Και τον Αλ Καπόνε τον έβαλαν στη φυλακή για φορολογικά

Το επεισόδιο που οδήγησε στην αποβολή του χρυσαβγίτη βουλευτή Ηλιόπουλου από την αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής την Παρασκευή που μας πέρασε, δεν πρόλαβα να το σχολιάσω τη μέρα που έγινε, λόγω πληθώρας άλλης επικαίρου ύλης, όπως έλεγε το παλιό κλισέ των περιοδικών, αλλά ίσως ήταν και καλύτερα έτσι, αφού τώρα ξέρουμε όλοι τι έγινε και επιπλέον έχουν υπάρξει και κάποιες αντιδράσεις που ίσως αξίζουν σχολιασμό.

Όπως θα ξέρετε, στη συνεδρίαση της Παρασκευής 17 Μαΐου, ενώ είχε ολοκληρωθεί επίκαιρη ερώτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αντώνη Ρουπακιώτη, με θέμα το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, πήρε το λόγο ο βουλευτής της ΧΑ κ. Παναγιώτης Ηλιόπουλος για να αναπτύξει ερώτησή του προς τον Υπουργό Οικονομικών, με θέμα  «την ελάφρυνση των ελληνικών νοικοκυριών από την επιβολή των υπέρογκων φόρων» (αντιγράφω από τα πρακτικά). Δείχνοντας έμπρακτα την περιφρόνησή του προς τα ελληνικά νοικοκυριά και προς τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ο χρυσαβγίτης βουλευτής δήλωσε εκ προοιμίου ότι θα αφήσει σε δεύτερη μοίρα τον Υπουργό Οικονομικών και ζήτησε την ανοχή του Προεδρείου, υπαινισσόμενος ότι θα υπερβεί τον χρόνο των 2 λεπτών που είχε στη διάθεσή του, προκειμένου να… απαντήσει στα όσα είχει πει προηγουμένως ο Αλέξης Τσίπρας.

Ήδη και μ’ αυτό, ο χρυσαβγίτης βουλευτής βρίσκεται εκτός διαδικασίας, αφού δεν έχει κανένα δικαίωμα να… απαντήσει σε προηγούμενη ερώτηση -φανταστείτε να το έκαναν αυτό όλοι. Ωστόσο, ο κ. Ηλιόπουλος δεν αρκέστηκε σ’ αυτό: χαρακτήρισε «σούπα» την ερώτηση, «που προετοιμάζει τον mister Αλέξη για πρωθυπουργό, ο οποίος mister Αλέξης κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και περιμένει να ξυπνήσει πρωθυπουργός!» (αντιγράφω πάλι από τα πρακτικά). Στο σημείο αυτό ο προεδρεύων, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιάννης Δραγασάκης, διέκοψε τον ασχημονούντα βουλευτή και του επισήμανε ότι αυτά που λέει είναι υβριστικά και εκτός θέματος, και τον κάλεσε να περιοριστεί στην ερώτησή του «διαφορετικά θα ληφθούν μέτρα με βάση τον Κανονισμό». Επειδή ο εγκαλούμενος βουλευτής δεν συμμορφώθηκε, ο προεδρεύων κάλεσε τον Φρούραρχο στην αίθουσα, κι όταν ο βουλευτής ξέσπασε σε ύβρεις προς συναδέλφους του («γίδια», «ξεφτιλισμένοι»), και αφού η συζήτηση εκτραχύνθηκε, του επέβαλε την ποινή που προβλέπεται από το άρθρο 80 του Κανονισμού, τη μομφή, και τον απέβαλε από την αίθουσα. Μαζί αποχώρησε σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αβγής, και κατά την αποχώρηση ακούστηκε και η φράση «Χάιλ Χίτλερ» -σύμφωνα με τα πρακτικά, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάντζας, απαντώντας στο «Είστε ξεφτίλες! Καλή συγκυβέρνηση! Αυτό αποδεικνύει πόσο ξεφτίλες είστε!» του Π. Ηλιόπουλου, είπε «Βγάλε και το πιστόλι να μας πυροβολήσεις! Χάιλ Χίτλερ!» (προφανώς υπαινιγμός στο τατουάζ με Sieg Heil που, όπως είναι γνωστό, έχει στο μπράτσο του ο κ. Ηλιόπουλος).

Όταν ακούει τη λέξη κουλτούρα, τραβάει το πιστόλι του

Στο χτεσινό μας άρθρο, που ήταν αφιερωμένο στη συζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή τις δηλώσεις της ποιήτριας Κικής Δημουλά, ένας επισκέπτης παρουσίασε σε σχόλιο ένα βιντεάκι (θα το δούμε παρακάτω), στο οποίο ο αρχηγός της Χρυσής Αβγής, ο Ν. Μιχαλολιάκος καταφέρεται εναντίον της ποιήτριας, αρνούμενος ευθέως την ποιητική αξία της. Παρακολουθώντας το βίντεο, η πρώτη φράση που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η γνωστή «Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα τραβάω το πιστόλι μου», που είχα ακούσει να αποδίδεται άλλοτε στον Γκέμπελς, άλλοτε στον Γκέρινγκ ή στον Ρούντολφ Ες ή σε κάποιο άλλο ίνδαλμα των επιτελών της ναζιστικής συμμορίας.

Βέβαια, δεν θα την παρουσίαζα χωρίς να την τσεκάρω έστω και ακροθιγώς, δηλαδή χωρίς να κοιτάξω τουλάχιστον τη Βικιπαίδεια. Φαίνεται λοιπόν ότι η φράση στο πρωτότυπο είναι «Wenn ich Kultur höre … entsichere ich meinen Browning!», το οποίο σημαίνει «Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα, απασφαλίζω το Μπράουνιγκ μου». Στα αγγλικά θα τη βρείτε «Whenever I hear the word ‘culture’ I reach for my revolver», παρόλο που το Μπράουνινγκ, αυστηρά μιλώντας, δεν είναι περίστροφο. Όπως είπα η φράση έχει αποδοθεί στον Γκέρινγκ και σε άλλους ναζιστές, αλλά στην πραγματικότητα ακούστηκε πρώτη φορά στο θεατρικό έργο Schlageter, του ναζιστή θεατρικού συγγραφέα Χανς Γιοστ: τη φράση τη λέει ένας ήρωας του έργου, ο Thiemann. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε τον Απρίλιο του 1933 προς τιμή των γενεθλίων του Χίτλερ. Ωστόσο, τη φράση περί κουλτούρας την υιοθέτησε αργότερα ο Μπάλντουρ φον Σίραχ, πρόεδρος της χιτλερικής νεολαίας, και μάλιστα σε ένα ντοκιμαντέρ εμφανίζεται να την εκφωνεί και ταυτόχρονα να βγάζει το πιστόλι του -οπότε η σύνδεση της φράσης με τους ναζιστές είναι απολύτως βάσιμη.

Βέβαια, στο βιντεάκι που θα δείτε, ο αρχηγός των θαυμαστών του Χίτλερ δεν καταδικάζει συλλήβδην την ποίηση: αντιδιαστέλλει την «ακατανόητη και παρακμιακή» (αν και δεν χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη) ποίηση της Κικής Δημουλά με το έργο του Βαλαωρίτη, του Σεφέρη ή του Ελύτη. Υποστηρίζω ότι ο θαυμασμός του προς τον Σεφέρη, ας πούμε, είναι υποκριτικός, αλλά αυτό θα το κρίνετε εσείς βλέποντας το βιντεάκι. Έκανα μάλιστα τον κόπο και απομαγνητοφώνησα ένα κομμάτι, για όσους δεν αντέχουν να προσλαμβάνουν τον Αρχηγό με δύο από τις αισθήσεις τους. Το στιγμιότυπο είναι απόσπασμα από την εκπομπή «Επί του πιεστηρίου» του Κόντρα Τσάνελ, στην οποία ο κ Μιχαλολιάκος ήταν προσκεκλημένος προχτές σχεδόν επί μία ώρα (!). Οικοδεσπότης της εκπομπής ο κ. Μάκης Κουρής. Ποιοι είναι οι άλλοι δύο τσιρλίντερ του Μιχαλολιάκου δεν ξέρω, όσο κι αν φαίνεται περίεργο μπορεί να είναι συντελεστές της εκπομπής.