Μεζεδάκια Τρικάλεως

Ο τίτλος του σημερινού πολυσυλλεκτικού μας άρθρου είναι παρμένος από ένα μεζεδάκι της πιατέλας, που το βρήκα τόσο γουστόζικο ώστε να το αφήσω να τιτλοφορήσει ολόκληρο το μενού. Το είχα και από την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά δεν είναι από αυτά που μπαγιατεύουν.

Αλλιώς, μπορεί να ονόμαζα τα μεζεδάκια μου «κηλιδωμένα», από την πετρελαιοκηλίδα που ρυπαίνει τον Σαρωνικό ύστερα από το ύποπτο ναυάγιο του ακόμα πιο ύποπτου σαπιοκάραβου, ή και παριζιάνικα, για ακραιφνώς προσωπικούς λόγους: όταν θα διαβάζετε τις γραμμές αυτές θα πηγαίνω να βραχώ για σαββατοκύριακο στο Παρίσι (ναι, το ξέρω ότι στα πάτρια έχει καύσωνα, αλλά στην Εσπερία τα μέγιστα είναι 15 βαθμοί).

Ωστόσο, προτίμησα να μείνω στον τίτλο που αρχικά είχα σκεφτεί, αφού έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να αναδείξω τα γευστικότατα προϊόντα της Τρίκαλης, όπως η φέτα, που τη βλέπετε αριστερά, που έχει και αναγνώριση Π.Ο.Π. και επιπλέον προσφέρεται σε πολύ λογική τιμή.

Τη φωτογραφία την έστειλε στο ιστολόγιο φίλος που με τροφοδοτεί ταχτικά με υλικό. Την τράβηξε ο ίδιος σε σουπερμάρκετ του Ηρακλείου Κρήτης. Και τα δυο μέρη, Τρίπολη και Τρίκαλα, βγάζουν φέτα, αλλά πιο πιθανό μου φαίνεται να ξεκίνησε να γράφει «Τρικάλων» και να ξεστράτισε, κάνοντας αυτό το γουστόζικο γραφιστικό σαρδάμ.

Μια άλλη εξήγηση είναι ότι ο ένας τύπος γάλακτος (ας πούμε το πρόβειο) προέρχεται από την Τρίπολη και το κατσικίσιο από τα Τρίκαλα.

Μέχρι να μάθουμε από πού κρατάει η φέτα, παρακαλείται η Γεωγραφική Υπηρεσία της Νομανσλάνδης να εγγράψει την εριβώλακα Τρίκαλιν στον νομανσλανδιανό Άτλαντα.

* Η ακλισιά της εβδομάδας σε είδηση για τον βιασμό δυο Αμερικανίδων φοιτητριών από καραμπινιέρους στη Φλωρεντία. Στο σχετικό άρθρο του Χάφιποστ, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο κυρίως άρθρο, όπου οι δυο βιαστές κλίνονται κανονικά (ελπίζω σύντομα να κλείνονται και στο φρέσκο) αλλά στον τίτλο, ο οποίος μάς πληροφορεί ότι:

Δύο φοιτήτριες από τις ΗΠΑ καταγγέλλουν ότι έπεσαν θύματα βιασμού από καραμπινιέροι στη Φλωρεντία

Έχω τη φριχτή υποψία ότι ο υλατζής θέλησε να κάνει φιγούρα και να γράψει «από καραμπινιέρι», χρησιμοποιώντας τον ιταλικό πληθυντικό της λέξης -και τότε παρενέβη ο Σπελ Τσέκερ και τον τιμώρησε. Αν είναι σωστή η υποψία μου, μπορεί να υπάρχει Θεός.

* Συζητήθηκε πολύ την περασμένη Κυριακή το λάθος του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, στην ομιλία του στη ΔΕΘ είπε για την «κόπρο του Αυγέα». Και βέβαια είναι λάθος, αφού στο σχολείο μαθαίνουμε για τον βασιλιά Αυγεία της Ήλιδας.

Χωρίς όμως (υποθέτω) να το ξέρει, ο Τσίπρας χρησιμοποίησε έναν τύπο υπαρκτό. Το όνομα του Ηλείου βασιλιά στην αρχαιότητα εκφερόταν και με τους δύο τύπους, Αυγέας και Αυγείας -και ο δεύτερος τύπος επικράτησε. Οπότε, όσοι έγραψαν ότι «τύπος ‘Αυγέας’ δεν υπάρχει» έδειξαν ημιμάθεια. Δεν υπάρχει στην ιστορία του σχολείου. Υπάρχει σε αρχαίους συγγραφείς, πχ στον Παυσανία στην Ελλάδος περιήγησιν.

Λέει ο Παυσανίας (δεν μεταφράζω γιατί τα αρχαία δεν είναι νεκρή γλώσσα κι έτσι τα καταλαβαίνουμε όλοι):

τούτῳ βοῦς τῷ Αὐγέᾳ καὶ αἰπόλια τοσαῦτα ἐγένετο ὡς καὶ τῆς χώρας αὐτῷ τὰ πολλὰ ἤδη διατελεῖν ἀργὰ ὄντα ὑπὸ τῶν βοσκημάτων τῆς κόπρου· Ἡρακλέα οὖν εἴτε ἐπὶ μοίρᾳ τῆς Ἠλείας εἴτε ἐφ’ ὅτῳ δὴ καὶ ἄλλῳ μισθῷ πείθει οἱ καθῆραι τῆς κόπρου τὴν γῆν. καὶ ὁ μὲν καὶ τοῦτο ἐξειργάσατο ἐκτρέψας τοῦ Μηνίου τὸ ῥεῦμα ἐς τὴν κόπρον· Αὐγέας δέ, ὅτι τῷ Ἡρακλεῖ σοφίᾳ πλέον καὶ οὐ σὺν πόνῳ τὸ ἔργον ἤνυστο, αὐτός τε ἀποδοῦναί οἱ τὸν μισθὸν ἀπηξίου καὶ τῶν παίδων τῶν ἀρσένων τὸν πρεσβύτερον Φυλέα ἐξέβαλεν ἀντειπόντα ὡς οὐ δίκαια ποιοῖτο πρὸς ἄνδρα εὐεργέτην.

* Για όσους θέλουν να το ακούσουν, η ομιλία Τσίπρα εδώ, και το επίμαχο απόσπασμα στο 1.02.00. Το ίδιο ακριβώς λάθος (να καθαρίσουμε την κόπρο του Αυγέα) το είχε πει ο Τσίπρας και προεκλογικά, τον Γενάρη του 2015, αλλά τότε δεν έγινε τόσο μεγαλο σούσουρο -εύλογα.

* Η γλώσσα είναι απέραντη και κανείς δεν τα ξέρει όλα. Φίλος στο Φέισμπουκ ειρωνευόταν τον Τσίπρα που μίλησε για «συστάδες επιχειρήσεων» -θα έχουν και φύλλα; κορόιδεψε. Ωστόσο, ο όρος «συστάδες» για απόδοση του clusters έχει καμιά εικοσαετία στη χώρα μας και σχεδόν έχει καθιερωθεί. Μάλιστα, χωρίς να θέλω να το παινευτώ, μπορεί η απόδοση αυτή να οφείλεται σε μένα και στον φίλο μου τον Θέμη.

* Έγραψα πιο πάνω για την ακλισιά της εβδομάδας, αλλά επειδή είχαμε κάμποσα κρούσματα ίσως θα ήταν ακριβέστερο να έλεγα για την… «εβδομάδα της ακλισιάς».

Έτσι, σε είδηση για το μετρό της Θεσσαλονίκης (θα τελειώσει και δεν θα το έχω πιστέψει), μπήκε τίτλος ότι ο μετροπόντικας «έφτασε στο σταθμό της Αρετσού» και το γραφείο διανομής κοτσανών μερίμνησε ώστε η ίδια ακλισιάρικη είδηση να δημοσιευτεί σε αμέτρητους ιστότοπους. Αργότερα, έπεσε σύρμα και διορθώθηκαν τα λάθη, αλλά όσα βλέπει η πεθερά, όχι παντού -ας πούμε, εδώ διορθώθηκε ο τίτλος αλλά μέσα στο άρθρο διατηρήθηκε τουλάχιστον ένα «της Αρετσού». Πρόσεξα επίσης απροθυμία να χρησιμοποιηθεί ο τύπος «της Αρετσούς» -φαίνεται ότι μόνο η Γωγώ δικαιούται να κλιθεί «της Γωγούς».

* Και ολοκληρώνουμε την τριλογία της ακλισιάς με την είδηση για τον Άδωνη που πήγε και «τράβηξε κουπί σε αρχαία τριήρης» όπως επιμένει ο τίτλος του άρθρου, ενώ στο κυρίως κείμενο η λέξη κλίνεται κανονικά και μάλιστα στη γενική (τριήρους) που είναι πιο ζόρικη από την αιτιατική όπου απλώς βγάζουμε το τελικό σίγμα.

Όσο για τον νεόκοπο κωπηλάτη, αναβιώνει μια αρχαία παράδοση, σύμφωνα με την οποία σε κάθε τριήρη υπήρχε κι ένας γελωτοποιός για να ευθυμούν λίγο οι κωπηλάτες στα διαλείμματα της δύσκολης δουλειάς τους.

* Και συνεχίζουμε με σοβαντίσματα ή αλλιώς με το εβδομαδιαίο μαργαριτάρι του κυρ Τάκη

Στην κυριακάτικη επιφυλλίδα του στην Καθημερινή, ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος γράφει μεταξύ άλλων:

Συνελήφθη κάποιος στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης διότι ήθελε να επιτεθεί στη ζωγραφική του Τιντορέτο και του Περουτζίνο επειδή παριστάνουν τον Χριστό ως Αρειο.

Ώστε οι πίνακες του Τιντορέτο παριστάνουν τον Χριστό ως ΆρΕΙο;

Εγώ ήξερα ότι Άρειος είναι ή ο Πάγος ή ο παλιός αιρεσιάρχης. Ο κυρ Τάκης προφανώς ήθελε να γράψει Άριος.

Ο σοβατζής υπηρεσίας.

* Το επόμενο δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου, ούτε έχω λινκ να το τεκμηριώσω, αλλά μου το μετέφεραν δυο ή τρεις φίλοι, οπότε θα ειπώθηκε σίγουρα.

Σε διαφήμιση κάποιου μεγαλοφροντιστηρίου, που προβάλλεται στην τηλεόραση (ίσως να παίζεται και στο ραδιόφωνο) λέγεται ότι στο φροντιστήριο εφαρμόζονται «σύγχρονοι μέθοδοι διδασκαλίας».

Το δικό μου σχόλιο είναι πως αφού δεν μας άρεσε το… αρχειομαρξιστικό «οι μέθοδες» επόμενο είναι πότε πότε οι μέθοδοι να βγάζουν και μουστάκια μια και δεν φαίνεται πουθενά το γένος, ακόμα χειρότερα αν γράψει κανείς π.χ. η ενεργοβόρος μέθοδος – οι ενεργοβόροι μέθοδοι.

Εδώ που τα λέμε, κι ο συνήγορος του μεγαλοφροντιστηρίου θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το «σύγχρονοι μέθοδοι» είναι και τα δύο θηλυκά (η σύγχρονος μέθοδος έλεγαν τον παλιό καιρό).

* Και συνεχίζω με μια διασκεδαστικότατη σκανταλιά του Σπελ Τσέκερ.

Το tvxs δημοσίεψε πρόσφατα ένα άρθρο για τους Κούρδους της Ροζάβα, που είναι μετάφραση από τη Μοντ Ντιπλοματίκ, και που φαίνεται ενδιαφέρον. Δεν πρόλαβα να το διαβάσω, μου λένε όμως ότι έχει κάποια μεταφραστικά λάθη.

Πέρα από αυτά όμως, στο άρθρο γίνεται αναφορά στον Αμερικανό φιλόσοφο Μάρεϋ Μπούκτσιν, την πρώτη φορά σωστά -αλλά τη δεύτερη φορά που γίνεται λόγος, επεμβαίνει ο σκανταλιάρης κορέκτορας και τον μεταμορφώνει σε…. Μάρεϋ Πούτσων!

* Το επόμενο είναι παλιό, αλλά αποκτά κάποια επικαιρότητα αφού είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από την επίσκεψη Μακρόν. Όπως μου στέλνει φίλος, σε άρθρο για τον πρόεδρο Μακρόν, πριν από τρεις μήνες, είχε γραφτεί ότι: Το L’ Express σχολιάζει με καυστικό τρόπο τη μανία των Γάλλων για το νέο πρόεδρό τους καθώς πιστεύουν οτι είναι ο “σωσίας” της χώρας…

Θα σώσει βέβαια τη χώρα αλλά όχι και σωσίας! Όπου σωσίας, διάβαζε «σωτήρας»….

* Κι αυτή η φωτογραφία πρέπει να κυκλοφορεί κάμποσο καιρό, αλλά δεν την έχουμε βάλει.

Η χειρόγραφη πινακίδα προειδοποιεί «Δεν εχουμε ‘ΠΩΣ'»

Το είχε πει βεβαια από παλιά ο Σαββόπουλος, «Δεν έχει τι, δεν έχει πώς»

Για να πω την αλήθεια, ήθελα να κάνω μια ανθολογία από τέτοιες φωτογραφίες, διότι είδα μερικές που έχουν πολύ γούστο, αλλά το αμέλησα.

Όσο για το POS, πώς αλήθεια θα το γράψουμε ελληνικά; Θα είναι πάντως μέσα στις υποψήφιες λέξεις της χρονιάς.

* Κάποιος ατυχοτυχερός αγρότης έπεσε από χαράδρα 20 μέτρων αλλά πιάστηκε από ένα κλαδί και τελικά τον έσωσαν. Στο σχετικό άρθρο διαβάζουμε ότι «η κατάσταση της υγείας του είναι τόσο καλή που δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε χειρουργική εκπαίδευση».

Μα καλά, μόνο τους χτυπημένους εκπαιδεύουν για χειρουργούς;

* Κι ένα μεζεδάκι κηλιδωμένο, δηλαδή σχετικό με την πετρελαιοκηλίδα του Σαρωνικού. Στο ρεπορτάζ στην iefimerida, διαβάζουμε ανακοίνωση που την υπογράφει η τομεάρχης (εγώ θα έλεγα «τομεάρχισσα») Αλιείας της ΝΔ, όπου ζητούνται μέτρα υπέρ των αλιέων, οι οποίοι βρίσκονται «επί ξηρού ακμής».

Αν είναι να φοράμε τα αρχαία άμφια, να τα φοράμε σωστά, όχι ανάποδα. Επί ξυρού ακμής, στου ξυραφιού την κόψη!

* Και για να κάνουμε και καρέ της ακλισιάς, διαβάζουμε στις αθλητικές σελίδες των Νέων: «Σπουδαίο αποτέλεσμα, απέναντι σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, για τον  Απόλλων Λεμεσού».

Για τον… Απόλλων Σμυρνης, που κάποτε ήταν Απόλλων(ας) Αθηνών, θα πούμε άλλη φορά.

* Δεν έχω σκοπό να μετατρέψω το ιστολόγιο σε Takis-Watch («Σοβάδες, επιχρίσματα, θερμομονώσεις»), αλλά κι αυτός ο ευλογημένος δυο-τρία άρθρα τη βδομάδα. Οπότε, σε άλλο άρθρο που έγραψε μέσα στη βδομάδα, διαβάζω:

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν αμόρφωτο όποιον δεν έχει διαβάσει ολόκληρο το «Ενας άνθρωπος χωρίς ιδιότητες» του Μούζιλ. Εχω γνωρίσει τέτοιους Ηρακλειδείς της ανάγνωσης, οι οποίοι με αντιμετώπισαν με τη δέουσα συγκατάβαση όταν τόλμησα να ομολογήσω ότι κάπου στη σελίδα εκατόν είκοσι κατέθεσα τα όπλα.

Ούτε εγώ έχω διαβάσει το βιβλίο του Μούζιλ, αλλά ξέρω ότι ο τίτλος του δεν είναι αυτός, είναι «Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες».

Αλλά αυτό είναι παρωνυχίδα. Οι Ηρακλειδείς όμως της ανάγνωσης, που μας ξεφουρνίζει ο κύριος Τάκης, μάλλον έπρεπε να είναι «Ηρακλείς». Ηρακλειδείς είναι είτε οι μικροι Ηρακλήδες είτε οι οπαδοί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, κοινώς γριές. (Για την έκφραση «Ηρακλείς του στέμματος» και τα παθήματά της έχουμε γράψει παλιότερα).

* Φρέσκο μαργαριτάρι του Αλέξη Τσίπρα, από την επίσκεψη στην Κέρκυρα, όπου έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης, και μάλιστα δύο φορές, τη λέξη «φιλοξενεία». Δεν βάζω λινκ, αλλά εύκολα μπορείτε να το βρείτε.

Φυσικά είναι λάθος. Φιλοξενία είναι το σωστό.

Έχει γουστο ότι σε εναν τοίχο του Φέισμπουκ, όπου έσπαγε πλάκα (και δικαίως) με το πρωθυπουργικό λάθος ο κ. Αντύπας Χοακαρίπογλου, και κατά κάποιο περίεργο τρόπο συνέδεσε κι εμένα με το λάθος, ένας σχολιαστής κοινοποιώντας τη δημοσίευση σχολίασε: «Όλοι τους έτσι ανορθόγραφοι είναι, οι αλητήριοι!» κι έτσι επιβεβαιώθηκε ο Μέφρι, αφού βέβαια αλιτήριος είναι το σωστό.

Μάλλον περί αυτοκριτικής θα επρόκειτο, λέω.

* Και για να αποκατασταθεί η ισορροπία, ας δούμε τον Μίλτο (πολλοί το γράφουν με κάπα) Βαρβιτσιώτη, που έχει διατελέσει Υπουργός Ναυτιλίας, και ο οποίος θέλησε να γνωματεύσει για το πρόσφατο ατύχημα στη Σαλαμίνα, με το τιτίβισμα που βλέπετε αριστερά.

Ποια είναι «η πλοιοκτήτρια» δεν είναι σαφές, διότι αν εννοεί την εταιρεία οι εταιρείες δεν μπαίνουν υπό κράτηση  -το βέβαιο όμως είναι ότι το «ανεξαρτήτου αποτελέσματος» είναι λάθος.

Αλλά ο Μίλτος χτύπησε δυο φορές, διότι λίγο αργότερα έστειλε και δεύτερο τουίτ:

Πέτυχε τα γράμματα, αλλά όχι τη θέση!

Καλό σαββατοκύριακο να έχουμε!