Χρυσαυγίτες με άμφια;

Για τον μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο έχουμε ξαναγράψει στο ιστολόγιο, διότι ο σεβαστός ιεράρχης (είναι και μπλόγκερ) συνηθίζει να τραβάει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας με ακραίες δηλώσεις και κηρύγματα μίσους του. Όσο όμως κι αν φαίνεται περίεργο, νομίζω ότι προχτές κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του, στην ανακοίνωση που δημοσίευσε στο ιστολόγιό του. Στην ανακοίνωση αυτή, με αφορμή (ή με πρόσχημα) τη φήμη που είχε κυκλοφορήσει ότι επρόκειτο να ευλογήσει τα εγκαίνια των γραφείων της τοπικής οργάνωσης Αιγίου του νεοναζιστικού κόμματος, αντί να περιοριστεί σε μιαν απλή και λιτή διάψευση της φήμης, ο άγιος Καλαβρύτων κάνει κάτι που κανείς (απ’ όσο θυμάμαι) ιεράρχης της εκκλησίας μας δεν έχει αποτολμήσει, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και δώθε. Αφενός επιτίθεται εφόλης της ύλης σε ένα πολιτικό κόμμα, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μάλιστα, και αφετέρου μετατρέπεται σε ίματζ μέικερ ενός άλλου πολιτικού κόμματος, της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Δεν θυμάμαι να έχει υποπέσει άλλος ορθόδοξος ιεράρχης σε παρόμοιο ατόπημα τις τελευταίες δεκαετίες -μόνο οι παπικοί επίσκοποι του ιταλικού νότου αναμιγνύονταν τόσο απροκάλυπτα στην πολιτική, απ’ όσο θυμάμαι, κι αυτό παλιότερα.

Βέβαια, ο κ. Αμβρόσιος ξεκινάει το άρθρο του ισχυριζόμενος ότι «ένεκα της θέσεώς του ως επίσκοπος δεν έχει το δικαίωμα να ανήκει σε κάποιο πολιτικό κόμμα» και ότι ως εκ τούτου «είναι ακομμάτιστος και γι’ αυτό δεν ασχολείται με την πολιτική». Ωστόσο, αμέσως μετά αυτοδιαψεύδεται, αφού ασχολείται σε τόσο βάθος και πλάτος με τα πολιτικά πράγματα, που απορεί κανείς τι άλλο θα έλεγε αν «ασχολιόταν». Φτάνει μάλιστα στο σημείο να επικρίνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επειδή δεν κάλεσε στη σύσκεψη τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, δηλαδή μια μάλλον δευτερεύουσα λεπτομέρεια της πολιτικής ζωής. Όχι απλώς ασχολείται με την πολιτική ο άγιος Καλαβρύτων, αλλά και παθιάζεται ανεπίτρεπτα, σε σημείο που ο λόγος του να είναι κατάφορτος με μειλίχιες εκφράσεις χριστιανικής αγάπης όπως: κορυβαντιούν, με κατακρεούργησαν, δεν τους χαμπερίζω, οι Συριζαίοι εφρύαξαν, τσιράκια της αριστεράς, ας κοιτάξουν τη δική τους τύφλα.

Φυσικά, γλώσσα πεζοδρομίου χρησιμοποιεί μόνο όταν απευθύνεται στην αριστερά. Για το νεοναζιστικό κόμμα στάζει μέλι. Η κριτική του είναι βελούδινη (πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τον ενθουσιασμό του νεοφώτιστου ή την μέθη από την εκλογική τους επιτυχία, πράγματα τα οποία τους οδηγούν σε λανθασμένες ενέργειες) και οι ελπίδες που στηρίζει πάνω τους πολλές και καθόλου μύχιες: αν αποφύγετε κάποιες ανωφελείς ακρότητες του νεοφώτιστου, αν τροποποιήσετε το στύλ, που εφαρμόζετε, αν ωριμάσετε δηλ., μπορείτε να καταστήτε μια γλυκειά ελπίδα για τον απελπισμένο πια Πολίτη και μια ήρεμη δύναμη στο σαπισμένο πια πολιτικό σύστημα. Γλυκιά ελπίδα -πάλι καλά που δεν είπε για γλυκό πειρασμό!

Από την άλλη, τον Σύριζα τον αποκηρύσσει, παρόλο που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ψήφισε πολύ μεγαλύτερος αριθμός κατοίκων της επαρχίας του απ’ ό,τι το νεοναζιστικό κόμμα. Δεν έχουν, λέει, το δικαίωμα να ασχολούνται με την εκκλησία, δεν ανήκουν σ’ αυτήν, ας κοιτάξουν την τύφλα τους. Αν όμως έτσι εύκολα ένας ιεράρχης αποκηρύσσει το 25% του ποιμνίου του (περίπου τόσο ήταν το ποσοστό του Σύριζα στους δήμους Καλαβρύτων και Αιγιαλείας) μήπως θα έπρεπε να γίνει επιτέλους ο χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος, ώστε ο ιεράρχης να συναισθανθεί τις συνέπειες της χειρονομίας του; Διότι είναι σόλοικο ο ιεράρχης να πληρώνεται από όλους αλλά να θεωρεί ποίμνιό του τους μισούς πολίτες.

Και καταντάει αστείο να καταγγέλλει ο άγιος Καλαβρύτων την κ. Μ. Ρεπούση ότι «ακριβοπληρώνεται από τον ιδρώτα του Έλληνα φορολογούμενου» τη στιγμή που ο ίδιος από τον ίδιο ιδρώτα βγάζει το ψωμί και το παντεσπάνι του. Και μάλιστα, η κυρία Ρεπούση εκλέχτηκε στη Βουλή από τους ψηφοφόρους, οι οποίοι αύριο αν δεν την θέλουν θα την καταψηφίσουν, ενώ από τον άγιο Καλαβρύτων οι ατυχείς κάτοικοι της περιοχής δεν έχουν καμιά δυνατότητα να απαλλαγούν. Και ενώ ο άγιος Καλαβρύτων βρίζει πατόκορφα τους Συριζαίους, τους αριστερούς, τους ομοφυλόφιλους, τους μουσουλμάνους, τους άθεους, δεν τον έχω δει να αποποιείται ας πούμε το μισό ή το ένα τρίτο του μισθού του, που προέρχεται από τους φόρους των… αφορεσμένων. Προφανώς είναι οπαδός της άποψης ότι τα χρήματα δεν έχουν οσμή.

Πάντως, δεν προκαλεί έκπληξη το κήρυγμα μίσους του ιεράρχη. Ο ίδιος παλιότερα διέδιδε την άθλια συκοφαντία για τους δήθεν παιδεραστικούς γάμους της Χαμάς με οχτάχρονα κοριτσάκια, κι όταν οι αναγνώστες του ιστολογίου του τού επισήμαναν ότι είναι διαβόητος διαδικτυακός μύθος αρνήθηκε να επανορθώσει. Ο ίδιος χαρακτήριζε «έκτρωμα της φύσης» τους ομοφυλόφιλους. Ο ίδιος έγραψε ότι «το ελληνικό αίμα μολύνθηκε» με αφορμή το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια -αναρωτιέμαι τι περισσότερο θα έγραφε π.χ. ο Χίμλερ ή ο Ρόζενμπεργκ. Άλλωστε, ο άγιος Καλαβρύτων ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ιεροκήρυκας στη Χωροφυλακή, και στον χειροτονητήριο λόγο του, τον Αύγουστο του 1976 (είχε εκλεγεί τιτουλάριος μητροπολίτης Ταλαντίου πριν πάει στα Καλάβρυτα) δεν παρέλειψε να θυμηθεί τους φίλους του, τους χουντικούς βασανιστές χωροφύλακες και αστυνομικούς, που εξαιτίας αυτού του ατυχούς συμβάντος ταλαιπωρούνταν, κι έτσι έστειλε «θερμόν εν Κυρίω ασπασμόν προς όλους εκείνους τους αγαπητούς μου αξιωματικούς και οπλίτας της Ελληνικής Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων οι οποίοι την στιγμήν ταύτην, συνεπεία οιουδήποτε ατυχούς συμβάντος εν τη ενασκήσει του υπηρεσιακού των καθήκοντος, εστερήθησαν των αγαθών της υγείας και της ελευθερίας».  (Το θέμα το είχε φέρει στη Βουλή ο βουλευτής της ΕΔΗΚ Γ. Μυλωνάς).

Ρατσισμός, ομοφοβία, συκοφαντίες -δεν είναι περίεργο που ο ιεράρχης αυτός διάλεξε να παινέψει τη Χρυσή Αυγή. Τοιούτος γαρ υμίν και έπρεπεν αρχιερεύς, θα λέγαμε παραφράζοντας ελαφρώς το ευαγγελικό χωρίο. Τέτοιος τούς έπρεπε. Αλλά γιατί να τον πληρώνουμε όλοι μας;

Υστερόγραφο: Σωστά επισήμαναν φίλοι στα πρώτα σχόλια ότι εννιά μητροπολίτες έχουν ταχθεί κατά της Χρυσής Αυγής και έχουν αποδοκιμάσει τις πρακτικές της, πιο έντονα απ’ όλους ίσως ο Σιατίστης Παύλος. Μακάρι και η Ιερά Σύνοδος συνολικά να αποδοκιμάσει τις ουσιαστικά αιρετικές θέσεις του Αμβρόσιου.