Σύμφωνα με την ορολογία που συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε στο ιστολόγιο, ο Νόμος του Μπούμερανγκ ορίζει πως όταν κάποιος στο Διαδίκτυο θελήσει να καυτηριάσει τα γλωσσικά λάθη ή τις λειψές γνώσεις κάποιου άλλου, γίνεται μια συνωμοσία του σύμπαντος και στην ίδια πρόταση κάνει κι ο ίδιος γλωσσικό ή άλλο λάθος. Ωστόσο, ένας φίλος μού υπέδειξε χτες ότι υπάρχει ήδη παλιότερη και καθιερωμένη ονομασία για το φαινόμενο αυτό, τουλάχιστον στα αγγλικά: ονομάζεται νόμος του Μέφρι (Muphry’s law), που είναι βέβαια εξεπίτηδες λαθεμένη γραφή του νόμου του Μέρφι. Σύμφωνα με την αγγλική Βικιπαίδεια, ο νόμος του Μέφρι λέει ότι: when a person criticises another’s editing or proofreading, there will be a mistake of a similar kind in that criticism.
Το συμβούλιο ορολογίας του ιστολογίου θα συνεδριάσει προσεχώς για να αποφασίσει αν θα συμμορφωθούμε με τη διεθνή ορολογία ή αν θα διατηρήσουμε και τον δικό μας όρο έστω σαν τοπική παραλλαγή (όπως συμβαίνει συχνά με τους νόμους και τα φαινόμενα της Φυσικής, που σε κάποια χώρα μπορεί να λέγονται αλλιώς, τιμώντας άλλον επιστήμονα). Προς το παρόν όμως, ας κρατήσουμε τον όρο «μπούμερανγκ» για τα σημερινά μεζεδάκια μας, μια και ένα από τα κύρια πιάτα τους είναι ακριβώς η μεγαλοπρεπής γκάφα του κ. Θάνου Τζήμερου.
Ο κ. Τζήμερος έτυχε να δει πρόσφατα (ασφαλώς σε κάποια ΔΟΥ) μια χειρόγραφη πινακίδα που έγραφε ΜΗΤΡΟΩ αντί ΜΗΤΡΩΟ. Όπως θα έκαναν πολλοί, τη φωτογράφησε και την ανέβασε στο Τουίτερ, συνοδεύοντάς την με ένα ειρωνικό σχόλιο. Επειδή όμως (σε αντίθεση με τους πολλούς) έπρεπε οπωσδήποτε να ιδεολογικοποιήσει την ανορθογραφία, παρασύρθηκε και φλυάρησε στον σχολιασμό, μην ακολουθώντας το σοφό παράδειγμα του ηγεμόνα από τη Δυτική Λιβύη, που μετρούσε τα λόγια του για να μην ξεφουρνίσει καμιά κοτσάνα. Κι έτσι, νομοτελειακά θα έλεγε κανείς, έπεσε θύμα του Νόμου του Μπούμερανγκ (ή του Μέφρι, αν προτιμάτε), αφού τα ρήματα κλίνονται βεβαίως και δεν κλείνονται.
(Όπου θυμάμαι την παλιά κωμωδία του Άννινου, όπου ο δάσκαλος, μιλώντας για την υπηρέτρια, λέει «της Μαριγούς» και ακολουθεί ο διάλογος:
– Δεν με λένε Μαριγού, Μαριγώ με λένε!
– Ναι αγαπητή μου, αλλά κλίνεσαι.
– Και γιατί να κλείνομαι; Καμιά ασκημομούρα είμαι;
– Όχι Θάνο μου, μια χαρά είσαι).
* Αλλά αν το πάθημα του κ. Τζήμερου είναι απλώς αστείο, σκέφτομαι πως μετά την επίσκεψη στην Εφορία πολλοί φορολογούμενοι θα σκεφτούν όχι το Μητρώο, όχι το ανύπαρκτο τζημερικό ρήμα «μητρόω», αλλά το πολύ απειλητικό «μητρώω»….
* Και ενώ η εκεχειρία που αποφασίστηκε στη Γάζα δεν κράτησε παρά ελάχιστες από τις 72 ώρες που είχαν αρχικά συμφωνηθεί, προσέχω σε ένα άρθρο το εξής απόσπασμα: Από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου μετέτρεψε τα κολλητιλίκια με τους Καντάφι και τους Σιχανούκ του κόσμου σε ελληνική εξωτερική πολιτική, το ελληνικό zeitgeist έβαφε το Μεσανατολικό πεντακάθαρα ασπρόμαυρο, και γι’ αυτό υποθέτω σήμερα η Ελλάδα είναι η πιο αντισημιτική χώρα του δυτικού κόσμου…
Ασφαλώς δεν συμφωνώ με την ανάλυση, για πολλούς λόγους μεταξύ των οποίων ότι γράφεται σε μια εποχή όπου, εδώ και αρκετά χρόνια, ο όρος «ελληνική εξωτερική πολιτική» έχει πάρει τη θέση που είχε κάποτε ο Αλβανός τουρίστας. Όμως με παραξενεύει η αναφορά του Σιχανούκ πλάι στον Καντάφι. O Καμποτζιανός ηγέτης, απ’ όσο θυμάμαι, ποτέ δεν είχε ιδιαίτερες φιλίες με τον Ανδρέα Παπανδρέου -αναρωτιέμαι αν ο αρθρογράφος τον μπέρδεψε με κάποιον άλλον ή αν χρησιμοποιεί το όνομα Σιχανούκ σαν το αρχέτυπο του τριτοκοσμικού αυταρχικού ή «γραφικού» (για τους Αμερικανούς) ηγέτη.
* Γράψαμε και χτες για την ανοησία που διαδίδεται στη μπλογκόσφαιρα, ότι δήθεν ο φετινός Αύγουστος είναι πολύ σπάνιος διότι έχει 5 Παρασκευές, 5 Σάββατα και 5 Κυριακές, και ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει δήθεν κάθε… 823 χρόνια. Όπως είπαμε και χτες, για να έχει 5 παρασκευοσαββατοκύριακα κάποιος μήνας πρέπει η πρώτη μέρα του μηνός να πέφτει Παρασκευή, κι αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, χοντρικά κάθε εφτά χρόνια. Η απορία μου όμως είναι άλλη. Πώς εξηγείται αυτό το απίθανο 823; Πώς το λογάριασε εκείνος που το σκέφτηκε; Γιατί κάθε 823 κι όχι κάθε 868 ή κάθε 853 ή κάθε 883 χρόνια; Σκέφτηκα μήπως είναι κάποιο γινόμενο, αλλά το 823 είναι πρώτος αριθμός, οπότε το μυστήριο παραμένει.
* Η γονατογραφία της εβδομάδας, πολύ ταιριαστά παρουσιάστηκε σε ένα άρθρο για… τα πόδια των ποδηλατών. Το αρχικό άρθρο του in.gr αποτελεί μνημείο τσαπατσουλιάς, καθώς περιέχει ίσαμε δέκα ορθογραφικά λάθη, που μερικά βγάζουν μάτι. Και, σαν κερασάκι στην τούρτα, ανέφερε ότι έχουν συμβεί πολλά σκάνδαλα με ντοπαρισμένους ποδηλάτες, «με ποιο (sic) γνωστή περίπτωση αυτή του Νιλ Άρμστρονγκ». Βεβαίως ο απατεώνας ήταν ο Λανς, και στο in.gr το είδαν και το διόρθωσαν, αφήνοντας την τούρτα χωρίς κερασάκι. Σε ιστότοπους που αναδημοσίευσαν την είδηση, το κερασάκι μένει άθικτο στη θέση του.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 