Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Εκείνοι που δουλεύουν το σίδερο

Posted by sarant στο 11 Αυγούστου, 2023


Έβλεπα προχτές τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Μαρσέιγ και πρόσεξα ότι ο εκφωνητής έλεγε «Κόβακ» τον Ρουμάνο διαιτητή του αγώνα.  Με παραξένεψε, και στο ημίχρονο αναζήτησα και βρήκα ότι ο Istvan Kovacs είναι μεν Ρουμάνος αλλά εθνοτικά Ούγγρος, γεννημένος στο Κάρεϊ, μια πόλη της βορειοδυτικής Ρουμανίας, πολύ κοντά στα  σύνορα με την Ουγγαρία (αλλά και  στο τριεθνές με την  Ουκρανία), στα Καρπάθια. Έχει μάλιστα, ο κ. Κόβατς, και ουγγρική ιθαγένεια, και όλα αυτά τα βρήκα στη σελίδα του στη Βικιπαίδεια διότι από τότε που το βικιπαιδικό κίνημα εκδημοκράτισε την  εγκυκλοπαιδικότητα  έχουν δικό τους λήμμα στη Βικιπαίδεια (και καλά κάνουν  και έχουν) και οι (σχετικά γνωστοί) διαιτητές, όπως άλλωστε  έχουν και όλοι σχεδόν  οι ποδοσφαιριστές της πρώτης κατηγορίας κάθε χώρας.

Αυτά τα βρήκα στην αγγλική Βικιπαίδεια, αν και ο κ. Κόβατς έχει λήμμα και στην  ελληνική Βικιπαίδεια,  όμως συντομότερο σαφώς από  το αγγλικό -όπως συντομότερα από το αγγλικό λήμμα ή άρθρο (ξεχνάω το σωστό) είναι και το ρουμάνικο ή το ουγγρικό άρθρο, με αποτέλεσμα στο 90% των περιπτώσεων το αγγλικό άρθρο να είναι πιο εκτενές και πιο αξιόπιστο από  το ντόπιο -αλλά αυτά θα  τα πούμε άλλη φορά, σήμερα με ενδιαφέρει ο κ. Κόβατς.

Δεν με ενδιαφέρει ως διαιτητής ή ως άνθρωπος, αλλά ως επώνυμο. Το επώνυμο Κόβατς είναι ένα από τα συχνότερα ουγγρικά επώνυμα -το δεύτερο πιο συχνό βρίσκω στη Βικιπαίδεια και πάλι. Aπό παλιά σκέφτομαι να γράψω για το επώνυμο αυτό και τα αντίστοιχά του στις άλλες γλώσσες, ήμουν όμως σχεδόν βέβαιος ότι έχω γράψει. Έψαξα και βρήκα κάποιες αναφορές παρεμπιπτόντως, αλλά όχι ειδικό άρθρο, οπότε προχωράω στο σημερινό κι αν  παρ’ ελπίδα λάθεψα και έχω ήδη γράψει συγχωρέστε με και πείτε ότι φταίει η ζέστη.

Κόβατς λοιπόν σημαίνει «σιδεράς». Στην αρχαιότητα, ο σίδηρος είναι σπάνιο και πολύτιμο μέταλλο, χρησιμοποιείται μόνο για όπλα και εργαλεία –ενώ για σκεύη και άλλες κοινές χρήσεις ο χαλκός. Όμως, η κατεργασία του σιδήρου έμελλε να αποκτήσει κυρίαρχη θέση στα επόμενα χρόνια, και η τεράστια σημασία της φαίνεται έμμεσα από τη συχνότητα των επωνύμων που σημαίνουν τον σιδερά.

Ξέρουμε δα ότι το συχνότερο αγγλικό επώνυμο είναι το Smith -κάπου διάβασα ότι έτσι ονομάζονται το 1,26% των  Βρετανών. Για να είμαστε ακριβείς, ο smith δηλώνει εκείνον που δουλεύει γενικώς με μέταλλα, ενώ ειδικά με το σίδερο δουλεύει ο blacksmith, αλλά στην πράξη ο προσδιορισμός (silversmith, tinsmith/whitesmith) χρησιμοποιόταν για όσους δούλευαν άλλα μέταλλα, ενώ για  το σίδερο αρκούσε το σκέτο smith.

Η λέξη είναι παλαιογερμανικής ετυμολογίας, συγγενικό και το ρήμα to  smite, χτυπάω, οπότε δεν  είναι περίεργο που και στη Γερμανία είναι συχνό επώνυμο το Schmidt, όπως και στην Ολλανδία τα Smits, Smid, Smets, De Smet κτλ.

To ουγγρικό Kovacs, με το οποίο ξεκινήσαμε, είναι σλαβικής  προέλευσης, και έχει δώσει κοινά επώνυμα σε πολλές σλαβικές χώρες: Κόβατσιτς, Κοβάτσεβιτς, Κοβάτσεφ. Το Κοβάτσεβιτς είναι το δεύτερο συχνότερο επώνυμο στην Κροατία.

Ίδιας ρίζας είναι και το Κοβάλ, που το βρίσκουμε στην Πολωνία, όπως και τα Κοβάλσκι, Κοβαλέβσκι, το ρώσικο Κοβαλιόφ, το ουκρανικό Κοβαλένκο, το λιθουανικό Καβαλιάουσκας.

Οι Ρώσοι έχουν  και συνώνυμο από άλλη ρίζα, το Κουζνέτσοφ (κούζνετς ο σιδεράς), που είναι το τρίτο συχνότερο επώνυμο στη Ρωσία.

Από τις σλαβικές γλώσσες πάμε  στις ρωμανικές. Είναι αλήθεια πως  το γαλλικό αντίστοιχο επώνυμο, το Favre ή το Lefèvre δεν είναι πολύ συχνό, αλλά το ιταλικό Ferraro/Ferrero είναι συχνότερο, όπως και τα ισπανικά Herrero, Herrera ή το πορτογαλικό Ferreira, τρίτο σε συχνότητα στην Πορτογαλία.

Να αναφέρουμε εδώ ότι και τα κελτικά Mc Gowan (ιρλανδικό) ή Le Goff (βρετονικό) στο επάγγελμα του σιδερά αναφέρονται.

Στα ελληνικά έχουμε το επώνυμο Σιδεράς, που δεν είναι και πολύ συχνό, έχουμε και διάφορα παράγωγα, όπως Σιδηρόπουλος, αλλά αυτά μπορεί να  προέρχονται και από το όνομα Σιδέρης  = Ισίδωρος (απ’ όπου και  το επώνυμο Σιδέρης). Έχουμε επίσης όλα τα τουρκογενή: Δεμερτζής, Δερμιτζάκης, Δερμεντζόγλου και άλλα πολλά. Demirci είναι άλλωστε ο σιδεράς στα τούρκικα, που είναι και επώνυμο βεβαίως. Συχνο είναι και το επώνυμο Haddad, αραβικό αλλά και εβραϊκό, που επίσης σημαίνει τον σιδερά.

Δεν θα είχε γούστο ένα συνέδριο των όπου γης σιδεράδικων επωνύμων; — Τι κάνετε, χερ Σμιτ; Χαίρομαι που σας  γνωρίζω, μαντάμ Λεφέβρ – Α, να  και η Δρ, Χαντάντ μαζί με τον  κ. Δερμιτζόγλου!

181 Σχόλια to “Εκείνοι που δουλεύουν το σίδερο”

  1. Alexis said

    Καλημέρα.
    Ωραίο λεξιλογικό άρθρο!
    Ο πιο γνωστός Έλληνας της… οικογένειας είναι, νομίζω, ο παλιός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Γιώργος Σιδέρης.

  2. Γιάννης Κουβάτσος said

    Καλημέρα.
    Υπάρχει περίπτωση και το δικό μου επώνυμο να σχετίζεται με τον σιδερά με καταγωγή από τη σλαβική λέξη; Οι Σλάβοι, ως γνωστόν, είχαν κατεβεί στην Πελοπόννησο και αρκετοί από αυτούς είχαν παραμείνει.

  3. Καλημέρα

    στην Ελλάδα, παραδοσιακά σιδεράδες δεν ήταν οι Ρομά ;

  4. Φώτης said

    Καλημέρα από Πέρθη
    Καλός ο Κόβακ στο παιχνίδι. Μας έπαιξε και λίγο έδρα.

  5. voulagx said

    Στα ρουμάνικα υπάρχει αντίστοιχο επώνυμο;

  6. nikiplos said

    3@ Γύφτος. Πολλά επώνυμα ΓυφτοΔήμος κλπ βγήκαν από Δήμο σιδερά κι όχι ρομά.
    Μια από τις σημαντικές δραστηριότητες του σιδερά βέβαια ήταν τα πέταλα. Έχουμε και τον Πεταλωτή, Πεταλόπουλο, Πεταλούδης κλπ.

    Σιδερέας, Σιδερίδης, Σιδεράκος, Σιδηράς, Σιδεράτος, αλλά μπορεί να έρχονται από τον Ισίδωρο.

  7. LandS said

    3
    Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει λόγω της όψης του ανθρώπου που δουλεύει ιδρώνοντας τόσο από τις υψηλές θερμοκρασίες όσο και από τις έντονες δύσκολες και βαριές κινήσεις.

  8. Costas X said

    Καλημέρα !

    «Φάβρος» ο σιδεράς στα κορφιάτικα, μάλλον λεγόταν και σε άλλα Ιόνια νησιά, υπάρχει και ως επώνυμο. «Φαβρικό» το σιδεράδικο.

  9. Πέπε said

    Βασικά στην Ελλάδα έχουμε το Χαλκιάς (+Χαλκιαδάκης κλπ.). Χαλκιάδες απ’ ό,τι έχω καταλάβει δεν ήταν οι χαλκοτεχνίτες αλλά οι σιδηρουργοί.

    Άλλη λέξη για τον σιδερά είναι γύφτος. Γύφτος δεν είναι πολύ συχνό επώνυμο, Χαλκιάς όμως είναι συχνό στου Γύφτους!

  10. LandS said

    6
    Και κουδουνάς.

  11. sarant said

    Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!

    2 Κάπως δύσκολο. Θέλει βέβαια ψάξιμο. Ο Τριανταφυλλίδης δεν το έχει ερευνήσει.

    3 Ναι, γι αυτό και γύφτος σημαίνει σιδεράς χωρίς απαραίτητα εθνοτική αναφορά

    4 Είπαμε, Κόβακ τον έλεγε ο εκφωνητής. Ναι, ήταν πολύ καλός διαιτητής 🙂

    5 Βρίσκω το Covaci.

  12. sarant said

    8 Ιταλικό ή βενετικό, ενδιαφέρον

    9 Μπορεί και να έχεις δίκιο για τη σημασία του χαλκιά.

  13. Πέπε said

    Υπάρχει γλώσσα στην οποία το Kovacs θα διαβαζόταν Κόβακ, ή είναι ελληνική πατέντα; Υποθέτω ότι στα ρουμένικα θα έβγαινε Κόβαξ ή Κοβάξ. Μόνο στα γαλλικά, εντελώς υποθετικά, Κοβάκ (σαν να ήταν πληθυντικός κάποιου Kovac), αλλά και πάλι με κάτω τον τόνο.

  14. sarant said

    Σχολιο από το ΦΒ

    Ο πατέρας μου ήταν σιδεράς καλλιτέχνης – προφανώς θα γνωρίζεις τον όρο «γύφτος – γύφτικο». Το αντικείμενο ήταν κατασκευή και συντήρηση γεωργικών εργαλείων – ένα από τα επαγγέλματα που μάλλον χάθηκαν / διευκρινίζω ότι ο πατέρας μου δεν ήταν γύφτος αλλά ο σιδεράς έτσι τον έλεγαν

  15. Πέπε said

    Και στα γαλλικά το κελτικό Αυτοματίξ.

  16. sarant said

    13 Ελληνική πατέντα.

  17. Costas X said

    @ 3. Οι πρώτοι Ρομά που ήρθαν στον ελλαδικό χώρο, εκτός από πλανόδιοι μουσικοί και διασκεδαστές, ήταν και πλανόδιοι σιδεράδες. Έφτιαχναν πρόχειρα καμίνια και κατασκεύαζαν ή επισκεύαζαν εργαλεία, πράγμα που κάνουν ακόμα οι άνθρωποι της φυλής τους που έχουν μείνει στην περιοχή του Ρατζαστάν. Είχα διαβάσει ότι σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τον σιδερά τον έλεγαν «γύφτο», ασχέτως φυλής. Σε κάποιες άλλες τον έλεγαν «χαλκιά», παρότι δεν έφτιαχνε μόνο χαλκάδες.

  18. Πέπε said

    Βασικά τη σχέση των Γύφτων με τη σιδηρουργία δεν την έχω καταλάβει ακριβώς.

    Αφενός, προβιομηχανικά σε κάθε χωριό χρειαζόταν τουλάχιστον ένας σιδεράς. Αν το χωριό ήταν μεγάλο, περισσότεροι, αν ήταν μικρό, ένας για μερικά γειτονικά χωριά.

    Αφετέρου, οι Γύφτοι είναι νομάδες. Όχι όλοι – σε κάποια μέρη έχουν εγκατασταθεί μόνιμα εδώ και αιώνες (και μάλιστα, όπως έχω ξανααναφέρει, αυτοί είναι που διεκδικούν για τον εαυτό τους τη λέξη Γύφτος, θεωρώντας το «Τσιγγάνος» προσβλητικό επειδή -για τους ίδιους- σημαίνει τους νομάδες Ρομά). Αλλά ο σιδεράς προϋποθέτει οπωσδήποτε μόνιμη εγκατάσταση, και η μόνιμη εγκατάσταση προϋποθέτει βέβαια ολόκληρη κοινότητα, όχι μία οικογένεια μόνη της μέσα σε χωριό μπαλαμών.

    Αχνοθυμάμαι και τη φράση που είχα διαβάσει κάπου, σε συμφραζόμενο που κατά τα άλλα έχω ξεχάσει, για τις «τέχνες της φωτιάς» τις οποίες παραδοσιακά καλλιεργούν οι Γύφτοι. Αλλά ποιες είναι αυτές; Εκτός από τον σιδερά, άντε και τους άλλους μεταλλοτεχνίτες, μόνο στον γανωματή πάει ο νους μου (που βασικά επίσης μεταλλοτεχνίτης είναι). Να πούμε και τον αγγειοπλάστη; Τον καμινά (καρβουνιάρη / ασβεστά); Γι’ αυτούς δεν έχω υπόψη μου κάποια ιδιαίτερη σχέση με Γύφτους.

    Παραμένω με την απορία…

  19. Πέπε said

    Στο #18 μου προαπήντησε ο Κώστας Χ #17 που γράφαμε μαζί, αλλά… πώς πρόχειρο σιδεράδικο; Τα αμόνια κλπ. τα έπαιρνε μετά μαζί του στην περιπλάνηση;

  20. Καλημέρα,
    Μιας κι αναφέρθηκε το Κοβάλσκι να θυμηθούμε τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος»

  21. Costas X said

    12. -> 8. «Favro», αλλά και «fravo»(!) στα βενετσιάνικα, ιταλ.»fabbro».

  22. 19 Τ’ αμόνι και το καμίνι πάνω στον αραμπά. Φτάνει κάπου, στήνει κι αρχίζει να δουλεύει. Δεν είναι παράξενο. Πάντως, ο δικός μας ο σιδεράς (του χωριού) ήταν τ’ Αραπέλ 🙂

  23. Παναγιώτης Κ. said

    Τι ωραία!
    Ένα ωραίο άρθρο ξεκινώντας από μια μόνο λέξη!

    Το παρακάτω, για να τιμήσουμε τους γύφτους!
    (…και τον αθάνατο Στέλιο…)

  24. xar said

    Από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου, αναφέρεται και ο χαλκιάς ως συνώνυμο:

    Λαμπαδιάζει το καμίνι·
    με του αγέρα τα φτερά
    Λάμια αχόρταγη ξεσπάει
    και λυσσομανά η φωτιά.

    Κι άδραξε το σίδερο η φωτιά
    κι απ’ τα δόντια της θα βγει
    σα λιοντάρι δαμασμένο
    από ξωτικού βουλή.

    Και τ’ ασάλευτο τ’ αμόνι
    και τ’ ολόγοργο σφυρί
    βροντερή μια μάχη αρχίζουν,
    και είναι πλάστης το σφυρί.

    Σφυροκόπα τις καδένες,
    ω πιο ελεύτερε κι απ’ το τριγύρισμα
    του φτερού,
    σφυροκόπα τις καδένες
    και τα σίδερα του κακού,
    και για τον προφήτη σφυροκόπα
    τα καρφιά του σταυρωμού.

    […]

    Γύφτε, σιδεροπελέκα,
    που έζησες ερημικά
    σε ύψη γαληνά απλησίαστα,
    Γύφτε, σιδεροπελέκα,
    στη φωτιά για τη φωτιά
    τα κοντάρια, τα σκουτάρια,
    τα σπαθιά.

    […]

    Χέρι μου, το σίδερο παράτα,
    παψ’ εσύ, σφυρί, τον πόλεμο,
    που πολέμαες με τ’ αμόνι·
    είμαι ο δουλευτής χαλκιάς
    που άλλα θέλησε και που άλλα
    κατορθώνει

  25. Πουλ-πουλ said

    «Ίδιας ρίζας είναι και το Κοβάλ, που το βρίσκουμε στην Πολωνία, όπως και τα Κοβάλσκι,..»
    Σε ένα επεισόδιο του Λούκι Λουκ γίνεται μια συνέλευση «ντόπιων» που θέλουν να διώξουν τους «ξένους». Παίρνει το λόγο κάποιος που καταφέρεται λάβρος κατά των ξένων. Και από κάτω η συνέλευση των ντόπιων: «Καλά τα είπες Κοβάλσκι».

  26. Παναγιώτης K. said

    Η φωτογραφία της σημερινής ανάρτησης μου θύμισε τους σιδεράδες σε κάτι παράδρομους της κεντρικής πλατείας στην Πράγα. Φυσερό, αμόνι, σφυρί και ο σιδεράς έφτιαχνε μικρά κομψοτεχνήματα!
    Τότε ήμουν φειδωλός στο ξόδεμα. Τώρα πρέπει να ξαναπάω…

  27. xar said

    @18
    Νομίζω ότι η ποσότητα της δουλειάς του σιδερά σε ένα χωριό (κυρίως να φτιάχνει/επισκευάζει εργαλεία, μαγειρικά σκεύη και ίσως πέταλα) δεν σήκωνε φουλ-τάιμ σιδερά. Αν υπήρχαν σιδεράδες μόνιμοι κάτοικοι σε κάποιο χωριό, θα έπρεπε να κάνουν και άλλη δουλειά για να ζήσουν. Οπότε είναι λογικό οι σιδεράδες να είναι και γυρολόγοι.

  28. LandS said

    Η δουλειά του σιδερά στους Ρομά ήταν απαραίτητο στοιχείο της νομαδικής τους ζωής. Στη κεντρική Ευρώπη είναι πολύ γνωστοί εκπαιδευτές αλόγων.
    Όμως αυτή τη δεξιότητα την είχαν και τόσοι άλλοι νομάδες που ήρθαν στην Ευρώπη πιο πριν. Οι Ούνοι, εκτός από πέταλα, έφτιαχναν και αναβολείς. (Πρωτο)Βούλγαροι, Ούγγροι, Τούρκοι όλων των ειδών, έχουν ή είχαν τον εθνογεννητικό μύθο του μικρού αδελφού που επέστρεψε με το λαό του έφιππο να εκδικηθεί τον μεγάλο που προδόθηκε δυο με τρεις αιώνες πριν (μύθος είναι, γίνονται αυτά στους μύθους). Μη ξεχνάμε και τους Μογγόλους που θα ήταν και αυτοί καλοί σιδεράδες.
    Αλλά το σίδερο το δούλευαν και οι Κέλτες και οι Ιταλοί και οι Έλληνες και οι Πέρσες από πιο παλιά.
    Μάλλον είναι το σκούρο χρώμα του σιδερά που του δίνει αυτό το προσωνύμιο. Ίσως και να προηγείται η ονομασία γύφτος της έλευσης των Ρομά.

  29. miltos86 said

    Καλημέρα,
    Ενδιαφέρον το άρθρο και ανάλαφρο το γράψιμο όπως και όλα των τελευταίων ημερών, αλλά μήπως θα ήταν καλό να δρομολογηθεί κι ένα άρθρο για χούλιγκαν-χουλιγκάνος; Έχω διαισθητικά την εντύπωση ότι σαν όρος πήγαινε να εκλείψει (στα ελληνικά τουλάχιστον), μέχρι πρότινος που επανήλθε δυναμικά για πολύ στενάχωρο λόγο…

  30. Η γενέτειρα του κ. Κόβατς τονίζεται Καρέι, όπως βλέπω. Κάρεϊ είναι ο Τζιμ 🙂

  31. Νέο Kid said

    Στα καστελιάνικα υπάρχει και σκέτο «σίδερο» . Ιέρο. Οι παλιότεροι θα θυμούνται τον Φερνάντο Ιέρο . Αρχηγό της Ρεάλ Μαδρίτης. Σίδερο πραγματικό!

  32. Γιάννης Κουβάτσος said

    Ίσως θυμάστε οι παλαιοί των ημερών τον «Σιδερά» του Τέλλου Άγρα στο αναγνωστικό της Β’ δημοτικού :

    Τὰ μπράτσα του, γιὰ ἰδέστε, γυαλίζουν
    μελανὰ
    καὶ μ’ ὃλη του τὴ φόρα τὸ σίδερο γυρνᾶ.
    Τὴ νύχτα, τὴν ἡμέρα, σκυφτὸς σφυροκοπᾶ,
    δίχως νὰ παίρνη ἀνάσα στ’ ἀμόνι του χτυπᾶ!
    Τὰ οὐράνια δὲν τὰ ξέρει ποτέ του γαλανά·
    τὴ φλόγα, τὸ σφυρί του, θωρεῖ παντοτεινά.
    Τὴ νύχτα, τὴν ἡμέρα, σκυφτὸς σφυροκοπᾶ,
    δίχως νὰ παίρνη ἀνάσα στ’ ἀμόνι του χτυπᾶ!
    Ἔχει παιδιά, γυναίκα· γι’ αὐτοὺς τόσον καιρὸ
    σιδερικὰ σκαρώνει κάθε λογῆς λογῆς, σωρό.
    Τὴ νύχτα, τὴν ἡμέρα, σκυφτὸς σφυροκοπᾶ,
    δίχως νὰ παίρνη ἀνάσα στ’ ἀμόνι του χτυπᾶ!

  33. Νέο Kid said

    Χαλκιάς είναι ο σιδεράς! Σιν νινγκούνα ντούδα ντε μέσκλα!

  34. LandS said

    27
    Σήκωνε. Αλέτρια, αλυσίδες, κουδούνια, πέταλα, δρεπάνια, τσουγκράνες, δικράνια. Περισσότερη δουλειά ανά άτομο για τον σιδερά από ότι ζήταγαν οι ορδές των έφιππων βαρβάρων.

  35. Έχουμε και τον «Μίμη τον σιδερά» «Mimi metallourgico»:

  36. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Πολύ καλό ἄρθρο. Πολύ ἐνδιαφέροντα σχόλια! Καλά ἀρχινᾶ ἡ ἠμέρα!

  37. Και οι μυλωνάδες «έχουν ψωμί» για άρθρο.

  38. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @2. Κάτσε φρόνιμα Γιάννη! 🙂 Σλαβογενές ἐπώνυμο δέν σημαίνει σλάβικη καταγωγή (κι αὐτό, παρ’ὅλο πού ἔχω ξεκάθαρη ἀντιDNA ἄποψι γιά τό τί συνιστᾶ ἔθνος, ἐθνική συνείδησι κλπ)

  39. Θρασύμαχος said

  40. Νέο Kid said

    37. Müüülla?

  41. Θρασύμαχος said

  42. ΣΠ said

    https://www.youtube.com/results?search_query=%CE%B1%CF%87+%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%B1+%CE%B2%CF%81%CE%B5+%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%B1

  43. Πέπε said

    Δυο αναμνήσεις από την Κάρπαθο:

    1. Αυτό είναι το ξυλουργείο του φίλου μου του Γιώργου Κωστέτσου στο Όθος. Φτιάχνει διακοσμητικά ξυλόγλυπτα, και λύρες:

    (Λίγο αλλιώς το θυμάμαι από τα δικά μου χρόνια, αλλά ενώ παλιά οι φωτογραφίες από αυτό που θυμάμαι βρίσκονταν εύκολα στο ίντερνετ, τώρα παντού βρίσκω αυτήν.)

    Παλιότερα όμως ήταν χαρκιαδιό, σιδηρουργείο. Το είχε ο συνονόματος παππούς του μέχρι κάπου δεκ. ’80. Δεν είχαν περισωθεί πολλά κειμήλια από το χαρκιαδιό, μόνο μερικά εργαλεία που είχε φτιάξει ο παππούς που κρέμονταν ως διακοσμητικά. Κι εδώ στην εικόνα βλέπουμε δύο κυρτά μαχαίρια (είναι κάτι ειδικό, δεν ξέρω πώς λέγεται) κρεμασμένα από τις δύο μπάντες του πάνω ραφιού. Αυτό όμως που κυρίως θυμάμαι γιατί μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ένα οδοντιατρικό εργαλείο που είχε φτιάξει ο χαρκιάς: μια τανάλια, βασικά η ίδια γνωστή τανάλια που έχουμε και σήμερα, λίγο μεγαλύτερη, αλλά σκεφτείτε την με την ελαφρώς πιο τραχειά και ακανόνιστη μορφή που έχουν τα χειροποίητα. Και φανταστείτε το μες στο στόμα σας να σας τραβάει το δόντι χωρίς άλλο αναισθητικό εκτός κανένα ούζο!

    Βρήκα εδώ ένα κείμενο για τον παππού Κωστέτσο τον χαρκιά: https://www.karpathiakanea.gr/georgios-kostetsos-teleftaios-halkias-karpathou/ Διαβάζω ότι ήταν ο τελευταίος χαρκιάς του νησιού. Ότι είχε αρκετή δουλειά ώστε να το έχει κύριο επάγγελμα (παρόλο που φυσικά θα ήταν και λίγο αγρότης όπως όλοι – πάντως ο γιος του μετανάστευσε στην Αυστραλία, όπου γεννήθηκε ο εγγονός, και αργότερα επαναπατρίστηκαν οικογενειακώς). Και ότι πρωτόμαθε την τέχνη σε χωριό της Σμύρνης, όμως ένας από τους μετέπειτα μαστόρους όπου θήτευσε πριν ανοίξει δικό του εργαστήρι ήταν Καρπάθιος χαρκιάς, ονόματι Χαλκιάς! (Γνωστό τοπικό επώνυμο και σήμερα, γράφεται με λ αλλά οι πιο παλαιινοί το προφέρουν με ρ.)

    2. Σε μικρά νησιά όπως η Κάρπαθος, τις τέχνες που γενικώς συνδέουμε με τους Γύφτους τις ασκούν οι ντόπιοι. Θα περνούσαν ενδεχομένως τίποτε πλάνητες Γύφτοι πού και πού ευκαιριακά, αλλά βασικά η ντόπια αγορά δεν μπορούσε να τους στηρίξει. Γι’ αυτό και οι Γύφτοι μουσικοί, π.χ., είναι γνωστά κλαρίνα, ζουρνάδες, όχι όμως μουσικοί των νησιώτικων.

    Και μια φορά, όταν ήμουν εκεί (2004-2008), πέρασε ένα ζευγάρι ηλικιωμένοι Γύφτοι γανωματήδες. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, τον γανωματή τον ήξερα μόνο από κάτι συλλεκτικές σειρές αγαλματιδίων «επαγγέλματα του παρελθόντος». Δεν περίμενα ποτέ να τον δω μπροστά μου! (Και κλασικά σκέφτηκα «μόνο στην Κάρπαθο!»)

    Εκείνο τον καιρό είχα ξεκινήσει την έρευνα για την τσαμπούνα. Μου είχαν κάνει δώρο μια κάμερα, απαραίτητο εργαλείο για τέτοια δουλειά, αλλά δεν την είχα δουλέψει ποτέ. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω την πρώτη δοκιμή κινηματογραφώντας τον γανωματή. Μάζεψα διάφορα μπακίρια από το σπίτι που είχαν πιάσει πατίνα (το σπίτι που νοίκιαζα ήταν φουλ εξοπλισμένο, η νοικοκυρά έμενε παλιότερα και τώρα ερχόταν τα καλοκαίρια), που στην πραγματικότητα κανείς δεν ήθελε να τα διορθώσει γιατί δε χρησιμοποιούνταν, αλλά τα πήγα προσχηματικά για να γυρίσω το… ντοκιμαντέρ.

    Είχα μεγάλες προδσοκίες ότι θα έβλεπα κάτι από το ξεχασμένο παρελθόν, ιδίως που με ενέπνεε και η μορφή της Γύφτισσας με τις δύο ουρανομήκεις κοτσίδες και το τσεμπέρι, αλλά απογοητεύτηκα. Ούτε τέχνες της φωτιάς ούτε τίποτα, έβγαλε κάτι ετοιματζήδικες συσκευασίες χημικών υγρών και τα έτριψε. Και μου πήρε έναν δυσανάλογο σκασμό λεφτά.

    Μου είπε δε ότι παλιά δούλευε πολύ με τους βοσκούς, που χρησιμοποιούσαν διάφορα χάλκινα (ή μπρούτζινα;) σκεύη. Πλέον η βοσκική είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί στην Κάρπαθο, και η βασική του πελατεία ήταν οι εκκλησίες, όπου γάνωνε τις κολυμπήθρες.

  44. Πέπε said

    31
    > Στα καστελιάνικα υπάρχει και σκέτο «σίδερο» . Ιέρο. Οι παλιότεροι θα θυμούνται τον Φερνάντο Ιέρο

    Και σ’ εμάς, πλάι στον Δεϊμερτζή / Ντεμιρτζή / Δερμιτζάκη κλπ. υπάρχει και ο Ντεμίρης / Δεμίρης / Δεμοίρης (με χαριτωμένη παρετυμολογία)!

  45. Γιάννης Κουβάτσος said

    38: Ούτε εμένα θα με ενθουσίαζε η σλαβική καταγωγή, τα είπαμε και χτες, αλλά αυτά τα Κόβατς και τα Κοβάτσεφ χρόνια με βάζουν σε υποψίες. Είναι που κι οι Σλάβοι είχαν φτάσει στην Λακωνία, υπάρχουν ακόμα χωριά με σλαβική ονομασία (π.χ. Πολοβίτσα), ε, πολύ θέλει;

  46. Costas X said

    Υπαίθριοι σιδεράδες στο Ρατζαστάν, στον τόπο καταγωγής των δικών μας Ρομά…

  47. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @45. Γιάννη, πολύ θά ἤθελα νά εἶχα κάποια σλάβικη ρίζα (..ἔχουν ὡραῖες γυναῖκες! 🙂 ), ἀλλά κυρίως ἐπιχείρησα νά ἐπισημάνω ὅτι ἕνα ἐπώνυμο ἀπό μόνο του δέν λέει τίποτε γιά τήν καταγωγή μας! Τά ἐπώνυμα μᾶς προκύπτουν μέσα ἀπό πολύπλοκες καί παράξενες ἱστορικοκοινωνικές συνθῆκες καί δέν ἀντιστοιχοῦν ἀπαραιτήτως στήν ἐθνοβιολογική μας διαδρομή. (Περί τούτου, ἔχω ἑκατοντάδες παραδείγματα 🙂 )

  48. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Κωστῆς Μοσκώφ.
    Ἕνα ὑπέροχο πρόσωπο, πού εἶχα τήν ἀπροσμέτρητη τύχη νά γνωρίσω. Καί μήν μοῦ πῆς ὅτι δέν θά στοιχημάτιζες γιά τήν ρωσική του καταγωγή! Ἦταν ὅμως ποντιακῆς -ἀπό πατέρα- καταγωγῆς (Ἕνα ἀπό τά ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ παραδείγματα πού θά εἶχα νά σοῦ πῶ..)

    https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=4511

  49. Γιάννης Κουβάτσος said

    47: Ότι έχουν ωραίες γυναίκες, έχουν, γεγονός. Μα κι εγώ για την καταγωγή του επωνύμου ρώτησα, την δική μου την ξέρω: από το σόι του πατέρα μου Μανιάτης, από το σόι της μάνας μου Μικρασιάτης και Αρβανίτης· εγώ δηλώνω Αθηναίος και η φάτσα μου είναι μεσογειακή. Ο γνωστός αχταρμάς, δηλαδή, ημών των… καθαρόαιμων Ελλήνων. 🙂

  50. rogerios said

    Στα χρόνια του Τσαουσέσκου και της σκληρής αντιμαγυάρικης πολιτικής του ρουμανικού κράτους, δεν θα άφηναν τον Ίστβαν Κόβατς να σφυρίζει με τέτοιο όνομα. Θα ήταν Στέφαν Κόβατς ή Στέφαν Κόβατσι (το Κόβατσι το χρησιμοποιούσαν για να δείχνουν πιο «ρουμάνικα» τόσο το ουγγρικό Kovács όσο και το σλαβικό Kovač).
    Και κάπως έτσι συνειδητοποιούμε ότι υπήρξε ένας πολύ διάσημος συνονόματος και συνεπώνυμος του διαιτητή, ο István Kovács/ Ştefan Covaci/ Ștefan Kovács (1920-1995), γεννημένος στο Τέμεσβαρ/Τιμισοάρα, μέσος της Τμισοάρα και της Οράντεα και, κυρίως, προπονητής, μεταξύ άλλων, της Στεάουα, του Άγιαξ (δύο κύπελλα πρωταθλητριών), της εθνικής Γαλλίας και του Παναθηναϊκού (1981-83).

  51. […] Έβλεπα προχτές τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Μαρσέιγ και πρόσεξα ότι ο εκφωνητής έλεγε “Κόβακ” τον Ρουμάνο διαιτητή του αγώνα.  Με παραξένεψε, και στο ημίχρονο αναζήτησα και βρήκα ότι ο Istvan Kovacs είναι μεν Ρουμάνος αλλά εθνοτικά Ούγγρος, γεννημένος στο Κάρεϊ, μια πόλη της βορειοδυτικής Ρουμανίας, πολύ κοντά στα  σύνορα με την Ουγγαρία (αλλά… — Weiterlesen sarantakos.wordpress.com/2023/08/11/sideras/ […]

  52. sarant said

    19-22-27 Kι εγώ έτσι ξέρω, για περιοδεύοντες σιδεράδες. Που μπορεί να είχαν μια στάνταρ περιοχή, μπορεί και να ήταν νομαδικοί. Αυτό το έχω ακούσει και για άλλους τεχνίτες.

    29 Δεκτή η παραγγελία, απορώ πώς δεν έχουμε γράψει

    30 Και η Μαράια κύριε;

    37 Αυτοί κι αν έχουν

    43 Ωραίος!

    50 Στέφαν δεν τον λέγαμε εδώ αυτόν τον Κόβατς;

  53. Costas Papathanasiou said

    Καλημέρα! Ωραία η αναδρομή στα ομόσημα επώνυμα σιδηρουργείων.
    Να μην ξεχνάμε, μεταξύ άλλων, και όσες «καρδιές παλιοσίδερα/ σ’ ένα σώμα κατάδικο», μαζί με αυτές και τον κερατούκλη Ήφαιστο, τον αιρετικό «Μίμη τον Σιδερά»(“Mimì metallurgico ferito nell’onore”-1972, Lina Wertmüller, σχ.35), τον Αρχισιδηρουργό του Ζωρζ Ονέ (Georges Ohnet «Le Maître de forges», 1882), τον «Σιδερά του Μεγάλου Δασοχωριού» του Τόλκιν (Smith of Wootton Major, 1967), τον (πέραν του καλού και του κακού) γύφτο-χαλκιά-δουλευταρά του Παλαμά («Ο δωδεκάλογος του Γύφτου,1907» ΛΟΓΟΣ Β’ /ΔΟΥΛΕΥΤΗΣ- βλ. κιι σχ.3,6,17,24,28,33 ) και , προπαντός, αυτόν τον Σιδερά του Μάνου Ελευθερίου που βγήκε κλεφτά κλεφτά «από μια πόρτα χαμηλή/ κι από μια σκοτεινή αυλή» και κόντραρε το χάρο με «λόγια της χαράς»

  54. rogerios said

    @52 τέλος: Βέβαια, Στέφαν τον λέγαμε.

  55. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @50. Ρογῆρε, εὖγε! Πολύ καλά κάνεις νά μᾶς ὑπενθυμίζῃς ὅτι τά διάφορα ἐθνικοῦ περιεχομένου παιχνίδια (χειρισμός μειονοτήτων, διαμάχες, συγκρούσεις, πόλεμοι) δέν τά παίζουν μόνο οἱ καταραμένοι ἐκπρόσωποι τοῦ καπιταλισμοῦ 🙂

    https://www.kathimerini.gr/society/561647155/sovietiki-eisvoli-sto-afganistan-itan-katanoito-enas-polemos-archize/

  56. Γιάννης Κουβάτσος said

    55: Τα έπαιζαν και οι εκπρόσωποι του κρατικού ή γραφειοκρατικού καπιταλισμού και μάλιστα κατά κόρον.

  57. ΣΠ said

    Μια και η συζήτηση περί καταγωγής, η αρχηγός της Σουηδικής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου γυναικών ονομάζεται Kosovare Asllani. Τι καταγωγής να είναι άραγε;

  58. ΓΤ said

    Πέθανε η Λιζέτα Νικολάου.

  59. phrasaortes said

    Νομίζω ότι κι ο επίσης τουρκογενής Τσελίκας, που είναι το επίθετο της γιαγιάς μου, στο επάγγελμα του σιδερά αναφέρεται. Σύμφωνα με τον οικογενειακό θρύλο, ο γενάρχης της οικογένειας ήταν ένας σιδεράς-παραχαράκτης κάπου στο Ορτάκιο των αρχών του 19ου αιώνα. Ωστόσο, ένας θείος που εξέδωσε την αυτοβιογραφία του (μάλλον από ψώνιο, δεν έκανε και τίποτα εντυπωσιακό) ισχυρίζεται ότι τσελίκας σημαίνει γενναίος σε μια τοπική διάλεκτο της Θράκης, αλλά η ετυμολόγηση του μου φαίνεται προκατειλημμένη και μάλλον αναξιόπιστη.

  60. Νέο Kid said

    57. Με όνομα «Κοσοβάρε» τι καταγωγής λες να είναι ρε Σταύρο; Λουξεμβούργιας; 😊 Σκεπτάρ μπρε!

  61. rogerios said

    1. Η Συνθήκη του Τριανόν έδωσε στη Ρουμανία τέσσερις μεγάλες περιοχές που ανήκαν στο Στέμμα του Αγίου Στεφάνου και είτε είχαν πληθυσμό κατά πλειονότητα ουγγρικό είτε ελέγχονταν από τη μαγυάρικη αριστοκρατία: τη γνωστότερη σε όλους μας Τρανσυλβανία, το ανατολικό Βανάτο (με κύρια πόλη το Τέμεσβαρ/ την Τιμισοάρα), το Μαραμάρος (μαγ.)/Μαραμούρες (ρουμ.) και το Κέρεσβίντεκ/ Κρισάνα (με μεγαλύτερη πόλη το Νότζβαροντ/την Οράντεα).
    2. Η άλλη πολύ γνωστή ουγγρορουμανική μορφή του ποδοσφαίρου είναι ο Λάσλο Μπέλενι, που εμείς τον λέμε Μπόλονι. Την εποχή που αγωνιζόταν στην εθνική Ρουμανίας το όνομά του εμφανιζόταν στη ρουμανική εκδοχή (Λαντισλάου). Γεννημένος στο Τίργκου Μούρες (ρουμ.)/ Μάροσβάσαρχέυ (μαγ.), κέρδισε πρωταθλητριών με τη Στεάουα ως ποδοσφαιριστής, ενώ έχει προπονήσει ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Φέτος ανέβασε τη Μες στην Α΄ Γαλλίας. Η ιδιαιτερότητά του είναι ότι κατάγεται από την κοινότητα των Σέκεϋ (Székelys), πληθυσμούς τους οποίους οι Ούγγροι βασιλείς είχαν εγκαταστήσει περίπου ως ακρίτες σε μεθοριακές περιοχές όπως η Τρανσυλβανία. Κάποιοι Μαγυάροι ισχυρίζονταν μάλιστα ότι οι Σέκεϋ δεν ήταν καθαυτό Μαγυάροι, αλλά ότι κατάγονταν από τουρκικά φύλα. Μάλλον η θεωρία ήταν συνέπεια του ότι οι Σέκεϋ ήταν οργανωμένοι σε κοινότητες και δεν διοικούνταν από αριστοκρατία όπως οι Μαγυάροι της «μητρόπολης».
    3. Νομίζω ότι μετά την ορμπανική τροποποίηση της νομοθεσίας περί ιθαγένειας, η οποία κατέστησε ευχερέστατη την απόκτηση της ουγγρικής ιθαγένειας από ομογενείς, η μεγάλη πλειονότητα των μαγαρυόφωνων της Ρουμανίας έχει διπλή ιθαγένεια.
    4. Η γενέτειρα του διαιτητή, το Καρέι, ανήκει ιστορικά στην περιοχή του Μαραμάρος/Μαραμούρες, αλλά δεν απέχει πολύ από τα όρια με το Κέρεσβίντεκ. Οι Ούγγροι το ονομάζουν Νοτζκάροϋ (Nagykároly), σαν να λέμε περίπου «Μεγάλο Βασιλικό».

  62. Μαρία Τολούδη said

    Λέγομαι ή μάλλον λεγόμουν Σιδηροπούλου
    Η οικογένεια ήρθε από Αξό Καππαδοκίας,ήταν σιδεράδες κι από ότι μου έχουν πει,αρχικά τα αδέλφια φτιάχναν όπλα αλλά όταν ήρθαν τα ευρωπαϊκαπ, για την ακρίβεια, μου είπαν όταν ηπρθαν στην πατρίδα τα γαλλικά,ασχολήθηκαν με τα σιδερένια κομμάτια των μύλων γι αυτό και ταξιδεύαν στην γύρω περιοχή για επιδιορθώσεις,ως ομάδα, «για να βγαίνει η δουλειά αλλά και για προστασία»Αργότερα στράφηκαν στους τροχούς των κάρων κι αυτό συνέχισε να κάνει κι έκανε ο παππούς όταν ήρθε, πρόσφυγας, μέχρι που τον πρόλαβε κι άλλη εξέλιξη, η κατάργηση των κάρων.

  63. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @57. Ἕλληνίδα (Πόντια) ἀπό τήν Κῶ! (Ἀσλανίδου) (Kos)

    Γιά τόν σημερινό ἐπαγγελματικό ἀθλητισμό, Σταῦρε, δέν τίθεται κἄν θέμα. Πρόδηλα ὅλα, συμπεριλαμβανομένης τῆς καταγωγῆς!

  64. sarant said

    57 Α την καημένη. Έπεσε από σκάλες, άκουσα, μέσα σε κατάστημα όπου είχε πάει να ψωνίσει

    59 Τσελίκι είναι το ατσάλι νομίζω.

  65. ΓΤ said

    Αγγελική Σιδηρά (ποίηση)
    Τόνια Κοβαλένκο (μετάφραση)

  66. ΣΠ said

    60
    Η ερώτηση ήταν tongue-in-cheek.

  67. evamaten said

    Καλημέρα!
    64β
    Πράγματι, το ατσάλι είναι. Αν λέμε και για άλλα μέταλλα, τότε είναι και ο μπακιρτζής. Αν πούμε και για το μαντεμι, είμαι κι εγώ🙂 (maden = μεταλλείο, αλλά και μαντεμι)

  68. 25 Στο Λούκι Λουκ, λέει. Πού να δεις στην (σημερινή) Ολλανδία. Κι όχι σε παραμύθι, στην πραγματικότητα:
    https://www.efsyn.gr/themata/gynaikes-toy-kosmoy/400421_mia-xenofobiki-kori-prosfygon-gia-prothypoyrgos

  69. ΓΤ said

    Εύη Δεμίρη βέβαια, από τα δελτία ειδήσεων
    Ο Μάκης Δεμίρης (με μία ολίγη από μαγκιά Φέρμα) λεγόταν Κουλούμπας.
    Ντεμίρ Ισάρ το Σιδηρόκαστρο

  70. ΣΠ said

    63
    Το σύνολο των Ελλήνων παικτών που χρησιμοποιήθηκαν από τις ελληνικές ομάδες στα ευρωπαϊκά παιχνίδια αυτή την βδομάδα δεν συμπληρώνουν ενδεκάδα.
    ΟΣΦΠ 5/16
    ΠΑΟΚ 3/16
    ΠΑΟ 2/15
    Άρης 0/15

  71. Γιάννης Κουβάτσος said

    68: Να είσαι κατάξανθος Ολλανδός ξενοφοβικός και ακροδεξιός και να ψηφίζεις κάποια Ντιλάν Γεσιλγκιόζ Ζεγκέριους, θαλασσοπνιγμένη πρόσφυγα. 😂 Αυτή μου θυμίζει κάτι έφεδρους λοχίες και ανθυπολοχαγούς στον στρατό που είναι πολύ πιο αυταρχικά και ψαρωτικά καθίκια από πολλούς μόνιμους στρατιωτικούς.

  72. sarant said

    69 Βρε τι έμαθα σήμερα! Κουλούμπας, ε;

  73. Λάμπας said

    Γύφτος ο σιδεράς, και στη Γορτυνία. Θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε από πότε το συγκεκριμένο επάγγελμα συνδέεται με τους Ρομά. Στο Μοριά, πάντως, μετά τη φραγκική κατάκτηση ο χαρακτήρας των οικισμών αλλάζει. Όπως έχει δείξει ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος στο κλασικό «Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου» μιλάμε κυρίως για μικρά χωριά, που κατοικούνται από λίγες οικογένειες (ιδίως τα αλβανικά, που στις πρώτες απογραφές της Τουρκοκρατίας διαχωρίζονται από τα ελληνικά), συχνά εγκαταλείπονται και βέβαια δε διαθέτουν οργανωμένη αγορά. Συνεπώς, θεωρώ λογικό ο σιδεράς να περιοδεύει, όπως μέχρι πολύ πρόσφατα και ο καλατζής (= γανωματής), που επίσης ήταν Ρομά.

    25. Είναι στη «Θεραπεία των Ντάλτον». Ο πρωτοπόρος γιατρός-ψυχαναλυτής παρουσιάζει τις θεωρίες του στον Κογκρέσο, προκαλώντας την οργή των συντηρητικών εκπροσώπων του έθνους. «Είναι τρελός» φωνάζουν εν χορώ. «Εκτός από τρελός είναι και ξένος» υπερθεματίζει ο Κοβάλσκι.

    Ο πατέρας μου, που υπήρξε μετανάστης στην Ολλανδία, θυμάται τον τροχιστή- ακονιστή, που γύριζε στους δρόμους και διαλαλούσε την ιδιότητά του: «Σνάιντερ» (κοινότατο ολλανδικό- γερμανικό όνομα).

  74. ΓΤ said

    @70 ΣΠ

    Επειδή ο Μάριος Βρουσάι έχει γεννηθεί στη Ναύπακτο, μπορούμε να πούμε ότι ΟΣΦΠ 6/16, οπότε συμπληρώνουν 11δα.

  75. sarant said

    Από το ΦΒ ο Νίκος Λούντος:

    Δίπλα όμως στο Herrero και Ferrero πρέπει να μετρήσουμε και το καταλανογενές Ferrer το οποίο από ό,τι βλέπω το έχουν πάνω από 100 χιλιάδες άνθρωποι μόνο στην Ισπανία.

  76. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Α! μπράβο Νικοκύρη, κάργα συνέχεια κι επικαιρότητα!

    Σήμερα θα φάει η μύγα (που ΄ναι παχιά τον Αύγουστο 🙂 )
    σίδερο, χθες το κουνούπι ατσάλι 🙂

    43 >>Χαρκιαδιό
    Χαρκιδιό σ΄εμάς. Και χαρκιάς ο σιδεράς
    «Χαρκιδιό» σκέτο/έκφραση, λέμε επίσης όταν συμβεί γενική καταστροφή με σπασμένα πράματα.
    Όποιος δε θέλει τίκι τακ
    στο χαρκιδιό δε μπαίνει
    κι όποιος δε θέλει βάσανα
    σ΄αγάπες δεν μπερδένει

    «Χαρκιά, χαρκιά φτιάξε καρφιά, φτιάξε τρία περόνια» (από τα Πάθη του Χριστού/ σε λαϊκό, παραδοσιακό μοιρολόι), πιο πριν η Παναγία/ Μάνα αναζητά το γιο της και της λένε ότι τον πιάσανε «και στου χαρκιά τον πάνε».
    https://archive.patris.gr/articles/200190

  77. sarant said

    70-74 Τελικά είναι και ο Βρουσάι, αλλά ίσως και ο Ντόι στον Ολυμπιακό.

  78. Γιάννης Κουβάτσος said

    77: Ε, ναι, γεννημένος στην Αθήνα είναι.

  79. ΓΤ said

    Ο Πρωθυπουργός, που κάνει διακοπές, συνεχίζει τη σιωπή του.
    Έτσι, περνάμε από τον Βούδα της Ραφήνας στον Βούδα της Χαλέπας.

  80. Γιάννης Κουβάτσος said

    Στην Superleague 2202-23 αγωνίστηκαν 418 ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων οι ξένοι ήταν 251 (60%) και οι Έλληνες 167 (40%)

  81. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Παρ’όλες τίς ὄμορφες ζωγραφιές τῆς νεώτερης ποίησής μας, τοῦ τραγουδιοῦ καί τῶν λαϊκῶν εἰκαστικῶν πού προετοίμασαν τό ἔδαφος, ὑποψιάζομαι ὅτι σήμερα εἶναι ἀπίθανο νά δῆ κανείς ἕναν καταϊδρωμένο γύφτο – σιδερᾶ, μέ τό σφυρί στό ὑψωμένο χέρι.. 🙂

  82. ΓΤ said

    @77 Ντάκμαν, 78 Δάσκαλος Θ13

    Βεβαίως, πολύ σωστά. Οπότε ΟΣΦΠ 7/16.

  83. rogerios said

    70 επ.: Αμφότεροι οι Βρουσάι και Ντόι έχουν ελληνική ιθαγένεια. Αν όμως χρησιμοποιήσουμε ως κριτήριο την ποδοσφαιρική «ιθαγένεια», ο μεν Βρουσάι είναι σαφώς Έλληνας (έχει αγωνιστεί και με την εθνική), ο δε Ντόι αμφιλεγόμενη περίπτωση, καθώς έχει παίξει σε μικρές εθνικές και των δύο χωρών (τελευταία με την αλβανική κάτω των 21). Νομίζω ότι έχει ακόμη τη δυνατότητα να προβεί σε οριστική επιλογή εθνικής. Οπότε, μάλλον ΟΣΦΠ 6,5/16. 🙂

  84. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    >>το ουγγρικό Kovács
    Kovács Margit‎,1902-1977, μια σπουδαία Ουγγαρέζα κεραμίστρια και γλύπτρια. Έχω επισκεφθεί στη Βουδαπέστη το μουσείο της και μαγεύτηκα από τα αριστουργηματικά έργα με τις περίτεχνες λεπτομέρειες*. Ομορφιά που μου θύμισε την εξαίσια μικρογλυπτική της αρχαιότητας (σε μια πτέρυγα στο Εθνικό Μουσείο). Εξου και το πρώτο που μου ήρθε στο νου με το νήμα ήταν αυτή η καλλιτέχνισσα.
    Καίτοι Kovács, ήταν κεραμίστρια! 🙂

    *η αλήθεια είναι δεν θυμόμουν τόσο έργα της από τη θρησκευτική παράδοση, που είδα τώρα να τονίζεται στη βίκι. Ούτε οι κάρτες (αρκετές) που είχα πάρει-κι έχω ακόμη στα αρχεία μου, είναι με τέτοια θεματική. Να έφταιγε που πήγα επί υπαρκτού; 🙂 .


    https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CF%84_%CE%9A%CF%8C%CE%B2%CE%B1%CF%84%CF%82

  85. sarant said

    83 Κανονικά, η ποδοσφαιρική ιθαγένεια πρέπει να μετράει σε τέτοιους υπολογισμούς -η Μαρσέιγ, ας πούμε, είχε 5/16 Γάλλους προχτές, αλλά φαντάζομαι πως αρκετοί από τους παίχτες της που παίζουν με Σενεγάλη, Μαρόκο, Κεντροαφρική κτλ θα έχουν και γαλλική ιθαγένεια.

  86. Θρασύμαχος said

  87. ΓιώργοςΜ said

    Να το θεωρήσω συμπαντικό σημάδι; Σήμερα ήταν ο σιδεράς για να τοποθετήσει τα κάγκελα εδώ στο ησυχαστήριο 😛

    Γύφτος=σιδεράς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Η δοξασία πως οι γύφτοι είναι πλανόδιοι επειδή τιμωρήθηκαν που έφτιαξαν τα καρφιά της σταύρωσης, είναι διεθνής (είδα πρόσφατα το peaky blinders και το έχω φρέσκο!🤣).
    Παροιμιώδες και το γύφτικο σκεπάρνι, μην ξεχνιόμαστε.

  88. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

  89. ΓΤ said

    Στο Χ παίζει τρελό γλεντίδι με τις διακοπάρες του Πρωθυπουργού

    https://www.ieidiseis.gr/parapolitika/210124/den-xalaei-tis-diakopes-tou-synexizetai-to-parti-sto-twitter-gia-tin-eksafanisi-mitsotaki

  90. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    79 Α μπράβο! Αν σου πω ότι χθες πήγα να γράψω κάτι ανάλογο για το παράλογο της σιωπής του; αλλά σκέφτηκα
    από τον Βούδα της Ραφήνας στον μούγγα του Μαραθίου , (το πήγα … παραλιακά)
    και δε μ΄άρεσε η γενική 🙂 .

    19.Τα αμόνια κλπ. τα έπαιρνε μετά μαζί του στην περιπλάνηση;
    Στο πεζοδρόμιο κολλητά στον τοίχο της αυλής μας, ήταν, κι ακόμη εκεί έμεινε, «καρφωμένο» (τσιμεντωμένο) μόνιμα ένα αμόνι (Η μάνα μου, μετά, το μπογιάντισε και το κανε σκαμνάκι 🙂 ) χωρίς να είναι κανείς απ΄τους δικούς μου, μα ούτε κι απ΄ το χωριλο, σιδεράς.Όμως σιμά εκεί στηνόταν ο πεταλωτής και στη διάρκεια των πεταλωμάτων των ζώων, κοπάναγε στ΄αμόνι τα πέταλα, ίσιωνε καρφιά, τέτοια.
    Χαρκιάς με χαρκιδιό (πόσο μ΄άρεσε το βασίλειό του, όταν πήγαινα με τον πατέρα μου) ήταν σε κοντινό χωριό, έφτιαχνε από κάγκελα και σωλήνες μέχρι μικροαντικείμενα κι εργαλεία, σκαλίδες, πατήματα για τα σαμάρια (σκάλες τα λέγαμε) κλπ κλπ. Ακόμη για την οικογένεια του (ο άνθρωπος θα ΄χει πεθάνει τουλάχιστον 40 χρόνια) λέμε, εγγονός του χαρκιά, κόρη του χαρκιά κ.ο.κ

  91. rogerios said

    @85: Σωστά. Κατά τα λοιπά, για την ΟΜ βγαίνει 9/16 με ένα βιαστικό ψάξιμο, αν λάβουμε υπόψη την ιθαγένεια.

  92. aerosol said

    #18
    Αφού το γύφτος έχει πλέον εντονότερη αρνητική χρειά από το τσιγγάνος μου κάνει εντύπωση αυτό που λες, και δεν θυμάμαι την παλιότερη κουβέντα. Αν μπορείς θα ήθελα κάποια πηγή. Το υλικό που βρίσκω γι αυτό τον λαό δείχνει πως δεν θέλουν κανένα από τα ονόματα που τους δόθηκαν από ξένους, και οι ίδιοι αποκαλούνται ρόμα ή ρομάνι (παραδόξως βλέπω πως οι ευρωπαίοι ρομά που μιλούν για τον λαό τους δεν προφέρουν την λέξη με τονισμό στην λήγουσα).

    #30 & 52
    Το επώνυμο του Τζιμ Κάρεϋ προέρχεται από το γαλλο-καναδέζικο Carré. Η Μαράια είχε παππού μαύρο από την Βενεζουέλα με τυπικό ισπανόφωνο επώνυμο, το οποίο το άλλαξε σε Carey όταν πήγε μετανάστης στη Νέα Υόρκη. Αυτό μου θυμίζει τον παππού μου που, πηγαίνοντας από χωριό σε μεγάλη πόλη, πρόσθεσε κατάληξη στο σύντομο επώνυμό του -ίσως κρίνοντας πως έτσι γινόταν πιο «αστικό» και καθώς πρέπει;- και τον ακολούθησε και ο αδερφός του.

  93. ΓΤ said

    @90 Έφη

    Μούγγα μέρες στη Χαλέπα
    είναι στάση λέω για χλέπα

  94. @18 Ο Παπαδιαμάντης στη Γυφτοπούλα περιγράφει την εγκατάστση του σιδηρουργείου των Ρομά που μπορύν ανετα να το στήνουν νομάδες και με βάση αυτό να «Ἐξετέλουν ἐκδρομὰς εἰς τὰ πέριξ» το μόνο που χρειάζεται να χτίζοουν το καμίνο στη νέα βάση αν μετακινηθούν:
    «Ἡ ἐν λόγῳ καλύβη ἦτο εὐρεῖα, καὶ εἶχε μεγίστην ὀπὴν ἐν τῷ μέσῳ τῆς στέγης. Κατῳκεῖτο δὲ ὑπὸ οἰκογενείας σιδηρουργῶν, συγκειμένης ἐκ τριῶν ἀνδρῶν καὶ δύο γυναικῶν, εἰς οὓς ἐχρησίμευεν οὐ μόνον ὡς κατοικία ἀλλὰ καὶ ὡς ἐργαστήριον. Ἐν τῷ μέσῳ ἔκειτο ἡ κάμινος, κτιστὴ καὶ ὑψηλὴ μέχρι τῶν βουβώνων ἀνδρικοῦ ἀναστήματος, ἐφ᾽ ἧς νυχθημερὸν ἔκαιον οἱ ἐξ ἐρείκης ἄνθρακες. Αὕτη συνείχετο μὲ ἰσοϋψὲς ἴκριον, ἐφ᾽ οὗ ἦσαν ἱδρυμέναι αἱ δύο φῦσαι. Διὰ τῆς ἐν τῇ ὀροφῇ μεγίστης ὀπῆς ἐξήρχετο ὁ καπνός. Περὶ τὴν κάμινον ἵσταντο τρεῖς μεγάλοι ἄκμονες, παρ᾽ αὐτοὺς ἔκειντο οἱ ραιστῆρες, αἱ σφῦραι, αἱ πυράγραι καὶ τὰ λοιπὰ ἐργαλεῖα.

    Παρὰ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς καλύβης ἐκοιμῶντο ἐπὶ τοῦ ἐδάφους οἱ σιδηρουργοὶ καὶ αἱ δύο γυναῖκες. Ὥρα τοῦ ὕπνου ἦτο συνήθως ἀπὸ τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου μέχρι μέσων νυκτῶν καὶ τότε ἀφυπνίζοντο, ἤναπτον τὸ πῦρ καὶ ἤρχιζον τὴν ἐργασίαν, μέχρι τῆς πρωίας διαρκοῦσαν. Τὴν ἡμέραν σπανίως εὑρίσκοντο οἱ ἄρρενες ἐν τῷ ἐργαστηρίῳ. Ἐξετέλουν ἐκδρομὰς εἰς τὰ πέριξ, εἴτε πρὸς πώλησιν τῶν προϊόντων τῆς τέχνης εἴτε καὶ πρὸς ἄλλους ἀγνώστους σκοπούς. Ἐπέστρεφον δὲ τὴν ἑσπέραν κατάκοποι καὶ κατεκλίνοντο. Ὅτε δὲ ἠγείροντο πρὸς τὸ μεσονύκτιον, ὡς ἐλέχθη, δὲν ἦσαν συνήθως μόνοι οἱ τρεῖς σιδηρουργοί, οἵτινες εἰργάζοντο. Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἤρχοντο καὶ ἄλλοι ὁμότεχνοι καὶ συνηγωνίζοντο μετ᾽ αὐτῶν. Αἱ δύο γυναῖκες δὲν ὑστέρουν καὶ αὐταὶ εἰς τὸ νὰ βοηθῶσι τοὺς ἄνδρας. Ὁ ριπισμὸς τῶν ἀνθράκων διὰ τῶν φυσῶν, ὁ ραντισμὸς τοῦ πυρός, ἡ κατάσβεσις τοῦ πεπυρακτωμένου μετάλλου ἦσαν ἴδια αὐτῶν ἔργα. Ἐνίοτε δὲ καὶ εἰς τὸν χειρισμὸν τοῦ ραιστῆρος ἐλάμβανε μέρος ἡ πρεσβυτέρα τῶν δύο.»

  95. ΓΤ said

    16.08.2023
    @Μαξίμου: Πρωθυπουργός, Πρόεδρος UEFA, AEK, ΟΣΦΠ, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ

  96. Χαρούλα said

    Επειδή δεν το δουλεύω το σίδερο, με ξεχάσατε;;;
    Ήρθα ακάλεστος λοιπόν!🤩

  97. Πέπε said

    92
    Γραπτή πηγή δεν έχω, αλλά το συνάντησα στο Φλάμπουρο, αγροτικό χωριό των Σερρών με κύρια ή πάντως σημαντική μερίδα πληθυσμού τους ρομανόφωνους Ρομά. Το θυμάμαι επειδή ακριβώς αντιφάσκει σ’ αυτά που ήξερα κι εγώ!

    87
    Μας παραπληροφορείτε λες κι είμαστε τίποτις αγράμματοι κάφροι. Η τιμωρία του θεού για τους Γύφτους ήταν να μείνουν αγράμματοι. (Σύμφωνα με έγκυρες πηγές από ένα σωρό χωριά της Ελλάδας όπου τα παλιά τα χρόνια όλοι με τα διδακτορικά διπλώματα κάναν αέρα όταν είχε ζέστη.)

    Και όχι απλώς επειδή έφτιαξαν τα καρφιά -επιτέλους επαγγελματίες ήταν, ήρθε μία παραγγελία, τι να έκαναν- αλλά επειδή η παραγγελία ήταν για τρία καρφιά κι εκείνος ο αφιλότιμος πιάνει και φτιάχνει πέντε. -Εσύ χαρκιά που τα ‘κανες, πρέπει να μας διδάξεις. -Τα δυο στα δυο τα χέρια του, τα δυο στα δυο του πόδια, το πέμπτο το φαρμακερό μπήξτε το στην καρδιά του.

  98. Πουλ-πουλ said

    73.
    Πλάκα έχουν τα παιχνίδια της μνήμης. Ενώ η κεντρική ιδέα και το όνομα είναι σωστά, η ιστορία παρουσιάζεται εντελώς αλλοιωμένη. Ευχαριστώ πάντως, χρήσιμο για την αυτογνωσία μου!

  99. Costas Papathanasiou said

    Μια φορά κι ένα καιρό, ένας γύφτος ήταν από πολλά χρόνια εγκατεστημένος στην άκρη του χωριού. Είχε εκεί το εργαστήρι του, αμόνι και σφυρί και μια αποθηκούλα για κάρβουνα. […] Μια μέρα βαρέθηκε πια τη γύφτικη ζωή, πούλησε το σφυρί, το αμόνι, τη βαρειά, κοντολογής όλα τα εργαλεία που είχε στο εργαστήρι κι αποφάσισε ν’ αλλάξει επάγγελμα. Από μάστορης που ήταν, γένηκε τσοπάνος.[…]Ωστόσο ο καιρός διάβηκε. Το καλοκαίρι πέρασε. Ο χειμώνας με τα κρύα, τις καταχνιές, τα κρούσταλλα, μπήκε σιγά-σιγά. Όλα μάργωσαν τριγύρω, […] Πού να βαστάξει ο γύφτος μας τις βροχές, τις παγωνιές, τα χιόνια; Μακριά απ’ το εργαστήρι του, ολόζεστο καθώς ήταν τότε παλιά, κοιμόταν στο κρύο κι ονειρευόταν κάρβουνα.
    Ξυπνούσε και τα δόντια του χτυπούσαν σαν σφυριά. Μια μέρα δεν άντεξε πια. […]0Χάρισε το σκύλο σ’ άλλον τσοπάνο. Αναγύρισε στο παλιό του εργαστήρι.[…]. Οι φλόγες ξεπετάγονταν απ’ τα αναμμένα κάρβουνα σαν παράξενες γλώσσες. Οι σπίθες έβγαιναν παθιασμένες. Καθώς χτυπούσε με τη βαρειά τον αναμμένο σίδερο, αναμουρμούριζε «Κάλλιο πέντε κάρβουνα, παρά χίλια πρόβατα».( “ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ”- Οικονομική ζωή – Επαγγέλματα, σσ.56-57 / ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Γιάννης Γεωργίου, Μαρία Δημητρίου, Εύα Πολίτου. Λοιπές διηγήσεις για τσιγγάνους σιδεράδες-χαλκωματάδες στις σελίδες 45-54 του http://peroma.web.auth.gr/peroma/sites/roma/docs/057.pdf )
    Σχετικό και το παπαδιαμαντικό άσμα(βλ. και σχ.94) :
    Με το βαρειό, με το βαρειό/ ξυπνά ο γύφτος το χωριό.
    Το χωριό, το χωριό./ τραλαλά, λαρό, λαρό…
    Για το σφυρί, για το σφυρί,/ τρελαίνεται κι η λυγερή.
    Λυγερή, λυγερή,/ τραλαλά, λαρή, λαρή…
    Μες στη φωτιά, μες στη φωτιά,/ παίζει ο γύφτος τη ματιά.
    Τη ματιά, τη ματιά,/ τραλαλά, λατρά, λατά…
    https://www.youtube.com/watch?v=Bbszg4MNaI4 ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ- ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ
    …Και γενικότερα το ομώνυμο από την ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη ΄΄RΟΜ΄΄ :ρα: https://www.youtube.com/watch?v=JxGBAT5nqoQ ΡΟΜ – ROM (Μουσική: Νίκος Κυπουργός)

  100. Γιάννης Κουβάτσος said

    97: Ίσως λόγω της επαγγελματικής ευσυνειδησίας τους θεωρείται ότι τιμωρήθηκαν. Αν είχαν παραγγείλει τρία καρφιά σε Έλληνα μάστορα, αποκλείεται να είχε παραδώσει πέντε . Τρία θα είχε παραδώσει, αμφίβολης ποιότητας, με κάναν μήνα καθυστέρηση κι ύστερα από φορτικές πιέσεις, και, εννοείται, χωρίς απόδειξη. Οπότε, πώς, ρε γύφτο, χαλάς την πιάτσα; Καταραμένος να ‘σαι. 🙂

  101. Το γύφτος δεν είναι παραφθορά του αιγύπτιος ;; Στον Λίβανο η περιφρόνηση ντόπιων και Σύριων επικυριάρχων για τους Αιγύπτιους ξεπερνούσε τις αραβικές καταγωγές. Είχαν οι αιγύπτιοι σιδεράδες ;;

    Δυο λόγια για τον Μπόλονι : εξαιρετικός προπονητής αλλά ιδιόρρυθμος, ενώ είχε κάνει εξαιρετική δουλειά στον ΠΑΟΚ τον έφαγε το λαμόγιο Βρύζας για να φέρει τον κολητό του Δώνη, χρεώνοντας τον προ Σαββίδη ΠΑΟΚ ένα κάρο λεφτά. και στον ΠΑΟ καλή ήταν η δουλειά του με τα ανδρείκελα που προπονούσε, μόλις τον έδιωξαν πήρααν παίκτες και τον έλεγαν ασχετό !!

    Ενα μεγάλο μάθημα πήρα όταν συνυπηρετούσα σε σχολείο με τον Μ. προπονητή της εθνικής κωφαλάλων . Μου είχε πει πως έβγαινε στα στέκια λίγο ίσα-ίσα να κερνά κάνα μπουκάλι ουίσκι τους «διάσημους» α(θ)λητικογράφους που έκαναν «θεούς» τους Τσιώλη, Δώνη, Ουζουνίδη και κακό συναπάντημα, λόγω κερασμάτων και άλλων. Γεγονός είναι πως 4 στους 5 που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο δεν έχουν ιδέα από κριτική και αναμασάνε τις «σοφίες| των οπαδικών αρθρογράφων που κρίνουν επιπόλαια από το αποτέλεσμα και μόνο (π.χ, κέρδισε ο ΠΑΟ εκτός έδρας 1-3, ομαδάρα κι ας ήταν μετριότατος όπως φάνηκε στην ρεβάνς και προχθές αν δεν έμπσινε ο Ιωαννίδης και το γκολ του ΠΑΟ θα γράφανε για μέτρια εμφάνιση επειδή ο Σπόραρ δεν μπορεί να βάλει τετατέτ !!

  102. Πέπε said

    99
    > Με το βαρειό, με το βαρειό/ ξυπνά ο γύφτος το χωριό.

    Το πώς αυτό θεωρείται γραφικό και όμορφο, με ξεπερνάει. Να σε ξυπνάει ο ένας με το βαρειό, η άλλη με το τάκα τουκ του αργαλειού, η παράλλη με τα τσόκαρα στο καλντερίμι, ο παπάς με τις καμπάνες (καλά, αυτό και στην πόλη δεν άλλαξε), γενικά να ξυπνάνε όλοι ό,τι ώρα έχει δουλειά ο πρώτος.

    Η πόλη μάς έμαθε την ιδιωτικότητα, και συνακόλουθα την ανάγκη για ιδιωτικότητα.

  103. Πέπε said

    101
    Ή ήρθαν στην Ελλάδα μέσω Αιγύπτου, ή θεωρήθηκε ότι ήρθαν. Νομίζω ότι έχουν έρθει σε διάφορα ανεξάρτητα κύματα, κάποιοι όντως μέσω Αιγύπτου.

  104. Πέπε said

    100
    Καλά, κι ο γύφτος, μη θαρρείς: μια αναζήτηση «γυφτόκαρφα» δείχνει μήκος από 10 έως 25 χιλιοστά. Άντε να κρεμάσεις άνθρωπο…

  105. Costas Papathanasiou said

    «Ένας εργάτης σιδεράδικου, 22 ετών» ήταν και ο εναλλακτικός τίτλος στο σχεδίασμα (https://cavafy.onassis.org/el/object/22/ ) του Καβάφη για το ποίημα “Μέρες του 1909, ’10, και ’11”:
    “Ενός τυραννισμένου, πτωχοτάτου ναυτικού/ (από νησί του Αιγαίου Πελάγους) ήταν υιός./ Εργάζονταν σε σιδερά. Παλιόρουχα φορούσε./ Σχισμένα τα ποδήματά του της δουλειάς κι ελεεινά./ Τα χέρια του ήσαν λερωμένα από σκουριές και λάδια. /[…] Διερωτώμαι αν στους αρχαίους καιρούς/ είχεν η ένδοξη Αλεξάνδρεια* νέον πιο περικαλλή, / πιο τέλειο αγόρι από αυτόν — που πήε χαμένος:/ δεν έγινε, εννοείται, άγαλμά του ή ζωγραφιά·/ στο παλιομάγαζο ενός σιδερά ριχμένος,/ γρήγορ’ απ’ την επίπονη δουλειά, / κι από λαϊκή κραιπάλη, ταλαιπωρημένη, είχε φθαρεί.” ( * ‘Ελλάδα’, στο σχεδίασμα)
    Στο ίδιο μήκος κύματος το βαρύθυμο χατζιδακικό : https://www.youtube.com/watch?v=WPBWLtnGdYQ «βρέχει στο σιδεράδικο»- Στίχοι/ Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις- Πρώτη εκτέλεση: Σπύρος Σακκάς:
    Βρέχει στο σιδεράδικο/ κι απέξω σκοτεινιάζει
    δικό σου ήταν τ`άδικο,/δικό μου το μαράζι
    κι ήτανε ένα προμήνυμα/ μες στο βαθύ σκοτάδι
    δικό μου ήταν το φίλημα,/ δικό σου ήταν το χάδι.
    Τα μάτια μου λυγίσανε/ απ`την πολλή ομορφιά σου
    και οι αστραπές κυλήσανε/ κι εφάνη η ζωγραφιά σου.
    Αργούνε τα χαράματα/ και στάζει η λαμαρίνα
    στη νύχτα κάνω τάματα/ και στην Αγιά Μαρίνα.
    Εκεί στο σιδεράδικο/ η μπόρα μ`έχει αρπάξει
    στον έρωτα και στ`άδικο/ σαν τη φωτιά έχω ανάψει.

  106. σιδερόπουλος said

    Γεια σας και καλωσήρθα (λέω μόνος μου!). Σας διαβάζω συχνά αλλά σήμερα είπα να σχολιάσω γιατί μόλις χθες έμαθα ότι η οικογένειά μου είχε παρακλάδι σιδεράδων/χαλκιάδων στην Καλλίπολη της Α. Θράκης, και περιμένω πώς και πώς να πάω στο χωριό να ρωτήσω τους υπέργηρους συγγενείς. Αν μάθω τίποτα ενδιαφέρον (δύσκολο) θα επανέλθω με σχόλιο σ’ αυτό το νήμα.
    Συντάσσομαι δε με όσους ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα περί τα επαγγέλματα (και τα σχετικά επώνυμα) κείμενα.
    Αφήνω και δυο δωράκια, ας πούμε σχετικά.

    Ένας Χαλκιάς με ιδιαίτερο μέταλλο, σε κάτι πρόσφατό του που βρήκα:

    Και ο Μητροπάνος που τραγουδάει τον σιδερά στον Χάρο που βγήκε παγανιά του Ελευθερίου:

    Άντε γεια, τα λέμε
    Λ. Ζ.

  107. Πέπε said

    Μπόλικη ποίηση λοιπόν για τους σιδεράδες με τη βαριά και το αμόνι. Αλλά μάλλον όσην έχουμε, μ’ αυτήν θα μείνουμε. Απίθανο, αν από δω και πέρα κάποιος γράψει για πράγματα που πλέον δε θα τα ‘χει δει, να είναι καλά…

  108. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    92β Η κατάληξη, ενδεχομένως, δηλώνει και καταγωγή

    94 Α μπράβο!

    100 Χώρια που θα ξεκαρφωνόντουσαν αμέσως

    106 Καλώς ορίσατε, ευχαριστώ για το πρώτο σχόλιο και εύχομαι στο εξής να σας ακούμε ταχτικά. Σημειώνω την παραγγελιά για επαγγέλματα και παραπέμπω σε ένα παλιότερο:

    Ο Κώστας Βουτσάς και η Άννα Βαγενά

  109. sarant said

    107 Μια και λες για σιδεράδικη ποίηση, να πούμε και τον Γύφτο από τον Θανάση Διάκο του Βαλαωρίτη, που αγαπούσε να τον απαγγέλνει υποβλητικά ο παππούς μου: …ανάθρεμμα της ευλογιάς, της λώβας στερνοπαίδι.

    https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?text_id=282&hi=65218&cnd_id=3

  110. Κόβατς και στα ρουμανικά.
    https://forvo.com/search/Kovacs/ro/

  111. Costas Papathanasiou said

    Ενδιαφέρον έχει και το παραμύθι της Φτώχειας η οποία “τον πολύ παλιό καιρό” ήταν… άντρας ( “μάστορας, σιδεράς και πεταλωτής”, άρα μάλλον θα έπρεπε να λέγεται ‘Φτωχείος’, κατά το ‘πρεσβείος’ της Σάντα Τσικίτα) :
    “ Το παραμύθι της Φτώχειας” (Παραλλαγή Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνης)
    Τον πολύ παλιό καιρό η Φτώχεια ήταν μάστορας, σιδεράς και πεταλωτής. Όταν περνούσε μια φορά ο Χριστός κοντά από το χωριό του με το γάιδαρό του και ζητούσε μάστορα να του τον πεταλώσει, τον οδήγησαν στο μαγαζί της Φτώχειας. Επετάλωσε λοιπόν το γάιδαρο του Χριστού και ο Χριστός, άμα τον πλήρωσε, είχε ευχαριστηθεί από τη δουλειά του και του είπε πως είναι ο Χριστός και ό,τι θέλει να του το χαρίσει. Ο Απόστολος Πέτρος ήταν κοντά και είπε στη Φτώχεια να ζητήσει τη Βασιλεία των Ουρανών, όταν θα πεθάνει, αλλά αυτός δεν το δέχτηκε (…κλπ : “Το παραμύθι της Φτώχειας και του Θανάτου. Η τοπική παραλλαγή μιας πολυταξιδεμένης ιστορίας” Αλεξάνδρα Ζερβού Καθηγήτρια Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2014-03-03 https://journals.lib.uth.gr/index.php/keimena/article/view/568 )

  112. ΓΤ said

    15 Αυγούστου 2023, 17:00
    Happy Traveller, με τον Ευτύχη Μπλέτσα
    «Στου Κυριάκου την πέργκολα»
    «Ένας ζεστός, ανθρώπινος πρωθυπουργός, με τα γένια του, τη βερμούδα του, μας προσφέρει εκπληκτικούς μεζέδες, μας ξεναγεί στα δαιδαλώδη δωμάτιά του, μας δείχνει τις ελιές του, ένας Πρωθυπουργός με το τσαπί στο χέρι, ένας αληθινός αγρότης, μα και ακάματος εργάτης, ένας διά βίου φοιτητής, αφού, όπως μας εξομολογείται, πάντα έχει να μαθαίνει από τον λαό. Ένας Μητσοτάκης από τον λαό για τον λαό. Στον ρόλο της waitress: η αέρινη Μαρέβα Γκραμπόφσκι. Συντονιστείτε!»

  113. michaeltz said

    49.
    Γιάννη, δεν διανοείσαι τους αληθινούς αχταρμάδες! Παππούς από πατέρα, από την Άντρο, γιαγιά από πατέρα, από την Χάλκη (Πριγκιπονήσια), παππούς από τη μητέρα, από Μαστοροχώρια, γιαγιά από τη μητέρα, από Ναύπλιο. Τα παιδιά μου από μάνα Αρβανίτισσα, εγγόνια από μάνες Ποντία και Καλαματιανή!
    Αυτός είναι αχταρμάς!!! 🙂

  114. voulagx said

    #11: Σαράντ, εννοούσα επώνυμο που να παράγεται από το fier (=σίδερο στα ρουμάνικα που ανήκουν στις ρωμανικές γλώσσες).

    #31: ΝεοΚιντ, ποια είναι η σωστή προφορά του Hiero; Ιέρο ή Χιέρο;

  115. Δημήτρης Καραγιώργης said

    ανάθεμα το πληκτρολόγιο: Δημήτρης Καραγιώργης
    Νικοκύρη σβήσε το προηγούμενο που τσακώθκε

    καλησπέρα σε όλους/όλες
    1) Το μικρό όνομα Σιδέρης/Σιδερή ή Σιδέρω δεν φαίνεται να σχετίζεται με τον σιδερά. Τα επαγγέλματα νομίζω πως δίνουν επώνυμα κι όχι ονόματα. Το πιθανό είναι να σχετίζεται με το Ισίδωρος (την πληροφορία αυτή τη διάβασα από ένα παλιό βιβλίο για το Καβακλί Ανατολικής Ρωμυλίας που εκδόθηκε στη Βάρνα γύρω στο 1906). Ένας παππούς πριν χρόνια μου έδωσε άλλη εξήγηση που μου φαίνεται πιο λογική. Είναι όνομα που μάλλον δόθηκε σαν ευχή, να είναι σιδερένιο το μωρό να ζήσει, από απελπισμένους γονείς όταν χάνονταν κυριολεκτικά φουρνιές μωρών από τις αρρώστιες. Κάτι αντίστοιχο με το Ζήσης και το Στέργιος (να στεριώσει στη ζωή). Ο παπάς όμως έπρεπε να βρει και τον κατάλληλο άγιο για τη βάφτιση. Έτσι επινοήθηκε ο Ισίδωρος που είναι ακουστικά πιο κοντά στον Σιδέρη. Παρόμοια, οι Στέργιοι προτιμούσαν να γιορτάζουν του αγίου Στυλιανού κι απαιτούσαν να τους αποκαλούμε Στέλιους ή Τσέλιους.
    2) Το χούι δεν κόβεται, από τα φοιτητικά μου χρόνια. Είναι και το βιβλίο «πως δενότανε τ ατσάλι» του Οστρόφσκι, ο εργάτης με τη βαριοπούλα στο μεταλλουργείο για έναν καλύτερο κόσμο.

  116. Γιάννης Κουβάτσος said

    113: Έτσι πρέπει, ν’ ανακατεύονται τα αίματα, να δυναμώνει η ράτσα. Κι αν πάμε παραπίσω στα γενεαλογικά δέντρα, εκεί να δεις τι χαμός θα γίνεται. 🙂

  117. ΣΠ said

    115
    Που έγινε και ταινία.

  118. Κιγκέρι said

    Γύφτοι σιδεράδες και στον Τροβατόρε:

  119. Νέο Kid said

    114. Ιέρο ,γίγα! Το H είναι άφωνο στα Ισπανικά . (Με εξαίρεση κάποιες σπάνιες ξενικές λέξεις ,νομίζω)

  120. Peter G said

    Μια και γύρισε η κουβέντα στους Γύφτους, να και η μικρή συνεισφορά μου:

    «Μπανιστήρι στο λουτρό» άλλως «Γυφτοπούλα στο χαμάμ»,
    Του Γιώργου Μπάτη

    Γυφτοπούλα στο χαμάμ
    κι εγώ πληρώνω μπιρ ταμάμ*
    όσα όσα τα πλερώνω
    να σε βλέπω μπιρ ταμαμ*
    (*μπιρ ταμαμ, bir tamam = μια φορα. Αλλά η έκφραση tamam bir şey yok σημαίνει «πολύ καλλίτερα»).

    Για να μπεις να κάνεις μπάνιο
    να μην πέσω κι αποθάνω.
    Τσίμπι-ρίμπι, γιάλα!**
    (**Δε νομίζω το «τσίμπι-ριμπι» να’ναι αναφορά στο χαρακτήρα anime «Chibi Ribi» με τα ιώδη μώβ μαλλια. Το 1935 έγραφε ο άνθρωπος! Μάλλον θα’ναι επιφώνημα εκφράζον αφροδίσια έξαψη, α λα «hubba-hubba» – γιάλα, πάμε!

    Όταν βάνεις το τσεμπέρι,
    το λελούδι στο αυτί,
    τα τσιγάρο ειν’ στο χέρι
    και στα κέντρα περπατείς.

    Να χαρείς την εμορφιά σου,
    το φουστάνι το μακρύ,
    τ’ αψηλό σου το τακούνι,
    περπατάς και τρέμει η γης.

    Γυφτοπούλα μου γλυκιά
    μου `χεις κλέψει την καρδιά.
    Μωρ’ μ’ έκανες να τρελαθώ,
    γιατί φως μου σ’ αγαπώ.

    Να χαρείς την εμορφιά σου,
    την ποδιά σου την χρυσή,
    αχ, ξεκάλτσωτη γυρίζεις
    γυφτοπούλα μου εσύ.

    Δεν μπορώ να καταλάβω,
    τούρκα αν είσαι για Ρωμιά
    για Εγγλέζα για Φραντσέζα,
    και `χεις τόση εμορφιά.

    Όταν βάζεις το παπάκι
    με τη φούντα την χρυσή
    τρέμει ο ουρανός να πέσει
    με τ’ αστέρια του μαζί.

    Με το Μπάτη τον ίδιο, άμεσο και θηριόδες

    Εξημερομένο και εξευγενισμένο με τη Βερόνικα Δαβάκη

  121. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    95, >>16.08.2023 @Μαξίμου: Πρωθυπουργός, Πρόεδρος UEFA, AEK, ΟΣΦΠ, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ

    Με ησυχία και τάξη
    να μη χαλάσει η τάξη
    το σώου, στις δεκάξι!

    Μα αλί, τώρα μια μάνα
    ακούει την καμπάνα…

    89 >>γλεντίδι με τις διακοπάρες του ΠΘ

    Φωτιές κι αποκαϊδια, φόνοι και σκάνδαλα
    μα έχει μας γραμμένους στα παλιοσάνδαλα
    Φόνοι, κι εμείς να λέμε ποιος ο επόμενος
    κι αυτός βουτιές, ζωάρα, Πι Θήτα- γκόμενος

    Ποιος είδε ράτσα αρχαία, δίχως παράβολο
    στα ίσα να πηγαίνει κατά στο διάβολο

    Κόσμε αν δεν τον εξέλθεις από την πέργκολα
    μαζί με όλα τ΄άλλα θα φέρει κι έμπολα

  122. 73 Στο χωριό μου, τόσο ο σιδεράς όσο κι ο γανωτζής ήταν ντόπιοι. Καθώς κι ένα που δεν γάνωνε αλλά έκανε άλλες παρόμοιες δουλειές με καλάι. Επίσης κι άλλος που ασχολιόταν με λαμαρίνες (τσίγκους τις λέγαμε)

  123. Πέπε said

    67
    > Αν λέμε και για άλλα μέταλλα, τότε είναι και ο μπακιρτζής.

    Στην ευρύτερη οικογένεια και ο Καλαϊτζής (-τζίδης, -τζάκης), ο γανωματής. Και παρεμπιπτόντως, πολύ εύγλωττο το ότι τέτοια επαγγελματικά επώνυμα υπάρχουν με όλες τις τοπικές καταληξεις, όπως άλλωστε και το μάλλον συχνότερο, ο Παπ(π)άς / Παπαδόπουλος / Παπαδέας / Παπαδάκης / Παπάζογλου / Παπα-[όνομα] κλπ.

    > Αν πούμε και για το μαντεμι, είμαι κι εγώ🙂 (maden = μεταλλείο, αλλά και μαντεμι)

    Ακ Νταγ Ματέν στα ποντιακά, Άκντάγμαντενί στα τούρκικα: κωμόπολη και η ευρύτερη περιοχή της κάπου στα βάθη της Τουρκίας, με διάφορα μεταλλωρυχεία και πολλούς Πόντιους κατοίκους που είχαν μετεγκατασταθεί εκεί για δουλειά. Κυριολεκτικά το ορυχείο (μαντέν) του Λευκού (Ακ) Όρους (Νταγ). Η τροπή του τούρκικου d σε τ είναι τυπική στα ποντιακά.

  124. Peter G said

    Ξανά προσπάθεια

    Βρήκα και ενα άλλο με το ίδιο θέμα

  125. 117 Ταινία έγινε το 1942. Το συγκεκριμένο είναι σειρά του 1973 (βρίσκω).

  126. yavastanas said

    Σε αυτό το επεισόδιο του «45 Μάστοροι, 60 Μαθητάδες», ο Χρήστος συναντά μια οικογένεια μουσουλμάνων σιδεράδων στις Σάπες, οι οποίοι συνεχίζουν να εργάζονται με τον παραδοσιακό τρόπο.
    Στην Αλεξανδρούπολη συναντά έναν σύγχρονο σιδηρουργό, οπαδό της ευρηματικότητας, της ανακύκλωσης και της πατέντας, ο οποίος εντυπωσιάζει με τα έργα του.
    https://www.ertflix.gr/vod/vod.232747-45-mastoroi-60-mathetades-8

  127. ΣΠ said

    125
    Ναι, λάθος βίντεο.
    How the Steel Was Tempered (1942)

  128. ΣΠ said

    Το σωστό βίντεο.

  129. 125, 128 Την ταινία την έχω δει, πιάνει μόνο το μισό βιβλίο (την περίοδο της επανάστασης και του εμφυλίου). Η σειρά άραγε πιάνει το δεύτερο μισό, που έχει και περισσότερο ενδιαφέρον;

  130. Costas Papathanasiou said

    Παλαμικά σφυρήλατες λεξιπλασίες-σιδεροδεσιές στο Δωδεκάλογο:
    “Κάτω απ’ τους δυσκολοξήγητους/ κι ολοσιδερένιους Νόμους/ η Γη τρέχει με τις ώρες”, “σε ποτάμια γυρτή και σε λίμνες/καστροπύργωτη χώρα/ σιδερόντυτη αστράφτει στον ήλιο”,”Το σιδεροπουκάμισό σου/ και τη στολή της μάχης βγάλ’ τα”, “Γύφτε, σιδεροπελέκα,/ στη φωτιά για τη φωτιά”
    …Υπό τον ήχο τους μπορεί ν’ αρχίσει να μετράει τ’ άστρα ο Λουντέμης:
    “Ο αέρας φύσαγε σα γύφτος. Έλεγες πως βάλθηκε ν’ ανάψει κάπου μια θεόρατη φωτιά για να ζεστάνει τον κόσμο. Γιατί κρύωνε ο καημένος ο κόσμος τούτο το φθινόπωρο. Κρύωνε σαν αμαρτωλός. Κρύωναν και τα σπίτια αυτής της πόλης.”
    …Να συνεχίσει ο Ρίτσος, την ελπίδα αναπτερώνοντας:
    “Aχ, θα φυσήξει μια να πάρει σβάρνα τις πορτοκαλιές της θύμησης
    Aχ, θα φυσήξει δυο να βγάλει σπίθα η σιδερένια πέτρα σαν καψούλι
    Aχ, θα φυσήξει τρεις και θα τρελάνει τα ελατόδασα στη Λιάκουρα
    θα δώσει μια με τη γροθιά του να τινάξει την τυράγνια στον αγέρα
    και θα τραβήξει της αρκούδας νύχτας το χαλκά να μας χορέψει τσάμικο καταμεσής στην τάπια
    και ντέφι το φεγγάρι θα χτυπάει που να γεμίσουν τα νησιώτικα μπαλκόνια
    αγουροξυπνημένο παιδολόι και σουλιώτισσες μανάδες”
    …Και να τελειώσει ο Καρούζος τον καημό του ως:
    Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ
    Μέσα στο σιδεράδικο-μεγάλη του η λάμψη,
    κορυδαλλός που σφύριζε η φλόγα φτερουγώντας.
    Κι ο σιδεράς μ’ έναν καημό πιο πάν’ απ’ την αγάπη
    βγάνει φωνή φωτιστική
    φούχτα πολλές αχτίδες:
    Ετούτο είναι χάρισμα νά ’μαι στεφανωμένος
    απ’ τις γοργές λαμπράδες μου, γοργότερες οι σπίθες,
    και να ’μαι μαύρος κ’ έρημος ως άγριο σκοτάδι.

  131. ΓΤ said

    @67 Εύα

    Είναι φορές που ένα επώνυμο επιρρωνύει τη θέση ότι η φέρουσα αυτό ύπαρξη είναι ωδή στην κοιτασματολογία.

  132. Κατά υπέροχη σύμπτωση (;;;) ο ερασιτέχνης μαθηματικός που βρήκε πριν λίγους μήνες την πρώτη στα χρονικά απεριοδική μονοψηφίδα (aperiodic monotile) — βελτιώνοντας τα kites & darts του Roger Penrose — ονομάζεται David Smith, αυτοαποκαλείται όμως «γανωματής» («tinkerer of shapes»)! 🙂 [Υπάρχει το άρθρο στο διαδίκτυο, γραμμένο σε συνεργασία με τρεις ‘κανονικούς’ μαθηματικούς/πληροφορικούς, δείτε και https://www.facebook.com/photo/?fbid=10161017771631155 ή https://www.mathematica.gr/forum/viewtopic.php?f=62&t=73546 ]

  133. Χαρούλα said

    Θυμάμαι από παιδί
    Εκτός από τα σιδηρουργεία, πολύ διαδεδομένα ήταν τα λευκοσιδηρουργεία. Έφτιαχναν λούκια,σόμπες, μπουρία κλπ. Αυτοί οι δυό είχαν επαγγελματική στέγη. Οι γανωματήδες όμως ήταν περιφερόμενοι και δούλευαν στο σπίτι τους(όπως κ οι ομπρελάδες). Αλλά ήταν όλοι Ελληνες.

  134. ΓΤ said

    @132 Μπαλό

    Έχει ανοίξει ο δρόμος για γαμάτους Ειρμούς, με τον διαυγή κρύσταλλο Μπαλό να οδηγείται να αποκρυπτογραφεί το πλέον σύνθετο ψηφιδίωμα n-πέδου. Αυτό θα έχει δημιουργηθεί από σεσημασμένο μέλος του ιστολογίου, το οποίο θα έχει διαπεραιώσει την ανθρωπότητα από τη Galla Placidia στα Tiles Neokidia 😜

  135. 134 🙂 🙂

  136. Νέο Kid said

    132. Γιώργο , τώρα πιθανότατα (αν όχι βεβαιότατα!) λέω βλακείες, αλλά μιας κι έχουμε καιρό να μαθηματικοσυζητήσουμε εδώ μέσα… δε μαμιεται! 😊
    Χωρίς να έχω -ούτε κατά διάνοια – εμβαθύνει, απότι βλέπω στο ποστ σου στο μαθεμάτικα μιλάμε ουσιαστικά για σύνθεση ορθογωνίων τριγώνων (30-60 φαίνονται (;)) . Σύνθεση δηλαδή κανονικών εξαγωνων ουσιαστικά. Περιοδική διχως άλλο. Πώς δείχνεται (ή προκύπτει) η απεριοδικοτητα;

  137. 136 Πράγματι, η απεριοδική μονοψηφίδα προέκυψε από τα εξάγωνα, αλλά κατά τέτοιο ακανόνιστο τρόπο που είναι αδύνατον να ψηφιδώσει το επίπεδο περιοδικά (με επανάληψη δηλαδή)! Το πως αποδεικνύεται αυτό είναι μεγάλη ιστορία … όπως άλλωστε και το ότι μπορεί να ψηφιδώσει! (Μία μονοψηφίδα — επίπεδο γεωμετρικό σχήμα επί το απλούστερον 🙂 — καλείται απεριοδική όταν αφ’ ενός μεν μπορεί να ψηφιδώσει το επίπεδο, αφ’ ετέρου δε δεν μπορεί να το ψηφιδώσει περιοδικά.)

  138. ΓΤ said

    @137 Μπαλό

    Εγώ τώρα, που έχω κατεβάσει αβέρτα Χάιλαντς, βλέπω να παίζει φρακτάλωση 😜

  139. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    137 Χαίρε Γιώργο!

    Θα σε ψηφιδώσω, απειλητικό ακούγεται. Ποιο αγγλικό είναι; Τo tesselate;

  140. Α. Σέρτης said

    120
    Ποιο «παπάκι» βρε Βερονίκη;
    «Παπάζι» λέει ο άθρωπας…

  141. Νέο Kid said

    139. Ναι, το tesselate. Go tesselate yourself! Αει ψηφιδώσου! που λέμε στη Ρούμελη! 🤪
    Πλακοστρώσεις τα λέγαμε παλιότερα

  142. Είδε ο … σιδεράς τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του.

  143. sarant said

    140 Ισχύει, παπάζι, αντιδάνειο από τα τουρκικά (από τον παπά).

  144. ΓΤ said

    Στο πλαίσιο του προγράμματος Όλοι Μαζί Μπορούμε, μοιράστηκαν στα διόδια, στους εκδρομείς του Δεκαπενταύγουστου, 30.000 χαρτοσακούλες απορριμμάτων, διαστάσεων μαναβουά. Έπαιρνε το γίδι οδηγός τη χαρτοσακούλα και χασκογέλαγε φοραπάρτιδη φαφουτιά στην κάμερα.
    Δεν καταλαβαίνω τι θα πετύχουν.
    Ο Φερστα_πένης Βολάνης (au volant) θα δώσει τη σακούλα στη γιδάρα συνοδηγό, αυτή θα μαζέψει διάφορα σκουπιδάκια και, μαζί με αποτσίγαρα, θα σουτάρει τη χαρτοσακούλα απ’ το δεξί παράθυρο…

  145. Α. Σέρτης said

    143
    Γιατί το «αχ, ξεκάλτσωτη» αντί «αξεκάλτσωτη»;;;
    Ασ’ το βρε Βερονίκη…

  146. π2 said

    69: Και Ντεμίρ Κάπιγια ή Ντεμίρ Καπού οι Σιδηρές Πύλες πάνω από τη Γευγελή, διαχρονικά σημαντικό πέρασμα.

  147. π2 said

    83: Αγαπητέ Ρογήρε ενίσταμαι: ο Ντόη (έτσι είναι το επίσημο) μπορεί να έχει παίξει με τις μικρές Εθνικές και των δύο χωρών, αλλά επέλεξε ήδη εγγράφως την Εθνική Ελλάδας, απόφαση μάλιστα που του προκάλεσε προβλήματα στην Αλβανία, και ήταν στην προεπιλογή του ομοσπονδιακού προπονητή για τα τελευταία παιχνίδια.

  148. π2 said

    Και μια που ο λόγος για επίθετα ανθρώπων του ποδοσφαίρου και της προφοράς τους, ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται να αποκτήσει έναν Αργεντίνο ονόματι Hezze, επίθετο που στην Αργεντινή προφέρεται Χέσε. Είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε παραλλαγές τύπου Τσάρλτον Ήστον για ευνόητους λόγους.

  149. odinmac said

    Ευκαιρία να βάλω εδώ κάποιους χεβι-μεταλ-άδες
    (The Gun Foundry: το χυτήριο που κατασκευάστηκαν τα περισσότερα από τα μεγάλα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου)
    https://www.hmdb.org/m.asp?m=24121

  150. odinmac said

    #149
    John Ferguson Weir (1841-1926), The Gun Foundry (1866), oil on canvas, 118.1 x 157.5 cm, Putnam County Historical Society, Cold Spring, NY.

  151. odinmac said

    Εδώ ένα έργο που δείχνει το κτήριο του εργοστασίου του Oberschlesische Königshütte, ενός ελασματουργείου για σιδηροδρομικές γραμμές, το οποίο ανήκε στον Carl Justus Heckmann, μετά από πολλές συγχωνεύσεις το 1871 και απασχολούσε περίπου 3000 εργάτες εκείνη την εποχή. (Από βίκι):

    Adolph von Menzel (1815–1905), The Iron Rolling Mill (1875), oil on canvas, 158 x 254 cm, Alte Nationalgalerie, Berlin, Germany.

  152. ΣΠ said

    148
    Ήδη τον έγραψαν Χεζέ. Π.χ. https://www.sport24.gr/football/olympiakos-metagrafes-kleinei-ton-cheze-anamenetai-ta-epomena-24ora-stin-ellada.10142747.html

  153. odinmac said

    Εδώ ένα από τα πολλά χαλυβουργεία κοντά στην Λιέγη, στο Βέλγιο. Μέχρι και τον 20ο αιωνα
    η περιοχή παρήγαγε και δούλευε πολύ σίδηρο και χάλυβα:

    Constantin Meunier (1831–1905), The Foundry at Seraing (date not known), media and dimensions not knonw, La Boverie, Liège, Belgium. Image by Paul Hermans

  154. ΣΠ said

    139, 141
    Και tile.

  155. odinmac said

    Να εδώ, ένας επισκευαστής κατσαρολικών, τηγανιών και γενικά μικρών μεταλλικών αντικειμένων:

    Jean-Eugène Buland (1852–1926), The Tinker (1908), oil on canvas, 112.6 × 145 cm, Private collection

  156. odinmac said

    Ωστόσο υπάρχει και έργο με τίτλο «In the Smithy»

    Döme Skuteczky (1848–1921), In the Smithy (1897), mixed media, 28 × 21 cm, location not known.

  157. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Ο καθηγητής μας στο Μηχανολογικό Σχέδιο, ο Παπαδανιήλ, μας έλεγε ότι τους πρώτους απόφοιτους Μηχανολόγους του ΕΜΠ τους αποκαλούσαν περιπαικτικά και γύφτος. Δεν ξέρω αν ευσταθεί…

  158. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    γύφτους, γμτ!

  159. odinmac said

    Εδώ βλέπουμε μια ομάδα εργαζομένων να σφυρηλατούν έναν πυρωμένο χυτοσίδηρο, χρησιμοποιώντας ένα ανακλινόμενο τεράστιο σφυρί που το σηκώνει/φορτίζει ένας τροχός νερού.
    Παρόντες είναι η σύζυγος και τα παιδιά τονίζοντας τον οικογενειακό χαρακτήρα αυτών των μικρών επιχειρήσεων τού τότε.

    Joseph Wright of Derby (1734–1797), An Iron Forge (1772), oil on canvas, 121.9 x 132.1 cm, The Tate Gallery, London.

  160. odinmac said

    Ας βάλω και μία τελευταία από ένα σιδηρουργείο στην Ουψάλα που δείχνει μια καλοντυμένη ομάδα επισκεπτών, στα δεξιά, που παρακολουθούν τους εργάτες στο κέντρο:

    Pehr Hilleström (1732-1816), Anchor-Forge at Söderfors. The Smiths Hard at Work (1782), oil on canvas, 137 x 185 cm, Nationalmuseum, Stockholm, Sweden.

  161. Μαρία said

    148
    Ή Έρμαν Έσσε.

  162. Costas Papathanasiou said

    Εκτός της λέξης кузнец/ κούζνετς, η οποία, αναγόμενη στην ΙΕ *kewh₂- “κοπανάω, σφυρηλατώ”, αναδεικνύει μακρινή συγγένεια με τους Κόβατς/Κοβάλσκι κλπ ( https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%BA%D1%83%D0%B7%D0%BD%D0%B5%D1%86 , https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/kovati , https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Indo-European/kewh%E2%82%82- ), μια άλλη ρώσικη για τον σίδηρο είναι και η “ζέλυεζα’/ Железо η οποία προκρίνεται ως πιθανή συγγένισσα της αρχ.ελλ. ‘γαλήνη’=ασημόχωμα, γαία θειούχου μόλυβδου, κοινώς ‘γαληνίτης’, και του ν.ελλ. ‘γελώ’, μέσω της ΙΕ *ǵl̥h₂-es- “λαμπερός, χαρωπός” ( https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B6%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B7%D0%BE , https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/%C5%BEel%C4%9Bzo ), απ’ όπου και επίθετο Zhelezo,αλλά και Железкин (Zhelezkin).
    Πέραν τούτων, εν Ρωσία, υφίστανται και ομόσημα επώνυμα τουρκοπερσικής προέλευσης όπως το Bikbulatov [Бик/Бек “εδραίος, πολύς, ταγός” και Булат “σίδερο, ατσάλι”]=(ίσως) αρχισιδεράς ή μέγας χαλυβουργός.(Και κάπως έτσι ανακύπτει το έτυμον ερώτημα :Να έχει και το σιδέρωμα χάρες κρυφές; Να φέρνουν γέλια και χαρές τα νεύρα τα ατσαλένια και η χαλύβδωση της θέλησης; )
    –Αξιοσημείωτο και το αραβικό Hadid/ حديد ( https://en.wiktionary.org/wiki/%D8%AD%D8%AF%D9%8A%D8%AF ,https://nameyourroots.com/home/names/Hadid , https://en.wikipedia.org/wiki/Hadid_(name) ) που οδηγεί και στην εξύμνηση του Αλλάχ ως ποιητή Γης και Ουρανού σε έξι μέρες, ( Surah Al-Hadid:»The Iron», revealed in Medina, ordered 57 in the Quran- https://quran.com/57 )

  163. Βάγια said

    Πολύ ωραίο άρθρο! Ώστε το επώνυμο της σχεδιάστριας Carolina Herrera σημαίνει η «σιδερού» σαν να λέγαμε! Πολύ αστείο και αταίριαστο για ένα επάγγελμα τόσο λεπτεπίλεπτο! Το ίδιο ισχύει και για τα σοκολατάκια Ferrero Rocher.
    Κοβάλσκι λέγεται και ένας ήρωας από το «λεωφορείο ο πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς.
    (Ζακ) Λε Γκοφ είναι το όνομα ενός γνωστού μεσαιωνολόγου.
    Δεν το ήξερα ότι αυτά τα ονόματα σημαίνουν σιδεράς.
    Το επώνυμο Χαλκιάς είναι πολύ συνηθισμένο στη Βόρεια Εύβοια. Με αφορμή αυτό, μήπως γνωρίζετε τι σημαίνει το επώνυμο Σελίμης, το οποίο είναι εξαιρετικά συνηθισμένο στην Ιστιαία και στις Γούβες, αφού τρεις άνθρωποι που δεν έχουν συγγένεια μεταξύ τους φέρουν αυτό το επώνυμο.

  164. Γεωργια Ντινοπουλου said

    Πολύ καλό, μπράβο Νικο

  165. Costas Papathanasiou said

    163: Σελίμης: Αραβογενές με σημασία ‘ασφαλής, υγιής, ανεξάρτητος’: https://en.wiktionary.org/wiki/Selim , https://en.wiktionary.org/wiki/%D8%B3%D9%84%D9%8A%D9%85#Arabic

  166. sarant said

    149κε Α μπράβο, ωραίοι πίνακες!

    163 Σελίμης; Αχ, δεν το ξέρω, και δεν το έχει και ο Τριανταφυλλίδης. Μόνο το τουρκ Σελίμ μου έρχεται στο νου

    164 Νάσαι καλά Γεωργία!

  167. 139, 141 Έτσι — οι όροι «ψηφιδώνω» και «ψηφίδωση» οφείλονται στον Νίκο Τερψιάδη.

  168. Μαρία said

    163
    Ευφημισμός του σελέμη (τρακαδόρος, τζαμπατζής) 🙂

  169. evamaten said

    131
    Κι είναι φορές που άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη, Γουτού🙂(ξέρεις πόση ώρα ασχολούμαι με κάτι σχόλια σαν το 134 και πόσα πράγματα βγαίνουν από κει;)

  170. evamaten said

    Να βάλω και λίγο ήχο από μέταλλο; (αφορμή για τον αγαπημένο Tom Waits, πιο πολύ)

  171. evamaten said

    170
    (Α, κατά λάθος έβαλα το ρεμιξ και δεν ακούγεται ο διάλογος, που είναι ωραίος – αν και άσχετος με το θέμα μας)

  172. Νίκος Κ. said

    Η δυσκολία της κατασκευής (κατά την αρχαιότητα) αντικειμένων από σίδηρο δεν οφείλεται στη σπανιότητα (ο σίδηρος απαντάται αρκετά συχνά) αλλά στην ανάγκη ύπαρξης κλιβάνων που να πετυχαίνουν υψηλότερες θερμοκρασίες από αυτές που απαιτούσε ο χαλκός. Όσοι και όταν το πέτυχαν, πέρασαν στην «εποχή του σιδήρου».

  173. ΓΤ said

    @169 Ευάουα

    Έύα, όλοι έχουν τη χάρη. Για να μιλήσω τέρμα μπέσα, αυτός ο Σαραντάκος, ο γαμωμαγνήτης, βλέποντας εγώ τι έχει μαζέψει εδώ μέσα, ένα απρόσμενο ιξώδες που γλυκοσυμφύρεται συγκρουόμενο, αποδεικνύεται ωφέλιμος μεταμπόγιας, σε ένα τέρμα κόλαση γαμημένο ιστολόγιο, όπου τρέχουμε όλοι να χύσουμε την ενίοτε ψαθυρή μπαλαφάρα μας, δίκην μήτρας μετάλλου, μπας και θέσουμε θεμέλιο να θεσφατώσει το χρηστωνύμι, μια πορεία που, την ώρα που πλάθει το θρονί, την άλλη το γκρεμίζει.
    Γαμημένη παρέα, που την αγαπώ πολύ.

  174. sarant said

    Καλημέρα από εδώ!

    172 Ωραία, δεκτή η διόρθωση

    173 Νάσαι καλά!

  175. Βάγια said

    166, 168. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

  176. Ναι, είχαμε κι εμείς στην Κρήτη έναν οικογενειακό φίλο, σιδηρουργό, που όλοι τον ήξεραν «ο Νίκος ο Χαλκιάς», αν κι άλλο ήταν το επώνυμό του. Ο γιος του ασχολήθηκε με αλουμίνια και θυμάμαι μας εγκατέστησε καινούργια παράθυρα στο πατρικό μου όταν έκαναν μια μικρή ανακαίνησι οι γονείς μου. Είχα όμως και σύστρατο Δερμιτζάκη, πολύ καλό παιδί, που ο πατέρας του ήταν πελάτης του δικού μου· τον πατέρα Δερμιτζάκη, όμως, τον φωνάζανε όλοι «Τελώνη», γιατί δούλευε στα Τελωνεία…

  177. Δεν ξέρω τι μαχαίρια είν’ αυτά, αλλά το σχήμα θυμίζει Γαλλικά μανιταρομάχαιρα, μόνο που τα τελευταία είναι συνήθως μικρά.

  178. Voyageur autour de la chambre said

    Για το γαλλικό και το βρετόνικο, δυο γνωστοί ιστορικοί της σχολής των Ανάλ (Annales)
    https://en.wikipedia.org/wiki/Annales_school

    Λυσιέν Φεβρ (Lucien Febvre)
    https://en.wikipedia.org/wiki/Lucien_Febvre

    Ζακ λε Γκοφ (Jacques Le Goff)
    https://en.wikipedia.org/wiki/Jacques_Le_Goff

  179. Panayiota K said

    Γεια σας κι από μένα που καθυστερημένα σας διαβάζω..κι αφού το θέμα είναι για εκείνους που δουλεύουνε το σίδερο, μου ήρθε στο μυαλό η σιδερένια φτέρνα του Τζακ Λόντον (https://vendora.gr/items/djk231/siderenia-fterna.html), ένα μυθιστόρημα γραμμένο 100 και πλέον χρόνια πριν από σήμερα, τόσο ζωντανό όμως,τόσο προφητικό..

  180. Γιώργος Λυκοτραφίτης said

    Δεμίρης (Θεμιστοκλής) είναι από πέρυσι ο νέος Διοικητής της ΕΥΠ (ειπώθηκε, μήπως;)

  181. sarant said

    179 Kαλά λέτε!

Σχολιάστε