 | Theo στη Αλέξης Πάρνης (1924-10.3.2023) |
 | aerosol στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
 | Μαρία στη Εθνεγερσιακά μεζεδάκια |
| aerosol στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
 | Γιάννης Μαλλιαρός στη Καταπατητές τότε και σήμε… |
 | Νίκος Κ. στη Καταπατητές τότε και σήμε… |
 | Λάμπας στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
 | sarant στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
| aerosol στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
 | gpointofview στη Καταπατητές τότε και σήμε… |
| sarant στη Καταπατητές τότε και σήμε… |
| sarant στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
 | ΕΦΗ - ΕΦΗ στη Καταπατητές τότε και σήμε… |
| Λάμπας στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
| ΕΦΗ - ΕΦΗ στη Οι νονοί και το καλάθι το… |
Posted by sarant στο 19 Ιουνίου, 2013
Το άρθρο που είχα ετοιμάσει για σήμερα, θα ανεβεί αύριο (εκτός αν πάει για μεθαύριο λόγω τυχόν έκτακτης επικαιρότητας).
Για σήμερα, επειδή η απόφαση του ΣτΕ δεν επιτρέπει να σιγήσει εντελώς το σήμα του ιστολογίου, βάζω ένα τραγούδι που μου αρέσει.
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία 
exwtico said
Αθανασία
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές
κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Δύτης των νιπτήρων said
Σοφόν το σαφές 🙂
tamistas said
Είναι σκληρή, μας βασανίζει η δουλειά·
θάρθει καιρός ξανά να γίνουμε πουλιά –
σχολιαστές στο ιστολόγιο αυτό.
Προς το παρόν, καλύτερα να μην κλαυτώ.
spiral architect said
Καλημέρα ρε παιδιά και καλή δύναμη. 🙂
Ένα γέλιο μας θα θάψει τους σκατόψυχους.
Γς said
4:
>Ένα γέλιο μας θα θάψει τους σκατόψυχους.
Θάψτε τον, αλλά κόσμια.
Κηδεία είναι αυτή, σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.
agapanthos said
LandS said
Η ανάγκη να μη μείνει κενό το ιστολόγιο, μας έκανε να ακούσουμε την «Αθανασία».
Θα έπεφτε μαύρο, επειδή το σημερινό άρθρο θα ανεβεί αύριο.
Και ποια ανάγκη έκανε το σημερινό άρθρο να ανεβεί αύριο;
Θα μου πεις, αν ήταν να σου πω κάτι τέτοιο ξεκάθαρα, θα στο έλεγα ξεκάθαρα. Μη ζητάς λοιπόν διευκρινίσεις.
Σωστά, ας αρκεστούμε στην ομορφιά του τραγουδιού ή των τραγουδιών που οι άλλοι φίλοι θα βάλουν.
Να μοιραστώ και γω κάτι μαζί σας.
http://www.independent.co.uk/voices/comment/greek-tragedy-brought-home-by-elgar-8660784.html
Costas said
Κάτι δεν μου κολλάει:
Τι ζητάς, α(Α)θανασία, στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Ο πρώτος στίχος παρουσιάζει την α(Α)θανασία να παρενοχλεί εκείνη το στιχουργό κάτω από το μπαλκόνι του, ενώ από τον δεύτερο και ως το τέλος αυτή παρουσιάζεται σαν μια μορφονιά που οι πάντες την εκλιπαρούν, τρόπον τινά κάτω απ’ το μπαλκόνι της, να γίνει δική τους, κι αυτή δεν τους δίνεται. Δεν είναι σόλοικο; «Τι ζητά η Αθανασία μπροστά στο μπαλκόνι του», αν είναι να «μην του δίνει σημασία»;
Γς said
– Παιδιά φρόνημα! Μην κάνετε φασαρία γιατί θα σταματήσω!
Και μετά να ζήσετε να με θυμάστε 😦
Costas said
Πιο λογικό θα ήταν να λέει:
Τι ζητώ, Αθανασία, στο μπαλκόνι σου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Hellegennes Alexandrine said
#8:
Αυτό αναρωτιέται κι ο ποιητής… τι ζητά στο μπαλκόνι του. Η απάντηση που δίνει είναι ότι ήρθε να φλερτάρει μαζί του, για να τον αφήσει στο τέλος στα κρύα του λουτρού. Ήρθε για να τον κοροϊδέψει, να του πει πως ποτέ δεν θα γίνει δική του. Δική μου ερμηνεία.
Αυτό είναι ένα απ’ τα αγαπημένα μου τραγούδια. Όποτε το ακούω πάντα ψιλοδακρύζω γιατί θυμάμαι την μάνα μου, που λέγανε Αθανασία.
Γς said
Αθανασία.
Αθανασία της ψυχής και τέτοια.
Όμως με την ανάπτυξη της Βιολογίας και με την εκπληκτική ερευνητική πρόοδο στο θέμα η δημιουργία ενός αθάνατου ανθρώπου φαντάζει δυνατή. Και να μην αρχίσουμε να μιλάμε τώρα για
τελομερή και τελομεράσες…
Γς said
8, 10, 11:
Μα ο Γκάτσος δεν μιλάει για καμιά κοπελιά.
Για την Αθανασία, την Ιμμορτάλιτυ λέει
tamistas said
12: Αθανασία οι βιολόγοι εννοούν μια μεγάλη παράταση της ζωής, βασισμένοι σε μια συμβατική ιδέα για τον χρόνο και σε πειράματα στα τελομερίδια των χρωμοσωμάτων και σαγηνευμένοι απ’ τις κούφιες σειρήνες του πνεύματος του διαφωτισμού.
Αν (θα ήταν δυνατό να) καταργηθεί ο θάνατος, αυτόματα θα πέθαινε η ζωή.
Σήμερα, χωρίς θέμα στο ιστολόγιο, πρόλαβα να σχολιάσω εκμεταλλευόμενος τον λιγοστό χρόνο που διαθέτω και που δεν αρκεί για την ανάγνωση ολόκληρης ανάρτησης.
Γς said
14:
>Αν (θα ήταν δυνατό να) καταργηθεί ο θάνατος, αυτόματα θα πέθαινε η ζωή.
Οπως και να το κάνεις όμως ο θάνατος είναι θάνατος.
Καμιά φορά το σκέφτομαι και στεναχωριέμαι που θα σας αφήσω έρημα και μόνα δω μέσα.
😦
Άρτεμη said
Βρήκανε το μυστικό τής αθανασίας, λέει, και δέν νοιάζονται για το τί σημαίνει χρόνος και αν καταργούν τη ζωή
Μα και οι αλχημιστές το είχανε βρει το μυστικό 🙂
Αντιγράφω από http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=4156
Η Φιλοσοφική Λίθος (ή σκόνη), είναι μια αλχημική ένωση (ή ενας χημικός τύπος), με βασικά συστατικά παραγωγής της, τον υδράργυρο, το θειάφι και το αλάτι (φυσικά των αλχημιστών-φιλοσόφων δηλ. ουσίες που στηρίζονται στην κατεργασία της Πρώτης Ύλης).
Ο σύγχρονος φιλόσοφος-αλχημιστής και μύστης Φουλκανέλλι, γράφει χαρακτηριστικά για την Φιλοσοφική Λίθο «Παρουσιάζεται σε μας με τη μορφή διάφανου σώματος με χρώμα βαθύ κόκκινο που κιτρινίζει στην κονιορτοποίησή του, είναι σώμα συμπαγές και ευκολότηκτο, παρόλο που είναι σταθερό σε όλες τις θερμοκρασίες το κάνουν δριμύ, φλογερό, διεισδυτικό, αμετάβλητο και μη ασβεστοποιούμενο…».
Η Φιλοσοφική Λίθος χρησιμεύει στην προετοιμασία της Πανάκειας, του ελιξιρίου της αθανασίας που οι θαυμαστές ιδιότητές της, είναι να κρατά τον κάτοχό της σε μόνιμη υγεία, νεότητα και να του χαρίζουν την σωματική αθανασία και όπως μας λέει ο Γκριγιώ ντε Ζεβρύ, ο κάτοχός της Φιλοσοφικής Λίθου «qui nescit occasum dies» δηλ. «θα δει την αιώνια μέρα, τη μέρα χωρίς τέλος».
Η Φιλοσοφικά Λίθος έχει ακόμη την ιδιότητα και τη δυνατότητα να μεταστοιχειώνει όλα τα ευτελή μέταλλα σε χρυσό και ασήμι. Η πρώτη αναφορά για τη συγκεκριμένη αλχημική ουσία, αποδίδεται στο Ζώσιμο τον Θηβαίο (250-300 μ.Χ).
cronopiusa said
Pearl Jam- Immortality
http://www.hadjidakis.gr/hronologio/flash.asp
Μάνος Χατζιδάκης: 19 χρόνια από το θάνατο του
Γς said
Αθανασία και πόσοι δεν την πόθησαν.
Θάνατος πόσοι και πόσοι δεν τον αποζήτησαν.
Σε ένα από τα χειρουργεία με τους καρκινικούς όγκους και τις μεταστάσεις λίγο πριν τη νάρκωση ευχήθηκα να μην ξυπνήσω
😦
Τίτλος Εξώς Χριστοδούλου said
O θάνατος, τί προς ημάς; Παραμυθία θανάτου, η φιλοσοφία, για τους αρχαίους. Με την ειρωνία ενός Σωκράτους: ‘ Και μην ξεχάσετε το κοκκόρι, το τάμα στον Ασκληπιό!’…
Τίτλος Εξώς Χριστοδούλου said
Η, του Οscar Wilde: ‘Είναι αυτή η ηλίθια ταπετσαρία. Ή αυτή φεύγει, ή εγώ!’
Γς said
19, 20:
😉 🙂 🙂
LandS said
#16 Καταπληκτικό… Η διατύπωση της Γενικής Ισορροπίας του Βαρλάς στη Μικροοικονομία, και η διατύπωση της θεωρίας των Rational Expectations (ή όπως αλλιώς το λέμε στο Ελλάντα) του Μπαρό στη Μακροοικονομία, σε μια παράγραφο.
Hellegennes Alexandrine said
#12:
Δεν χρειάζεται καν σώμα, μόλις το επιτρέψει η τεχνολογία και η κατανόησή μας στο πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, ακριβώς, θα μπορούμε να αποθηκεύουμε τα μυαλά μας στο νέφος (cloud) και να ζούμε για πάντα σαν πλήρως ψηφιακές οντότητες.
physicist said
Σχόλιο in-between. Αναρωτιέμαι αν θάπρεπε:
(α) Να εξοργιστώ με τις ψευδοεπιστημονικές αρλούμπες περί της αθανασίας (με μικρό άλφα).
(β) Να εξοργιστώ με τις μεταφυσικές μπαρούφες που, τουλάχιστον, δεν προσποιούνται καν ότι είναι επιστημονικές.
(γ) Να το βουλώσω εντελώς.
Μάλλον για (γ) δείχνει αλλά τουλάχιστον ήθελα να το γράψω ετούτο εδώ.
LandS said
#24 Φυσικέ, μια απαραίτητη διευκρίνιση: Στο 22 ξέχασα να βάλω φατσούλες.
Και ναι, οι διάφορες -φορτωμένες Νόμπελ- DSGE θεωρίες στα οικονομικά, συγκρίνονται με τις μεταφυσικές αρλούμπες που διάβασες στο 16. Ή τουλάχιστον έτσι διατείνεται, μεταξύ άλλων, και ο Βαρουφάκης.
physicist said
#25. — Χα, Λαντς, τις φατσούλες δεν τις έβαλες αλλά εγώ τις είδα ν’ αναβοσβήνουν στο μυαλό σου. 🙂
giorgos said
καλησπέρα σας , έχω γραμμένο στό email μου ένα πολύ ένδιαφέρον καί δυστυχώς σπάνιο βιβλίο τό όποίο άποδεικνύει -κατά τήν γνώμη μου-μέ έπιστημονικό τρόπο τίς έπιπτώσεις πού είχε τό «γλωσσικό πρόβλημα» στήν παιδεία καί γενικώτερα στήν έξέλιξη τής χώρας .
«Ανάλυση τής νεοελληνικής άστικής ίδεολογίας » είναι ό τίτλος καί είναι τού Γεράσιμου Κακλαμάνη . Αν σάς ένδιαφέρει μπορώ νά σάς τό στείλω.
Gpoint said
# 14, 15
Μα υπήρξε ζωή πριν ανακαλυφθεί ο θάνατος, μάλιστα έχει μορφή γυναίκας σε μερικές μυθολογίες, δεν ξέρω όμως καμία όπου να προσωποποιείται η ζωή, θεωρείται αυτονόητη. Α:ρα δεν προκύπτει από πουθενά πως η κατάργησή του θα καταργούσε και την ζωή.
Gpoint said
# ;18
Κακά νομίζω τα καλά
και βλέπω μια στα χαμηλά
και μια κοιτώ επάνω
Σ’ αυτό τον κόσμο τον χαζό
αχ να γινόταν να μην ζω
μα δίχως να πεθάνω
Τέλεια περιγραφή
από τον ποιητή Σουρή
και για την αντιγραφή
η ιδέα ειν’ του Τζι
gbaloglou said
23
I can’t wait! 🙂
sarant said
27: Καλησπέρα Γιώργο, αν έχεις σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο θα με ενδιέφερε.
Γς said
28 @ Τζι
>ο θάνατος, μάλιστα έχει μορφή γυναίκας
Και να μην μπορώ να βρώ μια φωτό στο φβ που αριστερά ο παπάς έλεγε στους νεόνυμφους ότι μόνο ο θάνατος θα τους χωρίσει και δεξιά ένα μανουλομάνουλο έλεγε: Γειά σας. Είμαι ο θάνατος
Γς said
Θάνατος.
Μέσα στα χέρια μου, άφησαν την τελευταία τους πνοή, η μάνα μου ο πατέρας μου, η θεια μου που φρόντιζα, η πρώην γυναίκα μου και τα τρία αγγελούδια μου, που ζούνε, κάπου αλλού
cronopiusa said
Immortal Beloved français film complet
Stazybο Hοrn said
Μέχρι πριν ένα χρόνο, πάνω-κάτω, χαιρόμουν να συστήνω το ιστολόγιο του Νίκου, είτε ως βιβλιογραφία για κάποιο γλωσσικό θέμα ή την ανατροπή ακόμη ενός αστικού μύθου, είτε απλώς ως μια πρόταση γόνιμης διαδραστικής απασχόλησης.
Πλέον έχω σταματήσει να το κάνω, και φυσικά δεν φταίει γι’ αυτό η ποιότητα των άρθρων του Νίκου. Φταίει που σίγησαν σχολιαστές που συμπλήρωναν τα άρθρα κι άνοιγαν άλλους χίλιους δρόμους, φταίει που η ανοχή του Νικοκύρη μετέτρεψε το ιστολόγιο σε πεδίο έκφρασης συμπλεγμάτων και αναίτιων προσβολών. Δεν φταίει το γιγάντωμα του ιστολογίου, γιατί αυτοί που καπηλεύτηκαν ανοχή και άδειο γήπεδο μετριούνται στα δάχτυλα.
Προσωπικά έχω ακόμη δυνάμεις να προσπερνώ τις τρύπες του κουβά, έχω πάψει όμως να εγγράφομαι στα σχόλια -ξέρω ότι χάνω μικρά διαμαντάκια έτσι, αλλά αδυνατώ να τα κοσκινίσω από τους τόνους σκουπίδια- κι έχω χάσει την όρεξη να σχολιάζω -και ποσώς μπορεί να ενδιαφέρουν αυτά αρκετούς.
Και, ναι, έχω βρίσει κι εγώ εδώ μέσα, απευθυνόμενος σε σχολιαστή με αφορμή σχόλιό του που θεώρησα ότι με πρόθεση πρόσβαλλε νεκρούς, κι αισθάνομαι μια χαρά που το έκανα.
Κι αν, τέλος, η ετικέτα της κοινωνικής συμπεριφοράς είναι λάστιχο για πολλούς, οι βετεράνοι του νετ θάπρεπε να θυμούνται ότι η ετικέτα του τελευταίου λέει πως όταν ένα στα δύο ποστ σου έχει αυτοαναφορικούς λίκνους, αυτό το λένε σπαμ, και σε στέλνει σπίτι σου.
Τίτος Εξώς Χριστοδούλου said
(Δεν γίνομαι, ελπίζω φορτικός)
Μια που ο Νικοκύρης πήρε άδεια για την ημέρα, να το τελευταίο κυπριακό γουέστερν – σκλιβίτζι να την διασκεδάσει)
Κύπρος, η Μεγάλη Ληστεία των Τραπεζών, σε Γουέστερν
Eπιτυχημένη καριέρα στο Χόλυγουντ αναμένεται να έχει η νέα σειρά ταινιών δράσης, εμπνευσμένη από τις «ληστείες των τραπεζών» στην Κύπρο, με σκηνοθέτη τον επιτυχημένο Σέρτζιο Λεόνε και μουσική από τον Έννιο Μερικόνε. Η σειρά των ταινιών, γυρισμένη στην εν Κύπρω έρημο της Μακαρίου Στρητ, θα έχει τον γενικό τίτλο «Η Τριλογία του Ευρώ», με κυριότερες ταινίες το A Fistful of Euros, For a Few Euros More (ή Μονομαχία στο Πάω Πάσο), The Good, the Bad and the Ugly Bank και Once Upon a Time Αθθυμάστε που Ήμασταν Πλούσιοι, και θα είναι γυρισμένη σε κυπριακή διασκευή των επιτυχημένων παλαιών ιταλικών προτύπων, αυτή την φορά σαν Western Σκλιβίτζι. Στην πρώτη ταινία, με τίτλο ‘Για μια Φούχτα Ευρώ», θα παίζει στον ρόλο του μεγαλοτραπεζίτη κυρίαρχου της πόλης ο Άντριου Μπαινόπουλος και του ληστού των τραπεζών, του πιστολά που το σκάει ‘πυροβολώντας’… ο ίδιος, μια από τις τυχαίες συμπτώσεις γύρω από τις οποίες κτίζεται η συναρπαστική «διαπλοκή» της ταινίας.
Στο πνεύμα των καιρών, με ωμές σκηνές όπου κυριαρχούν βία, σκάνδαλα, διαφθορά και δίψα για το χρήμα, η ταινία θα συνδυάζει διάφορες εποχές και κινηματογραφικές τεχνικές, ακόμη και, ειδικά όταν πρόκειται να μιλήσουν για τον ρόλο τους στα πιο πάνω οι πρωταγωνιστές, ληστές ή τραπεζίτες (είπαμε, οι συμπτώσεις), από τον… «βωβό κινηματογράφο». Στον ρόλο του σερίφη ο Λή Βαν Fiscal Cliff, στην απόρθητη φυλακή του, προσέχοντας να μην μπει ποτέ κανείς μέσα!
psmaragdas said
Το αθάνατο ψάρι ζελέ.
http://en.wikipedia.org/wiki/Turritopsis_nutricula
Γς said
35 @ Stazybο Hοrn
Δίκιο έχεις. Αλλά…
Με την άδεια του Νικοκύρη μας ανοίγω ένα μπλογκ με το όνομα «Φιλονικίες» (Φίλοι του Νίκου) , όπου όποιος θέλει μπορεί να σχολιάσει πιο χαλαρά τα θέματα που παρουσιάζονται εδώ και να κάνουμε και τις πλακούλες μας, χωρίς να ενοχλούμε.
Τι λέει ο Νίκος;
Υπάρχει ενδιαφέρον από κανέναν;
Stazybο Hοrn said
(και δεν της αρέσει κι ο Λέκκας)
sarant said
38: Εγώ έχω πει από χτες τι νομίζω πως πρέπει να γίνει. Δεν έγινε. Και σήμερα είπα ότι κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να συνεχιστεί η εδώ συμμετοχή σου ως «μπίζνες αζ γιούζουαλ». Πάλι δεν εισακούστηκα.
spiral architect said
@35: Ωραίο σκριπτάκι, το εγκατέστησα, αλλά μου θυμίζει λίγο αυτό. 😐
Τσέρνο Μπιλ said
Αν κατάλαβα καλα το σημερινό θέμα ειναι θάνατος – (Α)αθανασία.
giorgos said
τό έχω άλλά πρέπει νά μού γράψεις κάποιο email νά τό στείλω.
sarant said
43: Καλά λες! sarantπαπάκιpt.lu
ΛΑΜΠΡΟΣ said
H ζωή που βιώνεται, καλύπτοντας όλες τις αισθήσεις, γεμάτη συναισθήματα και εμπειρίες, είναι μεγάλη, και στα 50 να πεθάνεις, θα είσαι πλήρης. Στην αντίθετη περίπτωση (η πιο συχνή για τους περισσότερους) είναι μικρή, και 1500 χρόνια να ζήσεις, μικρή θα σου φαίνεται. Όπως λέει κι ο Αγγελάκας, στο τραγούδι χάρτινο τσίρκο, με τις Τρύπες, Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ, ΜΗ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.
http://www.youtube.com/watch?v=lc7KkkQVRp0
35 – Τα παίρνεις πολύ στα σοβαρά μερικά ασήμαντα πράγματα, και ουσιαστικά εσύ βγαίνεις χαμένος, όπως και το «ΣΤΕΚΙ» που χρησιμοποιείς, πέρα του οτι αφήνεις να κερδίζουν τα ασήμαντα.
Μην αφήνεις τα μικρά και ασήμαντα να σε αρρωσταίνουν, όλα είναι μικρά και ασήμαντα, μόνο η υγεία είναι μεγάλη και σημαντική.
Ένα αξιόπιστο κριτήριο για το πόσο σημαντικό είναι κάτι, είναι να το αναγάγεις στο κοντινό μέλον, π.χ πόσο θα σε ενοχλεί μετα απο 2-3 μήνες, η μετά απο ένα χρόνο;
Φιλικά, Λάμπρος.
aris said
27: 27: Γιώργο θα μπορούσες να μου στείλεις και σε μένα το βιβλίο στο email ariskari@windowslive.com Με ενδιαφέρει πολύ. (το προηγούμενο mail ήταν λάθος.)
giorgos said
ναί βεβαίως καί θά τό στείλω
giorgos said
τό email σας κύριε Σαραντάκο είναι : sarantπαπάκιpt.lu ?
sarant said
Nαι, μόλις είδα το δικό σου γράμμα, αλλά δεν μπορώ να απαντήσω για τεχνικούς λόγους, Έχεις το σωστό μέιλ.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Giorgos – Αν δεν σας κάνει κόπο, στείλτε το και σε μένα – lampros.61παπάκιgmail.com
Eυχαριστώ.
aerosol said
46, 48:
Αποφεύγετε να γράφετε χύμα στο διαδύκτιο τις ηλεκτρονικές σας διευθύνσεις με την κανονική τους μορφή. Υπάρχουν bot που τις μαζεύουν και στέλνουν σπαμ. Ο Νικοκύρης είχε λόγο που το έγραψε όπως το έγραψε.
Παναγιώτης said
Και στο pmosc παπάκι tee.gr
Γς said
και στο gousou papaki paei.sti.remat.ia
10 κομμάτια με αντικαταβολή
Άρτεμη said
22. Δέν καταλαβαίνω από τέτοιου είδους επιστημονικά, αλλά υποψιάστηκα ότι είχε ενδιαφέρον. Χαίρομαι 🙂
giorgos said
έλα ρε!!! έχεις τόσα λεφτά ? γιά 10 κομμάτια?
Gpoint said
# 53, 55
Αν θυμάμαι καλά το παπάκι πάει στην ποταμιά, μήπως είναι χηνάκι ή κυκνάκι ;
Alfred E. Newman said
http://techzane.com/block-users-ip-visiting-wordpress-blog/
sarant said
57: Το είχε πιάσει η σπαμοπαγίδα, τώρα το είδα και το ετεροχρόνισα.
Γς said
56 @ Τζι
‘ντάξει
gousou papaki paei.stin.potam.ia
Ωραίο το παπάκι που π’αει στην ποταμιά!
>μήπως είναι χηνάκι ή κυκνάκι ;
Alfred E. Newman said
58 Όφειλα να είχα βάλει και λίγο κείμενο. Ευχαριστώ. Μπορώ να σε αποκαλώ (με θλίψη μου) εφεξής Ιώβ;
Γς said
57:
ΣΕ παρακαλώ, Σε παρακαλώ!
Κάνε μου τη χάρη!
Σταμάτα τις προκλήσεις!
Σε παρακαλώ!
Υπάρχει λόγος.
Σοβαρός.
Ασε με ήσυχο!!!!!
Γς said
60:
Υπάρχει διαφορά
Άλλο ιώβειος υπομονή
Και άλλο γαϊδουρινή
Συνεχίστε
Γς said
Σου είπα
ότι είμαι πολύ μεγάλος για να μάθω να υπομένω στις ταπεινώσεις
Οπως και σύ, μεγαλύτερος εμού, για να μάθεις καλούς τρόπους
Alfred E. Newman said
Νίκο youtube.com/watch?v=mMCQNq-pKXU μέχρι να διαπιστωθεί ποιος έχει ή δεν έχει καλούς τρόπους και ποιος ασχημονεί χωρίς συνέπειες.
Προσγολίτης said
55
> έχεις τόσα λεφτά ? για 10 κομμάτια?
«Κάλλιο δέκα και καρτέρει…» (αναποδογυρισμένο απ’ τον Καζαντζάκη).
Καλή νύχτα σε όλους!
Γς said
64:
Δεν σε καταλαβαίνω . Και μην μαγαρίζεις το Auld Lang Syne.
Είναι ένα κομμάτι από τα αγγελούδια μου, που σύντομα θα είμαι κοντά τους
Γς said
Καληνύχτα σας
Θέλω να μείνω μαζί τους.
Κοντά τους. Μέχρι το πρωί.
Michail Dim. Drakomathioulakis said
Ε, μιας κι η συζήτησι γύρισ’ απ’ την Αθανασία στο Θάνατο, ιδού μια φιλοσοφική του θεώρησι:
Ανδρέας said
Και η πασίγνωστη ατάκα του Γούντι Άλλεν:
«Δεν θέλω να φτάσω στην αθανασία μέσω της δουλειάς μου. Θέλω να φτάσω εκεί απλά χωρίς να πεθάνω.»
ΛΑΜΠΡΟΣ said
69 – Δείγμα της ρηχότητας του ατόμου, και της ρηχής αντιμετώπισης της έννοιας θάνατος.
Λεώνικος Καλαχώρας said
Φαντάσου μας μετά από 1000 χρόνια, στο ίδιο ιστολόγιο, ο νοικοκύρης τα δικά του, εμείς τα δικά μας, να περνάει και ο θείος Πέππας πού και πού, και να έχεις και τον Γς από πάνω! Δεν αντέχεται το τελευταίο!
Λεώνικος Καλαχώρας said
Ξαναβρήκατο πρώτο μου όνομα! Τι σου κάνουν τα ιστολογια!
Άφωνος said
70
Η ρήση του Γούντι είναι μάλλον σαρκασμός παρά ρηχή αντιμετώπιση.
Μια που το θέμα μετατέθηκε στο θάνατο αναφέρω τη Σάντα Μουέρτε, βοήθειά μας.
http://en.wikipedia.org/wiki/Santa_Muerte
EΦΗ ΕΦΗ said
Η ζωή έχει την αξία που της δίνεις, κι ο θάνατος μα και η αθανασία
Κι αν βρώ τ αθάνατο νερό
δεν πίνω κι ας ποθάνω
άμα δε βρεις να πιεις κι εσύ
ίντα θα ζω να κάνω
Mindkaiser said
Ένα καλό από το «The Colour of Magic» του «Terry Pratchett» για την αθανασία:
«Some pirates achieve immortality by great deeds of cruelty or derring-do. Some achieved immortality by amassing great wealth. But the captain had long ago decided that he would, on the whole, prefer to achieve immortality by not dying.»
Gpoint said
Μιας και το κάναμε δράμα, ας γίνει τουλάχιστον ντράμα κον μούζικα,, Αλφρέδος και Βιολέττα από τον θείο Βέρντι
ΠΑΝΟΣ said
# 68
πω,πω,τι μ’ έκανες κι έψαξα (ξανα-),σ’ ευχαριστώ!
ΛΑΜΠΡΟΣ said
73 – Δεν είναι σαρκασμός, έχει θέμα με τον θάνατο (και όχι μόνο) αλλα και η στάση ζωής που έχει, είναι ρηχή. Κατα την γνώμη μου, αρκετά υπερτιμημένος καλιτέχνης, όχι οτι δεν αξίζει, κανείς δεν έχει διάρκεια στα ψηλά χωρίς να αξίζει, αλλα για την φιλισοφική άποψη της ζωής, έχει υπερτιμηθεί.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
68 – Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, αν ήταν οι εκπαιδευτικοί, ΔΑΣΚΑΛΟΙ σαν τον Λιαντίνη, θα υπήρχε παιδί, που να μην ήθελε να κάνει μάθημα;
Νικοκύρη, πολύ θα ήθελα την γνώμη σου, στο ερώτημά μου.
physicist said
#79. — Ναι, θα υπήρχε τουλάχιστον ένα παιδί που θα το έβαζε στα πόδια. Εγώ, αν τόφερνε η ατυχία να είμαι μαθητής του — έχω μιαν αλλεργία σε κάτι τέτοια.
MelidonisM said
69,70 The joke actually paraphrases a line from Epicurus, the ancient Greek philosopher who, as Levinas quotes him, says, “If you are there, then death is not there; if it is there, you are not there.”
A Companion to Woody Allen books.google
ΠΑΝΟΣ said
Δυστυχώς, ο Λιαντίνης,μάλλον, δεν ήταν μαρξιστής.Τι να κάνουμε, κανείς δεν είναι τέλειος.Θα το αντέξουμε, πάντως.
Ηλεφούφουτος said
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε τον ντενεκέ.
Ανδρέας said
78: Ο ίδιος παραδέχεται πως τον έχουν αναδείξει παραπάνω από όσο του αξίζει. Δεν το παίζει φιλόσοφος άλλωστε. Ούτε νομίζω κανείς τον εξέλαβε ποτέ ως τέτοιον.
Άλλωστε ποιός έχει «φιλοσοφική άποψη της ζωής»; Με διαλεκτική δηλαδή; Όταν λέει κανείς «εμένα η φιλοσοφία μου στη ζωή είναι…» εννοεί στην πραγματικότητα στάση, άποψη. Και απόψεις, και πισινούς, όλοι έχουν.
Μία αρκετά αστεία ατάκα είναι και τίποτα άλλο. Δεν βλέπω ρηχότητα, ίσα-ίσα. Το ξέρει οτι θα πεθάνει και γελάει με αυτό. Τί άλλο να κάνει κανείς;
Κωμικός είναι κατά βάσην ο άνθρωπος, και η ατάκα αυτή πρέπει να είναι αρκετά παλιά. Σαράντα χρόνια και βάλε. Βλέπεις κιόλας πως τελευταία έχει αλλάξει στάση, όσον αφορά τον έρωτα και το θάνατο.
sarant said
79: Θα μπορούσαν να είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί κορυφές; Αν αυτό εννοείς, δηλαδή, όχι πως αναγκαστικά ήταν κορυφή ο Λιαντίνης.
ΕΦΗ ΕΦΗ said
84.Για το Γούντι λέμε; Σαρκαστικός και εικονοκλάστης στο έργο και στη ζωή του. Ιδιοφυής τρελοκαμπέρος , με τόση ασχήμια που θάχε κρύψει όλους τους καθρέφτες και τα τζάμια του αν δεν έκανε τόσες ταινίες με τις κουκλάρες που κοιμήθηκε 🙂 🙂
ΕΦΗ ΕΦΗ said
80.Μαζί θα τρέχαμε 🙂
physicist said
#87. — 😉
Alexis said
#74, Έφη καταπληκτική μαντινάδα αυτή!!!
ΠΑΝΟΣ said
Νίκο,δεν μπορώ να λέω εγώ αν κάποιος είναι ή όχι κορυφή.Εγώ τον γνώρισα τυχαία,πριν πολλά χρόνια, από έναν δεσμό μου με καθηγήτρια.Έμαθα ότι οι καθηγητές φιλόλογοι τον θαύμαζαν.Τον είχαν σε μετεκπαιδευτικά σεμινάρια.Στην σκέψη και κοσμοθέαση κάποιων πραγμάτων,ας τολμήσω να πω κι εγώ,ότι είναι κορυφή.Ποιός σύγχρονος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος;Σημειώνω ότι έχω διαβάσει τα βιβλία του.Κάποιοι «περίεργοι»,τα θεωρούν ευαγγέλια.Δεν φτάνω εγώ έως εκεί,αλλά εκτιμώ και θαυμάζω τη σκέψη του σε αρκετά.;Άσε που με την εθελούσια φυγή του σφράγισε εν τη πράξει κάποια που έλεγε.»Μένει να αποδειχτεί»,λέει στο βίντεο σε ερώτηση αν φοβάται τον θάνατο.Πέρασε μετά ένας χρόνος.Ε,θέλει,cojones!
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Για όλους, Νικοκύρη, παρόντες , παρούσες και μη
Μία είναι η ουσία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΕΦΗ ΕΦΗ said
90. Ναι.Είχε κι έχει θαυμαστές.Το «μυστήριο» γύρω από τη «εξαφάνισή» του συντηρεί ένα κάποιο μύθο. Εμένα λίγο σαλεμένος μου φαίνεται αλλά έχει το σεβασμό μου αν ακολούθησε τη διδασκαλία του, ασχέτως αν προσωπικά δεν έχω τέτοιες αναζητήσεις. Δεν με ελκύει η περίπτωσή του για να ασχοληθώ βαθύτερα,να πάρω βιβλία του κλπ. Δίδασκε και στη Σχολή Αστυνομίας. Να βελτίωσε κανένα νου εκεί;
ΛΑΜΠΡΟΣ said
79 – Τί εννοείς σε κάτι τέτοια; εγώ μιλάω για τον τρόπο διδασκαλίας. Απο τα τρία άτομα που γνωρίζω, που τον είχαν δάσκαλο, έχω ακούσει τα καλύτερα, «είναι απόλαυση να παρακολουθείς το μάθημά του» αυτό μου είπαν και οι τρείς, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, και με διαφορετικές ηλικίες.
85 – Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάποιο αντικειμενικό όριο και κριτήριο; πώς καταφέρνουν οι περισσότεροι να είναι πάτοι; για δασκάλους μιλάμε, όχι για πωλητές στην λαϊκή.
physicist said
#93(α). — Εννοώ ότι μπορεί κανείς να φαίνεται πολύ γοητευτικός στον τρόπο της δήθεν διδασκαλίας του λέγοντας πομπώδεις ασυναρτησίες. Πολλοί μπορεί να πίνουν νερό στ’ όνομά του επειδή θαμπώθηκαν από βαρύγδουπα ονόματα, από γερμανικούρες και λατινικούρες ατάκτως εριμμένες και αναμεμειγμένες με Όμηρο, Ελύτη, Σόλωνα και Χάιντεγκερ, βάλε και μια πρέζα από expanding universe α λα Hubble. Για μένα, πρόκειται για έναν ανυπόφορο αχταρμά.
—
Ξέχωρα τώρα από το συγκεκριμένο πρόσωπο: βλέπω να κυκλοφορεί πολύ ο μύθος του καλού δασκάλου που έχει ταλέντο και χάρισμα, με αποκλειστκό κριτήριο τον «τρόπο διδασκαλίας» του. Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο αυτή η άποψη. Ο καλός δάσκαλος πρέπει πάνω απ’ όλα να κατέχει πολύ καλά αυτό που θέλει να μεταδώσει. Πολύ καλά, όμως. Τα φανταιζί και τα θεατρικά είναι τελείως φτηνό κόλπο από μερικούς για να καλύψουν την άγνοια ή την ημιμάθειά τους.
ΠΑΝΟΣ said
# 92
Μακάρι να δίδασκαν στις σχολές Αστυνομίας τέτοια άτομα.Διάβασέ τον,κατάλαβέ τον και…τα λέμε.Ξαναλέω ΔΕΝ ήταν μαρξιστής,άρα σήμερα ΔΕΝ θα ήταν σύριζα,αν έχω καταλάβει καλά τα γραπτά του και τις ομιλιες του.(Για να τελειώνουμε).Ήταν βαθιά homo universalis,αν και αφοσιωμένος στην εκπαίδευση.Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν γερμανοτσολιάς,προδότης,φασίστας,τσολάκογλου,αντιδημοκράτης,συμβιβασμένο αστικό τομάρι,δούλος τού κατεστημένου,ξεπουλημένος,αμερικανόδουλος,χρυσαυγίτης…(δεν λέω ότι ήταν τέλειος,καθόλου,ποιός είναι άλλωστε;).
Σ’ ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, θα ήμασταν παρέα εις τας εξοχάς.
Δεν σε ελκύει η περίπτωση του,αλλά,κάπως εύκολα, και δίχως να έχεις διαβάσει τίποτα δικό του,σαλεμένο,άρα τρελό,παλαβιάρη,για το τρελοκομείο τον λες…Γιατί;Επειδή αυτοκτόνησε;Δεν είχε το δικαίωμα; Ποιόν έπρεπε να ρωτήσει;Ο Μαγιακόφσκι ποιόν ρώτησε;
Να δεχτώ ότι συντηρείται ένας μύθος,αλλά για και από κείνους, που έχουν ανάγκη μύθων.Τούς ξέρω αυτούς τούς τύπους,δεν μετράνε…
Η ουσία όμως δεν αλλάζει.Δημιουργικός και χρήσιμος.Scripta manent.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
94 – Στο πρώτο σκέλος του σχολίου σου, δεν θα διαφωνήσω, λέγοντας οτι ο καθένας έχει την άποψή του, για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αν και πιστεύω οτι ήξερε πολύ καλά το αντικείμενο που δίδασκε.
Στο δεύτερο συμφωνώ σχεδόν απολύτως, απλώς δεν νομίζω οτι κάποιος που διδάσκει με τέτοιο τρόπο, το κάνει μόνο για να καλύψει την ημιμάθειά του, (οχι οτι δεν ισχύει) γιατι είναι θέμα χρόνου να φανεί, η διάρκεια και η αποδοχή απο τους μαθητές είναι το απόλυτο μέτρο.
ΕΦΗ ΕΦΗ said
Ωχ, όχι. μακριά από μένα τέτοιοι συσχετισμοί. Είχε βίντεο στο διαδίκτυο από διδασκαλία του κι ένας συνάδελφος, ρέκτης των ομιλιών του είχε δικά του γραπτά. Ε τώρα για το σύννεφο με παντελόνια είναι λίγος ο Ταϋγετος. Σέβομαι και τις δικές σας απόψεις. Καθένας μας έχει τους δικούς του μύθους και πορεύεται μ αυτούς. Το σαλεμένος δεν είναι κατ ανάγκη αρνητικό.Αλίμονο. Απλώς δεν είναι από τους αγαπημένους για μένα σαλεμένους. Κατεβατό έχει η καρδιά μου από δαύτους.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
94 – Δεν θα διαφωνήσω στο πρώτο σκέλος του σχολίου σου, λέγοντας οτι ο καθένας έχει την άποψή το για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αν και πιστεύω οτι ήξερε πολύ καλά το αντικείμενο που δίδασκε.
Στο δεύτερο θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλα δεν νομίζω οτι το κάνουν όλοι για να κρύψουν την ημιμάθειά τους (όχι οτι δεν ισχύει αρκετά αυτό) γιατί είναι θέμα χρόνου να φανεί. Η διάρκεια και η αποδοχή απο τους μαθητές, είναι το καλύτερο μέτρο.
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Κάτι έγινε και δεν είχε εμφανιστεί το σχόλιό μου, και το ξανάγραψα.
physicist said
#98. — Προσυπογράφω το δεύτερο, Λάμπρο. Θα πρόσθετα ακόμα ότι καμια φορά περνάνε χρόνια μέχρι να αποκρυσταλλώσουν οι μαθητές την εντύπωση από τον δάσκαλο. Εκεί, άλλοτε εντυπώσεις ξεθωρίαζουν και άλλοτε ξεπηδάει μια βαθιά εκτίμηση για την προσφορά του δασκάλου.
Hellegennes Alexandrine said
#94:
Φυσικέ, γι’ αυτόν τον μύθο νομίζω πως ευθύνεται αρκετά και το Χόλιγουντ.
physicist said
#101. — Μπα, μού φαίνεται να είναι παλιός μύθος. Το Χόλλυγουντ μπορεί να τον έφερε στο πανί αλλά δεν νομίζω ότι τον δημιούργησε.
Hellegennes Alexandrine said
Δεν είπα ότι τον δημιούργησε, εννοούσα ότι τον ενίσχυσε. Ο χαρισματικός δάσκαλος με τις πρωτοπόρες μεθόδους είναι θέμα πολλών γνωστών ταινιών (π.χ. Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών)
ΠΑΝΟΣ said
# 97
Ασφαλέστατα και σέβομαι κι εγώ τις απόψεις σας,αυτό εξυπακούεται!
Ας πούμε,ήμουν-ίσως- λίγο οξύτερος τού δέοντος γιατί ένιωσα την ανάγκη να υπερασπιστώ ένα,κατ’ εμέ,πολύ φωτισμένο άτομο,πού πολύ απείχε από τις νοοτροπίες κομματόσκυλων,οργανωμένων ή στο μυαλό.Υπέφερα παλιά σε κάποια Αριστερά από δαύτους.
Ήταν δάσκαλος.Καλός,κακός,ό,τι καθένας αντιλαμβάνεται και επιθυμεί.Τι να υπερασπιστώ βέβαια,υπάρχουν τα βιβλία του.
Όχι δεν τούς εξομοίωσα σε αξία,αλλά στο τρόπο φυγής είναι απολύτως ισότιμοι και σεβαστοί.Αυτό είχα πει και σε μια εκπομπή μου-παλιαααά-στην TV περί Λιαντίνη.
Το σαλεμένος το θεωρώ απολύτως αρνητικό.Εκτός αν πάρουμε το παλιό τραγουδάκι:
«…τι ομορφιά,τι φως,τής γειτονιάς μας ο τρελός
γλυκαίνεσαι να τον ακούς
νά’χαμε κάνα-δυό τέτοιους τρελούς».
Και πάλι,όμως…ούτε αυτό μ’ ικανοποιεί ως προς τον χαρακτηρισμό.
Παραταύτα δεν πειράζει.Καλά νά’μαστε,να τούς θυμώμαστε αμφότερους!Γιατί σαν να έχουν απομακρυνθεί πολύ οι νεώτεροι απ’ αυτά.
Γς said
85:
> όχι πως αναγκαστικά ήταν κορυφή ο Λιαντίνης.
Εχω κάτι φωτογραφίες που η σκιά της κορυφής του Ταΰγετου, του βουνού του Λιαντίνι, πέφτει στον όρμο του χωριού της γιαγιάς.
Κάποτε ζήλωσα κι εγώ τη δόξα του Λιαντίνη. Και ήταν τόσο το θράσος μου, που όχι μόνο θέλησα να συγκριθώ μαζί του, αλλά τόλμησα εγώ ο κοινός θνητός να θέλω να συγκατοικήσω αιώνια με τους Θεούς.
Ηταν τότε που μου είχε γίνει έμμονη ιδέα να κάνω μια παρόμοια τρέλα. Στην περίπτωσή μου όμως δεν ήταν ο Ταΰγετος. Ηταν ο Ολυμπος και η αιτία (πολύ ποιό κατανοητή από αυτά του Λιαντίνη): Μια γυναίκα, αλλά τι γυναίκα;
Φοβερή ιστορία. Το είχα καταλάβει ότι θα ήταν και μοιραία και προσπάθησα να συγκρατηθώ. Αλλοίμονο όμως. Δεν ήταν γραπτό. Το μόνο που κατάφερα ήταν να την πονέσω. Και την πόνεσα πολύ. Γι αυτό κι αυτή όταν “γιατρεύτηκε”, με ξέσκισε!
Τότε είναι που άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά να με τιμωρήσω. Μέσα στο σαλεμένο μου μυαλό μπήκε η ιδέα να βρω μια αιώνια κρυψώνα στο βουνό αυτό. Και ήθελα όταν ανεβαίνει από την Εθνική για το εξοχικό της στο Λιτόχωρο, να ξέρει ότι κάπου κει μέσα στο κάδρο της φοβερής εικόνας του Ολύμπου είμαι κι εγώ.
Λιαντίνης. Και δεν ζήτησα συγγνώμη ποτέ από τη γυναίκα του. Μια καλή και εξαίσια επιστήμονα, όταν σε ένα συνέδριο σε κάποια συζήτηση και την έντονη …ανταλλαγή απόψεων της, έκανα πάλι τη βλακία μου. Είπα με τρόπο, για να μην με ακούσει:
-Τώρα καταλάβατε γιατί ο Δημήτρης πήρε τα βουνά.
Ταΰγετος λοιπόν. Ο Ταύγετος του Λιαντίνη. Κι η σκιά του στη θάλασσα του χωριού της γιαγιάς το Οίτυλο. Μάνη. Μάνη και του Αλέξη Ζορμπά “Εύρον πέτραν πράσινην ωραιοτάτην, ελθέ τάχιστα “.
Και με πήρε κάποτε στο κινητό ο μεγάλος μου από την Σαρδηνία (ήταν σε ένα συνέδριο εκει).
-Ξέρεις ότι έχουμε μακρινούς συγγενείς εδώ, σε ένα χωριό το Κοργκέζε; Εχουν έρθει από το Οίτυλο. Το χωριό της γιαγιά σου.
Αντε τώρα να του λες για Στεφανόπολι και τέτοια στο τηλέφωνο.
Γς said
105:
Παράλιο Οίτυλο της γιαγιάς… μια από τις πιο γλυκές φαντασιώσεις μου… Οταν δεν μπορώ να κοιμηθώ, φέρνω στο νου μου αυτό το λιμανάκι και ξαναζώ τον ήχο που κάνουν τα βοτσαλάκια όταν ή θάλασσα τα παρασέρνει μαζί της σε κάθε απαλό της κυματισμό….
Είναι φορές που η ζωή σε απομακρύνει σαν μεγαλώσεις απ’ ό,τι γνώρισες και προσπαθεί να σβήσει από το χάρτη του νου μέρη της πρώτης νιότης σου. Στο τέλος, πάντα επιστρέφεις στο παρελθόν, διαφορετικά φροντίζει αυτό να σε ψάξει για να ζητήσει το μερίδιό του από το μέλλον σου, να σου θυμίσει πως όσο μακριά κι αν φτάσεις, οπουδήποτε κι αν βρεθείς, η επιστροφή σου σ’ αυτό είναι προδιαγεγραμμένη.
sarant said
105: Κορσική όμως.
Γς said
Σαρδινία είπα;
φτου!
physicist said
Ένα απ’ τα ομορφότερα μέρη της Μεσογείου.
Γς said
Σαρδινία ε;
Συμφωνώ. Αλλά κι η Μάνη
Γς said
Πάλι Λάθος.
Κ Ο Ρ Σ Ι Κ Η!
physicist said
#110. — Όλη η Κορσική αλλά και ειδικά το Καρζέζε. Μαγεία.
Γς said
112:
Ναι, Καργκέζε στα Ελληνικά, Καρζέζ στα Γαλλικά (Cargèse la grecque).
physicist said
#113. — Καργησία το είχα διαβάσει κάπου. Πολλοί ντόπιοι, πάντως, άμα δουν ότι είσαι ξένος και δεν πολυκαταφέρνεις τα γαλλικά, χαίρονται και μετά ψοφάνε να σου μιλήσουν ιταλικά έτσι και τα κατέχεις κάπως καλύτερα.
Μιχάλης Νικολάου said
94,
Βασικά (στην κυριολεξία) συμφωνώ. Δηλαδή, βαθειά γνώση του αντικειμένου είναι αναγκαία, νομίζω, έστω αν και δεν είναι πάντα ικανή, για καλή διδασκαλία. Για το θέμα, υπάρχει και περίφημο πείραμα (The Doctor Fox Lecture: a paradigm of educational seduction)», που κάποιος ηθοποιός έκανε «μάθημα» ψυχιατρικής και ψυχολογίας, προχωρημένου μάλιστα επιπέδου, σε καμμιά 50ριά άτομα, χωρίς να έχει ιδέα για το αντικείμενο – απλώς έκανε μια ευχάριστη παρουσίαση. Οι αξιολογήσεις που πήρε από τους μαθητές ήταν εξαιρετικές! Το δε απίστευτο είναι πως πολλοί μαθητές συνέχισαν να πιστεύουν πως είχαν μάθει πολλά και χρήσιμα πράγματα ακόμα και μετά την αποκάλυψη του φιάσκου!
Καμμιά φορά σκέφτομαι τον ρόλο του stand-up professor…
Δύτης των νιπτήρων said
115: Ωραίος ο δόκτωρ Μύρων Φοξ, αλλά τι καλά να μας έδιναν και ένα παράδειγμα του λόγου του οι συγγραφείς!
spiral architect said
@94: Κι αν όμως έχει μεταδοτικότητα – χάρισμα, αλλά ταυτόχρονα είναι ημιμαθής – γνώση;
Εδώ έρχεται και κουμπώνει η (περιλάλητη τώρα τελευταία) αξιολόγηση.
Πως μετριέται η τελευταία;
physicist said
#115. — Μπράβο, Μιχάλη!
#117. — Πολύ μεγάλη κουβέντα η αξιολόγηση, Σπειροειδή, και δεν θάξερα ούτε από πού ν’ αρχίσω. Θάλεγα όμως ότι παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν να γίνει σωστά, έχεις κι ένα σωρό καραμπινάτες περιπτώσεις όπου ο άλλος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, που είναι αμελής, αδιάφορος, που έχει άγνοια κλπ. Διάολε, πρέπει να έχεις κάποιον τρόπο να διορθώσεις αυτή την κατάσταση.
spiral architect said
@118: Το ξέρω Φυσικέ, αλλά, κατά τη γνώμη μου, η οποιασδήποτε μορφής αξιολόγηση εμπεριέχει αδικίες. Δεν είναι μόνο τα τυπικά ακαδημαϊκά προσόντα, οι εξετάσεις ή τεστ, ή η προϋπηρεσία, είναι και το πόσο είσαι κατάλληλος γι’ αυτή τη θέση (την οποιαδήποτε θέση, π.χ σαν και αυτή του δασκάλου) και ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης, (ορισμός) όπως και το ποιος είναι ο αξιολογητής.
Προς θεού, δεν είμαι κατά της αξιολόγησης, τη φοβααμαι όμως γιατί με το κατάλληλο μανιπουλάρισμα μπορεί να στραφεί εναντίον του αξιολογούμενου.
(ο Μακιαβέλι στον Ηγεμόνα χρησιμοποιούσε συχνά την έκφραση «αξιοσύνη»)
physicist said
#119. — Η σωστή αξιολόγηση θέλει διασπορά ανάμεσα σε αρκετούς και ανεξάρτητους αξιολογητές, πολλή προσοχή και πολύ χρόνο, αν είναι να γίνει σωστά. Και πάλι δεν θα γλιτώσεις τις αδικίες αλλά να είναι τυχαίες, όχι στοχευμένες και συστηματικές.
Μιχάλης Νικολάου said
117,
Το ερώτημα είναι πράγματι βαθύ και καθόλα έντιμο.
Κατ’ αρχήν, κάθε μέτρηση έχει σφάλμα (θόρυβο).
Η αξιολόγηση είναι ακόμα πιο δύσκολη γιατί και δεν μπορείς να ποσοτικοποιήσεις (με έναν ή λίγους αριθμούς) τα πάντα (πχ, σεβασμό, γνώση ή – από την ερευνητική μου εμπειρία – τι μετράς για να είσαι σίγουρος πως έχεις παραγάγει ένα νόστιμο γαριδάκι!) και η σχέση αιτίου-αιτιατού είναι ασαφής και μπορεί να περιλαμβάνει σημαντική καθυστέρηση (πχ το αποτέλεσμα της διδασκαλίας στην μετέπειτα σταδιοδρομία του μαθητή – ή η αλλαγή θερμοκρασίας στο νερό του ντους όταν ανοίγεις απότομα το ρουμπινέ του ζεστού: Αχ, κάηκα!).
Αλλά ευσταθής διοίκηση ενός συστήματος είναι αδύνατη χωρίς μέτρηση, που είναι απαραίτητη για λήψη και εφαρμογή αποφάσεων με μηχανισμούς ανάδρασης – αλλιώς, στην τύχη και στα τυφλά. Γι αυτό η προσπάθεια θα πρέπει να επικεντρώνεται στην βελτίωση της αξιολόγησης, παρά στην κατάργησή της, που θα ήταν καταστροφική. Καθώς και στην εύλογη χρήση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης, με αποφυγή, πχ, λήψης αποφάσεων με υπερβολική σπουδή για περιπτώσεις που η επίπτωση του αιτίου στο αιτιατό εμφανίζεται μετά από καιρό (με το μαλακό το ρουμπινέ του ζεστού στο ντους!).
spiral architect said
@121: Σωστός! 🙂
ΛΑΜΠΡΟΣ said
119 – Για να αποφύγουμε την αδικία της αξιολόγησης, θα πρέπει να δεχτούμε την απίστευτη αδικία του συστήματος της επετηρίδας;
spiral architect said
@123:Ρε συ Λάμπρο, έγραψε κανείς εδώ για επετηρίδα;
ΛΑΜΠΡΟΣ said
Οχι μωρέ, απλώς ήθελα να πώ, οτι το μέχρι τώρα σύστημα είναι εντελώς άδικο, κυρίως για τα παιδιά, με τους δασκάλους που τους κάθονται. Ο Μιχάλης Νικολάου το έθεσε στην σωστή του βάση το θέμα, αλλα δεν το είχα διαβάσει.
gbaloglou said
111-114
Περί Καργησίας έχει γράψει ο Νικ Νικ, εδώ, εδώ, και εδώ — και ίσως και αλλού 🙂
Δημήτρης said
Ποιός λέει ότι ήταν κορυφή ο Λιαντίνης; Ο Χαρδαβέλας;
Ας μην παίρνουμε ως δεδομένα όλα όσα μας πλασάρουν τα ΜΜΕ.
Το ότι κάποιος διακατέχεται από έναν αντικληρικαλισμό παλαιάς κοπής
δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Άλλωστε πόσοι είναι οι «θεοσεβούμενοι»
πανεπιστημιακοί; Θα μου πείτε, ελλείψει άλλων ήταν κορυφή ο Λιαντίνης. Ενδεχομένως,
αλλά δεν έχουμε δει και άλλους να παίζουν σε βίντεο κ.λπ.
Χρειαζόμαστε σοβαρότητα και κριτική σκέψη, τουλάχιστον στο κονάκι του Σαραντάκου.
Δήμος said
Όταν μιλάτε για τον Λιαντίνη, καλό είναι να πλένετε το στόμα σας με μπενταντιν. Γιατί βλέπω πολύ μεγάλη εμπάθεια στο ιστολόγιο και δεν έχετε καταλάβει την τύφλα σας από Λιαντίνη. Με τα βιντεακια την έχετε βγάλει.