Οι 160 πρώην και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση

Δυο ξεχωριστά αλλά συναφή γεγονότα δίνουν την αφορμή για το σημερινό μας άρθρο και αντικατοπτρίζονται και στον τίτλο.

Το πρώτο ήταν το κείμενο προβληματισμού που συνυπέγραψαν και δημοσιοποίησαν 160 «εξέχουσες προσωπικότητες» στο οποίο εκφράζουν επιφυλάξεις σχετικά με τις επικείμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής Ισότητας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.

Το δεύτερο είναι η συγκέντρωση που έχει αναγγελθεί από χριστιανικά σωματεία και το κίνημα «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά», σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία και η κυκλοφορία «δηλώσεων απαλλαγής» των μαθητών από τις σχετικές θεματικές ομάδες.

Να ξεκινήσουμε από το πρώτο.

Στο κείμενο προβληματισμού, που αρχικά δημοσιεύτηκε στην εφημ Εστία, και που μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ, οι 160 συνυπογράφοντες ξεκινούν εκφράζοντας ανησυχία για το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, που το συνδέουν με κάποιο τρόπο με έναν «αμφιλεγόμενο και καταχρηστικό δικαιωματισμό» στο όνομα του οποίου προωθούνται πρωτοβουλίες για την ισότητα των ομόφυλων ζευγαριών. Κατηγορούν την ΕΕ ότι προσπαθεί να επιβάλει στην ελληνική κοινωνία απαράδεκτες ρυθμίσεις που εκφράζουν μόνο μικρές μειοψηφίες και ανησυχούν ιδιαίτερα για την πρόθεση να μεταφερθεί το πνεύμα αυτό στην εκπαίδευση μέσω της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Ακολουθεί κινδυνολογία για την έκπτωση της παιδείας και της ελληνικής γλώσσας και ζητείται να δοθεί προτεραιότητα στο δημογραφικό πρόβλημα αποκρούοντας όμως την άποψη ότι το δημογραφικό μπορεί να αντιμετωπιστεί με «τη νομιμοποίηση και τη μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας παρανόμων αλλοεθνών και αλλοθρήσκων μεταναστών».

Πρόκειται για ένα βαθύτατα συντηρητικό κείμενο, που δεν προτείνει ουσιαστικά τίποτε, αλλά χαρακτηρίζεται από ομοφοβία αφού συνδέει τους ΛΟΑΤΚΙ με την υπογεννητικότητα, με την έκπτωση των αξιών, την εγκληματικότητα και όλα τα δεινά της χώρας.

Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε ποιες είναι οι 160 εξέχουσες προσωπικότητες που υπογράφουν.

Καταρχάς, μάλλον είναι 156, αφού τέσσερις από τους 160 δήλωσαν ότι ουδέποτε κλήθηκαν να υπογράψουν το κείμενο αυτό. Πρώτος που διέψευσε ήταν ο συγγραφέας (και ακαδημαϊκός) Θανάσης Βαλτινός, ο οποίος πάντως κράτησε μια επιφύλαξη μιλώντας για ανώριμη κοινωνία: «Δεν έχω υπογράψει κανένα τέτοιο κείμενο απ’ όσο ξέρω, τουλάχιστον, ο ίδιος. Ο τρόπος που παρουσιάστηκε η υπογραφή μου με εκπλήσσει και με αιφνιδιάζει. Πίστευα ότι είμαι εκτός αυτής της υπόθεσης και δεν έχω λόγο να είμαι μέσα σε αυτή την ιστορία. Η υπογραφή μου δεν έχει θέση σε ένα κείμενο που θέλει να στήσει κάποιους στον τοίχο. Αναγνωρίζω τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και τη διεκδίκηση της ισότητας των ομοφυλόφιλων. Η κοινωνία όμως είναι ακόμα «άγουρη», ανώριμη να δεχτεί πράγματα αντίθετα σε μια παράδοση ζωής εκατονταετιών αυτού του τόπου».

(Προσθήκη: Τελικά πέντε από τους 160 δήλωσαν οτι δεν υπέγραψαν και διαχώρισαν τη θέση τους: Θανάσης Βαλτινός, Σπήλιος Παπαθανασόπουλος, Δημήτριος Ηλιόπουλος, Παντελής Σαββίδης, Αντώνης Γραμματικός).

Από την «επίσκεψη» στα 160 ονόματα που φέρονται να υπογράφουν την επιστολή βλέπουμε ότι συμμετέχουν πολλοί αστέρες του συντηρητικού χώρου, με ορισμένες δυσάρεστες εκπλήξεις (σαν του Βαλτινού) από άτομα που δεν περιμέναμε να τα δούμε με τέτοια συντροφιά. Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι πάρα πολλοί από τους υπογράφοντες αναφέρουν, ως ιδιότητά τους, ότι είναι «πρώην» ή απόστρατοι ή κάτι ανάλογο.

Κάποιος φίλος κάθισε και έκανε λογαριασμούς, που τους μεταφέρω χωρίς να τους έχω ελέγξει:

Ανάμεσα στους 160 μετράμε 35 πρώην, 34 εν αποστρατεία, 37 ομότιμους, 4 πρέσβεις επί τιμή. Το «μανιφέστο των πρώην» θα μπορούσαμε να πούμε (ή και των «πρώην 160», αφού τελικά ορισμένοι διαχώρισαν τη θέση τους), παρόλο που δεν είναι σωστό να επικρίνουμε κάποιους για την ηλικία τους -ούτε είναι και συνετό, θα έλεγε κανείς, να το κάνει κάποιος που πλησίστιος οδεύει προς τη συνταξιοδότηση.

Διότι βέβαια, το κακό με το κείμενο αυτό δεν είναι ότι το υπογράφουν κάποιοι «πρώην» ή κάποιοι ηλικιωμενοι, είναι οι συντηρητικότατες απόψεις που εκφράζονται σε αυτό, όπως επίσης και η θέληση των υπογραφόντων να ορίσουν τη ζωή άλλων συνανθρώπων μας. Διότι βέβαια, αν κάποιος είναι εναντίον του γάμου των ομοφύλων, δεν έχει παρά να μην συνάψει γάμο με άτομο του ιδίου φύλου -αλλά όχι να θέλει να αποκλειστεί αυτό το δικαίωμα από άλλους.

Ωστόσο, μια άλλη παράμετρος της ανθρωπολογίας των 160 υπογραφών αξίζει να αναφερθεί. Αν διατρέξετε τον κατάλογο των ονομάτων, θα βρείτε 151 άντρες και μόνο 9 γυναίκες -τέτοια αβυσσαλέα έλλειψη ισορροπίας μόνο στη νέα κυβέρνηση του Αφγανιστάν βρίσκει κανείς.

Το δεύτερο γεγονός, η πρωτοβουλία των «γονέων» ενάντια στην εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στην εκπαίδευση συνδέεται με το «μανιφέστο των πρώην» και εκφράζει παρεμφερείς ανησυχίες, όμως με έμφαση στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Θεωρούν οι ανησυχούντες γονείς ότι η εισαγωγή της σχετικής θεματικής ενότητας θα «μολύνει ηθικά και πνευματικά» τα παιδιά.

Στη δήλωση απαλλαγής, που κυκλοφορεί στο Διαδικτυο, οι γονείς καλούνται να δηλώσουν ότι δεν συμφωνούν το τέκνο τους «να παρακολουθήσει και να συμμετέχει καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην διδασκαλία της επιμέρους θεματικής ενότητας των «Εργαστηρίων Δεξιοτήτων» με τίτλο «Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση» διότι το περιεχόμενό της είναι αντίθετο με τις κοινωνικές μου αντιλήψεις, τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, βάσει των οποίων διαπαιδαγωγώ το ως άνω τέκνο και επιπλέον προσβάλλει ευθέως το άρθρο 16 του Συντάγματος. Ενδεικτικά δεν συνάδουν με τις πεποιθήσεις μου οι θεωρίες που βρίσκονται στο υλικό του ΙΕΠ περί ύπαρξης περισσοτέρων των δύο φύλων, των εμφύλων ταυτοτήτων, περί των αμβλώσεων και της μη απόλυτης προστασίας του αγέννητου παιδιού από την σύλληψή του, των σεξουαλικών σχέσεων των νέων εκτός γάμου και της εγκράτειας των νέων από τέτοιες σχέσεις, της πρώϊμης για την ηλικία τους μύησης των παιδιών στην σεξουαλική δραστηριότητα και άλλα κεφαλαιώδη για εμένα ζητήματα που σε κατάλληλο χρόνο επιφυλάσσομαι να αναφέρω και να επικαλεσθώ. Επιπροσθέτως ως προς το ζήτημα της σεξουαλικής αγωγής θεωρώ μόνο τον εαυτό μου –ως γονέα ή κηδεμόνα– αρμόδιο και κατάλληλο να την παρέχω στο τέκνο μου, εξατομικευμένα και ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ωριμότητά του«.

Εδώ ξεδιπλώνεται το θεματολόγιο της αλτ-ράιτ, με αναφορές όχι μόνο στις έμφυλες ταυτότητες και στις εκτρώσεις αλλά ακόμα και στις «σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου» -παρά λίγο θα βλέπαμε και αναφορά στην παρθενία. Το πόσο εκτός χρόνου και εκτός τόπου είναι αυτή η ρητορική φαίνεται από το γεγονός ότι οι ανησυχουντες γονείς θεωρούν ότι εκείνοι είναι οι μόνοι αρμόδιοι να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σεξ, σε καιρούς διαδικτύου, που το κάθε δεκάχρονο παιδί (και πολλά λέω) ξέρει πώς με τρία κλικ να βρει πορνογραφικό υλικό, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο αναγκαία την επιστημονική σχολική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση -αλλά και την ανοιχτή συζήτηση των παιδιών με τους γονείς.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι δυο κινήσεις αντιτίθενται σε πρωτοβουλίες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά εκφράζουν, σε μεγάλο βαθμό, την εκλογική βάση του κυβερνώντος κόμματος. Οι 160 πρώην που υπογράφουν δεν είναι χρυσαυγίτες ή βελοπουλικοί. Αν αντίστοιχες πρωτοβουλίες έπαιρνε μια κεντροαριστερή ή αριστερή κυβέρνηση, στα κείμενα των υπογραφών θα βλέπαμε και βουλευτές της ΝΔ, όπως είχαμε δει την εποχή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τώρα, κορυφαία έντυπα και ιστότοποι που πρόσκεινται στην κυβέρνηση επέκριναν την πρωτοβουλία, άλλοι με το γάντι και άλλοι, λιγότεροι, μιλώντας για «σκοταδιστικό» κείμενο.

Η εξ αριστερών αντιπολίτευση βέβαια καλώς αντιπαρατίθεται στους 160 πρώην και στους ανησυχούντες γονείς, χωρίς να φοβάται ότι αυτό συνιστά συμπόρευση με την κυβέρνηση -υπάρχουν χίλια ράμματα για τη γούνα του πρωθυπουργού, αλλά η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και η Εθνική Στρατηγική Ισότητας είναι μέτρα θετικά, στα οποία η μόνη κριτική που μπορεί να ασκηθεί είναι πως δεν προχωρούν όσο θα έπρεπε (και αυτή η κριτική είναι βάσιμη για την Εθνική Στρατηγική Ισότητας) και ότι πρέπει να εφαρμοστούν με συνέπεια (κυριως οσον αφορά την πρακτική υλοποίηση στα σχολεία).

Και όσοι από εμάς πλησιάζουμε το κατώφλι της αποχώρησης από την ενεργό δράση, μπορούμε να βρούμε έναν πολύτιμο μπουσουλα στο κείμενο των 160 πρώην: Μας δείχνει πώς δεν πρέπει να γίνουμε!

Advertisement