Μεζεδάκια επί μακρόν

Τα προηγούμενα μεζεδάκια τα είχαμε πει «προπρωτομαγιάτικα», όμως τούτα εδώ δεν θα τα πω «μεταπρωτομαγιάτικα» διότι υπάρχει πιο σημαδιακό γεγονός να τα συνδέσω, αφού αύριο γίνεται ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία (Γαλλία, Γαλλία χαρά της οικουμένης που έλεγε και ο γαλλόφιλος Λαπαθιώτης).

Αντιγράφω ένα σχόλιο που έκανα χτες στο Φέισμπουκ για τα γαλλικά πολιτικά πράγματα:

Κλείνει σήμερα στη Γαλλία η προεκλογική εκστρατεία ενόψει των εκλογών της Κυριακής και όπως όλα δείχνουν ο Εμανουέλ Μακρόν θα αναδειχτεί μεθαύριο ο 8ος πρόεδρος της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας και μάλιστα με πάνω από 60%.

Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, το 51% των ψηφοφόρων του Μελανσόν θα ψηφίσουν Μακρόν και το 11% Λεπέν, οι άλλοι λευκό/αποχή. Ήταν 47-17, αλλά έπαιξε ρόλο η άγρια εμφάνιση της Λεπέν στο προχτεσινό ντεμπά (ντιμπέιτ που το λέμε εμείς). Βέβαια, αυτά τα λένε οι δημοσκοπήσεις, αλλά είναι και η δική μου αίσθηση.

Δεν υπάρχει αντίφαση εδώ με το αποτέλεσμα του εσωτερικού δημοψηφίσματος που έκανε ο Μελανσόν στους υποστηρικτές του, όπου το 65% τάχθηκε υπέρ του άκυρου-λευκού και το 35% υπέρ της ψήφου στον Μακρόν. Στο εσωτερικό δημοψήφισμα είχαν δικαίωμα ψήφου μόνο οι 450.000 καταγραμμένοι υποστηρικτές (και ψήφισαν από αυτούς οι μισοί), Η δημοσκόπηση εξετάζει το σύνολο των ψηφοφόρων, που έχουν πιο χαλαρή σχέση.

Σε άλλα νέα, οι μέτοχοι του ομίλου Ακόρ (ξενοδοχεία) ενέκριναν σχεδόν ομόφωνα τον διορισμό του Νικολά Σαρκοζί στο ΔΣ του ομίλου. Αν είναι κανείς άριστος, δεν πάει ποτέ χαμένος. Και ο Κούλης κάτι τέτοιο θα βρει.

Οπότε, επί μακρόν τα σημερινά μας μεζεδάκια, και τη Δευτέρα θα σχολιάσουμε τα αποτελέσματα με άλλο ένα γαλλοστραφές άρθρο.

* Την περασμένη Δευτέρα είχαμε τις πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις -και ένα κρούσμα ακλισιάς στο πανό της φωτογραφίας.

Όπως έχουμε ξαναγράψει, μόνο στα ελληνικά υπάρχει η λέξη «Σικάγο», στα αγγλικά και στις άλλες γλώσσες προφέρεται διαφορετικά -οπότε είναι ανεξήγητο γιατί να μένει άκλιτη μια ελληνική λέξη: των εργατών του Σικάγου, λοιπόν.

* Και επειδή πρόσφατα είχαμε και την επέτειο της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα το 1941, κυκλοφόρησε και πάλι ο μύθος για τον (ανύπαρκτο) ήρωα Κωνσταντίνο Κουκκίδη -για τον οποίο έχει γυριστεί και ταινία μικρού μήκους, ενώ βεβαίως έχουν βρεθεί (όλοι στον αιώνα μας) και μάρτυρες που ήξεραν την (ανύπαρκτη) οικογένειά του. Παρήγορο είναι ότι στην πιο πρόσφατη προσπάθεια αναβίωσης του μύθου υπήρξαν αρκετά αντιρρητικά σχόλια, ενώ με χαρά είδα να επικαλούνται κάποιοι το άρθρο του ιστολογίου μας.

* Τις προάλλες καλεσμένος στην εκπομπή της Κατερίνας Ακριβοπούλου στην ΕΡΤ (Αίθουσα Σύνταξης) ήταν ο Άδωνης Γεωργιάδης. Όπως μου λένε φίλοι που υπήρξαν αυτήκοοι μάρτυρες, κάποια στιγμή είπε:

«Σας ερωτώ εσάς, κυρία Ακριβοπούλου, ως οικοδεσπότη της εκπομπής»

Αλλά και η ίδια η Κατερίνα Ακριβοπούλου, απαντώντας στη συνέχεια στον Άδωνι αρχικά χρησιμοποίησε τον τύπο «οικοδεσπότης», μετά το διόρθωσε σε «οικοδεσπότρια», και τελικά κατέληξε στο σωστό «οικοδέσποινα».

* Μια και έγινε λόγος για τη λέξη, να πούμε ότι στο Φέισμπουκ ο καθένας έχει τον «τοίχο» του, οπότε μου αρέσει να χρησιμοποιώ τον όρο «τοιχοδεσπότης» (και, βεβαίως, «τοιχοδέσποινα»).

* Φιλοζωική υπερδιόρθωση: Φιλοζωική οργάνωση καταγγέλλει ότι σφάχτηκε δημόσια ταύρος χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση στο πανηγύρι του Μανταμάδου και δηλώνει: «Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία υποχώρηση απέναντι σε όσους νομίζουν ότι είναι υπεράνω του νόμου και ότι μπορούν να μετατρέπουν τις εκκλησίες και τα ιερά προσκυνήματά μας σε υπαίθρια σφαγεία και άνδρα παρανομίας».

Δεν ξέρω αν τους φιλόζωους τους ενοχλεί ότι υποφέρει το ζώο ή απλώς ότι διαπράττεται παρανομία, πάντως, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, η λέξη είναι «άντρο» και είναι αρχαία. Το άνδρο είναι υπερδιόρθωση, όπως νάπτης.

* Το βρήκα σε φιλικό τοίχο στο Φέισμπουκ και μου άρεσε πολύ.

Δεν πρέπει να είναι πειραγμένη η φωτογραφία, γνήσια φαίνεται -ξεθώριασε το δεξί ποδαράκι του Π και το ΠΕΡΑΣΕΤΕ έγινε ΓΕΡΑΣΕΤΕ, αλλά ειναι πολύ αστείο.

Βέβαια, το τμήμα φωτοϊατροδικαστικής του ιστολογίου θα μας πει αν δούλεψε φότοσοπ ή όχι.

 

* Ο Σεραφείμ ξαναχτυπά. Σε μακροσκελέστατη ανακοίνωσή του, ο Αγ. Πειραιώς καταγγέλλει… τι καταγγέλλει, αλήθεια; Διαβάστε τον τίτλο μόνο της ανακοίνωσης και προσπαθήστε να μαντέψετε:

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΩΣ, ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΩΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Διαβάζοντας το κείμενο θα δείτε ότι ο αγ. Σεραφείμ είχε οριστεί εκπρόσωπος της Εκκλησίας στην τελετή αφής του Αγίου Φωτός (λέμε τώρα) στα Γεροσόλυμα, αλλά το κράτος του Ισραήλ, που διαβάζει τι γράφει κατά καιρούς ο σεπτός ιεράρχης, δήλωσε ότι τον θεωρεί ανεπιθύμητο πρόσωπο για τις πάμπολλες αντισημιτικές δηλώσεις του, και του απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα.

Νομίζω ότι πολύ καλά έκανε η ισραηλινή κυβέρνηση, όπως άλλωστε αποδεικνύεται κι αν προσπαθήσετε να διαβάσετε το υπόλοιπο ιερό συνονθύλευμα. Ωστόσο, εμείς εδώ λεξιλογούμε, οπότε στρέφω και πάλι την προσοχή στον μπερδεμένο σαν κουβάρι τίτλο της ανακοίνωσης του αγ. Σεραφείμ, όπου, πέρα από το μακροβούτι, παρατηρώ ότι δεν δηλώνεται ποιανού η συμμετοχή απαγορεύτηκε.

Μπορούμε να το αναδιατυπώσουμε ώστε να γίνει σαφέστερο; Μπορούμε, αλλά με περισσότερες λέξεις:

Σχετικά με την απαγόρευση που αποφάσισε η ισραηλινή κυβέρνηση στη συμμετοχή μου ως εκπροσώπου (…το λοιπό αμετάβλητο)

Ακούω όμως και άλλες ιδέες.

* Τη φωτογραφία, που μάλλον τραβήχτηκε στη Θεσσαλονίκη, την ανάρτησε, πάλι στο Φέισμπουκ, φίλος του ιστολογίου και έχει διπλό ενδιαφέρον.

Δεν ξέρω αν η αντικατάσταση των πατροπαράδοτων «Έλξατε» και «Ωθήσατε» έγινε επειδή κάποιοι θαμώνες δυσκολεύονται, πάντως το αγγλικό Pros ta exo θα δυσκολευτούν πολύ περισσότεροι (μη ελληνόφωνοι) να το καταλάβουν.

* Διαβάζω ότι ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, σχολιάζοντας άρθρο του skai.gr υποστηρίζει ότι στο άρθρο «προτείνεται στο ΕΣΡ να παραπέμψει στις ρωμαϊκές καλένδες την εκπλήρωση της συνταγματικής υποχρέωσης αδειοδότησης των καναλιών».

Στην αρχή λέγαμε όλοι, μαζί και τα λεξικά, «παραπέμπω στις καλένδες», ως ειρωνική έκφραση για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Ενέσκηψαν οι λαθολόγοι και μας είπαν ότι αυτό είναι λάθος και ότι πρέπει να λέμε οπωσδήποτε «στις ελληνικές καλένδες». Ε, από εκεί δεν είναι μεγάλο το βήμα να πάμε στις ρωμαϊκές καλένδες του κ. Γενικού, που βέβαια υπήρχαν στο ρωμαϊκό ημερολόγιο! (Υπάρχουν όμως σήμερα ρωμαϊκές καλένδες; )

(Για το αν είναι λάθος η έκφραση «παραπέμπω στις καλένδες» (χωρίς το «ελληνικές») έχω γράψει παλιότερα, πληρέστερα εδώ. Δεν τη θεωρώ λανθασμένη, κάθε άλλο).

* Αυτό δεν θα το πίστευα αν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου, διότι η μετάφραση του Google όταν γίνεται από/προς τα αγγλικά δεν κάνει πολλά χοντρά λάθη.

Πηγαίνετε όμως στο google translate και ζητήστε να σας μεταφράσει την αγγλ. λέξη bored στα ελληνικά. Θα πάρετε το εξής (μέχρι να το διορθώσουν):

Αφού γελάσουμε, κι αφού θυμηθούμε το γυμνασιακό αστείο που λέει ότι το αντίθετο του «βαριόμουνα» είναι «ελαφρόπουτσες», ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε το λάθος. Αν δεν είναι τρολιά από κάποιον πλακατζή, φαίνεται ότι είτε το μηχάνημα είτε κάποιος που δεν είχε μητρική την ελληνική, προσπάθησε να παράξει (σικ, ρε) τη μετοχή του «βαριέμαι».

Αλλά ποια είναι η μετοχή του «βαριέμαι»; Όχι πάντως ο «βαρεμένος», εκτός από διαλέκτους. Δεν έχει. Άλλωστε, το I am bored το αποδίδουμε, βεβαίως, «βαριέμαι» -και το ίδιο λέει και το Google translate.

* Από άρθρο εφημερίδας:

…η υπουργός Λυδία Κονιόρδου επαναφέρει το θέμα κήρυξης ως διατηρητέων ενός αριθμού επιπλέον των προβλεπομένων στη σύμβαση κτιρίων με τον επενδυτή που ψηφίστηκε από τη Βουλή.

Είναι που οι μετοχές κάνουν σφιχτή και σαφή την πρόταση.

Πώς θα το σουλουπώναμε; Μόνο με αναδιατάξεις, καταλήγουμε στο:

…η υπουργός Λυδία Κονιόρδου επαναφέρει το θέμα της κήρυξης ως διατηρητέων ενός αριθμού κτιρίων επιπλέον των προβλεπομένων στη σύμβαση με τον επενδυτή, που ψηφίστηκε από τη Βουλή.

* Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες εφτά χρόνια από την τραγωδία της Μαρφίν. Ο Γιάννης Βρούτσης φαίνεται ότι έχει βρει τους ενόχους -είναι, λέει, κάποιοι εργαζόμενοι, τουλάχιστον αυτό έγραψε σε τουήτ του (βλ. εικόνα)

Μπορείς να πεις «το έγκλημα της Μαρφίν», μπορείς να πεις «ο φόνος των εργαζομένων», αλλά η διατύπωση «το έγκλημα των εργαζομένων» δείχνει αυτουργούς, κύριε Βρούτση μας.

* Δεν ξέρω αν τελικά θα διεξαχθεί σήμερα στον Βόλο ο τελικός του Κυπέλλου. Πάντως, οι σύνδεσμοι φιλάθλων άρχισαν ήδη δουλειά, και όπως διαβάζω οι οπαδοί του ΠΑΟΚ εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία απάντησαν οι οπαδοί της ΑΕΚ δηλώνοντας ότι:

Μια αναδρομή στην ιστορία του αντιπάλου, δείχνει ξεκάθαρα πως η ΑΕΚ δεν νοείται να χάσει κανέναν τίτλο από μια ομάδα που το έμβλημά της (ένα πέταλο με ένα τετράφυλλο τριφύλλι!!!) εμπνεύστηκε από ένα πακέτο τσιγάρα!

Μια ομάδα που το έμβλημά της εμπνεύστηκε από ένα πακέτο τσιγάρα. Όμως, το «εμπνέομαι» δεν έχει παθητική διάθεση. Πρέπει να το κάνουμε ενεργητικό: Μια ομάδα που εμπνεύστηκε το έμβλημά της από ένα πακέτο τσιγάρα.

Μπορεί βέβαια το λάθος να οφείλεται στην παράλειψη του κλιτικού «το». Όμως, όταν το αντικείμενο προτάσσεται το κλιτικό είναι υποχρεωτικό: το έμβλημά της ΤΟ εμπνεύστηκε από ένα πακέτο τσιγάρα, το όνομα του βιβλίου ΤΟ εμπνεύστηκα από τη γνωστή φράση του τάδε κτλ.

* Πάντως με ενόχλησε η υπεροψία των Αεκτζήδων. Θα είμαι με τον ΠΑΟΚ στον τελικό. Επισημαίνω δε, όπως διάβασα σε φιλικό τοίχο στο Φέισμπουκ, ότι «πρώτη φορά διοργανώνεται τελικός από ποδοσφαιρική ομοσπονδία με διορισμένο προσωρινό πρόεδρο σε πόλη με διορισμένο προσωρινό δήμαρχο»

* Μακάβριο το προτελευταίο μεζεδάκι μας από τον χρήσιμο ιστότοπο dikaiologitika.gr. Σε άρθρο για τις ημερομηνίες που τελειώνει το σχολικό έτος και αρχίζουν οι εξετάσεις (μέχρι πριν από δυο χρόνια ενδιαφερόμουν έντονα για την πληροφορία αυτή, που τώρα την προσπερνάω με παγερήν αδιαφορία), διαβάζω:

Για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο θα πραγματοποιηθούν οι επαναληπτικές εξετάσεις, για όσους, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας ή θανάτου απουσίασαν τον Ιούνιο.Προφανώς εννοεί «λόγω θανάτου στενού συγγενούς», αλλά έτσι που το λέει είναι κάπως μακάβριο.

* Και κλείνω με ένα μεζεδάκι που το συζητήσαμε τις προάλλες στα σχόλια αλλά πρέπει να το επαναλάβω και εδώ διότι εμπίπτει στην αρμοδιότητα του ληξιάρχου της Νομανσλάνδης. Σε ρεπορτάζ για τον Φίλιππο της Αγγλίας, ο οποίος παύει να ασκεί τα βασιλικά του καθήκοντα, γράφτηκε ότι το προσωπικό της βασιλικής αυλής «εκλήθη να παραστεί σε έκτακτη σύσκεψη στο παλάτι του Μπάκιγχαμ,για να τους μιλήσει ο λόρδος Τσάμπερλεϊν, ανώτατος υπάλληλος της βασιλικής οικογένειας και δεξί χέρι της βασίλισσας, αλλά και ο εξ απορρήτων σερ Κρίστοφερ Γκέιντ, κάτι που συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια»

Ποιος να είναι άραγε ο λόρδος Τσάμπερλεϊν; Δεν έχει μικρό όνομα; Μήπως είναι απόγονος του Νέβιλ Τσάμπερλεϊν (Τσάμπερλαιν τον γράφανε τότε) που ήταν πρωθυπουργός της Βρετανίας όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκ. Πόλεμος;

Όχι, το Τσάμπερλεϊν δεν είναι επίθετο! Πρόκειται για τον Lord Chamberlain, παναπεί τον Λόρδο Αυλάρχη -και σκέτο αυλάρχη να τον πείτε δεν πειράζει. Αντίστοιχος στη δεκαετία του 60 ήταν σε μας ο Αρναούτης, τώρα γλιτώσαμε. Η λέξη Chamberlain έχει ελληνική αρχή, από την καμάρα.

Παρακαλείται ο ληξίαρχος Νομανσλάνδης να εγγράψει τον Λόρδο στα κατάστιχά του.