Η γυναίκα του Καίσαρα και η εφεδρεία
Posted by sarant στο 5 Οκτωβρίου, 2011
Σκεφτόμουν σήμερα να γράψω για την εφεδρεία, τη λέξη αυτή που τόσο απότομα και βάρβαρα μπήκε στη ζωή μας, αλλά πήρα ένα ηλεμήνυμα (ιμέιλ, αν προτιμάτε) από έναν φίλο, κι έτσι βγήκαν στη μέση ο Καίσαρας και η γυναίκα του.
Στον Καίσαρα θα έπρεπε να είχα αφιερώσει ειδικό άρθρο, γιατί έχει μεγάλο γλωσσικό ενδιαφέρον -από γλωσσική άποψη θα έλεγα πως ο Ιούλιος Καίσαρας είναι ίσως η μεγαλύτερη προσωπικότητα που έζησε ποτέ, αν σκεφτούμε πόσο πλούτισε τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Στον Καίσαρα χρωστάμε το όνομα του μήνα Ιουλίου, από αυτόν είναι και η λέξη Kaiser (κάιζερ) των Γερμανών, από εκεί και ο τσάρος στα ρώσικα· επίσης, από τον Καίσαρα είναι και η καισαρική τομή -αλλά το θέμα αξίζει ειδικό σημείωμα, ας μην το ξεπετάξουμε στο πόδι, ας περιοριστούμε στη γυναίκα του Καίσαρα.
Η οποία γυναίκα του Καίσαρα, σύμφωνα με την πασίγνωστη παροιμία, δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει να φαίνεται κιόλας τίμια. Τη φράση αυτή τη λέμε για να τονίσουμε ότι τα δημόσια πρόσωπα δεν πρέπει μόνο να είναι ουσιαστικά, αλλά και τυπικά εντάξει, δεν πρέπει ούτε τους τύπους να παραβαίνουν.
Ποια όμως είναι η προέλευση της φράσης; Τα λέει αναλυτικά ο Νίκος Λίγγρης σε ένα παλιό άρθρο στη Λεξιλογία, εγώ θα τα πω πιο περιληπτικά.
Η συγκεκριμένη γυναίκα του Καίσαρα ήταν η δεύτερη σύζυγός του (η πρώτη είχε πεθάνει, αν και οι πηγές έχουν κάμποσες αντιφάσεις), και λεγόταν Πομπηία Σύλλα, κόρη της κόρης του γνωστού Σύλλα. Παντρεύτηκαν το 67 π.Χ. όταν ο Καίσαρας ήταν 33 χρονών. Πέντε χρόνια αργότερα, στη γιορτή της θεάς Αγαθής (έτσι τη λέει ο Πλούταρχος, στα λατινικά Bona Dea), η Πομπηία οργάνωσε στο σπίτι της μια θρησκευτική τελετή μόνο για γυναίκες. Ένας νεαρός από καλή οικογένεια, αλλά μουρντάρης περιωπής (ο Πλούταρχος το λέει), ο Πόπλιος Κλώδιος Πούλχερ, είχε ερωτευτεί την Πομπηία, η οποία επίσης τα ’θελε (έτσι λέει ο Πλούταρχος), αλλά η Αυρηλία, η μητέρα του Καίσαρα, ήταν κέρβερος και δεν τους άφηνε να συναντηθούν. Όμως, με την ευκαιρία της γιορτής, ο Κλώδιος, που ακόμα ήταν αγένειος, μασκαρεύτηκε σε ψάλτρια (δηλαδή οργανοπαίχτρια) και μπήκε στο σπίτι. Όμως χάθηκε στους διαδρόμους της σπιταρώνας (δεν έμενε και σε δυαράκι ο Καίσαρας), και για κακή του τύχη έπεσε πάνω στην πεθερά, την Αυρηλία, η οποία και τον ξεσκέπασε, διότι παρά το μάγουλο βερίκοκο ο νεαρός δεν ήξερε να υποδυθεί τη γυναίκα.
Ο Καίσαρας χώρισε την Πομπηία, αλλά όταν έγινε δίκη εναντίον του Κλωδίου για ασέβεια, ο Καίσαρας κατέθεσε ότι δεν έχει τίποτε επιβαρυντικό εναντίον του νεαρού. «Και τότε γιατί χώρισες τη γυναίκα σου;» τον ρώτησε όλο απορία ο δικαστής. «Ότι την εμήν ηξίουν μηδ’ υπονοηθήναι», απάντησε εκείνος (και πάλι από τον Πλούταρχο το παίρνω), που θα το μεταφράζαμε, περίπου, «από τη δικιά μου τη γυναίκα έχω απαίτηση, ούτε υποψίες να μη δημιουργεί» (λίγο άγαρμπη η μετάφρασή μου, σηκώνει βελτίωση). Δεν ξέρω αν ο Καίσαρας ήταν ειλικρινής στην αδιαλλαξία του ή αν ήθελε έτσι κι αλλιώς να τη χωρίσει την Πομπηία και βρήκε αφορμή, πάντως η φράση του έμεινε στην ιστορία (και δεν είναι η μόνη: θυμόμαστε επίσης το veni vidi vici).
Ο Πλούταρχος αφηγείται και δεύτερη φορά το ίδιο επεισόδιο, αν και πιο συνοπτικά, στον βίο του Κικέρωνα, κι εκεί δίνει πιο αναλυτικά τη φράση του Καίσαρα: τὸν Καίσαρος ἔδει γάμον οὐ πράξεως αἰσχρᾶς μόνον, ἀλλὰ καὶ φήμης καθαρὸν εἶναι (ο γάμος του έπρεπε να είναι απαλλαγμένος όχι μόνο από αισχρές πράξεις αλλά και από φήμες). Αυτή η φράση είναι πιο κοντινή στη δική μας νεοελληνική διατύπωση, η οποία, υποθέτω (σκέτη εικασία όμως) γεννήθηκε από κάποιον νεότερο λόγιο, ίσως δάσκαλο. Πάντως, δεν είναι δάνειο από τα αγγλικά ή τα γαλλικά, μια και εκείνοι έχουν πιο συνοπτική διατύπωση. Στα αγγλικά είναι: Caesar’s wife must be above suspicion, ενώ στα γαλλικά: La femme de César ne doit pas être soupçonnée.
Όπως είπα πιο πάνω, σήμερα χρησιμοποιούμε τη φράση για τη γυναίκα του Καίσαρα για να πούμε ότι τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να είναι υπεράνω πάσης υποψίας, όπως λέει το παλιό κλισέ, ότι πρέπει ο βίος τους όχι απλώς να είναι ανεπίληπτος, αλλά ούτε καν να δίνει λαβή στον κακόπιστο και καχύποπτο. Βέβαια, αυτό είναι ένα ιδανικό που σπανιότατα επαληθεύεται εξολοκλήρου, αλλά στη σημερινή Ελλάδα, με τους υπουργούς του «ηθικό είναι το νόμιμο», που έχουν πολεοδομικές παραβάσεις στα εξοχικά τους και απασχολούν αδήλωτους αλλοδαπούς στη μαύρη, θα έλεγα ότι η συλλογική συμβολική γυναίκα του συλλογικού Καίσαρα των πολιτικών μας ανδρών (και γυναικών) όχι απλώς δεν φαίνεται ή δεν είναι τίμια, αλλά και… (σταματάω όμως εδώ γιατί η μαμά μου μου έχει απαγορέψει τα κακά λόγια).
Και καλά όλα αυτά, αλλά η εφεδρεία; Για την εφεδρεία, από γλωσσική άποψη, θα γράψω άλλο άρθρο. Σκέφτηκα όμως το εξής που συνδέεται έμμεσα με τη γυναίκα του Καίσαρα: Τις μέρες αυτές γίνεται έντονη συζήτηση για τα κριτήρια με τα οποία θα επιλεγούν οι εργαζόμενοι που θα βγουν στην εφεδρεία, και καλώς ή κακώς υπάρχει μεγάλη δυσπιστία ως προς το αδιάβλητο της διαδικασίας και εκφράζονται φόβοι ότι θα οδηγηθούν στην εφεδρεία όσοι δεν έχουν πολιτική προστασία ενώ οι «ημέτεροι» θα μείνουν στο απυρόβλητο.
Ταυτόχρονα, διαβάζω, για παράδειγμα, ότι η σύζυγος του κ. Λοβέρδου ήταν αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή και προσελήφθη (νομιμότατα, δεν αμφιβάλλω) σε προσωποπαγή θέση, με σύμβαση αορίστου χρόνου, στην Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης, ενώ ταυτόχρονα η ίδια διατηρεί και εργαστήριο αγιογραφίας-ζωγραφικής με την επωνυμία «Χρυσοκοντυλιά». Διάβασα επίσης, ότι η σύζυγος του διοικητή του ΟΑΕΔ κ. Ηλία Κικίλια, που εργαζόταν με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε φορέα θυγατρικό του ΟΑΕΔ, μετατάχθηκε στον καθαυτό ΟΑΕΔ, ώστε να είναι ασφαλής από την εργασιακή εφεδρεία, και στη συνέχεια ξαναμετατάχθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Αισθάνομαι πολύ άβολα που σκανδαλολογώ, και μάλιστα με στοιχεία που δεν μπορώ να τα ελέγξω, διότι αφενός δεν μπορώ να διασταυρώσω αν τα παραπάνω στοιχεία αληθεύουν (μπορεί να είναι φωτομοντάζ, ή μπορεί η αναφερόμενη κυρία να μην έχει καμιά σχέση με τον κ. διοικητή) και αφετέρου δεν αποκλείεται να υπάρχει κάποιος πολύ βάσιμος λόγος, εννοώ υπηρεσιακός λόγος, που να καθιστούσε επιβεβλημένη τη μετάταξη ή την τοποθέτηση ή την πρόσληψη της συζύγου, της κουνιάδας, του μπατζανάκη, του ανιψιού του υπουργού, του διοικητή, του βουλευτή (διότι το πρόβλημα δεν είναι ασφαλώς οι συγκεκριμένες περιπτώσεις). Θα μπορούσε κάποιος καλόπιστος να υποστηρίξει πως όχι απλώς έχουμε προικισμένους υπουργούς και βουλευτές, αλλά, για καλή μας τύχη, και οι συγγενείς τους έχουν προσόντα αξιοζήλευτα, που κάνουν τις δημόσιες υπηρεσίες να διαγκωνίζονται ποια θα τους πρωτοδιορίσει, αξιοκρατικά πάντοτε. Δεν είναι και πολύ πιθανό αυτό, αλλά στατιστικά δεν είναι αδύνατο.
Και εδώ έρχεται να μας βοηθήσει η παροιμία με τη γυναίκα του Καίσαρα. Επειδή λοιπόν, αγαπητή κυβέρνηση, η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να φαίνεται και τίμια, άσχετα αν είναι, επιτρέψτε μου να προτείνω μια ιδέα που μπορεί να βοηθήσει να γίνει αποδεκτό το μέτρο της εφεδρείας από την κοινή γνώμη:
Να υπαχθούν κατά προτεραιότητα στην εφεδρεία, και ανεξάρτητα από τον φορέα όπου υπηρετούν, όλοι οι συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού των υπουργών, των βουλευτών και των γενικών διοικητών δημόσιων οργανισμών της τελευταίας δεκαετίας που υπηρετούν στο στενό και το ευρύ δημόσιο.
Την πρόταση αυτή καταθέτω ευσεβάστως, χωρίς να διεκδικώ οποιαδήποτε πνευματικά δικαιώματα, ως ελάχιστη προσφορά στην προσπάθεια να ορθοποδήσει η χώρα.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Σπύρος said
Καλημέρα!
Κλώδιος ή Κλαύδιος;
μήτσκος said
Διόρθωση: Kaiser (και με κεφαλαίο)
Αν δε βαριέστε σβήστε το σχόλιο.
Δύτης των νιπτήρων said
Θυμήθηκα ξαφνικά ένα πολύ ωραίο (και άγνωστο) βιβλίο του Μπρεχτ: Οι δουλειές του κυρίου Ιουλίου Καίσαρος.
sarant said
Ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια και διορθώσεις! Κλόδιο τον έχει ο Πλούταρχος. Είναι Clodius, άρα όχι Κλαύδιος.
Akyla said
Πολεοδομικές παραβιάσεις ή παραβάσεις;
Νέο kid στο block said
Άβε Καίσαρ Νicius Sarantacio Massimo ! +1 ψήφος εμπιστοσύνης στην εξαιρετική σου πρόταση. Αλλά ποιός έχασε το φιλότιμο, για να το βρουν αυτά τα ‘’παληκάρια’’;
Να προσθέσω στις ιστορικές φράσεις του Ιούλιου το ‘’Κάποτε θα βρω το μπελά μου μ’αυτόν τον αλήτη…’’ (για τον Βρούτο, την καταγράφει ο μέγας ιστορικός Κοσίνιος ο Γαλάτης). 🙂
Σπύρος said
Το ωμέγα στο Κλώδιος μου έβαλε την ιδέα του «Κλαύδιος»… Αρα είναι απλά Κλόδιος, ο μουρντάρης.
π2 said
Σήμερα τον Καίσαρα τον έχουν γραμμένο στους παλαιοτέρους των κοθόρνων τους, οπότε η μόνη απαίτηση από τη γυναίκα του Καίσαρα είναι να φαίνεται νομότυπη, και αν.
Ο τέμπολα ο μόλες, ΝεοΚιντ.
Νέο kid στο block said
5. Και τα δυο είναι σωστά νομίζω, βέβαια η παράβαση είναι πολύ πιο διαδομένη, αλλα και η παραβίαση είναι σωστό σαν η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του παραβιάζω (τα σύνορα/την κλειδαριά/τον εναέριο χώρο/τη συμφωνία. (έτσι λέει ο Τριανταφ. τουλάχιστον).
Η παραβίαση λοιπόν μιας σύμβασης /συμφωνίας -περί της νόμιμης δόμησης- μεταξύ ιδιώτη και κράτους είναι παράβαση αλλά ασφαλώς και αυτοαναφορικά παραβίαση.:-)
Ein Steppenwolf said
0: Η θέση της πρότασής σου είναι στο http://www.petitiononline.com/.
Τους ίδιους ενδοιασμούς μού εξέφρασε πριν λίγες μέρες ένας Γερμανός φίλος: «και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι αυτοί που θ’ απολυθούν θ’ ανήκουν σ’ αυτούς που εργάζονταν και δεν κάθονταν, ενώ τα βύσματα θα μείνουν μέχρι το τέλος». Δεν μπορούσα να μη συμφωνήσω.
betatzis said
Καλημέρα. Για μια άλλη γνωστή φράση του Καίσαρα, μια διαφορετική ενδιαφέρουσα άποψη από το vox clamantis
http://saetiger.blogspot.com/2008/05/blog-post_30.html
sarant said
Ευχαριστώ και για τα επόμενα σχόλια -Νεοκίντ, ναι, παρέλειψα αυτό το γνωστό ρητό 😉
Νέο kid στο block said
8. Fluctuat nec mergitur, Ω! Π2 🙂
Ein Steppenwolf said
0: Πριν δύο βδομάδες γράφτηκε απ’τον Μάκη Τσαμαλίκο σχετικά με το «ψάλλω», άρα και την ψάλτρια:
Γενικά το ζήτημα της ονομασίας των οργάνων και των μεταφράσεών τους είναι πολύ μπερδεμένο. Μεγάλο ρόλο έπαιξαν οι μεταφράσεις της Π. Διαθήκης (70, Vulgare, KJV). Ενδεικτικά, από το ψάλλω=κρούω χορδή με τα δάχτυλα προέκυψε το ψαλτήριο (psalterium) ως μετάφραση άλλοτε του kinnor και άλλοτε του nevel ή άλλων όρων, ενώ πριν τον 3ο π.Χ. η λέξη δεν είχε χρησιμοποιηθεί ως όνομα οργάνου (περισσότερα: Montagu J., Musical Instruments of the Bible).
LSJ:
1. mostly of the strings of musical instruments, play a stringed instrument with the fingers, and not with the plectron
2. later, sing to a harp
sarant said
11: Ωραίο ιστολόγιο, ευχαριστώ!
14: Θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε «κιθαρίστρια» αν βέβαια με τον όρο κιθάρα εννοούμε όλα τα παρεμφερή έγχορδα.
Alexis said
Να προσθέσω κι εγώ στις ιστορικές φράσεις που αποδίδονται ή που σχετίζονται με τον Καίσαρα: «Ο κύβος ερρίφθη», «Αποφάσισε να διαβεί τον Ρουβίκωνα» και φυσικά το πασίγνωστο «Κι εσύ τέκνον Βρούτε;»
Όσο για την πρόταση του Νικοκύρη, όπως είπε κι ο ΝεοKid ποιός έχασε το φιλότιμο για να το βρούν αυτοί; Όταν οι περισσότεροι από δαύτους έχουν ασχοληθεί με την πολιτική ακριβώς γι αυτό τον λόγο, για να βολέψουν δηλαδή τους εαυτούς τους και τη φαμίλια τους, το να τους προτείνει κανείς κάτι τέτοιο αγγίζει τα όρια της πλάκας.
ΑΡΚΑΣ said
Συμφωνώ απόλυτα, πρώτα οι «συγγενείς» έξω… όπως λέει και ο Θεοδωράκης «…να φύγουν τα ρουσφέτια τους…»
rogerios said
Πολύ ωραίο! [προσωπικά όμως δεν θα συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό περί «μεγαλύτερης προσωπικότητας που έζησε ποτέ», ελαφρώς υπερτιμημένο τον θεωρώ, αλλά αφού έτσι τάθελε ο ιδρυτικός μύθος κοτζάμ αυτοκρατορίας δεν μου πέφτει λόγος :)]
Πράγματι, Κλώδιο τον έχει ο Πλούταρχος. Publius Clodius Pulcher στο λατινικό.
Ά, ωραιότατη η πρόταση!
Ein Steppenwolf said
16: Όπως γράφει και στη Wikipedia σε διάφορες γλώσσες, ο Καίσαρας είπε «Ἀνεῤῥίφθω κύβος» (alea jacta esto), δηλαδή «ας έχει ριχτεί το ζάρι» και όχι «το ζάρι έχει ριχτεί». Αυτή η παράξενη προστακτική παρακειμένου, παράξενη διότι προστάζει το παρελθόν, κάτι σαν αναδρομικός φόρος δηλαδή, ήταν αρχαίο ελληνικό σχήμα λόγου που επιζεί στο σήμερα χρησιμοποιούμενο εἰρήσθω ἐν παρόδῳ.
Δύτης των νιπτήρων said
Ρογήρε:
🙂
sarant said
18-20: Ε, ναι, από γλωσσική άποψη. Μήπως όμως είναι εύκολο να πεις ποια είναι η μεγαλύτερη προσωπικότητα;
rogerios said
20, 21: τις πρόσεξα τις διευκρινίσεις, αλλά είπα ότι ήταν καλή ευκαιρία για να βγάλω και λίγη αντικαισαρική χολή. 🙂
Εμένα μου φαίνεται αδύνατο να κάνουμε Τοπ Τεν ιστορικών προσωπικοτήτων, από οποιαδήποτε άποψη κι αν το εξετάσουμε το θέμα.
Νέο kid στο block said
Δε ξέρω για τη μεγαλύτερη προσωπικότητα (είναι και πολύ υποκειμενική η έννοια ‘’μεγάλος’’ σε τέτοια γκάλοπ ,βλέπε και Λάκη Λαζό στους 100 ‘’μεγαλύτερους’’ Έλληνες του ΣΚΑΙ…:-)) αλλά το όνομα του Ιούλιου Καίσαρα είναι νομίζω το πιο πολυχρησιμοποιημένο (ειδικά στον Λατινικό ντουνιά) . Οι Βραζιλιάνοι βγάζουν μέχρι τα τώρα Χούλιο Σέζαρες και σκέτους Σέζαρες με το τσουβάλι. Είχε και η Πανάθα(τι γίνεται με τον πρίγκιπα ρε γμτ;) τη ξεπεσμένη γεροντάρα (ποδοσφαιρικά ξεπεσμένη), αν θυμάστε.
Michalis Melidonis said
Το καισαρίζειν εστί φιλοσοφείν 🙂
Καλύτερα πρώτος στο χωριό,
παρά δεύτερος στη Ρώμη.
Non sum Rex, sed Caesar
(δεν είμαι βασιλιάς αλλ’ ο Καίσαρ)
Si vis pacem, para bellum
(αν θέλεις ειρήνη,ετοιμάσου για πόλεμο)
Libenter homines id, quod volunt, credunt
(πρόθυμα οι άνθρωποι, αυτό που θέλουν, πιστεύουν)
Cras legam (αύριο θα το διαβάσω) γράμμα
που προειδοποιούσε για τη δολοφονία
(αντίστοιχο του «ες αύριον τα σπουδαία»,
του Θηβαίου Αρχία)
Tuus sum, inquit, Brute, malus genius; in Philippis me videbis
ὁ σὸς ὦ Βροῦτε δαίμων κακός· ὄψει δέ με περὶ Φιλίππους
http://de.wikiquote.org/wiki/Gaius_Julius_Caesar
http://en.wikiquote.org/wiki/Julius_Caesar
LandS said
Η wikipedia, που λέει ότι βασίστηκε και στον Πλούταρχο, και περιγράφει μάλιστα το πάρτυ στη γιορτή της Αγαθής, αναφέρει ότι ο τύπος γεννήθηκε Claudius αλλά το έκανε Clodius όταν ή επειδή υιοθετήθηκε από κάποιον πληβείο. Ο κανακάρης του είχε το ίδιο όνομα. Publius Claudius Pulcher.
Το «ω» πως προέκυψε;
Τέλος, σύμφωνα πάντα με το εγχειρίδιο του εξυπνάκια (wikipedia), όταν έγινε η φάση με την Πομπηία πρέπει να ήταν 30-31 χρόνων, και όχι αγένειος με την έννοια του αγοριού αλλά μάλλον της κόντρα χρήσης καλά ακονισμένης λεπίδας.
Για την πρόταση του Νικοκύρη ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ.
Michalis Melidonis said
25
http://en.wikipedia.org/wiki/Clodius
speakers of Latin west and north of Rome (eg, Sabines) used a long o in place of the Latin diphthong au (source
Νέο kid στο block said
Βρε συ Νικοκύρη, ίσως να λέω βλακείες και να είναι από πηγές το Πόπλιος Κλώδιος Πούλχερ που γράφεις , αλλά …γερμανός ήταν ο Κλώδιος και είναι Πούλχερ; Μήπως Πουλχέριος ή κάτι τέτοιο είναι καλύτερος εξελληνισμός;
Δύτης των νιπτήρων said
27 Mα pulcher σημαίνει «όμορφος». Όχι τυχαίο το παρατσούκλι του συγκεκριμένου.
Νέο kid στο block said
28. Μα δεν αμφισβητώ το Pulcher (στα λατινικά) αλλά το Πόπλιος Κλώδιος Πούλχερ δεν είναι ανάλογο με το να πούμε Γάιος Ιούλιος Caesar ;
Δύτης των νιπτήρων said
Μα, γιατί; Caesar -> Καίσαρ, Pulcher -> Πούλχερ. Πώς να τον πούμε, Ομορφούλη;
Νέο kid στο block said
30. Πάσο! 🙂
Ein Steppenwolf said
24:
Non sum Rex, sed Caesar
Γιατί, κακό είναι να είσαι βασιλιάς; Μπορεί, εξηγεί ο Κάπρος στο ιστολόγιο που άρεσε στον οικοδεσπότη.
π2 said
Μπλέξαμε με το λατινικό ονομαστικό;
– Πούλχερ είναι η καθιερωμένη ελληνική απόδοση του λατινικού cognomen Pulcher. Υπάρχουν καμιά εικοσαριά ελληνικές επιγραφές όπου το όνομα μαρτυρείται με αυτήν τη μορφή. Κλίνεται μάλιστα (γεν. Πούλχερος).
– Clodius / Claudius είναι μια πονεμένη ιστορία, ειδικά για τον συγκεκριμένο. Παλαιότερα λεγόταν η ιστορία περί υιοθεσίας. Δεν ισχύει. Μετά είπαν ότι άλλαξε το όνομά του από Κλαύδιος σε Κλόδιος / Κλώδιος (στις ελληνικές επιγραφές υπερτερεί συντριπτικά το δεύτερο) για να γίνει αρεστός στην πλέμπα. Ούτε αυτό ισχύει. Η τελευταία ερμηνεία είναι πως πρόκειται απλώς για μόδα, που ξεκίνησε η αδελφή του.
sarant said
27: Με πρόλαβαν.
33: Πιδύε, δεν ήξερα ότι είχε τόσα ντεσού η υπόθεση. Πάντως, ο Κλ*διος ήταν αγαπητός στο λαό, τόσο που πολλοί ένορκοι στη δίκη του, όπως διάβασα, έδωσαν την ετυμηγορία τους με μια μουτζούρα, διότι φοβούνταν πως αν γράψουν Ναι (ένοχος) θα άντιμετώπιζαν την οργή της πλέμπας, αλλά αν ον αθώωναν γράφοντας Όχι θα είχαν να κάνουν με τους ευγενείς.
LandS said
Tο λατινικό και το ιταλικό Caesar ακούγεται κέσαρ ακριβώς σαν το ελληνικό Καίσαρ. Το Αγγλικό Caesar ακούγεται σίιζαρ.
Προς λατινομαθείς. Καλά το au->o => αυ->ω αλλά το Constans σε Κώνστας ; Υπάρχει κανόνας που κάνει το ο σε αυτή τη περίπτωση μακρό; Ή μιας και ο ξερωγώποιος τοτινός αττικιστής το έγραψε ω λέμε ότι είναι μακρό;
LandS said
Και μένα με πρόλαβαν, και χάθηκε η κακιούλα
Νέο kid στο block said
Ναι, με παραξένεψε η κατάληξη –ερ . Υπάρχει άλλο όνομα (η παρατσούκλι) στην ονομαστική σε –ερ; (με το μαλακό οι καρπαζιές παιδιά…)
Η βυζαντινή Πουλχερία είναι το θηλυκό του Πούλχερου; (δηλ.πουλχερία=ομορφούλα;)
Και μια τελευταία απορία. Ο Caesar έγινε Καίσαρ(ας) έτσι; Ο Πούλχερ δεν γίνεται δόκιμα Πούλχερος; (και είπαμε με το μαλακό έτσι; Τα κατσικάκια πρέπει να είναι αρτιμελή μέρες που ζούμε). 🙂
bernardina said
Νίκο, λες «επίσης, από τον Καίσαρα είναι και η καισαρική τομή».
Επειδή πριν από κάμποσο καιρό είχα ακούσει κάποιες σοβαρές αντιρρήσεις επ’ αυτού αλλά δεν θυμόμουν λεπτομέρειες, μια πρόχειρη έρευνα λόγω έλλειψης χρόνου, απέφερε prima vista αυτό:
There are three theories about the origin of the name:
The name for the procedure is said to derive from a Roman legal code called «Lex Caesarea», which allegedly contained a law prescribing that the baby be cut out of its mother’s womb in the case that she dies before giving birth. (The Merriam-Webster dictionary is unable to trace any such law; but «Lex Caesarea» might mean simply «imperial law» rather than a specific statute of Julius Caesar.)
The derivation of the name is also often attributed to an ancient story, told in the first century C.E. by Pliny the Elder, which claims that an ancestor of Caesar was delivered in this manner.
An alternative etymology suggests that the procedure’s name derives from the Latin verb »caedere» (supine stem »caesum»), «to cut,» in which case the term «Caesarean section» is redundant. Proponents of this view consider the traditional derivation to be a false etymology, though the supposed link with Julius Caesar has clearly influenced the spelling. (A corollary suggesting that Julius Caesar himself derived his name from the operation is refuted by the fact that the cognomen «Caesar» had been used in the Julii family for centuries before his birth, and the »Historia Augusta» cites three possible sources for the name Caesar, none of which have to do with Caesarean sections or the root word »caedere».)
Από εδώ: http://www.news-medical.net/health/Cesarean-What-is-a-Cesarean-Section.aspx
(Και η συνέχεια του άρθρου είναι ενδιαφέρουσα).
Λυπάμαι που δεν προλαβαίνω να συμμετάσχω περισσότερο στη συζήτηση. Για την ώρα χαιρετώ: Avete et valete! 🙂 Τα λέμε κατά το απογεματάκι
LandS said
Ο Καίσαρ, του Καίσαρος, τον Καίσαρα κοκ
Ο Πούλχερ, του Πούλχερος, τον Πούλχερα;;;;; Μήπως έχει δίκιο ο πατριώτης;
π2 said
Νεοκίντ: πας εδώ (δυστυχώς δουλεύει καλά μόνο η betacode εισαγωγή δεδομένων). Ψάχνεις για ονόματα που λήγουν σε -ερ. Τα συχνότερα είναι: Άπερ, Άσπερ, Κέλερ. Δεν είναι ακριβώς «ελληνικά» αλλά είναι πλήρως ελληνοποιημένα.
Νέο kid στο block said
36.Τι σου χω κάνει ρε συ LandS και μου ετοίμαζες κακία να ούμε; 🙂
LandS said
#40, …και γερμανικά,άρα δικαιολογημένα λέει για το Πούλχερ ο Νιούκιντ.
LandS said
#41, βλ. #35 (γιατί δεν τόδε κανείς)
sarant said
37: μάνατζερ, σκόρερ, πόκερ 😉
39: ναι,είναι μπερδεμένο το θέμα, γι’ αυτό και το παρέπεμψα σε ειδικό σημείωμα.
Michalis Melidonis said
35
cōnstāns
Πούλχερ +
Κλαύδιος Πούλχρος / άγιος Πουλχέριος
Μιχαλιός said
Π2 κλπ.: Νομίζω πως το σωστό είναι Πούλχρος. Το Λατινικό Pulcher είναι δευτερόκλιτο συγκοπτόμενο, καμμία σχέση με το Caesar. Πούλχρος τό’χει και ο κατεξοχήν αρμόδιος Θεοφάνης Κακριδής στην εγκυκλοπαίδεια του Ελευθερουδάκη.
Στο ακόλουθο σάιτ «κατασκευάζεται» ένας τύπος «Πούλχηρ», ενώ η αρχαία πηγή λέει «Πούλχρον»: http://pretres-civiques.org/pretre/iulius-pulcher
Ο Πλούταρχος λέει απλώς «Πόπλιος Κλώδιος»: http://el.wikisource.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B1%CF%81
Νέο kid στο block said
44. 44. Εεε, κλέβεις! εξελληνισμένα κύρια ονόματα είπαμε. Και όχι σύγχρονα αλλά από τα παλιά χρόνια, σαν το Πούλχερ.
(κάτι μου λέει ότι άναψα φωτιές στους ειδικούς ,οπότε σαν σώφρον κατσικάκι την κάνω με ελαφρά για το παχνί μου …ΛέιτΕΡ αλιγκέιτΕΡ!) 🙂
π2 said
46: Τι θα πει σωστό; Σωστό είναι αυτό που επιλέγουν οι άνθρωποι της εποχής, για τους δικούς τους λόγους. Το LGPN αποδελτιώνει 6 Πούλχερους :), 9 Πούλχρες και 3 Πούλχρους. Απόλυτη ισοπαλία: 9-9. Στις επιγραφές υπερτερούν κατά τι οι Πούλχροι, αλλά η διαφορά είναι μικρή. Αν συζητάμε για το πώς θα αποδώσουμε σήμερα το λατινικό όνομα Pulcher που ήδη οι Αρχαίοι το απέδιδαν Πούλχερ, δεν βλέπω τον λόγο να το κάνουμε Πουλχρο.
π2 said
Να χαρώ εγώ πρόσθεση. Δεν είναι ισοπαλία, προηγούνται οι Πούλχροι, σόρυ.
π2 said
Τη λύση την έδωσαν οι Πόντιοι: Πούλχρα κόρη του Πούλχερος.
Michalis Melidonis said
και το Πούλχερ παλιός τύπος είναι
ἅρματι τελέῳ· Γναῖος Κορνήλιος Ποῦλχερ
Επιδαύρια 32/33 AD
sarant said
Δεν περίμενα ότι θα άναβε τέτοια φωτιά ο Πούλχερ! Πάντως ακούγεται λίγο γερμανικά, σαν τον Βάλτερ Πούχνερ 😉
Ενώ την Πουλχερία, όταν άκουγα το όνομα μικρός, μ’ έπιαναν τα γέλια -κι ας σημαίνει, έστω, Μόρφω.
π2 said
Παρεμπιπτόντως, Δύτη (28), το cognomen μπορεί να ήταν αρχικά παρατσούκλι, αλλά μετά έγινε βασικό συστατικό του ονόματος, εξού και κληρονομείται (και έφτασε να σημαίνει, στα ιταλικά π.χ., επίθετο [cognome]). Το πραγματικό λατινικό παρατσούκλι ήταν το agnomen. Η ελληνική ορολογία των τριών (τεσσάρων με το agnomen) λατινικών ονομάτων (praenomen, nomen [gentis], cognomen) είναι μια πονεμένη ιστορία.
Μιχαλιός said
Αυτό το «Πούλχερ» που μας δίνουν 5-6 επιγραφές ως ονομαστική, και αντιγράφει βεαβαίως μηχανικά τη λατινική ονομαστική, ξέρουμε πώς θα το έκλιναν κι αν θα το έκλιναν αυτοί που το έγραψαν; Τον τύπο που το LPGN μας μεταγράφει Poulcher, ξέρουμε άραγε ακριβώς πώς τον βρήκαν στις πηγές από τις οποίες αντλούν;
Περιμένοντας μήπως ψάξει κανείς που μπορεί και στο TLG, εγώ ξεκινώ απ’ τα εύκολα και βλέπω ότι στο Γκούγκλη τύπους «Πούλχερα» και «Πούλχερος» δε βρίσκει πουθενά, ενώ τα «Πούλχρον» και «Πούλχρου» σε βγάζουν σε επιγραφές, στον Πλούταρχο, τον Αππιανό, το Πασχάλιο Χρονικό κλπ. Άρα από πού κι ως πού «θα τον κάνουμε» Πούλχρο εμείς;
Δύτης των νιπτήρων said
49 Και όμως σωστά είπες ότι έχουμε ισοπαλία: οι Πούλχρες δεν πιάνονται, αφού το λατινικό θηλυκό είναι ούτως ή άλλως pulchra.
53 Αν κατάλαβα καλά όμως, η μετατροπή του cognomen πρέπει να έγινε αργότερα από την εποχή του Κλ*δίου μας.
π2 said
Μιχαλιέ, είπα ήδη σε δυο σχόλια (33, 50, στο δεύτερο με παράδειγμα) ότι το Πούλχερ είχε ενταχθεί στο ελληνικό κλιτικό σύστημα: γενική του Πούλχερος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα άλλα λατινογενή ονόματα (Άπερος, Κέλερος).
pros said
Οι υπουργοί είναι μπουνταλάδες! Διδάσκουν οι συνδικαλιστές! Ας πούμε ότι έχουν μια κόρη. Φροντίζουν να προσληφθεί (αξιοκρατικά) σαν αορίστου χρόνου στην ΔΕΚΟ τους. Στην συνέχεια την καθοδηγούν ώστε να οργανώσει συνδικαλιστικά τους αναξιοπαθούντες συναδέλφους της (τους αόριστους άξιους…). Αποτέλεσμα των λαμπρών προσπαθειών της, είναι η δράση της και η προσωπικότητα της να προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας. Σαν φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση ο χαλίφης την βάζει πρώτη στο ευροψηφοδέλτιο του κόμματος (ένα είναι το κόμμα). Περνάει ζωή και κότα στις Βρυξέλλες, βάζοντας τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Το ερώτημα είναι τίνος το μέλλον έχει κατά νου…
Σήμερα, είναι παντρεμένη με εκσυγχρονιστή, προοδευτικό υπουργό του κόμματος…
Μια πεθερά κέρβερος, τον Καίσαρα τον ξελάσπωσε. Από αυτούς, εμάς ποιος μας σώζει;
sarant said
Το TLG δίνει Πούλχερ 8, Πούλχρος 19 (σε διάφορες πτώσεις), Πουλχερίες πολλές.
LandS said
#57. Δηλαδή μόνο τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ έχουμε αν κατηγορήσουμε για τη σημερινή κατάντια μας. Οι υπουργοί του ήταν και είναι μπουνταλάδες. Οι δε πρωθυπουργοί …απλώς προέδρευαν!
α) Γιατί δεν ονοματίζεις κόμμα αλλά μόνο το δείχνεις με έκφραση που συνδέεται με άλλο; Το άλλο τα έκανε αυτά, υποθέτω. Όταν …κυβερνούσε.
β) Αυτά τα περί συνδικαλιστών ισχύουν για όλους ή μόνο για τους «επιμελέστερους» και τους επιγόνους τους;
Alexis said
#57, Μπα σε καλό σου, τι θυμήθηκες τώρα!
Αξιοκρατικά τα έκανε όλα αυτά η κοπέλα, καχύποπτε άνθρωπε!
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, λοιπόν, για τον Πούλχρο.
Να υπενθυμίσω και τον Max Kaizer, τον καμμένο οικονομολόγο σχολιαστή που γουστάρει μπάχαλα, να ‘ούμε!
qwerty said
Στο φλέγον ζήτημα του άρθρου, πέρα από τα γλωσσολογικά ενδιαφέροντα, η απάντηση της Παπαρήγας σε παρόμοια ερώτηση περί 902 και ταύτα γκρινιάρικα, πρέπει να μας καλύπτει όλους και εις τους αιώνες τους άπαντες. Όπως το έλεγαν και οι γιαγιάδες μας, αυτό είναι ο κόσμος, εμείς δε θα το αλλάξουμε.
tamistas said
η του καίσαρος κυρία
δίχως διόλου αβελτηρία
θα επροτίμα τη χηρεία
που ίσως ήτο σωτηρία
από την φαιδρή εφεδρεία
που αξιώνει η γαλαρία,
που τη σκανδαλοθηρία
βάφτισε πληροφορία ·
θύμα ήσουν, ω κυρία,
κεραυνού εν τη αιθρία
bernardina said
-Πρώτες Κυρίες που γίνονται εν μιά νυκτί από νηπιαγωγοί δόκτορες Ιατρικής (κι ο Θεός να σε φυλάει να μην πέσεις στα χέρια τους), ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε (έστω κι αν οι ίδιες δεν σκοτίζονται και τόσο για τη δική τους),
-Θεοσεβούμενοι καθηγητές και καθηγήτριες που αποκαθιστούν όλο τους το σόι αφού… δεν κάνουν τίποτα παράτυπο: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_18/02/2009_303892,
-Σαΐνια τραπεζικοί που προνοούν ώστε να έχουν να φάνε μέχρι και τα εγγόνια τους, βαφτίζοντας το κρέας… βρούβα
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1294224,
Κι άλλες, κι άλλες… σύζυγοι Καισάρων ων ουκ εστι αριθμός.
Τι να είμαστε σεμνοί ωρέ αδέλφια και τι να φαινόμαστε… αυτά είναι ψιλά γράμματα. Το παν είναι ο καθείς με τη λολίτσα του να γεμίζει την κοιλίτσα του, σωστά; (Να πάρει, δεν υπάρχει emoticon για τον βιτριολικό σαρκασμό. Βολευτείτε χωρίς εικονογράφηση).
Christos said
Ελληνικότατο δεν είναι και το «Πάτερ ημών»;
Αλήθεια, όσα τελείωναν στην ονομαστική σε -ηρ, πώς κλίνονταν στην κλητική;
Christos said
Και πώς προφέρονταν στην ονομαστική;
rogerios said
1) Εμένα γιατί εν μου τηλεφώνησε ποτέ ο ΓΑΠ να μου προτείνει να γίνω ευροβουλευτής; [στον κύριο του σχ. 57 αφιερώνω τούτο το ρομαντικό ανάγνωσμα.
2) Ούτε κανείς προθυμοποιήθηκε να γράψει για λογαριασμό μου διατριβή, μονογραφία ή έστω ένα τοσοδούλι επιστημονικό άρθρο.
Και να ομολογήσω τέλος ότι ένας από τους εφιάλτες μου είναι ο εξής: είμαι, λέει, επείγον περιστατικό και πρέπει να χειρουργηθώ αμέσως. Τότε εμφανίζεται η κυρία τ. πρωθυπουργού κι εγώ από τον τρόμο μου ξυπνάω. [εφέ αντίστοιχο των ονείρων με πτώση από γκρεμούς ή αυτών που διακόπτονται την ώρα που εμφανίζεται μια τίγρη σε απόσταση ενός μέτρου]
Κορνήλιος said
καὶ βέβαια αὐτὸς ὁ Κλώδιος ἦταν ποὺ πἐτυχε τὴν ἐξορία τοῦ Κικέρωνος, ὑπόθεσι διόλου ἄσχετη μὲ τὴν ἐν τῷ νήματι μνημονευθεῖσα!
Κορνήλιος said
https://sarantakos.wordpress.com/2009/06/04/kalpes/ σχ. 61
sarant said
67: Κανονικά θα έπρεπε να χειρουργεί μόνο όσους την έκριναν άξια 😉
Immortalité said
@67 Ρογήριε με ανησυχείς! περνιέσαι για σημαντικός; 🙂 (το χαμογελάκι είναι πικρό και στραβό)
rogerios said
@71: Τι ακριβώς εννοείτε, αγαπητή κυρία; 🙂 [χαμογελάκι άνευ προϋποθέσεων, επιφυλάξεων και αστερίσκων]
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
Η πρώτη σου παράγραφος, Μπερναρντίνα (@64), μου θύμισε μια άλλοτε σύζυγο Καίσαρος (δεν ξέρω γιατί χρησιμοποιώ τη μεταφορά -εγώ τον συμπαθώ τον Ιούλιο), ονόματι Δέσποινα Παπαδοπούλου, η οποία γύρω στο ’70 ειδοποίησε ότι θα πήγαινε να παρακολουθήσει την παράσταση στο Εθνικό. Η ώρα περνούσε και η υψηλή προσκεκλημένη δεν παρουσιαζόταν, με αποτέλεσμα κόσμος και ηθοποιοί να έχουν αρχίσει να αγανακτούν. Με καθυστέρηση μιάμιση ώρα η κα Παπαδοπούλου έφτασε και η παράσταση ξεκίνησε (ποιος τολμούσε να μιλήσει, άλλωστε). Στο τέλος, δίνοντας τα συγχαρητήριά της στην Αλέκα Παίζη, της ζήτησε, κατά κάποιον τρόπο, συγνώμη για την καθυστέρηση, λέγοντας: «Ξέρετε τι δύσκολο είναι απ’ το τίποτα να γίνεσαι εν μια νυκτί πρώτη κυρία;» και η Παίζη, προφητικά, της απάντησε: «Αυτό δεν είναι το δύσκολο. Το δύσκολο είναι εν μια νυκτί από πρώτη κυρία να μένεις στο τίποτα»…
Immortalité said
@72 Για το πρόσωπό σας εννοώ τα καλύτερα 🙂
Michalis Melidonis said
65
μόνα τα
ὦ πάτερ
ὦ θύγατερ
ὦ μῆτερ
ὦ Δήμητερ
ὦ σῶτερ
ὦ ἄνερ
όλα τα άλλα· ὦ κλητήρ, ὦ λαμπτήρ
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Άσχετο αλλά θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Διαβάζω εδώ ότι ύστερα από ενδελεχή μελέτη για την σπατάλη ενέργειας, κάποιοι φωστήρες κατέληξαν στο συμπέραζμα ότι σε Γρεβενά, Γιάννενα, Καστοριά, Ευρυτανία και αλλού ξοδεύνε περισσότερα για θέρμανση απ’ όσα στα Δωδεκάνησα, το Ρέθεμνος και τις Κυκλάδες! Έλα!
Μου θύμισε αντίστοιχο δημοσίευμα της «Καθημερινής» που έλεγε ότι οι κάτοικοι της Εκάλης και της Πεύκης έχνε καλύτερη υγεία από τους κατοίκους του Περάματος και του Κερατσινίου. Καλά, δεν το πιστεύω!
sarant said
Σκύλε, εσύ διαβάζεις αυτή τη λαπαλισάδα κι εγώ ότι ο Καστανίδης ανακοίνωσε δημοψήφισμα με θέμα την κρίση 😉
Γιώργος Λυκοτραφίτης said
@76,
επίτρεψέ μου, Σκύλε, να σημειώσω ότι η Καστοριά είναι αμφιλεγομένη.
doctor said
Απίστευτη πρόταση, καταπληκτική. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι θα βγούνε στην εφεδρεία. Μπορεί να μη μείνει κανένας στο δημόσιο….
Nicolas said
@67 Συμφωνώ, αυτό δεν είναι εφιάλτης, είναι καραεφιάλτης! όπως, μερικές φορές στον ύπνο μου, δίνω εξετάσεις στην Ελλάδα.
Από την Λεπενού είναι και ο Jean-Marie. Νόμιζα ότι ήταν από την Βρετάνη. Τελικά κι αυτός ο καίσαρας (με μικρό κ και για τον Καιάδα) από την Ελλάδα κατάγεται; everything is Greek, δίκιο έχει ο Πορτοκάλος (Ελλάς, Ελλάς, στο δρόμο που χάραξε ο Γκας).
Ein Steppenwolf said
76: Πώς εξηγείς όμως ότι η Κοζάνη, που συνορεύει με Καστοριά, Γρεβενά και Γιάννενα έχει πολύ χαμηλή κατανάλωση για θέρμανση (το 1/3 Γρεβενών και Καστοριάς!); Αν το στοιχείο είναι ακριβές, τότε είναι πολύ ενδιαφέρον! Στο άρθρο γράφει: Με κριτήριο μόνον τη θέρμανση οι νοικοκύρηδες νομοί βρίσκονται στα νότια (Ρεθύμνης, Δωδεκανήσου, Λασιθίου κ.λπ.), ενώ έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι στη νοικοκυρεμένη δεκάδα περιλαμβάνεται και η Καστοριά. Μάλλον «Κοζάνη» ήθελαν να γράψουν.
Μαρία said
Αφού το γυρίσατε στα άσχετα, ας παραπέμψω κι εγώ στο σχ. 19
«Αυτή η παράξενη προστακτική παρακειμένου, παράξενη διότι προστάζει το παρελθόν, κάτι σαν αναδρομικός φόρος δηλαδή, ήταν αρχαίο ελληνικό σχήμα λόγου που επιζεί στο σήμερα χρησιμοποιούμενο εἰρήσθω ἐν παρόδῳ.» και ας σημειώσω:
α. Όλοι οι τύποι της προστακτικής αναφέρονται στο μέλλον. Τα διαφορετικά θέματα δηλώνουν τον τρόπο (το ποιόν της ενέργειας).
β. Ο παρακείμενος δηλώνει το συντελεσμένο στο παρόν. ‘Οταν ο αρχαίος λέει γέγραπται, εννοεί οτι είναι γραμμένο και παραμένει γραμμένο. Σε προστακτική ο Ευκλείδης: κύκλος γεγράφθω.
Συμπέρασμα: Το πολύ εγχειρίδιο του εξυπνάκια (βλ.25), βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Λύκε της Στέπας (@81)
αν δεν με απατά η μνήμη μου με το γνωστό γερμανό ναύαρχο, στην Κοζάνη υπάρχουν μεγάλα εργοστάσια της ΔΕΗς, τα οποία (όπως και στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας) προσφέρουν μέσω των ψυκτικών τους συστημάτων δωρεάν θέρμανση σε αρκετές εκατοντάδες (ίσως χιλιάδες) νοικοκυριά εκεί γύρω, χαμηλώνοντας έτσι τον μέσο όρο του νομού.
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Ναι, εδώ (http://www.deyakozanis.gr/?page_id=7) λέει ότι η τηλεθέρμανση Κοζάνης εξυπηρετεί 25.000 νοικοκυριά σε 4.900 κτίρια. Έτσι, ρίχνω κι εγώ τον μέσο όρο!
Νέο Kid Στο Block said
Γιατρέσες δίχως δίπλωμα γιατρεύουν εν Ελλάδι
και νιές πουλχέρες όμορφες αλείφονται με λάδι
για να γεννούνε γλιστερές και ποθητές αντάμα
και στα ευρωψηφοδέλτια να μπουν. Μεγάλο Θάμα!
Θάμα ω ναι! Θεούλη μου, παμμέγιστε μου Πάτερ
κάνε και συ το θάμα σου κι όμορφο σαν τον Πούλχερ
κάνε τ’αγαπημένο σου και νέο κατσικάκι
της Καισαρίνας την καρδιά να κλέψω ένα βραδάκι
να ελιχτώ με μαστοριά να κάψω τον Τσιτσέρο
τον φαφλατά τον ρήτορα τον πάτησε Παντζέρο
που οδήγαγε η πεθερά του Καίσαρα του Γιούλη
σαν κέρβερος εφύλαγε σκοπιά και καραούλι.
Μ’αυτά πια στις ημέρες μας είναι ξεπερασμένα
Παν ‘’νόμιμον’’ και ηθικόν και καλοκαμωμένα
είναι τα διατάγματα και οι πρόνοιες των πανσόφων
ημών πολιτικάντηδων μεγάλων φιλοσόφων
Που βρε παιδιά τί έκαναν και τους κακολογάτε;
Παιδάκια ,ανήψια και ανηψιές τούς είπανε, Ελάτε!
Μπουκάρετε με άνεση απ’όλα έχει ο μπαχτσές
μα τώρα οι κουτόφραγκοι ‘’αλέα γιάκτα ές’’
λαλούνε στο ΓΑΠάκο μας που τρέμει τα ες-ες
και ετοιμάζει λούλουδα για τις εφεδρικές…
Μα τ’ όνειρο τελείωσε ,πάει η Καισαρίνα…
Ας είναι, έχω καλύτερη, τη λένε Μπερναρντίνα!
ΣοφίαΟικ said
40άκο, μετ΄ρανε για συγγενείς και οι κουμπαροι και τα βαφτιστίρια; Αν ναι…
Ein Steppenwolf said
82: Η ελληνική Wikipedia γράφει ότι είναι «προστακτική μέλλοντος», όχι παρακειμένου όπως έγραψα. Προφανώς η λεγόμενη «προστακτική μέλλοντος» είναι ο imperativus futuri (jacta esto). Απ’ τη Wikipedia πήρα μόνο το «ἀνεῤῥίφθω» και το «esto». Η ερμηνεία της προστακτικής παρακειμένου είναι καταδική μου. Τι σημαίνει για σένα «ἀνεῤῥίφθω»;
83: Ευχαριστώ! Κάποιο λάκκο θα ‘χε η φάβα. Αλλά πώς γίνεται εσύ να ξέρεις για τη δωρεάν θέρμανση και να μην ξέρει ο συντάκτης της εφημερίδας;
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Δεν είπα ότι δεν ξέρει, απλά έγραψε τα πορίσματα και τις ανακοινώσεις της WWF και της άλλης εταιρείας, που συμμετέχει στο project. Δεν νομίζω πως η τηλεθέρμανση να είναι δωρεάν, απλά έτσι καταναλώνεται λιγότερο ρεύμα και πετρέλαιο. Στην παλιά ΕΣΣΔ είχαν ολόκληρες πόλεις στον αρκτικό κύκλο που τηλεθερμαίνονταν από τα τοπικά εργοστάσια. Τώρα τηλεκρυώνουν.
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Δεν ξέρω αν η τηλεθέρμανση είναι δωρεάν, ήθελα να πώ. Διότι μετά είδα ότι έχουνε γίνει μεγάλες επενδύσεις στην Κοζάνη.
Κορνήλιος said
Μετὰ τοὺς ἀξιωματικούς, μετὰ καὶ τοὺς ὁπλῖτες
θἄχουμε, λέει, σύντομα καὶ ἔφεδρους πολῖτες
μὰ ἔχω ἕνα ἐρώτημα, γιατί μὲς στοὺς ἐφέδρους
νὰ μὴ περιλαμβάνουμε καὶ κάποτε προέδρους;
Πρόεδρος ἦταν ὁ παπποῦς, πρόεδρος κι ὁ πατέρας
πρόεδρος τώρα κι ὁ ἐγγονός, πρωθυπουργὸς καρριέρας,
κι αὐτοὶ ὡς ἄλλοι Καίσαρες, ῥηγᾶδες δίχως στέμμα
στήνουν στὸ ψέμμα τὸ θρονὶ καὶ στὸ θρονὶ τὸ ψέμμα,
ἐκεῖνος ὅμως ἤθελε τὴν σύζυγο τιμία,
τοῦτοι μᾶς δείχνουν σὲ αὐτὸ μιὰ κάποια ῥαθυμία.
Κικέρωνες καὶ Κλώδιοι καὶ Καίσαρες καὶ Σύλλες
εἶχαν βεβαίως καὶ αὐτοὶ καὶ κότερα καὶ βίλλες
μὰ ὅλοι τοὺς πεθάνανε -πλὴν τοῦ στερνοῦ- ἀπὸ σπάθα,
καλύτερα κατόχρονος κι ἂς μείνω καὶ στὴν ψάθα!
Ein Steppenwolf said
88: Δεν το είπες εσύ, το λέω εγώ, διότι του προκαλεί «έκπληξη» «το γεγονός ότι με κριτήριο μόνον τη θέρμανση στη νοικοκυρεμένη δεκάδα περιλαμβάνεται και η Καστοριά» (δηλαδή η Κοζάνη).
sarant said
Μπράβο Νεοκίντ, μπράβο Κορνήλιε!
Ein Steppenwolf said
90:
στήνουν στὸ ψέμμα τὸ θρονὶ καὶ στὸ θρονὶ τὸ ψέμμα,
Αυτός ο στίχος θα μπορούσε να γίνει κλασικός.
Απαντά ο Ροΐδης στον Σαρίπολο: Καθ’ ὅσον γνωρίζομεν καὶ καθ’ ὅσους λατινιστὰς ἠρωτήσαμεν το υ εἶναι ἐν τῷ ὀνόματι Σύλλας θέσει τε καὶ φύσει μακρόν· ἂν δὲ οὔτως ἔχῃ τότε γραπτέον „Σῦλλαι“.
bernardina said
Διαχρονικώς οι άρχοντες, Καίσαρες, Καισαρίναι,
το ήθος το ‘χουνε συχνά μόνο για θεαθήναι,
αγράμματοι προφέσορες χωρίς σερτιφικάτα
αρπάζουν τα οφίκια σαν να ‘τανε δουκάτα
και κάποιοι που κολύμπαγαν στου βαρελιού τον πάτο
δίνουνε σάλτο, ξύνουνε την οροφή από κάτω
κι έτσι νομίζουν πως κι αυτοί εγίνανε σπουδαίοι
και δε νογούν, οι άθλιοι, πως είναι αρουραίοι
κι ούτε ποτέ θ’ αλλάξουνε, που ο όνος να πετάξει,
αφού του χοίρου το μαλλί δεν γίνεται μετάξι
γιατί ως γνωστόν η μέταξα εν είδει εσωρούχου
ζητά και το ανάλογο προσόν του δικαιούχου!
mindkaiser said
Και μιας που περί Καίσαρος ο λόγος, να μνημονεύσουμε και το «Αι ειδοί του Μαρτίου» που κυκλοφορεί στους κινηματογράφους. Όσο για τον Καβάφη, ωραία τα γράφει:
[b]Μάρτιαι Ειδοί[/b]
Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Και όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.
Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σʼ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις νʼ αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κʼ η Σύγκλητος αυτή, κʼ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.
Σκύλος τ. Β.Κ. said
Βρε σεις, φτιάχνετε ΠΟΙΗΣΗ εδώ.
Κορνήλιε, πιστεύεις στην μετεμψύχωση; Του Γεωργίου Σουρή, πιο συγκεκριμένα…
sarant said
96: Είδες; Πολύ καμαρώνω, όχι να το παινευτώ 😉
Νέο Kid Στο Block said
Μπέρνα πολύ επίκρισες στη κράνα τα ‘χεις πάρει
και τα βαλες με τσι άρχοντες που πήρανε ‘κοσάρι
γαιδάρου γαρ κώλο φίλησαν κι’άξιοι ανακηρυχτήκαν
και ντόκτορες, προφέσοροι αυτοαναγορευτήκαν
Μα εσύ σκερτσόζικα γλυκά μη παύεις ν’ αγορεύεις
τους επιδέξιους πρωκτούς να μη πολυζηλεύεις
Για θε να ‘ρθεί η μαύρη νυξ τα ζα που θα ξυπνήσουν
Μετάξια, πλούτια, οφίτσια θα τους τα ξεψειρίσουν.
Μανωλάς Εμμανουήλ said
@30 (και πολλά άλλα)
Το επίθετο Καίσαρ(=καλοχτενισμένος; καρηκομμόων;) το είχαν αρκετοί από την ίδια οικογένεια. Όταν λέμε απλά Καίσαρας ή Ιούλιος Καίσαρας αναφερόμαστε σε εκείνον του 100 π.Χ..
Οι Ρωμαίοι είχαν πολλά ονόματα και μερικοί έμειναν στην Ιστορία με τα παρατσούκλια τους (που είναι γνωστό ότι χρησιμεύουν στο να προσδιορίζουν κατά το δυνατόν μονοσήμαντα ένα άτομο μέσα σε έναν πληθυσμό με παρόμοια επώνυμα). Επίσης έπαιρναν επίθετα, ανάλογα με τις περιοχές που κατακτούσαν.
Κάποια στοιχεία για Ρωμαίους κυβερνήτες, που είχα σημειώσει κάποτε, σας τα παραθέτω (με επιφύλαξη, γιατί δεν είμαι ιστορικός ή φιλόλογος).
(Δεν ξέρω αν θα το πετύχω, αλλά θέλω να φαίνονται με παχέα γράμματα τα συνηθισμένα ιστορικά ονόματά τους):
100 π.Χ. : Γάιος Ιούλιος Καίσαρας
63 π.Χ. : Γάιος Ιούλιος Καίσαρας Οκταβιανός Αύγουστος (Αύγουστος=σεβαστός)
14 μ.Χ. : Τιβέριος Ιούλιος Καίσαρας Αύγουστος
37 μ.Χ. : Γάιος Ιούλιος Καίσαρας Γερμανικός, (στα κρυφά Καλιγούλας=μικρό σανδάλι, ήταν μικρόσωμος)
41 μ.Χ. : Τιβέριος Κλαύδιος Δρούσος Νέρωνας Γερμανικός Βρετανικός, (Κλαύδιος=χωλός, κουτσός)
54 μ.Χ. : Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος Κλαύδιος Νέρωνας, (Λεύκιος=φωτεινός, Δομίτιος=δαμασμένος;, Αηνόβαρβος=χαλκοπώγων προσωνύμιο της Δομιτίας γενεάς)
Στέλιος said
Στίχοι σπουδαίοι γράφτηκαν και σε αυτό το νήμα,
στο δίπλα εγώ ξεχάστηκα, και τώρα νιώθω θύμα!
Μάλιστα, εξαπατήθηκα, κύριοι δικαστές,
κι αντί να γράψω ποίηση, κάνω στατιστικές!
Γιατί έτσι πίστεψα κι εγώ πως βοηθώ τη χώρα
μα το μεγάλο λάθος μου καταλαβαίνω τώρα.
Τι νόημα έχει κι αν σωθεί η δόλια η πατρίδα,
αν της Ιμμόρ τα ντουζ πουάν στα σχόλια δεν είδα;
Και ενώ εδώ βλέπω έπεφταν τα «μπράβο» σαν βροχή
εγώ ασχολούμαι ο πεζός με την παραγωγή
της χώρας την αγροτική, και λέω για τριφύλλι
ενώ εδώ στίχους πλέκανε του ιστολογίου οι φίλοι!
Λοιπόν άριμο σχόλιο ποτέ ξανά δεν γράφω
το λέω, το υπόσχομαι, και σας το υπογράφω.
Κορνήλιος said
ἔ καλά, ὅλοι οἱ Ῥωμαῖοι εἶναι γνωστοὶ μὲ τὰ παρατσούκλια τους. Κικέρων=ῥεβύθης, Νάσων (Ὀβίδιος=μυταρᾶς) Φλάκκος (Ὁράτιος)=καρλαύτης
#94 Ἔ ὄχι καὶ ἀγράμματος ὁ Καίσαρ ὁ εἰδήμων,
κοτζὰμ De analogia συνέγραψε στὶς Ἄλπεις,
ἔ τώρα κάποιοι βέβαια μὲ ὑφος κομπορρῆμον
τὸ λίκνο ἐξαρρένισαν κι ἂς βγῆκαν ἀπ’τὶς κάλπεις.
Κορνήλιος said
παρόραμα:Νάσων (Ὀβίδιος)=μυταρᾶς
Μιχάλης Νικολάου said
Και η σαλάτα τού – πολύ μεταγενέστερου από τον Ιούλιο – Καίσαρα, για την οποία αναφώνησε, σύμφωνα με έγκυρες ιστορικές πηγές, veni, vidi, edi.
Κορνήλιος said
χμ, ὁ πληθυντικὸς κάλπεις ποιητικῇ ἀδείᾳ!
Μιχάλης Νικολάου said
Καισαριανή
Immortalité said
Όλοι οι στιχοπλόκοι είστε καταπληκτικοί και ο Στέλιος ο πιο παραπονιάρης 🙂
Στο 90 ντουζ πουάν και μια υπενθύμιση: έχεις αφήσει ένα μυθιστόρημα στη μέση εσύ. Μη πιάσω το έπος τώρα 😉
Θρασύμαχος said
Συναφείς και πρόσφατες γλωσσοϊστορικές παραπομπές: Μανδραβέλης http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_05/10/2011_458282 για «τα του Καίσαρος Καίσαρι», Κατρούγκαλος http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=314069 για τις ομοιότητες της εφεδρείας με τη ρωμαϊκή decimatio.
Κορνήλιος said
#106 σωστὸ κι αὐτό.
πάντως ἕνα πρόσφατο ἐπύλλιο μοῦ χάρισε μεγάλη δόξα, ὅπως εἶχα τὴν τύχη νὰ διαπιστώσω σὲ μιὰ οὐζοκατάνυξι στὸ Γκάζι :Ρ
τῷ Στέλιῳ
Κορνήλιος said
καὶ μιὰ ποὺ πιάσαμε τοὺς στίχους καὶ τοὺς Καίσαρες:
Νέο Kid Στο Block said
Στέλιο βαρύς ο πόνος σου και σε καταλαβαίνω
Και η Ιμόρ για ντουζ πουάν σου γνέφει ‘’δεν προφταίνω’’
Ξεχάστηκες με αλλότριες γελάδες και ασχολίας
Και έγινες ο έσχατος των στιχουργών παρίας
Γι’αυτό να δώσει ο Δέσποτας, που εύσπλαχνος είν’ όντως
Βραβείο ‘’βραδείας ποίησης’’ και ένα ‘’ωσεί παρόντος’’
Τον τίτλο εφέδρου ποιητού εκέρδισες δικαίως
Στην εφεδρεία τη χρυσή περνάς του παπαντρέως
Νέο Kid Στο Block said
103. BEBO ERGO SUM 🙂 🙂
Κορνήλιος said
Παραπονιάρη Στέλιο μου τὸ εἶπε καὶ ὁ Γκάτσος
σὰν τοῦ θανάτου τὴν γροθιά, σκληρὴ ἡ Ἀθανασία,
τί κι ἂν λογιέσαι ποιητὴς μεγάλος καὶ καπάτσος;
ἐκείνη πάλι αὔριο κἀμμία σημασία….
sarant said
Πω-πω έχουμε ρέντα ένθεν κακείθεν στα σχόλια!
Αποδεκατισμός, Θρασύμαχε, αν και θα βρείτε δουλειά εσείς οι δικηγόροι όπως φαίνεται.
π2 said
Το μνημόνιο τινάζει την έμπνευση στα ουράνια, βλέπω.
sarant said
Τινάζει την οικονομία ατον αέρα και την έμπνευση στα ουράνια 🙂
Ein Steppenwolf said
114, 115: Ας μη συγχέουμε την αρρώστεια με το φάρμακο, ειδικά αν κάνουμε πως το καταπίνουμε, αλλά μόλις φύγει η νοσοκόμα φτύνουμε το μισό 🙂
Στέλιος said
@112:
«Σαν του θανάτου τη γροθιά»: Ε εντάξει όχι τόσο!
πες σαν μαχαίρι κρητικό, σαν ακριβό διαμάντι
Σκληράδα να’χει, ναι, ορθώς, μα κι ομορφιά ωστόσο!
Κι όσο το σκέφτομαι λέω ναι, αυτά της πάνε γάντι! 😉
(Σ’ευχαριστώ και για την αφιέρωση!! 😀 )
bernardina said
-«Σύντεκνε, κι αν εμιλούμε, μεταγύριζε την πίτα»-
μ’ άλλα λόγια δεν γνωρίζουν οι ποέτες από ήττα,
κι όταν κάποιοι πολεμάνε να τους βγάλουν εφεδρεία
κείνοι με ακμαίο σθένος στιχουργούν με μαεστρία
Decimatio, χαράτσια, ζεις με την ψυχή στο στόμα
(μόνο οι προγραφές του Σύλλα δεν εγίνανε ακόμα)
μα εδώ μέσα δυο ανάσες, (με κιντάκο, με Κορνήλιο..)
παίρνεις και αμέσως βλέπεις πάλι λαμπερό τον ήλιο
Κι ύστερα στο παραπέντε σκάει μύτη κι ο Στελής
και σκασίλα μου αν ο στίχος παραμένει ημιτελής 😆
bernardina said
Στη λίστα του #99 να προσθέσω και τον Μάρκο Αυρήλιο Αντωνίνο, που πήρε το παρατσούκλι Καρακάλλας, από τον μανδύα με κουκούλα που φορoύσαν οι συμπατριώτες του οι… Λουγδουνιώτες!
Κι αυτό για καληνύχτα.
Κορνήλιος said
Πές την μαχαίρι κρητικό, στὴν κόψη ποὔχει στίχους,
πές την ἂν θὲς ῥακόμελο, γλυκὸ κι ἀψὺ ἀντάμα,
Τάλω ἂν θέλῃς πές τηνα, σὲ νῆσο ἄνευ τείχους,
μὰ κείνη πάντα προτιμᾷ τοῦ Ἀννίβα νἆναι ντάμα.
sarant said
118-120: Μπράβο!
Μου επισημαίνει με ηλεμήνυμα ένας φίλος ότι η σύζυγος του Καίσαρα είναι συγγενής μηδενικού βαθμού με τον Καίσαρα, άρα αν υιοθετηθεί η πρότασή μου ως έχει υπάρχει περίπτωση να μη συμπεριληφθούν οι σύζυγοι -και προτείνει το «συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού» να τροποποιηθεί σε «συγγενείς έως και δεύτερου βαθμού». Δέχομαι την τροποποίηση, προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια δικαίου 🙂
π2 said
Δεν ήξερα πως υπάρχει και συγγένεια μηδενικού βαθμού. Είπαμε, υπάρχει ασυνεννοησία συχνά στα ζευγάρια, αλλά όχι κι έτσι…
Μιχάλης Νικολάου said
111,
Μεγάλη επιτυχία της Σοφίας Βέμπο;
Ein Steppenwolf said
121: Καλό θα ήταν
1) να εξεταστεί η πρότασή σου από νομικούς και να τροποποιηθεί κατάλληλα η διατύπωση –στην ανάγκη και το περιεχόμενο– ώστε να μην υπάρχουν (φανερά) συνταγματικά και άλλα νομικά κολλήματα για την υιοθέτησή της·
2) η τροποποιημένη πρόταση ν’ αναρτηθεί στο petitiononline.com ή στο http://www.gopetition.com ώστε να μαζευτούν υπογραφές.
Αν δεν γίνει το πρώτο, τότε με το που θα τη διαβάσει ένας συνταγματολόγος θα βρει αμέσως τρία-τέσσερα άρθρα του Συντάγματος στα οποία θα προσκρούει και η ιστορία θα τελειώσει άδοξα.
Μιχάλης Νικολάου said
122,
Μα για τον μηδενικό βαθμό στη ζωή του πιο καλού του μαθητή μιλάει κι ο Ζαμπέτας – καταλογίζοντας τον φταίχτη!
Μιχάλης Νικολάου said
121,
Η τροποποίηση “συγγενείς έως και δεύτερου βαθμού” είναι απόλυτα λογική, καθότι καταλήγει σε εξίσωση πρώτου βαθμού και δευτέρου βαθμού! 🙂
Immortalité said
Άστα αυτά Κορνήλιε, στο Γκάτσο μην τα ρίχνεις
εκείνος έβαλε πεζό, στο όνομα που δείχνεις,
Δεν έλεγε για μένανε, που να ‘βρω τέτοια τύχη
να γράφονται για χάρη μου ποιήματα και στίχοι.
Σ’ εμένα μόνο τάζουνε, νομίζω ξέρεις ποιος
πως ένα έπος θα γραφτεί σαν έρθει ο καιρός.
Μα ο καιρός δεν έρχεται, ‘κείνος μονάχα φεύγει
είναι σαν πάντα να ‘ναι εδώ και πάντα να μισεύγει.
Και συ Παιδί δεν ντρέπεσαι να με παρουσιάζεις,
πως τάχα είμαι βιαστική και λόγια να του βάζεις;
Πως τάχα τον παραμελώ , το ποίημα δε μ’ αρέσει,
να μην μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ που θα θέσει;
Στέλιο κανένα μην ακούς,
είν’ όλα κακοήθειες!
Αισχρές συκοφαντίες!
Λίγο ακόμα και θα πουν πουν
πως παίρνω και προμήθειες
απ’ τις βαθμολογίες!
Αφού μωρέ το ξέρετε πως δε σας ξεχωρίζω
μόνο πώς να ‘μαι δίκαιη ψάχνω κι υπολογίζω
γιατί αυτά τα ντουζ πουάν πώς να τα διαιρέσεις;
σε πόσους στίχους τη φορά μπορείς να τα χωρέσεις;
Για τούτο αποφάσισα πως θα παραιτηθώ
σιγά μην κάθομαι κάθε φορά πουάν να διαιρώ!
Αφού καλά μας μάθανε υπάρχει κι άλλη πράξη
που όλα τα προβλήματα θα έβαζε σε τάξη.
Αντί λοιπόν διαίρεση πολλαπλασιασμός
αντί δώδεκα τα πουάν θα γίνεται χαμός!
Ντουζ από δω, ντουζ από κει, ντουζ και παραπέρα
με ντουζ πουάν θα κάνετε στο εφεξής αέρα.
Άλλωστε την αξία σας την ξέρετε καλά
τι χρείαν έχετε κριτή πουάν να κουβαλά;
Και τούτο δω το πόνημα μην το βαθμολογάτε
δε θέλω να με κρίνετε μόνο να μ’ αγαπάτε. 😉
αναρχομαθηματικός said
124
>νομικά κολλήματα
Χα, χα! κωλύματα. Κολλήματα έχεις εσύ με τις υπογραφές.
Immortalité said
Οι σύζυγοι δεν είναι συγγενείς, είναι σύζυγοι. Από τους συζύγους προκύπτουν συγγενείς 🙂
ΑΚ 1461 ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ
«Τα πρόσωπα είναι μεταξύ τους συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, αν το ένα κατάγεται από το άλλο (συγγένεια μεταξύ ανιόντων και κατιόντων). Συγγενείς εξ αίματος σε πλάγια γραμμή είναι τα πρόσωπα που, χωρίς να είναι συγγενείς σε ευθεία γραμμή, κατάγονται από τον ίδιο ανιόντα. Ο βαθμός της συγγένειας ορίζεται από τον αριθμό των γεννήσεων που συνδέουν τα πρόσωπα.»
Ein Steppenwolf said
128: Πράγματι, κωλύματα είναι το σωστό. Γιατί έχεις κώλυμα με το κόλλημα με τις υπογραφές; Ξεκόλλα! Η νέα τεχνολογία του Διαδικτύου θα μπορούσε ν’ αναστήσει την Πνύκα μετά από 2.500 χρόνια! Ήδη έτσι ξαναγράφουν οι Ισλανδοί το Σύνταγμα της χώρας τους.
Αναγνώστης ο αθηναίος said
Καλησπέρα, έχω την εντύπωση ότι η κατηγορία για τη «γυναίκα του Καίσαρα» ήταν βαρύτερη της ..μοιχείας.
Την εποχή που έγινε το συμβάν που περιγράφεται το post ο Ιούλιος Καίσαρας δεν κατείχε πολιτικό αξίωμα (εκτελεστικό), αλλά θρησκευτικό, νομίζω Ποντίφηκας.
Έτσι η σύζυγός του ήταν υπεύθυνη για την θρησκευτική εορτή, όπου συνελήφθη ο Κλώδιος και το πρόβλημα φυσικά είναι η ιεροσυλία , κάτι πολύ σοβαρό για την «τάξη της εποχής».
Ο εν λόγω νεαρός , νομίζω ότι δεν μπήκε για τη σύζυγο , αλλά γενικώς για το …πανυγήρι.
Αυτό όμως που δημιουργούσε πρόβλημα είναι ότι πέραν της «πλημμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων» από τη σύζυγο , κάτι που θα μπορούσε να σταθεί, είναι η υποψία ότι τον μεταχειριζόταν ευνοϊκά, αφού υπήρχαν φήμες ότι είχαν σχέσεις (ερωτικές).
Έτσι, οι αντίπαλοί του ήθελαν να τον «στριμώξουν» με βάση αυτό (τις φήμες)
Φαίνεται ότι όταν ο Καίσαρας «δεν την κάλυψε», πρακτικά δεν είπε η «γυναίκα του Καίσαρα», αλλά «η γυναίκα του Ποντίφηκα» και έτσι νομίζω ότι στέκει περισσότερο.
Επίσης στη δίκη του νεαρού Κλώδιου δεν ήταν απέναντι , αφού πια είχαν συμμαχήσει, το συμβάν πρέπει να αφορά στη Σύγκλητο (που ήταν μέλος) πριν τη δίκη , στην οποία όπως αναφέρθηκε ο νεαρός αθωώθηκε.
Νέο Kid Στο Block said
Το μνημόνι το μνημόνι
Μας χτυπά σα ματσακόνι
Γόμο βάνει στη καρδιά
Έννοιες μαύρη καταχνιά
Η εφεδρεία η εφεδρεία
Αίσχος! Τόση ανανδρία!
Τι ντροπή να εκβιάζεις
τον κοσμάκη να χλευάζεις
Η Ευρώπη η Ευρώπη
Γηραιά Ορτάνς και Πόπη!
Μόνη ελπίδα κι εφιάλτης
Κάσα, όρνια, νεκροθάφτης
Χρεωκοπία Χρεωκοπία
και γαμω τα υπουργεία
Ψωροτέφτεροι χαχόλοι
και διαβόλοι και τριβόλοι
Το μνημόνι το μνημόνι
εχούμηξε και μας πλακώνει
Έλληνας ο σαστισμένος
πάντα χώρια μονιασμένος
Φαλιμέντο φαλιμέντο
Αχ! με λένε και κυρ-μέντιο
Αν ξυπνήσω, μονομιάς
θα ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
VasWho said
Τι υπέροχοι που είστε!!!!
Όπως ήδη επισημάνθηκε:
Στο 90 ντουζ πουάν
και ιδιαίτερα για τον στίχο (όπως ήδη τονίστηκε)
στήνουν στὸ ψέμμα τὸ θρονὶ καὶ στὸ θρονὶ τὸ ψέμμα
Στη βιαστική μου ανάγνωση μπορεί να αδικώ κι άλλους. Είστε πράγματι υπέροχοι!!!
Μιχάλης Νικολάου said
129,
Χμμμ, πόσες γενιές πίσω επιτρέπεται να πάω μέχρι να βρώ τον ίδιο ανιόντα για να αποφανθώ αν είμαι συγγενής με κάποιον σε πλάγια γραμμή;
Immortalité said
Μιχάλη το επιτρέπεται είναι σχετικό. Για την προσωπική σου ενημέρωση όσες θες. Στο κληρονομικό δίκαιο υπάρχουν πέντε τάξεις. Η έκτη είναι το Δημόσιο. Δες εδώ άρθρο 1813 κ.επ.
@117 🙂
sarant said
Το 132 ανεβαίνει κατηγορία, Νεοκίντ -εύγε!
Στέλιος said
Και επειδή ξέρω ότι εκτός απ’τα ποιήματα σας αρέσουν κι οι ιστοριούλες, λέω να σας πω μία τώρα, που είναι και σχετική με την πρόταση του Νικοκύρη μας (την οποία προσυπογράφω απόλυτα).
Θα έχετε ακούσει όλοι κάποια στιγμή την έκφραση «ούτε στην Ουγκάντα». Ε λοιπόν εγώ είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω τοις πράγμασι πόσο αληθινή είναι.
Βρίσκομαι στο Μόναχο, στο αεροδρόμιο, και έχω στη διάθεσή μου περίπου 2 ώρες μέχρι την ώρα επιβίβασης, οπότε κάθομαι σε μια καφετέρια, και πιάνω κουβέντα με μια κοπέλα που κάθεται δίπλα μου. Ερχόταν από Αγγλία, όπου σπούδαζε Οικονομικά, και περίμενε την πτήση για Γιοχάνεσμπουργκ, και από εκεί Ουγκάντα, στην πατρίδα της.
Την ρωτάω γιατί διάλεξε Οικονομικά, και μου λέει πως την επηρέασε η μητέρα της, που είναι οικονομολόγος και έχει μια πολύ καλή θέση στην African Development Bank στην Ουγκάντα. Οπότε κι εγώ, σκεπτόμενος με τον κλασικό ελληνικό τρόπο, της λέω φυσικότατα: «Α ωραία! Οπότε όταν τελειώσεις, η μαμά σου θα μπορέσει να σε βάλει κι εσένα εκεί!».
Ομολογώ ότι την απάντηση δεν την περίμενα. Μου απαντάει «Μα όχι, αυτό είναι αδύνατον. Δεν επιτρέπεται στενοί συγγενείς να δουλεύουν στον ίδιο οργανισμό!». Και όταν της είπα ότι στην Ελλάδα είναι φυσιολογικότατο, φάνηκε έκπληκτη με με ρώτησε: «Μα τι θα συμβεί αν πρέπει να παρθεί μια απόφαση που η μητέρα μου υποστηρίζει κάτι και ένα άλλο στέλεχος κάτι άλλο; Όλοι θα με κατηγορήσουν ότι παίρνω το μέρος της μητέρας μου!».
Ούτε στην Ουγκάντα λοιπόν, κυριολεκτικότατα όμως! 🙂
Κορνήλιος said
#127
Ντουζ από δω, ντουζ από κει, ντουζ και παραπέρα
αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ Ἰμμόρ, ἀυτ’εἶναι μιὰ ντουζιέρα!
Immortalité said
Πρόσεχε μην γίνεις μούσκεμα! 🙂
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ said
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ, 2011
«Μόνο να φαίνεσαι τιμία, τίποτ’ άλλο»,
λέει ο Καίσαρας και πάλι αποχωρεί.
Φίλτατε Βρούτε, θα χτυπήσεις τώρα εσύ;
Σε ποιόν λοιπόν τα χημικά; Δεν αμφιβάλλω…
Για δες εκείνον με τα ρούχα τα φιρμάτα,
στη μαύρη μερσεντές που αγέρωχος περνά –
κι απέξω νάτο ένα πρεζόνι που ξερνά:
ο μπάτσος – στοίχημα- σε ποιόν θα πει: «Σταμάτα;»
Κοίταξε εκείνη τη κυρία με την τσάντα,
την ακριβή, που πάει προς το Ψυχικό –
πλατεία Αττικής, Σεπόλια, Κολωνό,
ψάχνεις συχνά για Φεραγκάμο και για Πράντα;
Σε ποδοπάτησαν τακούνια του Μανόλο,
προχθές στην πίστα μπουζουκτζίδικου ναού –
αλλά για τσόκαρα κοιτάζεις, του λαού,
όταν μυρίζεσαι το θύμα σου, με δόλο.
Φέρε κουστούμι να φορέσω και γραβάτα
ή ταγεράκι οπωσδήποτε αυστηρό.
Τιμία να φαίνομαι, προπάντων, στον καιρό,
που ο σώζων εαυτώ σωθήτω – όπως πάντα.
Emphyrio said
Να μου επιτρεπει Ιαφου σας καλημερισω) να συνεισφερω την μπυρα Kaiser, αν και κατα την προσωπικη μου γνωμη ειναι περιττη ταυτολογια η χρηση και των δυο λεξεων διπλα-διπλα
Emphyrio said
επιτραπει – ειναι πρωι ακομα
sarant said
Καλημέρα!
140: Σοφία, αν, όπως φαντάζομαι, το έγραψες τώρα, επί τούτου, καμαρώνω 🙂
Στέλιο, εξαιρετική η ιστορία -αν και θα σου πουν πως είναι μπεντροβάτη.
Στέλιος said
@143: Κι όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή! Και μου είχε κάνει τόση εντύπωση, που το συζητούσα για πολύ καιρό από τότε που γύρισα Ελλάδα. Σε μια παρέα μάλιστα είχα αναρωτηθεί γιατί να μην υπάρξει ένας νόμος στη χώρα να απαγορεύει ξεκάθαρα να προσλαμβάνονται συγγενείς στον ίδιο οργανισμό. Μου είχε απαντήσει ένας δικηγόρος της παρέας ότι αυτό θα ήταν παράνομο, και θα παραβίαζε την αρχή της ισονομίας. Πως αν έχει τα τυπικά προσόντα δεν μπορείς να το απαγορεύσεις, κτλ.
Εγώ του ανταπάντησα, και το πιστεύω ακόμα ακράδαντα, ότι όταν σε μια χώρα υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα στην κοινωνία, θεωρώ πως είναι θεμιτό ένας νόμος να παραβιάζει τυπικά ακόμα και κάποια θεμελιώδη αρχή, αν το όφελος για την κοινωνία είναι μεγαλύτερο.
Όπως για παράδειγμα η Γερμανία και η Αυστρία έχουν νόμους που δεν επιτρέπουν ναζιστικές ομιλίες και εκδηλώσεις, νόμοι που προφανώς παραβιάζουν την αρχή της ελευθερίας του λόγου, αλλά το κάνουν για έναν μεγαλύτερο καλό!
Έτσι δεν είναι;
Νέο kid στο block said
Στέλιο, μην συγχέουμε ανόμοια (ως προς όλα τους τα ποιοτικά χαρακτηριστικά) πράγματα.
Αυτό που λες για τους γερμανούς δεν λέγεται ‘’..ένα γενικότερο καλό’’ αλλά μάλλον ‘’…ενοχικό σύνδρομο του ματοκυλιστή’’. Ξέρω τι σου λέω ,πίστεψέ με.
Νέο kid στο block said
144. 145. Αυτό το ενοχικό σύνδρομο πως το ‘πα πριν, λαϊκά λέγεται: Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Το ‘χουν αρκετοί(έως πολλοί) γερμανοί (για να μη τους παίρνει όλους η μπάλα).
ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ said
# 143, μα ναι, τώρα κι επί τούτου! 😉
Alfred E. Newman said
Έτσι για να συνδέσω την επικαιρότητα. Η απονομή του Νομπέλ στον Tomas Tranströmer μας τον συνδέει με την ανάρτηση για τον Καίσαρα. Ιδού:
Allegro
After a black day, I play Haydn,
and feel a little warmth in my hands.
The keys are ready. Kind hammers fall.
The sound is spirited, green, and full of silence.
The sound says that freedom exists
and someone pays no tax to Caesar.
I shove my hands in my haydnpockets
and act like a man who is calm about it all.
I raise my haydnflag. The signal is:
“We do not surrender. But want peace.”
The music is a house of glass standing on a slope;
rocks are flying, rocks are rolling.
The rocks roll straight through the house
but every pane of glass is still whole.
sarant said
Αλφρέδο, ευχαριστούμε!
(Θα το ομολογήσω: δεν τον ήξερα τον καινούργιο νομπελίστα!)
Μαρία said
εφεδρεία. Έννοια με πολλές εφαρμογές – π.χ., στον χώρο του Στρατεύματος είχαμε τους «μονίμους εξ εφέδρων» ενώ σήμερα, στον χώρο της πολιτικής δημοσιοϋπαλληλίας, αποκτάμε τους «εφέδρους εκ μονίμων».
http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4663346
Ein Steppenwolf said
150: Στο ίδιο άρθρο: βροτοκτόνον αλλού θεοκτόνον. Το λάθος προφανώς δεν είναι του συντάκτη, αλλά του «διορθωτή».
(Βροτοκτόνον, ἀλλ’ οὐ θεοκτόνον, ἔφυ τὸ πταῖσμα τοῦ Ἀδάμ).
sarant said
Ε, ήταν αλλού ο άνθρωπος.