Η καραβίδα του Καμύ και άλλα μουντιαλικά μεζεδάκια
Posted by sarant στο 14 Ιουνίου, 2014
Η μερίδα σήμερα θα είναι λειψή και ελπίζω να μην παρουσιαστεί ο αστυνόμος και την τυλίξει για να πάει στο τμήμα να τη ζυγίσει. Και είναι λειψή όχι από καμιά διάθεση λούφας ή αισχροκέρδειας, αλλά επειδή τα μεζεδάκια γράφτηκαν μια μέρα νωρίτερα, και μάλλον βιαστικά, ενώ επίσης το σχετικό υλικό άρχισα να το μαζεύω μια μέρα αργότερα, αφού τα μεζεδάκια της προηγούμενης εβδομάδας είχαν δημοσιευτεί, κατ’ εξαίρεση, την Κυριακή. Θα μπορούσα να τα πω και «τσουρούτικα» μεζεδάκια, ή ίσως «ξίκικα», αλλά αφού αυτές τις μέρες άρχισε το Μουντιάλ λογικό είναι να τα πω μουντιαλικά, πολύ περισσότερο που ο μεγαλύτερος μεζές της πιατέλας, μια καραβίδα θηριωδών διαστάσεων, έχει σχέση με το ποδόσφαιρο. Όσο για την «ελλιπή μερίδα», πατσίζουμε κάποιαν άλλη φορά. (Επίσης, επειδή όλη τη μέρα θα είμαι έξω, μάλλον δεν θα μπορέσω να σχολιάσω/επιμεληθώ παρά μόνο αργά, μετά το ματς με την Κολομβία).
Κάμποσα από τα (λιγοστά, είπαμε) μεζεδάκια μας είναι όντως μουντιαλικά, όχι όμως όλα. Το πρώτο μεζεδάκι της πιατέλας, ας πούμε, προέρχεται από τον ανασχηματισμό -θα μου πείτε, όλος ο ανασχηματισμός ήταν ένα κακόγουστο αστείο, με όλες αυτές τις τηλεοπτικές περσόνες που τοποθετήθηκαν στους υπουργικούς θώκους, και θα συμφωνήσω, πάντως στον νέο υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τον κ. Βασίλη Κικίλια ανήκει η τιμή για το πρώτο μαργαριτάρι του νέου κυβερνητικού σχήματος, αφού σε συνέντευξη που έδωσε στον Γ. Παπαδάκη κατασκεύασε μια νέα λέξη, στην προσπάθειά του ασφαλώς να πλουτίσει την ελληνική γλώσσα για να πιάσουμε τα 5 εκατομμύρια λέξεις που διαφημίζουν οι ελληνοκεντρικοί στα Λερναία.
* Λοιπόν, στο βιντεάκι εδώ ο κ. Κικίλιας, στο τέλος (στο 3.17 του στιγμιότυπου) εκφράζει την ευχή να ζουν οι αστυνομικοί και όλοι οι Έλληνες «σε μια χώρα ασφαλή, ευημερή, και να δουλεύουν όλοι με την καλύτερη ψυχολογία». Λέξη «ευημερή» δεν υπάρχει, ούτε «ευημερής» άλλωστε (οι αρχαίοι είχαν «ευήμερος»), όσο για την ευφράδεια του νέου υπουργού… αφήστε καλύτερα.
(Στο ίδιο βίντεο, γύρω στο 2.28, ο νέος υπουργός ακούγεται να προφέρει μια ηχηρή μπαρούφα, που σχολιάστηκε πολύ, ότι «οι Έλληνες αστυνομικοί είναι γιοι μας και οι Ελληνίδες αστυνομικ* είναι κόρες μας» Καταρχάς θα ήθελα να διαχωρίσω τη θέση μου από την ακατάσχετη διάθεση τεκνοθεσίας του κ. υπουργού, ενώ να επισημάνω ότι έγραψα «αστυνομικ*» επειδή άλλοι ακούν «αστυνομικοί», άλλοι «αστυνομικές» και άλλοι «αστυνομικίνες»).
* Ένας φίλος μού έγραψε τις προάλλες για ένα μαργαριτάρι που άκουσε σε μια μετάδοση αγώνων Φόρμουλα-Ι. Ο εκφωνητής είπε: «… κι έχουν διαλύσει στα εξ ων συνετέθη τα δυο αυτοκίνητα.» Τι ανάγκη την είχε, την ελληνικούρα, με ρωτάει. Έλα ντε!
* Ένα ενδιαφέρον άρθρο στην Καθημερινή, για ένα θέμα που μας έχει απασχολήσει κι εδώ, τους μεταφρασμένους τίτλους κινηματογραφικών ταινιών. Το άρθρο το χαρακτηρίζω ενδιαφέρον επειδή έχει αρκετά στοιχεία, ιδίως τις απόψεις των ανθρώπων της δουλειάς, αλλά δεν συμμερίζομαι καθόλου την περιπαιχτική ή υποτιμητική διάθεση του συντάκτη, που αντικατοπτρίζεται και στον τετριμμένο τίτλο που διάλεξε.
Το πιο αστείο είναι ότι τουλάχιστον σε μια περίπτωση ο αρθρογράφος πιάνεται αδιάβαστος. Χαρακτηρίζει αξιοπερίεργη την απόδοση του τίτλου «The Edukators» σε «Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες», που θεωρεί ότι οφείλεται σε επαναστατική διάθεση. Ο σαρκασμός όμως γυρνάει μπούμεραγκ όταν δεν ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάς. Η συγκεκριμένη ταινία είναι γερμανική-αυστριακή παραγωγή, και ο πρωτότυπος τίτλος της είναι Die fetten Jahre sind vorbei -δηλαδή ο ελληνικός τίτλος είναι αρκετά πιστή απόδοση του πρωτότυπου γερμανικού, ενώ ο αγγλικός (με τη λογική του συντάκτη, βέβαια) είναι «αξιοπερίεργος».
* Και περνάμε στα καθαυτό μουντιαλικά μεζεδάκια, δηλαδή αυτά που αναφέρονται στο Μουντιάλ. Σχόλιο φίλου:
«MEXICO CAMPEONES DE AMISTAD» έγραφε το πανώ των Μεξικανών («Μεξικό πρωταθλητές στη φιλία») και οι 2 (!) κιόλας παρουσιαστές της ΔΤ το εξέλαβαν ως μια υπερβολή: «Το Μεξικό παγκόσμιος πρωταθλητής» (ότι το «amistad» σημαίνει φιλία δεν τους περασε καν από το μυαλό) και το σχολίασαν κιόλας!
Δεν απαιτούμε να είναι ισπανομαθείς οι δημοσιογράφοι της Δημόσιας Τηλεόρασης, αλλά τουλάχιστον να μην είναι αστοιχείωτοι. Μια στοιχειώδη, έστω, κουλτούρα, να την έχουν.
Ζητάει πολλά ο φίλος, θαρρώ.
* Ρεπορτάζ από την παραμονή της Εθνικής Ελλάδας στις ΗΠΑ. Διαβάζω:
Μετά το παιχνίδι της Ελλάδας με τη Βολιβία και την καθυστέρηση της αναχώρησης για Βραζιλία, οι διεθνείς μας έκαναν μια βόλτα στο Νιου Τζέρσεϊ. Οι παίκτες της Εθνικής μας, αρκετά ευδιάθετοι περιηγήθηκαν στους δρόμους της αμερικανικής πόλης και έβγαλαν φωτογραφίες τα αξιοθέατα, εντυπωσιασμένοι από τους ουρανοξύστες...
Μια πόλη, μα ποια πόλη; Πόλη Νιου Τζέρσεϊ δεν υπάρχει, έτσι λέγεται η πολιτεία -που είναι μεν μικρή αλλά δεν είναι και μια σταλιά, έχει έκταση περίπου ίσαμε τη Ρούμελη.
* Και κλείνω τα μεζεδάκια με την καραβίδα που έδωσε και τον τίτλο του σημερινού άρθρου. Θυμίζω ότι καραβίδα, στην ορολογία του ιστολογίου, είναι μια σύντομη φράση, συνήθως εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα, που περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα λάθη και ανακρίβειες. Λοιπόν, σε έναν αθλητικό ιστότοπο διάβασα τις προάλλες ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον Αλμπέρ Καμύ, γνωστόν ποδοσφαιρόφιλο.
Το άρθρο είναι ενδιαφέρον, επαναλαμβάνω, και καλογραμμένο, και είναι κρίμα που στο τέλος κάνει την εμφάνισή της μια θηριώδης καραβίδα. Η καραβίδα κρύβεται στη φράση:
Το Τίζι Ούζου είναι ένα χωριό στην καρδιά της ερήμου. Από εκεί το 1953 το ζεύγος Ζιντάν ξεκίνησε για να πάει στη Μασσαλία, ως Πιέ Νουάρ. Πόσες ανακρίβειες και λάθη χώρεσαν σ’ αυτές τις δυο φρασούλες; Μετρήστε.
Καταρχάς, τo Τίζι Ούζου προφέρεται Τιζί Ουζού στα γαλλικά (τη μόνη γλώσσα στην οποία ονομάζεται έτσι). Δεύτερον, δεν είναι χωριό, αφού έχει πάνω από 100.000 κατοίκους. Τρίτον, δεν βρίσκεται στην καρδιά της ερήμου, αφού απέχει 30 χιλ. από τη θάλασσα και βρίσκεται σε λόφους. Τέταρτον, το 1953 δεν ξεκίνησε το ζεύγος Ζιντάν για να πάει στη Μασσαλία, αλλά μόνο ο πατέρας του ο Σμαϊλ Ζιντάν, ο οποίος γνώρισε τη μητέρα του (Αλγερινή επίσης) στη Μασσαλία το 1962. Πέμπτον, ο πατήρ Ζιντάν δεν ξεκίνησε από το Τιζί Ουζού αλλά από την επαρχία Béjaïa. Έκτο και φαρμακερό, Πιέ Νουάρ δεν λέγονταν, απ’ όσο ξέρω, οι αλγερινοί, και δη οι αλγερινοί μετανάστες πριν από το 1962, αλλά οι Γάλλοι και άλλοι Ευρωπαίοι που εγκατέλειψαν την Αλγερία μόλις έγινε ανεξάρτητη.
Θηριώδης η καραβίδα, έξι πιθαμές!
* Τα μεζεδάκια τελείωσαν, αλλά να περιαυτομπλογκήσω. Λοιπόν, την Πέμπτη που μας πέρασε, στις 11 του μήνα, το ιστολόγιο συμπλήρωσε 8 εκατομμύρια επισκέπτες από τότε που άρχισε να λειτουργεί, εδώ και 64 μήνες. Το προηγούμενο ορόσημο, τα 7 εκατομμύρια, το είχαμε φτάσει την παραμονή της πρωτοχρονιάς, 31.12.2013, και εκτός απροόπτου το ένατο εκατομμύριο θα συμπληρωθεί μέσα στον Δεκέμβρη. Ιδού και η οθονιά, το απόγευμα της μέρας εκείνης:
Eυχαριστώ πολύ όλους για τις επισκέψεις σας και τα σχόλιά σας!
* Μια αγγελία λίγο πριν το τέλος. Ο φίλος Jago ψάχνει κάποιον να του μεταγράψει/μεταφράσει τους διαλόγους από ένα ξεκαρδιστικό σκετς των Τσίτσο και Φράνκο για να φτιάξει υποτίτλους. Το σκετς είναι εδώ:
Όποιος θέλει και μπορεί, ας γράψει στον Jago, στο teleologikosπαπάκιgmail.com.
* Θυμίζω (αλλά θα σας το ξαναπώ) ότι στις 30 Ιουνίου θα παρουσιαστεί το βιβλίο μου Λόγια του αέρα, στο βιβλιοπωλείο Πλειάδες, Σπ. Μερκούρη 62 (μετρό Ευαγγελισμός) στο Παγκράτι. Θα είμαι εγώ και ο φίλος Νίκος Λίγγρης της Λεξιλογίας. Όσοι πιστοί…
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
Zazula said
Αν δεν κάνω λάθος έμειναν στο Τζέρσεϊ Σίτι (που είναι πόλη), αλλά σίγουρα «Νιου» μπροστά δεν έχει.
spiral architect said
Καλημέρα. 🙂
– Έτσι και τραβήξει άσπρη γραμμή ο διαιτητής, οι Κολομβιανοί θα μυρίζουν το χόρτο για κάνα μισάωρο.
– Ο Ιάπωνας διαιτητής στο Μουντιάλ: Ο Νασουστίσο Τοματσάκι
(τουϊτερικά)
😆
Δύτης των νιπτήρων said
Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί, αλλά όταν είχε βγει το «Τσάι στη Σαχάρα» του Μπερτολούτσι είχα γίνει έξω φρενών για την αλλαγή του τίτλου (The Sheltering Sky). Τότε βέβαια ήμουν μικρός και νόμιζα ότι οι Άραβες πίναν καφέ (το τσάι μου έφερνε σε φάιβ-ο-κλοκ τη). Εν τέλει πήρα το βιβλίο του Μπόουλς, οπότε και ανακάλυψα ότι Tea in the Sahara είναι ο τίτλος του δεύτερου (αν θυμάμαι καλά) μέρους. Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας πρέπει να ήταν μετάφραση από το γαλλικό, πάντως (http://fr.wikipedia.org/wiki/Un_th%C3%A9_au_Sahara )
p.a. said
Kαλημέρα.Το συγκεκριμένο σχόλιο δεν σχετίζεται με τα παραπάνω..απλά τσίμπησα -ενδεχομένως-μεζεδάκι,τώρα από τον κύριο Κ δικηγόρο σχετικά με τις αποφάσεις για το ζήτημα των καθαριστριών του Υποικ…-όπως τελευταίως αναφέρεται το συγκεκριμένο υπουργείο :-)στον σταθμό Realfm..o οποίος αναφέρθηκε στον «πρωτόδικο δικαστή« .Πρωτοδίκης είναι το σωστό.(Συχνά ακούμε για την πρωτόδικη απόφαση που δεν μου αρέσει-προσωπικά- απόφαση του πρωτοδικείου προτιμώ,)
Επίσης έχετε κάποιο μέιλ για να σας ρωτήσω αναφορικά με ζήτημα ξένης βιβλιογραφίας για μεταφραστικά ζητήματα που με απασχολεί;
Ευχαριστώ,καλημέρα και πάλι.
Gpoint said
καλημέρα
Μήπως τα τεράστια μεζεδάκια να τα λέμε αστακοκαραβίδες ;
Πάντως …ευημερή θα μπορούσε να ήτανε μια κυρία Εύη Μερή
Εγώ από;Jersey μόνο αυτό ξέρω
spiral architect said
Τους «πιε-νουάρ» (όπως εδώ οι παλιοί γηγενείς έλεγαν τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, «Κωλοσμυρνιούς») τους έμαθα απ’ το βιβλίο του Μωρίς Ατιά Το μαύρο Αλγέρι.
Γιάννης said
Έχω την εντύπωση ότι pieds noirs δεν λέγονταν οι ευρωπαίοι που εγκατέλειψαν την (γαλλική) Αφρική, επειδή και αφού την εγκατέλειψαν. Λέγονταν γενικά όσοι γάλλοι, κυρίως αλλά και ευρωπαίοι, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζούσαν στην Αφρική, πολύ πριν από την ανεξαρτησία της Αλγερίας.
ΓΜαλλος said
4 Νομίζω πως πρωτόδικη απόφαση λέγεται αυτή που εκδικάστηκε σε πρώτο βαθμό, ανεξάρτητα αν ήταν από πρωτοδικείο ή κακουργιοδικείο 🙂 Η «δευτερόδικη» (που δεν χρησιμοποιείται) είναι το αποτέλεσμα της έφεσης και «τριτόδικη» (που θεωρητικά είναι και η τελεσίδικη) το αποτέλεσμα της εκδίκασης στον Άρειο Πάγο.
Τόσο λάθος είμαι;
spiral architect said
Και στην ταινία-ντοκιμαντέρ για τον Ζακ Βερζέρ, το Δικηγόρο του διαβόλου αναφερόντουσαν οι «πιε-νουάρ», αλλά και σε μια άλλη α/μ γαλλική ταινία, που τώρα δεν τη θυμάμαι.
(βοήθα ρε Δύτη) 🙄
@7: Μεγάλη διαφορά θαρρώ ότι, δεν έχει. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι μη Άραβες μετά τη ανεξαρτησία της Αλγερίας έφυγαν, οπότε η ρετσινιά του όρου ήταν ανεξίτηλη.
p.a. said
Όχι δεν είστε λάθος κυρίως ο «πρωτόδικος δικαστής«με ενόχλησε ελαφρώς..ήθελα να σιγουρευτώ για το πόσο σωστό είναι.
spiral architect said
… όχι ρο, Βερζέ! 😳
gmich said
Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο . Να έχουμε τον Κικίλια γιατρό ή υπουργό;
gmich said
Εγώ πάντως άκουσα οι ελληνίδες αστυνομικές . Ο αστυνομικός ή αστυνομικιά το αστυνομικό (Τμήμα)
Δύτης των νιπτήρων said
9 χμ, κάτι μου λέει και μένα αλλά ούτε εγώ θυμάμαι…
spiral architect said
@12, 13: Kill Bill! 😀
odysseasgrey said
Από εμπνευσμένες μεταφράσεις του παρελθόντος: Ο τίτλος της ταινίας «Driver» που μεταφράστηκε «Ασύλληπτος οδηγός στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο» αν το θυμάμαι καλά.. (και νομίζω ότι διαδραματιζόταν στο Λος Αντζελες κι όλας)
LandS said
Να που ασχολήθηκαν και τα μεζεδάκια του Νικοκύρη με τον κύριο Μερτσένdες.
Οι μεταδόσεις αγώνων F1, από τον εν λόγω κύριο, προσφέρουν υλικό για Νομανσλάνδη Νο2
Ορεσίβιος said
Άντε με το καλό: 9.000,000 επισκέψεις και 300.000 σχόλια. Καλημέρα.
Τους λυπήθηκα τους Ισπανούς χθες. Δεν ήταν … ευημερής η απόδοσή τους!
Πρώτη φορά που δεν είμαι με την εθνική Βραζιλίας, για να μη δικαιωθεί η κυβέρνηση της χώρας που ανέλαβε τη διοργάνωση του μουντιάλ. Χρήματα για τις λαϊκές ανάγκες κι όχι κονόμες για τους μεγαλοκαρχαρίες.
ΕΦΗ ΕΦΗ said
>> το ιστολόγιο συμπλήρωσε 8 εκατομμύρια επισκέπτες
Θάμαξα! και πολυεκατομμυριούχος δέσποτα 🙂 (ναι,ναι ξέρω θ αρχίσουν οι μιζεριές για τα απλά «κλικ» -αλλά 8 εκατομ. είναι ιλλιγγιώδες νούμερο στο μυαλό μου)
Πιε-νουάρ
http://fr.wikipedia.org/wiki/Pied-noir
Γς said
12:
>Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο . Να έχουμε τον Κικίλια γιατρό ή υπουργό;
Μια που είναι Χειρουργός Ορθοπεδικός, τον αποκάλεσα
«Χειρουργό Ορθοπεδικό δημοσίας τάξεως»
στο γνωστό Αυτόνομο Ορθοπεδικό νήμα του ιστολογίου μας και βγήκε ο διαχειριστής του νήματος να με κάνει νταντά.
spiral architect said
@20: Σε τρώει ο κώλος σου μεσημεριάτικα; 😀
Τίτος Εξώς Χριστοδούλου said
Με ρίξατε πάλι στις 4.999.999 λέξεις, απειροστικό λογισμό το καταλήξατε, ή ο Αχιλλέας κι η χελώνα.
Κι ας γίνει κάτι, επί τέλους, με τις αυξήσεις στις προστακτικές, που επιβάλλουν τα ΜΜΕ. ‘Ανέλαβέ’ το, Νικοκύρ.
Καμύ, ο πιο γνωστός Pied Noir;
JustAnotherGoneOff said
Βρέθηκε ένας πρόθυμος να μεταφράσει το σκετς των Τσίτσο και Φράνκο, ευχαριστώ!
Κάτι που διάβασα χτες στο in.gr και μου φάνηκε παράταιρη η διατύπωση: «Πνίγηκαν οι καταρράκτες από τις πλημμύρες στη νοτιοδυτική Βραζιλία». Αλήθεια οι καταρράκτες πνίγονται; Ή μηπως υπερχειλίζουν;
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231326677
Λευτέρης said
Κολόμβος, Κολομβία, κολόμπος, κολομπίνες. Με την ευκαιρία του παιχνιδιού
http://omorfipoli.com/colombo.php
ΓΜαλλος said
23 Κι εγώ το είδα και τις ίδιες σκέψεις έκανα. Αφού το διάβασα να καταλάβω τι εννοεί ο ποιητής εεεε, συγγνώμην ο τιτλατζής, και κατάλαβα πως ακόμα χειρότερα, κινδυνεύουν να ξεχειλίσουν (άντε, να υπερχειλίσουν, να μη στο χαλάσω)!
Hellegennes Alexandrine said
Δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν είστε ποιητές, αγαπητοί.
spiral architect said
@19: Όταν είχα δει την α/μ ταινία του #9 (που ακόμα να θυμηθώ τον τίτλο της) ο υποτιτλιστής έβαζε το «μαυροπόδαρος» και κάποιος ίσως να καταλάβαινε ότι, αναφέρεται σε φυλή Ινδιάνων.
Πιο μετά διάβασα το «Μαύρο Αλγέρι» και κατάλαβα.
Δύτης των νιπτήρων said
Να ‘ταν αυτό; http://en.wikipedia.org/wiki/P%C3%A9p%C3%A9_le_Moko
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Νομίζω οτι ωραίος μεζές είναι και ο τίτλος με το περίεργο πούλμαν γυρνάει στις γειτονιές της Αθήνας.
Λύνεται το μυστήριο με το πούλμαν που δοκιμάζει παίκτες.! Να υποθέσω οτι όσους βρίσκει νόστιμους τους τρώει, τους άνοστους τί τους κάνει;
23 – Πνίγονται πώς δεν πνίγονται, άμα δεν ξέρουν να κολυμπάνε, εδώ άλλοι που δεν ξέρουν κολύμπι, πνίγονται σε μιά κουταλιά νερό, όχι οι καταράκτες που είναι μέσα σε ολόκληρο ποτάμι, (κανονικό όχι του Σταύρου).
spiral architect said
@28: Μπα όχι, είδα το τρέηλερ και δεν μου θυμίζει τίποτα. Αλλά τι ψάχνω κι εγώ; Τόσες και τόσες γαλλικές ταινίες γυρίστηκαν με θεματολογία μερική ή ολική τον πόλεμο της Αλγερίας, τον ΟΑS κλπ. Ακόμα και ο Μεσρίν – Βενσάν Κασέλ στην Αλγερία έκανε φαντάρος. 🙂
Ηλεφούφουτος said
7 Σωστά. Το pied noir ξεκίνησε ως μειωτικό συνώνυμο του «Αλγερινός», κατόπιν σήμαινε το Γάλλο της Αλγερίας και μετά την ανεξαρτησία, φυσικώ τω λόγω, το Γάλλο που ήρθε απ την Αλγερία.
Πάντως ξέρω ότι η «φιλολογία» γι αυτή την έκφραση είχε αναπτυχθεί και είχε πετάξει πολλά κλαδιά και παρετυμολογικά κοτσάνια.
Μία δασκάλα Γαλλικών π.χ. μάς είχε πει ότι αρχικά σήμαινε κοροϊδευτι΄κα τους Αλσατούς, επειδή είχαν τα πόδια μαύρα απ το πάτημα των σταφυλιών, και μετφέρθηκε στους Γάλλους της Αλγερίας επειδή υπήρξε μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα προς τα κει απ Αλσατία μεριά.
Κατά το Λαρούς πάντως η μαυροποδαρίλα αναφέρεται στα πόδια των θερμαστών στα γαλλικά πλοία με κάρβουνο, οι οποίοι μια φορά κι έναν καιρό ήσαν ως επί το πλείστον Αλγερινοί.
Γς said
24:
Είναι κι ο Οσιος Κολόύμπας που ανέστησε και ένα θύμα του τέρατος της λίμνης Λοχ Νες
Γς said
28:
Pépé le Moko?
Ο αδελφός της Batida ;
Hellegennes Alexandrine said
Στο βιντέακι με τον Κικίλια, αν αφαιρέσεις τον θόρυβο και μειώσεις λίγο την ταχύτητα, ακούγεται αρκετά καθαρά «αστυνομικίνες». Τρώει ελαφρώς το «ν» κι έτσι ακούγεται «αστυνομικίες», που ακούγεται σχεδόν το ίδιο με το «αστυνομικές». Παρατηρήστε ότι τρώει ελαφρώς και το «ν» στο «-νο-«. Πάντως σίγουρα δεν λέει «ελληνίδες αστυνομικοί».
Κορνήλιος said
σαπὼ στὸν ἐκφωνητὴ τῆς φόρμουλας. οὔτε ἐγὼ θὰ τολμοῦσα ἀττικὴ σύνταξι στὴν ν.ε.!
Λ said
α. Αναρωτιόμουν γιατί δεν είδα το άρθρο για τις μεταφράσεις τίτλων ταινιών στην Καθημερινή όταν θυμήθηκα ότι η Κυπριακή έκδοση της Καθημερινής δεν είναι καθημερινή. Κυκλοφορεί μόνο τις Κυριακές.
β. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δύο τίτλοι των δύο αντίστοιχων μεταφράσεων του βιβλίου του Σάλιντζερ Catcher in the rye, από την Τζένη Μαστοράκη. «Ο φύλακας στη σίκαλη», την πρώτη φορά και «Στη σίκαλη, στα στάχια, ο πιάστης», τη δεύτερη. Περιμένω το Νικοκύρη να σχολιάσει εδώ και καιρό.
Οι δυσκολίες στη μετάφραση του τίτλου είναι πολλές: σε ποιο από όλα να μείνεις πιστός στην ορολογία του μπέιζμπολ, στην οποία προσπάθησε να παραμείνει πιστή η Μαστοράκη την πρώτη φορά με το μισό τερματοφύλακα ή στην πιο ολοκληρωμένη εικόνα με το σικαλοχώραφο και τον φύλακα -παιδοσώστη μαζί;
Βρίσκω ποιητικότερο το δεύτερο τίτλο, ίσως γιατί μικρή έπαιζα στα χωράφια με τα σπαρτά αλλά και απολάμβανα τον κυματισμό τους όταν φυσούσε. Φαντάζομαι το χωράφι να είναι πράσινο, με νεαρά σπαρτά. Οπότε δεν είμαι σίγουρή αν η σίκαλη έχει στάχυα ήδη. Και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού σίγουρα θα θύμωνε αν τα παιδιά του χαλούσαν το ρίζι (ορίζειν) του. Αλλά το σημαντικότερο είναι που τα παιδιά δεν θα κινδυνεύουν να πέσουν από τον γκρεμό κάτω χάρινς στον πιάστη.
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=587767
https://www.google.com.cy/search?q=rye+fields&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=Jh6cU7SSOqzR4QSopoHwDA&sqi=2&ved=0CBwQsAQ&biw=1093&bih=446
Ένα από τα αγαπημένα μου έργα τέχνης είναι το χαρακτικό της Ευγενίας Βασιλούδη με τα μπλε στάχυα:
http://www.printartsnw.org/artists.cfm?ArtistID=157&ImageID=680#
Λ said
Και ο τύπος:
https://www.google.com.cy/search?q=rye+fields&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=Jh6cU7SSOqzR4QSopoHwDA&sqi=2&ved=0CBwQsAQ&biw=1093&bih=446#facrc=_&imgdii=_&imgrc=u3pCT4ojHqdssM%253A%3Bsk4k7-kUJE5a-M%3Bhttp%253A%252F%252F1.bp.blogspot.com%252F-_HcCfMXDxVY%252FUxT0uvYmZPI%252FAAAAAAAAAA4%252FhaU7jcylQh8%252Fs1600%252Fcatcherintherye.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fneonerofilms.blogspot.com%252F2014%252F03%252Fmusic-video-project-catcher-in-rye.html%3B1089%3B1600
Gpoint said
# 18
Δεν το κατάλαβα αυτό ρε Ορεσίβιε, μπορεί να φταίει πούμαι της θάλασσας παιδί.
Δηλαδή το 2004 δικαιώθηκε ο Καραμανλής ο Βους ;;
Η το 1987 δικαιώθηκε ο Αντρίκος η αλώπηξ που διοργανώναμε κιόλας το Γιουρομπάσκετ ;;
spiral architect said
Aπ’ εκεί που πήρες τον πέμπτο λίκνο:
Γράμμα από τη Βραζιλία | el sombrero
(δεν είναι μεζεδάκι)
Gpoint said
Σε λίγο η Ελλάδα δίνει το παρθενικό της παιχνίδι στην Βραζιλία και είμαι ακόμα στην πατρίδα.
Ηταν η τελευταία ευκαιρία, μάλλον
Γς said
19:
>> το ιστολόγιο συμπλήρωσε 8 εκατομμύρια επισκέπτες
Θάμαξα! και πολυεκατομμυριούχος δέσποτα
Μια δεκάρα.
Τι είναι μια δεκάρα [το κλικ];
ΕΦΗ ΕΦΗ said
36.>>Βρίσκω ποιητικότερο το δεύτερο τίτλο
Λ, έπαθα το κάτι μου με τον πιάστη-φύλακα,(τον άγγελο φύλακα στη σίκαλη, όπως τον σκεφτόμουν από χρόνια που διάβασα το βιβλίο), στα στάχια-σίκαλη. Θε μου, εγώ έμεινα αλλού… Πιάστης;; ποιος λέει πιάστης; Θηλυκό η πιάστρα.Μάλιστα.
Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι, σκέφτομαι ότι-κατά το σκεπτικό της έγκριτης μεταφράστριας- όταν είπα στον έφηβο γιο μου να δει την ταινία, θα νόμιζε ότι το κριθάρι είναι η σακούλα με τον κρίθινο ντάκο που τρώμε σπίτι μας, μιας και αυτή ήταν η μοναδική σχέση του με το κριθάρι(όπως η σίκαλη που αναφέρεται ως φρυγανιές σίκαλης!). Θα με πείτε αναιδή;Ή και ανίδεη.
>>μικρή έπαιζα στα χωράφια με τα σπαρτά αλλά και απολάμβανα τον κυματισμό τους
Λ.έχω επίσης βιωματική εμπειρία.»Ψάχνοντας τους κορυδαλλούς στα κριθάρια, Ιούνιο μήνα, κατάντικρυ του Λιβυκού» θα ήταν ο περιληπτικός τίτλος
Γιάννης Κουβάτσος said
Καλησπέρα!
Ένα μεζεδάκι από τον πολύπειρο Δημήτρη Γκιώνη στη σημερινή ΕφΣυν: στις αιτίες θανάτου του Χατζηδάκι συγκαταλέγει και την εκδημία στενών του φίλων όπως η Μελίνα, ο Γκάτσος, ο Κουν και ο Ελύτης. Μόνο που ο Ελύτης πέθανε 2 χρόνια μετά τον Μάνο μας. Προχειροδουλειές!
sarant said
Καλημέρα, καλησπέρα, ευχαριστώ για τα πρώτα και τα δεύτερα σχόλια!
Μόλις γύρισα από τις Βρυξέλλες, όπου συμμετείχα σε μια παρουσίαση και λίγο πριν αρχίσει το ματς της Εθνικής…
17: Μου το έστειλαν, εγώ δεν βλέπω F1. Ποιος είναι αυτός;
22: Ναι, ο Καμύ είναι καλό παράδειγμα.
23: Άλλο πάλι και τούτο!
27: Ε ναι, πιο πολύ σε Ινδιάνους φέρνει ο Μαυροπόδαρος
34: Κι εγώ αυτό άκουσα.
35: 🙂
36: Έχεις δίκιο, θα έπρεπε να το έχω σχολιάσει. Επιγραμματικά: δεν βρίσκω να δικαιωνεται η αλλαγή, ιδιως αφού ο παλιός τιτλος έχει αγαπηθεί και καθιερωθεί.
Και στα ελληνικά όταν ακούω πιάστης σκέφτομαι εργαλείο, αντικείμενο π.χ. πετσετάκια για να πιάνεις και να βγάζεις το καυτό ταψί από το φούρνο.
39: Το σάιτ είναι αξιόλογο -αλλά και η καραβίδα.
43: Προχειρότητα, κρίμα.
ππαν said
9, 11: Βερζές. Προφέρεται το τελικό, η γνωστή ιστορία με τα γαλλικά επώνυμα
JustAnotherGoneOff said
Δυστυχώς ο φίλος που μου είπε με την πρώτη να μεταφράσει το βίντεο Τσίτσο και Φράνκο με προειδοποίησε πως υπάρχουν πολλές μεγάλες μεταφραστικές δυσκολίες τώρα που το καλοπρόσεξε. Δεν πειράζει… η πρόκληση παραμένει ανοιχτή αλλά καταλαβαίνω πως δεν πρόκειται πλέον να μεταφραστεί.
Γς said
Δεν βλέπεται.
Κλείνω την τηλεόραση.
Pedis said
Για το Jago: κομμάτι δύσκολο να βγει γέλιο στα ελληνικά από το σκετσάκι. Άμα ο Jago βρει κάποιον να μεταφράσει τα ελληνικά του τραμπάκουλα στα ιταλικά και να κάνει κάποιον από το Τορίνο να γελάσει, τότε ο ίδιος μεταφραστής να αναλάβει να μεταφράσει τους διαλόγους.
Ένας λόγος που τα σκετς των Τσίτσο και Φράνκο βγάζουν γέλιο, τουλάχιστον στα αυτιά ενός Βόρειου Ιταλού, είναι ότι ο μεν Τσίτσο χρησιμοποιεί σωστή αλλά μπαρόκ σύνταξη των καλλιεργημένων Σικέλων, ο δε Φράνκο μιλάει με τη λαική σικελική λαλιά του μισοαγράμματου.
Ίσως, το καλύτερο ανέκδοτο στο σκετς (για το μέσο Ιταλό απόφοιτο Λυκείου) είναι το ακόλουθο:
Τσίτσιο: Ερώτηση σχετικά με το δικαίωμα προτεραιότητας. Εγώ κινούμαι στην οδό των Χιλίων. Εσείς κινείστε στην οδό Νίνο Μπίξιο. Θέλουμε να πάρουμε την οδό Μαρσάλα. Ποιος έχει προτεραιότητα?
Φρανκο: Ο Τσουζέππε Γκαριμπάλντι!
[Κουίζ: Πόσους απόφοιτους με διπλωματική εργασία στη σύγχρονη Ιταλική ιστορία έχουμε στη χώρα?]
Καλή τύχη, λοιπόν, στον φιλόδοξο μεταφραστή.
JustAnotherGoneOff said
Pedis, αυτός είναι ο λόγος που πρόσεξα ιδιαίτερα αυτό το βίντεο. Έχω μια σχετική εμπειρία από Ιταλία που πήγαινα συχνά παλιά και μου φάνηκε τόσο οικείο το βίντεο που λέω με όλες τις δυσκολίες του αξίζει να μεταφραστεί για να το καταλάβουν ακόμη και οι λίγοι. Από την άλλη, είναι εντελώς ενδεικτικό στη σύγκριση με τους εντόπιους «κωμικούς περιωπής» – ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε – που αναρωτιέμαι που τους βρίσκουμε «αστείους». Έβαλα τον πήχυ ψηλά, σφάλμα τελικά.
Πέπε said
@36:
α) Εγώ με τη σειρά μου διάβαζα: «Αναρωτιόμουν γιατί δεν είδα το άρθρο για τις μεταφράσεις τίτλων ταινιών στην Καθημερινή όταν θυμήθηκα ότι η Κυριαάτικηή έκδοση της Καθημερινής δεν είναι καθημερινή. Κυκλοφορεί μόνο τις Κυριακές.» Κι έλεγα, μα τι λέει;
β) Κατ’ αρχήν δε θα συμφωνούσα με την αλλαγή ενός τίτλου που έχει, όπως λέει κι ο Νίκος, καθιερωθεί και αγαπηθεί. Έτσι κι αλλιώς είναι εκ των πραγμάτων προβληματικό να αποδώσεις μια λέξη που δεν έχει μόνο τη σημασία που έχει αλλά κουβαλάει και όλη την προίκα της, που εν προκειμένω είναι ότι πρόκειται για όρο πασίγνωστο εκεί, εξειδικευμένο εδώ.
Αν όμως η ίδια μεταφράστρια αποφασίζει να θέσει σε αμφισβήτηση το καθιερωμένο και αγαπημένο έργο της, τότε πάω πάσο.
Λ said
42, 44 Ναι, υπάρχει πρόβλημα με τον πιάστη αλλά τα στάχυα αποζημιώνουν.
Εφη, έχουμε πολλά κοινά βιώματα. Αχ,τ η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου σανού, φαρρά τον λέγαμε εμείς, πόσα χρόνια έχω να τη νιώσω.
Pedis said
@JustAnotherGoneOff – 49: Το σκετς είναι γκαγκ με συνεχές παιχνίδι λέξεων διπλής ερμηνείας.
Τσίτσιο: (Μπροστά από το τραπέζι πάνω στο οποίο βρίσκονται διάφορα μέρη της μηχανής του αυτοκινήτου) Δώστε μου τον κύλινδρο της μηχανής!
Φρανκο: (του δίνει μία κεφαλιά – κουτουλιά.)
Τσίτσιο: Δώστε μου το πιστόνι.
Φράνκο: (του πατάει το πόδι).
Γκάγκ που βγάζει γέλιο για όποιον κατανοεί ότι η ίδια λέξη χρησιμοποιείται για τον «κύλινδρο της μηχανής» και την «κεφαλιά».
Πιστόνι είναι το μηχανικό μέρος, αλλά, παραφρασμένη (pistone – pestone, σλαγκ στα σικελικά) σημαίνει το να πατάς κάποιον κάτω, να τον χτυπάς με το πόδι κλπ.
Μακάρι να βρεθεί κάποιος με ταλέντο και όρεξη και να κάνει καλή δουλειά.
JustAnotherGoneOff said
Pedis, xμμ… εσύ τα καταφέρνεις καλά.
ΕΦΗ ΕΦΗ said
51.>> η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου σανού
(Δε μελαγχολώ) πάει μαζί με τα άγανα που μπήγονταν στο φάρυγγα.Γκουχ ! 🙂 🙂
Γς said
Α, να χαθούν. Οι χορεύτριες
ΕΦΗ ΕΦΗ said
55. Αφού δε βλέπεις,είπες! 🙂
sarant said
48-52: Αν είναι έτσι που τα λες, δύσκολα μεταφράζεται!
Μαρία said
Ο Ισοκράτης με τη δημοκρατία που αυτοκαστρέφεται ξαναχτύπησε δια στόματος αυτή τη φορά του γνωστού επίτιμου εισαγγελέα Σανιδά σε παρουσίαση βιβλίου του Νικόπουλου, μπαμπά της επίσης γνωστής Χαράς. Την εκδήλωση παρουσιάζει ο σημερινός Ιός με σχετική παραπομπή και στο Νικοκύρη. Λινκ αύριο μεθαύριο που θα ανεβάσουν το άρθρο.
Λ said
Να δούμε πόσα μερόνυχτα βασάνιζε τον εαυτό της η Μαστοράκη με τον πιάστη και την πιάστρα όλα αυτά τα χρόνια. Ίσως να σκέφτηκε αφού από τον πλάστη (θεό) καταλήξαμε στον πλάστη ζύμης γιατί να μην κάνουμε κάτι ανάλογο, αλλά ανάποδα, και να αναβαθμίσουμε την πιάστρα σε πιάστη-φύλακα
http://www.almaany.com/en/dict/en-el/%CF%80%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82/
υγ: τον πλάστη ζύμης εμείς τον λέμε (το) μαζράτζι
Γς said
-Κι η εμφάνιση τους [των Κολόμβων # 24] περισσότερο κυνική παρά πειστική.
Και γαμώ τους εκφωνητές
Κατά τα άλλα τρία και να καίνε!
Λ said
Ίσως να φταίει το γεγονός ότι η δική μου αγροτική καριέρα διακόπηκε απότομα στα 13 λόγω εισβολής και εκτοπισμού. Δεν είχατε κομπάιν όμως; και δεν εννοώ τον Κομπάι Σεγούντο
Γς said
60:
>Κατά τα άλλα τρία και να καίνε!
Και δεν έβαλαν και λίγο σάλιο γμτ.
http://caktos.blogspot.gr/2014/05/blog-post_9854.html
Λ said
Γς μην κλαις. Tα έχει αυτά η μπάλα.
Εγώ είδα ταινία αντί το ματς. Επειδή μετά το σημερινό άρθρο δεν τολμώ να μεταφράσω τον τίτλο, θα τον πω ως έχει στα αγγλικά, «The railway man».
leonicos said
Σερ Σαρ: Ποια η διαφορά μεταξύ βίζιτορ και βιούερ;
Μερικές φορές κάνουν τους τίτλους πιο ‘πιασάρικους’. Θυμάμαι από τα νιάτα μου το ‘Απολαύστε το κορμί μου’ που δεν με άφησαν να το δω λόγω τίτλου, ενώ ούτε το περιεχόμενο ούτε οπρωτότυπος τίτλος, που δεν τον θυμάμαι, το δικαιολογούσε.
@6 Σπ. Αρχ. και αούτηδες
@19 Γκουντ! Ντουζ πουάν
@Λ στο 61, υπέροχο!
Μαρία said
57
Κάτι μπορεί να γίνει με την cinghia στο 5:30, αν ο ιμάντας αποδοθεί λουρί. Ο Τσ. λέει οτι σε κάποια στιγμή κόβεται ο ιμάντας κι ο Φρ. απαντάει δείχνοντας τη ζώνη του οτι δεν κόβεται, γιατί έχει τιράντες.
Δύτης των νιπτήρων said
64β Αν δεν κάνω λάθος, όχι όποια κι όποια ταινία! το «Ζυλ και Τζιμ», λέμε.
sarant said
58: Α, ευχαριστώ!
64: Ο μεγάλος αριθμός είναι οι επισκέψεις της μέρας, ο μικρότερος είναι οι επισκέπτες της μέρας. Αν εσύ κάνεις δέκα επισκέψεις μέσα στη μέρα, θα μετρήσουν για 10 views αλλά για έναν visitor.
Emphyrio said
Νομιζα πως θα ειχατε πληροφορηθει για αυτο: https://www.facebook.com/left.gr/posts/801166636568287
Στο πρωτο σχολιο τους τα σουρνω λιγουλακι. Γενικα το left.gr στις επικεφαλιδες (αλλα και στην θεματολογια, οπου λαϊφσταϊλιζει αγρια) ειναι – πώς να το πω ευγενικα – θελει τελος παντων βελτιωση.
Γς said
64 β @ Λεώ
Καλά ποια ήταν η ηλικία σου τότε;
Το θυμάμαι. Εγώ την είχα ήδη κοπανήσει απ το σπίτι και έκανα ότι ήθελα.
[ Ακου «δεν με άφησαν να το δω» ]
Μαρία said
66
Και πολλοί άλλοι αλλαγμένοι τίτλοι.
Γς said
Μαρία said
68
Όχι οτι στο λεφτ δεν είναι τσαπατσούληδες αλλά αυτή τη φορά η πατάτα είναι της Αυγής.
http://www.avgi.gr/article/2986596/-euaggelismos-sti-thesi-tou-para-to-nomo-o-suntonistis-dieuthuntis-tis-kardiologikis-klinikis-
Γς said
Ακούω τώρα στο Εξτρα 3 κάποιον Αντώνη Μυλονάκη(;) να λέει ότι όλοι οι Ελληνες χάρηκαν για την δικαστική απόφαση υπέρ των «ενστόλων».
Ποιοί χάρηκαν ρε λακαμά, που θα κλείσουν σπίτια για να τους πληρώσουμε, αναδρομικά όλες τις περικοπές.
Τι παραπάνω έχουν αυτοί από όλους τους άλλους, που δεν έχουν τα ίδια νύχια για να τα ξύνουν!
Ντροπή!
Emphyrio said
Σορρυ, αλλα εγω γενικα με το left.gr τα εχω – κοντευω να γινω κατι σαν τους γερους του Muppet Show μαζι του. Οχι οτι η Αυγη ξεφευγει, αλλα γενικα ειναι σε καλυτερο επιπεδο (γενικα, λεω).
Το left.gr κατα την γνωμη μου δειχνει να εχει δυο λογιων αρθρογραφους: παλιους και δοκιμασμενους και πολιτικοποιημενους, που γραφουν σωστα και διαλεγουν με επιμελεια τα θεματα, και τυχαιους ιντερνετοβιους που διαλεγουν απο το ιντερνετ σχεδον ο,τι βρουν και που το αμολανε στην σελιδα. Δεν θα με ενοχλουσε αν η Αυγη και το left.gr και το Στο Κοκκινο (και η neaellada.gr, φοβαμαι) ηταν περιοδικα ποικιλης υλης – δυστυχως ομως, ειναι (για μενα) στρατευμενα μεσα. Οποιος θελει το ελαφρο και το λαϊφσταϊλ ξερει πού να τα βρει, ακομα κι’αν ειναι αριστερος.
sarant said
68-74: Δεν το είχα δει, είδες η κρυφή γοητεία της δοτικής;
Να τους αναγνωρίσεις όμως ότι το διόρθωσαν (στο left.gr)
Σκύλος της Β.Κ. said
Εμφύριε, δίκιο έχουτε για το κλεφτ.γρ κι αυτά βλέπουν και φοβούνται στο ιν.γρ
http://sports.in.gr/stivos/article/?aid=1231327067
Πάνος με πεζά said
Ζινεντίν Ζιντάν, από τη Μπαρμπαριά, που λένε και στα Τσιτσάνικα.
«MEXICO CAMPEONES DE AMISTAD» : το κρατάνε δυο χοντρουλοί κύριοι στο «τσίρκο» των πανηγυρισμών μετά τον τελικό του 1970, για να διευκρινίσουμε στη λεπτομέρειά του το θέμα, και το πλάνο φάνηκε στα προ-μουντιαλικά αφιερώματα αρχείου.
Εντάξει, το ότι πήγαμε από την ΕΡΤ στη ΔΤ κι από κει στη ΝΕΡΙΤ, για να εξακολουθήσουμε να έχουμε σχολιαστή βασίλη Τσ(ι)άρτα και Χρήστο Κωστή, ίσως αποτελει μουντιαλικό μεζεδάκι από μόνο του.
Άλλωστε στην πρεμιέρα (τώρα που κλείσαν οι πόρτες των Βρυξξελώνε) μας τίμησε και ο Μανόλο Μαυρομάτης, γνωστός από το «σουτ-τηλεφώνημα» και το «κόρνερ από καλή θέση»…
ΕΦΗ ΕΦΗ said
59.>>πόσα μερόνυχτα βασάνιζε τον εαυτό της η Μαστοράκη
Μην το λες. Η μάχη με τις λέξεις είναι αιματηρή.Είναι σκληρές και πονηρές οι λέξεις .Τις νύχτες ξεφωλιάζονται απρόσμενα κι ορμούν από τα ίδια τα κείμενα και ξεσκίζουν τους ύπνους των γραφιάδων τους.
Της έχω κλέψει στίχους και τους κύλησα λίθους για κάτι αιώνιους-αιωνία τους η μνήμη-‘ερωτες, κι αυτό θα μετράει πάντα.
66.Ασφαλώς και δεν λαθεύεις.Ζυλ και Τζιμ Η ταινία των ταινιών.Η έμπνευση για τη»Συννεφούλα» όπως είχε κυκλοφορήσει,δεν ξέρω πως.Μπορεί κι απ τον ίδιο το Σαββόπουλο, μα δεν κατέχω τα Σαββοπουλικά 🙂
παρασκευή said
@63 ο ελληνικός τίτλος είναι ο κύκλος των αναμνήσεων! Δε θα ξεχάσω που ο τότε φίλος μου, μετέπειτα σύζυγος, αρνιόταν πεισματικά να ΄πάμε σινεμά στο τελευταία έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ γιατί δε με πίστευε ότι δεν είναι ασπρόμαυρο εποχής ή στην καλύτερη περίπτωση βιογραφία της.
NM said
Pedis (#52): Η testata νομίζω ότι λέγεται ελληνικά «εκκεντροφόρος επικεφαλής» (εν:αξονας). Οπότε αν μεταφράσεις «δώσε μου έναν επικεφαλής» κάτι πάει να βγει.
Μαρία said
79
Η κεφαλή του κυλίνδρου είναι.
Μαρία said
Κάτι έγινε με την αρίθμηση, μόλις απελευθερώθηκε η Παρασκευή 🙂
Pedis said
@ Μαρία – 65, @ NM – 79: σχεδόν όλα τα αστεία στο σκετσάκι βασίζονται στο ότι ο Φράνκο, ως μισοαγράμματος Σικελός, δεν καταλαβαίνει καλά τα ιταλικά.
̈́Η Μαρία παρατήρησε ότι cinghia σημαίνει ιμάντας αλλά και λουρί (.. λουρίδα, ζωστήρα, ζώνη παντελονιού). Μα σκέφτομαι ότι μόνον αν κάποιος εμφανιζόταν ως ο «Ζήκος» του Χατζηχρήστου να παρεξηγεί τη σημασία των λέξεων, η ατάκα θα μπορούσε να βγάλει γέλιο. Αλλά ο Φράνκο, για το ελληνικό κοινό, δεν έχει την εμφάνιση αναγνωρίσιμου τύπου χωριατόπαιδου ή ημιμαθή επαρχιώτη, ενώ η χαρακτηριστική προφορά της γλώσσας και η αβέβαιη σύνταξη που χρησιμοποιεί (ιδιαίτερα, σε σύγκριση με την άμεμπτη και εξεζητημένη σύνταξη του Τσίτσο), φοβάμαι ότι, δεν πρόκειται να περάσει ποτέ στη ελληνική μετάφραση. Άρα, γέλιο γιοκ.
Κάτι άλλο, ίσως σχετικό, με το λόγο που το σκετς θα ήταν διασκεδαστικό καμιά 50αριά χρόνια πριν στην Ιταλία. Πολλοί εκτιμούν ότι η μακρά σε χρονική διάρκεια εκλογική επιρροή του Μπερλουσκόνι οφειλόταν *και* στο γεγονός ότι αυτός, αλλά και άλλα πολλά μελη της κυβέρνησης και του κόμματός του, έδωσαν αξία στο λαθεμένο, ασύντακτο και χύμα τρόπο ομιλίας τον οποίο, συχνά, χρησιμοποιούσαν για να απευθυνθούν στον απλό κόσμο. Και μάλλον το έκαναν επίτηδες, διότι τα λάθη έβγαζαν μάτι και οποιοσδήποτε απόφοιτος πανεπιστημίου ή με κάποια θέση στο δημόσιο τομέα ήταν σε θέση να τα διαπιστώσει. Έτσι, οι Φράνκο (νόμιζαν ότι) έπαιρναν εκδίκηση από τους Τσίτσο της γραφειοκρατίας και της «διανόησης».
Μαρία said
83α
Προφανώς.
Μαρία said
83γ
Θυμήθηκα το εξής μπενίνειο που δείχνει το αντίθετο 🙂
Διηγείται ο Μπενίνι οτι στο χωριό όπου δεν είχαν καμπινέ μέσα στο σπίτι, όταν ο πατέρας του ήθελε να πάει για χέσιμο, έλεγε «io scendo in campo». Όταν άκουσε λοιπόν τον Μπερλουσκόνι να κάνει την ίδια δήλωση, εννοώντας βέβαια οτι κατέρχεται στο πεδίο (της πολιτικής), έμεινε με την απορία. Μα τόσο πλούσιος άνθρωπος και να μην έχει μπάνιο μέσα στο σπίτι!
Gpoint said
Μετά το έβδομο συνεχόμενο ματς χωρίς Χ αναζητείται ο γκουρού του στοιχήματος με τις ιδέες του λαμογιού Γεωργίου για τα «σίγουρα» στατιστικά κέρδη. Θα πρέπει να ποντάρουν 128 φορές την αρχική τους μίζα έχοντας ήδη χάσει 127 αλλά είναι ζήτημα αν το 5% έχει να διαθέσει 255 φορές την αρχική του μίζα ενώ το 95% έχει ήδη πάει στον κουβά
Ακολουθεί το όγδοο ματς, μόλις ξεκίνησε…
Pedis said
85 : … και έδωσε στο κόμμα του όνομα που είναι το παραδοσιακό σλόγκαν των υποστηρικτών της Εθνικής Ιταλίας (Forza Italia), στο σύμβολο κυριαρχούσε το θαλασσί (azzuro) της Εθνικής ομάδας (το οποίο, παρενθετικά, είναι το χρώμα της δυναστείας των Σαβόια), αποκαλούσε τα μέλη της κυβέρνησής του οι «θαλασσί» (gli azzuri, όπως αποκαλούνται οι παίκτες της Εθνικής από τους δημοσιογράφους και σχολιαστές αγώνων), ενώ η κυβέρνηση είχε γίνει «ομάδα» και αυτός ο «αρχηγός» της. Κάπως έτσι, αλλά όχι μόνον έτσι, ψάρεψε το ανδρικό κοινό. Το γυναικείο κοινό το δούλεψε αλλιώτικα. Αλλά, δεν είναι της ώρας. Και δεν είναι ο μόνος που παίζει μπάλλα και κάνει μαζί και το διαιτητή σε στημένα (από τη χρόνια μαζική υποκουλτούρα) ματς.
Και μια και λόγος, ο Μπενίνι όταν κολάκευσε αρκετά τους Ιταλούς της ανώτερης παιδείας διαβάζοντάς τους Δάντη σε δεκάδες παραστάσεις ανά τη χώρα, καβάλησε μια και καλή μαζί με το καλάμι και το άσπρο άλογο του Γκαριμπάλντι
«έφτιαξε» πατριωτικά το κοινό με Viva l’Italia και τους μπούχτισε με προγονολατρευτικό εθνικισμό.
(εδώ για όσους καταλαβαίνουν τα ιταλικά, η θλιβερή εμπειρία με τον «αριστερό» Μπενίνι
)
Gpoint said
Για όσους «βλέπουν» μπάλα η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να παίζει σοβαρά ματς χωρίς τον Τζιώλη ή έστω τον Καραγκούνη που εμπνέουν σιγουριά και ηρεμία στο ΜΟΝΟ παιχνίδι που ΜΠΟΡΕΙ να παίξει η εθνική μας και να ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ τον αντίπαλο,
Η μόνη άλλη λύση ΙΣΩΣ είναι Βύντρα-Τζαβέλλας στα μπακ και προώθηση Τοροσίδη-Χολέμπας στα χαφ, κάτι όμως που ΔΕΝ έχει δοκιμασθεί αρκετά.
Απορώ πως «τσίμπησε» ο Σάντος με Κονέ, Φετφατζίδη, φρου-φρου κι αρώματα, μάλλον τα έχει παρατήσει και κάνει τα ΧΑΤΗΡΑΚΙΑ του ΣΑΡΡΗ, όπως π.χ. η μη κλήση του ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ (ποιός Γκέκας κι ο Μήτρογλου-δυστυχώς- δεν έχει επανέλθει)
Στα χατηράκια του Σαρρή και η «πρωτοτυπία» στην τηλεοπτική διαφήμιση της εθνικής το κύπελλο να το σηκώνει ο…Χαριστέας και όχι ο τότε αρχηγός Ζαγοράκης ή οι τωρινοί αρχηγοί Κατσουράνης και Καραγκούνης…
Μετά την δήλωσή του πως είναι οπαδός του ΟΣΦΠ απομένει να μας πει πως πολιτικά εκφράζεται από το Πειραιάς-Ξερωγώ του Μόραλη
Gpoint said
Και στο όγδοο παιχνίδι το Χ δεν ήλθε, καλά κρασιά σε όσους ακολούθησαν την «σοφή» συμβουλή
spiral architect said
Η καραβίδα του συμμαθητή:
(του Νικοκύρη)
Κι όμως το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Τίποτα δε χάθηκε. Συνεχίζουμε
#Brazil2014 #WorldCup2014
😛
Δύτης των νιπτήρων said
Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι ξέρω ιταλικά, αλλά βλέπω τώρα το σκετσάκι και γελάω μόνος μου. Η χειρονομία για το προσπέρασμα στο 5’00΄΄ είναι κάτι σαν «κερατά»;
Δύτης των νιπτήρων said
Το τέλος όμως δεν τόπιασα! Ποιος ήταν ο σινιόρ Καρακάπα τελικά;
Πάνος με πεζά said
@ 86 : Εδώ είναι ο γκουρού, που ξεκινώντας από το 0,1 (stoiximan) και αφαιρούντας και δύο παιχνίδια χωρίς Χ στο δρόμο (της Ελλάδας και της Χικής), πρέπει σήμερα να συνεχίσει ποντάροντας 12.8 ευρώ (και συνολικά 19.8 παιγμένα, για μουντιάλ τίποτα δηλαδή). Πού είναι το πρόβλημα;
Πάνος με πεζά said
παροράματα : αφαιρώντας, Χιλής
sarant said
83: Οι τσελοντουρίστι, έτσι;
88: Σωστό, ιδίως για τον Κλάους
90: Ναι, στις λεπτομέρειες χάσαμε -αλλά ήταν κάτι κολοσσιαίες λεπτομέρειες.
sarant said
Πολλές ανατροπές έχει φέτος το Μουντιάλ. Και στο τελευταίο ματς χτες, Ακτή Ελεφαντοστού – Ιαπωνία 2-1 από 0-1.
Gpoint said
# 93,4
Φίλε, κακό πράγμα ο εγωίσμός
Και γιατί να αφαιρέσεις τους…δρόμους της Ελλάδας και της Χιλής ; Μήπως δεν ήταν αμφίρροπα παιχνίδια πριν ξεκινήσουν ;
Αλλά το κορυφαίο είναι που στοιχημάτισες 0,1 ευρώ για να κερδίσεις αν έρθει Χ το πρώτο παιχνίδι 0, 2 !!!!!
Μην κουράζεσαι και πληρώνεις τηλέφωνα στον Στοίχημαν κ.λ.π. Ελα να σου χαρίσω εγώ 0,3
Την καλημέρα μου και φυσικά…καληνύχτα
Πάνος με πεζά said
@ 97 : Δεν σε ειρωνεύτηκα. Έχω βγάλει ένα ποσόν για να παίξω (της τάξης των 300 ευρώ) και θεωρώ ότι μέχρι να εξαντληθεί, η ισοπαλία θα κάτσει. Αν κάτσει, ξαναξεκινάω από την αρψή για την επόμενη. Αν δεν κάτσει (ή αν καθόταν σ’ αυτά που αφαίρεσα), χάσαμε, αυτό είναι στους κανόνες. Το ποσόν «αντέχει» (με αυτά που αφαίρεσα μέχρι τώρα) μέχρι το 13ο παιχνίδι. Αν φτάσουμε μέχρι εκεί, τα 300 θα γίνουν 900+, ή τίποτα.
Όποιος, όμως, προέβλεπε το «μη Χ», σκέψου πόσα θα είχε κερδίσει, αν δεν έκανε θεωρητικές υποδείξεις…
gryphon said
88
Oλα τα καναλια παντως απο οτι παρατηρησα χθεςεχουν επενδυσει πολλα σε ενδεχομενη καλη παρουσια της Εθνικης στο Μουντιαλ για να την χρησιμοποιησουν σαν το καμπανακι στα πειραματα του Παβλοβ.
Ακομη και ισοπαλια να παιρναμε θα εστηναν συζητησεις μεχρι το πρωι.
Μηπως σκεφτηκα μια στιγμη θα ηταν καλυτερα τωρα που καναμε την αρχη με το 3-0 να τρωγαμε αλλο ενα 4-0 απο την Ιαπωνια και αλλο ενα απο την Ακτη να σπασουμε επιτελους το ρεκορ του Παναγουλια να αναδειχθουμε πανηγυρικα η χειροτερη ομαδα του Μουντιαλ και να τελειωσει το παραμυθι ;
Το ενα τουλαχιστον και να μας μεινει μονο το αλλο με τα 20 εκατομμυρια τουριστες με το οποιο μας γανωνουν το κεφαλι απο το πρωι μεχριι το βραδυ απο τον περασμενο Σεπτεμβριο.
Δεν θελω να ευχομαι κανονικα κατι τετοιο για οτιδηποτε αφορα εθνικη εκπροσωπηση αλλα δεν ξερω αν θα αντεχα ολους αυτους στο μεγκα τον αντ1 κλπ να εκμεταλλευονται καποια πιθανη επιτυχια για να δημιουργησουν παλι τεχνητο κλιμα αισιοδοξιας στον κοσμο.
Ορεσίβιος said
18. Gpoint, χρήζει πράγματι ανάλυσης αυτό που έγραψα. Στην Ελλάδα για τη διοργάνωση του Ευρομπάσκετ δεν υπήρχε καμιά απολύτως αντίδραση. Για τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας, οι λίγοι που διαφωνούσαμε, αντιμετωπιστήκαμε σχεδόν σαν εχθροί του μεγαλείου του Έθνους! Η συντριπτική πλειονότητα του λαού πίστευε πως η ανάληψη της διοργάνωσης ήταν δείκτης πως πλέον είμαστε «μεγάλη ισχυρή και οικονομικά ρωμαλέα χώρα». Η τότε κυβέρνηση δήλωσε στο τέλος: «Τα καταφέραμε. Οι Έλληνες όλα μπορούν να τα πετύχουν». Κι ο λαός καταχάρηκε και συμφώνησε. [Κι ας μη μάθαμε ποτέ πόσο κόστισε αυτή η διοργάνωση]. Επομένως, ναι! Στα μάτια του ανενημέρωτου λαού, η κυβέρνηση δικαιώθηκε.
Στη Βραζιλία υπάρχει ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα που αντιδρά στην ανάληψη της διοργάνωσης του μουντιάλ από την κυβέρνηση της χώρας τους. Σε περίπτωση λοιπόν που η Βραζιλία αναδειχθεί πρωταθλήτρια κόσμου, το χάπι θα χρυσωθεί και το πολιτικό κόστος θα είναι μικρότερο. Για να παραφράσω το ευαγγέλιο «ο νικητής δεδικαίωται της αμαρτίας». Αυτά.
Ramón Llul said
Καλησπέρα σας κ. Σαραντάκο. Ως ο συντάκτης του άρθρου για τον Camus σας απάντησα στο άρθρο. Αν δε σας κάνει κόπο μπορείτε να μπείτε να δείτε την απάντησή μου εδώ: http://www.sombrero.gr/2014/06/%CE%BF-%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%B1/#comments
ππαν said
Η καραβίδα μεγαλώνει, φοβάμαι, με την απάντηση.
sarant said
101: Αγαπητέ Ραμόν, σε ευχαριστώ για τη νηφάλια απάντηση. Σου απάντησα από κάτω (δεν είχα δει το τελευταίο σου σχόλιο, όπου θα σου έλεγα ότι κι εγώ με τους γλωσσολόγους είμαι όπως θα δεις αν παρακολουθήσεις το ιστολόγιο).
Το κεφάλι της καραβίδας ή εν πάση περιπτώσει το πιο ουσιαστικό σημείο της είναι το τελευταίο: αν ο πατήρ Ζιντάν, αλγερίνος από την Καβυλία, μπορεί να χαρακτηριστεί Πιέ Νουάρ. Εγώ λέω όχι και μου απαντάς ότι μετά τον Β’ ΠΠόλεμο οι Γάλλοι υποδέχονταν «όσους έφταναν στη Μασσαλία» με την ιαχή «Πιέ Νουάρ πέστε στη θάλασσα».
Όχι.
Όπως σου γράφω και στο μπλογκ σου, μου φαίνεται ότι τα μπλέκεις.
Η φριχτή έκκληση «Les Pieds Noirs a la mer» γράφτηκε όντως και κρεμάστηκε σε πανό από τους λιμενεργάτες της Μασσαλίας, όταν επαναπατρίζονταν οι Γάλλοι Πιέ Νουάρ το 1962. Ιδού τι είπε σε συνέντευξή του ο γιος ενός πιέ νουάρ που έφτιαξε κόμικς με αυτό το θέμα (στα γαλλικά, αλλά καταλαβαινόμαστε):
je suis moi-même fils de pied-noir et je voulais parler du déracinement subi par cette population quand elle est revenue en France et de ce racisme d’autant plus absurde que les Français d’Algérie et les Algériens partagent beaucoup de chose : une culture et une langue commune. J’avais envie de parler de gens attachants et en même temps qui tiennent des propos choquants. Au-delà de la dénonciation du racisme, je voulais aussi donner le point de vue des rapatriés qui sont souvent montrés du doigt, vite mis dans la case des gens racistes et exploiteurs. Eux-aussi ont été les victimes du racisme des Français. Le titre «Les Pieds-noirs à la mer» est une référence à la banderole qui avait été affichée par les dockers de Marseille à leur arrivée en France.
Μπορεί να πεις ότι είναι άχαρο να κρίνεται ένα λυρικό κείμενο με κριτήριο την ιστορική ακρίβειά του. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Pedis said
92 – Ο Φράνκο.
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Βρούτσης: «Σημαντική στιγμή η ανακήρυξη της Μύλου ως «Ιεράς Νήσου»»
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=606112
Μύλος-όντως (κι όχι για τη λάθος πληκτρολόγηση ενός ψηφείου)
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Εμ ψηφίου!
Μαρία said
92 (104)
Και γίνεται και πλάκα με το caro/cara.
Gpoint said
# 100
Ορεσίβιε, το 2004 και ο καραμανλής ο βους αναφερότανε στην κατάκτηση του γιούρο και όχι στους ολυμπιακούς αγώνες.
Θεωρώ πως ε’ιναι άσχετη η υποστήριξη της ομάδας στους αγώνες εφ’ όσον καλώς ή κακώς διεξάγονται από την ανάληψή τους. Κι εγώ διαφωνούσα με την ανάληψη των ολυμπιακών, μάλιστα δεν είδα παρά ελάχιστα πράγματα στην τιβί,εκτός από τους αγώνες της εθνικής στο μπάσκετ.
sarant said
105: Μύλος πράγματι…
Gpoint said
# 98
Η απάντηση αφορά τους μη μεμυημένους που μπορεί να «τσιμπήσουν» απ’ όσα γράφεις
Επειδή η α[πόδιοση του Χ είναι τρία για να πάρεις 900+ πρέπει όντως να παίξεις 300.
Για να φτάσεις όμως να παίξεις τα 300 πρέπει να έχεις ποντάρει στις 12 προηγούμενες φορές (περίπου) άλλα 300,δλδ σύνολο 600
Αν το κεφάλαιο σου όπως έγραψες είνι περίπου 300, το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ θα είναι περίπου 150 ευρώ άρα (ΑΝ) θα πάρεις 450
Ταιριάζει και με την αγαπημένη μου φράση, απ’ όσα ακούω πιστεύω τα μισά.
Gpoint said
# 105, 109
Ακολουθεί η ανάδειξη της …Πήλου ως «Ιεράς Πόλεως»
spiral architect said
Μουντιαλικές κασιματιές via ThePressProject
(η παντοτινή μας αγάπη) ❤
Πάνος με πεζά said
@110 : Έχω γράψει από την αρχή ότι το ΚΑΘΑΡΟ κέρδος είναι ίσο με τα λεφτά που έχουμε παίξει στο τελευταίο ποντάρισμα, συν αυτά από τα οποία αρχίσαμε (για την ακρίβεια, συν κάτι παραπάνω αν το Χ που θα κάτσει έχει τρία-κάτι).
Με κεφάλαιο 300 :
1 : 0,20 παίζεις, και δεν έρχεται Χ
2 : 0,40
3 : 0,80
4 : 1,60
5 : 3,20
6 : 6,40
7 : 12,80
8 : 25,60
9 : 51,20
10 : 102,40 Μέχρι εδώ παιγμένα 204,60 , απόδοση αν έρθει Χ του 3 τα 307,20, καθαρό κέρδος 307,2-204,60 = 102,60 = 102,40 + 0,20. Ή τα παίρνεις, ή συνεχίζεις να ταϊζεις το σύστημα, ή αποχωρείς χάνοντας, πίνοντας μια μπύρα στην υγειά αυτών που θέλουν «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα».
Ισχύει αναλογικά με οιποιαδήποτε άλλα νούμερα, αλλά το ψηλό αρχικό ποντάρισμα (π.χ. 5 ευρώ) θα σε κάνει να τα παρατήσεις γρήγορα αν δεν έχεις κεφάλαιο.
Δύτης των νιπτήρων said
104, 107 Βρε ότι είναι ο Φράνκο το κατάλαβα. Αλλά στο τέλος, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αποκαλύπτεται ότι είναι κάποιος –τι όμως; Ότι δεν ήρθε για εξετάσεις οδήγησης κλπ.
Pedis said
114 – Ο Φράκνο πάει στο αρμόδιο γραφείο του υπουργείου συγκοινωνιών (ας το πούμε έτσι) για να παραλάβει το ανανεωμένο δίπλωμα οδήγησης και όχι επειδή είχε κάνει αίτηση για να βγάλει καινούριο ως νέος οδηγός κι να χρειαστεί έτσι να περάσει από (την) εξέταση (του Τσίτσο). Στην Ιταλία τα διπλώματα οδήγησης έχουν διάρκεια ισχύος μερικά χρόνια, νομίζω 10.
Δύτης των νιπτήρων said
Α, γκράτσιε! 🙂
Ramón Llul said
Βασικά το τελευταίο σημείο είναι εκείνο που μετράει. Το κείμενο δε γράφτηκε για να έχει ιστορική ακρίβεια. Το ζήτημα είναι να αναδειχτούν οι σχέσεις του παράλογου (absurd) όπως αυτό ορίζεται στο θέατρο και τη λογοτεχνία. Θεωρώ δεδομένο ότι γνωρίζετε από σημειολογία κειμένου οπότε:
Α–> Pieds Noirs A (ref. temps x), (ref. lieu x1)
B (ref. temps y), (ref lieu y1)
=> A (x+x1) B (y+y1)
sarant said
112: Αισχρό κείμενο από πολλές απόψεις…
117: Εντάξει.
ππαν said
Πάντως, το «όλα εκεί είναι έρημος» για το Τιζί Ουζου στην απάντηση είναι, πώς να το πω….
(αποψη της ερήμου: http://www.photo2ville.com/photos/algerie/tizi-ouzou/tizi-ouzou-la-ville.jpg )
spiral architect said
@118α: Μόνο αισχρό κείμενο; Ο συντάκτης του είναι τερματισμένος μαλάκας! 😈
(δηλώνοντάς το εγγράφως)
Σκύλος της Β.Κ. said
Κι ένα μεζεδάκι ετεροχρονιζμένο και υψηλής πτητικότητας: «Εκλάπησαν χιλιάδες τόνοι καυσίμων από εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας» οδύρεται το σάιτ της Καθημερ’νής για τη σημερινή σύλληψη κάτι απατεώνων που αρμέγανε τις αποθήκες καυσίμων στον Άραξο. Στο άρθρο, βέβαια, λέει πως εκλάπησαν το πολύ 50.000 λίτρα αεροπορικού καυσίμου, ήγουν 50 κυβικά μέτρα, παναπεί περί τους 35 με 40 τόνους! Αν μεταφέρομε αυτή τη δημιουργική λογιστική στο πορτοφόλι μας, είμαστε όλοι εκατομμυριούχοι!
Ορεσίβιος said
108. Καλώς! Είπα τις σκέψεις μου, είπες τις δικές σου….
Gpoint said
Επέτειος σήμερα…
http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/50_xronia_apo_to_ntermpi_ntroph_twn_aiwniwn.2843926.html
Τότε που η παράγκα λειτουργούσε συνεταιρικά !!
Stazybο Hοrn said
Άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η προτεραιότητα του βερμπαλισμού έναντι του ορθού και ακριβούς λόγου σε μεγάλη μερίδα του κλάδου των χιουμάνιτιζ…
sarant said
121: Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι έχουν μια αδυναμία να συλλάβουν τα φυσικά μεγέθη και τις μονάδες μέτρησης -και αυτό ισχύει διεθνώς.
Μαρία said
124
Αν ήξερες απο σημειολογία, δεν θα εκφραζόσουν έτσι. Και λίγα λόγια για τις χιουμάνιτιζ, γιατί θα σε στείλω στον Κουνάδη και τον ορθοπεδικό για αναμόρφωση.
Stazybο Hοrn said
Είπα μεγάλη μερίδα, όχι όλος ο κλάδος. Οι υπόλοιπες κι οι υπόλοιποι το σώζετε. Παρεμπ., βερμπαλισμός υπάρχει και στα σάιενσιζ, απλώς εκεί δε φαίνεται με γυμνό μάτι.
Pedis said
@ 121 – 124: ως προς τις μονάδες μέτρησης των υγρών, υπάρχει ένα προβληματάκι … λέμε λ.χ. «φέρε ένα κιλό κρασί» …
spiral architect said
Δεν είναι μεζεδάκι, είναι αρά από υπαρκτό πρόσωπο με ονοματεπώνυμο και κάνει το γύρο του διαδικτύου:
«Σ’ όλα αυτά τα ανθρωπάρια, με τους γυμνασμένους μυς και το ελάχιστο μυαλό, που με τη στάση και τη συμπεριφορά τους έφτυσαν τις ίδιες τις μανάδες τους, γυρίζω την πλάτη.
Σκληραίνω την καρδιά μου.
Δεν τους ευλογώ πια. Δεν μου βγαίνει.
Δεν έχω ευχή για αυτούς.
Ολοι αυτοί, θα με βρουν μπροστά τους, στον αγώνα.
Φωνάζω δυνατά: Ξυπνήστε όλοι, ξύπνα επιτέλους, λαέ του Θεού, πριν να είναι αργά«
Δύτης των νιπτήρων said
Λέγατε για τους Βέλγους το φαβορί, να τώρα οι, τέλος πάντων, πιε-νουάρ… 🙂
sarant said
Είδες; Με 65% κατοχή, χάνουν οι Βέλγοι -αλλά πράγματι δενπαίζουν καλά.
spiral architect said
… και έχει και καλό προπονητή με ευρωπαϊκή στόφα. 😉
sarant said
Το γυρίσαμε το παιχνίδι όμως -αν προσέξατε, έχουν γίνει πολλές ανατροπές σ’ αυτό το μουντιάλ.
Μαρία said
58
Τώρα το θυμήθηκα.
Η ώρα του εισαγγελέα.
http://www.efsyn.gr/?p=206218
Αγγελος said
Ευχαριστούμε, Μαρία! Εγώ τουλάχιστον δεν θα το είχα πληροφορηθεί αλλιώς — και είναι από τα πράματα που καλό είναι να ξέρουμε, όπως καλό είναι να ξέρουμε τα υπόγεια ρεύματα, τα γεωλογικά ρήγματα, τα υπνώττοντα ηφαίστεια…
sarant said
134: Ένα από τα σωματεία λέγεται Ιδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών (ΙΠΗΠΑ), άντε να μην μπλέξεις τα Ι, ceci n’est pas une pipe.
Μαρία said
Μπείτε και στη φωτεινή γραμμή όπου και το ΦΕΚ με το οποίο εγκρίθηκε η σύσταση της κοινωφελούς ιπηπας.
spiral architect said
@134: Εχω κι άλλα:
«Ὅμως, ἀκούγεται ἡ ὀχλαγωγία ἀπὸ τοὺς διοργανωτὲς μὲ τοὺς ἐγκάθετους φίλους τους, ποὺ καλύπτει τὴν ὁμιλία τοῦ σεβαστοῦ πατρὸς Χρήστου, διότι ὁ συντονιστὴς, λίγο πρὶν ἀνεβεῖ ὁ π. Χρῆστος στὸ βῆμα, ἐκήρυξε τὴν λῆξι τῆς ἐκδηλώσεως καὶ δὲν θέλησαν νὰ τὸν ἀνεκτοῦν οὔτε 3 λεπτά.»
(σάιτ για πολύ κάψιμο)
Αγγελος said
«να τον ανεΚΤούν»;! το πολυτονικό τους μάρανε!
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Πωπώ! Προ λίγων ημερών, με το θάνατο του Θεόκλητου, ξενύχτησα να σκαλίζω στο διαδίκτυο τα διάφορα περί Καντιώτη κλπ.Έφτασα και στο Τάμα. Και τώρα νάτο στο πιάτο! («φίλοι του τάμα» γράφει στο σάιτ που δίνει στο σχ. 138 ο Spiral) Κι έχω και την ίδια την εφημερίδα μισοδιαβασμένη, μέχρι το άρθρο του Κ.Τσουκαλά»Αριστερά-πρώτη δύναμη και τώρα τί;» που θαρρώ θα το αποστηθίσω στο τέλος από τις πολλές φορές που το ξαναματαδιαβάζω.
Ρε τί γίνεται!
Γς said
136:
Την πίπα του René Magritte την θυμόμαστε.
Την SOPA και PIPA όμως την ξεχάσαμε. ‘Η μου φαίνεται;
[για την Philippa «Pippa» δεν το συζητώ]
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Με αφορμή τον (πρώην) «φύλακα στη σίκαλη», αφέθηκα να κάνω νοερές «αντικαταστάσεις» της σίκαλης για πιο κοντινή απόδοση (και ποια είμαι εγώ,αλλά από προσωπική ευχαρίστηση βολτάρω έτσι στις αποδόσεις του ίδιου νοήματος με διαφορετικές λέξεις -με διάφορες αφορμές).
Δε λέμε σιταρώνας,κριθαρώνας (όπως ορυζώνας ).Λέμε σταροχώραφα, ρυζοχώραφα, καπνοχώραφα, αλλά όχι σικαλοχώραφα.
σπαρτά σίκαλης, κατέληξα σε μια δική μου απόδοση και κοιμήθηκα ευτυχής.