Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Βιβλία για το καλοκαίρι, παρ’ όλ’ αυτά

Posted by sarant στο 9 Ιουλίου, 2013


Κανονικά κάθε δεύτερη Τρίτη βάζω τη συνέχεια από το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα του πατέρα μου -σήμερα όμως θα κάνουμε μια εξαίρεση και η συνέχεια θα μπει αύριο.

Μπήκε ο Ιούλης, πέρασε κι η πρώτη βδομάδα του, παναπεί έχει μπει για τα καλά το καλοκαίρι και ένα από τα καθιερωμένα θέματα των περιοδικών και των εφημερίδων τέτοιες μέρες, παλιότερα εννοώ, ήταν να προτείνουν “βιβλία για τις διακοπές”. Είχαν και κάποιες υποτιθέμενες προδιαγραφές τα “καλοκαιρινά” αυτά βιβλία, που υποτίθεται ότι θα τα διάβαζε κανείς στην ακρογιαλιά, ανάμεσα στις βουτιές: όχι πολύ βαριά θέματα, ας πούμε, αλλά να έχουν και πολλές σελίδες για να φτουρήσουν, αφού το καλοκαίρι διαβάζουμε περισσότερο κι άντε να βρεις βιβλιοπωλείο στην άγονη γραμμή.

Το ιστολόγιο αγαπάει τα βιβλία και του αρέσει να συζητάει για βιβλία, κι έχουμε ανεβάσει ήδη τρία άρθρα με προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι, αρχίζοντας από το 2010, που σας είχα ζητήσει να προτείνετε βιβλία που να έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους, χωρίς να ανήκουν απαραίτητα π.χ. σε τριλογία, ενώ πρόπερσι χαλάρωσα τους περιορισμούς και ζήτησα να προτείνετε οποιοδήποτε βιβλίο. Στο αντίστοιχο περσινό μας άρθρο, που μάλιστα δημοσιεύτηκε κι αυτό στις 9 Ιουλίου, είχα ζητήσει προτάσεις για καινούργια βιβλία, νέες εκδόσεις δηλαδή, επειδή είχα κάνει τη διαπίστωση, που μάλλον ισχύει και φέτος, ότι το βασικό πρόβλημα της βιβλιαγοράς είναι ότι η υπερπροσφορά καλών και φτηνών παλιότερων βιβλίων, σε προσφορές των εκδοτικών οίκων, αν και καταρχήν είναι κάτι πολύ καλό για το αδυνατισμένο βαλάντιο του βιβλιόφιλου, ωστόσο στραγγαλίζει την αγορά του καινούργιου βιβλίου.

Για φέτος, λέω να μη βάλω τον περυσινό περιορισμό -να προτείνετε δηλαδή μόνο καινούργια βιβλία- διότι η εντύπωσή μου είναι πως οι καινούργιοι τίτλοι, εξαιτίας της κρίσης, έχουν μειωθεί αρκετά. Ούτε έχει νόημα να προσανατολιστούμε αποκλειστικά σε «καλοκαιρινά» βιβλία ή σε αστυνομικά ή σε λογοτεχνικά, ή σε κάποιαν άλλη επιμέρους κατηγορία. Εντάξει, ας βάλω έναν περιορισμό: να είναι βιβλία σε ελληνική γλώσσα -πρωτότυπα ή μεταφρασμένα.

Εγώ συνήθως αγοράζω κάμποσα βιβλία για το καλοκαίρι, αλλά φέτος δεν ξέρω αν θα κρατήσω τη συνήθεια αυτή -καταρχάς δεν θα έχω πάρα πολύ χρόνο, αφού θέλω κάτι να γράψω, κι έπειτα έχω ήδη μια μεγάλη στοίβα με αδιάβαστα κι αν δεν κοντύνει φοβάμαι να προσθέσω κι άλλα, δημιουργούνται προβλήματα ευστάθειας. Μπορεί βέβαια να με δελεάσει κάποια από τις προτάσεις που θα κάνετε παρακάτω και να μην αντισταθώ στον πειρασμό.

Όσο για δικές μου προτάσεις, θα περιοριστώ να υπενθυμίσω μερικά από τα βιβλία που παρουσιάστηκαν από το ιστολόγιο τη χρονιά που μας πέρασε. Τα Άπαντα τα ευρεθέντα του Ρώμου Φιλύρα, το Η γκαρσόν και ο δολοφόνος, το Του Θεού το μάτι του Μακριδάκη, το Κυνηγοί, βοσκοί και χάμπουργκερ του Μπούλιετ, τον Άγνωστο Βάρναλη του Ηρ. Κακαβάνη -και, διαφημίζοντας ασύστολα, να προσθέσω τον Βενετσιάνικο καθρέφτη του πατέρα μου και τις δικές μου τις Οπωροφόρες λέξεις. Κι ένα που δεν έχω προλάβει να το παρουσιάσω, το δοκίμιο Δούλος στην Ελλάδα και στη Ρώμη, που από το λίγο που πρόλαβα να διαβάσω φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.

Ηλεβιβλία (αυτά που λέγονται e-books ελληνιστί) δεν προτείνω, όχι από τεχνοφοβία αλλά επειδή δεν ξέρω αν υπάρχουν ελληνικά ηλεβιβλία που να μην έχουν αντίστοιχο σε χάρτινη μορφή, ούτε ξέρω αν είναι πολλοί όσοι έχουν συσκευές ανάγνωσης και συνηθίζουν να διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία -ή, τέλος πάντων, να διαβάζουν για ψυχαγωγία- σε ηλεκτρονική μορφή. Ούτε ξέρω αν οι συσκευές ανάγνωσης προσφέρονται για την παραλία -θα έλεγα ότι η άμμος και το νερό δεν κάνουν καλό χωριό με τους ηλαναγνώστες, αν όμως πέφτω έξω πείτε το μου, και γενικά αν διαβάζετε ηλεβιβλία και έχετε προτάσεις, ευχαρίστως να τις ακούσω.

Όμως είπα πολλά, περιμένω τις δικές σας προτάσεις για βιβλία για το καλοκαίρι!

 

94 Σχόλια to “Βιβλία για το καλοκαίρι, παρ’ όλ’ αυτά”

  1. Υπάρχουν ebook που δεν έχουν αντίστοιχα σε έντυπη μορφή – πρόκειται κυρίως για αυτοεκδόσεις.

    Ηλεκτρονικές συσκευές και άμμος και νερό είναι ένα θέμα . Όμως οι συσκευές είναι αρκετά ανθεκτικές και, το κυριότερο, παίρνεις όσα βιβλία θες μαζί σου χωρίς πρόβλημα στο κουβάλημα – ή μπορείς να τα αγοράσεις και από την παραλία.

    Ότι όσοι διαβάζουμε ebooks στην Ελλάδα δεν είμαστε πολλοί ισχύει βέβαια

  2. Gpoint said

    Εραιτικός πάντοτε (εξ ου και η γραφή) και ex-αιρετικός (στις ιδέες) προαιρετικώς θα πρότεινα το κάτωθι.

    Αντί να διαβάσετε ένα καινούργιο βιβλίο δοκιμάστε (όσοι δεν τόχετε κάνει) να γράψετε ένα δικό σας καμια 50 σελίδες τουλάχιστον. Μετά, όταν θα έχετε περίπου κατανοήσει πως γράφεται ένα βιβλίο, ξαναδιαβάστε τα παλιά σας βιβλία. φα σας εκπλήξει η καινούργια ματιά με την οποία θα τα δείτε.

    Το γεγονός πως ο Νικοκύρης διαβάζει βιβλία την περιόδο που γράφει, είναι για μένα ξένη ήπειρος. Μετά ομως θυμήθηκα πως ο Ναπολέων υπαγόρευε ταυτόχρονα σε τρεις, τέσσερις γραμματείς ή πως εγώ έχω φέρει τρία λιθρίνια σε μια χεριά και ηρέμησα

  3. MK said

    Εγώ πάντως λέω να διαβάσω κάτι οπωροφόρο 🙂

  4. sarant said

    Ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια!

    1: Ναι, το πλεονέκτημα ότι δεν κουβαλάς είναι υπαρκτό.

    2: Μα είπα ότι δεν θα διαβάσω και πολύ 🙂

    3: 🙂

  5. Λ.Β. said

    Ελληνική Λογοτεχνία: Ιστορίες του Χαλ-Γιώργος Μήτας (Κίχλη)
    Ξένη Λογοτεχνία: 2666-Ρομπέρτο Μπολάνο (μτφ. Κρίτων Ηλιόπουλος) (ΑΓΡΑ)

  6. Anasto said

    Καλημέρα

    Σίγουρα δεν είναι κλασικό βιβλίο παραλίας αλλά μου άρεσε πάρα πολύ και θέλω να το προτείνω το «23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό». Όπως έλεγα σε έναν φίλο που διαπίστωσα πως το διάβαζε, μου φαίνεται πως είναι το μοντέρνο «βάλε με μέσα» του καπιταλισμού. Κι αν και είναι τεχνικής φύσης, φεύγει νεράκι. Ειδικά στις μέρες μας που πολύς κόσμος έχει ασχοληθεί λιγάκι περισσότερο με οικονομία και πολιτική οι περισσότερες έννοιες θα φανούν από γνωστές ως οικείες, ενώ θα στοιχειοθετηθούν με μια αποστασιοποίηση και αντικειμενικότητα, απόψεις και εντυπώσεις για των οποίων την εγκυρότητα πολλοί μπορεί να μην ήμαστε σίγουροι ως τώρα.

  7. exwtico said

    «Οι αισιόδοξοι», του Βαγγέλη Μπέκα (εκδ. Γαβριηλίδης, 2013)
    http://www.biblionet.gr/book/188510/Μπέκας,_Βαγγέλης/Οι_αισιόδοξοι

  8. ΓΙΩΤΗΣ said

    Προτείνω το βιβλίο «Ο τυφλός ωρολογοποιός» του Richard Dawkins. Βιβλίο βιολογίας με άποψη, διαβάζεται εύκολα δε χρειάζεται ειδικές γνώσεις και δίνει ένα σωρό πληροφορίες για τον κόσμο μας.

  9. *Σ.τ.Μ said

    Καλημέρα!

    Μια και δεν υπάρχει περιορισμός στις προτάσεις βιβλίων σκέφτηκα πως θα’ ταν καλή ιδέα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που εδώ και 3-4 χρόνια κάνουμε με μια φίλη: Συγκεντρώνουμε τους τίτλους των βιβλίων που διαβάσαμε σε μια χρονιά και χρησιμοποιώντας τους, γράφουμε ένα δικό μας διήγημα (καλύτερα επιστολή θα το’ λεγα, κάθε φορά με άλλον παραλήπτη). Έτσι προτείνει η μια στην άλλη βιβλία! Αποφάσισα να μοιραστώ αυτό που έγραψα φέτος: βιβλία κλασικά, λίγο παλιότερα, μεταφρασμένα…ακριβώς χωρίς κανένα περιορισμό!

    Υ.Γ.1: Κύριε Σαραντάκο, ευχαριστούμε για την έμπνευση!
    Υ.Γ.2: Θα αναγνωρίσετε 22 τίτλους βιβλίων

    ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΑΡΟ ΠΟΙΗΤΗ

    Αγαπητέ Θεέ,

    όπως καταλαβαίνεις δεν πρόκειται να αναφερθώ σε ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας ούτε να σε πληροφορήσω ότι ο Χριστός ξανασταυρώνεται. Αυτό είναι κάτι που ξέρεις. Αποφάσισα να σου στείλω αυτήν την επιστολή γιατί ως ποιητής που είσαι, ξέρω πως θα με καταλάβεις. Έχω να σου πω μια ιστορία που μάλιστα μπορώ να σου την αφηγηθώ όσες φορές αντέξεις. Κι εσύ βγάλε τα συμπεράσματά σου μέσα από τις λέξεις μου. Γιατί δυο πράγματα μας κάνουν να νιώθουμε και να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Η πληγή και η λέξη. Και αυτό είναι κάτι που επίσης ξέρεις.

    Το πρόβλημά μου, λοιπόν, είναι ότι ακούω θορύβους στο σπίτι μου το βράδυ. Στην αρχή μου πέρασε απ’ το μυαλό ότι είσαι εσύ, μα γρήγορα εγκατέλειψα αυτή την σκέψη. Δεν μ’ ανησυχεί που ακούω θορύβους, μα μόνο ότι τους ακούω βράδυ. Ακούγονται σαν μακρινοί κι υπόκωφοι συριγμοί, σαν βοή αέρα, που φυσώντας στων σπονδύλων μου το φλάουτο με κάνει κι ανατριχιάζω. Γι’ αυτό είναι που αργεί να με πάρει ο ύπνος. Σκέφτομαι τι μπορεί να τους προκαλεί κι από πού ακριβώς προέρχονται και πλάθω ιστορίες. Θα’ ναι κανά ποντίκι που σουλατσάρει πάνω απ’ το κεφάλι μου, σκέφτομαι. Ή ολόκληρη οικογένεια ποντικών που με κάνει κι υποφέρω με τις μεταμεσονύκτιες βόλτες της. Μήπως είναι νυχτερίδες, σκέφτομαι, και η σκέψη αυτή με τρομάζει ακόμα περισσότερο. Μπορεί να’ ναι απλώς τρίξιμο της στέγης, σαν να μιλάει με παράπονο το κτήριο ολόκληρο που όλοι πέφτουν για ύπνο. Μετά τις φωνές που κλείνουν μέσα τους τα κτήρια κατά τη διάρκεια της μέρας, κάπως κι αυτά προσπαθούν να κρατήσουν μια ισορροπία μες στη νύχτα και μιλούν ν’ αποφύγουν τη σιωπή. Μήπως είναι τα όνειρα των ανθρώπων που κοιμούνται με τα οποία συνομιλούν οι στέγες, σκέφτομαι, και έτσι βρίσκουν έναν ακόμα τρόπο να συμμετέχουν στις ζωές τους. Το μόνο που δεν φανταζόμουν για το καινούργιο μου σπίτι είναι ότι θα μου μιλάει και τώρα με δυσκολεύει που είναι ψηλοτάβανο και δεν μπορώ ν’ ακούσω καλά τι μου λέει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Που δεν μπορώ να ακούσω καλά, όχι που κάτι ακούω.

    Αυτό που πάντα ήθελα ήταν ένα ψηλοτάβανο σπίτι σαν το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα, που κάποτε είδα και με μάγεψε. Ένα ψηλοτάβανο σπίτι, με μεγάλα μπλε παράθυρα και πολύχρωμα λουλούδια στο μπαλκόνι και στα περβάζια. Μπλε παράθυρα, να νομίζεις ότι απ’ έξω κρύβεται η θάλασσα και πολύχρωμα λουλούδια, να μεγαλώνεις μέσα στα χρώματα και τις μυρωδιές. Κι έναν μικρό καναπέ ήθελα, εκεί ανάμεσα στα λουλούδια, στο μπαλκόνι, να καλώ τους φίλους μου πρωί πρωί, να μιλάμε τυλιγμένοι σε μια κουβέρτα, κρατώντας την καλά κάτω απ’ τα πόδια μας μην μας την πάρει ο καλοκαιρινός αέρας.
    Και γύρω από το σπίτι πολύ θα’ θελα να μην υπήρχαν μαγαζιά, μονάχα ένα πάρκο και μια μικρή και συνοικιακή βιοτεχνία υαλικών, έτσι που στις ακτίνες του ήλιου να στραφταλίζουν τα τζάμια και τα γυαλιά κι εγώ να κλείνω τα μάτια μπρος στα πολλά καθρεφτίσματα και να ξέρω ότι ακόμα και με κλειστά μάτια θα βλέπω. Κι όταν θα έχει και φεγγάρι, τότε είναι που η παρέα στο μπαλκόνι θα συγκεντρώνεται και διαβάζοντας τη Λολίτα στη Τεχεράνη θα φέρνει την μια άκρη του κόσμου κοντά στην άλλη κι όλον τον κόσμο στο μπαλκόνι μου, ταξιδεύοντας παρέα με τη σονάτα του σεληνόφωτος.

    Κι όλα αυτά τα φώτα της πόλης, άλλα άσπρα, άλλα κίτρινα, μπλε ή κόκκινα, άλλοτε τα φώτα της σελήνης κι άλλοτε το φως μιας καλής ιδέας θα φαίνονται από το μπαλκόνι πότε καθαρά και πότε θολωμένα, σαν η πόλη να μην πατά σε έδαφος, σαν να’ ναι μια πλωτή πόλη κι εγώ νιώθοντας την ηδονή στον κρόταφο να ξέρω ότι τουλάχιστον σήμερα δεν θα πεθάνω. Θα ξέρω ότι κάθε φορά που βλέπω φώτα και κάθε φορά που οι φίλοι μου είναι στο μπαλκόνι, δεν θα πεθάνω.

    Μόνο με όλο αυτό το φως νομίζω πως δεν θα φοβάμαι, γιατί ξέχασα να σου τονίσω οτι δεν μ’ ανησυχεί που ακούω θορύβους. Με φοβίζει που τους ακούω μόνο το βράδυ. Φώς χρειάζομαι, τίποτε άλλο. Μάλλον αυτή είναι η πρώτη λέξη που θα πρέπει να σκέφτομαι για να μην φοβάμαι. Φώς και τότε ίσως όλα αλλάξουν. Μ’ ανακουφίζει η ιδέα ότι οι θόρυβοι ίσως φοβούνται πιο πολύ το φως απ’ ότι εγώ τους ίδιους. Αυτό, λοιπόν, θέλω να σου ζητήσω. Να σε παρακαλέσω για λίγες μόνο νύχτες, έστω για μια, για δοκιμή, να μην νυχτώσει.

    Μόνο τότε θα ξέρω ότι είναι στο μυαλό μου οι θόρυβοι και μόνο, θα έχω αποκλείσει όλα τα ενδεχόμενα και τότε θα είναι εύκολος ο αποχαιρετισμός στα όπλα. Τώρα δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για τα’ αντιμετωπίσω, βλέπω ότι το δικό μου σπίτι και τα γειτονικά, όλοι μαζί κατεδαφιζόμεθα και ούτε που τολμώ να ρωτήσω κάποιον γείτονα αν όντως κι αυτός ακούει θορύβους και είναι αυτό που μας καταστρέφει. Αν όλοι στη γειτονιά βρούμε την πηγή των θορύβων, τότε ίσως βγάλουμε τα κεφάλια μας από τα παράθυρα και το μοιραστούμε. Ίσως όλοι τούς ακούν, σε όλη τη γειτονιά, σε όλη την πόλη, ίσως και στον κόσμο ολόκληρο, μα κανείς δεν το παραδέχεται, το κρατά για τον εαυτό του και δεν ψάχνει φως.

    Όπως και να’ χει, Θεέ, λάβε σοβαρά υπόψη σου αυτήν την επιστολή και κάνε κάτι. Κάνε κάτι μήπως για να μπορώ ν’ ακούω καλά τ’ όνομά σου. Τώρα δεν μπορώ. Εσύ θα αποφασίσεις. Το αφήνω πάνω σου. Θες να μην νυχτώσει, θες οι θόρυβοι να είναι πιο δυνατοί για ν’ακούω καλά, θες να μην τους ακούω τουλάχιστον μόνο το βράδυ…δεν ξέρω. Πάντως κάνε κάτι. Στείλε μου αν θες ένα καινούργιο ποίημα. Εγώ θα καταλάβω.

    Με φιλικούς χαιρετισμούς
    Μια άγρυπνη πιστή σου

  10. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    Το 6 ειναι αυτό:
    http://www.biblionet.gr/book/166556

  11. sarant said

    9: Πολύ πρωτότυπο, αλλά όχι και πολύ εύκολη άσκηση!

  12. *Σ.τ.Μ said

    Ευχαριστώ!Τεχνικό ήταν το πρόβλημα…δεν ήξερα πώς να μαρκάρω τους τίτλους και κατέληξε να μοιάζει με κουιζ…χαχαχχα Οπότε, όταν βρω λίγο χρόνο θα τους παραθέσω!

  13. sarant said

    12: Γιατί δεν τους βάζετε *ανάμεσα σε αστερίσκους*;

  14. *Σ.τ.Μ said

    Δεν το σκέφτηκα καθόλου! Η ανάρτηση έγινε χωρίς δεύτερη σκέψη!Θα το αναρτήσω και πάλι, αυτή τη φορά με…τη λύση του κουίζ! Ευχαριστώ!

  15. Dimitris said

    Οποιαδήποτε από τις «ιστορίες του δικαστή Τι». Ότι πρέπει για παράλια, καράβι, βεράντα.
    http://www.greekbooks.gr/books/logotehnia/dolofoni-ke-piites-mia-ipothesi-tu-dikasti-ti.product

  16. nikos10 said

    Ξεφεύγοντας για λίγο από το θέμα του ποστ, σε σημερινό άρθρο στο in.gr, οι υπέροχες «διαδικασίες κατ’ επείγοντως»…

  17. sarant said

    16: Ωχ, αυτό είναι πολλαπλό…

  18. IN said

    1: Πολύ καλά τα λέει ο ο EAnagnostis. Να προσθέσω και τη δική μου εμπειρία, ως ηλεκτρονικού αναγνώστη εδώ και 3 χρόνια περίπου. Τουλάχιστον το ταπεινό βασικό Amazon Kindle δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα στην παραλία, είναι σχεδιασμέον για να διαβάζεται όπως και το χαρτί (άρα θέμα αντανάκλασης στον πολύ ήλιο δεν υπάρχει, όπως υπάρχει, ίσως, στο IPad και άλλες ταμπλέτες). Αν, μάλιστα, επενδύσετε και σε μία θήκη, είστε ακόμη πιο ασφαλής. Το νερό και η άμμος είναι ένα πρόβλημα, αλλά μήπως δεν είναι για χάρτινα βιβλία; Ε, προσέχουμε, δεν θα το πετάξουμε και μέσα στο νερό! Εκτός από την φοβερή ευκολία, θέλω ένα βιβλίο, το αγοράζω και σε μηδέν χρόνο το έχω ήδη και το διαβάζω, πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η ιστορία με τα samples που δίνει το Amazon. Βρίσκεις ένα βιβλίο που ίσως σε ενδιαφέρει, παίρνες δωρεάν ένα «δείγμα» (είναι η αρχή του βιβλίου), το διαβάζεις, κι αν σου αρέσει και θέλεις να συνεχίσεις το αγοράζεις, αν όχι σβήνεις το δείγμα. Με άλλα λόγια, «χάζεμα» σε (καλό) βιβλιοπωλείο, χωρίς να χρειάζεται να βγεις από το σπίτι σου.

    Υπ’ όψιν, επίσης, ότι το kindle υπάρχει και ως app για smartphones και με δυνατότητα συντονισμού μεταξύ περισσοτέρων συσκευών. Οπότε, αν έχετε τέτοιο τηλέφωνο μπορείτε να έχετε και σ’ αυτό το βιβλίο που διαβάζετε στο Kindle με ενημερωμένο τον σελιδοδείκτη (πού είχατε μείνει). Αν βρεθείτε σε μία κατάσταση που βαριέστε αφόρητα (σε μια ουρά, ή σε μποτιλιάρισμα κλπ), βγάζετε το κινητό σας και συνεχίζετε το διάβασμα από εκεί που είχατε μείνει!

    Το πρόβλημα, βέβαια, στα Ελληνικά είναι ότι (νομίζω, αλλά διορθώστε με) δεν υπάρχουν και πολλοί τίτλοι e-βιβλίων, οπότε τι να λέμε;

    6: Ενδιαφέρουσα πρόταση, ευχαριστώ.

  19. spiral architect said

    Καλημέρα. 🙂
    @16: Ξεφεύγοντας κι εγώ απ’ το σημερινό θέμα, θα’ θελα να ξέρω, από τι είδους καϊνάρια απαρτίζεται το «Newsroom ΔΟΛ» και το κάθε λογής newsroom! 🙄 😛

    Για βιβλίο, μιας και μεθαύριο φεύγω για ολιγοήμερες διακοπές στα μέρη του πρωθυπουργού μας, διαδικτυακός φίλος μού πρότεινε το «Ο βασιλιάς των αρουραίων» που ήδη αναπαύεται στον πάτο της τσάντας μου.

  20. Τομέας Χ
    Ηλίας Κασιδιάρης Εκδόσεις Αντεπίθεση
    http://is.gd/FI8MHa

    ‘Απαντα Στάλιν. (13 τόμοι)
    Κόκκινος κήπος.
    http://is.gd/rmBKQD

  21. Μιχάλης Ρουμελιώτης said

    Δεν ήξερα ότι έχει κυκλοφορήσει και στά ελληνικά τό 23 πράγματα που δεν σάς λένε για τόν καπιταλισμό. (Βλ. πιο πάνω, 6 και 10). Τό συστήνω και γω. Και νομίζω ότι μια χαρά είναι και για παραλία. Απλά γραμμένο, με πάμπολλα ιστορικά παραδείγματα, που κρατάνε τό ενδιαφέρον και ανθρώπου που δυσκολεύεται να μείνει απερίσπαστος. Για τή μετάφραση δεν ξέρω, αλλά δεν τό θυμάμαι για δύσκολο να μεταφραστεί, κάθε άλλο.

  22. Ηλεφούφουτος said

    Κόλλησα λίγο στην αρχή, έναν περιορισμό έβαλε ο Νικοκύρης, να κυκλοφορούν δηλαδή τα βιβλία στα Ελληνικά, και μου φάνηκε ότι με έπιανε.
    Για τρίτη μάλλον φορά θα προτείνω σκανδιναβικά αστυνομικά, γιατί εκτός από το συνδυασμό πλοκής (άρα αναλαφρα άρα καλοκαιρινά) με ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για την εξέλιξη της κοινωνίας στις χώρες αυτές τα βρίσκω και πολύ δροσιστικά με την καλοκαιρινή ζέστη.
    Φοβήθηκα ότι ο περιορισμός της ελληνικής μετάφρασης θα στένευε το πεδίο στον Μάνκελ, που δεν είναι του γούστου μου, βλέπω όμως ότι έχουν μεταφραστεί και άλλοι, που μ αρέσουν: ο Ισλανδός Αρναλδουρ Ινδριδασον, ο Σουηδός Χόκαν Νέσσερ (εντάξει, δεν θα βρεις κοινωνικά σ αυτόν) και ο επίσης Σουηδός Άρνε Νταλ.
    Πάντως, αν διαβάζει κανείς π.χ. γερμανικά, θα έχει πρόσβαση στο σύνολο του έργου τους.

  23. Πάνος με πεζά said

    Από αντίδραση σε όσους εμφανιστούν με Dan Brown στην παραλία, ελπίζω να μην υπάρξουν εμφανίσεις με Έριχ Φον Νταίνικεν και Στήβεν Χώκινγκ… Γιατί όλα, κι όλα, ο Έλληνας το μόνο που δε θέλει είναι να τον δεις στην παραλία με CIAO και να τον πεις αμόρφωτο…

  24. Anasto said

    Μάλιστα, αυτό είναι (για το 6 μιλώ).

  25. spiral architect said

    (ξέρουν αυτοί που απευθύνεται) 👿
    Οι ηλίθιοι βρίσκονται ανάμεσά μας. Είναι παντού, προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις, και είναι πάντα έτοιμοι να προκαλέσουν ζημιά στους άλλους και φυσικά και στον ίδιο τους τον εαυτό. Οι ηλίθιοι συνιστούν την πιο επικίνδυνη ομάδα ανθρώπων.

    Ο ιστορικός Carlo M. Cipolla έγραψε αυτό το σύντομο, πνευματώδες δοκίμιο σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσει, να κατανοήσει και να εξουδετερώσει μία από τις πιο ισχυρές δυνάμεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη της ανθρώπινης ευμάρειας και ευτυχίας: την ανθρώπινη ηλιθιότητα. Και αν αποδειχθεί ότι είναι αδύνατον να σώσουμε τον εαυτό μας από την ηλιθιότητα που μας περιβάλλει, τουλάχιστον μπορούμε να πάρουμε την εκδίκησή μας περιγελώντας την

  26. spiral architect said

    @23: Ωχ, ναι, ο Dan Brown έβγαλε καινούργιο βιβλίο. 🙄

  27. cronopiusa said

    Καλή σας μέρα
    θα σας προτείνω δυο βιβλία που δεν είναι για την παραλία, αλλά είναι τραγικά επίκαιρα εν όψει “μεταξικού φεστιβάλ” της Χ.Α. στην Καλαμάτα

    Γιατί δεν σώθηκαν οι Εβραίοι στην Ελλάδα «Η Διάσωση» Καρίνα Λάμψα – Ιακώβ Σιμπή

    «Η ζωή από την Αρχή- Η μετανάστευση των Ελλήνων Εβραίων στην Παλαιστίνη» Καρίνα Λάμψα και Ιακώβ Σιμπή

    Για την παραλία θα σας προτείνω την τριλογία του Βερολίνου

    Υ. Γ: Τι ωραία η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΑΡΟ ΠΟΙΗΤΗ, σας ευχαριστούμε και σας παρακαλούμε αν επιτρέπει η φίλη σας να δούμε και την δική της επιστολή

  28. Anasto said

    Συγνώμη που επανέρχομαι, απλά να αναφέρω πως το είχε προτείνει ο Άρης Χατζηστεφάνου το βιβλίο και είχε έρθει στην Ελλάδα ο συγγραφέας αν θυμάμαι καλά για την παρουσίασή του. Επειδή ο αριθμός στον τίτλο μπορεί να είναι αποτρεπτικός (εμένα συνήθως οι αριθμοί και δη οι πρώτοι όπως εδώ, με παραπέμπουν σε χαζοβιβλία αυτοβελτίωσης ή μυστικιστισμού όπως 7 βήματα για να ανοίξετε τα τσάκρα σας), να αναφέρω πως είναι πολύ σοβαρή και προσγειωμένη δουλειά, που, απλά και ταπεινά, ξεκαθαρίζει το τοπίο σε πολλά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις οικονομίες και την οργάνωση των κοινωνιών σε σχέση με αυτές.

  29. sarant said

    Eυχαριστώ πολύ για τα νεότερα σχόλια και τις προτάσεις, με βάζετε σε πειρασμό.

  30. exwtico said

    Συνεχίζοντας στο ίδιο σκεπτικό, θα ήθελα να προτείνω μερικά ακόμα βιβλία πολύ σύγχρονων λογοτεχνών. Πάλι από συγγραφέα νεαρής ηλικίας (για τα δεδομένα και τις μετρήσεις του «πνεύματος»), η νουβέλα «Η αρχή του κακού», της Μαρίας Φακίνου: http://www.biblionet.gr/book/184156/Φακίνου,_Μαρία/Η_αρχή_του_κακού
    Άλλα δύο δυνατά λογοτεχνήματα νέων είναι: «Αναμνήσεις από το Ρετιρέ», του Γιώργου Λαμπράκου http://www.biblionet.gr/book/146487/Λαμπράκος,_Γιώργος/Αναμνήσεις_από_το_ρετιρέ
    και «Μελανίππη», της Μαρίας Γιαγιάννου http://www.biblionet.gr/book/180609/Γιαγιάννου,_Μαρία/Μελανίππη.
    Και τα τέσσερα βιβλία (βλ. και αρ. 7) είναι σημαντικά και ως προς τη γλώσσα που επιστρατεύουν αλλά και ως προς τους κόσμους που αναπαριστούν.

    Αγαπητέ Νίκο Σαραντάκο, καλό καλοκαίρι. Σας ευχαριστώ ―επί τη ευκαιρία― για τα κείμενά σας.

    Καλές γραφές!

  31. herko said

    Θα κάνω δύο προτάσεις που έχουν κάποια επικαιρότητα για διαφορετικούς λόγους. Αφορούν και εμάς τους ενήλικες, να τους (ξανα)διαβάσουμε αλλά και τα παιδιά μας. Τον Δημήτρη Χατζή, μόνο και μόνο γιατί είναι τεχνίτης του λόγου. Αν δε κάνω λάθος αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή του. Και το «Συννεφιάζει» του Λουντέμη, επίκαιρο με όλα αυτά τα ρατσιστικά ξενοφοβικά κλπ.
    Εγώ θα διαβάσω το βιβλίο της Σοφίας Κολοτούρου «Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης» (και μια και μιλάμε για τη Σοφία πολύ καλή πρόταση είναι και τα «Αν-επίκαιρα ποιήματα»)

  32. Πάνος με πεζά said

    Όσον αφορά τις κυρίες, το να διαβάζεις στην παραλία το «50 αποχρώσεις του γκρι» , είναι σαν να λες «την ψάχνω για το βράδι, κανείς εθελοντής;».
    Για πιο μεγάλες ηλικίες ίσως το ίδιο αποτέλεσμα φέρει η ανάγνωση του «Gianna», από άλλη προσέγγιση του θέματος…

  33. spiral architect said

    @32: Όχι απλά «την ψάχνω», 😉 αλλά την ψάχνω αχαλίνωτα. :mrgreen:

  34. Γιάννης said

    Μόμπιους Ντικ! Μυστήριο, συνδυασμένο με κβαντομηχανική!

    http://www.protoporia.gr/mompioys-ntik-p-280810.html

  35. Πάνος με πεζά said

    Τώρα τελευταία βγήκε κι άλλο αντίστοιχο, αλλά δε συγκράτησα τίτλο !

  36. Alexis said

    Ρε παιδιά, τόσες προτάσεις και η κυρά-Χρυσηίδα τίποτα;
    Απογοήτευση… 🙂
    Μέχρι κι ο Κασιδιάρης δηλαδή την ξεπέρασε;

    Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν «Οι λέξεις που χάνονται», άρα δε νομίζω ότι είμαι ο κατάλληλος να προτείνω κάτι καινούργιο…

    Και κάτι λίγο εκτός θέματος…
    Εντυπωσιακό φαινόμενο ακλισιάς από τεχνικό άρθρο που διάβαζα πρόσφατα: «Το φυτό της σόγια»!!!
    Κάποιους πρέπει να τους μαζέψει ο …μπόγια!

  37. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    30: Πολύ καλές προτάσεις μου φαίνονται!

  38. Ορεινός said

    «Η αδερφή μου» του Σταύρου Ζουμπουλάκη (εκδ. Πόλις), συγκλονιστικό. Έχω στην άκρη τα νέα βιβλία της Μαρίας Κουγιουμτζή και του Τάσου Γουδέλη. Με ενδιαφέρουν επίσης «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας» του Κώστα Κωστή και τα «Μικρά μαθήματα για την ελληνική οικονομία» του Κώστα Μελά. Από περιοδικά (γιατί όχι;) προτείνω το «Φρέαρ», το «Κουκούτσι» και περιμένω το αφιέρωμα στον Καβάφη του «Δέντρου».

  39. 1. Πως είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21, Κυριάκος Σιμόπουλος
    Δεν είναι για την παραλία αλλά μόλις το είδα σε τόσο τρομερά χαμηλή τιμή, εννοείται και οι 5 τόμοι μαζί, έσπευσα αμέσως. Εγγυημένη απόλαυση βέβαια, όσοι ενδιαφέρεστε:
    http://www.politeianet.gr/books/pos-eidan-oi-xenoi-tin-ellada-tou-21-pentatomi-bibliodetimeni-ekdosi-167157

    2. Έκπληξη όσο κι απαραίτητη η καινούρια μετάφραση του Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι από τις εκδόσεις Άγρα. Το κατευχαριστήθηκα (εκτός από τα συνήθη αλεξανδρινά σκουληκάκια).

    3. Η επανεμφάνιση σε οικονομική τιμή του τούβλου που ακούει στον τίτλο Κεντρική Ευρώπη του Γουίλιαμ Βόλμαν που διαβάζω τώρα. Πολλή χόρταση αλλά και τροφή για σκέψη.

    4. Επίσης επανακαλύπτω τον Ανδρέα Καρκαβίτσα στο πεντάτομο του Βαλέτα. Δεν είχα ιδέα τι έχανα τόσα χρόνια.

  40. μιράντα said

    Προτείνω: Αντρέ Ασιμάν Εξοδος από την Αίγυπτο – Μεταίχμιο (γλυκόπικρο memoir για την πολυπολιτισμική Αλεξάνδρεια ως την εποχή του Νάσερ, των εθνικοποιήσεων και των απελάσεων των ξένων υπηκόων).
    Καρολίνα Μέρμυγκα Συγγενής – Μελάνι. Μια εξαιρετική διερεύνηση της γονεϊκής σχέσης σε ένα μυθιστόρημα κάθε άλλο παρά ροζ.
    Τζον Τσίβερ Ο κολυμβητής και άλλες ιστορίες – Καστανιώτης. Ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους του κόσμου σε ιστορίες που κατακρημνίζουν το αμερικανικό όνειρο.
    Τζέιμς Τζόυς Γράμματα στη Νόρα – Πατάκης. Ο ερωτικός (και ιδιαιτέρως τολμηρός) Τζόις, στις επιστολές του προς την σύντροφό του επί δεκαετίες. ο αντίλογος στις γελοίες 50 αποχρώσεις του Γκρι
    Ίσως επανέλθω

  41. ΠΑΝΟΣ said

    Διαβάζεις λίγο,δεν ξέρεις πού πατάς, ψηφίζεις λαϊκιστές.Διαβάζεις πολύ,χάνεις κάτι από την ίδια τη ζωή και ίσως κάποια έξω καρδιά διασκέδαση,αλλά και πάλι ψηφίζεις λαϊκιστές.Την έχω πατήσει προσωπικώς…
    Κάτι μετριότερο μάλλον ενδείκνυται.Και το ερώτημα παραμένει: να γράψεις τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα ή νά’σαι ο Ρωμαίος ή η Ιουλιέτα(ανάλογα το φύλο σου) στην ζωή;
    Προσωπικά,διαβάζω πια πολύ-πολύ λιγότερο έως καθόλου.Βάλτε και το απελπίζον βαρίδι ,»τι να το κάνω τώρα,σ’ αυτήν τήν ηλικία;» Μια πληροφορία που μού χρειάζεται την γκουγκλάρω.Αν όμως ήταν να συστήσω,σε νεότερους,κάποιο βιβλίο,θα πρότεινα μιαν αχρωμάτιστη από πολιτικο-κομματικά γραμματική.(Έκαστος με τη λόξα του…).
    Το λέω επηρεασμένος, γιατί μόλις πριν λίγο,σ’ ένα πολυσύχναστο σάιτ, είδα κάτι που μού έβγαλε και τα δύο μάτια.Όχι μεζεδάκι.Μπριτζολάρα! Το διόρθωσαν, αφού τούς έστειλα μερικά γαλλικά…

  42. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα! Όλες οι προτάσεις πολύ δελεαστικές!

    41: Λέγε, τι ήταν η μεζεδάρα;

  43. ΠΑΝΟΣ said

    Με μεγάλα κεφαλαία γράμματα,μεγάλα και κεφαλαία!,στο sport24,το οποίον παρακολουθώ λόγω γαυροσύνης,έγραψαν:ΥΠΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΖΟΡΒΑΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ. Δεν είναι μεζεδάρα; Τι; Όχι;Δεν συνήθισα ακόμη την κατάργηση τής αιτιατικής! Για άλλους -όχι,για σένα Ν.-μπορεί να είναι απλό μεζεδάκι.Για μένα είναι μπριτζόλα. Το στράβωμα ήταν τα ΜΕΓΑΛΑ και ΚΕΦΑΛΑΙΑ!

  44. ΠΑΝΟΣ said

    …και συμπληρώνω.Μετά τα γαλλικά που τούς χάραξα,το διόρθωσαν και το έγραψαν με μικρά!

  45. sarant said

    Και το «Απόλλων» το άλλαξαν;

  46. Gpoint said

    Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος (της ανάγνωσης) των βιβλίων (αντίθετα τα θεωρώ πολύ χρήσιμα όταν προσπαθώ να πιάσω κάτι ψηλά- είμαι και ζουμπάς) θα πρότεινα- βάσει λογικής- τα είδη των βιβλίων που θα πρέπει να επιλέξετε ανάλογα με τον τόπο της θερινής σας διαμονής

    Αν βρίσκεστε στη θάλασσα πάρτε ένα βιβλίο με μικρές ιστοριούλες ώστε να βουτάτε στα ενδιάμεσα και να αποφύγετε το τσουρούφλισμα από το κόλλημά σας σ’ ένα ενδιαφέρον μυθί..
    Πρόταση : Τσιφόρος, Παραμύθια πίσω απ’ τα κάγκελα (ποτέ δεν ξέρεις…)

    Αν είστε στην Αθήνα, δεν βολεύεστε με καμιά εφημερίδα, να μην ξοδεύεστε κιόλας ; Ο τι και να διαβάσετε θα σας τρώει το παράπονο σε εποχές διακοπών.
    Πρόταση : ΕΣΤΙΑ (αν βγαίνει ακόμα, έχει την πλάκα της)

    Αν είστε στο εξωτερικό θα πει πως το φυσάτε το χρήμα, άρα σίγουρα θα βρείτε καλύτερη ασχολία από την ανάγνωση :
    Πρόταση : κατάλογος της πόλης που βρίσκεστε by night

    Αν βρίσκεστε συνειδητά το βουνό, στατιστικά για την επιλογή αυτή θα φταίει η μεγάλη σας ασχολία με την πολιτική η οπία θερμοκηπείται στα καφενεία της πλατείας των ορεινών χωριών. Προτιμείστε βιβλία με καλυμένη την πολιτική τους ιδεολογία
    Πρόταση. Π. Δέλτα. Ο Τρελλαντώνης, ( στο χθες και η ενσάρκωσή του σήμερα.)..

    Αν βρίσκεστε στο βουνό γιατί εκεί έχετε ένα σπιτάκι και που λεφτά για διακοπές στην παραλία, κατανοώ την περίστασή σας και σας αφιερώνω αυτό για παρηγοριά, Oσον αφορά το διάβασμα :.
    Πρόταση : Οδηγίες για την συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης εισοδήματος οικονομικού έτους 2012 :

  47. ΠΑΝΟΣ said

    #45
    …καταλαβαίνω.Όχι,δεν έγινε «Απόλλωνας»,παρέμεινε στο…αρχαίο!

  48. ΠΑΝΟΣ said

    …και να συμπληρώσω (και πάλι; έλεος!) ότι οι θείοι μου,προκατοχικά γεννηθέντες,οι οποίοι ήσαν απολλωνιστές και είχαν,δεν είχαν τελειώσει το δημοτικό,όταν τούς ρώταγες τι ομάδα είναι,έλεγαν «Απόλλων» και μάλιστα «Αθηνών»,όχι Σμύρνης και όχι Απόλλωνας.Άντε να βγάλει κανείς συμπέρασμα!Που βγαίνει,βέβαια…

  49. christos k said

    Η δική μου πρόταση είναι ο Δ. Στεφανάκης και το Φίλμ Νουάρ. Θεωρώ ότι πρόκειται για πολύ χαρισματικό συγγραφέα.

  50. sarant said

    48: Τη Σμύρνη τη θυμήθηκαν μόλις πέσανε γάμα εθνική.

    49: Το οποίο έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, παρακαλώ.

  51. christos k said

    32. …για τις μεγαλύτερες τη δουλειά την κάνει και ο Μέγας Ανατολικός. Οι άντρες που δεν αρέσκονται στις βερμούδες μαγιό καλό θα ήταν επίσης να τον αποφύγουν! 🙂

  52. sarant said

    Απροπό, μια φίλη που δεν μπορεί για τεχνικούς λόγους να στείλει σχόλιο, μού έστειλε τις εξής προτάσεις που τις δημοσιεύω παρά τη γνωστή μετριοφροσύνη μου:

    Emily Dickinson, Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά – Ποιήματα και επιστολές (Gutenberg, 2013, με τα ποιήματα σε δίγλωσσο)
    Πολύ ενδιαφέρον και πλούσιο κείμενο προλόγου κλπ, δεν κολλάμε στο πολυτονικό, οι μεταφράσεις ποιημάτων αρκετά καλές (αλλά εξαιρετικά δύσκολες είναι η αλήθεια), πολλές φωτογραφίες, επιστολές που βλέπουμε για πρώτη φορά, τεκμηρίωση μέχρι την τελευταία λέξη, όμορφο βιβλίο, εξαιρετική δουλειά γενικά)

    τα Οπωροφόρα του Σάραντ όπως και δήποτε

    Mark Rothko, Κείμενα για την τέχνη (1934-1969), Νησίδες 2010

  53. Γιάννης Ζήκος said

    Τα τελευταία χρόνια διαβάζω περισσότερο βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης παρά λογοτεχνικά. Τα βιβλία που μου άρεσαν πολύ και τα διάβασα σχετικά πρόσφατα είναι:
    Συμπαντικό τζακ ποτ- Πωλ Ντέιβις (ΑΒΓΟ)
    Όπλα, μικρόβια και ατσάλι – Τζάρεντ Ντάιμοντ (Κάτοπτρο)
    Ο αόρατος γορίλας ή πώς μας ξεγελά η διαίσθησή μας – Chabris- Simons (ΑΡΜΟΣ)
    Από λογοτεχνία μου άρεσε η «Γιορτή του Τράγου» του Βάργκας Λιόσα, παλιό, δε θυμάμαι έκδοση, και τώρα διαβάζω το «περί ηρώων και τάφων» του Ερνέστο Σάμπατο (Εξάντας) που ήταν σχεδόν δύο δεκαετίες αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη μου…Καλό καλοκαίρι και καλό διάβασμα σε όλους.

  54. Τώρα που βλέπω ν’ αναφέρεται (ξανά) η Τριλογία του Βερολίνου πιο πάνω, να σημειώσω πως κυκλοφορεί με το ίδιο στυλ έκδοσης και η Τριλογία του Φασισμού του Κάρλο Λουκαρέλι. Ίσως δεν είναι τόσο πολυσχιδές έργο όπως του Φίλιπ Κερ αλλά είναι πολύ πιο κοντά στην ελληνική ιδιοσυγκρασία καθώς αναφέρεται σε πολύ οικείες σε μας κοινωνικές και ιστορικές καταστάσεις. Οπότε θα το εκτιμήσετε αν είστε φαν της συγκεκριμένης τάσης στην αστυνομική λογοτεχνία.

  55. munich said

    Η αυτοβιογραφία του Τομας Μπερνχαρντ
    Ξέρω όχι και τόσο καλοκαιρινό αλλά επιτέλους βρήκα τον αυστριακό μου

  56. christos k said

    Έχει διαβάσει κανείς το ψωμί, παιδεία, ελευθερία του Μάρκαρη; Τη φοβάμαι λίγο την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία αλλά για καλοκαίρι, παραλία κτλ καλό φαίνεται.

  57. Γιάννης Ζήκος said

    Από Μάρκαρη έχω διαβάσει το «Νυχτερινό δελτίο» και το «Βασικός μέτοχος» και ήταν και τα δύο πολύ καλά. Ο δε ήρωάς του ο αστυνόμος Χαρίτος, τρομερός…..

  58. Λεώνικος Καλαχώρας said

    Πάντως, στο 9 τα κτήρια πήραν και πάλι ητα

    Νικ. Νοικ. δεν είχα κανένα πρόβλημα. Το ηλίθιο τζι-μέιλ αποφάσισε να ομαδοποιήσει ορισμένα εισερχόμενα ως ‘κοινωνικά’ και άλλα ως ‘προτάσεις’ κυρίως διαφημ’ίσεις, και δεν το είχα προσέξει. Μόλις το ανακάλυψα. Στα κοινωνικά είχε όλα τα δικά σου άρθρακαι όλα τα φατσαμπούκια. Έσβησα 19 φατσαμπούκια και ξεκίνησα να δω τα δικά σου. σόρυ

  59. sarant said

    Ευχαριστώ πολύ για τα νεότερα

    58: Είμαστε κοινωνικοί, όσο και να πεις!

    56: Δεν άκουσα καλά λόγια.

  60. Γεροξεκούτης said

    Για τους αγγλομαθείς προτείνω ένα ακόμη καλύτερο βιβλίο περί Δουλείας σε Ελλάδα και Ρώμη. Δωρεάν κατέβασμα από εδώ κύριε Σαραντάκε

    http://www.scribd.com/doc/134256375/Women-and-Slaves-in-Greco-Roman-Culture-1994

  61. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    http://www.biblionet.gr/book/187924/%CE%A3%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82,_%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82,_1959-/%CE%9F%CF%80%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%82_%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82

    Ποιος κράτησε πισινές και οι φρουτένιες λέξεις σας έχουν τώρα στα πισινά τους διαφήμιση πισινών;; και τίνος πισινών 🙂 Τυχαίο;

  62. sarant said

    Οι διαφημίσεις είναι εξατομικευμένες, εγώ βλέπω άλλην!

  63. Τα είπατε όλα πριν από μένα. Θα ήθελα να τονίσω από ποίηση τον «Αγνωστο Βάρναλη» του Ηρακλή Κακαβάνη και την Εμιλυ Ντίκινσον που αναφέρανε και παραπάνω (η Ντίκινσον όμως είναι κοντά 500 σελ και γενικώς βαρύ κι ασήκωτο βιβλίο, δεν προσφέρεται για μετακινήσεις).

    Τον Φιλύρα ακόμα δεν τον πήρα, ψάχνω τα 35 ευρώ, ομολογώ.

    Από μυθιστορήματα δεν το έψαξα πολύ φέτος. Μου άρεσε το «Εκ Πειραιώς» του Χαριτόπουλου.

    # 31: ευχαριστώ 😉

  64. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    61 Ναι ,τυχαίο ! Μόνο πισίνες ιντεάλ διαφήμιζε στο πλάι (ή πίσω-όπως είπα χάριν καλαμπουριού) πριν, επι πολύ.

    – Γιάννης Ρίτσος ανθολογημένος από τη Χρύσα Προκοπάκη, στον Κέδρο. Μόνιμο παραμαξίλαρό μου.(Βολικό και το σχήμα για ανάγνωση παντού και μεταφορά).Είναι για μένα και ποίηση και διήγημα και μυθιστόρημα και ιστορία και προσευχητάρι και λεξικό και ταξιδιωτικό και όλα τα εικαστικά μαζί.
    Ευχαριστώ το φίλο που μας είπε για την Έμιλυ Ντίκινσον.Στα υπόψη.Θα πιάσω το νήμα από παλιές μου αναγνώσεις της σε αποσπασματικές μεταφράσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά και αφιερώματα στον τύπο.

  65. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    Τουτέστιν, φρούτα και τριαντάφυλλα:

    -Οπωροφόρες λέξεις (προσωπικά λέω να κάνω καλοκαιρινές «φρουτοσαλάτες» μαζί τους κι αν πετύχουν, θα κεράσω) και
    Φουλ της ποίησης :
    -Ρίτσος, Κολοτούρου, Βάρναλης, Ντίκινσον και Μπουκάλας που ως ποιητή τον γνώρισα εδώ, με το δυνατό ποίημά του «ένας απο μάς».

  66. ΕΦΗ ΕΦΗ said

    58.α. 🙂
    β. Αυτές οι ηλεκτρονικές αυτενέργειες με ψιλοτρομάζουν επειδή υποχρεωνόμαστε να «σκεφτόμαστε ιντερνετικά».

  67. Εδώ Χρυσή Αυγή με σκοτώνει ο Δραγασάκης said

    Επειδή εδώ όχι μόνο λεξικολογείτε αλλά πρωτίστως πολιτικολογείτε με πάθος, για φέτος δεν θα διαβάσετε τίποτα. Θα κατεβάσετε το βιβλίο το Πάγκαλου και θα το μελετήσετε. Δεν θα το διαβάσετε όπως ξέρετε τις ρομάντζες και λοιπές φιλολογικές αηδίες, αλλά θα το μελετήσετε. Σε κάθε πρόταση που θα διαβάσετε θα λέτε φωναχτά και δυναμικά, ρε μπας και έχει δίκιο. Ρε μπας και ζω σε άλλο κόσμο και ποτέ στην πραγματικότητα, την δε ελληνική που είναι άλλος κόσμο sui generis. Δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε, απλά να αναρωτηθείτε.

  68. Γιώργος Θαλάσσης said

    Το απόλυτο βιβλίο για παραλία: Χαράλαμπος Χοτζάκογλου, Σκιάποδες, Στερνόφθαλμοι, Κυνοκέφαλοι, Μουσείον ιεράς μονής Κύκου, Λευκωσία 2003.
    Όλο και κάποια θα ρωτήσει τί στο διάολο είναι οι «Σκιάποδες»!
    Ειδικά αν αποφύγετε τις ομπρέλες, ξαπλώσετε στην άμμο και σηκώσετε ένα πόδι «κατα ηλιού μεριά» για να σας σκιάζει…

  69. Dimitrios Raptakis said

    – Σταύρος Ζουμπουλάκης, Η αδερφή μου (Πόλις).

    – Φρεντερίκ Μπαστιά, Σπασμένη τζαμαρία – η πολιτική οικονομία σε 12+1 παραμύθια, σειρά: Προοπτικές, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

    – Φρανσουά Ζυλλιέν, Το εγκώμιο της απραξίας – η αποτελεσματικότητα στην κινεζική σκέψη, σειρά: Προοπτικές, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

    Νικοκύρη, προσπαθώ κι εγώ να χαμηλώσω τη στοίβα με τ’ αδιάβαστα, γιατί θα πέσουν να με πλακώσουν!

  70. sarant said

    Ευχαριστώ για όλες τις νεότερες προτάσεις -η στοίβα κινδυνεύει να παρουσιάσει μεγάλα προβλήματα ευστάθειας!

  71. munich said

    Μη μπερδεύεστε με το πόσο καλά ήταν τα πρώτα βιβλία του Μάρκαρη. Η ποιότητα ακολουθεί φθίνουσα πορεία με θλιβερό αποκορύφωμα την «τριλογία της κρίσης» που χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και μνημονιακή προπαγανδα. Ήμουν οπαδός αλλά το τελευταίο δεν το διάβασα καν και απέτρεψα όλους τους γνωστούς μου από να το αγοράσουν. Τόσο πολύ σιχάθηκα με το πρώτελευταίο που πραγματικά με ενόχλησε

  72. Νέο Kid Στο Block said

    71.Mόναχε, είναι αυτός του οποίου ο ήρωας-γουαναμπή Πουαρός ή Σέρλοκ δεν ήξερε πως ο τελικός του Μουντιάλ είναι αμ Ζόνταγκ; (ή θυμάμαι λάθος;)

  73. sarant said

    71: Μάλλον από σένα πρωτοάκουσα τα κακά λόγια, αλλά μετά τα είπαν κι άλλοι. Και θεωρήθηκε και δείγμα εκδοτικής αισχροκέρδειας για τη σχέση τιμής προς σελίδες (με μεγάλο μέγεθος γραμματοσειράς και αραιό τύπωμα).

  74. Σχολιαστής said

    Μια παλιά συμβουλή έλεγε:
    «Ποτέ μη μιλάς για βιβλίο που δεν έχεις διαβάσει. Μπορεί (!) να πέσεις έξω» 😉

    Εν προκειμένω, το τελευταίο βιβλίο του Μάρκαρη είναι καλό. Ελαφρύ αλλά ζωντανό, με χιούμορ, καθρεφτίζει πολύ ρεαλιστικά την Αθήνα της κρίσης. Μάλιστα, διακινδυνεύει και μία πρόβλεψη: Επιστροφή στη δραχμή.

    Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο από τα βιβλία με πρωταγωνιστή τον Χαρίτο είναι το «Παλιά, πολύ παλιά».

    Κ.

    Υ.Γ. : Κι εγώ προτείνω του Σταύρου Ζουμπουλάκη: «Η αδερφή μου».

  75. Α, αυτό το #68 είναι για μένα. Άντε να το βρεις όμως, εκδόσεις Μονής Κύκκου… θα πρέπει να βάλω τα μέσα μου στην Κύπρο.

  76. # 65: Το πιο τιμητικό σχόλιο που έχω διαβάσει εδώ και καιρό! Ευχαριστώ θερμά για την ψήφο! 😉

  77. Kouliscd said

    http://www.politeianet.gr/books/apo-ton-thaumasto-kainourgio-kosmo-205362
    Εξαιρετικό βιβλίο!
    Είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα, επομένως μπορεί να διαβαστεί στην παραλία. Όμωως, κάποιες στιγμές θα νιώθετε πως καίει περισσότερο από τον καλοκαιρινό ήλιο…

  78. Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη said

    «Η γέννηση του χρηματιστηρίου: Ίντριγκες και πάθη στο Άμστερνταμ του 17ου αιώνα» (εκδόσεις Αιώρα 2013) του Λόντεβεϊκ Πέτραμ. http://www.politeianet.gr/books/i-gennisi-tou-chrimatistiriou-intrigkes-kai-pathi-sto-amsterntam-tou-17ou-aiona-222136

    Μια από τις καλύτερες εκδόσεις της χρονιάς που διανύουμε.

  79. sarant said

    Ευχαριστώ για τις νεότερες προτάσεις, όλο πειρασμούς…!

  80. Γιωργος Μα said

    Κυριε Σαραντάκο καλημέρα
    Εγω θα πρότεινα δυο παραγνωρισμένα βιβλία
    Δ.Κουκουλάς Τα φορτηγα και άλλες ιστορίες εκδ.Απόπειρα
    Εξοχη συλλογή ηθογραφικών διηγημάτων που αφορούν τα χωριά της Μεσσηνίας την δεκαετία 57-67.Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στον περιοδεύοντα τα χωριά κινηματογράφο ,που δείχνει το πώς ένας «πιτσιρικάς» σε ενα χωριό της Μεσσηνίας γινεται φανατικός κινηματογραφόφιλος.
    Τεος Ρόμβος Γεώργιος Νέγρος ο τιγρης του Αιγαίου εκδόσεις Πανοπτικον.
    Αριστουργηματικη (κατα τη γνώμη μου ) αφήγηση της ζωής του πειρατή Γεώργιου Νέγρου ,με τεράστιο γλωσσικό ενδιαφέρον μιας και είναι γραμμένο στην ντοπιολαλιά των νησιών του Αιγαίου της εποχής.Σχετικά με αυτό το βιβλίο κ. Σαραντακο θα ήθελα τη γνωμη σας

  81. sarant said

    Tον Γεώργιο Νέγρο τον έχω στο στόχαστρο. Τα φορτηγά δεν τα ήξερα. Επιφυλάσσομαι, (ότ)αν τα διαβάσω.

  82. Kajuku said

    Παραδόξως, το καινούργιο του Ντάν Μπράουν μου άρεσε. Μπορεί μεν να ακολουθεί το ύφος των προηγούμενων, το θέμα του όμως είναι αρκετά ενδιαφέρον. Είναι οτι πρέπει για καλοκαίρι, και διαβάζεται εξαιρετικά εύκολα (600+ σελίδες έφυγαν σε δυο μέρες). Απο κεί και πέρα, το Τυφλός Ωρολογοποιός, το Μεγαλύτερο θέαμα στη Γή και το Εγωϊστικό Γονίδιο του Ντόκινς είναι must αναγνώσματα για κάθε εποχή…

  83. munich said

    να συμπληρώσω το Ταξίδια με τον Ηρόδοτο του Καπισίνσκι
    το διαβάζω τώρα και μου αρέσει πολύ. Ο τύπος,πολωνός ανταποκριτής επί καθεστώτος, ταξιδεύει, βιώνει αλλά και διαβάζει για τις χώρες που επισκέπτεται και έχει συντροφιά του τις Ιστορίες του Ηροδότου από τις οποίες παραθέτει σχετικά αποσπάσματα

  84. voulagx said

    «428 μ.Χ. Ιστορία μιας χρονιάς», του Giousto Traina, Εκδόσεις του 21ου. Διαβάζεται άνετα και στις διακοπές.

  85. sarant said

    Ευχαριστώ και για τις νεότερες προτάσεις!

  86. caktos2 said

    Reblogged this on filonikies.

  87. Vouts said

    Καπου κολλησε στη σπαμοπαγίδα το προηγούμενο σχόλιο μου για αυτό το βιβλίο
    http://www.politeianet.gr/books/sataniki-ekdikisi-196416

  88. spiral architect said

    Μαζί με τον Βασιλιά των αρουραίων τελείωσα και Το πρόβλημα Σπινόζα του Γιάλομ.
    Το τελευταίο προτείνεται προς αποφυγή διδαχών και αποδοχών αθεμελίωτων ιδεολογιών. 😉

  89. sarant said

    87: Τώρα η σπαμοπαγίδα είναι άδεια, πάντως.

  90. Vouts said

    Νουλα ρε, απλα το ανέφερα.Περιδιαβαίνοντας στις προσφορές της Πολιτείας , εκτός απο το βιβλίο για τους ιδιωματισμούς του Νικοκύρη, βρήκα και προσφορέ σέ όλα του Κυρ.Σιμόπουλου πχ αυτό (έχω την εντύπωση οτι κάποιος το έχει αναφέρι ήδη αλλού)
    http://www.politeianet.gr/books/xenoi-taxidiotes-stin-ellada-tetratomi-bibliodetimeni-ekdosi-101144

  91. sarant said

    90: Το βιβλίο του Νικοκύρη θα βγει βελτιωμένο και πολύ επαυξημένο τα Χριστούγεννα.

  92. To Βασιλιά των Αρουραίων τον είχα δει ταινία το 1966, αν θυμάμαι καλά. Φυσικά, το όνομα James Clavell μου ήταν τελείως άγνωστο τότε… Χαίρομαι που βγήκε στα ελληνικά και κρίνεται αρκετά καλό ώστε να συστήνεται για το καλοκαίρι!

  93. Γιατί Καπισίνσκι; Βλέπω πως έτσι τον γράφει η ελληνική έκδοση, αλλά Ryszard Kapuściński (Καπουστσίνσκι) ήταν ο άνθρωπος!

  94. munich said

    Δεν ξέρω, φίλτατε Άγγελε, αλλά η μετάφραση ρέει νεράκι, δεν ξέρω πολωνικά βέβαια αλλά το διάβασα πολύ ευχάριστα και θα πάρω και ταλλά.

Σχολιάστε