  12. Μαρία said

    10
    http://www.poiein.gr/archives/4434/index.html

  13. Μετά από αυτά που διαβάζω εδώ, θυμήθηκα το γνωστό ανέκδοτο με τον γελωτοποιό που κάποτε κατά λάθος πιάνει τα απόκρυφα του Βασιλιά, οπότε ο Βασιλιάς του λέει: «..Ελπίζω να έχεις μια καλή εξήγηση γι’ αυτό, αλλιώς…» Και ο γελωτοποιός απαντάει: «με συγχωρείτε Μεγαλειότατε, αλλά σας πέρασα για τη Βασίλισσα…»

  14. #12 τὸ ἄρθρο τὸ διάβασα κολοβωμένο ἀπὸ μιὰ φωτοτυπία. ἄρα ἔχει ἐπισημανθῆ τὸ λάθος, ὅπως εἶναι καὶ φυσικό.

    τὸ σημερινὸ ἄρθρο τοῦ Δεσπότη μὲ ξένισε γιατὶ ἐγὼ ὁμολογῶ ὅτι κατάλαβα αὐτὸ ποὺ κατάλαβε κι ὁ Στάζυβος στὸ 9 (στὴν δική του ἀρίθμησι δὲν ξέρω τί νούμερο εἶναι)

  15. sarant said

    Κορνήλιε (και Στάζιμπε) μπορεί να είναι έτσι που το λέτε, αλλά δεν μου φαίνεται πιθανό.

  16. philalethe00 said

    Αγαπητέ, θεωρώ την «συνέχεια της φύλης» μία τελείως, μα τελείως παραπλανητική έκφραση, και που αδικεί τις ωραίες κριτικές παρατηρήσεις που φκιάχνετε. 🙂 Δεν ξέρω, αν θυμάστε την διαχρονική, κάπως, διατύπωση, του Ν. Σβορώνου, για την συνέχεια της φυλής, σε αντιπαράθεση με την συνέχεια του έθνους και την αυτοσυνειδησία του, που επανέλαβε κάπου, πρόσφατα και ο Χρήστος Γιανναράς.

    Αυτό, πάντως, που ελπίζω είναι να ΜΗΝ αποδείξετε την συνέχεια του έθνους με την επαλήθευση εγνωσμένου τινός ρητού του Παυσανία:
    «Έλληνες αεί εν θαύματι τιθέασι τ’ αλλότρια ή τα οικεία»

    Και πολύ καλή συνέχεια. 🙂

  17. Τώρα είναι που καρά-ROFLOLBAG (έχει ο nickel στο άλλο μαγαζί, κάτι ωραία κινούμενα)

    Νάσαι καλά, Νικοκύρη…

  18. Διαβάζετε τον Jacques Prévert said

    Ας περιμένουμε λίγο ακόμα την επιστροφή του κ. Μαρίνου από τις διακοπές του (καθώς εικάζεται), ίσως να μας κάνει καμιά έκπληξη, εάν πάρει χαμπάρι τα γραφόμενα στο ιστολόγιο γι αυτόν. Υπομονή…

  19. Παύλος said

    Ίσως εννοεί ότι από το 1954 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 2300 χρόνια.
    Ο χρόνος είναι σχετικός.

  20. atheofobos said

    Για να κάνω και τον δικηγόρο του διαβόλου ο Μαρίνος στο πρώτο άρθρο του γράφει:

    Καθώς αποσύρομαι για τις ετήσιες διακοπές μου και συνεπώς από τις επάλξεις του σχολιασμού και της επικαιρότητας, σκέφθηκα ότι θα ήταν χρήσιμο περισσότερο από ποτέ για την αυτογνωσία μας, να παρουσιάσω στα προσεχή σημειώματά μου μερικές από τις εκπληκτικής επικαιρότητας και συνεπώς διαχρονικότητας διαπιστώσεις του Μενένιου Απιου που διασώθηκαν πριν από 2.300

    Προσωπικά πιστεύω ότι μας έκανε πλάκα και αφήσε για το τελευταίο του άρθρο την αποκάλυψη της αλήθειας,γιατί αποκλείεται να μην ήξερε αυτό που λέει ο Παπαθεμελής σε επιστολή του (30-10-08) στον Παντελή Σαββίδη για εκπομπή του στην ΕΤ3 πως:
    http://www.papathemelis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=230&Itemid=12

    τον Μάϊο του 1983, προκλήθηκε μια έντονη αμφισβήτηση της γνησιότητας των Οξυρρύγχιων Παπύρων από τις στήλες της «Καθημερινής» και της «Εστίας» οπότε τότε παρενέβη ο Κ.Τσάτσος και ομολόγησε («Καθημερινή 27/5/1983) ότι οι «Οξυρρύγχειοι Πάπυροι» είναι «ολόκληρο κατασκεύασμα δικό του».

  21. sarant said

    Τι να πω, εγώ δεν το διαβάζω έτσι -και τελικά νομίζω ότι και ο Στάζιμπος ειρωνικά έλεγε αυτό που έλεγε στο 9 (αλλά δεν έχει βγει φατσούλα για τον σαρκασμό).

    Παρωνυχίδα, ήθελα από μέρες να το θέσω κι όλο το αφήνω: αυτά τα 2300 χρόνια, από πού βγήκανε; Πριν από 2300 χρόνια, το 290 π.Χ. δεν είχε πατήσει πόδι ρωμαίου στην Ελλάδα, ή κάνω λάθος; Για να υπάρχει ανθύπατος Αχαϊας πρέπει να είναι μετά το 146, άρα 2150 χρόνια. Ο Μαρίνος είναι μπόλικος στις πράξεις του ή ο Τσάτσος, άραγε;

  22. Παύλος said

    Ο Μαρίνος στον επίλογο (αν τον έγραψε αυτός) λέει «…ο Κωνσταντίνος Τσάτσος φαίνεται να παραδέχθηκε…».

    Τελικά δηλαδή δεν του αρκεί ούτε η υπογραφή του Τσάτσου.
    Ίσως περιμένει επιβεβαίωση από τον ίδιο τον Μενένιο Τέτοιο.

  23. Προφανώς και ειρωνικό ήταν το #9 και #17…

  24. Το σόνει του Κάλβου πιθανότατα δεν είναι τυπογραφικό λάθος αλλά προσπάθεια ορθογραφικού εξαρχαϊσμού. Εικάζω ότι ο Κ. επιχειρεί με τον τρόπο αυτό να συνδέσει, ορθογραφικά, το νεοελληνικό σώνω με το αρχαίο σαόω, του οποίου ορισμένοι τύποι (π.χ. η υποτακτ. σόῃς -ῃ, -ωσι, στη vulgata της Ιλιάδας) φαίνεται να προέρχονται από τύπο *σόω. Επίσης, ο Ησύχιος έχει σόεις, σοῦται = σώζεις, σώζεται.

    Μην ξεχνάμε ότι ο Κ. απευθύνεται πρωτίστως σε δυτικοευρωπαϊκό αναγνωστικό κοινό, που γνωρίζει αρχαία ελληνικά από το σχολείο, αλλά δεν έχει ιδέα για τη νέα γλώσσα. Γιαυτό κι ο Κ. επιτάσσει γλωσσάριο με τις δημώδεις λέξεις που χρησιμοποιεί — και εξαρχαΐζει όσο περισσότερες μπορεί.

  25. nicholas said

    Εδώ βάζουν ότι φωτογραφίες να’ναι στα κείμενα τους και απαξιούν να απαντήσουν στην επισήμανση, σε άλλα θα κολλήσουν;

    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=124&artId=350701&dt=27/08/2010#ixzz0xwZGoVBN

    Ο εικονιζόμενος κύριος δεν είναι όποιος κι όποιος κάτοικος Αβάνας και όσοι έχουν ακούσει-δει τους buena vista social club θα το γνωρίζουν.

  26. Μαρία said

    25 Και μη χειρότερα! Δεν βρήκαν φωτογραφία κανενός ζωντανού; Άσε που ο εικονιζόμενος καπνιστής πέθανε στα 96 του.

  27. filu said

    Το λάθος του Μαρίνου έχει απλή ερμηνεία: όταν η ηλικία προχωρεί, εκτός από νοητική έκπτωση, επιφέρει και συναισθηματική αποτιτάνωση. Ευσυγκινησία χωρίς σοβαρό λόγο, εκρήξεις οργής ακατανόητες, εγωισμούς ανερμάτιστους κλπ. Ο Ρωμαίος (επί Σύλλα!) ιατρός Risus Magnus Imprensibilis είχε αναγνωρίσει το σύνδρομο και το είχε ονομάσει morbus lintei accessus. Εργα του Magnus σώζονται αποσπασματικά στον Codex Piscinensis, που φυλάσσεται στην Bibliotheca Ramolimenta του γερμανικού SehrAltenhexen Universitaet, πλησίον της κώμης Krankendorf.
    O Risus Magnus Imprensibilis είχε εμπλακεί σε πολύκροτη δίκη διαζυγίου με την σύζυγό του, Cunna Latissima Omnibus, για προφανείς λόγους.

  28. Alexis said

    Δεν αντέχει σε σοβαρό σχολιασμό η κατακλείδα του κ. Μαρίνου: Ανατριχιαστικά προφητικό το κείμενο που γράφτηκε πριν από 2300 χρόνια, έστω κι αν στην παργματικότητα γράφτηκε το …1954. Καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πεί; Ο ορισμός της σχιζοφρένειας!
    Κρίμα, γιατί εκτιμούσα κάποτε τον τρόπο γραφής του κ. Μαρίνου και τον θεωρούσα σοβαρό και αντικειμενικό σχολιαστή της επικαιρότητας.

  29. sarant said

    Filu, καλό!

  30. @27: Filu, πολύ καλό! Πήγαινε γυρεύοντας ο Ρίζους, άμα παντρεύτηκε γυναίκα με τέτοιο όνομα…

    Πάντως, «εκρήξεις οργής ακατανόητες» και «εγωισμούς ανερμάτιστους» είχε ο κ. Γ.Μ. ακόμα και τον καιρό που δεν είχε ραμολίρει εντελώς.

  31. ἐγὼ ἐπιμένω. ὰν τὸ κείμενο δόθηκε ἐξ ἀρχῆς στὴν ἐφημερίδα καὶ δημοσιεύτηκε κατόπιν σὲ συνέχειες ποῦ τὸ πρόβλημα; ἐκτὸς ἂν ἡ ἐδῶ κριτικὴ περιορίζεται τελικῶς στὴν κατακλεῖδα γιὰ τὴν τιμὴ τῶν ὅπλων.

  32. Giannis said

    Πάντως και ο Τσάτσος ήταν απαράδεκτος. Διότι αυτό που έκανε δεν ήταν καν φάρσα. Για να το πούμε φάρσα θα έπρεπε όταν όλοι πριν 50-60 χρόνια το πήραν στα σοβαρά να βγει και να πει «σας την έφερα». Όταν όμως κάνει τουμπεκί για δεκαετίες και μόνο όταν αρχίσει το ξεβράκωμα αποκαλύπτει το ψεύδος, τότε δεν πρόκειται περί φάρσας αλλά περί πλαστογράφησης. Και αυτήν την πλαστογράφηση έρχεται τώρα ο Μαρίνος και θες από άγνοια, θες από αναισχυντία, μας την πασάρει. Και στις 2 περιπτώσεις απαράδεκτος. Άραγε πληρώνεται γι’ αυτήν τη «δουλειά»;

  33. sarant said

    Στο σημερινό Βήμα, ο Γ. Μαρίνος αφιερώνει την επιφυλλίδα του στα «τρία λάθη» του, δηλ. τον δήθεν Μενένιο, τα αυστραλιανά ψέματα και την πλαστή δήλωση Κίσινγκερ:

    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=123&artid=353997&dt=12/09/2010

    Πάντως, σε σχέση με τα αυστραλιανά ψέματα, ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι ενώ τον Νοέμβριο του 2009 ο κ. Γ.Μ. είχε παραδεχτεί απερίφραστα ότι έσφαλε («Υπέπεσα σε δημοσιογραφικό αμάρτημα» ξεκινάει την τότε επιφυλλίδα του ) σήμερα εμφανίζεται να διερωτάται («ακόμη»!;) για το ποιος λέει την αλήθεια επί του θέματος.

  34. Θρασύμαχος said

    Ακόμη χειρότερα, διατείνεται ότι ευθύς εξ αρχής σκόπευε να μας ενημερώσει για την αλήθεια, αλλά το άφησε επίτηδες για το τέλος: «στο τελευταίο από τα τρία κείμενά μου (που είχαν γραφεί και σταλεί προτού ανακληθώ στην τάξη ως αγνοών την αμφισβήτηση της γνησιότητάς τους) αποκαλύπτω ότι κατά μία εκδοχή δεν πρόκειται για μετάφραση ρωμαϊκού κειμένου …. Ηθελα όμως να έχω ισχυρότερη απήχηση για τους αναγνώστες μου, προτού αποκαλύψω ότι είναι αμφίβολη η ρωμαϊκή προέλευσή τους»! Λες και δεν είναι οφθαλμοφανές, από την ίδια τη διατύπωση της επίμαχης φράσης του τρίτου και τελευταίου κειμένου, ότι αυτή μπήκε εμβόλιμη και εκ των υστέρων. Καιρό είχα να αισθανθώ τόσο προσβεβλημένος από δημοσίευμα του Βήματος.

  35. sarant said

    Θρασύμαχε, δεν έχεις άδικο.

    Επιπλέον, όπως εύστοχα επισημάνθηκε από τον Ζάζουλα σε ανάλογη συζήτηση στη Λεξιλογία,
    http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=5708
    η διατύπωση του Μαρίνου και σήμερα είναι: προτού αποκαλύψω ότι είναι αμφίβολη η ρωμαϊκή προέλευσή τους. Αμφίβολος όμως είναι αυτός για τον οποίο δεν είμαστε βέβαιοι, όχι ο σίγουρα και αναμφισβήτητα πλαστός!

  36. Κι αν κάποιος διατηρούσε ως τώρα τις αμφιβολίες του, είναι η στιγμή να ανακράξει «ω ναι, πρόκειται αναμφιβόλως περί μεγάλου δημοσιογράφου! (το δέλτα με μι)»

  37. Θρασύμαχος said

    Υπάρχει και συνέχεια, που μας δείχνει πώς διασπείρονται και κραταιώνονται τα παραμύθια: ήδη πολλές ιστοσελίδες και ακόμη περισσότερα μπλογκς έχουν προλάβει ν’ αναδημοσιεύσουν αυτούσια τα πονήματα Μαρίνου από το Βήμα, φυσικά χωρίς μνεία της απάτης ή της πατάτας (η πηγή, βλέπετε, τυγχάνει συνώνυμη του δημοσιογραφικού κύρους και υπεράνω πάσης υποψίας), οπότε η συνέχεια είναι εξασφαλισμένη, τόσο που μην εκπλαγείτε αν δείτε μετά από λίγα χρόνια και τον ίδιο τον αειθαλή Μενένιο Άππιο – εε, συγγνώμη, Γιάννη Μαρίνο – να παραπέμπει σε κάποια απ’ αυτά τα δευτερογενή ηλεκτρονικά δημοσιεύματα προς επίρρωσιν αυτού του ιδίου. Σας στέλνω δείγμα νά ‘χετε (ναι, το πρώτο-πρώτο είναι αυτός που φαντάζεσθε):
    http://www.avramopoulos.gr/content/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1
    http://pulse.gr/gia-hrisimi-aftognosia/news/469411/
    http://thenetwar.com/2010/09/matees-proidopiisis/ http://www.politismospolitis.org/archives/15054
    http://papamagnum.blogspot.com/2010/08/blog-post_22.html#more http://veto300.blogspot.com/2010/08/blog-post_4445.html

  38. ein Steppenwolf said

    Η Νέα Εστία έγραφε ήδη το 1969, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Τσάτσου, πως οι «Πάπυροι» δεν είναι αυθεντικοί.

    Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, στο αφιέρωμά της στον Τσάτσο, είχε αλλάξει γνώμη.

  39. sarant said

    Καλό 🙂

  40. Θεόφιλος Ἀλεξάνδρου Κυριακίδης said

    Φθάνει πιά μὲ τὰ «FAKE NEWS». Τὴν 25-01-2017, ἔχων διαβάσει ὁλα αὐτὰ περὶ τῆς περιβοήτου «ἀπάτης τοῦ Κ. Τσάτσου» ἐπῆγα εἰς τὴν Βιβλιοθήκην τῆς Βουλῆ, τονίζω, ἐπῆγα αὐτοπροσώμως εἰς τὴν Βιβλιοθήκην τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, καλῇ τῇ πίσῃ καὶ σχεδὸν πεπεισμένος ὁτι τὰ λεγόμενα καὶ γεγραμμένα τοῦ κατὰ ἄλλα συμπαθοῦς Στέλιου Παπαθεμελῆ θὰ ἀπεδεικνύοντο. Ἔψαξα ἐνδελεχῶς καὶ ἐπανειλημμένως διὰ τὸ ἄρθρον, ὄχι μόνον εἰς τὸ φύλλον τῆς 27ης Μαΐου 1983 τῆς ψηφοποιμένης πλέον ἐφημερίδος Καθημερινῆς, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ παρακείμενα φύλλα τοῦ Ἀπρίλίου καὶ Ἰουνίου 1983, διὰ δὲ τὰ φύλλα τῆς 27/4/1983, 27/5/1983 καὶ 27/6/1983, τὰ ὁποῖα ὁ ἵδιος ὁ κ. Παπαθεμελῆς ἐπρότεινε νὰ ἐπανερευνήσω, ἐζήτησα τὴν ἐπαλήθευσι τῆς βιβλιοθηκαρίου, κας. Παπαθανασίου, ὥστε ν᾿ ἀποκλείσθῇ ἡ περίπτωσις λάθους μου ἢ παραλείψεώς μου, ἀλλὰ καὶ πάλιν οὐδὲν εὑρέθη, Κατόπιν ἐτηλεφώνησα τὸ κ. Παπαθεμελῆν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην καὶ τὸν ἐπληροφόρησα περὶ ὅλων τῶν ἐνεργειῶν μου καὶ τοῦ ἐζήτησα νὰ μοῦ δώσῃ ἀντίγραφον τοῦ ἄρθρου, ἀλλὰ, βεβαίως εἶπεν ὅτι «δὲν τὸ εἶχε, καὶ ὅτι ἴσως δὲν ἐνθυμεῖτο ἀκριβῶς εἰς ποῖον φύλλον ἐδημοσιεύθη». Τελικῶς τὸ ἄρθρον αὐτὸ εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖον εἶναι κύημα κάποιου ἄλλου εὐφαντάστου «ἐπιστήμονος; Μήπως δύναταί τις ἐξ ὅσων ἀμψισβητοῦν τόσον ἐντόνως τὸν Κ. Τσάτσον νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ εὑρεθῇ τὸ ἀποδεικτικὸν αὐτὸ στοιχεῖον, ὥστε νὰ ἡσυχάσωμεν ὅλοι; Θὰ τοῦ ἤμουν ὑπόχρεος, καὶ ἀπείρως εὐγνώμων. Προφανῶς, οὐδεὶς ἔως τώρα ἔψαξε νὰ εὑρῇ τὸ ἄρθρον τὴς Καθημερινῆς, πλὴν ἐμοῦ, παρὰ ὅλοι ἀνακυκλοῦν τὰ λεγόμενα ἄλλων, ἄλλως θὰ εἶχεν ἤδη δημοσιευθῇ εἰς τὸ διαδίκτυον. Μήπως σᾶς ἐνθυμίζει κἄτι αὐτό; Ὅτι κάποιος δημοσιεύει κἄτι ψευδές, βἐβαιος ὧν ὅτι οὐδεὶς θὰ τὸ ψάξῃ, ἀφ᾿ οὗ ἡ «προσωπικότης» τοῦ συγγραφέως εἶναι πέραν ὑποψίας; Πλὴν τῆς «ἀμελητέας» προσωπικότητος τοῦ Τσάτσου, βεβαίως. Αὐτὸ ἂς διασυρθῇ! Ἢ μήπως καὶ ὁ κ. Παπαθεμελῆς εἶναι θῦμα κάποιου ἄλλου; Νὰ μᾶς τὸ εἰπῇ, ὅμως.

  41. sarant said

    Κύριε Κυριακίδη, για την πλαστότητα του κειμένου του Τσάτσου δεν είναι ο Παπαθεμελής η μόνη πηγή. Αν ανατρέξετε στο προηγούμενο άρθρο για το ίδιο θέμα, δηλαδή εδώ

    Η φάρσα του Κωστάκη Τσάτσου και ο κ. Γ. Μαρίνος


    θα δείτε ότι επισήμανση της πλαστότητας έγινε και άλλες φορες, π.χ. εδώ

  42. Θεόφιλος Ἀλεξάνδρου Κυριακίδης said

    « Καταρχάς, το λέει και ο κ. Παπαθεμελής. Κι έπειτα, το λέει και η ίδια η Νέα Εστία, σε άρθρο δημοσιευμένο τα Χριστούγεννα του 1997, στο αφιερωματικό τεύχος για τα δεκάχρονα από τον θάνατο του Κωστάκη Τσάτσου.» https://sarantakos.wordpress.com/2010/08/24/tsatsospapyri/.

    Καὶ λοιπόν; Τὸ ὅτι τὸ λέγει ὁ κ. Παπαθεμελῆς ἀποτελεῖ ἀπόδειξι; Ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ ἀναφέρεται εἰς ἀνυπαρκτον ἄρθρον τοῦ Κων. Τσατσου (Κωστάκη!) καὶ δὴ εἰς ἔγκριτον ἐφημερίδα, αὐτὸ δὲν τὸν καθιστᾷ ἀναξιόπιστον μάρτυρα; Δὲν κατάλαβα. Ἐὰν «δεν είναι ο Παπαθεμελής η μόνη πηγή», τὀτε πῶς ἀναφέρεται «κατ᾿ ἀρχάς»; Ἡ δὲ Ἑστία παρουσιάζει στοιχεῖα; Οὐδ᾿ ἕν. Ἢ ἁπλῶς ἀκολουθεῖ τὸ ῥεῦμα τῆς «ἀπάτης καὶ φάρσας»; Γνῶμαι ἐξ ὅλων, φίλτατε, καὶ ἐκθέσεις ἰδεῶν. Ἔτσι διὰ νὰ ἔχωμε κἄτι νὰ γράψωμε. Ἀποδείξεις, μηδέν. Ἐδῶ ὁλόκληρον Κολοκοτρώνην κατεδίκασαν εἰς θάνατον, καὶ ἐπὶ ἐσχάτῃ προδοσίᾳ, καὶ θὰ ἀφήσουν ἥσυχο τὸν Τσάτσο;

  43. […] Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος για τον κ. Γ. Μαρίνο [Μενενίος (ανύπαρκτο βέβαια πρόσωπο)] […]

Σχολιάστε