Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Η κουζίνα της ξαδέρφης

Posted by sarant στο 6 Δεκεμβρίου, 2023


Από ρόδο βγαίνει αγκάθι κι από μαργαριτάρια πολιτικάντηδων βγαίνουν γλωσσικά άρθρα. Τις προάλλες κοροϊδέψαμε τον Άδωνη για τα τραγικά αγγλικά του και προχτές βάλαμε άρθρο για τα μολύβια, που λεξιλογούσε με αφορμή ένα μαργαριτάρι (they took the molyv), όμως ο Άδωνης σε εκείνο το άρθρο είχε χτυπήσει δυο φορές.

Συγκεκριμένα, σε συνέντευξη που έδινε  στα  αγγλικά σκόνταψε στη  λέξη «λαντζέρης», κι ο δημοσιογράφος τον  ρώτησε τι κάνει ο λαντζέρης. Απάντησε λοιπόν ο υπουργός Ημιμαθείας they fix the things in the kouzin (προφ. κουζίν) of the restaurant. Κι όμως,  ενώ εμείς λέμε κουζίνα και οι Γάλλοι λένε cuisine, οι Άγγλοι,  όταν μιλάνε για τον χώρο όπου γίνεται η προετοιμασία του φαγητού, ή για τη σχετική συσκευή, λένε kitchen.

Οπότε σήμερα σκέφτηκα να λεξιλογήσω για την κουζίνα και για τις σημασίες της, που βασικά είναι τρεις.

Κουζίνα λοιπόν, όπως είπαμε, είναι ο χώρος του σπιτιού όπου ετοιμάζουμε το φαγητό, είναι όμως και η συσκευή με τις εστίες και τον  φούρνο, αλλά είναι και η τέχνη της παρασκευής του φαγητού, ένα σύνολο από γνώσεις, κανόνες και τεχνικές που αφορούν το μαγείρεμα, η μαγειρική η ίδια τέλος -όπως λέμε πχ «η πολίτικη κουζίνα».

Έτσι,  μπορούμε να πούμε ότι η Γερμανία φημίζεται για τις κουζίνες της (φτιάχνει ποιοτικές συσκευές) αλλά η Ελλάδα φημιζεται για την κουζίνα της (τον τρόπο μαγειρέματος, τις σπεσιαλιτέ κτλ.)

Η λέξη «κουζίνα» είναι δάνειο, από το βενετικό cusina (το αντίστοιχο ιταλικό είναι cucina, cocina), που ανάγεται στο υστερολατινικό cocina,  παλαιότερο coquina, θηλυκό του επιθέτου coquinus «μαγειρικός», από το ρήμα coquo «μαγειρεύω, ψήνω». Από το ίδιο λατινικό ρήμα έχουμε το αγγλ. cook και το γαλλ. cuire.

Στα γαλλικά η  κουζίνα  είναι cuisine, απ’ όπου και διεθνείς όροι όπως  haute/grande cuisine, nouvelle cuisine. Όπως και στα ελληνικά,  έτσι και στα γαλλικά η  λέξη  cuisine έχει και τις τρεις σημασίες (χώρος όπου μαγειρεύουμε, συσκευή, τέχνη  της μαγειρικής).

Στα αγγλικά όμως ο χώρος όπου μαγειρεύουμε,  όπως και η συσκευή, λέγονται kitchen, ενώ η τέχνη  της μαγειρικής λέγεται  είτε cuisine είτε cooking. Αυτό το kitchen είχε ξεχάσει ο Άδωνης όταν είπε ότι οι λαντζέρηδες the fix the things in the couzin! Η λέξη kitchen προέρχεται από μια  πρωτογερμανική λέξη απ’ όπου και το Küche των Γερμανών και διάφορα σκανδιναβικά, η οποία όμως  μάλλον ανάγεται και αυτή στο υστερολατινικό cocina.

Από πότε έχουμε κουζίνα;  Εννοώ, από πότε μπήκε στα ελληνικά  η  λέξη «κουζίνα»; Θα το ξαναπώ, τα γλωσσικά ληξιαρχεία δεν δουλεύουν καλά στην Ελλάδα. Το μόνο λεξικό που έχει συστηματικά χρονολογήσεις (της πρώτης ανεύρεσης κάθε λέξης) είναι  το Ιστορικό Λεξικό της  Ακαδημίας, το οποίο όμως  βρίσκεται  ακόμα στο γράμμα Δ, οπότε θα αργήσει να φτάσει στο  Κ. Ο Μπαμπινιώτης έχει μόνο όσες χρονολογήσεις δίνει ο Κουμανούδης, στη  Συναγωγή λέξεων πλασθεισών υπό των  λογίων, αλλά η κουζίνα δεν είναι λέξη «πλασθείσα υπό των λογίων» γι’ αυτό και δεν τη λημματογραφεί. Ο Σομαβέρας (1707) στο λήμμα cucina δίνει «μαγειρειό» και στο ελληνοϊταλικό λεξικό του δεν έχει λήμμα  «κουζίνα», μόνο «κουζί» (το αρνάκι) και «κουζουλός». Αλλά και στο «γερμανικό-απλορωμαϊκό» λεξικό του Βάιγκελ (1808) βρίσκω στο λήμμα Küche τα  μαγειρειό, μαγειρείο.

Ωστόσο, στα Χιακά Ανάλεκτα του Κανελλάκη βρίσκω ένα πωλητήριο έγγραφο της Μονής  Αγίου Γεωργίου του Στηρά,  όπου ο ηγούμενος πουλάει σε έναν ιερομόναχο «το κελί του μοναστηρίου ανώγι και κατώγι,  καμινά, κάμερα, κουζίνα, τζαρδάκι, με πόρτεγον και σκάλα πέτρινη καθώς εστί και ευρίσκεται» και αυτό το έγγραφο συντάχθηκε στις 25 Οκτωβρίου του έτους αψλδ, που αν δεν κάνω λάθος θα  πει 1734, οπότε έχουμε μια καλή χρονολόγηση θαρρώ. (Αν με διαβάζουν από το ΙΛΝΕ, ας  βάλουν  τη  χρονολογία και την  πηγή).

Παράγωγα της κουζίνας  έχουμε το κουζινάκι, την κουζινούλα, το κουζινομάχαιρο, τα κουζινικά, έχουμε και τον  κουζινά, που πουλάει (ή φτιάχνει) κουζίνες ή τα σχετικά έπιπλα.

Το κουζινέτο,  μηχανολογικός όρος («βάση  περιστρεφόμενου μηχανήματος»), δεν έχει σχέση με την κουζίνα, παρόλο που φαίνεται υποκοριστικό της. Είναι από το ιταλικό cuscinetto, που προφέρεται κουσινέτο αλλά παρασυσχετίστηκε με την  κουζίνα,  και ετυμολογείται από το cuscino «μαξιλάρι, βάση».

Είπαμε πιο πριν ότι ο Άδωνης είπε για «φιξ θινγκς ιν δε κουζίν οφ δε ρέστοραντ». Αυτό το κουζίν θα μπορούσε να  είναι το γαλλικό cousine, που δεν έχει σχέση με την κουζίνα, αλλά είναι η ξαδέρφη, ενώ ο ξάδερφος  είναι cousin, το ίδιο όπως και στα αγγλικά (αλλά προφέρονται διαφορετικά). Η λέξη βέβαια απλώς έχει παραπλήσια προφορά με την  cuisine, διότι η  ετυμολογία της είναι εντελώς διαφορετική, ανάγεται στο λατινικό consobrinus, που σήμαινει «εξάδελφος» και αρχικά «ο γιος της αδερφής της μητέρας».

Ο τίτλος μας λοιπόν στα γαλλικά θα ήταν  la cuisine de la cousine. Μένει να  διευκρινιστεί αν μαγειρεύει καλά η ξαδέρφη, αν έχει μοντέρνα διαρρύθμιση στην  κουζίνα της ή αν η κουζίνα της κάνει πυρολυτικό καθαρισμό.

Να κλείσουμε όμως αγγλοπρεπώς,  όχι με cuisine, αλλά  με  kitchen -και  μάλιστα με Soul kitchen! Βέβαια, με τον τίτλο αυτό υπάρχει μια γερμανική ταινία του 2009, ενός τουρκογερμανού σκηνοθέτη με έναν ελληνογερμανό ήρωα, αλλά εγώ εννοώ το τραγούδι των  Ντορς:

 

Και βέβαια, σήμερα που γιορτάζω να μου ευχηθείτε  χρόνια πολλά -και το ιστολόγιο εύχεται επίσης σε όλους τους  συνονόματους και τις συνονόματες, τον  Νίκο Κ. ας πούμε και όσους ξεχνάω!

180 Σχόλια to “Η κουζίνα της ξαδέρφης”

  1. Κουνελόγατος said

    Χρόνια πολλά Νίκο, ευχαριστούμε πολύ.

  2. Δημήτρης Μαρτῖνος said

    Χρόνια πολλὰ κι ἀπὸ ᾿δῶ.

  3. ΓιώργοςΜ said

    Καλημέρα, χρόνια πολλά! Σε όλους τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες, αλλά κυρίως σε κείνον από το χωριό που δεν τον ξέρουμε 🙂

  4. mariakorbila1 said

    Πολύ πολύχρονος με υγεία ευτυχία και ευημερία!

  5. Αγάπη said

    χρόνια πολλά και καλά, πάντα ευημερία

  6. Αγάπη said

    Και κάτι άσχετο – με το συμπάθειο – αλλά πλησιάζουν οι μέρες για τη λέξη τής χρονιάς

    https://www.lavart.gr/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%82-%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82/

  7. Αγάπη said

    Από https://epiplokouzinas.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82/

    Το 1960 ξεκίνησαν διάφορα πολιτιστικά κινήματα που επέφεραν αλλαγές στην κοινωνία και εν συνεχεία στην δομή της οικογένειας και του σπιτιού. Από την κινεζική επανάσταση μέχρι και το αμερικανικό κύμα κατά της πατριαρχικής καταπίεσης κινούμενο από φεμινίστριες, πολλά πράγματα εκείνη την εποχή επηρέασαν την δομή της κουζίνας.

  8. nikiplos said

    Καλημέρα κι από εδώ! Χρόνια πολλά και καλά Νικοκύρη κι από εδώ. Ξαναβάζω εδώ την αφιέρωση!
    (υπενθυμίζω πως , δεν υπάρχει κάποιο υπόρρητο μήνυμα. Μου άρεσε πολύ το τραγούδι)

  9. Λεύκιππος said

    Χρόνια σου πολλά, με υγεία, κυρίως.

  10. sarant said

    Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας και για τα πρώτα σχόλια!

    Αντεύχομαι στους εορτάζοντες!

    6 Την Παρασκευή ξεκινάμε για τη Λέξη της Χρονιάς. Σκεφτείτε τίποτα.

    8 Κατά σύμπτωση το τραγούδι αυτό το συζητούσαμε χτες σε μια παρέα!

  11. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Τό λέω γιά ἀκόμη μιά φορά καί ἀνατριχιάζω. Δέν μπορῶ νά πιστέψω ὅτι ἕνας ὑπουργός μέ τέτοια ἀγγλικά, διανοήθηκε νά βγῆ σέ ξένο σταθμό, ὅπως καί δέν μπορῶ νά πιστέψω ὅτι ὁ πρωθυπουργός δέν τόν σούταρε αὐθημερόν, γιά τόν διασυρμό. Ὅλοι μας πιθανώτατα βρεθήκαμε κάποτε σέ κάποια φάσι ξεφτίλας ἀπό ἀνάγκη, ἀλλά πάντα φροντίζαμε νά μᾶς πάρουν χαμπάρι ὅσο τό δυνατόν λιγώτεροι..
    Ἀπίστευτος!

  12. La Belle Et La Blette said

    Μπονζούρ και χρόνια πολλά!
    Σε μιαν απέλπισμένη προσπάθεια να αποφευχθεί όπως όπως η πολυσημία, η συσκευή στα γαλλικά της Γαλλίας λέγεται cuisinière

  13. stodgialohtinos said

    Πολύχρονος, υγιής και ευτυχής Νίκο!

    Αη Νικόλα μου, μεγάλη σου η χάρη.

  14. Πέπε said

    Καλημέρα!

    Άστε το γαλλικό ρήμα cuire (ψήνω) προέρχεται από το λατινικό ρήμα που σημαίνει μαγειρεύω! Λένε δηλαδή μαγειρεύω εννοώντας μόνο ψήνω, όχι π.χ. τηγανίζω. Εδώ στην Κρήτη το αντίθετο, λένε ψήνω εννοώντας μαγειρεύω με οποιονδήποτε τρόπο.

    > Μένει να διευκρινιστεί αν μαγειρεύει καλά η ξαδέρφη, αν έχει μοντέρνα διαρρύθμιση στην κουζίνα της ή αν η κουζίνα της κάνει πυρολυτικό καθαρισμό.

    Αμάν! Πυρολυτικό καθαρισμό; Είναι επικίνδυνο; Λες να το κάνει κι η δικιά μου κουζίνα; Ο Γερμαναράς δε με είχε προειδοποιήσει (ας αναρωτηθούμε διατί).

    > Και βέβαια, σήμερα που γιορτάζω να μου ευχηθείτε χρόνια πολλά

    Βεβαίως: χρόνια πολλά και δημιουργικά, Νίκο μας! Το έγραψα και στα τελευταία του χτεσινού (σήμερα προ ολίγου), αλλά το περίσσο φως δε βλάφτει.

  15. Theo said

    Καλημέρα,

    Χρόνια πολλά κι ευλογημένα, Νικοκύρη!

  16. Πέπε said

    Να προσθέσουμε ότι το μαγειρείο / μαγε(ι)ριό, που μαθαίνουμε ότι ήταν παλιότερη λέξη για την κουζίνα, σήμερα έχει ελαφρώς μετατοπιστεί: μαγειρείο (μόνο παροξύτονο), και συχνά στον πληθυντικό μαγειρεία, είναι η μεγάλη κουζίνα που εξυπηρετεί δεκάδες ή εκατοντάδες άτομα σε μέρη όπως ένα στρατόπεδο, ενώ μαγειρείο ή μαγε(ι)ριό ή μαγέρικο είναι υποπερίπτωση εστιατορίου. Κανείς δε λέει πια μαγειρείο ή μαγειριό την κουζίνα ενός σπιτιού.

    Στα εστιατόρια δε η λέξη κουζίνα δηλώνει και το προσωπικό που απασχολείται εκεί, σε αντιδιαστολη προς τους σερβιτόρους και όσους κάνουν άλλες δουλειές.

  17. phrasaortes said

    Καλημέρα και χρόνια πολλά!

  18. atheofobos said

    Αρχικά χρόνια πολλά, καλά και με υγεία όχι μόνο σε σένα αλλά και σε όλους τους εορτάζοντες εδώ !

    Στην κουζίνα, αν δεν ανήκει σε σεφ με τατουάζ, αυτή που είναι το αφεντικό συνήθως είναι η μαγείρισσα. Αυτό όμως μόνο στην Ελλάδα, γιατί στην Κύπρο, όπως μας ενημερώνει ο Ανδρέας Παππάς στα ΝΕΑ Μαγείρισσα= η κατσαρόλα!

  19. Theo said

    Τις θερμότερες των ευχών μου και στον Νίκο Κ. και στις Νικολέτες και Νικόλαους του ιστολογίου.

  20. Πέπε said

    18
    Ωραίο αυτό το κυπραίικο!

    Νομίζω ότι κατά παράδοση (σύμφωνα με τις ελληνικές μου εμπειρίες) το αφεντικό της κουζίνας είναι συνήθως γυναίκα στα σπίτια και άντρας σ’ αυτές που ετοιμάζουν μαζικές ποσότητες. Βέβαια όλοι μας ξέρουμε όλο και περισσότερα σπίτια όπου μαγειρεύουν και οι δύο. Από την προηγούμενη γενιά, σαν των γονέων μου, ξέρω δύο περιπτώσεις όλες κι όλες. Και από τη δική μου, μία μόνο όπου η γυναίκα δεν ξέρει ολωσδιόλου να μαγειρεύει και το έχει επωμιστεί εξ ολοκλήρου ο άντρας, ο οποίος είναι κανονικός σεφ (όχι με σπουδές, αλλά στην πράξη).

  21. sarant said

    14α Όπως και το αρχαίο έψω

  22. xar said

    Καλημέρα και χρόνια πολλά στον Νικοκύρη και λοιπούς εορταζούμενους!
    Υπέροχο το τραγούδι των Doors, η ημέρα ξεκινάει όμορφα ακούγοντάς το.

    Όσο για τον Άδωνη, πέσαμε να τον φάμε γιαί ο άνθρωπος είπε να πει δύο κούβεντος:
    (Η ταινία είναι προϊόν μυθοπλασίας και οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τυχαία. Άλλωστε ο Βουτσάς μου φαίνεται πιο σοβαρός 🙂 )

  23. xar said

    @22 Ουπς! λάθος λικνο. Το σωστό:

  24. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Στήν «Σονάτα τοῦ σεληνόφωτος» (κάπου μετά ἀπό ἐκεῖνες τίς καμμιά δεκαριά ἐξαίσια λυρικές πρῶτες στροφές) ὁ Ρίτσος κάνει ποίησι καί τήν κουζίνα μέ τά κουζινικά τῆς Κυρίας..

  25. Παναγιώτης Κ. said

    Νίκο πολύχρονος και υγιής. Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και όσους αγαπάς.
    Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες.

  26. xar said

    @22,23 Με έχουν ματιάσει (και) σήμερα! Το σωστό λίκνο (3η και φαρμακερή) 🙂

    @20
    Μάλιστα σε πολλές αγροτικές περιοχές το μαγερειό ήταν ξεχωριστό κτίσμα παραδίπλα από το σπίτι, συχνά με κτιστό φούρνο. Έτσι ήταν στο χωριό των παππουδογιαγιάδων μου σε Κεφαλλονιά και Καστοριά.

  27. Κώστας said

    Χρόνια πολλά, Νικοκύρη! Χρόνια πολλά στους Νίκους και τις Νικολέττες!

  28. Πέπε said

    26
    Στην Ικαρία είδα σε αρκετά σπίτια όχι απλώς να είναι χώρια η κουζίνα, με τον φούρνο όπως το λες, αλλά και εξωτερική, υπαίθρια. Φαίνεται δε θα κάνει ποτέ κρύο εκεί.

  29. xar said

    @28
    Άρα στην Ικαρία εφευρέθηκε το μπάρμπεκιου! Όλα από εμάς πχια;

  30. Καλημέρα,
    Χρόνια καλά και πολλά Νικοκύρη. Γεροί νάμαστε να σε χαιρόμαστε.
    Χρόνια πολλά και στους άλλους Νίκους (και Νίκες) που διαβάζουν – σχολιάζουν εδώ. Χρόνια πολλά και στους υπόλοιπους εορτάζοντες.

  31. Παναγιώτης Κ. said

    Τον χώρο όπου παρασκευάζουμε το φαγητό, στην μεν πόλη το λέμε κουζίνα ,χώρος εντός του σπιτιού , στο δε χωριό τον λέγαμε μαγε(ι)ρειό και συνήθως ήταν χώρος εκτός σπιτιού.
    Δέσποζε σε αυτό τον χώρο ένα μεγάλο ανοιχτό τζάκι κατάλληλο να δεχτεί την γάστρα (όχι το σημερινό σκεύος) όταν επρόκειτο να παρασκευαστεί πίτα ή την πυροστιά για να μπει η κατσαρόλα ( τέντζερης ) και να βράσει αργά και…επίμονα το φαγητό.

    Η ζωή βέβαια στα σημερινά χωριά είναι παρόμοια με τη ζωή της πόλης. Η κουζίνα είναι μέσα στο σπίτι και αποτελεί τον χώρο που αποκαλούμε είτε κουζινοτραπεζαρία είτε σαλονοκουζίνοτραπεζαρία.

    Έγραψα πιο πάνω για πίτα. Πέρα από το γεγονός όπου σπάνια θα βρεις άνθρωπο να αρνηθεί ένα κομμάτι πίτα, να προσθέσω ότι ήταν το φαγητό με το οποίο μεγάλωσαν οι άνθρωποι του χωριού και πορεύτηκαν με αυτό. Είναι χαρακτηριστική η ταχύτητα με την οποία η νοικοκυρά του σπιτιού έφτιαχνε μια πίτα. «Σε χρόνο μηδέν» καθώς συνηθίζουν να λένε!

  32. Pedis said

    #0 – Από πότε έχουμε κουζίνα; Εννοώ, από πότε μπήκε στα ελληνικά η λέξη «κουζίνα»; […] Ο Σομαβέρας (1707) στο λήμμα cucina δίνει «μαγειρειό» και στο ελληνοϊταλικό λεξικό του δεν έχει λήμμα «κουζίνα», μόνο «κουζί» (το αρνάκι) και «κουζουλός». Αλλά και στο «γερμανικό-απλορωμαϊκό» λεξικό του Βάιγκελ (1808) βρίσκω στο λήμμα Küche τα μαγειρειό, μαγειρείο.

    Δεν ξέρω αν σε βοηθάει, Νικοκύρη, αλλά να σου πω ότι το Dizionario manuale Italiano- Greco υπό του προφεσσόρου F. A. B. Brunetti, έτος εκδόσεως 1878, εις το λήμμαν çucina (κουτστσίνα ή κουσσσίνα στα ρωμαϊκά και νοτιοτέρως, μα ουχί παντού, διπένδε …) δίνει (ακόμα, δηλαδή το 1878) οπτάνιον!!, μαγειρείον κι ουχί κουζίναν.

  33. voulagx said

    Πολύχρονος, Νικοκύρη, με υγεία και να μας γράφεις κάθε μέρα
    ένα τουλάχιστον άρθρο.

  34. xar said

    @31 «σαλονοκουζίνοτραπεζαρία»
    Και αν πρόκειται για διαμέρισμα που αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο (στούντιο), μπορούμε να το λέμε υπνοδωματιοσαλονοκουζινοτραπεζαρία. Και αν είναι για εννοικίαση προς φοιτητές ή άλλους γραμματιζούμενους, γραφειουπνοδωματιοσαλονοκουζινοτραπεζαρία. Φάτε τη σκόνη μας Γερμαναράδες! 😛

  35. LandS said

    Κουζίνα λέμε και το σετ των επίπλων κουζίνας (ντουλάπια, πάγκοι κλπ). Άρα τέσσερες χρήσεις.

  36. sarant said

    31-34 Και τρώμε στην κουζίνα και τηλεόραση υπάρχει σε πολλά σπίτια και ανεπίσημο καθιστικό είναι.

  37. LandS said

    Α ναι, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ

  38. LandS said

    32
    Σαν υδρογονάνθρακας ακούγεται.

  39. Χαρούλα said

    Χρόνια πολλά σε Νίκους, Νίκες, Νικολέτες, Νικολήδες. Γεροί, ευτυχισμένοι! Χαρές να ζουν!

    Πριν μπω στα «κουζινικά», και η ίδια η περιγραφή της εργασίας είναι λάθος. Δεν φιξ δε θινγκς στην κουζίνα. Πλένει. Προ ηλεκτρικών πλυντηρίων μόνον τα σκεύη μαγειρέματος και ήταν συνήθως άντρας. Για πιάτα κλπ τότε, υπήρχε η πλύντρια σκευών. Τώρα πιά βολεύτηκαν τα αφεντικά και πληρώνουν έναν για όλα.

    Πέπε,
    #16 ναι δίκιο έχεις. Υπάρχει στα εστιατόρια το προσωπικό κουζίνας και το προσωπικό σάλας. Ο σκύλος με την γάτα😂.
    Οι δε επαγγελματίες δεν χρησιμοποιουν πια την λέξη για το μηχάνημα. Αυτό είναι η «στόφα». Και τελευταία ακούγεται και τα «μάτια».
    #20 οι επαγγελματίες είναι κυρίως άνδρες. Οι συνθήκες και τα μεγάλα βάρη δυσκολεύουν τις γυναίκες. Άλλωστε μέχρι την ισότητα του ΠΑΣΟΚ, στις σχολές δεχόταν μόνον άνδρες. Και έμεινε λίγο ως παράδοση. Ευτυχώς αλλάζει η αντίληψη, ενώ εκείνες οι γενιές πια συνταξιοδοτήθηκαν.

  40. geobartz said

    (α) Χρόνια Πολλά Νίκο («προεξάρχοντος» του Ν. Σαραντάκου), Νικόλα, Νικολό, Νικολούση, Κόλιο, Νικολίνα, Λίνα, Νίνα, Νίκη, Νικολέτα.
    Χρόνια Πολλά στο Ελληνικό Ναυτικό, που γιορτάζει σήμερα.

    (β) “Ο Σομαβέρας (1707) στο λήμμα cucina δίνει «μαγειρειό»…. και στο «γερμανικό-απλορωμαϊκό» λεξικό του Βάιγκελ (1808) βρίσκω στο λήμμα Küche τα μαγειρειό … «το κελί του μοναστηρίου ανώγι και κατώγι, καμινά, κάμερα, κουζίνα, τζαρδάκι, με πόρτεγον και σκάλα πέτρινη καθώς εστί και ευρίσκεται»”
    # Μακεδονιστί, λέγαμε μαγειριό (και μόνο). Επίσης, επειδή στα δίπατα σπίτια [με ανώ(ι) και κατώ(ι)], το μαγειριό βρισκόταν στο κατώ(ι), ενίοτε λέγανε κατώ(ι) και το μαγειριό των μονόπατων σπιτιών.
    Και βέβαια, άλλο το μαγειρεύω, άλλο το ψήνω, άλλο το τηγανίζω, άλλο το τσιγαρίζω.

  41. Παναγιώτης Κ. said

    Πράγματι στην σημερινή οικογένεια, συνήθως μαγειρεύει και η γυναίκα και ο άνδρας. Ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Φέρνω βόλτα καμιά δεκαπενταριά συνταγές. (Τα διάφορα -ότα-ριζότο,κριθαρότο,τραχανότο, πλιγουροτο- τα λογαριάζω ως μία συνταγή!). 🙂

    Συνοφρυώνομαι σε δύο περιπτώσεις:
    Η μία όταν ακούω κάποιον να λέει ότι δεν ξέρει να τηγανίσει ένα αβγό και η άλλη όταν πρόκειται να κάνει μια…πρόσθεση και δηλώνει πως δεν ήταν καλός στα Μαθηματικά.
    Υπόψη ότι ο κάθε άνθρωπος σήμερα έχει διδαχθεί για δώδεκα χρόνια Μαθηματικά και άλλα τόσα και περισσότερα βλέπει τη μαμά του να μαγειρεύει. 🙂

  42. Πάνος με πεζά said

    Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες του ιστολογίου και πρώτα απ’ όλά στο Νοικοκύρη, βέβαια !

  43. ΚΑΒ said

    Χρόνια πολλά, Νικοκύρη, χρόνια δημιουργικά με υγεία και δράσεις πολλές. Να χαίρεσαι τους δικούς σου.

    Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες του ιστολόγιου.

  44. xar said

    @41
    Εγώ πάλι, περιπαικτικά και χιουμοριστικά , λέω το κριθαρότο γιουβέτσι και το ριζότο πιλάφι, αλλά δεν τα μαγειρεύω (ειδικεύομαι στα ζυμαρικά, ινκλούντινγκ χταποδάκι με κοφτό μακαρονάκι, στα κρεατικά και τις ομελέτες).

    @20, 39
    Μα ήταν επάγγελμα εκτός σπιτιού – τα μόνα επιτρεπτά για τις γυναίκες τότε ήταν νοσοκόμα και δασκάλα (οι αγρότισσες, που σκίζονταν στη βαρειά δουλειά περισσότερο, δεν θεωρούνταν κανονικές εργαζόμενες). Ενώ στο σπίτι το μαγείρεμα πήγαινε μαζί με τα υπόλοιπα οικιακά, που οι άντρες δεν ακουμπούσαν (πλην από χρισίματα/επισκευές/μερεμέτια), ακόμα και στις περιόδους που δεν είχαν άλλες δουλειές. Και μην ξεχνάμε και τα καράβια, όπου μάγειροι μάλλον είναι ακόμα αποκλειστικά άντρες.

  45. Αλφα_Χι said

    Χρόνια πολλά και δημιουργικά, με υγεία.

  46. xar said

    @44 «τα μόνα επιτρεπτά για τις γυναίκες τότε ήταν νοσοκόμα και δασκάλα»
    Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, και μερικά σχετιζόμενα με την καθαριότητα (πλύστρα κτλ.) ή τη γέννηση ανατροφή των παιδιών (μαμή, τροφός κτλ.). Και σε βιομηχανικές περιοχές, εργάτριες π.χ. στην κλωστουφαντουργία, αλλά νομίζω ότι αυτό ίσχυε κυρίως σε άλλες χώρες. Από την άλλη, επαγγέλματα τύπου ράφτρα είχαν ως χώρο εργασίας κυρίως το σπίτι, αν δεν κάνω λάθος.

  47. Χρόνια καλά και πολλά συον Νικοκύρη μας και σ’ οποιοδήποτε μέλος του ιστολογίου που γιορτάζει

    Μια που βάλατε τα καλά αζματα της εορτλης ας βάλω κι εγώ ένα χιουμορισικό με τις περιπέτειες της Λέττας !!

  48. ΓιώργοςΜ said

    41 Με το ζμπάθιο, αλλά διακρίνω κάποια υπερβολή και αυστηρότητα.
    Το τηγάνισμα του αυγού είναι η Β’ κανονική, τι να πούμε δηλαδής για την Α’ προκαταρκτική που περιλαμβάνει βράσιμο αυγού (γενικά) στο πρώτο εξάμηνο και εξειδικεύεται σε σφιχτό και μελάτο στο δεύτερο;
    Για δε την πρόσθεση, εδώ δυσκολεύονται και όσοι έχουν καλό βαθμό στα μαθηματικά, τους κακούς θα λοιδορήσουμε;
    Μυστήρια πράγματα…

    (Θυμάμαι χαρακτηριστικά, προ 40+ ετών, όταν πήγαμε ν’ αγοράσουμε σχολικά είδη σε βιβλιοπωλείο συγγενών, και ο νεαρός βοηθός πήγε να κάνει άθροισμα 15-20 ειδών με κομπιουτεράκι. Ο πατέρας μου (και θείος του) τον πήρε στο ψιλό, εκείνος είπε «μα για πιο γρήγορα», κι έτσι τον προκάλεσε να κάνουν την άθροιση μαζί. Ο πατέρας μου τελείωσε πρώτος, ο ξάδερφος δεύτερος και με λάθος… 😛 Και ήταν εποχή που το κομπιουτεράκι δεν ήταν και τόσο διαδεδομένο, ε; )

  49. Νομίζω πως δεν γράφτηκε άλλη μια σημασία της λέξγς κουζίνα τουλάχιστον στα χρόνια του 60, έτσι αποκαλούσαν τις εσωτερικές ψυχοκόρες κυρίως οι εξωτερικοί εραστές τους

    # 11

    Αγαπητέ οι κομματικές πεποιθήσεις δεν σε αφήνουν να δεις το αυτονόητο, σε κάθε κυβέρνηση υπάρχουν στο υπουργικό συμβούλιο τοποτηρητές εξωκυβερνητικών παραγόντων που διανοείται να πειράξει κανείς. Για να σε βοηθήσω να βρεις κάποιον άλλον πρόσεξε ποιός κάθεται πάντοτε εκ δεξιών του π/θ και του ψιθυρίζει όταν υπάρχει»ενδιαφέρον».
    Ολα είναι θέμα παρατήρησης όπως ο πολιτικός την ώρα που ψεύδεται ασύστολα κουνά τα χέρια του για να πάει εκεί η προσοχή των ακροατών

    Μόνο ο ΠΑΟΚ είναι αγνός από πολιτικής άποψης

  50. stodgialohtinos said

    48# Τελέρε που θα κλονίσεις εσύ τα θεμέλια της εχπαίδεψης. Στην Α’ προκαταρκτική μαθαίνουμε το βράσιμο νερού. Και μην το παίρνεις αψήφιστα γιατί το καμμένο νερό βρομοσκυλάει του κερατά.

  51. # 48 τέλος

    εγώ είχα προκαλέσει τον δάσκαλο στην Ε δημοτικού σε άθροισμα οριζόντιο σ’ όλο το μήκος του πίνακα και τον νίκησα. Ο ΄ατιμος μ’ εκδικήθηκε στην προαγωγή βάζοντας μου 9… ίσως γι αυτό μετά από τόσα χρόνια στην εκπαίδευση έχω μόνο δυο στενούς φίλους από τον χώρο και στα 60 φεύγα μου δεσμό με καθηγήτρια. Μου μυρίζουν καθηγητίλα !!

  52. Corto said

    Νίκο χρόνια πολλά! Ό,τι επιθυμείς και πάνω από όλα υγεία!
    Ευχές και σε όλους τους εορτάζοντες του ιστολογίου!

    «Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η Γερμανία φημίζεται για τις κουζίνες της (φτιάχνει ποιοτικές συσκευές) αλλά η Ελλάδα φημιζεται για την κουζίνα της (τον τρόπο μαγειρέματος, τις σπεσιαλιτέ κτλ.)»

    Δεν ξέρω αν η Ελλάς φημίζεται για τα φαγητά της (μάλλον όχι), αλλά κάποτε έφτιαχνε και καμιά οικιακή συσκευή (και μάλιστα καλές κατασκευές -έχω ακόμα ψυγείο ΙΖΟΛΑ που λειτουργεί). Αυτή η ιστορία με την PYRAMIS που θα λειτουργούσε ξανά το εργοστάσιο της ΠΙΤΣΟΣ τι απέγινε; Υπάρχει ίχνος ελπίδας ή και αυτό το σχέδιο το κατάπιε το τέρας που λέγεται κράτος, μαζί με τα παρακλάδια του;

  53. Παναγιώτης Κ. said

    48. 🙂

  54. Παναγιώτης Κ. said

    52γ. Και συ κουβαλάς τον ίδιο με τον δικό μου πόνο!

  55. leonicos said

    11 Γιώργο: Τό λέω γιά ἀκόμη μιά φορά καί ἀνατριχιάζω.

    Απορώ που απορείς
    κι απορία μου ειναι μεγάλη
    τόσο μεγάλη που μπορείς
    να μη μου δώσεις άλλη

  56. leonicos said

    55 Διόρθωση

    κι η απορία μου ειναι μεγάλη

    Μας διαβάζει και η Λου. Μην επι ότι μας λείπει το μέτρο!

    Αύριο φεύγω γι Μάλτα κι επιστρέφω δυστυχώς αργά τη Δευτερα

  57. Με εγκάρδιες ευχές !

  58. 46 και στην Ελλάδα

    Χρόνια πολλά σε Νίκους και ΚουζιΝικοκύρη!

  59. leonicos said

    20 Πέπε

    Και από τη δική μου, μία μόνο όπου η γυναίκα δεν ξέρει ολωσδιόλου να μαγειρεύει

    Μάθε άλλη μια, τη Φωτεινή, που δεν προλαβαίνει μάλλον αλλά βράζει τραχανά, αβγά, κάνει ομελέττα και ζεσταίνει στο μικροκυμάτων, κανει μους τα φρούτα στο μπλέντερ, και κάνει και καφέ. Τα΄λέω αυτά για ναμην την αδικήσω. Τα υπόοιπα τα κάνει η Μπρούνα ή η Στέλλα, που σιδερώνει κι όλας και κάνουν και το υπόλοιπο νοικοκυριό.

    Έτσι ξερουμε ο καθένας από δύο

    Κάτι σ’ έμαθα κι εγω

  60. Σπάιρος said

    Χρόνια Πολλά Νικοκύρη, με υγεία και χαρά,
    χρόνια πολλά σε Νίκους και Νικολέτες, κι εδώ και άλλες από το χωριό,
    γεροί να είμαστε, να βλέπουμε, να σε διαβάζουμε.

  61. Corto said

    54 (Παναγιώτης Κ.): Ακριβώς! Είχαμε συζητήσει κάτι ανάλογο και παλαιότερα, θυμάμαι. Ε, δεν πάει άλλο με την αποβιομηχάνιση. Ρήμαξε ο τόπος και οι ιθύνοντες περί άλλων τυρβάζονται.

  62. 44 «οι αγρότισσες, που σκίζονταν στη βαρειά δουλειά περισσότερο, δεν θεωρούνταν κανονικές εργαζόμενες» Μόνιμο παράπονο της μάνας μου που της έγραφαν επάγγελμα οικιακά!

    Κι αφού δεν τόβαλε κανένας άλλος, να το βάλω εγώ ως αφιέρωση. Εντύπωση μου κάνει που λέει ο μήνας έχει 31 κι όχι 9

  63. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @56. Λεώνικε, μέ τέτοια κακοκαιρία.. Μάλτα γιόκ! 🙂

  64. Α, και σχετικά με το ποιος μαγειρεύει: Από τα βιβλία μαγειρικής, το πρώτο στην Ελλάδα ήταν από άντρα (του Νικόλα Τσελεμεντέ) αργότερα βγήκαν της Παραδείση (που θεωρείται κλασσικό, αλλά εγώ δεν συμφωνώ) και της Σκούρα που λέγαμε και στην εποχή της τηλεόρασης, οι διάφορες εκδοχές ανδρών τε και γυναικών (και οι σχετικοί διαγωνισμοί).

    Α, ναι. Ξέρω κι έναν που όχι μόνο μαγειρεύει αλλά έχει και μπλογκ με συνταγές (κι όχι μόνο μαγειρικές αλλά και ταξιδιωτικές και άλλες).

  65. 56 Να περάσεις όμορφα

  66. ΣΠ said

    Πολύχρονος, Νικοκύρη. Χρόνια πολλά και στον Νίκο Κ.

  67. Αγγελος said

    Xρόνια πολλά και καλά κι από μένα, Νίκο, και όποιος άλλος γιορτάζει (αυτή τη στιγμή μόνον ο Αυστραλός συνονόματος μου ‘ρχεται στον νου).

  68. Αγγελος said

    (12) Η πολυσημία δεν αποφεύγεται κι έτσι, καθότι cuisinière σημαίνει γαλλικά και «μαγείρισσα».
    Νομίζω δε πως αγγλικά η κουζίνα-συσκευή λέγεται stove ή range.

  69. Παναγιώτης Κ. said

    61. Εν τω μεταξύ, όσες φορές επέλεξα ελληνικό προϊόν δεν απογοητεύτηκα.
    Υπάρχει ακόμα και λειτουργεί στο σπίτι ένα ψυγείο Πίτσος 42 χρόνων.
    Εντάξει υπάρχει κάποιο θέμα όσο αφορά την ενεργειακή του κλάση. Πάντως τη δουλειά την κάνει αξιοπρεπέστατα.

  70. Αγγελος said

    Τα περί λαντζέρη μου θύμισαν μια ταινία (έχω ξεχάσει τον τίτλο), όπου ένας Αμερικάνος στρατιώτης στο Ιράν (προφανώς επί Σάχη) ερωτεύεται μια Περσίδα ευκατάστατης οικογένειας και την φυγαδεύει περνώντας την για… στρατιωτίνα. Εκεί υπάρχει ο αμίμητος διάλογος:
    — Do you have a dishwasher? (=πλυντήριο πιάτων)
    — Yes, Rosa does the dishes (=Φιλιππινέζα)

  71. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @49. Τζῆ, τὄπιασα τό ὑπονοούμενο! 🙂

    (Ἀπό τό πρωί ψάχνω στά διάφορα μέσα νά βρῶ ποιᾶς ὁμάδας παράγοντες ἀπείλησαν προχθές στόν Βόλο τήν οἰκογένεια τοῦ διαιτητῆ, ἀλλά δέν βρίσκω τίποτε.. 🙂

  72. Παναγιώτης Κ. said

    62. Ο Σωτήρης Δημητρίου, σα κάποιο από τα βιβλία του, κάνει την εξής, εκπληκτική για μένα, παρατήρηση.
    Οι γυναίκες τότε δεν είχαν την αίσθηση ότι δουλεύουν. Θεωρούσαν ότι αυτό που έκαναν ήταν μέρος της ζωής.
    Είναι σαν να πούμε ότι εργαζόμαστε επειδή…πλενόμαστε!

  73. Παναγιώτης Κ. said

    σε κάποιο…

  74. 72 Ε, η μάνα μου ήταν συνειδητοποιημένη 🙂 (Ο κόσμος παλιά, ειδικά στα χωριά, είχε την ίδια αίσθηση, άντρες και γυναίκες. Η δουλειά ήταν κάτι το αυτονόητο).

  75. leonicos said

    49 Τζι

    εσωτερικές ψυχοκόρες κυρίως οι εξωτερικοί εραστές τους

    έχω άγνωστους όρους για να καταλάβω το σχόλιό σου. Οφείλεις να διευκρινισεις: α)εσωτερικές ψυχοκόρες β)εξωτερικοί εραστές

    Αν δεν διευκρινίσεις είσαι απαράδεκτος κι εξοβελιστέος

  76. leonicos said

    Φεύγω αύριο! Δεν κρατιούνται με τίποτα. Νοικιασαμε αμάξι και κλείσαμε κι επίσκεψη στο Hypogaium

  77. Corto said

    69: Συμφωνώ! Χώρια που ειδικά στις οικιακές συσκευές υπάρχει εξ ορισμού ένα αίτημα προσαρμογής της λειτουργίας τους στις συνθήκες του κάθε τόπου και στις συνήθειες του κάθε λαού. Για παράδειγμα πολλές κουζίνες σήμερα (εισαγόμενες προφανώς) δεν διαθέτουν μάτι για μπρίκι ελληνικού καφέ. Τα εισαγόμενα ψυγεία αντιστοίχως έχουν χώρους που δεν ταιριάζουν πάντα με τις ελληνικές καιρικές συνθήκες ή τις διατροφικές συνήθειες (π.χ. στα ράφια στις πόρτες δεν χωρούν εύκολα αρκετά μεγάλα μπουκάλια για κρύο νερό, που εμείς το καλοκαίρι τα χρειαζόμαστε, ενώ οι βόρειοι, προφανώς λιγότερο).
    Κάποτε, όχι πολύ παλιά, την δεκαετία του 2000, είχα γνωρίσει μία πτυχιούχο επιστημών και τεχνολογίας τροφίμων ή κάτι ανάλογο, η οποία εργαζόταν στον Πίτσο στου Ρέντη (Αθήνα), όπου το αντικείμενό της ήταν το εξής:
    Μαγείρευε μαζί με άλλους συναδέλφους διάφορες συνταγές (μουσακάδες, παστίτσια, ψάρια αλά σπετσιώτα κοκ) σε νέα μοντέλα φούρνων πριν αυτά βγουν στην αγορά, προκειμένου να προτείνουν βελτιώσεις, λαμβάνοντας βεβαίως και μετρήσεις κιλοβατώρων, χρόνου μαγειρέματος, ποιοτικού ελέγχου του αποτελέσματος κλπ . Άρα μιλάμε για μία έρευνα, -έστω και αν κάποιοι θα την έβλεπαν με περιφρονητική συγκατάβαση- με επιστημονική μεθοδολογία και καθαρά προσαρμοσμένη στις ελληνικές ανάγκες. Έκλεισε το εργοστάσιο και πάνε όλα αυτά.
    Θλίψη.

  78. ΣΠ said

    Υπάρχει η συμπαθητική γαλλική ταινία Cousin cousine (1975). Στα γαλλικά υπάρχει διαφοροποίηση αρσενικού και θηλυκού, όχι όμως και στα αγγλικά. Έτσι, το αμερικανικό ριμέικ είχε τίτλο Cousins (1989).

  79. # 71

    και που να δεις το άλλο …
    Συμπαράσταση στην απεργία των διαιτητών Σούπερλιγκ με την κήρυξη απεργίας του Σνδέσμου Διαιτητών…ΧΑΝΙΩΝ !! (προς δημιουργία εντυπώσεων προφανώς )
    Σε μια εποχή με ματς συνεχώς Κυριακή ΚΑΙ μεσοβδόμαδα να δεις ποια ομάδα ευνοείται από διακοπή του πρωταθλήματος όντας ντεφορμέ και πάνω σε αλλαγή προπονητή και τεχνικής ηγεσίας…
    Τίποτε δεν είναι τυχαίο στην πολιτική και το ποδόσφαιρο !

  80. Νίκος Κ. said

    Νίκο, χρόνια μας πολλά
    Νίκος

  81. Νίκος Κ. said

    19, 66 (κλπ) Ευχαριστώ

  82. gpointofview said

    # 75

    να στο κάνω λιανά !

    τόπος συνάντησης νυκτερινές ώρες από την εξωτερική στριφογυριστή σκάλα …

    Στο εσωτερικό βολευότανε ο κανακάρης και ενίοτε ο άρχων του σπιτιού. Μεταπολεμική μεσοαστική πρακτική…

  83. Νίκος Κ. said

    19, 66 (κλπ.)
    Ευχαριστώ πολύ, ευχές σε όλους

  84. boban said

    World’s cuisines ranking according to audience votes for ingredients, dishes and beverages.

    https://www.tasteatlas.com/best/cuisines

    1.Italy
    2.Greece
    3.Spain
    4.Japan
    5.India
    6.Mexico
    7.Turkey
    8.United States
    9.France
    10. Peru
    11.China
    12. Brazil

  85. Psi said

    Χρονια Πολλα!
    Στα αγγλικα η συσκευη *δεν* λεγεται kitchen, η αναλογη συσκευη λεγεται oven (για καλο «οφτο», ισως)/

  86. Γιάννης Κουβάτσος said

    Νικοκύρη, χρόνια πολλά και καλά, πάντα με υγεία και πρωταθλητής σε ό,τι κάνεις παντοτινός. 🙂💚

  87. Χαρούλα said

  88. Psi said

    και τα ματια απο πανω range, ολο μαζι στοφα (stove). Αλλα μπορει και να διαφερει αναλογα με την αγγλοφωνη χωρα 😦

  89. Χρόνια Πολλά Νικοκύρη!
    Για να μην τα πω ένα λίγο μπαγιάτικο μεζεδάκι. Αρχές δεκαετίας του 1990 εστιατόριο στην Πλάκα είναι ένα μαυροπίνακα εξω από την πόρτα που έγραφε «ENJOY GREEK KITCHEN» δεν ξέρω αν ήθελε να γράψει cuisine ο εστιάτορας ή όντως έβαζε τους πελάτες στην λάτζα 😉

  90. atheofobos said

    69
    Και εγώ προτιμώ τις ελληνικές συσκευές γιατί έχεις δυνατότητα να βρίσκεις ευκολότερα σέρβις και είναι πράγματι αξιόπιστες.
    Μόνο που στην πραγματικότητα δεν είναι ελληνικές αλλά συναρμολογημένες εδώ. Πχ από το 1974 η ΠΙΤΣΟΣ συνεργάζεται με την SIEMENS.
    Αν δε θυμάμαι καλά την δεκαετία του 70 ή του 80 ψάχνοντας για ψυγείο διαπίστωσα ότι το ψυγείο της ΠΙΤΣΟΣ ήταν λίγο ακριβότερο μεν, αλλά ακριβώς το ίδιο με της INDESIT!
    Διέφεραν μόνο στο χερούλι της πόρτας!
    Ακόμα θυμάμαι την έκπληξη που είχα όταν αγόρασα περήφανος την πρώτη μου τηλεόραση γιατί ήταν Ελληνική της ΙΖΟΛΑ. Μόνο που από πίσω έγραφε ότι ήταν της γαλλικής Ducretet Thomson!
    Αλλά αυτό δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού. Το πρώτο βίντεο που αγόρασα αρκετά ακριβό τότε γιατί δεν είχε ενσύρματο τηλεχειριστήριο αλλά ασύρματο, ήταν της φιλανδικής Salora. Μόνο που από πίσω έγραφε ότι είναι φτιαγμένο από την Mitsubishi !

  91. Πέπε said

    41
    Παναγιώτη δικαίωμα! Άλλο δεν ξέρω να μαγειρεύω, κι άλλο δεν ξέρω να τηγανίσω ένα αβγό. Το καλό τηγάνισμα του αβγού δεν είναι κάτι το στοιχειώδες. Κατά τη γνώμη μου η ίδια η έκφραση «δεν ξέρει να τηγανίσει ΟΥΤΕ ένα αβγό» είναι λάθος.

    (Όσο για άλλα τηγανίσματα, ψάρια, πατάτες κλπ., μπορείς κάλλιστα να μην ξέρεις να τα κάνεις ενώ κατά τα άλλα μαγειρεύεις μια χαρά.)

  92. 76 Και να δείτε και τις κανονιές (είχε γράψει ο Νικοκύρης περίπου τέτοιον καιρό για τη Μάλτα)

    Μάλτα ίβα

  93. Dinos said

    Χρόνια πολλά και καλά στον Νικοκύρη, καθώς και στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες του ιστολογίου.

  94. ξωμαχος said

    νικολα χρονια πολλα, πολυχρωμα, καλα.
    να σαι παντα καλα για να γεμιζεις τις μιζερες μερες μας με τις πολυτιμες λεξιλογικες σου αναρτησεις

  95. ΓΤ said

    @76
    Hypogaium —> Hypog(a)eum
    Στο καλό

  96. ΓΤ said

    Πάντα γερός κι ακμαίος, Νίκο!

  97. Γιάννης Κουβάτσος said

    83: Νίκο Κ., χρόνια πολλά, καλά και με υγεία.

  98. ΓιώργοςΜ said

    85 Cooker η κουζίνα, oven ο φούρνος, (αυτά τα θυμόμουν) hobs το σετ με τα μάτια, όπως πρόχειρα είδα σε ένα αγγλικό ηλεμάγαζο.

  99. aerosol said

    Χρόνια πολλά Νικοκύρη και λοιπές νικολαϊκές δυνάμεις! Με υγεία και δημιουργικότητα.

  100. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ said

    Κουζινέτο : έδρανο ολίσθησης. Χρειάζεται λίπανση. Δεν έχει μπίλιες
    Ρουλεμάν : έδρανο κύλισης.

  101. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια και για τις ευχές!

    32-38 Ναι μπράβο!

    41-48 Το ζέσταμα έτοιμου φαγητού στα μικροκύματα, δεν πιάνεται;

    64 Καλό παιδί αυτός, κι εγώ τον ξέρω και τον συμπαθώ!

    67 Μπράβο, χρόνια πολλά και στον Νικ Νίκολας!

    68-85 Mάλλον έγραψα βλακεία λοιπόν.

    84 Περού; Δεν έχω δοκιμάσει

    86 Καλώς τον Γιάννη!

  102. Πέπε said

    84
    Περίεργη λίστα.

    Πρώτη η ιταλική: οκέι, θα εννοούν πίτσες και μακαρονάδες είτε κατά τον όντως ιταλικό τρόπο είτε όχι.
    Δεύτερη η ελληνική, ένατη η κινέζικη; Δηλαδή τα εκατομμύρια πελάτες των δήθεν κινέζικων ντελιβεράδικων ανά τον κόσμο συμβιβάζονται απλώς επειδή δε βρήκαν ελληνικά; Δεν πείθομαι, ιδίως που το κλασικό ελληνικό ντελίβερι, το σουβλάκι, μπορεί μεν να υπάρχει σε διάφορα μέρη (σαφώς όχι όσο το κινέζικο), αλλά δεν προβάλλεται κατ’ ανάγκην ως ελληνικό, άλλοι μπορεί να το ξέρουν ως τούρκικο ή κάτι βαλκανικό ή εγγύς-ανατολίτικο.

  103. Corto said

    102 (Πέπε):
    Τις ίδιες επιφυλάξεις έχω και εγώ, με μόνη διαφοροποίηση ότι οι Τούρκοι δεν τρώνε χοιρινό, άρα σουβλάκι δεν έχουν, οπότε το τελευταίο δεν μπορεί να περαστεί ως κάτι ανατολίτικο (αν εννοείς το κεμπάπ, τον γύρο ή ντονέρ, τότε ισχύει αυτό που λες).

  104. Πέπε said

    103
    Προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν το σουβλατζήδικο που πήγα να φάω μια φορά στη Βιέννη: λιβανέζικο; συριακό; μήπως κάτι από πρώην Γιουγκοσλαβία; Πάντως είχε οικείς γεύσεις και ατμόσφαιρα. Βασικά μπήκα επειδή το πέρασα για ελληνικό.

    Κανονικά το να ψάχνω τα ελληνικά στις πόλεις του εξωτερικού το θεωρώ ό,τι πιο χαζό μπορεί να κάνει ένας ταξιδιώτης. Όμως ήταν μια μέρα που είχα κωλομπερδευτεί με τις συγκοινωνίες τους (που είναι εξαιρετικές αλλά θέλουν λίγη εξοικείωση), είχα ταλαιπωρηθεί, είχα αποτύχει σε άλλες εξερευνήσεις, και αποφάσισα να χαρίσω στον εαυτό μου κάτι απλό και εύκολο.

    Ναι, ούτε οι Τούρκοι τρώνε χοίρο ούτε κανείς Μουσουλμάνος, αλλά και με κοτόπουλο ή μοσχάρι δεν αλλάζει και τόσο το στιλ.

  105. Θερμές ευχές κι από δω στον εορτασμό των (επί τη αναρτήσει) Κουζινίκων – μακροημέρευση και ευδαιμονία!

  106. Χωρίς να εκφέρεται κατά κουζινών:

  107. Corto said

    104: Απλώς αν κάποιος ξένος (π.χ. Δυτικός) πάει συνειδητά σε ελληνικό εστιατόριο στο εξωτερικό, πιθανόν να βρει σουβλάκι χοιρινό, ενώ αν πάει συνειδητά σε τούρκικο, κούρδικο, πέρσικο, αραβικό κλπ δεν θα βρει. Οπότε αν του άρεσε το χοιρινό σουβλάκι και θέλει να το αναζητήσει πάλι, μάλλον δεν θα μπερδευτεί.
    Βεβαίως ελληνική κουζίνα δεν είναι μόνον το σουβλάκι…

  108. ΓΤ said

    Εκδόσεις Λιβάνη
    Ιπποκράτους και Σόλωνος
    11.04.2024: στο σφυρί το ακίνητο
    τιμή εκκίνησης: 1.961.770€

  109. Costas Papathanasiou said

    Καλησπέρα! Χρόνια πολλά και ευτυχή στους εορτάζοντες και ιδίως στον Νικοκύρη :
    “Είναι η καρδιά μου/αισθήματα γεμάτη,-όπου Νίκος, είναι/ και παιδί διαμάντι.”
    https://www.youtube.com/watch?v=tRSxOP2a4SA “Όπου Νίκος και παιδί Διαμάντι (1967)”-Στράτος Διονυσίου Νίκη Λάμη (στίχοι/Μουσική: Νίκος Δαλέζιος)
    “Ο Νίκος, το καλό παιδί κι ο καλομαθημένος,/ είχε λεφτά και τα ’φαγε κι είναι μπατιρημένος.[…]
    Του άρεσαν οι όμορφες και τα καυτά τα μίνι κι από λεφτάς που ήτανε μπατίρης έχει μείνει.[…]“
    https://www.youtube.com/watch?v=eiKhqHir79I Ο ΝΙΚΟΣ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΟ(1972) – ΣΠΥΡΟΣ ΖΑΓΟΡΑΙΟΣ(στίχοι: Νίκοςς Χάρος Νίκος/σύνθεση: Λεονάρδος Μπουρνέλης)
    “Τον ξέρετε, μωρέ παιδιά, τον Νίκο τον τρελάκια,/ παιδί τζιμάνι, μάγκες μου, μα κάνει καυγαδάκια, “
    https://www.youtube.com/watch?v=ge91x0qODbM Ο Νίκος ο τρελάκιας(Remastered)-Ανέστης Δελιάς (Στίχοι: Νίκος Μάθεσης-”Τρελλάκιας”/ Μουσική: Ανέστης Δελιάς / ή https://www.youtube.com/watch?v=HOwM1Z-N8LE )…
    Και κατόπιν τούτων μπορούμε να συνεχίσουμε το εορταστικό στιχομαγείρεμα, ως εξής :
    —“…Αύγουστο μήνα μέσα στο φεγγάρι/ παν οι ταράτσες παν χωρίς βαρκάρη.
    Κάπου σε μια κουζίνα πλένουν πιάτα/ μυρίζει ψάρι και αγγουροσαλάτα.
    Κι ένας ψηλός αντίκρυ από μια σκάλα / με το τσιγάρο του κάνει σινιάλα….”
    Γράφει ο Ελύτης στην ενότητα ΟΙ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ  (1972)
    https://www.youtube.com/watch?v=eWUFhyWFtho Γιώργος Μάκρας – Η ταράτσα και το παράθυρο – (Οδυσσέας Ελύτης – Φ. Παπαδόπουλος)
    —Και “Από μικρή της άρεσε μες στην κουζίνα μόνη/τις ώρες να σκοτώνει- με τη μαγειρική/
    και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της/και δίναν στο φαΐ της-μια γεύση μαγική[…]/
    Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της/που ‘κανε το φευγιό της- να μοιάζει με γιορτή/
    τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα/ολόιδια με κείνα- που είχε ονειρευτεί”
    τραγουδάει η Μαρία Κώτη : https://www.youtube.com/watch?v=Ubsc2gJWCnE «Συνταγές μαγειρικής-/Χαΐνηδες (Μουσική/Στίχοι: Ζαχαριουδάκης Δημήτρης/Αποστολάκης Δημήτρης), θυμίζοντας τους προ κουζίνας όρους μαγειρείο/ μαγερειό/ μαγέρικο/ μαειρκόν (“Σ’ αυτό το μεταξύ ετοιμάζονται μέσα στο «μαειρκόν» τα φαγητά για το γαμήλιο συμπόσιο. Κοπέλια και κορούες πάνε κ’ έρχονται, κι άλλες ανασκουμπωμένες γυναίκες στρώνουν την τάβλα – αν είναι καλοκαίρι έξω στην αυλή – όλο σβελτοσύνη και προκοπή.” Γάμος-Κύπρος https://elpmousiki.weebly.com/gammaalphamuomicronsigma.html
    — Έτσθ, τιμώντας τις παραδόσεις, κορδώνεται, γαμπρίζει και γυαλίζεται και ο Τζιμάκος τραγουδώντας ξεδιάντροπα: “Καθρέφτη καθρεφτάκη/ πες μου ποιο είναι το πιο όμορφο τσουλί […]/Να `ναι κυρία στην κουζίνα της σωστή.[…]/ π….α στο κρεβάτι.” https://www.youtube.com/watch?v=3I3cSUom7Yo Tzimis Panousis -Koufales
    — Ενώ ο Λέοναρντ Κοέν ομολογεί αδυναμία Σαμψώνος κεκαρμένου:
    “Εντάξει, η πίστη σου ήταν δυνατή όμως ήθελες απόδειξη/ Την είδες να λούζεται στη στέγη/ Η ομορφιά της και το φως τού φεγγαριού σε νίκησαν/ Σε έδεσε στην καρέκλα τής κουζίνας/ Και τσάκισε τον θρόνο σου και σού ‘κοψε τα μαλλιά/ Κι’ από τα χείλη σου έβγαλε το/ ‘Αλληλούια’ x5 “: https://sarantakos.wordpress.com/2020/07/12/lcohen/

  110. Κόκκινος πλανήτης said

    Χρόνια Πολλά Νικοκύρη, υγεία και χαρές μόνο

  111. Costas X said

    Χρόνια πολλά και καλά Νικοκύρη !

  112. Β. said

    Μια και αναφέρθηκε η Ικαρία παραπάνω να πω ότι υπάρχει ένα φαγητό (σ.σ. φασολάκια) στην Ικαρία που λέγεται «μαγειριό».

    Οι κουζίνες των παλιών σπιτιών ήταν όντως απόξω (και ο νεροχύτης) αλλά εννοείται το βαρύ χειμώνα μαγείρευαν στο εσωτερικό τζάκι.

    Χρόνια πολλά στο Νικοκύρη και τους λοιπούς εορτάζοντες

  113. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα και για τις ευχές!

    112 Νομίζω και σε άλλα μέρη, ως η «μαγεριά»

  114. 46, … @44 «τα μόνα επιτρεπτά για τις γυναίκες τότε ήταν νοσοκόμα και δασκάλα» …

    Το επάγγελμα της νοσοκόμου, που παραδοσιακά εθεωρείτο γυναικείο, τραβάει πλέον και αρκετούς άντρες (12% στις ΗΠΑ, διαβάζω), αποτέλεσμα και προσφοράς και ζήτησης: Εργαζόμενοι που δυσκολεύονται να βρούν/συνεχίσουν απασχόληση στον κατασκευαστικό τομέα συμπληρώνουν κενές θέσεις στον τομέα της υγείας.

  115. Costas X said

    Το «πόρτεγον», από τα Χιακά Ανάλεκτα του Κανελλάκη, λέγεται και στην Κέρκυρα ως «πόρτιγο», και σημαίνει τον χώρο της κύριας εισόδου, το μικρό χόλ.

  116. Alexis said

    Χρόνια πολλά Νίκο με υγεία και πολλά-πολλά όμορφα άρθρα!

  117. Missing Ink said

    Νικοκύρη, έχασα τα γενέθλια και τις Αγγελικές σου, αλλά τη γιορτή την τιμάω… Χρόνια πολλά και δημιουργικά! Ευχές από καρδιάς!

  118. sxoliastis2020 said

    Χρόνια πολλά και καλά!

  119. Costas Papathanasiou said

    Δυο πεζοτράγουδα με πυρήνα την ίδια “γνώριμη” (κατεχόμενη) κουζίνα-οικία-‘φούρνο’ :
    “Στον Άγιο Θε­ό­δω­ρο Καρ­πα­σί­ας” (Κυ­ριά­κος Χα­ρα­λα­μπί­δης )
    «Άλ­λω­στε ξέ­ρεις ότι έγι­νε ει­σβο­λή. Μι­λώ για πράγ­μα­τα γνω­στά, πε­τυ­χη­μέ­να. Κι ού­τε χρειά­ζε­ται να κά­νεις κρά­τη­ση αι­σθη­μά­των ή λέ­ξε­ων επι­στρά­τευ­ση και φυ­σι­κή επι­τά­χυν­ση μυα­λού. Μπο­ρείς να πας, με σχε­τι­κή δια­τύ­πω­ση, στο σπί­τι των γο­νιών σου – ο ένας πια δεν ζει κ’ η μά­να σου γερ­μέ­νη σε μπα­στού­νι. Δέ­ξου τη φύ­ση των πραγ­μά­των, μη επι­μέ­νεις, πή­γαι­νε.»
    Και πή­γε με μια φί­λη της, βρί­σκει κου­τσό έναν άντρα εκεί και γέ­ρο­ντα. Τους λέ­ει: «Επή­εν να τα­ΐ­σει τα κτη­νά η χα­νού­μισ­σα στην Βά­λιαν1. Κά­τσε­τε, πιέ­τε κρυόν νε­ρόν, έσει κα­φέν στο μα­ειρ­κόν, πα­αίν­νε­τε τζαι κά­με­τέ τον μα­νι­σές2, να τζε­ρα­στεί­τε, φέρ­τε μου τζαι μέ­ναν έναν σκέτ­τον». Και πή­γα­νε κι οι δυο στη γνώ­ρι­μη κου­ζί­να, να κά­μουν τούρ­κι­κο κα­φέ –αυτὲς τον λέ­γαν κυ­πρια­κό και ποιοί ελ­λη­νι­κό και ποιοί βυ­ζα­ντι­νό, μα δεν εί­ναι της ώρας να το συ­ζη­τή­σου­με–, να κε­ρα­στούν, να φέ­ρουν και στο γέ­ρο­ντα έναν σκέ­το. Κι ως πλέ­ναν τα πο­τή­ρια και φλι­τζά­νια, τρέ­χαν τα δά­κρυα δά­κρυα… Τα κου­τα­λά­κια, τ’ αση­μέ­νια πι­ρου­νά­κια, τις βλε­φα­ρί­ζαν μες από το τζά­μι τους, και μ’ όλο που πε­ρά­σαν χρό­νια, τις θυ­μό­ντου­σαν, τις χαι­ρε­τού­σαν. Κι αυτὲς συμ­με­τα­ξύ τους λέ­γαν: «Τι πα­ρά­δο­ξο, σχε­δόν τρε­λό, στο σπί­τι μου (στο σπί­τι σου) το πα­τρι­κό εγὼ (εσύ) να βρί­σκο­μαι σαν σ’ όνει­ρο και να κοι­τώ (και να κοι­τάς) στους τοί­χους τις πα­λιὲς ει­κό­νες του Γο­να­τά, τού Βε­νι­ζέ­λου και του Βα­σι­λέ­ως και να ’ναι ο Τούρ­κος – γέ­ρο­ντας κα­λο­συ­νά­το φά­ντα­σμα, κι ακου­μπι­σμέ­νος στην καρ­κό­λαν3 των γο­νιών μου (τών γο­νιών σου) μέ­σα στο μα­κρυ­νά­ρι και το σώ­σπι­τον, να καρ­τε­ρά κα­φέν από τα χέ­ρια μου (τα χέ­ρια σου), με τα φλι­τζά­νια και πο­τή­ρια κι όλα τ’ άλ­λα που εί­χε προί­κα η μά­να μου (η μά­να σου)».
    [ 1.Βά­λια: Δα­σώδης έκταση κοντά στὸν Ἅγιο Θε­ό­δω­ρο Καρ­πα­σί­ας που φτάνει ώς το Ακρω­τή­ριο Έλαί­ας, όπου και τα ερεί­πια αρχαί­ας πο­λι­τεί­ας./ 2. μα­νι­σές: μο­νά­χες./3 καρ­κό­λα(<ιταλ. carriola ): κρε­βά­τι./ Κυ­ριά­κος Χα­ρα­λα­μπί­δης συλ­λο­γή: Η Νύ­χτα των Κή­πων, ΙΚΑΡΟΣ Ιού­λιος 2022]
    “Ο τοίχος” του Μαχμούντ Νταρουίς
    (Μετάφραση, από τα αγγλικά, Χρήστου Τσιάμη)
    Ένα πελώριο φίδι από μέταλλο περιτυλίσσεται γύρω μας, καταπίνοντας τους μικρούς τοίχους που διαχωρίζουν την κάμαρά  μας, το μπάνιο, την κουζίνα και το καθιστικό μας.  Ενα φίδι που δεν κινείται σ’ ευθεία γραμμή, μην τυχόν και μας μοιάσει καθώς εμείς κοιτάμε ευθεία μπροστά.  Με στροφές και περιστροφές, ένας εφιάλτης από κομμάτια τσιμέντο, ενισχυμένο με εύκαμπτο μέταλλο που το διευκολύνει να κινείται μέσα στα κατακερματισμένα κομμάτια γής και στους μπαξέδες της μέντας που μας έχουν απομείνει.  Ενα φίδι ανυπόμονο να εναποθέσει τα αυγά του ανάμεσα στις εισπνοές μας και στις εκπνοές μας έτσι που να το πούμε τελικά, γιατί πάμε να σκάσουμε από ασφυξία, «Εμείς είμαστε οι ξένοι».  Οταν κοιτάμε στους καθρέφτες μας ένα πράγμα βλέπουμε όλο κι όλο, το φίδι που τραβάει κατά τον σβέρκο μας, αλλά με λίγη ακόμα      προσπάθεια μπορούμε να δούμε εκείνο που είναι από πάνω του: έναν ουρανό που χασμουριέται βαριεστημένος από τους αρχιτέκτονες που το στολίζουν με όπλα και σημαίες.  Και τη νύχτα τον βλέπουμε να αναβοσβήνει, γεμάτος αστέρια που μας κοιτάνε με στοργή.  Βλέπουμε επίσης αυτό που υπάρχει πίσω από τον φιδίσιο τοίχο: στο γκέτο οι φρουροί, φοβισμένοι για το τι συμβαίνει πίσω από τους μικρούς τοίχους που μας έχουν απομείνει.  Τους βλέπουμε να λαδώνουν τα όπλα για να σκοτώσουν τον γρύπα που έχουν την εντύπωση ότι κρύβεται στο κοτέτσι μας.  Και δεν είναι δυνατόν να μη βάλουμε τα γέλια. ( https://www.oanagnostis.gr/%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84-%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%AF%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA/ )

  120. Νίκο, Χρόνια σου Πολλά! Πάντα γερός, δυνατός, χαρούμενος και δημιουργικός.

  121. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Ικανοποιώντας το διατυπωθέν σαραντάκειον αίτημα  , εύχομαι στον Νικοκύρη μας χρόνους πολλούς κι απίκραντους, με υγεία και δημιουργικότητα πάντα!
    Χρόνια πολλά και σε όσους/ες γιορτάζουν σήμερα – σχολιάζοντες/ούσες και μη.

    Η κουζίνα ως ‘κουτζίνα’ εμφανίζεται στο «ΛΕΞΙΚΟΝ ΙΤΑΛΙΚΟΝ και ΓΡΑΙΚΙΚΟΝ», έκδοση Βενετίας, του 1815 (σελ. 74).
    Όσα προγενέστερα Λεξικά (Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά) μπόρεσα να δω είχαν μετάφραση ‘μαγειρείον’ – όπως λέει και το άρθρο.

    Κι ένα σχετικό παλιό άσμα!

    «Γιατί να βασανίζεσαι, ασπριδερή μου χήνα,
    με λίγδες και με κάρβουνα μέσα εις την κουζίνα
    ω, Αντριάνα μου γλυκιά.»

  122. sarant said

    121 Πολύ ωραίο το άζμα!

    Και δεν σκέφτηκα το «κουτζίνα»

  123. Παναγιώτης Κ. said

    Το υποκοριστικό του Νίκου είναι ο Κόλλιας. Ρώσικο καθώς με πληροφορεί η γυναίκα μου που οι γονείς της κατάγονταν από το Βατούμ.

  124. sarant said

    123 Και Κολιός, όπως στο ποίημα του Κοτζιούλα

  125. Παναγιώτης Κ. said

    91. Ναι μεν καταγίνομαι στο … άθλημα αλλά δεν έφτασα σε αυτά τα υψηλά επίπεδα μαγειρικής εκλέπτυνσης. 🙂
    Αλλά και οι έντονες εντυπώσεις που θυμάμαι για φαγητά που μου προσφέρθηκαν, αφορούν σε πολύ λίγες συνταγές . Π.χ ένα χοιρινό με δαμάσκηνα και μια χορτοτυρόπιτα όπου το βούτυρο είχε σημαντική παρουσία στην παρασκευή του φύλλου.

  126. 108 Προχτές πέρναγα από κει και το κοίταζα (δεν γράφω έβλεπα γιατί θα πάει αλλού ο νους σου, πως το έβλεπα σαν υποψήφιος)

    107τέλος Εμ, αυτό ήθελα να πω τόσην ώρα. Και μάλιστα χωρίς το «μόνο» Σιγά μην είναι σπεσιαλιτέ για ελληνική κουζίνα το σουβλάκι.

    104β Αυτό ξαναπές το. Το να είσαι σε μια άλλη χώρα και να ψάχνεις ελληνικό εστιατόριο καλά και ντε δεν τόχα ποτέ. Πολύ περισσότερο, από τότε που ήμουνα στο Μόναχο κι ενδίδοντας στις διαθέσεις των άλλων, πήγα σε «ελληνικό» μαγαζί. Μόνο ένα ήταν κάπως στα μέτρα τα ελληνικά, όλα τα άλλα ήταν ελληνικά ονόματα φαγητών, αλλά μαγειρεμένα έτσι που να αρέσουν στους ντόπιους…
    Νομίζω πως έχω ξαναγράψει για μια μεταμεσονύχτια βόλτα στις Βρυξέλλες που το μόνο που βρίσκαμε ανοιχτό ήταν Pita Gyros και η κουνιάδα μου που μου έκανε την ξενάγηση μου είπε πως δεν ήρθαμε στις Βρυξέλλες για να φάμε ό,τι και στην Ελλάδα. Πόσο δίκιο είχε (αν και, με την πίεση της ώρα μια χαρά θα το απολάμβανα). Περισσότερα στο https://gevseis.blogspot.com/2020/06/bruxelles.html

  127. 113 Σε μας ψωμαγειριά (σούπα με μόνο συστατικό μέσα το ψωμί – άντε και λίγο λάδι)

  128. Παναγιώτης Κ. said

    108 (ΓΤ). Τι συμβαίνει λοιπόν με τους γόνους των εκδοτών; Πρόχειρα μου έρχονται στο νου ο Βελίδης, ο Τεγόπουλος και τώρα ο Λιβάνης.

  129. sarant said

    126 Κι εγώ δεν αναζητώ ελληνικό εστιατόριο στην Εσπερία. Παρατηρώ όμως ότι αρκετοί (νεότεροι) στο Λουξ τιμούν τα ελληνικά μαγαζιά.

  130. # 121, 122

    Στα ενδιάμεσα των στλιχων του αζματος ταιριάζει το «θάλασσα κι αλμυρό νερό-να σας ξεχάσω δεν μπορώ» δεν ξέρω ποιο προηγείται χρονικώς

  131. Prince said

    124. Αλλά και Κολός (υποθέτω), μιας και υπάρχει και το επίθετο Κολαράκης:
    https://www.11888.gr/white-pages/?query=%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82

    Τί θα’χουν τραβήξει οι άνθρωποι στη ζωή τους και ποιός ξέρει γιατί δεν το άλλαξαν, (χ)έστω σε Νικολαράκης. 🙂

  132. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Θερμές εγκάρδιες ευχές Νικοκύρη! Τα πάντα όλα να σου πηγαίνουν πρίμα!

    Στην κάθε συντροφιά, παρέα, οικογένεια κλπ που ανήκω
    πάντα τουλάχιστον θάχει έναν αγαπημένο να τον λένε Νίκο!

  133. Costas Papathanasiou said

    Κρίσιμα/χρήσιμα κουζινομάχαιρα ιδωμένα με μάτια Εστιάδων:
    —Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΦΗΣ( Δήμητρα Κουβάτα)
    “Με τούτο θα σε σφάξω,/ κακομοίρα μου.// Και έτρεμες/ για το κουζινομάχαιρο,/ για το σφαχτάρι στο τσιγκέλι ανάποδα,/ μ’ όλο το αίμα να του ‘ρχεται στη μύτη/ και το κοκόρι/ που ‘τρεχε στην αυλή,/ με τον λαιμό σφαγμένο.// Μ’ αυτά είναι που γίνονται οι ποιητές,/ εν τέλει,/ αυτοί που είναι.”(“Καθαρό Οινόπνευμα”, Μανδραγόρας, 2020)
    —“Εγκεκριμένα Θηράματα” (Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου)
    «Σαν ζώο που ξυπνά από χειμέρια νάρκη/ Αφού τράφηκε καιρό απ’ τον εαυτό του/ Σηκώνει ο υπάλληλος τα μάτια πάνω μου…/ Μα δεν μουγκρίζει «ελάτε αύριο», απλώς/ Χάνεται με το κυλιόμενο κάθισμα/ Σαν να έπεσε μέσα σε πηγάδι./ Μετά από τέτοια ξαφνική σωτηρία/ Μπορώ να συνεχίσω τον δρόμο μου/ Κόβοντας μπρος μου θεριεμένη βλάστηση/ Με το κοινό μου κουζινομάχαιρο…»
    —ΣΕ ΙΔΙΑ ΦΥΣΗ – (HER KIND) ANNE SEXTON (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΛΥΜΠΕΡΗ)
    […]Ψάχνοντας βρήκα μέσα στα δάση τις ζεστές σπηλιές/ τις γέμισα ράφια, κουζινομάχαιρα, κατσαρολικά/ ντουλάπες, μετάξια, αμέτρητα καλούδια για φωλιές,/ ετοίμασα φαγητό στα σκουλήκια και στα ξωτικά,/ κλαψουρίζοντας έφτιαξα κάθε τι, σε σειρά να μπαίνει./ Μια τέτοια γυναίκα κανείς δεν την καταλαβαίνει./ Σε ίδια φύση είμαι κλεισμένη.[…]
    —ΑΧ, ΣΑΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΛΑΘΑΚΙ – Στέλλα Δούμου
    Όλα γίνονται τη νύχτα/ Η γαζία ρίχνει νύχι στο παράθυρο/ Το παράθυρο αντιφωνεί στην άλλη όχθη ανεστραμμένο/ Στην άλλη όχθη αφρίζουν μέλανες δρυμοί/ Που χύνονται στα φλιτζανάκια των ματιών.// Όλα γίνονται τη νύχτα/ Στο βαθύ μπολ τ’ ουρανού άστρα κουνέλια/ πηδούν και χάνονται/ σ’ ένα κρεσέντο μεταμορφώσεων κι εξαφανίσεων/ Ο χρόνος βραχνό ακορντεόν/ Κι ένας φιόγκος πελώριος από τριχιά πνίγει με τέχνη/ τους ανύποπτους./ Όταν φωτεινοί ιμάντες σηκώσουν κάποτε το σκηνικό/ Τρέχουν οι σκιές στο βαθύ σημείο Ωμέγα και/ Σ’ ένα φύλλο γράφεται: «the end»// Κι αναγνωρίζω τότε, αν με ρωτάτε, όλα τα κόκκινα σημάδια/ Που αφήνουν οι θρύλοι, αχ, σαν περνούν με καλαθάκι/ Δήθεν αθώοι στις προθέσεις/ Μα ούτε ξέρω ποιος ο λύκος, ποιο το δήμιο αρνί και τι είμ’ εγώ/ Που κυνηγώ μ’ ένα κουζινομάχαιρο τα ζωντανά μυαλά μου/ Την ώρα εκείνη που φεγγάρι γουρλωμένο/ Μου τρώει τη ρίζα.// Γιατί έτσι όλα γίνονται τη νύχτα.
    —ΣΠΙΤΙΑ (Ρία Φελεκίδου )
    Χρόνο το χρόνο/ Γεμίζουμε τα σπίτια περισσότερο/ Χωνόμαστε κάτω από τα κρεβάτια/ Ταιριάζουν τα κορμιά μας στις απρόσιτες γωνίες/ Τις αράχνες εκτοπίζουμε/ Πιάνουμε κουβεντούλα με τα μόρια της σκόνης/ Ένα γινόμαστε με κομοδίνα και ντουλάπες/ Διαγωνίως έρπουμε στις επιφάνειες των γραφείων/ Μες τα ντουλάπια της κουζίνας στήνουμε χορό/ Και στα πατώματα εκμαυλίζουμε τις φτερωτές μας μέρες/ Μια σκούπα, ένα φαράσι, του απορροφητήρα ο ηθμός/ Συμφωνικός διάκοσμος ο κοχλασμός της κατσαρόλας/ Τα μέλη του νεκρού πουλιού μες το βραστό νερό χοροπηδάνε/ Στους πάγκους φλούδες κρεμμυδιών ξυπνάνε τις παλιές μας θλίψεις/ Κι αν με ρωτήσεις/ Θρύψαλα γίνηκε η κρυστάλλινή μου σφαίρα/ Κάθε δωμάτιο βρίθει οδοδείκτες/ Κι εμείς αδιάφορα με τα κουζινομάχαιρα σφάζουμε τις μέρες.
    —“Εκπαίδευση για τον ελεύθερο χρόνο”- Carol Ann Duffy (Μτφ Μαρία Σ. Μπλάνα)
    Σήμερα θα σκοτώσω κάτι. Οτιδήποτε./ Αρκετά αγνοήθηκα και σήμερα/ θα το παίξω Θεός. Είναι μια συνηθισμένη μέρα,/ μια απόχρωση του γκρι με βαρεμάρα ανακατώνονται στους δρόμους./ Λιώνω μια μύγα στο παράθυρο με τον αντίχειρά μου./ Το κάναμε αυτό στο σχολείο. Σαίξπηρ. Ήταν σε/ μια άλλη γλώσσα και τώρα η μύγα είναι σε μια άλλη γλώσσα./ Εκπνέω ταλέντο στο τζάμι για να γράψω τʼ όνομά μου./ Είμαι μία ιδιοφυία. Θα μπορούσα να γίνω στʼ αλήθεια οτιδήποτε,/ έστω και με μισή ευκαιρία. Όμως σήμερα θα αλλάξω τον κόσμο./ Τον κόσμο του κάτι. Η γάτα με αποφεύγει. Η γάτα/ ξέρει ότι είμαι μία ιδιοφυΐα, και κρύφτηκε./ Χύνω το χρυσόψαρο στον καμπινέ. Τραβάω καζανάκι./ Βλέπω ότι αυτό είναι καλό. Το παπαγαλάκι πανικοβάλλεται./ Κάθε δεκαπέντε μέρες, περπατώ δυο μίλια μέχρι την πόλη/ για το επίδομα. Υπογράφω. Δεν εκτιμούν το αυτόγραφό μου./ Δεν έμεινε τίποτα να σκοτώσω. Τηλεφωνώ στο ράδιο/ και λέω στον σπίκερ ότι μιλάει με έναν σούπερ-σταρ./ Μου το κλείνει. Παίρνω το κουζινομάχαιρο και βγαίνω./ Τα πεζοδρόμια αστράφτουν άξαφνα. Αγγίζω το χέρι σου.
    — Και ενδεικτική υπόκρουση-επωδός αυτή :
    Γυναίκα αν έχεις γεννηθεί/ Θα βλαστημήσεις τη στιγμή/
    Παιδιά, κουζίνα, μη μιλάς/ Σκυφτή τις πόρτες να περνάς/
    [Ρεφραίν]x4: Κορίτσι πράμα/ Στην κοινωνία αντρών να επιβιώνω από θαύμα
    https://www.youtube.com/watch?v=QKfimrGOREM Κορίτσι πράμα (Part 2)- Δέσποινα Βανδή (Στίχοι – Μουσική: ΦΟΙΒΟΣ και https://www.youtube.com/watch?v=f0z0iuzK0ws FULL SONG- Koritsi Prama/Part1&2)

  134. freierdenker said

    Χρόνια πολλά κύριε Σαραντάκο!

  135. ΣΠ said

    Ψάχνοντας λίγο με το google translate είδα ότι στις περισσότερες γλώσσες χρησιμοποιείται η ίδια λέξη για το cuisine και το kitchen. Σε λίγες γλώσσες υπάρχει διαφοροποίηση.

  136. Costas Papathanasiou said

    Και ένα άσμα για τις εορτάζουσες:
    …Είπες δεν μας είναι γραφτό μας- κάτι μας είπες, αυτό το έλεγα και γω
    Όμως αγάπη μου δεν σου πάνε- οι φιλοσοφίες, και ό,τι άλλο σχετικό
    Νικολίτσα ο κόσμος είναι λίγο σκληρός/ άμα δεν σ’αρέσει κάπου φεύγεις
    μην κοιτάς εμένα που είμαι μελαγχολικός/ παράδειγμα για να με αποφεύγεις
    https://www.youtube.com/watch?v=nyoAVRMjlmA Kάτι μας είπες – Σκιαδαρέσες

  137. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Η κουζινόγατα δεν είναι ζώο με ουρά και 4 πόδια

    Ήταν μια εκπομπή «Η πυργο-Δέσποινα της κουζίνας», ένα ραδιοφωνικό πεντάλεπτο σε κείμενα του Μίμη Τραϊφόρου με τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου. Δε θυμάμαι ντιπ τί έλεγε, ,κάτι αστεία σε ελληνικούρες ;; αλλά θυμάμαι ότι μεταδιδόταν τα πρωινά, μετά τη Θεία Λένα.

    Η γιαγιά μου την κουζίνα της (παλιά που ήταν ένας μικρός ξέχωρος χώρος) την έλεγε μουτουπάκι, εμείς κουζινάκι, η πεθερά μου (όταν αναφερόταν στα παλιά) μαγερειό.

    52 >>που θα λειτουργούσε ξανα το εργοστάσιο της ΠΙΤΣΟΣ
    Συμπτωματικά διάβασα προ ημερών αυτά τα φρέσκα νέα για την ΠΙΤΣΟΣ
    https://www.ot.gr/2023/11/22/epixeiriseis/sklavenitis-ti-tha-paragei-sto-proin-ergostasio-tis-pitsos/

    123 Κόλιας κι ο Νίκος Καββαδίας.
    Μπαρμπα Κόλια λέγανε οι εδικοί και τον πεθερό μου.

  138. Πέπε said

    130
    Ο σκοπός Θαλασσάκι (που βάζουν ρεφρέν το θάλασσα κι αρμυρό νερό) είναι από την Κάλυμνο. Η ίδια όμως η μελωδική φράση, είτε αυτούσια όπως στο καλύμνικο είτε σε μικροπαραλλγές, παίζεται σε πάρα πολλά καλαματιανά, κυρίως στεριανά. (Να πούμε κιόλας ότι ο καλαματιανός δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σχέση με την Καλαμάτα, απλώς ονομάστηκε έτσι από ένα πολύ γνωστό τραγούδι που είναι σ’ αυτό τον ρυθμό/χορό, το Μαντήλι καλαματιανό, ειδάλλως ήταν ανέκαθεν πανελλήνιος. Στα μέρη της Καλαμάτας μάλιστα η τοπική ονομασία ήταν συρτός, όπως είναι ακόμη σήμερα στη Μακεδονία. Στη Μακεδονία, επαναλαμβάνω.)

    Η στεριανή λοιπόν μελωδική φράση, πάντα οργανικά, δεν ανήκει σε συγκεκριμένο τραγούδι, είναι διάχυτη στα καλαματιανά γενικώς. Εδώ την ακούμε στην Αντριάνα, αλλού σε άλλα τραγούδια που μπορεί να είναι και σε διαφορετικούς δρόμους (ούτε η Αντριάνα είναι ίδιος δρόμος με το Θαλασσάκι). Ενώ στην Κάλυμνο είναι τραγουδιστή, χωρίς παραλλαγές, και αποκλειστική ενός συγκεκριμένου σκοπού.

    Περαιτέρω δεν μπορώ να πω, τι προηγήθηκε και από πού προς τα πού κινήθηκε, αλλά τα δεδομένα του ερωτήματος είναι, χονδρικά, αυτά.

  139. sarant said

    132 Ωραίο το στιχάκι!

    Ωραία σχόλια γενικώς, πολύ χαίρομαι!

  140. Πέπε said

    > …στη Μακεδονία. Στη Μακεδονία, επαναλαμβάνω

    Και για όποιον δεν κατάλαβε, στη Μακεδονία.

  141. Vassilis Orfanos said

    Χρόνια πολλά, Νίκο.

    Στην Κρήτη παλαιότερα την κουζίνα την έλεγαν αλλιώς «μουτουπάκι», από το τουρκ. mutbak, διαλεκτ. του mutfak. Σήμερα δεν ακούγεται η λ. αυτή, αλλά υπάρχει ως ονομασία ταβέρνας-εστιατορίου στα Χανιά. Στη Γλυφάδα, όπως βλέπω στο Διαδίκτυο, υπάρχει το εστιατόριο Mutfak.

  142. ΕΦΗ - ΕΦΗ said



    Τα ζευγάρια του χθες και του σήμερα
    https://www.olivemagazine.gr/dokimazoume/afieromata/ta-zevgaria-tou-chthes-kai-tou-simera-o-r/

  143. sarant said

    141 Γεια σου Βασίλη! Θυμάμαι ένα «μοτουπάκι» στον Τσιφόρο -λέει ο νταβατζής για μια κοπέλα «Τι έγινε αυτή; Άνοιξε δικό της μοτουπάκι;»

  144. ΚΩΣΤΑΣ said

    Νίκο, πολύχρονος, με υγεία, χαρές προσωπικές και οικογενειακές, ό,τι καλό επιθυμείς να το έχεις και πάντα ακμαίος στο ιστολόγιο και στις άλλες πνευματικές ενασχολήσεις σου.

    Χρόνια πολλά και σε εορτάζοντες/ζουσες που έχουν σχέση με το ιστολόγιο.

  145. Costas X said

    Αγαπημένο κομμάτι από τότε που κυκλοφόρησε : «Rat in me kitchen», UB40, 1986.

  146. ΣΠ said

    89
    Βλέπω ότι kitchen σημαίνει και τρόπο μαγειρέματος (σημασία 3).
    https://www.merriam-webster.com/dictionary/kitchen

  147. 137 Άντε τώρα γεια σας, και το Δεσποινάκι στα όνειρά σας 🙂

  148. # 138

    Ευχαιστώ σε. δεν τα ήξερα όσα έγραψες.

    Γενικώς

    Στις διάφορες νικοπαραλλαγές του ονόματος δεν θυμάμαι να αναφέρθηκε του πρώτου μου ξαδέρφου, μακαρίτη εδώ και χρόνια, Νικάκη.

  149. ΣΠ said

    137
    Και ταινία «Η αρχόντισσα της κουζίνας».
    https://greek-movies.com/movies.php?m=2917

  150. Corto said

    137: Ενδιαφέρουσα η είδηση για τις εγκαταστάσεις του Ρέντη. Αφορά χρήση του παλιού εργοστασίου της ΠΙΤΣΟΣ για μετεγκατάσταση ελαφράς βιομηχανίας.
    Η PYRAMIS υποτίθεται ότι προχωράει σε παραγωγή οικιακών συσκευών στα Οινόφυτα. Αυτό είναι βαριά βιομηχανία, άλλη περίπτωση, μακράν σημαντικότερη.

  151. MA said

    Χρόνια πολλά και καλά, Νικοκύρη μας! Γερός και χαμογελαστός πάντα!

    Ευχές πολλές και για όλους τους/τις εορτάζοντες/εορτάζουσες του ιστολογίου

  152. Χρόνια πολλά Νικοκύρη! Σε ευχαριστούμε για όλη αυτήν την προσφορά και μακάρι να είσαι γερός να συνεχίζεις!
    Χρόνια πολλά και σε όλες/ους τις/τους εορτάζοντες είτε σχολιάζουν, είτε διαβάζουν. Υγεία πάνω απ’ όλα!

  153. BLOG_OTI_NANAI said

    Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου Νίκο και χρόνια πολλά ακόμα ενεργός και δραστήριος! Χρόνια πολλά και σε όλους τους εορτάζοντες.

  154. spyridos said

    Χρόνια πολλά και καλά στο Νικοκύρη και σε όλους τους εορτάζοντες.
    Μια μικρή ανταπόκριση από το Άμστερνταμ που έχει πολιούχο τον Αη Νικόλα με παλιότερες φωτογραφίες.
    Ενα από τα χωριά του βόρειου Άμστερνταμ, Ντουρχερντάμ.
    Εδώ έφτιαχναν με τις οικονομίες τους σπιτάκια οι ναυτικοί, με θέα το λιμάνι.
    Το οίκημα πίσω από το παλιό καρνάγιο, με τις σκαλωσιές, ήταν παρεκκλήσι του Αη Νικόλα από το 1499 ως το 1572 όταν απαγορεύτηκε η Καθολική εκκλησία.

  155. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα και για τις ευχές σας, η μέρα τελειώνει όμορφα.

    154 Ωραίες φωτογραφίες.

  156. freierdenker said

    Σε μια αρκετά ιδιωματική χρήση, κουζίνα μπορεί να σημαίνει και κάτι πιο κοντά στην πράξη του μαγειρέματος, ή και του τραπεζώματος.

    Π.χ. σε μια ανακοίνωση του χώρου που λέει ότι μετά το χαριστικό παζάρι θα ακολουθήσει συντροφική κουζίνα, εγώ το κουζίνα εκεί το καταλαβαίνω με την έννοια του μαγειρεύουμε και τρώμε, ή και φέρνουμε φαγητά και τρώμε.

  157. Costas Papathanasiou said

    “Happiness is a small house, with a big kitchen” λένε ότι είπε ο Χίτσκοκ (ων καλοφαγάς)
    Και ωραίες μνήμες κουζίνας είναι κι αυτές:
    —ΟΔΗΓΟΣ  ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ
    Είχα κι εγώ μια μητέρα./ Όλοι δικαιούνται από μία./ Δεν ήξερε να μαγειρεύει./ Στο τραπεζομάντηλο κεντούσε φαγητά./ Ο αδελφός μου όλο πεινούσε./ Εγώ πάχαινα συνέχεια. // Όταν τελικά μας εγκατέλειψε,/
    αγοράσαμε μια χύτρα ταχύτητας/ Η βαλβίδα σφύριζε./ Το σπίτι κυλούσε ανεξέλεγκτο στις ράγες.// Ένας σταθμάρχης με πινέλο έβαψε μαύρο/ πρώτα τον πατέρα κι ύστερα τον αδελφό./ Αυτό δημιούργησε μουντζούρες στο χαρτί./ Στη φωτογραφία υπήρχαν τα κορμιά/ με μία τρύπα μηδενικό στη θέση των προσώπων.// Μου απέμεινε η μητέρα./ Απέκτησε μάλιστα οδηγό μαγειρικής./ Μαγειρεύει πια θεσπέσια δείπνα για έναν στην κουζίνα.
    .ΠΡΩΙΝΗ  ΣΥΝΑΞΗ  ΣΤΗΝ  ΚΟΥΖΙΝΑ
    Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει,/ μαύρα φτερά πάνω στον πάγκο./ Το ψέμα πάλι,/ που ως γνωστόν έχει κοντά ποδάρια,/ αλευρώνεται πρόβατο φίλος/ για να κρύψει τον λύκο από κάτω/ η θλίψη, όμως, αχ! η θλίψη/ έχει βάλει το κεφάλι της στον φούρνο/ προσφέρει τα χέρια της κουλούρια/ μαζί με τον καφέ παρηγοριάς.// Η ελπίδα γυαλίζει τα ποτηράκια του κονιάκ/ σαν κάποιος να επρόκειτο,/ όσο για τον γνωστό Γιάννη,/ λίγες μέρες πριν τα γενέθλια,/ μόνος του κερνά και μόνος πίνει.// Τα αυγά της γειτόνισσας/ αισθητά πάντα πιο μεγάλα/ τσιτσιρίζουνε με μπέικον./ Στη Μόσχα, αδελφές μου, στη Μόσχα,/ ενθαρρύνει το ένα το άλλο/ μέσα στο τηγάνι./ Έτσι φουσκώνει το πρωί Κυριακής,/ αρχή Νοέμβρη, μες στο σπίτι της,/ σε σβόλους μες στην κατσαρόλα.// Πάλι έκαψες τη μέρα σου,/ λέει η γιαγιά που μπαίνει στην κουζίνα/ με ένα πανέρι μήλα/ που φιλοξενούν οικόσιτο σκουλήκι,/ αφού όπως όλοι ξέρουμε,/ το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.
    (ΧΛΟΗ  ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ,”Το σημείωμα της οδού Ντεσπερέ” -2018)
    —“Άρωμα μιας άλλης εποχής” (Ελένη Θ. Π. Λουκά)
    Στο τζάκι της παλιάς της εποχής/ Σ’ αγωνίστρα στην σκιά μικρής αυλής/
    κάτω απ τα δέντρα ,στις λευκές αμυγδαλιές/ ψήναν φαΐ με γνήσιες ευωδιές/
    Στην κουζίνα τον χειμώνα μες την στιά/ γύρω απ την θράκα που ζεσταίνει τα παιδιά/
    σε μιά πινιάτα βαθιά που σιγοβράζει/ σπρώχνει τα λάχανα η νόνα όπως τα βάζει/
    Κοντά στα κάρβουνα λίγα κυδώνια γινωμένα/ Κι οι πατατόνες, τα κρεμμύδια εκεί κρυμμένα/
    μοσχοβολιά που ανεβαίνει από την στάχτη/ μια βροχερή και κρύα νύχτα σαν αστράφτει/
    Σε μπάγκο ξύλινο και στο τραπέζι πλάι/ κάθεται η οικογένεια με όρεξη να φάει/
    τρώει τα χόρτα, ρουφά και την βεβάντα (<ιτ.bevanda)/ λίγο κρασί μες το θερμό, δίνει γιατρειά στα πάντα/
    Παραμύθια κι ιστορίες του παππού και της γιαγιάς/ και τα βράδια να περνούν στην γωνιά μιας ζεστασιάς/
    κάτω απ το φώς το λιγοστό λαδοφωτιάς ή λάμπας πετρελαίου/ μάθαιναν γράμματα παιδιά ενός σχολειού σπουδαίου/
    Δύσκολα χρόνια βυθισμένα μες την φτώχεια/ η μάνα φύση τούς προσέφερε όμως τόσα/
    λαχανικά και σιτηρά υγείας αρωγοί/ στα περιβόλια οι καρποί, σωστού κορμιού φρουροί/
    Σε μια βάσκα με νερό στο κρύο ρέμα/ σε μαστέλο στρογγυλό πάνω σε ταβλομαστέλα
    τρίβαν με πράσινο σαπούνι τα σκουτιά, ή μ’ αλισίβα/ αφού τα πόστιαζαν πλατιά στην κοφινίδα
    Αθώα εποχή που έφυγε ανεπιστρεπτί/ παραμένει στις καρδιές μας και κρατεί/
    αναμνήσεις που αφήνουν μιαν ανάσα νοσταλγίας/ ένα άρωμα ζωής αλλοτινής πατρίδας.
    —Περαιτέρω, και η αντίστιξη της υπηρετριούλας του Παπαντωνίου:
    “Ἡ κοπέλλα ἡ Μαριγὼ/ μιὰ δουλειὰ σωστὴ δὲν κάνει.
    Τὴν κουζίνα μας ξεχνάνει/ καὶ θυμᾶται τὸ χωριό.[…]
    Φέρνει τὸ νερὸ στὸν ὦμο,/ μὰ θυμήθηκε ξανά:
    «Ποιὸς τὸ δράκο μας κουνᾶ;»/Χύνει τὸ μισὸ στὸ δρόμο.[…]”
    …και των δυναμικών κυριών του Καρυωτάκη (βλ. σχ.142 )
    ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ
    Σαν πάρουμε την εξουσία/ στους άντρες μας θα εμπιστευθούμε/ το σπίτι, το νοικοκυριό μας./
    Θα μαγειρεύουν στην κουζίνα,/ θα συγυρίζουνε, θα πλένουν,/ και θα κουνάνε το μωρό μας.
    ΑΝΤΡΕΣ: Αλίμονό μας! Αλίμονό μας!
    [Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ / ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟ «ΠΕΛ-ΜΕΛ», 1921]

  158. Κουτρούφι said

    Χρόνια πολλά, Νίκο (και λοποί/λοιπές), με υγεία και δημιουργικότητα.

    Ως γιος ναυτικού μάγειρα, αναφέρω και την κουζίνα στα βαπόρια με τη δική της ορολογία και συνήθειες.

  159. Μουτούσης Κωνσταντίνος said

    Χρόνια πολλά σὲ ὅλους τοὺς ἑορτάζοντες καὶ ἰδιαιτέρως στὸν ἐμπνευστή τοῦ ὑπέροχου ἱστολογίου !
    Εἲμεθα δὲ εὐγνώμονες γιὰ ὅσα ἒχουμε διδαχθεῖ αὐτά τὰ χρόνια διότι πολλὲς φορές μέσα ἀπό τὶς συζητήσεις , ἀκόμα καὶ ἂν πρόκειται γιὰ ἀντιπαραθέσεις , δίδεται κυριολεκτικῶς μιὰ μάχη πνευματική γιὰ νὰ μπορέσει κάποιος νὰ βρεῖ τόν νοηματικό πυρήνα μιᾶς λέξεως καὶ σωστά νὰ τὴν ἐτυμολογήσει . Αὐτό ὅμως πιστεύω ἒχει βοηθήσει καὶ βοηθᾶ στὸ νὰ γίνουμε καλύτεροι .
    Καλόν ἀγῶνα λοιπόν , μὲ νέες καὶ καλύτερες πνευματικές δημιουργίες !

  160. Theo said

    @119:
    Πολύ ωραίο αυτό του αγαπημένου Χαραλαμπίδη!

    —————–

    Και μια ταινία με τη Μέριλ Στριπ για μια διάσημη μαγείρισσα: Τζούλι και Τζούλια

  161. sarant said

    158 Δική της ορολογία, ε;

    159 Να είστε καλά!

  162. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Και τους υπόλοιπους Νίκους, φανερούς και περσόνες, του ιστολογίου, τις ευχές μου.

    Θα βάλω την καρό ποδιά να φτιάξω μακαρόνια
    και με δουλειές του σπιτικού θα φεύγουνε τα χρόνια
    και θα με παίρνουνε μαζί σε άλλη γη και τόπους
    όπου δεν έχουνε λαό αλλά μονάχα ανθρώπους
    δεν έχουνε κυβέρνηση ούτε και παρατάξεις
    και βλέπεις φάτσες γελαστές όπου και να κοιτάξεις
    αχ μη με ρωτήσετε αν έχουνε πατρίδα
    εγώ σας λέω μόνο αυτά που απ’ τη κουζίνα είδα

    Σταμάτης Κραουνάκης, Η μακαρονάδα
    https://www.greeklyrics.gr/stixoi/h-makaronada/

  163. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    και κουζινιέρης ο μάγειρας.

    Είναι κι επίθετο Κουζινιέρης όπως και Κουζινόπουλος

  164. michaeltz said

    Εγώ τώρα κατάφερα να μπω! Όλη μέρα χτες έτρεχα να προφτάσω κάποιες diy εργασίες στο σπίτι στο χωριό, ώστε να μπορέσω να είμαι Αθήνα σβκ .
    Χρόνια Πολλά από καρδιάς για την ονομαστική σου γιορτή Νικοκύρη. Ευχές και σ’ όλους τους Νίκους και Νικολέτες της παρέας. Και του χρόνου όλοι εδώ, υγιείς και σοφότεροι!

  165. Καλημέρα…
    και θάναι καλή μέρα, παίζει ΠΑΟΚ και θα δούμε Ντέλια αφού !

  166. michaeltz said

    Δεν έχω χρόνο τώρα να διαβάσω όλα τα σχόλια. Επειδή, όμως, αναφέρθηκαν μερικοί στην κινέζικη κουζίνα, αξίζει να καταγράψω ακροθιγώς (!) την εμπειρία του γιου μου Λουκά κατά την επίσκεψή του στην Κίνα, φιλοξενούμενου από μια Κινέζα συμφοιτήτριά του στην Αμερική.
    Λοιπόν, εκεί, ο Κινέζος μάγειρας εγκαταστάθηκε σε κινητή κουζίνα που έστησε μπροστά στο τραπέζι του γιου μου, δημιουργούσε συνέχεια απίθανα πιάτα κοιτώντας τον κάθε φορά στα μάτια, τόσο που ο Λουκάς ενοχλήθηκε και το είπε στη φίλη του. Εκείνη το είπε στον μάγειρα: Ο λόγος ήταν πως ο εκείνος προσπαθούσε να καταλάβει, από τις εκφράσεις του προσώπου τού φιλοξενουμένου του, όχι αν του άρεσαν ή όχι τα εδέσματα που του προσφέρονταν, αλλά τον… χαρακτήρα του, για να προσαρμόσει ανάλογα τη μαγειρική του!!!

  167. Costas Papathanasiou said

    Καλημέρα!
    Ας καταγραφούν άλλα δύο (μεθεόρτια) άσματα για Νίκους :
    https://www.youtube.com/watch?v=T7ibcbrY42M Φίλοι που φεύγουν ( = “Στόν Νίκο Ε… 1949”: http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2712/Neoelliniki-Logotechnia_G-Lykeiou-AnthrSp_html-empl/index_1_12.html Ποίηση: Μανόλης Αναγνωστάκης/ Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος/ Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Παλιατσάρας )
    — “…Μα ο Νίκος γύρισε ξανά,/ αδύναμος και φώναζε μαμά/ Και εγώ παρατηρούσα,/ μαζί του πια γελούσα/
    Πόσο πολύ βολεύτηκα/ και “απ’ την τόλμη του έμαθα”(x2)/ Να κάθομαι στα αβγά/ να μένω εδώ στο πουθενά/
    στα εύκολα στα βολικά…” https://www.youtube.com/watch?v=wbK5fWfZlxo Greeklish Babylon – Ο Νίκος (Στίχοι: Παύλος Συνοδινός Μουσική: Παύλος Συνοδινός, Νίκος Ζαδές)
    — Και κάμποσα για Νικόλ/ (Νικολίες)/ Νικολέτες :
    “Αχ Νικολέτα, τα ξανθά μαλλιά σου ποιος χτενίζει;/ Ποιος σε ξυπνάει τις Κυριακές; Ποιο χάδι σε κοιμίζει;
    Ποιας γης τα κάλλη ζήλεψαν οι δύστυχοι γονείς σου;/ Ποια μέθη τους παγίδεψε κι έμεινες μοναχή σου;”
    https://www.youtube.com/watch?v=-SB2QYpRbXw Νικολέτα -Στίχοι/ Μουσική: Νικηφόρος Παντέλης
    https://www.youtube.com/watch?v=aFa4-MHn_KY Νικολέτα – TikTok Song Copyright Viampro 2022
    https://www.youtube.com/watch?v=UOYGIs3MIOk A Song for Nicole· Minor Majority
    https://www.youtube.com/watch?v=QD4FCCCHxTQ Nicole· Ash
    https://www.youtube.com/watch?v=_rRrGonRho8 My Sweet Nicole · Stiilpoint
    https://www.youtube.com/watch?v=R_wfN_z4K0Y Nicole – Point Blank (Bubba Keith. · Mike Hamilton · Peter Gruen · Bill Randolph · Rusty Burns · Kim Davis · Bubba Keith · Mike Hamilton · Peter Gruen · Bill Randolph · Rusty Burns · Kim Davis )
    [ Τα ακόλουθα εντυπωσιάζουν χάρη στους εμπνευσμένους στίχους τους:
    https://www.youtube.com/watch?v=AFFZwSjVxKE The Nicole Song · The Guy Who Sings Your Name Over and Over (Fun With Names Songs, Vol. 4 ℗ 2012 Motern Media)// https://www.youtube.com/watch?v=_SbtmJyjLDM The Nicole Poop Song · The Odd Man Who Sings About Poop, (Puke and Pee Name Name Poop Songs ℗ 2018 Motern Media) ]

  168. sarant said

    Kαλημέρα από εδώ, μεθεόρτια μέρα!

  169. Παπακριβόπουλος Βασίλης said

    Η συσκευή στα γαλλικά είναι cuisinière

  170. voulagx said

    Δώρο για τους εορτάζοντες χτές: Θανάσης Παπακωνσταντίνου – ΠΕΡΙ-ΛΗΨΗ Τραγούδια Στην Αγκαλιά της Φύσης (Ολόκληρο Ντοκιμαντέρ)

  171. Ν ΑΣ said

    «Στα αγγλικά όμως ο χώρος όπου μαγειρεύουμε, όπως και η συσκευή, λέγονται kitchen …»

    Στα αγγλικά ο χώρος όπου μαγειρεύουμε λέγεται kitchen και η συσκευή, λέγεται cooker.

  172. Theo said

    @163:
    Και Κουζινάκης.

  173. sarant said

    171 Καλώς ήρθατε. Σε αυτό έχετε δίκιο, έγιναν και άλλα σχετικά σχόλια.

  174. 126 Ο Άλτσι θερίζει. Τάχα γράψει κι εδώ όλ’ αυτά

    Πώς (δεν) έφαγα μύδια στις Βρυξέλλες (μια συνεργασία του Γιάννη Μαλλιαρού)

  175. sarant said

    174 Κι άλλοι το έχουν πάθει αυτό, αλλά έχω ξεχάσει ποιοι 🙂

  176. Scholio said

    Κυκάω (αναδεύω,ανακατώνω, χτυπώ) > coquo >coquina

    http://lexica.linguax.com/valpy.php?searchedLG=coquere

  177. sarant said

    176 Ξέρετε, το λεξικό του Valpy είναι του 19ου αιώνα, όταν η γλωσσολογία βρισκόταν στα σπάργανα, οπότε είναι εντελώς αναξιόπιστο.

  178. Scholio said

    Η αλήθεια είναι διαχρονική. Το λεξικό του Valpy είναι αξιόπιστο τουλάχιστον στις περισσότερες ετυμολογήσεις του. Για αυτό άλλωστε το έχουν μαζί με άλλα λατινικά λεξικά σε προσβάσιμο site διαχειρίσιμο από το εξωτερικό. Το etymology on line που χρησιμοποιείτε εσείς σχετίζει το coquere με το πέπτειν, το ίδιο και το διάσημο λεξικό των Lewis and Short. Όμως biscuit, cook culinary cusine kitchen προέρχονται από το ρήμα κυκάω (κυκεών). Απλά πράγματα και διαχρονικά…………..

  179. sarant said

    178 Για ιστορικούς λόγους το έχουν. Διαφέρει η συσχέτιση, δηλ η ύπαρξη κοινής ΙΕ ρίζας.

  180. […] κουζίνα, βεβαίως, αλλά, όπως είχαμε πει σε πρόσφατο άρθρο, εμείς λέμε «κουζίνα» τόσο τον χώρο όπου […]

Σχολιάστε