Μεζεδάκια για την επίσκεψη της Αγγέλας

Καθώς άρχισα να γράφω αυτό το άρθρο, τα δελτία ειδήσεων δείχνουν τον πρωθυπουργό και την κυρία Αγγέλα (ή Άνγκελα) Μέρκελ να ανεβαίνουν την Διονυσίου Αρεοπαγίτου κρατώντας ομπρέλες, μια και ο αττικός ουρανός δεν συμμερίστηκε την αγαλλίαση των τηλεοπτικών καναλιών. Και ενώ εκείνοι γεύτηκαν χωριάτικη, μελιτζανοσαλάτα και κατσικάκι στη λαδόκολλα, εγώ θα προχωρήσω στο σερβίρισμα της καθιερωμένης σαββατιάτικης πιατέλας με τα μεζεδάκια, που σήμερα παίρνει τον τίτλο της ακριβώς από την επίσκεψη της γερμανίδας καγκελαρίου (ή καγκελάρισσας ή καγκελάριας, όπως δειλά είχα προτείνει πριν από μερικά χρόνια).

* Σε σχέση με την κάλυψη της επίσκεψης, φαίνεται ότι το ΑΠΕ θέλησε να «βελτιώσει» λιγάκι τις δηλώσεις της κ. Μέρκελ, όπως αποκάλυψε το pressproject.gr. Έτσι, το ελληνικό κείμενο των δηλώσεων Μέρκελ ανέφερε ότι «το πρόγραμμα εξυγίανσης προχωρά επιτυχώς», το γερμανικό κείμενο αναφέρει: das Sparprogramm erfolgreich verlaufe, πρόγραμμα εξοικονόμησης/λιτότητας δηλαδή και όχι εξυγίανσης. Πιο χαρακτηριστικό, σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι «η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει τα επιτυχή μέτρα στην Ελλάδα», με τη διαφορά ότι στον ιστότοπο της γερμανικής καγκελαρίας το κείμενο λέει: «die Bundesregierung die erfolgreichen Sparmaßnahmen Griechenlands weiter unterstützen wird», δηλαδή «τα επιτυχημένα μέτρα λιτότητας» -στο ελληνικό, η λέξη λογοκρίθηκε. Λεπτομέρεια, θα πείτε.

* Κι άλλο ένα σχετικό με την επίσκεψη, που το εντόπισα στην επιστολή του Νίκου Δήμου προς την υψηλή επισκέπτρια, στην οποία ο Ν. Δήμου παρομοιάζει την Ελλάδα αν όχι με μεζεδάκι, πάντως με μεζέ -λέτε να υπονοεί πως όπου να ‘ναι θα μας κάνουν μια χαψιά οι εταίροι μας; Πρόσεξα πάντως τη φράση «Δέχομαι ότι θέλατε να μας βοηθήσετε. Το κάνατε με λάθος τρόπο. Όχι εσείς προσωπικά – όλα τα μέλη της Τρόικα.» Την ακλισιά της τρόικας την έχουμε βέβαια σχολιάσει πολλές φορές, και είναι πολύ συνηθισμένη, αλλά και πάλι είναι ενοχλητικό να βλέπεις να την υιοθετεί ένας φτασμένος συγγραφέας.

* Το επόμενο μεζεδάκι είναι πρωθυπουργικό. Διαβάζω στον επίσημο ιστότοπο του πρωθυπουργού μια «Δήλωση του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά μετά τη συνάντηση με το προεδρείο των AHEPANs» , η οποία ξεκινάει ως εξής: «Καλωσορίζω στην Ελλάδα τους εκπροσώπους των AHEPANs, τα αδέλφια μας από τη Διασπορά». Ωστόσο, η οργάνωση είναι AHEPA, (American Hellenic Educational Progressive Association), οπότε το Ν δεν έχει κανένα λόγο να γράφεται με κεφαλαία.

* Τίτλος είδησης στο skai.gr για τα όσα γίνονται στην ανατολική Ουκρανία: «Φιλορώσοι διαδηλωτές κατάσχεσαν όπλα στην ανατολική Ουκρανία». Να υποθέσω ότι το skai.gr έχει αναγνωρίσει ως κρατικές αρχές τους ρωσόφωνους της Ουκρανίας, κάτι που ούτε η ρωσική ηγεσία δεν έχει τολμήσει; Το λέω αυτό επειδή το ρήμα «κατάσχω» και η «κατάσχεση» προϋποθέτει κατά πάσα πιθανότητα δικαστική απόφαση ή τέλος πάντων εκτελείται από επίσημη αρχή. Στην προκειμένη περίπτωση, οι διαδηλωτές απλώς τα άρπαξαν, τα πήραν τα όπλα. Προφανώς, ο συντάκτης μεταφράζοντας από τα αγγλικά, είδε seized weapons, αλλά το seize δεν σημαίνει μόνο «κατάσχω». Ή είμαι υπερβολικά αυστηρός;

* Άρθρο στη lifo.gr για τα κόμικς ξεκινάει με την εξής σκοτεινή φράση: «Αυτός ο αστικός μύθος, η αντρική φαντασίωση, το αντικείμενο περιέργειας ή έκπληκτης ενθουσιώδους εορτασμού στο δρόμο: Λεσβίες!» Εμένα ντεν καταλαβαίνει. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η φράση «έκπληκτης ενθουσιώδους εορτασμού» έχει κάποιο λάθος σε γένος ή πτώση, και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω τι ήθελε να πει ο ποιητής. Εσείς;

* Ο Γκας Πορτοκάλος, ο συμπαθής εστιάτορας που έβρισκε ελληνική ετυμολογία σε όλες τις αγγλικές λέξεις, κατεβαίνει για δήμαρχος στη Δράμα! Όπως διαβάζω στο δελτίο τύπου νεότευκτης δημοτικής κίνησης, που διάλεξε την φραγκολεβαντίνικη ονομασία Project Δράμα 2020, η λέξη project «…καταγράφει το κύριο χαρακτηριστικό της ταυτότητάς μας, την έμφαση στη μελέτη και στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων μας, σε αντίθεση με την χρεοκοπημένη πρακτική των καιροσκοπικών αυτοσχεδιασμών σ ένα ατέρμονο «ράβε-ξήλωνε». Εξάλλου, προϊημι=> pro-jacio – pro-jectum => project, δηλαδή η λέξη project προέρχεται μέσω της λατινικής από την αρχαία ελληνική λέξη προϊημι».

Αμ δε! Tο ίημι μόνο απώτερη συγγένεια μπορεί να έχει με το λατινικό ρήμα και να ανάγονται και τα δυο σε ινδοευρωπαϊκή ρίζα. Φαίνεται ότι οι μαυρογιαλούροι γκρούεζες της Δράμας θεωρούν «χρεοκοπημένη πρακτική» το να ανοίξουν ένα λεξικό.

* Το επόμενο μαργαριτάρι δεν ξέρω αν πρέπει να το χρεώσω στον Π. Λαφαζάνη ή στον ιστότοπο που φιλοξενεί την είδηση. Σύμφωνα με το άρθρο, πάντως, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών επειδή «Είναι ένα νομοσχέδιο χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Λίθοι και κέραμοι ατάκτως ειρημένοι…»

Ειρημένοι δεν είναι. Το ειρημένος είναι μετοχή παθητικού παρακειμένου του λέγω. Μπορεί βέβαια ο βουλευτής να είπε «ερριμμένοι», που είναι το σωστό ρήμα (ρίπτω, ριγμένα, πεταμένα) και να παράκουσε ο συντάκτης -μόνο αν βρει κανείς το βίντεο θα μας λυθεί η απορία, που δεν είναι και πιεστική. Να πούμε βέβαια ότι το αρχαίο ρητό κανονικά έχει και πλίνθους μέσα, δηλαδή είναι: «λίθοι, πλίνθοι και κέραμοι, ατάκτως ερριμμέν…» Όχι «ερριμμένοι» όμως, διότι στα αρχαία δεν ήταν όλα αρσενικού γένους, η κέραμος ήταν θηλυκιά, οπότε ο κανόνας λέει πως όταν έχουμε άψυχα ουσιαστικά με διαφορετικό γένος που όλα συνδέονται με την ίδια μετοχή ή το ίδιο κατηγορούμενο, τότε αυτό μπαίνει σε ουδέτερο γένος. Αυτός τουλάχιστον ήταν ο κανόνας στα αρχαία, κι εγώ τον ακολουθώ και στα νέα ελληνικά για να μη χρειάζεται να χολοσκάω κάθε φορά.

Αλλά μια και πιάσαμε τη φράση να πούμε ότι η αρχαία φράση στο πρωτότυπο (από τα απομνημονεύματα του Ξενοφώντα) δεν είναι έτσι που συνήθως τη λέμε και την καταγράφουν τα λεξικά, αλλά «λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμος ατάκτως ερριμμένα». Περιέργως οι κειτούκειτιστές που καταπιάνονται να διορθώσουν το (ολόσωστο κατ’ εμέ, αλλά θέλει καινούργιο άρθρο) «πού την κεφαλήν κλίναι» ή το κοκοράκι που λαλάει, δεν έχουν αντιληφθεί ότι και αυτό «το λέμε λάθος» τάχαμ.

* Τη φωτογραφία αριστερά την ψάρεψα από το φέισμπουκ -δείχνει ένα χαρτί κολλημένο στο τζάμι της κεντρικής εισόδου μιας πολυκατοικίας γραφείων, από κάποιον ένοικο που, αγανακτισμένος επειδή χτυπούσαν συχνά το κουδούνι (ποιοι άραγε; μικροπωλητές; ) αγανάκτησε και έβγαλε φωνή μεγάλη, αν και γραπτώς, «ΜΗ ΧΤΥΠΑΤΕ ΤΑ ΘΥΡΟΤΗΛΕΦΩΝΑ», σε οχτώ γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά, αλβανικά, γιαπωνέζικα (υποθέτω), αραβικά, γεωργιανά, αρμένικα (υποθέτω) και ρώσικα.

Ο Λεώνικος θα μας πει αν η γεωργιανή φράση είναι σωστή. Η ρώσικη καλή φαίνεται, αλλά στα αλβανικά το μεταφραστήρι πρόδωσε τον φίλο μας, διότι μετέφρασε το αγγλικό strike ως grevë, που σημαίνει… απεργία (δάνειο από το γαλλ. grève, προφανώς).

* Το έχουμε ξαναπεί, αλλά η επανάληψη δεν βλάφτει: δεν δηλώνουμε «παρόν» αλλά «παρών».

Τελευταίο κρούσμα: Το ευρωπαϊκό του κοστούμι φόρεσε ο Σταύρος Θεοδωράκης δηλώνοντας Παρόν και στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Αν φόρεσε κουστούμι κι αν είχε μαζί του και το σακίδιο δεν το ξέρω, αλλά δήλωσε «παρών».

* Και πάλι από τον Στ. Θεοδωράκη, όπως μου το μετέφερε φίλος που το άκουσε «στον Ευαγγελάτο το απόγευμα της Πέμπτης»: «αμέσως μετά το Πάσχα θα εκπονήσουμε ένα μεγάλο σχέδιο, το οποίο είναι στα τελευταία του». Πνέει τα λοίσθια δηλαδή;

* Γράφει ο Σάκης Σεραφείμ στη Λεξιλογία:

Είναι δυνατόν να είσαι τεράστια εταιρία, να έχεις όνομα συνυφασμένο στη συνείδηση του κοινού με την υψηλή ποιότητα, να τιμολογείς στα ύψη τα προϊόντα σου …  να βάζεις παντού ολοσέλιδες διαφημίσεις τεράστιου κόστους (ακόμη και στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς μας), να μπορείς να πληρώνεις τις καλύτερες (κι ακριβότερες) διαφημιστικές εταιρίες — και να μην φροντίζεις να δώσεις λίγα ευρώ σ’ έναν γλωσσικό επιμελητή για τα κείμενά σου; Ναι, φυσικά και είναι — αν είσαι η Mercedes-Benz Hellas.

Στη σελίδα Α11 τού Βήματος της 6ης Απριλίου 2014, η Mercedes-Benz Hellas μάς ζητά «από €31.470 με όφελος απόσυρσης για το εισαγωγικό μοντέλο» για τη νέα C-Class, την οποία θα δυσκολευτούμε ωστόσο να οδηγήσουμε αφού στο ενδιάμεσο θα μας έχουν βγει τα μάτια από το «Οδηγείστε την στο Δίκτυο κλπ κλπ» που γράφει φαρδιά-πλατιά η διαφήμιση.

Όπως σχολιάζει ο φίλος Daeman από κάτω, «αγαπητή εταιρεία, χωρίς επιμέλεια οδηγείστε στην ανορθογραφία»!

* Η σχιζολεξία της εβδομάδας σε είδηση που έχει και αυτοτελές ενδιαφέρον, αφού, αν αληθεύει, μας λέει ότι το σχολείο ζήτησε από τους γονείς υπεύθυνες δηλώσεις ότι τα παιδιά τους έχουν νηστέψει κι έτσι μπορούν να κοινωνήσουν -κι αυτό έγινε στην Ιεράπετρα, στα περίχωρα της Μέκκας. Ο ιστότοπος σωστά χαρακτηρίζει «κωμικοτραγικό» το γεγονός, διαλέγει όμως να το γράψει «κωμικό-τραγικό γεγονός».

* Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι ότι οι εφημερίδες κάθε τόσο έγραφαν για τους υπεραιωνόβιους του Καυκάσου, που όμως δεν είχαν χαρτιά που να αποδεικνύουν την ηλικία τους. Τώρα διαβάζω σε έναν τάχαμ ειδησεογραφικό ιστότοπο για έναν Ινδό που έχει πιστοποιητικό γεννήσεως ότι γεννήθηκε το 1835, δηλαδή είναι 179 ετών.

Το κακό είναι πως η είδηση για τον Ινδό μαθουσάλα προέρχεται από έναν ιστότοπο που παρά το σοβαροφανές όνομά του (worldnewsdailyreport) δημοσιεύει μόνο σατιρικές παρωδίες ειδήσεων, κοινώς τρολιές, σαν το διασημότερο The Onion ή το δικό μας Κουλούρι. (Δείτε και την αρχική του σελίδα). Αλλά αυτό θα έπρεπε να το ξέρει ένας δημοσιογράφος, έστω και διαδικτυακός, και να μην αναδημοσιεύει ανεξέταστα τις τρολιές σερβίροντάς τες για κανονικές ειδήσεις…

* Αλλά δεν ήταν αυτό το μοναδικό κρούσμα μούφας που πέρασε για κανονική είδηση. Ίσως διαβάσατε για κάτι μέλη της ιταλικής ξενόφοβης Λέγκας του Βορρά που, λέει, θέλοντας να δείξουν πόσο εύκολο είναι να περάσει κανείς με βάρκα από την Αφρική στην Ιταλία, πήγαν να κάνουν την αντίθετη διαδρομή με φουσκωτό και παραλίγο να πνιγούν. Τελικά, όπως αποκαλύπτεται, κι αυτή η είδηση ψέμα είναι, μούφα, τρολιά, παρμένη από έναν ιταλικό σατιρικό ιστότοπο!

* Φαίνεται ότι ο πρόεδρος του Εδεσσαϊκού (εκείνος με τις σαφείς δηλώσεις) τώρα γράφει στη Βικιπαίδεια, ή τουλάχιστον αυτός έγραψε το άρθρο για τον Γ. Τσολάκογλου. Θαυμάστε φράση, ένα απίθανο κουβάρι, μια γιγαντιαία μονοκοντυλιά: Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί, ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, ο οποίος είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, πράγμα το οποίο ταυτόχρονα είχε απαγορεύσει και στους υπόλοιπους αρχιερείς και ιερείς της Ελλάδας, με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είχε εθνική κυβέρνηση, την οποία είχε ορκίσει ο ίδιος, εννοώντας εκείνη που βρισκόταν ακόμα σε ελληνικό έδαφος, στην Κρήτη, πριν μετακινηθεί ακόμα στη Μέση Ανατολή ορκίσθηκε πρωθυπουργός, στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), από τον πρωθιερέα του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Καρύτση Ν. Παπαδόπουλο, κατόπιν βεβαίως αποδοχής των κατοχικών δυνάμεων παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942, όταν με διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό παραιτήθηκε ορίζοντας αντικαταστάτη του τον μέχρι τότε αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του, καθηγητή του πανεπιστημίου Κ. Λογοθετόπουλο, χωρίς να αναμιχθεί έκτοτε στα κοινά.

* Και κλείνω με την αθλιότητα της εβδομάδας, από έναν διανοούμενο που βάλθηκε να λερώσει το έργο του και την προσφορά του με τη δυσοσμία της ομοφοβίας. Ο τίτλος του άρθρου «Συκωταριές». Χαρακτηριστικό απόσπασμα: Γιατί είναι κάτι ώριμα σύκα, όσα διασώθηκαν από την αποξηρανθείσα συκή της ευαγγελικής περικοπής, όλο μέλι για κάτι ζουμερά αγοράκια που περιφέρονται στην πιάτσα, που τολμούν να καταπιάνονται με το έργο μας και την προσφορά μας. Χωρίς σχόλια…