Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Ειδησάρια του 1942

Posted by sarant στο 10 Σεπτεμβρίου, 2019


Οι εφημερίδες είναι, εξ ορισμού, είδος εφήμερο. Μια παλιά εφημερίδα, έστω και μερικών ημερών, έχει χάσει πολλή από την αξία της, ιδίως σήμερα, στην εποχή της πληροφοριακής πλημμυρίδας. Αν βρούμε κάπου παρατημένη μια περσινή εφημερίδα μπορεί να τη φυλλομετρήσουμε για να σκοτώσουμε την ώρα μας αλλά δύσκολα θα βρούμε κάτι να μας απορροφήσει, εκτός ίσως από κάποιες επιφυλλίδες -που δεν υπάρχουν και σε όλες τις εφημερίδες.

Μια πολύ παλιά εφημερίδα, όμως, μια εφημερίδα ηλικίας 50 ή 100 χρόνων, έχει καποια αξία σαν αξιοπερίεργο. Η γλώσσα έχει αλλάξει αλλά κι η ζωή έχει αλλάξει: οι διαφημιστικές καταχωρίσεις πριν από 100 χρόνια ήταν εντελώς διαφορετικές από τις σημερινές (εδώ ένα κουίζ με παλιές διαφημίσεις που είχαμε κάνει πριν από μερικά χρόνια). Στις πολύ παλιές εφημερίδες η αξία των ειδήσεων έχει αντιστραφεί. Μπορεί να μην μας λέει τίποτα το όνομα του υπουργού που κατηγορείται για αυθαιρεσίες στο κύριο άρθρο, αλλά θα σταθούμε στο μονοστηλάκι που περιγράφει έναν κωμικό καυγά μεθυσμένων ή στη σύλληψη ενός πρωτότυπου απατεώνα.

Τώρα που υπάρχουν στο Διαδικτυο πολλά σκαναρισμένα σώματα παλιών εφημερίδων, πολλοί αντλούν τέρψη φυλλομετρώντας (να πω ‘ηλεφυλλομετρώντας’;) τις σελιδες τους. Δυο φίλοι, που γράφουν και περιστασιακά στο ιστολόγιο, ανεβάζουν κάθε τόσο στο Φέισμπουκ ή στο Τουίτερ περίεργα ευρήματα αλιευμένα από εφημερίδες του περασμένου και του προπερασμένου αιώνα.

Κι εμένα μ’ αρέσει να χαζεύω σώματα παλιών εφημερίδων. Τα αναδιφώ βέβαια και για πιο σοβαρούς σκοπούς, ας πούμε αναζητώντας τις συνεργασίες γνωστών λογοτεχνών. Η ύλη για τα πεζά του Βάρναλη που έχω εκδώσει, εννοώ τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις από το Παρίσι και από την ΕΣΣΔ και τους δύο τόμους χρονογραφημάτων (αναμένεται τρίτος στο τέλος του χρόνου, τα Συμποσιακά) είναι αντλημένη ακριβώς από παλιές εφημερίδες.

Τα χρονογραφήματα του Βάρναλη που δημοσιεύονταν την περίοδο της Κατοχής στην Πρωία έμπαιναν σχεδόν πάντοτε στην κάτω αριστερή γωνία της πρώτης σελίδας, σε δίστηλο. Την εποχή εκείνη όλες οι εφημερίδες έβγαιναν σε μεγάλο σχήμα, ενώ την περίοδο της Κατοχής, εξαιτίας των περιορισμών στο χαρτί, οι εφημερίδες τυπώνονταν σε μονόφυλλο, δύο σελίδες -πρώτη και… τελευταία. Ωστόσο χωρούσε πολλή ύλη σε αυτό το μονόφυλλο, συν τοις άλλοις επειδή έλειπε εντελώς η εγχώρια πολιτική.

Συχνά, για να συμπληρωθεί η δεύτερη στήλη του χρονογραφήματος του Βάρναλη, ο στοιχειοθέτης έβαζε ένα-δυο ειδησάρια στο τέλος, μετά την υπογραφή του ποιητή. Όταν έκοψα (ηλεκτρονικώς) τα χρονογραφήματα από τις σκαναρισμένες σελίδες, πήρα μαζί και τα ειδησάκια που συμπλήρωναν το ορθογώνιο.

Πολλά από αυτά τα ειδησάκια ήταν ειδήσεις από το εξωτερικό, που βέβαια παρουσίαζαν τα πράγματα όπως σύμφερε τους ναζιστές καταχτητές: προβλήματα στην Αγγλία, επισκέψεις πολιτικών από χώρες-δορυφόρους στο Βερολίνο, αστρονομικές απώλειες των Ρώσων στο ανατολικό μέτωπο. Κάποιες όμως άλλες μικροειδήσεις δίνουν εικόνες από τη ζωή στην καταχτημένη Ελλάδα, κυρίως την Αθήνα.

Διάλεξα μερικά τέτοια ειδησάκια, όλα από το έτος 1942, και θα τα παρουσιάσω στο σημερινό άρθρο. Σημειώνω πως δεν σταχυολογώ την ειδησεογραφία γενικώς αλλά (με μια εξαίρεση) μόνο τα ειδησάκια που βρίσκονταν κάτω από το καθημερινό χρονογράφημα του Βάρναλη. Εκτός μονοτονικού, διατηρώ την ορθογραφία. Παραθέτω με χρονολογική σειρά.

Οι μποναμάδες του δήμου

Εις όσας ενορίας δεν διενεμήθησαν την 1ην του νέου έτους οι μποναμάδες του δημάρχου Αθηναίων θα διανεμηθούν σήμερον Κυριακήν και μετά την θείαν λειτουργίαν από τας ειδικάς επιτροπάς. Μέχρι τούδε πολλαί χιλιάδες πτωχών παιδιών έλαβον το πακέττο του μποναμά σε σύκα, σταφίδες και άλλους ξηρούς καρπούς. Επίσης, τα απορώτερα παιδιά έλαβαν παιγνίδια και ενδύματα.

(4.1.1942)

* Σιδηρόδρομος με ξύλα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 12 (του ανταποκριτού μας). Αι δοκιμαί διά την κίνησιν του τοπικού συρμού Σταυρού – Χαλκιδικής διά ξυλανθράκων και καυσοξύλων γενόμεναι χθες εστέφθησαν υπό επιτυχίας. Η απόστασις Σταυρού – Σαρακλή εκαλύφθη εντός 6 ωρών υπό ατμαμάξης εχούσης 8 βαγόνια, εκ των οποίων τα 2 μετέφερον την απαραίτητον διά την διαδρομήν καύσιμον ύλην.

(13.1.1942)

[Εδώ βλέπω ότι επρόκειτο για γραμμή φτιαγμένη στον πρώτο πόλεμο απο τους συμμάχους, μήκους 66 χιλιομέτρων. Δεν βρήκα πώς λέγεται σήμερα το Σαρακλή, ίσως Ηράκλειο]

* Οι καθηγηταί γυμνασίων

Εκ του υπουργείου της Παιδείας ανεκοινώθη ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί της Μέσης Εκπαιδεύσεως επιτρεπεται να απομακρυνθούν των θέσεών τους εφ’όσον τακτοποιήσουν τας γραφικάς εργασίας του σχολείου των, από 1ης Μαρτίου μέχρι της παραμονής της ενάρξεως των μαθημάτων, ήτοι της 11ης Απριλίου.

(13.2.1942)

* Η συσκότισις των φώτων

Το Ιταλικόν Φρουραρχείον ανακοινοί, ότι η συσκότισις των φώτων διά τον μήνα Μάρτιον άρχεται από της 19.30 (7.30 μ.μ.) και λήγει την 5.30 πρωινήν.

(1.3.1942)

* Σύλληψις φαρμακοποιού

Κατόπιν εντολής του παρά τη αστυνομικη διευθύνσει αγορανομικού ανακριτού Φλωράκη, συνελήφθη ο επί της οδού Λυκούργου φαρμακοποιός Βαγενάς, επί αρνήσει πωλήσεως φαρμάκων.

(18.3.1942)

* Η πώλησις του οίνου

Δι’ αγορανομικής διατάξεως ορίζεται ότι επιτρέπεται ποσοστόν κέρδους επί της πωλήσεως του οίνου παρά των εστιατορίων, οινομαγειρείων κλπ. καθοριζόμενον ως κάτωθι: διά τα κέντρα πολυτελείας 60%, Α’ κατηγορίας 50%, Β’ κατηγορίας 45%, Γ’ 40%, Δ 40%. Το ανωτέρω ποσοστόν κέρδους προστίθεται εις την τιμήν πωλήσεως οίνου, την καθοριζομένην εκάστοτε δι’ αγορανομικής διατάξεως. Επίσης ορίζεται υποχρεωτική πώλησις, παρά των ανωτέρω, οίνου εις το κοινόν μέχρι μιας οκάς κατά οικογένειαν και από της 11-13 μ.μ. ώρας.

(22.3.1942)

* Αυστηραί ποιναί εις τους έχοντας πλείονα δελτία άρτου

Ο κ. υπουργός του Επισιτισμού ανεκοίνωσε χθες ότι δεν πρόκειται να δώση παράτασιν της προθεσμίας δηλώσεως των κατεχόντων περισσότερα του ενός δελτία άρτου. Μετά την παρέλευσιν της 10ημέρου προθεσμίας θ’ αρχίση κατά συνοικίαν ο έλεγχος, οι τυχόν δε ανακαλυφθησόμενοι ως κατέχοντες περισσότερα του ενός δελτία άρτου θα παραπέμπωνται αμέσως εις το Αγορανομικόν Δικαστήριον και θα δικάζωνται βάσει του δημοσιευθέντος ήδη Ν.Δ. το οποίον διά τας παραβάσεις ταύτας προβλέπει, εκτός των άλλων ποινών, και την ποινήν του θανάτου.

(9.4.1942)

* Ογδοηκοντούτης γατοσφαγεύς

Υπό οργάνων της Αγορανομίας συνελήφθη ο Γ. Παναγιωτίδης, ετών 81, διότι είχε σφάξει μίαν γάταν και αφού την εξέδαρε προσεπάθει να την πωλήση ως αμνόν τού γάλακτος.

(21.4.1942)

* Απαγορεύεται η έκθεσις τροφίμων εις βιτρίνας

Εξεδοθη αστυνομική διάταξις, διά της οποίας απαγορεύεται απολύτως η έκθεσις παντός είδους τροφίμων, εψημμένων ή μη, ποτών πολυτελείας, ηδυπότων κλπ. ως και παντός είδους προϊόντος ζαχαροπλαστικής εις τας προς το μέρος της οδού προθήκας των καταστημάτων και δημοσίων κέντρων και γενικώς η έκθεσις των τοιούτων ειδών εις μέρη ορατά έξωθεν του καταστήματος. Της ανωτέρω απαγορεύσεως εξαιρούνται τα παντός είδους λαχανικά, αι οπώραι και οι ξηροί καρποί.

(23.4.1942)

* Σταφίς διά τους τραυματίας

Ανακοινούται εις άπαντα τα μέλη της Ενώσεως Τραυματιών Αθηνών, ότι από σήμερον Τετάρτην, 13ην Μαΐου 1942 άρχεται νέα διανομή σταφίδων εις το εδωδιμοπωλείον «Σαντράλ» ανά 1 οκάν κατ’ άτομον. Σταφίδα θα λάβουν άπαντα τα εγγεγραμμένα μέλη της Ενώσεως, ήτοι οι από αριθμ. μητρώου 1-3790, βάσει των κουπονίων 95 και 96 του δελτίου άρτου και τροφίμων της Ενώσεως. Η αριθμητική σειρά της διανομής, τηρηθησομένη αυστηρώς, θα είνε η εξής: Τετάρτη 2701-3200, Πέμπτη 3201-3790, Παρασκευή 1-600, Σάββατον 601-1200, Δευτέρα 1201-2200, Τριτη 2201-2700.

(13.5.1942)

* Έπαθεν ηλεκτροπληξίαν

Ο εξ Αμπελακίων της Σαλαμίνος 16ετής Απόστ. Παπαπαναγιώτου, ταξιδεύων από Πειραιώς εις Πέραμα επί της στέγης ενός τροχιοδρομικού οχήματος, υπέστη ηλεκτροπληξίαν. Το πτώμα του μετεφέρθη εις το νεκροτομείον Πειραιώς.

(26.5.1942)

* Επώλει ίππειον κρέας

Υπό οργάνων του τμήματος Αγορανομίας συνελήφθη ο Μιχ. Καρακωνσταντής, διότι περιέφερεν προς πώλησιν 4 οκάδας ιππείου κρέατος ακαταλλήλου προς βρώσιν, εμφανίζον αυτό ως βόειον τοιούτον.

(28.5.1942)

* Επώλουν πλατανοφυλλα για τσάϊ

Ο αγορανομικός ανακριτής κ. Ζαχαρακόπουλος, συνεχίζων τας ανακρίσεις του διά την γνωστήν απάτην της πωλήσεως τριμμάτων πλατανοφύλλων ως τεΐου εντός πολυτελών κυτίων συνέλαβε και έτερον μέλος της σπείρας των περιέργων αυτών βιομηχάνων, τον Δ. Τσιφλήν. Ως γνωστόν την όλην επιχείρησιν διηύθυνε η Χαρ. Πορίτη, ιδιοκτήτρια πολυκατοικίας, εντός της οποίας κατεσκευάζοντο τα κυτία. Κατά τον τρόπον αυτόν είχον εξαπατηθή πλείστοι Αθηναίοι, οι οποίοι επλήρωνον αδρότατα διά ν’αγοράζουν κυτία με πλατανόφυλλα.

(3.7.1942)

* Σύλληψις εκβιαστών

Κατόπιν πολυημέρου παρακολουθήσεως συνελήφθη υπό οργάνων της Ασφαλείας σπείρα αποτελουμένη εκ των Κεφαλέα, Ιερέα και Νικητέα, οίτινες εισερχόμενοι εις τας οικίας διαφόρων ευπόρων και κατά προτίμησιν λαχανοκηπουρών, εξεβίαζον τούτους και ελάμβανον παρ’ αυτών διάφορα χρηματικά ποσά. Το συνολικόν ποσόν των «αφαιμάξεων» τούτων υπολογίζεται εις 15.000.000 δρχ.

[Αν έγραφε κάποιος μυθιστόρημα και είχε σπείρα με τέτοια ονόματα θα του ελεγαν ότι υπερβάλλει. Όσο για τη λεία των εκβιαστών, δεν είναι αμελητέα -ακόμα δεν έχει αρχίσει ο καλπάζων πληθωρισμός. Θα δείτε πιο κάτω δελτίο τιμών].

(15.7.1942)

* Σύλληψις πλαστογράφου

Υπό οργάνων του 16ου αστυνομικού τμήματος συνελήφθη ο Κ. Παπαδογιάννης, διότι πλαστογραφήσας την υπογραφήν αγορανομικού υπαλλήλου ελάμβανε 12 μερίδας άρτου ημερησίως. Ο συλληφθείς παρεπέμφθη εις τον επίτροπον του αγορανομικού δικαστηρίου.

(25.7.1942)

* Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Η Διεύθυνσις Τύπου και Ραδιοφωνίας καθιστά γνωστόν, ότι κατόπιν κυβερνητικής αποφάσεως και δυνάμει του Ν.Δ. 1092 του 1938, από της προσεχούς Δευτέρας 17ης Αυγούστου αι εφημερίδες θα πωλούνται προς 30 δραχμάς κατά φύλλον. Παρακαλείται το αναγνωστικόν κοινόν να έχη υπ’ όψιν του, ότι εν ουδεμιά περιπτώσει θα επιτραπή η πώλησις των εφημερίδων εις τιμήν μεγαλυτέραν της ως ανωτέρω καθοριζομένης. Πάσα δε καταστρατήγησις εκ μέρους εφημεριδοπωλών ή περιπτερούχων θέλει επισύρει την λήψιν μέτρων εναντίον αυτών.

(Εκ της Γενικής Διευθύνσεως Τύπου και Ραδιοφωνίας)

(14.8.1942)

* Αι τιμαί των λαχανικών από 7-13/9/42

[Δεν θα το αντιγράψω, το βλέπετε εδώ.]

(9.9.1942)

* Ζητούνται κοινοί εργάται

Το γραφείον ευρέσεως Εργασίας (οδός Τοσίτσα 1, υπουργείον Εργασίας) ζητεί επειγόντως κοινούς εργάτας δι’ εργασίαν εις Μαλακάσαν. Εις τους εργαζομένους θα χορηγούνται ημερησίως δύο γεύματα, 120 δρ. άρτου και λίαν ικανοποιητικόν ημερομίσθιον. Η πρώτη αποστολή θα αναχωρήση την προσεχή Πέμπτην 9ην πρωινήν εκ του Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας. Εγγραφαί καθ’ εκάστην από 9-1 εις την ανωτέρω διεύθυνσιν.

(18.8.1942)

* Λυμεώνες συνεταιρισμών

Υπό αγορανομικών οργάνων συνελήφθησαν οι εκπρόσωποι των συνεταιρισμών ατυχησάντων εμπόρων Πειραιώς και Εργατών Τύπου Αθηνών, διότι παραλαμβάνοντες λαχανικά εκ του παρακρατήματος επώλουν ταύτα εις την αγοράν, αντί να τα διανείμουν εις τα μέλη των συνεταιρισμών των.

(25.8.1942)

* Η τιμή πωλήσεως των εφημερίδων

Υπό του Προέδρου της Κυβερνήσεως υπεγράφη απόφασις καθ’ ήν, συνωδά τω άρθρω 1 παράγραφος 2 του υπ’ αριθ. 791/1941 νομοθετικού διατάγματος, από της 8ης Δεκεμβρίου 1942 η κατά φύλλον τιμή πωλήσεως των εν τη Επικρατεία εκδιδομένων ημερησίων εφημερίδων ορίζεται εις δραχμάς (100) εκατόν. Κατ’ αναλογίαν προς την τιμήν ταύτην κανονίζονται εφεξής και αι συνδρομαί.

[Τα πρώτα πηδηματάκια του πληθωρισμού. Μέσα σε 4 μήνες, η τιμή των εφημερίδων από 30 δρχ. αυξάνεται σε 100]

(8.12.1942)

* Το άνοιγμα των καταστημάτων

Κατόπιν ειδικής αδείας των αρμοδίων Ιταλικών Αρχών, άπαντα τα καταστήματα δύνανται να παραμένωσιν ανοικτά και κατά τας απογευματινάς ώρας από σήμερον μέχρι της 1ης Ιανουαρίου συμπεριλαμβανομένης, με περιωρισμένην χρήσιν ηλεκτρικού ρεύματος.

* Και τελειώνω με μια μικρή αγγελία, από το φύλλο της 14.4.1942, που κατ΄εξαίρεση τη βρήκα στη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας.

Κυρία Παριζιάνα κάνει μαθήματα γαλλικών έναντι πλήρους γεύματος, ενώ πουλιέται οικόπεδο στην Καλλιθέα ή ανταλλάσσεται με τρόφιμα.

Και βέβαια το καφεκοπτείο αλέθει σιτάρι και κριθάρι. Καταλάβατε γιατί οι γονείς μας και οι παππούδες μας, που πέρασαν Κατοχή, είχαν τέτοια στάση απέναντι στα τρόφιμα.

 

151 Σχόλια to “Ειδησάρια του 1942”

  1. leonicos said

    Σήερα εἰμαι εδώ

  2. leonicos said

    Λυκούργου φαρμακοποιός Βαγενάς

    Το φαρμακείο Βαγενά επί της Λυκούργου υπήρχε μέχρι των (νέων) ημερών μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακομα

  3. leonicos said

    προσεπάθει να την πωλήση ως αμνόν τού γάλακτος

    ως κόνικλον ή λαγωόν να το πιστέψομεν. αλλά ωε αμνόν…. τεραστία θα ήτο η γαλή

  4. Γς said

    Καλημέρα

    Εφημερίδα

    Και ήταν απαραίτητη στο μηχανάκι αλλά και στο περπάτημα τους άγριους τότε χειμώνες που βγάζαμε και χιονίστρες από το φτωχικό μας σιτηρέσιο

    Την διπλώναμε και την βάζαμε στο στήθος μας κατάσαρκα μέσα στη μπλούζα
    Και κράταγε το κρύο…

  5. leonicos said

    ιππείου κρέατος ακαταλλήλου προς βρώσιν

    σήμερα το τρώνε εις τας Ευρώπας

  6. leonicos said

    Ρε Γς

    και τότε μεγάλος ησουνα; Εγώ το 42 ήμουν ακόμα στην οσφύν του πατρός μου. Τι 44 βγήκα εκ της κοιλίας της μητρός μου

  7. Γς said

    6:

    Δεν είχα διαβάσει το άρθρο να δω ότι ασχολείται με την κατοχή

  8. Γς said

    6:
    >Το 44 βγήκα εκ της κοιλίας της μητρός μου

    Κι εγώ τα Γουσούγεννα 2 Ιουνίου 1944

    Εσύ; Για να ξέρουμε

  9. επί αρνήσει πωλήσεως φαρμάκων: γιατί;
    διαφόρων ευπόρων και κατά προτίμησιν λαχανοκηπουρών: πολύ χαρακτηριστικό κι αυτό…

  10. Aghapi D said

    Σχεδόν έναν αιώνα νωρίτερα:
    https://paligenesia.parliament.gr/page.php?id=21020

  11. Γιάννης Ιατρού said

    Καλημέρα,

    Νίκο, πολύ ωραίο το σημερινό. Βάζει και σε σκέψεις …
    Οι τιμές πολλών λαχανικών είναι αρκετά συγκρίσιμες με τις σημερινές!

    ΥΓ: «Κεφαλέα, Ιερέα και Νικητέα» , λοιπόν μάλλον «Βορειοηπειρώτες» 🙂 🙂 🙂 θα ήσαν με τέτοια ονόματα!

  12. sarant said

    Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

  13. Νέο Kid said

    Ογδοηκοντούτης γατοσφαγεύς

    Υπό οργάνων της Αγορανομίας συνελήφθη ο Γ. Παναγιωτίδης, ετών 81, διότι είχε σφάξει μίαν γάταν και αφού την εξέδαρε προσεπάθει να την πωλήση ως αμνόν τού γάλακτος.

    Ως αμνόν! ?? Μα τι γάτα ήταν αυτή ? Πούμα? Μάλλον για κουνέλι την πήγαινε ο πατριώτης …, οπότε πρόκειται για περίφημο fake news που θ’άλεγε κι ο Δόναλδ Τραμβ (μήν είμαστε και βαρβάροι, είπαμε!)

  14. Λοζετσινός said

    Καλημέρα σας

    6–,8

    Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας

    …για να αναγγελθεί ότι ο νέος πρίγκιπας ήταν αγόρι

    Γεννήθηκε το απόγευμα της 2ας Ιουνίου 1940 στα Ανάκτορα του Παλαιού Ψυχικού. Γονείς του ήταν ο πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας, αδελφός και διάδοχος του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου Β΄, και η πριγκίπισσα της Ελλάδας, του Αννοβέρου, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας Φρειδερίκη. Την ημέρα της γέννησής του ρίφθηκαν 101 κανονιοβολισμοί από το λόφο του Λυκαβηττού, όπως συνηθιζόταν για να αναγγελθεί ότι ο νέος πρίγκιπας ήταν αγόρι.
    Από τη Βικιπαίδεια

  15. Alexis said

    Καλημέρα.
    Μερικές σύντομες παρατηρήσεις:

    1. Όλοι οι παραβάτες ονοματίζονται κανονικότατα και φόρα παρτίδα. Καμία σχέση με σήμερα όπου διαβάζουμε διάφορα ωραία του τύπου «ο 38χρονος», «η 42χρονη», «ο φερόμενος ως δράστης» κλπ. Άραγε θυμάται κανείς από πότε εφαρμόστηκε στην Ελλάδα η νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων που απαγορεύει τη δημοσίευση ονομάτων;

    2. Μεγάλο θράσος είχε ο γατοσφαγεύς. Γάτα για αρνί γάλακτος!

    3. Ποινή θανάτου για «τους έχοντας πλείονα δελτία άρτου»! Μπρρρ…

    4. Δεν ήξερα ότι οι αντράκλες πουλιόντουσαν σε μανάβικα, λαϊκές κλπ. Βέβαια στην Κατοχή τα πάντα θα μπορούσαν να πουληθούν για φαγώσιμα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα το εξαιρετικό αυτό χορτάρι ήταν περιφρονημένο και σχεδόν άγνωστο στο πλατύ κοινό, τροφή κυρίως για τα κουνέλια, τα γουρούνια κλπ. Σήμερα είναι πάλι της μόδας και έχει γίνει και γκουρμέ 😊

  16. sarant said

    15 Θα είναι κάπου 15 χρόνια που αρχίσαμε να βλέπουμε τα «ο 38χρονος» κτλ. Αρχές αιώνα θα έλεγα.

  17. Jiannis Xristopulos said

    * Αυστηραί ποιναί εις τους έχοντας πλείονα δελτία άρτου (9.4.1942)

    Τότε σ΄αυτόν τον απατεώνα ποιά ποινή αντιστοιχούσε : τρεις εις θάνατον;

    Το θέμα δεν είναι μόνο η πράξη του, αλλά και το οτι κοκορεύεται καθώς και για πολλές άλλες τέτοιες απατεωνιές, (ένας θεός ξέρει πόσες ακόμα) που δεν έχει ομολογήσει δημοσίως (γιατί ιδιωτικώς θα ήταν η υπερηφάνεια και το καύχημα του).
    Θυρεός και οικόσημο

  18. Alexis said

    #16: Ναι επί Σημίτη σα να θυμάμαι κι εγώ ότι είχε γίνει ο σχετικός ντόρος με τα προσωπικά δεδομένα…

  19. Jiannis Xristopulos said

    17
    …τρις εις θάνατον

  20. Νέο Kid said

    Καλά ,το ότι η Αγορανομία λειτουργούσε κανονικότατα μεσούσης της Κατοχής… με εξέπληξε τα μάλα!

  21. Πέπε said

    Δεν ξέρω μέχρι ποια ηλικία/μέγεθος είναι γάλακτος ένα αρνί, αλλά πάντως το νεογέννητο δεν είναι μεγαλύτερο από γάτα. (Βέβαια, το σφάζουν τόσο μικρό; …)

    Η δημόσια έκθεση τροφίμων γιατί απαγορευόταν; Για να μην τα κλέβουν; Για να μη σκανδαλίζεται ο κόσμος; Άλλο;…

    Πάντως το οικόπεδο που ανταλλάσσεται με τρόφιμα είναι το συγκλονιστικότερο όλων.

  22. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Σιδηρόδρομος με ξύλα /Σταυρός-Σαρακλή (Σ.Σ)
    >>Δεν βρήκα πώς λέγεται σήμερα το Σαρακλή
    Περιβολάκι βρήκα το Σαρακλή στη λεζάντα κάτω από μια φωτό στο παρακάτω εκτεταμένο άρθρο:

    «Μετά τη λήξη του Α’ παγκοσμίου πολέμου και την αποχώρηση των συμμάχων, οι σιδηροδρομικές γραμμές επί του ελληνικού εδάφους περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο με την υπ’ αριθ. 68109 από 2-5-1920 απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνίας ανέθεσε την εκμετάλλευση του τμήματος της γραμμής Σαρακλή-Σταυρού στους ΣΕΚ/ΟΣΕ. Η εκμετάλλευσή του άρχισε το Μάρτιο του 1921. Σε τούτη τη στενή γραμμή των 61 μιλίων το τρένο του Σταυρού έζησε και συμπορεύτηκε με τη ζωή των κατοίκων της περιοχής μέχρι το βράδυ της 16ης Αυγούστου 1947, οπότε έπαψε η εκμετάλλευσή του, κατόπιν σχετικής εγκρίσεως του Υπουργείου Μεταφορών και με σύμφωνο γνώμη του ΓΕΣ.

    Εικ. 5. Η περιοχή του σιδηροδρομικού κόμβον κοντά στο χωριό Καβαλάρι (σε πρώτο πλάνο) και Περιβολάκι (Σαρακλή). »

    Πολύ ωραία κείμενα,φωτό και χάρτες της παριοχής-εποχής
    http://emphemeralness64.rssing.com/chan-53765193/all_p789.html


    Εκφόρτωση στην αποβάθρα του Σταυρού, Ιούλιος 1916.
    Περιγράφεται η κατασκευή της αποβάθρας σε 2,5 μήνες.

  23. Πέπε said

    > > Δεν βρήκα πώς λέγεται σήμερα το Σαρακλή (Sarant)

    Ίσως είναι θέμα αρχής να μην ανατρέχεις στον Λιθοξόου, Νίκο; Γιατί πάντως αυτός παρέχει μεγάλες λίστες μετονομασιών. Τον βρίσκω σιχαμερό μεν, αλλά νομίζω ότι, σε επίπεδο πρωτογενούς πληροφορίας, είναι αξιόπιστος.

    Ή κοίταξες και δεν το έχει;

  24. Georgios Bartzoudis said

    (α) «Αι δοκιμαί διά την κίνησιν του τοπικού συρμού Σταυρού – Χαλκιδικής διά ξυλανθράκων και καυσοξύλων γενόμεναι χθες εστέφθησαν υπό επιτυχίας. Η απόστασις Σταυρού – Σαρακλή εκαλύφθη εντός 6 ωρών…. [….Δεν βρήκα πώς λέγεται σήμερα το Σαρακλή, ίσως Ηράκλειο]»
    # Μάλλον πρόκειται για το Αρακλή=Ηράκλειο Λαγκαδα

    (β) Κατά τα λοιπά αυτό δεν ήταν κατοχή αλλά …γαργάλημα! Ας δουν, χαμουτσήδες τινές, τί σημαίνει κατοχή βουλγαρική εν Σέρραις και εν έτει 1941 (το 1942 τα ίδια, υψωμένα …στον κύβο!). Αντιγράφω από βιβλίο του συμπατριώτη Γιαννογλούδη:
    – Στις 9 Μαΐου ειδοποιήθηκε ο Μητροπολίτης Σερρώνότι [ότι] πρέπει από τις εκκλησίες να απαλειφθούν οι Ελληνικές επιγραφές και να αντικατασταθούν από Βουλγαρικές, συγχρόνως δε ότι εφεξής η λειτουργία θα γίνονταν στη βουλγαρική γλώσσα και θα μνημονεύεται ο Βασιλεύς Βόρις και ο Βούλγαρος έξαρχος. Σταμάτησε η αποστολή εφημερίδων της Θεσσαλονίκης.
    – Την 10η Μαΐου εκδόθηκε διαταγή απαλοιφής όλων των Ελληνικών επιγραφών και
    αντικατάστασή τους από Βουλγαρικές, τα δε ονόματα των καταστηματαρχών απαραιτήτως έπρεπε να φέρουν τη βουλγαρική κατάληξη «ωφ».
    – Την 15η Μαΐου συνελήφθηκε και φυλακίσθηκε στα Σέρρας από τους Βουλγάρους ο τ.Νομάρχης Μπόνης αναιτίως, με μόνο σκοπό να διασυρθεί το Ελληνικό γόητρο και να τρομοκρατηθεί ο πληθυσμός.
    – Την 3η Ιουνίου εκβιάσθηκε ο Μητροπολίτης Σερρών να υπογράψει αίτηση οικειοθελούς αναχωρήσεως, απελάθηκε δε μετά δύο μέρες. Επίσης σταδιακά απελάθησαν και οι Έλληνες ιερείς.
    – Την 11η Ιουνίου εκδόθηκε διαταγή ν’ αποσυρθούν της κυκλοφορίας τα άνω των 100 δραχ. Ελληνικά χαρτονομίσματα και να κατατεθούν αυτά στη βουλγαρική Τράπεζα και ακολούθως θα αποσύρονταν και τα υπόλοιπα.
    – Την 13η Ιουνίου εκδόθηκε διαταγή κατά την οποία καθένας ώφειλε να υπογράψει δήλωση ότι δεν κατέχει όπλα ή άλλα στρατιωτικά είδη, εάν δε τυχόν βρεθούν αυτά στο σπίτι, στην αυλή ή στον αγρό του, να δέχεται εκ των προτέρων αδιαμαρτυρήτως την ποινή του θανάτου.
    – Την 21 Ιουνίου πριν ξημερώσει αποκλείσθηκαν όλοι οι δρόμοι των Σερρών από στρατιωτικά αποσπάσματα, απαγορεύθηκε κάθε κίνηση και έγιναν λεπτομερέστατες έρευνες σε κάθε σπίτι για ανεύρεση όπλων.
    [Προσθέτω ότι οι καταφεύγοντες στην γερμανοκρατούμενη ζώνη, δυτικά του Στρυμόνα, έλεγαν ότι έφταναν στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ!]

  25. Πέπε said

    > > οι εκπρόσωποι των συνεταιρισμών ατυχησάντων εμπόρων Πειραιώς και Εργατών Τύπου Αθηνών

    !!!

    Να μια λεπτομέρεια που δεν είχα παρατηρήσει στην πρώτη ανάγνωση.

    > > (sejour de ro_a_)

    Τι γράφει εδώ; (Φττυπία αγγελίας για τη γαλλίδα δασκάλα)

  26. atheofobos said

    Κι εμένα μ’ αρέσει να χαζεύω σώματα παλιών εφημερίδων.

    Και μένα!
    Μεταξύ αυτών των ευρημάτων που έχω ανακαλύψει στις παλιές εφημερίδες είναι και οι διαφημίσεις
    Η ΖΩΗ ΤΗΝ 10ΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
    http://atheofobos2.blogspot.com/2009/10/10-50.html
    Β΄ΜΕΡΟΣ-Η ΖΩΗ ΤΗΝ 10ΕΤΙΑ ΤΟΥ 50 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
    http://atheofobos2.blogspot.com/2009/11/10-50.html

    Καταλάβατε γιατί οι γονείς μας και οι παππούδες μας, που πέρασαν Κατοχή, είχαν τέτοια στάση απέναντι στα τρόφιμα.

    Οι γονείς μου δεν μπορούσαν να πετάξουν ψωμί ακόμα και όταν είχε ξεραθεί! Το φύλαγαν σε ένα συρτάρι μπας και το χρησιμοποιήσουν κάποτε σε μπιφτέκια!
    Σχετικά με τον πληθωρισμό στο αρχείο του πατέρα μου βρήκα ένα σημείωμα που είχε κρατήσει από εκείνη την εποχή με τις τιμές διαφόρων προϊόντων στο τέλος της κατοχής.
    Μια χρυσή λίρα είχε 140-160 τρισεκατομμύρια δραχμές ,δηλ αριθμητικώς 140.000.000.000.000 !!
    Ένα αυγό 1.750.000.000.000 ενώ στην φτήνια ήταν ένα πορτοκάλι γιατί έκανε μόνο 400.000.000.000 !

    Γράφει μετά από πολλά χρόνια αργότερα πίσω από αυτό το σημείωμα με χιούμορ:
    Ευτυχισμένος !!! καιρός!!! Ζήσαμε σαν super Ωνάσηδες. Ούτε καταδεχόμαστε να συζητάμε για χιλιάδες, δηλαδή μονόλεπτα.
    Από το ποστ μου, από όπου είναι και φωτογραφία
    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    http://atheofobos2.blogspot.com/2010/02/blog-post_28.html

  27. Αντώνης Θαλασσέλης said

    Εντυπωσιακά και ενημερωτικά τα Ειδησάρια του 1942 επί της κατοχής

  28. Γς said

    Οι Γερμανοί ξανάρχονται Βασίλης Λογοθετίδης

    Τι κρέας είναι αυτό ρε Ζήση;

    Πού το βρήκες αυτό το κρέας ρε Ζήση;

    Που είναι ο Φλοξ ρε Ζήση;

  29. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Καλημέρα!
    Ωραία, αλλά πολλά μαζεμένα τα σημερινά! (Θα μου πεις, διαλέγουμε και παίρνουμε…)

    Από πρόχειρο γκούγλισμα!
    ’’Σαρακλή : σύνθετη ονομασία από την ένωση των ονομάτων των δύο χωριών Σαράτς και Αρακλί.’’
    ’’Την άνοιξη 1917 η γραμμή αυτή, κανονικού εύρους, επεκτάθηκε μέχρι το Περιβολάκι (Σαρακλή) πολύ κοντά στο Λαγκαδά’’

  30. spiridione said

    9. Προφανώς θα εννοεί ότι ο συγκεκριμένος έκανε εισαγωγές κάποιων φαρμάκων και αρνούνταν να τα διαθέσει σε άλλα φαρμακεία. Κάπου διάβασα ότι ο Βαγενάς έκανε την εισαγωγή της πενικιλίνης (αργότερα βέβαια)
    http://www.rizopoulospost.com/radiofwna-penikilinh-notes-kai-nero-sthn-metapolemikh-athna/

  31. venios said

    «Κεφαλέα, Ιερέα και Νικητέα»: τα εις -εας και εις -ακος είναι φίνος μανιατάκος, τα εις -οπουλος και -πουλος είναι μπάσταρδος και μούλος.

  32. Οι ντόπιοι το λένε Αρακλί (επίσημα Ηράκλειο). Το Περιβολάκι είναι διπλανό χωριό.

  33. gpoint said

    Ωραίο άρθρο !

    Στην πλ. Κάννιγγος κοντά διώροφο πουλήθηκε για ένα τενεκέ λάδι την κατοχή, μου έλεγε ο πατέρας μου

  34. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    22 Α μπράβο!

    23 Δεν το βρήκα. Ο Λιθοξόου είναι πράγματι πολύτιμος σε αυτά.

    24α Το Ηράκλειο σκέφτηκα κι εγώ, αλλά δεν το έβρισκα στον χάρτη. Αυτό είναι, μπράβο.

    25 10 ans, δέκα χρόνια έμεινε στο Παρίσι

  35. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Περιβολάκι λέμε το Σαρακλή! σχ.22
    κι εδώ
    http://sidirodromikanea.blogspot.com/2011/10/blog-post_16.html

  36. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    35 » Την άνοιξη 1917 η γραμμή αυτή. κανονικού εύρους, επεκτάθηκε μέχρι το Περιβολάκι (Σαρακλή) πολύ κοντά στο Λαγκαδά, για τις επισιτιστικές ανάγκες του Στρατού, με γεωργικά προϊόντα από τον εύφορο κάμπο του Λαγκαδά.»

  37. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    «Τί έκανες στον πόλεμο, Θανάση;»Ίσως η καλύτερη ταινία του Βέγγου και αριστούργημα η ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο για την γατούλα που σφάχτηκε από τον ταβερνιάρη και σερβιρίστηκε ως κουνέλι στους μαυραγορίτες.. 🙂

  38. atheofobos said

    Σε σχέση με τα ονόματα, ο πατέρας μου έλεγε γελώντας, μια ιστορία από τα παιδικά του χρόνια στο Καρπενήσι.
    Μια μέρα ο αγροφύλακας,που δεν ήταν από εκεί, έπιασε μερικά παιδιά που έκλεβαν φρούτα.
    Τα παρέταξε στην σειρά και τους ρώτησε πως τα λένε. Οταν όμως αυτά του απάντησαν τσαντίστηκε, γιατί νόμιζε πως τον κορόιδευαν!
    Τα έλεγαν(με τη τοπική προφορά χωρίς τα φωνήεντα στην παρένθεση)
    Τσώνης, Τσ(ι)ώλης, Τσ(ι)μέκας, Φ(υ)σέκας και Κουμπούρας!

  39. spyridos said

    22 -23 -24 κτλ

    Σύμφωνα με τον Λιθοξόου

    Αρακλή —-> Ηράκλειο
    Σαράτσι —> Περιβολάκι

    και σε πολλά άλλα είναι πολύτιμος ο Λιθοξόου

  40. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Το Περιβολάκι της επαρχίας Λαγκαδά
    Ιστορία- Εκπαίδευση- Παραδόσεις
    ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

    Σημαντικό ρόλο στην οικονομική άνθηση και ευημερία του χωριού φέρεται να διαδραμάτισε και η λειτουργία μιας μικρής σιδηροδρομικής γραμμής Ντεκοβίλ (πλάτος γραμμής 0,60 μ.) Σαρακλί * – Σταυρού.

    * Σαρακλή : σύνθετη ονομασία από την ένωση των ονομάτων των δύο χωριών Σαράτς και
    Αρακλί

    Click to access GRI-2013-10300.pdf

  41. sarant said

    38 Yπάρχει ιστορικό ανέκδοτο με ταγματάρχη Καρδερίνη που του παρουσιάστηκαν έφεδροι αξιωματικοί Γάτος, Κάβουρας και Λαγός και τους τιμώρησε θεωρώντας πως του κάνουν πλάκα.

  42. spyridos said

    33. Πόσες τέτοιες ιστορίες ήξερε ο πατέρας του Πικραμμένου

  43. spiridione said

    Εκδόθηκε πρόσφατα και αυτό το βιβλίο
    Παναγιώτη Σάμιου, Αγοραπωλησίες ακινήτων, 1941-1944, οι «χρυσές» ευκαιρίες της Κατοχής.
    Στη μελέτη του Παναγιώτη Σάμιου παρατίθενται αναλυτικά στοιχεία για τις πήγες πλουτισμού των οικονομικών δωσίλογων και πλήρη στοιχεία για τις αγοραπωλησίες ακινήτων που έγιναν κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Με πίνακες αποκαλύπτεται το μέγεθος και η έκταση της υφαρπαγής περιουσιών την περίοδο αυτή. Περίπου 350.000 ακίνητα, κόποι μιας ζωής, άλλαξαν χεριά κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης, πείνας, λιμού και εκβιασμών κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, λίγα δράμια λάδι και μερικές χούφτες σταφίδες. Μετά την απελευθέρωση οι κατοχικές αγοροπωλησίες αποτέλεσαν ακανθώδες ζήτημα και περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετώπισαν οι κυβερνήσεις Λαϊκών-Φιλελευθέρων. Οι υποσχέσεις για επιστροφή των ακινήτων, η οργάνωση των πωλητών αλλά και των αγοραστών σε ομοσπονδίες για τη διεκδίκηση των σπιτιών, οι νομοθετικές προσπάθειες μετά το 1946, ο τελικός συμβιβασμός το 1949, ο δικαστικός αγώνας, οι περιπέτειες των αγωγών και οι αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
    https://www.politeianet.gr/books/9786188361416-samios-panagiotis-etaireia-sugchronis-istorias-agorapolisies-akiniton-1941-1944-299383

  44. Alexis said

    #21: Ο χαρακτηρισμός «γάλακτος» δεν έχει να κάνει με ηλικία/μέγεθος. Όσο το αρνί βυζαίνει μπορεί να χαρακτηριστεί «γάλακτος».
    Για σφάξιμο πρέπει να είναι «πιανούμενο» να έχει δηλαδή ζωντανό βάρος τουλάχιστον 10 κιλά, πράγμα που σημαίνει γύρω στα 6-7 κιλά κρέας.
    Το ιδανικό είναι γύρω στα 15-18 κιλά ζωντανό (9-12 κιλά κρέας).
    Κάποιοι (ερασιτέχνες κυρίως που δεν ενδιαφέρονται για το γάλα) τα αφήνουν να βυζαίνουν μέχρι και την ηλικία σφαγής.

  45. nikiplos said

    41@ Κι ένα διεθνές, αλλά τελείως αληθινό… Δύο συγγραφείς λέγονται Little και Small. Είχαν κάποτε στείλει ένα άρθρο… Ο Editor απάντησε:
    I have received an article from the coauthors XXX Little and YYY Small. Is there anything to correct?

  46. nikiplos said

    37@ Δεν ήταν αδέσποτο αλλά μιας κυρίας της γειτονιάς…

    Το κλού, ο ξελιγωμένος από την πείνα πρόεδρος του Δικαστηρίου, που αφού απεφάνθη, κάλεσε τους κατηγορούμενους:
    «Μοιάζουν στη γεύση ρε παιδιά?»
    «Ίδια κύριε πρόεδρε!»

  47. Πισμάνης said

    Άσχετο αλλά επίκαιρο. Μού ήρθε εκκαθαριστικός λογαριασμός τής ΔΕΗ γιά τό διάστημα από 5 Μαϊου ως 5 Σεπτεμβρίου. Η «έκπτωση συνέπειας» από 10% πήγε στό 5% γιά όλο τό ποσό καί γιά όλο τό χρονικό διάστημα, παρόλο που εξαγγέλθηκε στίς 30 Αυγούστου.

  48. sarant said

    47 Αναδρομικά!

  49. ΚΩΣΤΑΣ said

    Τα ειδησάρια παλιών εφημερίδων αποτελούν χάρμα αναγιγνώσκειν!!! (πάει;)

    Υπολείμματα γραμμών Ντεκοβιλ υπάρχουν ακόμα στη Θεσσαλονίκη και στη γειτονιά μου. Αυτές που οδηγούν στο λιμάνι είναι και σε καλή κατάσταση. Δημιουργήματα του στρατηγού Σαράιγ. Προ κρίσης άκουσα ότι κάποιοι επιτήδειοι πήραν χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα για να συντηρήσουν αυτές τις γραμμές. Παράλληλα ό,τι καινούριο έργο γίνεται, χαλάει και σκεπάζει αυτά τα σημεία. Χαμός. Βαριέμαι να ψάξω αν όντως είναι αληθινή αυτή η διάδοση.

  50. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    29 ΜΙΚ. Δε σε είδα κι επανέλαβα.Συμπάθα με!

    47
    Είδες ο Χατζηδάκης; («Είδες η ΔΕΗ»;)

    Στον τιμοκατάλογο γράφει:
    Καρπούζια Αστακ.(Λεσ.)
    Αστακού; το Λεσ. άραγε;

    Αλέξη, σώζονται οι ποικιλίες αχλαδιών που λέει: δουκάζες, μπαστουρβάγια, κανελλίδια;

  51. Alexis said

    #50: Καρπούζια Αστακού (Λεσινίου)
    Λεσίνι = χωριό κοντά στον Αστακό Αιτωλ/νίας ονομαστό για τα καρπούζια του.

    Οι ποικιλίες; Πιθανότατα όχι, δεν τις έχω ξανακούσει!
    Εκτός αν λέγονται σήμερα αλλιώς….

  52. nikiplos said

    42@ Στο σχόλιό σας γίνεται νύξη, πως ο Όθων Πικραμμένος υπήρξε δωσίλογος επί κατοχής και φυσικά πως προέβη σε τέτοιες αγοραπωλησίες. Δύο ενστάσεις, αν μου επιτρέπετε μια μεγάλη και μια μικρή, χωρίς φυσικά να θέλω να εκτραπεί η συζήτηση σε άλλη μια ιερεμιάδα για τον εμφύλιο.

    α. Αποδέχεστε την οικογενειακή ευθύνη? Δηλαδή ο υιός Παναγιώτης Πικραμμένος είναι υπαίτιος για τις (όποιες) πράξεις του πατρός του?
    (δεν χρειάζεται να πω πολλά, η ταινία «ένα γελαστό απόγευμα» έθιγε πολύ ωραία αυτό το ζήτημα)
    β. Δεν γνωρίζω να φόρεσε επί κατοχής ο Ο. Πικραμμένος κουκούλα και κατέδωσε κάποιον/ους οι οποίοι και να εκτελέστηκαν… Επιχείρηση είχε με τον κατακτητή να εκδίδει για λογαριασμό του έντυπα. Ήταν και συνοδοιπόροι ιδεολογικά κλπ. Ας πούμε ήταν δωσίλογος ανώτερου επιπέδου που δεν χρειάστηκε να βάψει τα χέρια του με αίμα.
    Η νύξη σας – εκούσια ή ακούσια – ρίχνει λάσπη σε έναν καθόλα αξιοπρεπή πολιτικό που ποτέ δεν εξέφρασε πολιτική εμπάθεια και ρεβανσισμό…

  53. Γιάννης Ιατρού said

    47/48: Οι εταιρίες του Μυτιληναίου χρωστάνε 140 εκ.στη ΔΕΗ. Του τα έριξαν στα 30 με διακανονισμό !! Ούτε αυτά τα πληρώνει!
    Και επιπλέον με μια από τις εταιρίες του ομίλου του, την Protergia, έγινε και «συνεργάτης»🙄 της ΔΕΗ σαν εναλλακτικός πάροχος ρεύματος.
    Κι ο Χατζηδάκης, αφού απαξιώνει συνεχώς τη ΔΕΗ, βγάζει φωτό με αυτοκίνητο της Protergia….

  54. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    44 Αλέξης >>Όσο το αρνί βυζαίνει μπορεί να χαρακτηριστεί «γάλακτος»
    Χθες το πρωί γελούσαμε με το «γάλακτος» . Συγκεκριμένα για αρούρι γάλακτος, ένα ποντικάκι το οποίο το είχε βάλει κάτω και του έτρωγε τα σπλάγχνα με πάθος το μικρότερο γατάκι (καλοκαιρινή γέννα) της γατοπαρέας. Αυτοί οι γατόμαγκες έχουν τσακώσει, στον κήπο και στα πέριξ, 5-6 μεγάλους πόντικες τον τελευταίο καιρό αλλά έτρωγαν μόνο το κεφάλι (το ξανάγραψα γιατί με παραξένεψε). Τώρα ετούτο το έφαγε ο γατομικρούλης κανονικά,ολόκληρο.Έκανε το ντεμπούτο του στην σαρκοφαγία ο διμηνίτης! Τα νύχια μόνο απόμειναν να μαρτυρούν την ποντικτονία /μυοκτονία. Θα ήταν γάλακτος είπαμε και γι αυτό δεν άφησε τρίχα (κατά το λέπι)! 🙂

  55. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    52 Νίκιπλε, βάζεις λόγια.

  56. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    51. Πολύ ευχαριστώ! Εμείς είχαμε τα Μάλλια τότε ονομαστά για τις καρπούζες. Τώρα τα Μάλλια, γι΄άλλα (μπιτς πάρτι με μεθυσμενάκια) 🙂

    Για τ΄αχλάδια, δεν γκουγκλάρονται αυτές οι ονομάσίες κι επίσης δεν εμφανίζονται πχ οι κοντούλες που τις έλεγαν μαζί με τα κρυστάλια στα πρωινά δελτία τιμών στο ράδιο λίγο παλιότερα.

  57. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    >>Η συσκότισις των φώτων
    Των φώτων, δεν πλεονάζει;
    Συσκότιση της πόλης ήταν βέβαια.
    Συσκότιση εδώ είναι το σβήσιμο μάλλον.

  58. BLOG_OTI_NANAI said

    Κάποιες διαφημίσεις του 1940:

  59. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

  60. BLOG_OTI_NANAI said

    Διαφημίσεις 1947:

  61. atheofobos said

    41
    Αντίστοιχη είναι η πραγματική αυτή ιστορία που την έλεγε γελώντας ο ίδιος.
    Τον έλεγαν Τραγέα και σε μία δεξίωση του σύστησαν μια κ. ονόματι Κατσίκα.
    Είπε ο άνθρωπος ευγενικά –Χαίρω πολύ Τραγέας, αλλά αυτή με αγριεμένο ύφος καθώς νόμιζε πως την κορόιδευε του είπε : Δεν ντρέπεστε κύριε!

  62. spyridos said

    @ 52

    α
    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ οικογενειακή ή οποιαδήποτε κληρονομική ευθύνη. Εκτός αν κάνουμε αποδοχή κληρονομιάς.
    Αυτό έκαναν ο Ράλλης κ ο Λογοθετόπουλος στα βιβλία υπεράσπισης των πατεράδων τους.
    Αυτό έκανε κι ο Χριστοφοράκος όταν αποδέχτηκε τη Γερμανική υπηκοότητα που έλαβε ο πατέρας του για υπηρεσίες στο Γερμανικό στρατό.
    (Πόσο αισχρό αν σκεφτούμε ότι παιδιά Ελλήνων μεταναστών γεννημένα στη Γερμανία δεν είχαν ως το 1988 Γερμανική υπηκοότητα).

    β
    Αυτό έκανε και ο Πικραμμένος όταν αποδέχτηκε τα ΜΕΓΑΡΑ (στην Ακαδημίας και αλλού) που αγοράστηκαν ΜΕΣΑ στην κατοχή από τον πατέρα του.
    Ελπίζω να απάντησα.

  63. Πέπε said

    @60:

    Εντελώς απίστευτο ότι κάποτε υπήρχαν διαφημίσεις σαν τη δεύτερη!!!

  64. nikiplos said

    62@ Δεν κατανόησα την απάντηση… Τα παιδιά δεν έχουν το ηθικό δικαίωμα να υπερασπιστούν τους γονείς τους?

    Αποδοχή κληρονομιάς ως προς τι ακριβώς? Να δώριζε στο κράτος τα ακίνητα εννοείτε? Λίγο ακραίο δεν νομίζετε από τη στιγμή που στα 4 χρόνια της κατοχής υπήρξαν δικαιοπραξίες, οικονομικές δραστηριότητες, παραγωγή και πώληση αγαθών κλπ? Στην αποδελτίωση που έκανα βρήκα μόνο ένα ακίνητο που αφορά ανταλλαγή ενός άλλου που ήδη κατείχε η οικογένειά του στην Σωκράτους-έναν καθόλου ευτελή δρόμο ως προς την αξία ακινήτων της εποχής. Δεν υφίσταται δηλαδή αγορά επί πινακίου φακής όπως υπονοήσατε…

    Επιπλέον αφόταν εκείνη την εποχή κάποιος έκανε ένα τόσο μεγάλο πρότζεκτ, όπως ήταν η πανελλαδική διανομή του Κατοχικού Τύπου των Κατακτητών, μήπως αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχουν πολλά κέρδη και έσοδα? Ρωτάω εγώ τώρα…

    Αποδοχή κληρονομιάς ηθικής μήπως? Πρέπει ένα παιδί να δεχθεί ασμένως την δαιμονοποίηση των γονιών του επειδή το λέει η κοινωνία? Όπως άλλοτε τα παιδιά των ανταρτών που τα μεγάλωναν με το μοτίβο ότι οι γονείς τους ήταν προδότες και αιμοσταγείς?
    Είναι εύκολο για ένα παιδί που ενηλικιώνεται να διαχειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα?

    Τόσο ο ΓΡ, όσο και ο ΠΠ δεν αγιοποίησαν τους γονείς τους, όπως ο διάσημος τουϊτερατζής Σκαλούμπακας που μας ψέλνει κάθε λίγο την επωδό: «ν’ αγιάσει το χεράκι του πατέρα μου όταν έδινε την εντολή στη μακρόνησο».

    Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τα παιδιά των Έβερτ, Ράλλη και Πικραμμένου (από άλλες αφετηρίες προφανώς), όπως και εκείνα του Σούρλα, έδειξαν μια σαφή πολιτική μετριοπάθεια μακριά από κάθε ρεβανσισμό…

  65. Aghapi D said

    13, 15
    Παράπονο Ιταλού αξιωματικού στα Κύθηρα: κατοχή και ένας έλληνας διερμηνέας είναι επιφορτισμένος να κάνει τις μεταφράσεις στις συζητήσεις μεταξύ ελλήνων συλληφθέντων και αξιωματικών κατοχής – ιταλών.
    Ο κακομοίρης ο διερμηνέας κάνει ό,τι μπορεί να ελαφρύνει τη θέση τών ελλήνων. Κάποια στιγμή το παρατραβάει και ο ιταλός διοικητής τού κάνει παράπονα σε άπταιστα ελληνικά τα οποία είχε μέχρι τότε αποκρύψει ότι γνώριζε: «Δέν φτάνει που σε ταΐζω και σένα και την οικογένειά σου τόσον καιρό, δέν φτάνει που κάνω τα στραβά μάτια όταν μεταφράζεις ό,τι σου κατέβει για να απαλλάξεις τους δικούς σας. Μέχρι και γάτα πλακί σού έδινα τόσον καιρό. Μήν γίνεσαι υπερβολικός γιατί θα την πληρώσουμε όλοι»

  66. nikiplos said

    64@ και να προσθέσω στη σινδώνη, ότι καμία συζήτηση για εκείνες τις μαύρες εποχές δεν μπορεί να γίνει, ούτε και να κριθούν οι πρωταγωνιστές τους, εάν προτάσσονται τα πολιτικά πάθη και υφέρπει το αίσθημα της θυματοποίησης…

    Πολλώ δεν μάλλον που σήμερα, λίγο πολύ έχουν γίνει γνωστά και παραδείγματα ΚΑΙ από την άλλη πλευρά, που βρέθηκαν με τεράστιες περιουσίες, αφόταν ενεπλάκησαν σε εξουσιαστικά σχήματα (κυβερνήσεις, συγκυβερνήσεις κλπ), καταρρίπτοντας το όποιο ηθικό «πλεονέκτημα» μπορούσε κανείς λαϊκίστικα να κουνάει ως σημαία…

  67. Γιάννης Ιατρού said

    65: Χαχα, είναι τσακαρισμένο αυτό ή καλαμπούρι / φήμη κλπ. που περιφέρεται;

  68. BLOG_OTI_NANAI said

    62: Τώρα αντιστράφηκαν τα δεδομένα! Τότε ήσουν παχύς άρα «γεμάτος υγεία»!

  69. aerosol said

    #52
    Σε άλλον πήγαινε η ερώτηση αλλά θα ήθελα να δώσω μια δική μου προσέγγιση.
    ΟΧΙ, δεν πιστεύω πως το παιδί οποιουδήποτε είναι υπέυθυνο για τις πράξεις των γονιών του και δεν φέρει την δική τους ενοχή.

    Όμως είναι σίγουρα ρεαλιστικό κομμάτι της εικόνας το ότι η θέση στην οποία βρέθηκε η οικογένεια εξαιτίας αυτών των πράξεων διαμόρφωσε την πορεία των παιδιών.
    Αν μια οικογένεια βελτίωσε την θέση της οικονομικά και κοινωνικά με αθέμιτους, παράνομους και καταδικαστέους τρόπους (συχνό θέμα όταν μιλάμε για την Ελλάδα της Κατοχής και του Εμφυλίου), τα παιδιά της δεν έγιναν κι αυτοί λαδέμποροι ή βασανιστές ή συνεργάτες ή δωσίλογοι ή ό,τι άλλο. Η επόμενη γενιά τέτοιων ανθρώπων συνήθως δεν γίνεται. Απολαμβάνουν προνόμια που οι αδικημένοι συχνά δεν έχουν, σπουδάζουν (ενίοτε στο εξωτερικό) όταν οι άλλοι δουλεύουν από τα 12 και διαμορφώνονται έτσι ώστε να πάρουν ηγετική θέση στα επόμενα χρόνια. Μπορεί τα τέκνα να είναι ικανοί και τίμιοι άνθρωποι. Αλλά είναι γεγονός πως οι επαφές, οι γνωριμίες, οι σπουδές, η οικονομική επιφάνεια παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία τους. Και βρίσκονται να ηγούνται ή να είναι τα αφεντικά των ανθρώπων που έκαναν «διακοπές» στα «νησιά» ή που η Ασφάλεια τους ξύπναγε μές στο χάραμα «δι’ υπόθεσίν τους» ή που δεν έβρισκαν ούτε τα ξαδέρφια τους δουλειά, ή που τους εκτέλεσαν τον πατέρα στο Μπλόκο.

    Οι ιστορικές γκέλες το έφεραν έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα όπου οι συνεργάτες των ναζί βρέθηκαν να κυριαρχούν πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά. Αυτό καθόρισε την κοινωνία και είναι κάτι που δεν βλέπουμε, ακόμα κι όταν μιλάμε για Εμφύλιο -διότι το κάνουμε μόνο με αμιγώς κομματική οπτική. Στήσαμε ένα κράτος από τις στάχτες του βασισμένοι σε τέτοιο υλικό.

    Μιλώ με βάση ένα μέσο όρο, ασφαλώς υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις και η ζωή κρύβει εκπλήξεις. Αλλά αυτά είναι πράγματα που γνωρίζουν καλά όσοι δεν είναι με τους νικητές (και βολικά τα ξεχνούν οι νικητές), ακόμα κι αν δεν κακίζουν κανένα και δεν μιλούν γι αυτό. ΑΣΦΑΛΩΣ και δεν μπορείς να φορτώσεις τα των γονιών στα παιδιά! Αλλά αν δεν είσαι αφελής… ξέρεις γιατί στην Ελλάδα ένα ενδιαφέρον ποσοστό πολιτικών, υπουργών, διευθυντών, μεγαλο-επιχειρηματιών και άλλων πυλώνων της κοινωνίας είχαν πατέρα ή παππού με αρκετά αμφιλεγόμενη δράση. Ξέρεις πως μεγάλωσαν με «κλοπιμαία», ενίοτε βουτηγμένα και στο αίμα. Και όσο μπορείς το ξεπερνάς, διότι αλλιώς δεν θα τα βρούμε ποτέ αλλά και θα καταντήσεις πικρός και άδικος.
    Αλλά ξέρεις.

  70. Aghapi D said

    67 Ήμουν μπροστά όταν το διηγήθηκε ο ίδιος ο διερμηνέας 25 χρόνια αργότερα. Και ήταν ακόμα σοκαρισμένος που είχε φάει γάτα 🙂

  71. Γς said

    70:

    >Ήμουν μπροστά όταν το διηγήθηκε ο ίδιος ο διερμηνέας 25 χρόνια αργότερα

    Κόψε κάτι

  72. BLOG_OTI_NANAI said

    Το χρήμα είναι γλυκό δυστυχώς. Το ΠΑΣΟΚ παρά τις μή δεξιές καταβολές του, δεν έφαγε λιγότερο από τους δεξιούς.

    Και μην αναφέρουμε τις περιουσίες που φτιάχτηκαν από πλειστηριασμούς, τις αγορές ακόμα και σήμερα σπιτιών ή οικοπέδων για ένα κομμάτι ψωμί από αυτόν που έχει ανάγκη να πουλήσει για λόγους υγείας.

    Και μην ξεχνάμε τους νεο-δοσίλογους που ζουν ανάμεσα μας σήμερα, π.χ. ελεύθερους επαγγελματίες που δηλώνουν 8.000 ευρώ ενώ βγάζουν 40 ή 50 ή 60 χιλιάδες και έτσι κλέβουν τα επιδόματα των φτωχών, το ρεύμα τους, τις θέσεις των παιδιών τους στους παιδικούς σταθμούς, τις κάρτες απόρων, τα επιδόματα ενοικίου, τις φοροαπαλαγές και την ίδια ώρα με διάφορα τερτίπια στα χαρτιά, στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία…

    Είναι πολύ οι δοσίλογοι δυστυχώς και επειδή είμαι φτωχός, έχω πολύ θυμό και για τους παλιούς, αλλά και για τους νεο-δοσίλογους που μπορεί να ψηφίζουν ΝΔ, ή ΣΥΡΙΖΑ ή και ΚΚΕ ακόμη. Δυστυχώς, όποιος μπόρεσε ή μπορεί να κλέψει, κλέβει και τα παιδιά και των παλιών και των νέο-δοσίλογων είναι χορτάτα, χωρίς εκπτώσεις στην παιδεία και τις σπουδές τους και ντυμένα στην πένα…

  73. BLOG_OTI_NANAI said

    72: Και επειδή τα παραδείγματα που αναφέρω είναι πραγματικά, να βάλω κι ένα ακόμη πραγματικό ηθικό δίλημμα, ότι όλα αυτά γίνονται σχεδόν πάντα με τη συνεργασία των λογιστών τους, οι οποίοι εν γνώση τους δηλώνουν τα ψεύτικα στοιχεία των εργοδοτών τους και τους βοηθούν στην κλοπή αυτή των πολύτιμων κοινωνικών πόρων που προορίζονται για τους αδύναμους…

  74. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @72. Το προσυπογράφω με ΟΛΗ μου την ΚΑΡΔΙΑ!. (Και γι αυτό είμαι υπέρ των εξοντωτικών ποινών για την φοροδιαφυγή. Ποινές τέτοιες, που να σου φέρνει ανατριχίλα και μόνο η σκέψη της…)

  75. aerosol said

    #72
    Για να είμαστε σοβαροί… Πολλά μπορεί να πει για σκάνδαλα και ανηθικότητα και επί Πασόκ και υπό κάθε κυβέρνηση. Αλλά χρειάζεται εγκεφαλική βλάβη για να εξισώσουμε την μετεμφυλιακή Ελλάδα -μέχρι και την πτώση της Χούντας- με τα όποια κακώς κείμενα από το ’74 και μετά.

  76. spiridione said

    75. .. και πολύ περισσότερο να εξισώσουμε την περίοδο της Κατοχής, τους μαυραγορίτες, τις εκβιαστικές αγορές ακινήτων για λίγους τενεκέδες λάδι κλπ., με τα όποια κακώς κείμενα από το ’74 και μετά. Λυπηθείτε μας λίγο ρε παιδιά.

  77. BLOG_OTI_NANAI said

    75: Το σχόλιο μου αναφέρεται στην ηθική του δοσιλογισμού, και όχι στα κακώς κείμενα της… μετεμφυλιακής Ελλάδας.

  78. Γιάννης Κουβάτσος said

    Τα κακώς κείμενα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα είναι οικονομικής φύσεως και είναι όπως τα περιγράφει ο Blog. Διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, καταχρήσεις και εκτεταμένη και προκλητική φοροδιαφυγή συνθέτουν τον νεοδωσιλογισμό, που μόνο σε λογοδοσία δεν οδηγεί. Ο παλιός δωσιλογισμός της κατοχής είναι θλιβερή ιστορία πλέον. Τώρα τι γίνεται, είναι το θέμα. Ως πότε τα φορολογικά υποζύγια θα αίρουν τις αμαρτίες των πονηρών και θα υφίστανται και τις κωμικές προεκλογικές διαβεβαιώσεις ότι «Ετελείωσε! Μηδενική ανοχή στους φοροφυγάδες και στα λοιπά τρωκτικά, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται!»;

  79. sarant said

    77 Όμως για τον πολύ κόσμο δεν έχει ίδια απαξία η φοροδιαφυγή με τον δοσιλογισμο, ούτε κατά διάνοια.

  80. gpoint said

    Αναμένω την ΄άποψη γνωστού σχολιαστή περί τα οικονομικά, σαν κεράκι αναμμένο !

    Ο έτερος, περί τα στοιχηματικά, θυμήθηκε πως έχει και δουλειές (και τούχω ένα σίγουρο !! )

  81. atheofobos said

    62
    Αυτό έκαναν ο Ράλλης κ ο Λογοθετόπουλος στα βιβλία υπεράσπισης των πατεράδων τους.

    Μια διόρθωση.
    Ο μεν Γεώργιος Ράλλης έγραψε δύο βιβλία για τον πατέρα του Ιωάννη τα: Απολογία του Πρωθυπουργού (1946) και Ο Ιωάννης Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου (1947), όμως ο Λογοθετόπουλος έγραψε μόνος του το βιβλίο Ιδού η Αλήθεια (1948) όπως γράφω στο ποστ μου
    Γ΄ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
    http://atheofobos2.blogspot.com/2011/03/blog-post_23.html

  82. Γιάννης Ιατρού said

    70: Μάλιστα! Ευχαριστώ πολύ

  83. BLOG_OTI_NANAI said

    79: Ούτε για μένα. Οι δοσίλογοι της κατοχής είναι καταδικαστέοι και καταδικασμένοι.

    Σήμερα όμως δεν έχουμε κατοχή… Άρα, αναγκαστικά, ο «καθώς πρέπει» κλέφτης και παλιάνθρωπος, έχει υποχρεωτικά μια άλλη μορφή πλέον.

    Αυτός λοιπόν, που έχει την κοιλιά του γεμάτη, μπαίνει με το κινητό του στον τραπεζικό του λογαριασμό και βλέπει πιστωμένα λεφτά που για μένα είναι πολύτιμα: βλέπει και τρώει την επιδότηση ενοικίου που ανήκει στον φτωχό, πίνει το καφεδάκι του με κάρτα που προορίζεται για τον άπορο και διαβάζει ικανοποιημένος τις δημοσιευμένες λίστες όπου έχει κλέψει για τα παιδάκια του από τους παιδικούς σταθμούς θέση που δεν τους ανήκει.

    Αυτός είναι ο νεο-κρετίνος, σε μια εποχή που δεν υπάρχει Κατοχή. Αυτός όμως, ξέρει τι κάνει και το κάνει συνειδητά. Και επίτηδες ανέφερα τις 40,50,60 χιλιάδες, διότι σήμερα υπάρχουν πολλοί με αυτά τα εισοδήματα που τα αποκρύπτουν κλέβοντας τους αδύναμους.

    Η Κατοχή δεν υπάρχει πλέον, αλλά ποιος μου λέει πόσοι από αυτούς τους «καθώς πρέπει» κυρίους δεν θα έκαναν τα ίδια;

  84. Γιάννης Κουβάτσος said

    Προφανώς, Νικοκύρη. Αλλά και τα δύο αντικοινωνικά εγκλήματα είναι, Νικοκύρη. Και ο δωσιλογισμός στην κλασική του μορφή απαιτεί ειδικές ιστορικές συνθήκες για να εκδηλωθεί, ενώ η φοροδιαφυγή είναι παντός καιρού. Πώς να υπάρξει κοινωνικό κράτος χωρίς την καταβολή των φόρων και πώς να εμπεδωθεί αίσθημα δικαίου και κοινωνική συνοχή, όταν κάποιοι νιώθουν κορόιδα διαρκείας;

  85. BLOG_OTI_NANAI said

    79: Και πρέπει να προσέξουμε Νίκο: λέμε «φοροδιαφυγή». Απλή λέξη. Δυστυχώς καθόλου αρνητικά φορτισμένη. Κι όμως, πρέπει να φορτιστεί όπως της αξίζει, διότι αυτός κλέβει τα ελάχιστα χρήματα που προορίζονται για μένα και τα παιδιά μου και για άλλους πολύ φτωχότερους. Για μένα αυτός είναι ένας νεο-δοσίλογος, ένας άθλιος που με πλήρη συνείδηση και δίχως τύψεις, κλέβει γελώντας και τρώει όσα ανήκουν στον φτωχό. Όχι απλά «φοροδιαφυγή».

  86. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @83, 84, 85. Ναί, ναί, ναι! (Φανατικά!)

  87. Γιάννης Ιατρού said

    Γράφετε για φοροδιαφυγή και ρεμούλες και τέτοια, πριν και μετά την μεταπολίτευση. Να μην μας ξεφεύγουν και τα κραυγαλέα της σήμερον. Πρέπει η αντιπολίτευση να τα λέει δυνατά να ακούγονται, ΚΑΘΕ μέρα, να τα διατυμπανίζει, στη Βουλή (και όπου αλλού βρίσκει, γιατί ΜΜΕ και ΤV που να ακούς και για την αντιπολίτευση δεν υπάρχουν πλέον…).
    Όπως έκανε ο Κάτων ο Πρεσβύτερος με την Καρχηδόνα στη Ρωμαϊκή σύγκλητο,

    Αυτό δηλαδή ΤΙ ΕΙΝΑΙ; Πως λέγεται; Όταν οι Ελληνικές Τράπεζες, ΑΝΤΙ να χρηματοδοτήσουν τις εγχώριες επιχειρήσεις που διψούν να κάνουν κάποια επένδυση, δίνουν (με τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης που πληρώσαμε και πληρώνουμε εμείς οι υπόλοιποι θνητοί…) ένα τεράστιο δάνειο στον ΛΑΤΣΗ για το έργο στο Ελληνικό. Κι επιπλέον για την περίοδο που θα γίνουν τα έργα …καταργείται και ο ΦΠΑ στα οικοδομικά! ΕΠΕΝΔΥΣΗ σου λέει μετά, με τα δικά σου χρήματα!

    Αυτό κι αν είναι ρεμούλα, και φοροδιαφυγή;;; Και τα δύο μάλιστα με τον νόμο!
    Αυτές τις «επενδύσεις» έταζε η ΝΔ;; Και που μέχρι τώρα «σκάλωναν» από ιδεοληψία κλπ.

  88. Γιάννης Κουβάτσος said

    88: Ακριβώς, συνονόματε. Αλλά ας μην το κομματικοποιήσουμε, αφού η δεξαμενή των συνεπών κορόιδων αποτελείται από ψηφοφόροους όλων των κομμάτων και τις αγέλες των πάσης φύσεως τρωκτικών καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε (αν υποθέσουμε ότι προσπάθησε σοβαρά) να τις συμμαζέψει.

  89. Γιάννης Κουβάτσος said

    Το 88 στο 87.

  90. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Δύο ενδιαφέροντα (νομίζω) «ειδησάρια» του 1942, από κρητικές εφημερίδες (ανάμεσα στα πάμπολλα που μπορεί να βρει κανείς).

    Και η εξέλιξη της τιμής των εφημερίδων εντός του 1942 (άρα και του πληθωρισμού).
    10/1/42: Δραχ. 5
    14/3/42: Δραχ. 10
    27/8/42: Δραχ. 20
    20/12/42: Δραχ. 60

  91. Παναγιώτης Κ. said

    Δύο ερωτήσεις φιλοσοφικού χαρακτήρα:
    1)Το ψεύδος και το μίσος μπορούν να έχουν ηθική νομιμοποίηση;
    2) Ενώ κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν υιοθετεί δημοσίως το μακιαβελικό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» γιατί αυτό αποτελεί συνήθη πρακτική του πολιτικού, και όχι μόνο, βίου;

  92. Θρακιώτης said

    Το καταγράφω σήμερα, γιατί χτές είχε πέσει πολλή δουλειά: Οι βαθιά νυχτωμένοι σχολιασταί, κύρ Γιάννης Κουβάτσος και κύρ Γιάννης Κατσέας, πανηγύρισαν την χθεσινή απονομή του Παράσημου του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής στον ομότιμο καθηγητή Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Ρόντρικ Μπίτον, επειδή – λέει – έγραψε μιά καταπληκτική βιογραφία του Σεφέρη, την οποία ο κύρ Γιώργης Κατσέας την μελετά συχνά – πυκνά…

    Ο παμπόνηρος κ. Σαραντάκος (γνωρίζοντας ότι τις απαντήσεις του παρακολουθεί στενά το Επιτελείο μας…) απέφυγε να πατήσει την πεπονόφλουδα και δεν απάντησε στους δύο επιπόλαιους σχολιαστές, διότι ξέρει πρόσωπα και πράγματα για τον βραβευθέντα καθηγητή…

    1) Ο τιμηθείς από τον Πάκη (σ.σ.: 68 ετών και δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος) Roderick Beaton υπήρξε επί 30 χρόνια (1988 – 2018) καθηγητής στην «Έδρα Κοραή» του King’s College», ενώ έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι μισεί θανάσιμα τον Μεγάλο Κοραή γιατί… ήταν ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ!!..

    Για να μή νομίζετε ότι τα βγάζω από το μυαλό μου, μεταφέρω τί ξεστόμισε ο βραβευθείς κίναιδος στην προχθεσινή «Καθημερινή»…

    RODERICK BEATON: ««Επί τριάντα χρόνια ήμουν κάτοχος της έδρας Κοραή στο King’s College και έχω λίγες… τύψεις, γιατί τον Αδαμάντιο Κοραή ομολογώ ότι δεν τον πολυσυμπαθώ. (Γελάει) Ηταν πολυγράφος αλλά επαναλαμβανόταν, κάπως “στεγνός” άνθρωπος και πολύ εθνικιστής για τα γούστα μου»!!..

    2) Ο παμπόνηρος κ. Σαραντάκος απέφυγε να απαντήσει στους αδαείς σχολιαστάς Κουβάτσο + Κατσέα όσον αφορά την πολυδιαφημισμένη βιογραφία του Σεφέρη διά χειρός Roderick Beaton, διότι γνωρίζει ότι ο βραβευθείς από τον Πάκη καθηγητής έχει αποκαλύψει και ΟΛΕΣ τις αισχρότητες του Σεφέρη στην εν λόγω βιογραφία, ενώ πάγια αρχή του παρόντος Ιστολογίου είναι να λογοκρίνονται τα… σεξουαλικά και οι ιδιαιτερότητες των λογοτεχνών!..

    Θα αναφέρω μόνο μία από αυτές τις αισχρότητες του Σεφέρη, που αποκάλυψε ο Beaton, για να αντιληφθεί και ο τελευταίος κάφρος αναγνώστης ότι στις μεγάλες βιογραφίες ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να αναφέρουμε τα πάντα για τον βιογραφούμενο, αλλιώς δεν είμαστε βιογράφοι αλλά δημοσιοσχετίστες…

    Πρόκειται για μία άγνωστη επιστολή του Γιώργου Σεφέρη, που ο Σμυρνιός νομπελίστας
    απηύθυνε (29 Σεπτεμβρίου 1940) στην τότε ερωμένη του και μετέπειτα σύζυγό του
    Μαρώ Ζάννου – Λόντου (1901-2000), εξαιτίας της οποίας (η Μαρώ ήταν παντρεμένη και με δύο παιδιά) τον ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΕ ο πατέρας του, διαπρεπής δικηγόρος της Σμύρνης,
    Στέλιος Σεφεριάδης…

    ΡΩΤΑΩ τον φίλο κ. Σαραντάκο: Αν εγώ ανεκάλυπτα παρόμοια φλογερή επιστολή του Ναπολέοντος Λαπαθιώτη πρός κάποιον εραστή του, ή του Κώστα Καρυωτάκη προς κάποια από τις δεκάδες ιερόδουλες που επισκεπτόταν επ’ αμοιβή, θα μού επέτρεπε να την αποκαλύψω στο παρόν Ιστολόγιο; Όχι, βέβαια!..

    ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Ο Πρόεδρος Πάκης βραβεύει έναν Roderick Beaton που έβγαλε στην φόρα τα σεξουαλικά του Γιώργου Σεφέρη και του Λόρδου Βύρωνος (σ.σ.: στην σχετική μνημειώδη βιογραφία…), αλλά ο κ. Σαραντάκος λογοκρίνει (με κατευθείαν κόκκινη) τους λίγους ειδήμονες αναγνώστες του που θέλουν να προβούν σε παρόμοιες αποκαλύψεις εδώ πέρα…

    Κατόπιν τούτου, όλοι αντιλαμβανόμαστε πού οφείλεται η κατάρρευσις της θεαματικότητος του παρόντος Ιστολογίου τους τελευταίους μήνες (σήμερα βρίσκεται στην 4.166η θέση της βαθμολογίας της Αλέξαινας για την Ελλάδα): Πώς να κάνεις θεαματικότητα με μιά πρόχειρη συρραφή από τα Ειδησάρια του 1942; Δεν προξενούν την παραμικρή εντύπωση ακόμη και σε «βιτσιόζους» αναγνώστες όπως ο γνωστός «ποντικός των βιβλίων» κ. Blogotinanai…

  93. nikiplos said

    90@ Ωραίο το ειδησάριο… ειδικά το ζητείται αριστερός… ψάλτης… 🙂

    Συμφωνώ με όλα όσα έγραψαν οι μετα-λαλήσαντες…

    Κανείς άλλωστε δεν δικαιούται να εξισώνει, αλλά ας θυμηθούμε πως σε δύσκολες εποχές η Σοφί έκανε την εκλογή της διαλέγοντας τον γιό της και αρνούμενη την κόρη της…

    69@ Αγαπητέ Αεροζόλ, πολύ καλή και ισόρροπη η απάντησή σας. Η γνώση για μένα πρέπει να αξιοποιείται ώστε να θέτει παρακαταθήκη για το μέλλον.
    Πχ να αποφευχθεί η αιματοχυσία αλλά και να μπει ένα πιο δίκαιο «Μετά» για την κοινωνία, την πρόοδο της και το μέλλον των παιδιών μας.

    Το σχόλιό μου στο 52@ και 64@ απαντούσε στο ζήτημα περί οικογενειακής ευθύνης που έμμεσα και άμεσα είχε θέσει ο Σπυριδός. Το ηθικό ζήτημα που εσύ θέτεις Αεροζόλ, αναδεικνύεται στο βάρος του απογόνου εκ των υστέρων. Και δεν είναι μοναδικό. Πολλοί πλούτισαν όταν η χώρα κατακλύστηκε από πρόσφυγες το 1922. Πολλοί πλούτισαν και στην Κύπρο μετά τα 1974.

    Πάντως οι άνθρωποι είναι ίδιοι μέσες άκρες και αν δει κανείς και το «άλλο» παράδειγμα, η σημερινή Ρωσία βρίθει από πρώην κομσομόλους που οικειοποιήθηκαν τον πλούτο των λαών τους και έστησαν διαφόρους βασιλείς (του τσιμέντου, της κοκαΐνης, του ποδοσφαίρου κλπ), τους οποίους βλέπουμε σήμερα σε περίοπτη θέση, όπως ακριβώς και η ημεδαπή χώρα μετά τον εμφύλιο με τους εθνικούς εργολάβους, εμπόρους, αειναύτες κλπ…

    Η χώρα, έτσι κι αλλιώς, δεν θα πάει μπροστά επειδή ο υιός Μπιρμπιλόπουλος θα γίνει πρόεδρος του ΔΣΑ ή πλουσιότερος ακόμη από όσο είναι ως πρωθυπουργός, αλλά επειδή κάποια ταπεινά παιδιά με επώνυμο Ζερβός, Δασκαλάκης, Παπαδημητρίου, Νανόπουλος, Μαλούφ, Ισαάκ, Τσενάϊ, Αντετοκούμπο, θα βρουν κάποτε τις συνθήκες και θα μπορέσουν να επιστρέψουν και να προσφέρουν στον τόπο τους. Σκοπός δικός μας και υποχρέωσή μας να δημιουργήσουμε και να θωρακίσουμε αυτές τις συνθήκες, ακόμη κι αν υπάρχουν τροχοπέδες Χονδρομουσάκηδες που βάζουν φρένο και οπισθοδρομούν τον τόπο. Ποτέ κανείς δεν πήγε μπροστά με γνησίως αύξουσα συνάρτηση…

  94. Γιάννης Κουβάτσος said

    Διότι είναι αποτελεσματικό, Παναγιώτη. Κι αν οι εξουσιαστές έχουν ανεξέλεγκτη ισχύ, τότε του δίνουν και καταλαβαίνει. Τι είναι μερικές δεκάδες εκατομμύρια θύματα μπροστά στην επικράτηση της αρίας φυλής ή στην επιβολή της δικτατορίας (επί) του προλεταριάτου; Τι είναι μερικά εκατομμύρια βομβαρδισμένοι πρόσφυγες μπροστά στην επιβολή των δυτικών αξιών σ’ όλον τον πλανήτη; Κι όπως λέει κι ο Μπρεχτ «κι απ’ τα κανόνια ανάμεσα προβάλανε οι έμποροι»…

  95. ΣΠ said

    Μια και αναφέρθηκε…

  96. Πέπε said

    @92:

    > > πάγια αρχή του παρόντος Ιστολογίου είναι να λογοκρίνονται τα… σεξουαλικά και οι ιδιαιτερότητες των λογοτεχνών! […] …ο κ. Σαραντάκος λογοκρίνει (με κατευθείαν κόκκινη) τους λίγους ειδήμονες αναγνώστες του που θέλουν να προβούν σε παρόμοιες αποκαλύψεις εδώ πέρα…

    Όχι πάγια. Δεν έχει βδομάδα που ισχύει. Μέχρι πολύ πρόσφατα ίσχυαν άλλα:

    > > η ιδιαιτερότης αυτού του Ιστολογίου είναι η εξής: Ο οικοδεσπότης κ. Σαραντάκος μάς αφήνει να λέμε ό,τι θέλουμε, ακόμη και να του ασκούμε σκληρή κριτική, αρκεί να μή βρίζουμε, να μή θίγουμε υπολήψεις, να μήν είμαστε ρατσιστές και να μήν ανεβάζουμε γυμνές φωτογραφίες.

    Και πιστεύω ο αγαπητός μου Θρακιώτης να συμφωνήσει ότι, στο σύντομο διάστημα που έχει περάσει από την επιβολή των νέων αυστηρότερων μέτρων, δεν έτυχε καμία αφορμή ώστε να τα δούμε να εφαρμόζονται.

  97. Σχετικό με το σημερινό θέμα το σχόλιο του Βάτμαν: πενία τέχνας κατεργάζεται.

  98. gpoint said

    Θρακιώτη, αν μέχρι την Παρασκευή δεις πως ΟΑΡΗΣ δεν παίρνει προπονητή (σχεδόν σίγουρο) παίξε άφοβα το διπλό του ΠΑΟ, αν πάρει ξαναπαίξτο αλλά φοβισμένα. Οπως ο ΟΦΗ περίμενε να κερδίσει τον ΠΑΟ για να μπεί στην νόβα έτσι κι ΟΑΡΗΣ περιμένει να χάσει για να πάρει προπονητή, ενδοσυνενόηση στην νόβα όπως πέρισυ στην ΕΡΤ, πέρισυ δημόσια, φέτους του δημοσίου (Μαρινάκης)
    Αντε μπας και ρεφάρεις γιατί με τα δικά σου είσαι πιο στεγνός κι απ ΄την Σαχάρα…

    pour elle la vie sans soie
    sans tralala
    n’est plus qu’ un Sahara

  99. Γιάννης Κουβάτσος said

    Ρε Θρακιώτη Βάτμαν, δώσε κάνα σιγουράκι για το φετινό διπλό Νόμπελ λογοτεχνίας, να παίξουμε στο στοίχημα;

  100. ΣΠ said

    45
    Αυτό;
    https://link.springer.com/chapter/10.1007/3-540-44690-7_3

  101. spyridos said

    64

    Πέρα από την απάντηση του Αεροζόλ που με βρίσκει σύμφωνο

    «Τα παιδιά δεν έχουν το ηθικό δικαίωμα να υπερασπιστούν τους γονείς τους?»

    Βεβαίως και εμείς έχουμε το ηθικό δικαίωμα να τα κρίνουμε.

    «Αποδοχή κληρονομιάς ως προς τι ακριβώς? Να δώριζε στο κράτος τα ακίνητα εννοείτε? Λίγο ακραίο δεν νομίζετε από τη στιγμή που στα 4 χρόνια της κατοχής υπήρξαν δικαιοπραξίες, οικονομικές δραστηριότητες, παραγωγή και πώληση αγαθών κλπ? Στην αποδελτίωση που έκανα βρήκα μόνο ένα ακίνητο που αφορά ανταλλαγή ενός άλλου που ήδη κατείχε η οικογένειά του στην Σωκράτους-έναν καθόλου ευτελή δρόμο ως προς την αξία ακινήτων της εποχής. Δεν υφίσταται δηλαδή αγορά επί πινακίου φακής όπως υπονοήσατε…»

    Μεγάλη η συζήτηση για το «ηθικό και νόμιμο»
    Εκτός αυτού ήταν η στάση των συγκεκριμένων εντελώς ανήθικη αλλά και παράνομη.
    Η νόμιμη Ελληνική κυβέρνηση είχε ακυρώσει (στο Κάιρο) όλες τις μεταβιβάσεις ακινήτων. Με το νόμο του 1950 νομιμοποίησε τα δικά της παιδιά.

    «Επιπλέον αφόταν εκείνη την εποχή κάποιος έκανε ένα τόσο μεγάλο πρότζεκτ, όπως ήταν η πανελλαδική διανομή του Κατοχικού Τύπου των Κατακτητών, μήπως αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχουν πολλά κέρδη και έσοδα? Ρωτάω εγώ τώρα…»

    Βέβαια ηθικότατο ο ένας να δίνει τη ζωή του για την πατρίδα και ο πατριδοκάπηλος να τρώει με τα πρότζεκτ. ΥΠΕΡΟΧΟ.

    «Αποδοχή κληρονομιάς ηθικής μήπως? Πρέπει ένα παιδί να δεχθεί ασμένως την δαιμονοποίηση των γονιών του επειδή το λέει η κοινωνία? Όπως άλλοτε τα παιδιά των ανταρτών που τα μεγάλωναν με το μοτίβο ότι οι γονείς τους ήταν προδότες και αιμοσταγείς?
    Είναι εύκολο για ένα παιδί που ενηλικιώνεται να διαχειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα?»

    ΔΥΣΚΟΛΟ αλλά γίνεται. Μόνο που η Ελληνική κατσικοκλεφτική άρχουσα τάξη δεν είχε την ηθική υπόσταση να το κάνει μόνη της ή να το επιβάλει.

    «Τόσο ο ΓΡ, όσο και ο ΠΠ δεν αγιοποίησαν τους γονείς τους, όπως ο διάσημος τουϊτερατζής Σκαλούμπακας που μας ψέλνει κάθε λίγο την επωδό: «ν’ αγιάσει το χεράκι του πατέρα μου όταν έδινε την εντολή στη μακρόνησο».
    Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τα παιδιά των Έβερτ, Ράλλη και Πικραμμένου (από άλλες αφετηρίες προφανώς), όπως και εκείνα του Σούρλα, έδειξαν μια σαφή πολιτική μετριοπάθεια μακριά από κάθε ρεβανσισμό…»

    Για το Ράλλη ισχύει αυτό βέβαια. Οχι όμως για τον γελοίο ΠΠ

  102. Δημοσιευμένο βέβαια είναι το γράμμα του Σεφέρη, στο τέλος του πρώτου τόμου της αλληλογραφίας που έβγαλε η Βικελαία Βιβλιοθήκη του Ηρακλείου το ’89.

    Η αλήθεια είναι, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ότι όχι φυσικά το παρόν ιστολόγιο αλλά ο ελληνικός φιλολογικός κόσμος αποφεύγει, για παράδειγμα, να αναφερθεί στα Εντεψίζικά του που βγήκαν σε μια μεταθανάτια έκδοση και δεν ξαναεκδόθηκαν ούτε συμπεριλήφθηκαν στις εκδόσεις των απάντων. Κάποτε (εδώ) τα είχαμε βρει ονλάιν, τώρα δεν τα βρίσκω.

  103. spyridos said

    65

    Αυτό για του γατοφάγους Ιταλούς μου φαινόταν πάντα παρατραβηγμένο αστείο.
    Είχα ακούσει βέβαια παρόμοιες ιστορίες στον Πειραιά όπου μεγάλο μέρος της κατοχής ήταν Ιταλικό,
    Αργότερα κοντινός μου άνθρωπος στην Αργολίδα (επίσης Ιταλική Κατοχή) μου περιέγραψε πως οι Ιταλοί που είχαν τα μαγειρεία τους στο σπίτι των γονιών του
    έφαγαν τη γάτα του. Αυτό για να μου εξηγήσει γιατί τους σιχαινόταν.

    Φανταζόμουν ότι αυτό θα είχε συμβεί από κάποιους πεινασμένους (νοτιο) Ιταλούς.
    Τελικά οι mangiagatti και παραφρασμένο magnagati ήταν (και είναι?) κάτοικοι της Βόρειας Ιταλίας.
    Οι Ιταλοί λένε γατοφάγους κυρίως του κάτοικους της Βιτσένζα , της Βενετίας του Μιλάνου αλλά και της Τοσκάνης.
    Σήμερα είναι ντροπή να είσαι γατοφάγος αλλά παλιότερα πρέπει να υπήρχαν σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη.
    Η Ελβετική κυβέρνηση αρνήθηκε να απαγορεύσει τη γατο- και σκυλοφαγία το 1993.

    Και ο χιουμοριστικός ύμνος των γατοφάγων περιέχει από εθνικιστικές εως κομουνιστικές μελωδίες.

  104. 102 Ψέματα, τα βρίσκω.
    http://www.greek-language.gr/greekLang/literature/tools/concordance/seferis/content.html?collection_id=3&text_id=027

  105. ΚΩΣΤΑΣ said

    0 –> Οι καθηγηταί γυμνασίων
    «… οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί της Μέσης Εκπαιδεύσεως επιτρεπεται να απομακρυνθούν των θέσεών τους… από 1ης Μαρτίου μέχρι της παραμονής της ενάρξεως των μαθημάτων, ήτοι της 11ης Απριλίου.»

    Κατά την περίοδο της κατοχής αλλά και του εμφυλίου, τα σχολεία ανοιγόκλειναν ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες. Για παράδειγμα το σχολικό έτος 1941-42 είχε διάρκεια από Φεβρουάριο 1942 έως Δεκέμβριο, με κατά διαστήματα διακοπές. Το όχι και πολύ γνωστό είναι ότι οι καθηγητές έδιναν και όρκο υπακοής στο κατοχικό καθεστώς.

    2ο ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
    ………………………………………………………………………..
    «Την 1η Σεπτεμβρίου 1941 ο σύλλογος διδασκόντων και
    το υπηρετικό προσωπικό του σχολείου ορκίστηκαν στο όνομα του
    θεού και της πατρίδας ότι θα εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους
    τίμια και ευσυνείδητα και ότι θα παρέχουν κάθε νόμιμη συνεργασία στις στρατιωτικές και πολιτικές ιταλικές αρχές, προς το
    συμφέρον του ελληνικού έθνους και του ελληνικού λαού»

    Click to access opseis2013.pdf

    * Δεν πιστεύω το παραπάνω να αποτελέσει αφορμή για ανακάλυψη και άλλων «δωσιλόγων! 😜

  106. Κουτρούφι said

    Απόσπασμα από κάλαντα του 1945 που σχολιάζουν πικρά την ανταλλαγή προϊόντων (φαγώσιμα έναντι ακριβών αντικειμένων) την περίοδο της ιταλικής κατοχής στη Σίφνο

    Μα το δικό μας το νησί
    επέρασε ζωή χρυσή,
    χορταράκια δίχως λάδι
    πρωί μεσημέρι βράδυ

    Διότι οι παραγωγοί,
    ζητούσαν ως ανταλλαγή
    έπιπλα πολυτελείας
    και κουστούμια της Αγγλίας

    Οι πιο πολλοί, παρακαλώ,
    θέλαν φανέλες καμηλό
    γιατί ήταν οι καϋμένοι
    έτσι καλομαθημένοι.

    Με κριθαράκι μια οκά
    μαζέψανε χρυσαφικά.
    και με μια σταλιά λαδάκι
    κρεπ ντε σιν φορεματάκι

    Μαγκάλια και μπακιρικά
    και πιάτα ευρωπαϊκά
    και σερβίτσια από την Κίνα
    τ’ απολαύσανε κι εκείνα

    Άλλοι ζητούσανε σκηνές
    κι άλλοι του Σίγγερ μηχανές
    κι άλλοι μια γραβάτα φίνα
    με πουκάμισο ποπλίνα

    Τα δώρα αυτά του καθενός
    του τάκαμε ο Ιταλός
    κι όλοι αυτοί εν όσω ζούνε
    πρέπει να τον συγχωρούνε.

    Αν πεις η μαύρη αγορά
    τους έβγαλε χρυσά φτερά,
    μα τη γη όλη να φάνε
    πάλι οι ίδιοι θε νάναι.

    Όσα μαζέψατε παιδιά
    να τα ξεκάμετε με γεια,
    κι εμείς να αξιωθούμε
    να ρουχοπαπουτσωθούμε

    (στιχ. Ελένη Ν. Καλογήρου-Λεμπέση)

    Από το «Τα λαϊκά τραγούδια και τα κάλαντα της Σίφνου (1829-1980)» του Νικ. Γ. Σταφυλοπάτη, Ελληνικά Γράμματα, 1997.

  107. Pedis said

    # 103 –

    «Veneziani, gran signori; / Padovani, gran dotori; / Visentini magna gati; / Veronesi tutti mati; / Udinesi, castelani, / col cognome de furlani; / Trevisani, pan e tripe; / Rovigoti, baco e pipe; / i Cremaschi, fa cogioni; / i Bressan, tagiacantoni; / ghe n’è anca de più tristi: / bergamaschi brusacristi E / Belun? Pòreo Belun / te sè proprio de nisun!» Chiederete: ma la soluzione del mistero? Non c’è. E forse è più divertente così.

    όπως είναι και το πιο πιθανό είναι χόακας.

    https://www.corriere.it/cultura/09_dicembre_29/vicentini-gatti-stella_5c99d618-f450-11de-a1b2-00144f02aabe.shtml

  108. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Ποιος φανταζόταν στη δημοκρατία
    πως θα εξελισσόταν τουτη η διαμαρτία
    να κατατάσσουμε με αιτίες και με λόγους
    μαυραγορίτες μα και δοσιλόγους
    εις του κοινού δικαίου τους υπολόγους…

    Για όνομα του τριβόλου δηλαδή!
    «ξεπίτηδες για να φανούν πως ίσια λογιούνται η λευτεριά με τα χασίσια» έγραφε ο Βάρναλης για όταν τους πήγαιναν «διακοπές» πισθάγκωνα με το Γληνό κι ανάκατους στο βαπόρι με πρεζάκηδες αλάνια λαθεμπόρους («Στην εξορία», Οχτώβρης 1935)

    ………………
    Για το γατοσφαγέα,
    σήμερα θα δικαζόταν πολύ αυστηρά για το σφάξιμο της γάτας και ίσως ελάχιστα για το «μη βρώσιμον» (στην Ελλάδα) κρέας της.

  109. Δημήτρης Μπάρδης said

    Μια ερώτηση για το Νικοκύρη ή όποιον άλλο ξέρει:
    Η ψηφιακή βιβλιοθήκη της Βουλής έχει τα φύλλα της ΠΡΩΙΑΣ μέχρι τέλος του 1941.
    Τα επόμενα φύλλα είναι κάπου αλλού ή μου ξεφεύγει κάτι;

  110. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα!

    90 Πολύ ενδιαφέρον!

    96 Χαχαχαχά!

    101 Φοβάμαι ότι για τον Πικραμμένο ταιριάζει ο χαρακτηρισμός

    106 Τι ωραίο!

    109 Τα επόμενα χρόνια σε μικροφίλμ στη Λένορμαν, στο παλιό Καπνεργοστάσιο.

  111. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Αυτά τα στοιχεία της βιογραφίας του είναι πασίγνωστα, ωρέ Θρακιώτη. Αλλά και πάλι, τί νόμισες; Θα παρατούσε τον άντρα της η πλούσια και πανέμορφη Μαρώ, αν ο Σεφέρης δεν της έκανε τέτοιες ολονυκτίες;

  112. spyridos said

    107 , 108

    Τα τωρινά είναι χόακες και πειράγματα μεταξύ πόλεων.
    Υπήρχαν όμως γατοφάγοι. Μου είχε στείλει πριν μια δεκαετία ένας Ιταλός περιγραφές για χωριά γατοφάγων κοντά στο Μιλάνο.
    Δεν τα έχω πιά και δεν μπορώ να τα βρω και κάπου σε ιντερνετ. Ηταν κοπιαρισμένα πεντεέφια.

    Στην Ελβετία επιτρέπεται να σφάξεις το ΔΙΚΟ σου σκυλί ή γατί για κατανάλωση όπως και το κοτόπουλο ή την κατσίκα σου.
    Δεν επιτρέπεται όμως η εμπορία του κρέατος.

  113. Πέπε said

    Νομίζω ότι γενικά στην Ελλάδα δεν τρώμε κανένα θηλαστικό, οικόσιτο ή του κυνηγιού, που να μην είναι χορτοφάγο. Γουρούνια και αγριογούρουνα είναι κάπου στην γκρίζα ζώνη, αλλά πάντως καθαρά σαρκοφάγα, σαν τη γάτα και τον σκύλο, δεν είναι.*

    Αλλά δεν ισχύει για όλους τους λαούς αυτό το κριτήριο.

    Οπότε, γιατί να μην τρώει κανείς και γάτα; Δεν έχω άποψη για τη νοστιμιά της βέβαια. Αλλά πάντως το να τη σφάξεις, όσο κι αν είναι κτηνώδης αναλγησία, δεν είναι χειρότερο από το να σφάξεις το αρνάκι με την κόκκινη κορδέλα που τάιζες από το χέρι σου, ή τον κόκορα που σε ξύπναγε κάθε πρωί, κ.ο.κ..

    _________________

    *(Ντάξει, έχω ακούσει και για έναν που λαθροκυνηγούσε αρκούδες και τις λαθροσερβίριζε στην ορεινή ταβέρνα του σε ειδικούς πελάτες εμπιστοσύνης, ως σπέσιαλ μεζέ. Αλλά εδώ αναφέρομαι σε νορμάλ καταστάσεις.)

  114. voulagx said

    #104: Δυτη, μονο το Α΄ μερος υπαρχει;
    Και θυμηθηκα τωρα τα εντεψιζικα του εξαφανισμενου αξεστου Θετταλλου.

  115. Πισμάνης said

    Τό Αρακλί (Ηράκλειο) καί τό Σαράτσι (Περιβολάκι) βρίσκονται πολύ κοντά τό ένα στό άλλο. Ίσως γι’ αυτό προέκυψε τό Σαρακλί..Γιά παλιά τοπωνύμια υπάρχει κι αυτό ΕΔΩ.

  116. Γς said

    113:

    > λαθροκυνηγούσε αρκούδες και τις λαθροσερβίριζε στην ορεινή ταβέρνα του σε ειδικούς πελάτες εμπιστοσύνης, ως σπέσιαλ μεζέ

    Sipsey killed him with a blow to the head with a frying pan while trying to prevent him from kidnapping Buddy, Jr. Idgie got Big George to barbecue Frank’s body, which was later served to an investigator from Georgia searching for him

  117. Pedis said

    # 112 – δεν ξέρω, πρώτη φορά τα ακούω αυτά, δεν το έχω ψάξει.

    Στην Ελβετία επιτρέπεται να σφάξεις το ΔΙΚΟ σου σκυλί ή γατί για κατανάλωση όπως και το κοτόπουλο ή την κατσίκα σου.
    Δεν επιτρέπεται όμως η εμπορία του κρέατος.

    να έχει αποφασισθεί με δημοψήφισμα;

  118. Pedis said

    Πάντως, εναν κινέζο γνωστό που είχα ρωτήσει τι ξέρει για τη φήμη ότι στην κινέζικη κουζίνα συγκαταλέγεται κι ο σκύλος, μου είχε απαντήσει καταφατικά, αλλά μόνο αφορά μόνο τα άσχημα σκυλια … 🙂

  119. Πέπε said

    116

    Εντάξει, κι ο δρ Λέκτορ είχε ένα φίλο για δείπνο. Είπαμε, λέμε για νορμάλ καταστάσεις.

  120. Πέπε said

    Σχετικά με τους Ελβετούς και το δικό τους σκυλί / γατί:

    Πώς άραγε ορίζεται το «δικό σου» σκυλί; Και ακόμη περισσότερο, το «δικό σου» γατί;

    Προσωπικά, πιο απωθητική βρίσκω την ιδέα της ιδιοκτησίας πάνω σ’ ένα τέτοιο ζώο, σαν να ήταν πράγμα, παρά να το τρως. Δεν πάει καν η γλώσσα μου να πω «ο δικός μου σκύλος» – πάντα ρωτάω π.χ. «μαζί σας είναι αυτός ο σκύλος;» και όχι αν είναι δικός τους.

    Αλλά τις παραξενιές μου μπορούμε και να τις παρακάμψουμε. Σε τεχνικό επίπεδο, πώς αποδεικνύεις ότι ένας σκύλος (που μάλιστα δεν υπάρχει πια, ούτε καν σε μορφή πτώματος) ήταν δικός σου;

  121. Γς said

    και πως μου άρεσε να ρίχνω λάδι στη φωτιά σε καβγάδες:

    -Φάτου και το μάτι!

  122. Γς said

    -Γιατί κλαις;

    -Κάποιος έφαγε τη γάτα μου;

    -Την καημένη…

    -Ηθελα να την φάω εγώ!

  123. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    120 Πεπε. Ο σκύλος είναι κάποιου. Αυτός ο ίδιος έιναι που αφέντη θέλει, η γάτα όχι!
    Χωρίς πλάκα όμως τί θες να πεις; Αυτόν που φροντίζω,ταϊζω προστατεύεω/θεραπεύω/εμβολιάζω/στειρώνω και ζει κάπου κοντά μου, είναι ο σκύλος «μου». Το «μου» σημαίνει έχω την ευθύνη του. Αλλιώς, κανείς δεν είναι κανένός 🙂

  124. Γς said

    120:

    >Προσωπικά, πιο απωθητική βρίσκω την ιδέα της ιδιοκτησίας πάνω σ’ ένα τέτοιο ζώο, σαν να ήταν πράγμα, παρά να το τρως

  125. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Πάντως έχω περιέργεια αν υπάρχει τρόπος να σφάξεις μια γάτα. Δύσκολο έως αδύνατο το βρίσκω. Στις μεγάλες πείνες, με άλλο τρόπο θα τις εκτελούσαν.
    Τώρα οι δικές μου είναι αραδιασμένες έξω από τη μπαλκονόπορτα και περιποιούνται το τρίχωμά τους. Τους έριξα μια ματιά, (λόγω θέματος 🙂 ) και το πήραν χαμπάρι κι αρχίσανε να χοροπηδούν πάνω στο τζάμι. Να ξέρανε τί γράφω…
    ……………..
    Εντυπωσιάστηκα από τις «μπάμιες Μπογιατίου» που ήταν κι ακριβότερες από τις άλλες.
    Οι ντομάτες Βράουνας; Πού είναι η Βράουνα;

  126. Δ.Π. said

    58, το κατάστημα φωτογραφικών Κούνιο, υπάρχει ακόμα. (Κούνιο = εβραϊκό επίθετο).

  127. aerosol said

    #93
    Εννοείται πως οι άνθρωποι είναι ίδιοι και ανάλογα φαινόμενα συνέβαιναν και στην άλλη όχθη του κόσμου που προέκυψε από την Διάσκεψη της Γιάλτας.
    Μάλιστα, με αφορμή το υπέροχο Στάχτες και Διαμάντια του Αντρέι Βάιντα, βρέθηκα να διαβάζω για την Πολωνία που έζησε την ακριβώς αντίστροφη επό εμάς κατάσταση: η (αρκετά οργανωμένη) αντίσταση ήταν δημιούργημα των ανθρώπων του Εθνικού Στρατού, τους οποίους αργότερα τους τσάκισαν οι κομμουνιστές.
    Όμως μιλάμε για τα δικά μας βιώματα, κι αυτά πάνε πέρα από την ανάγνωση ιστορικών πληροφοριών. Ακόμα και τώρα καθορίζουν την κοινωνία που ζούμε.

    [Υποκειμενική/Προσωπική ενόχληση: έπεσα, τα χρόνια της κρίσης, σε κομμάτι νεότερης γενιάς των μεγάλων τζακιών (που δημιουργήθηκαν και μεγάλωσαν όπως είπαμε…) που «έχουν φύγει από το δίπολο Αριστερά-Δεξιά» (έτσι βολεύει να νομίζουν) και έχουν στραφεί σε αμιγώς φιλελεύθερα στρατόπεδα. Μιλάμε για Τζήμερο πριν γίνει σούργελο και τέτοια. Ήταν πολύ ενοχλημένοι από την «πλέμπα» που τους περιβάλλει. Την χυδαία, αμόρφωτη και λαϊκίστικη. Αυτή, που ο παππούλης τους της ήπιε το αίμα όταν μπόρεσε. Μικρά οικογενειακά μυστικά καλοσπουδαγμένων τωρινών ηγητόρων.
    Τόσες δεκαετίες μετά προσπαθώ να μη με βαραίνει ο κωλο-εμφύλιος και τα σχετικά, να μην ασχολούμαι, τέλειωσε πολύ πριν γεννηθώ. Κακία το να μιλάς… αλλά δε σ’ αφήνουν και ν’ αγιάσεις.]

  128. gpoint said

    # 116

    Το έχω ξαναγράψει, οι πράσινες τομάτες (κομμένες σε φέτες) τηγανιτές είναι απείρως νοστιμότερες από τηγανιτές μελιτζάνες, πιπεριές , κολοκυθάκια και παίζει στο προσωπικό γούστο για τις πατάτες !
    Το έμαθα από τις πράσινες τομάτες που πέφτανε από τα φυτά μου ενθυμούμενος τον τίτλο της ταινίας (βλέπω πολύ σπάνια έργα, προτιμώ να τα ζω)

    # 125

    Ηταν πολύ μικρές και λεπτές, τις θεωρούσαν πιο νόστιμες και με λιγότερο σάλιο. Αν θες να σου δώσω σπόρο από σχετικά μεγαλόκαρπη οκταγωνική μπάμια που δεν σαλιώνει με τίποτε χωρίς καμιά προετοιμασία και πολύ νόστιμη. Τρώγεται άνετα ακόμα και σποριασμένη !
    (στην φωτό, κάτω αριστερά από το λουλούδι )

  129. Γς said

    125:

    >Οι ντομάτες Βράουνας; Πού είναι η Βράουνα;

    Μάλλον ντομάτες της Βραυρώνας, ήθελε να πει.

    http://www.gastronomos.gr/gr/%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1/%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%BC%CF%89%CE%BD/%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B1-%CE%B7-%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82

  130. Γς said

    128:

    >βλέπω πολύ σπάνια έργα, προτιμώ να τα ζω

    Κι εγώ

    https://caktos.blogspot.com/2013/04/blog-post_26.html

  131. Γς said

    129:

    Κι έπεσα πάνω σε μια σοβαρή συζήτηση πελατών σε φυτώριο της Μαραθώνος.

    Για ντοματιές. Βραυρώνας, αναρριχώμενες και υβρίδια. Γι αυτές τις τελευταίες δεν άντεξα με τις μακακίες που έλεγαν και είπα να πλειοδοτήσω [για πλάκα].

    Και άρχισα να τους λέω πως γίνονται τα υβρίδια και πως μπορούν να έχουν και του χρόνου. Τάχα μου από τους σπόρους τους και άλλα τέτοια παλαβά. Με άκουγαν με ανοιχτό το στόμα.

    Την επομένη που πέρασα μου είπε ο Μπάμπης ότι μόλις έφυγα τον ρώταγαν ποιος [εγώ] ήταν αυτός ο άσχετος.

    -Τους είπα ότι ήσουν καθηγητής της Γεωπονικής κι άρχισαν όλοι μαζί να μουτζώνουν

  132. BLOG_OTI_NANAI said

    109: Πολλές εφημερίδες είτε δεν είναι πλήρεις, είτε δεν έχουν σκαναριστεί και αναρτηθεί ακόμα. Ποια χρονιά ψάχνεις;

  133. BLOG_OTI_NANAI said

    To «www.alexa.com» πρέπει να έχει φάει κανένα φλασάκι τους τελευταίους 3 μήνες ή έχει αλλάξει τους αλγόριθμους του, καθώς παρατηρώ κατρακύλα, μερικές φορές πολύ μεγάλη, σε αρκετές ιστοσελίδες. Το παρόν ιστολόγιο έχει πέσει… 46.000 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη σε δύο μήνες! Όμως το ίδιο έχω παρατηρήσει και σε άλλες σελίδες. Αλλά δεν το κατέχω το αντικείμενο ώστε να ξέρω αν είναι φυσιολογικό, πραγματικό ή συμβαίνει για άλλους λόγους (ρυθμίσεις/αλγόριθμος).

  134. Βουλάγξ, από το Β΄ μέρος βρίσκω μόνο αυτό: http://www.greek-language.gr/greekLang/literature/tools/concordance/seferis/content.html?collection_id=3&text_id=028
    Αλλά θυμάμαι ότι ήταν περισσότερα, και τα έβρισκες ονλάιν κάποτε.

  135. Πέπε said

    @123
    > > Χωρίς πλάκα όμως τί θες να πεις; Αυτόν που φροντίζω,ταϊζω προστατεύεω/θεραπεύω/εμβολιάζω/στειρώνω και ζει κάπου κοντά μου, είναι ο σκύλος «μου».

    Θα σου πω Έφη τι εννοούσα, αλλά στο μεταξύ η απορία μου λύθηκε μόνη της (η νύχτα φέρνει φώτιση).

    Προφανώς συμφωνώ σ’ αυτό τον ορισμό. Αλλά εδώ λέμε ότι το αν ο σκύλος ήταν δικός σου ή όχι διακρίνει το αδίκημα από τη νόμιμη πράξη, άρα πρέπει κάπως να αποδεικνύεται, όχι απλώς να δεχτώ εγώ (ο κοινός ιδιώτης) από καλή πίστη, ή να το ξέρω επειδή το είδα, ότι ήταν ο σκύλος σου.

    Αλλά τελικά κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα αυτός ο προβληματισμός. Η διάκριση δεν είναι μεταξύ δικού σου σκύλου και κλεμμένου ή αδέσποτου: αυτό που απαγορεύεται είναι η εμπορεία σκυλίσιου κρέατος.

  136. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Καλημέρα!

    50. ΕΦΗ, προς θεού! Όλοι τα κάνουμε κάτι τέτοια! Ή(γ)νοιασέ σε! 🙂 😀

    [Αν πάντως θέλεις να εξιλεωθείς, γράψε 20 φορές (με το χέρι, όχι κοπιπάστε…)
    «Να μην ξεχνάω το ριφρές» 🙂 🙂 ]

    115. Το αυτό!! 🙂 🙂

  137. Aghapi D said

    103 Πολύ ωραίο το… μουσική 🙂
    Η παρέα που άκουγε την αφήγηση τού διερμηνέα ήταν κυρίως ξένοι, και μερικοί ντόπιοι που γελούσαν ξέροντας πού θα κατέληγε

  138. Γς said

    137, 171:

    ¨οχι όμως και 25 χρόνια αργότερα

    και θυμήθηκα τους γάτους τουυ Monte Malbe

    Και τον Μελή μας του Γς-τζιούνιορ στο Τίμπινγκεν που κατάλαβε ότι θα τον αφήσουν πάλι μόνο και κρύφτηκε μέσα σε μια βαλίτσα

  139. sarant said

    134 Είναι βεβαιο ότι υπήρχαν κι άλλα; Δεν θυμάμαι.

  140. nikiplos said

    101@…

    Βέβαια ηθικότατο ο ένας να δίνει τη ζωή του για την πατρίδα και ο πατριδοκάπηλος να τρώει με τα πρότζεκτ. ΥΠΕΡΟΧΟ.

    Η χώρα είχε συνθηκολογήσει με τον κατακτητή… Υπήρχε κυβέρνηση, ενώ πολλοί από το πολιτικό στάτους της εποχής είχαν φύγει στο εξωτερικό… Κάποιοι αποφάσισαν αυτοβούλως και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν να αντισταθούν με τον δικό τους τρόπο ο καθένας. Κάποιοι άλλοι να περιμένουν… Ήταν περίοδος αστάθειας και σκληρών ρίσκων… Σήμερα από τα γραφεία μας μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε και να κάνουμε αφ’ υψηλού κριτική…

    Μόνο που η Ελληνική κατσικοκλεφτική άρχουσα τάξη δεν είχε την ηθική υπόσταση να το κάνει μόνη της ή να το επιβάλει.

    Τις ΛΕΑ στην εθνική δεν τις πήζουν αυτοκίνητα αυτής της τάξης. Τα κατεστραμένα πεζοδρόμια δεν τα καταπατούν μηχανές αυτών, ούτε τις ράμπες ΑΜΕΑ μόνο οι μερσεντές των. Επίσης δεν γκαζώνουν στις διαβάσεις να πατήσουν τους υπέργηρους πεζούς τα παπάκια τους και τα αυτοκίνητά τους… Να μην μιλήσω καλύτερα για τη «μεσαία» τάξη, ούτε και βέβαια για την ανύπαρκτη εργατική – τους οικοδόμους-εργολάβους του ΠΑΜΕ… Τους αγρότες με τα ναβάρα της Λάρσας, τα 20€ μαρουλόφυλλα στις λουλουδούδες, τις ρωσίδες στην επαρχία τα είδα με κι αυτά…

    127@…

    Ήταν πολύ ενοχλημένοι από την «πλέμπα» που τους περιβάλλει. Την χυδαία, αμόρφωτη και λαϊκίστικη. Αυτή, που ο παππούλης τους της ήπιε το αίμα όταν μπόρεσε.

    Το αφήγημά μας, φάνηκε μόλις ήρθε η κρίση στην κλασσική ελληνική πολυκατοικία… Μισάνθρωποι που έκλεισαν τα καλοριφέρ προκειμένου να μην ζεσταθεί ο γείτονας που δεν έβγαινε… Συντεχνίες που έβαζαν πλάτη και «κονέ» μην χάσουν ένα 10€. Κι όλο το μίσος για τον δίπλα και τον γείτονα, που ξεχύθηκε και που δεν ξέρει κανείς που κρυβόταν… Και να πω και το χειρότερο? Στις γειτονιές που κακόπαθαν περισσότερο, τα μόνα γραφεία που «άνοιξαν» (με τι χρήματα άραγε?) και «απευθύνονταν» στον κόσμο ήταν της μαυρίλας… ούτε ένα αριστερό σχήμα δεν πήγε σε μια πολυκατοικία να δώσει μια πρόταση. Ούτε ένας κληρικός…

    (Υπήρξαν και οι εξαιρέσεις… στη γειτονιά της μητέρας μου στην Ακαδημία Πλάτωνος και ο ιερέας και ο Λαφαζάνης προσπάθησαν να κάνουν κάτι… αλλά ήταν λίγοι… ελάχιστοι… )

  141. Georgios Bartzoudis said

    Περί γατοφαγίας! Έτος 1970 περίπου, είς τι ορεινόν χωρίον της Ξάνθης. Από τις πρωϊνές ώρες μοσχοβόλησε ο τόπος από την έντονη μυρωδιά του ψητού που εκπέμπονταν από το μοναδικό καφενείο-ταβερνάκι. Λαγός στα κάρβουνα! Μαζεύτηκαν όλοι οι …χαϊνταμάκηδες (μηδέ εμού εξαιρουμένου) αναμένοντας να απολαύσουν την εξαίσια γεύση. Και ώ του θαύματος! Περί την 11ην πρωϊνήν ήρξατο περονοπόλεμος. (Ευτυχώς που) ούτε που πρόλαβα να δω τον …λαγό (όστις ήν ακέφαλος). Σχεδόν αμέσως απεκαλύφθη το μέγα μυστικόν: Ο λαγωός ήν γαλή! Ο πρώτος που άρχισε να κάνει εμετό ήταν ο ταβερνιάρης: Καθώς σερβίριζε τον …λαγό, είχε φάει τον μισό, ο άτιμος!

  142. Γς said

    141:

    περονοπόλεμος;

  143. voulagx said

    #134 Ευχαριστω, Δυτη! Φαινεται οτι το πεδιο «Αναζητηση» της Πυλης δεν λειτουργει.

    #85 @Blog, #87 @Ιατρου: Ενας χριστιανοκομμουνισμος θα μας σωσει! 🙂

  144. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Συμπληρωματικά ειδησάρια από χθες:

    – Ποιο να ήταν, λέτε, το «είδος» της αμοιβής για την εύρεση του «σκυλλακίου», την σήμερον ημέραν; 🙂

    – Της θρυλικής Κάρμεν Ιμπέριο Αρτζεντίνα θαυμαστές και φίλοι υπήρξαν διάφοροι επιφανείς φασίστες και, βέβαια, ο Αδόλφος Χίτλερ.
    Ο Μανουέλ Λούνα ξεκίνησε την καριέρα του το 1935, στο πλάι της Ιμπέριο Αρζ. με το έργο Nobleza baturra που προαναγγέλλεται, αλλά βέβαια έγινε πασίγνωστος ως Antonio Vargas Heredia στην «Κάρμεν».
    (Για τους μουσικόφιλους, το σχετικό τραγούδι, το οποίο… κλπ κλπ) https://youtu.be/92iqLZHujOU?t=54

  145. sarant said

    144 Aπό εκεί και ο Αντώνης ο Βαρκάρης ο σερέτης

  146. BLOG_OTI_NANAI said

    144: Αν είχε βάλει την αγγελία περί «αμοιβής σε είδος» ο Βατ-μαν και έβρισκα το σκύλο, θα σταματούσα έξω από το σπίτι του αφήνοντας τη μηχανή αναμμένη, θα τον πήγαινα στην εξώπορτα και θα έφευγα…

  147. Γιάννης Κουβάτσος said

    140 β) Κι όμως, Νίκιπλε, ακόμα και για την αντικοινωνική συμπεριφορά των νεοελλήνων ευθύνεται η χρόνια ανυπαρξία καλλιεργημένης αστικής τάξης. Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι. Όταν ο λαός βλέπει διαχρονικά την άρχουσα τάξη να φέρεται νεοπλουτίστικα, να είναι υπεράνω των νόμων και των ηθικών αξιών χωρίς να λογοδοτεί ποτέ, να στερείται παντελώς κάθε αρχοντιάς, ε, μοιραίο είναι να ακολουθεί το παράδειγμά της στο μέτρο των δυνατοτήτων του.

  148. nikiplos said

    147@ Δάσκαλε έζησα τούτο…
    2009 Καλοκαίρι… Γλυφάδα… Πεζοπορών στην παραλιακή ζώνη έφθασα μοιραία στο λιμανάκι της, όπου χάζευα τα σκάφη-θαλαμηγούς. Στο πιο περίβλεπτο, υπήρχε κίνηση, οι φιλιπινέζοι αειναύτες, σφουγγάριζαν έπλεναν έτριβαν τα τζάμια κλπ, ένας επιστατούσε με ύφος και έδινε εντολές κλπ… Ήταν προφανές πως θα ερχόταν «το αφεντικό». Η πεζοπορία μου, διήρκεσε τόσο, ώστε στην επιστροφή να προλάβω και να συναντήσω το αφεντικό επάνω στο σκάφος να παίρνει το απεριτίφ του… Το προσωπικό ήταν εξαφανισμένο και αυτός καθόταν άνετος «στην προεδρική» τραπεζαρία και μιλούσε στο κινητό… Όταν πλησιάσαμε κοντά, μπόρεσα να απολαύσω τη γλώσσα του, η οποία ήταν τόσο χυδαία που δεν μπορώ να τη γράψω. Σταχειολογώντας μόνο να πω, πως περιελάμβανε τις εκφράσεις :

    -«εγώ έδωσα εντολή, αλλά τα…»
    -«Θα της σκίσω το κωλαράκι εγώ αυτής της πατρινιάς πουστάρας…» (μιλούσε κυβερνητικό πολιτικό…)
    -«δε γαμάω βρωμόκωλους…» (δήλωση βαρυσήμαντη προς τον συνομιλητή του, με ύφος συνοφρυωμένο)

    Κλείνοντας το τηλέφωνο μονολόγησε: «άει μωρή κλώσσα! Σας έχω στα όπα, όπα και μετά στη βουλή ψηφίζετε ως φοβιτσιάρες μη σπάσετε τ’ αυγά…»
    Από τον προθάλαμο βγήκε μια καθόλα ευειδής μεγαλοκυρία που είπε βαριεστημένα: «τι θέλει αυτός πάλι?»
    Εκεί κάπου έληξε ο χρόνος παραμονής μου στο ζωτικό χώρο των θαλαμηγών, που δεν θα προξενούσε υποψίες… Η συμπορευόμενή μου Αμερικανίδα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας[*] και μεγαλύτερη από εμένα τότε μια 15ετία, με ρώτησε με περιέργεια τι έλεγαν τούτοι αλλά δεν της μετέφρασα… με νεύμα στο κεφάλι μου… «they’re like us… but very rich…» μου είπε στωικά…

    [*] Είναι σωστό το «της Καλιφόρνιας» ή θέλει «της Καλιφόρνια» ?

  149. Γιάννης Κουβάτσος said

    Δυστυχώς, Νίκιπλε, η εμπειρία σου δεν είναι εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Να προσθέσω και μια δική μου: το φετινό καλοκαίρι είδα δύο αυτοκίνητα να γκαζώνουν στα διόδια, ώστε να προλάβουν να περάσουν χωρίς να πληρώσουν. Και τα δύο ήταν πανάκριβες τζιπούρες. Δεν είχαν λεφτά οι οδηγοί τους ή τα διόδια, οι φόροι, η τήρηση των νόμων είναι μόνο για την πλέμπα;
    (Της Καλιφόρνιας, θα έλεγα)

  150. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @144, 145.
    https://www.mixanitouxronou.gr/otan-o-antonio-vargas-heredia-egine-antonis-o-varkaris-i-dikastiki-peripetia-tou-tragoudiou-pou-ipan-o-markos-vamvakaris-ke-o-stelios-kazantzidis/

    Ωραία ειδησάρια Μίκιε

  151. ΚΩΣΤΗΣ ΣΙΜΙΤΣΗΣ said

    24.
    Και λίγα γράψατε…

Σχολιάστε