Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα

Σταυρομεζεδάκια

Posted by sarant στο 14 Σεπτεμβρίου, 2019


Του Σταυρού σήμερα, της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά το εορτολόγιο, οπότε βρέθηκε ο τίτλος του σαββατιάτικου πολυσυλλεκτικού μας άρθρου. Όπως έχουμε σταυρόλεξο, σταυροκατσάβιδο και σταυρόκομπο, αποκτήσαμε και σταυρομεζεδάκια -αφιερωμένα ασφαλώς στον φίλο μας τον Σταύρο και σε όλες τις Σταυρούλες και τους Σταύρους που μας διαβάζουν.

Προτίμησα αυτόν τον τίτλο, αν και αρχικά είχα φλερτάρει με την ιδέα να αφιερώσω τα σημερινά μεζεδάκια στον Μαχάτμα Γκάντι, τον ηγέτη του κινήματος ανεξαρτησίας της Ινδίας, μια και το όνομά του συνδέθηκε, το περασμένο σαββατοκύριακο, με ένα θέμα που πολύ μας απασχολεί στο ιστολόγιο: τα αποφεύγματα, αν και με το συγκεκριμένο απόφευγμα δεν έχει τύχει να ασχοληθούμε.

Για οσους δεν μας διαβάζουν ταχτικά, θυμίζω πως «απόφευγμα» λέμε στο ιστολόγιο το ψευτοαπόφθεγμα, το απόφθεγμα που αποδίδεται σε κάποιον (συχνά στον Αϊνστάιν) χωρίς αυτός να το έχει πει.

Επειδή λοιπόν στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης η Ινδία ήταν τιμώμενη χώρα, ο πρωθυπουργός, εγκαινιάζοντας το περίπτερο της Ινδίας, ως φιλοφρόνηση προς την τιμώμενη χώρα είπε:

Μας συνδέει επίσης ο πολιτικός και πνευματικός ηγέτης της Ινδίας Μαχάτμα Γκάντι, τα 150 χρόνια από τη γέννηση του οποίου, γιορτάζουμε φέτος. Θυμίζω ότι το 1908 είχε διαβάσει την Απολογία του Πλάτωνα και την είχε μεταφράσει στη γλώσσα του στα γκουτζαράτι. Απόδειξη της επιρροής που είχε η αρχαία ελληνική φιλοσοφία στη σκέψη του. Αλλά και ο Γκάντι επηρέασε ολόκληρη τη διανόηση του 20ου αιώνα, όπως και την πολιτική. Και προσωπικά, θυμάμαι πάντα, ένα συμπέρασμά του προς κάθε πολιτικό που αξίζει, νομίζω, να το μνημονεύσω. Έλεγε ο Γκάντι: Πρώτα σε αγνοούν, μετα σε κοροϊδεύουν, αργότερα σε πολεμούν και μετά τους κερδίζεις. Τα λόγια του αποδεικνύονται πέρα για πέρα αληθινά.

Μόνο που το διάσημο απόφθεγμα του Γκάντι δεν το είπε στην πραγματικότητα ο Γκάντι -δεν είναι δηλαδή απόφθεγμα, αλλά απόφευγμα.

Είναι πάντως από τα διασημότερα ψευδορητά και αποδίδεται από πάρα πολλούς στον Γκάντι, διεθνώς. Ο Τραμπ το είχε χρησιμοποιήσει πριν εκλεγεί πρόεδρος, το 2016, και τότε πήρε μεγάλη δημοσιότητα η ανασκευή της απόδοσής του στον Γκάντι -δείτε εδώ το άρθρο του snopes.com. Επειδή είναι ευρέως διαδεδομένο ως απόφευγμα δεν μπορούμε να κατακρίνουμε πολύ αυστηρά τον λογογράφο του πρωθυπουργού, επειδή όμως και η ανασκευή του είναι διαδεδομένη μπορούμε να τον επιπλήξουμε.

* Λάθος του Αλέξη Τσίπρα στα αγγλικά: ευχήθηκε στους νεους Επιτρόπους good success in their job, μεταφράζοντας από τα ελληνικά το «καλή επιτυχία», που όμως στα αγγλικά δεν λέγεται.

Στα αγγλικά θα πεις I wish every success ή lots of success ή all possible success , ενώ και I wish them success σκέτο επίσης στέκει αλλά ίσως ακούγεται κάπως ξερό. Oπότε, χωρίς να είναι χοντρό λάθος σαν τα Nice breakfast today ή Do you have weather for a coffee, δεν παύει να είναι αδόκιμο, δεν θα το έλεγε ο φυσικός ομιλητής (αν και στα αγγλικά η έννοια έχει διασταλεί).

Το κακό είναι ότι έτσι φαίνονται έμμεσα να δικαιώνονται εκείνοι οι σφιχτοκούραδοι που επιμένουν ότι το «καλή επιτυχία» είναι τάχα πλεονασμός (έχουμε γράψει για το θέμα).

* Όμως, σε κάθε επισήμανση λάθους ελλοχεύει ο αμείλικτος Μέφρι. Κι όπως συχνά συμβαίνει, κάποιος βρέθηκε να την πατήσει. H iefimerida, ενώ ειρωνευόταν τον Τσίπρα για τ’αγγλικά του, διέπραξε κι εκείνη λάθος, γράφοντας good sucess.

(Το διόρθωσαν στο μεταξύ αλλά τα τουίτ δεν διορθώνονται κι έτσι μένουν αψευδείς μάρτυρες).

* Φίλος που παρακολούθησε τη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ επισήμανε ότι συνηθίζει να λέει «ούτως ή αλλιώς».

Η φράση είναι της λόγιας γλώσσας, «ούτως ή άλλως». Σε πιο καθομιλούμενο υφος, μεταφράζουμε και τα δυο σκέλη, «έτσι και αλλιώς» ή «ή έτσι ή αλλιώς». Το «ούτως ή αλλιώς» ξενίζει ελαφρά, από το ανακάτεμα στο ύφος, πάντως λέγεται από μερικούς, ενώ πολύ περισσότερο θα ξένιζε το «έτσι ή άλλως». Το θεωρώ μάλλον ιδιοτροπία, όπως το «πράματι».

* Κάτι άλλο που απασχόλησε την επικαιρότητα σε σχέση με τους πολιτικούς αρχηγούς αλλά άσχετα με τη ΔΕΘ ήταν η αποκάλυψη της εφημερίδας Ντοκουμέντο ότι ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε αποζημιωση από τον ΕΛΓΑ για 50 λιόδεντρα που έχει στο Φουρνέ, που έπαθαν ζημιές στις μεγάλες πλημμύρες.

Το έγγραφο της αίτησης που υπέβαλε ο… παραγωγός Κυριάκος Μητσοτάκης τον Φεβρουάριο έχει ένα πολλαπλό ορθογραφικό λάθος στη λέξη «πλημμύρα», που τη γράφει με τα i αντεστραμμένα και με ένα μι (να πούμε εδώ όμως ότι «πλημύρα» προτιμά και το λεξικό Μπαμπινιώτη).

Θα μου πείτε ότι είναι πολύ πιθανό η αίτηση να μη συμπληρώθηκε ιδιόχειρα από τον σημερινό πρωθυπουργό. Θα συμφωνήσω, αν και θυμάμαι κι ένα άλλο δικό του χειρόγραφο από το 2012 όπου έγραφε ότι είναι υπουργός «Διοικιτικής» μεταρρύθμισης.

Κατά τη γνωμη μου, άλλη είναι η ανορθογραφία του εγγράφου.

Η βασική ανορθογραφία στην αίτηση του Κ. Μητσοτάκη να αποζημιωθεί για τα λιόδεντρά του δεν είναι που έγραψε «πλΥΜΗρα». Είναι που ένας πάμπλουτος πολιτικός δεν διστάζει να διεκδικήσει 2000 ευρώ από την καταχρεωμένη χώρα του. Δικαιώνονται έτσι οι κακές γλώσσες που λένε πως η απομύζηση του δημοσίου είναι οικογενειακή του παράδοση.

* Eκλεκτός φίλος του ιστολογίου μού γράφει τα εξής, που επειδή είναι πολύ καλογραμμένα τα μεταφέρω αυτολεξεί:

Βρίσκομαι πάλι στη Θεσσαλονίκη και πήγα να δω την έκθεση.
Στο περίπτερο των πανεπιστημίων, όπου πέρασα λίγο πριν κλείσει, είδα μια ταμπέλα του Finance Club, ενός συλλόγου φοιτητών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (https://www.financeclub.gr/), που έγραφε λατινικά Pecuniate obediunt omnia.
Pecuniate? τι είναι αυτό; προστακτική;
Φυσικά ήταν απλώς λάθος. Η κυνική φράση είναι Pecuniae obediunt omnia, και είναι χωρίο του Εκκλησιαστή (κεφ. 10, στ. 19). Και να λέμε την αλήθεια, στο ένα και μόνο τεύχος του περιοδικού τους (https://issuu.com/finance_club_uom/docs/financefirst , σελ. 20) το γράφουν σωστά.
Δεν συνηθίζουμε βέβαια οι Έλληνες να παραθέτουμε την Αγία Γραφή στα λατινικά, αφού στη γλώσσα μας έχουμε και το αρχαιότερο κείμενο (κι ας ήταν μετάφραση) της Παλαιάς Διαθήκης, και το πρωτότυπο της Καινής. Ο λόγος που οι εκκολαπτόμενοι χρηματιστές το έβαλαν λατινικά είναι, υποθέτω, ότι το μεν εβραϊκό πρωτότυπο, εκτός που δεν θα το καταλάβαινε κανείς, θα έδινε λαβή, δεδομένου ιδίως του αντικειμένου του Συλλόγου, σε αντικαπιταλιστικά και αντισημιτικά αστεία, το δε ελληνικό κείμενο λέει «τοῦ ἀργυρίου ταπεινώσει ἐπακούσεται τὰ πάντα» .   Ίσως να έπαιξε κάποιο ρόλο και η γοητεία των μεταξωτών λατινικών βρακιών. Έλα όμως που θέλουν κι επιδέξιους… γραφίστες!

* Η αφίσα του ΚΙΝ.ΑΛ. που επικρίνει τα κυβερνητικά μέτρα στον εργατικό τομέα σχολιάστηκε πολύ, συνήθως με θυμηδία, επειδή το όλο ύφος της παραπέμπει στον Μάη του 68 ή σε παλιές αφίσες κομμουνιστικών ή ακροαριστερών κομμάτων, ή έστω στα πολύ πρώτα, ηρωικά χρόνια του ΠΑΣΟΚ, ένα ύφος δηλαδή από το οποίο το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει αποστάσεις (για να το πω κομψά) εδώ και δεκαετίες.

Τελικά, βγήκε καινούργια αφίσα (αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής εποχής: μπαλώνεις τα λάθη αμέσως) όπου το εργοστάσιο με τη γροθιά αντικαταστάθηκε από ένα πολύ καθωσπρέπει βήμα ομιλητή και το εξεγερτικό κόκκινο χρώμα από το παραδοσιακό πράσινο. Πάντως το σύνθημα για «μέσα κι έξω απ’ τη Βουλή» εναντίωση έμεινε ίδιο.

Ο σταντάπ κωμικός Χριστόφορος Ζαραλίκος παραπονέθηκε σε ανάρτησή του στο Τουίτερ πως αν συνεχιστεί αυτό ο κλάδος του θα βρεθεί αναγκασμένος να στραφεί στην αρχαία τραγωδία, αφού η ανάγκη για κωμικούς θα έχει καλυφθεί.

Στον τοίχο του φίλου Βαγγέλη Δαρδαντάκη είδα διάφορες αφίσες από τον Μάη του 1968 που χρησιμοποιούν το μοτίβο του φουγάρου που μετατρέπεται σε σφιγμένη γροθιά, όπως αυτή (που αρχικά την παρέθεσε ο Κωστας Φέρρης).

Bέβαια, από το 1968 ως σήμερα είναι μισός αιώνας, και από τον Μάη του 68 ως το ΚΙΝΑΛ η απόσταση είναι 51 έτη… φωτός.

* Γραπτό σαρδάμ σε άρθρο της ΕφΣυν με τους μακάβριους διαλόγους του Κασόγκι με τους δολοφόνους του πριν τον σκοτώσουν και τον τεμαχίσουν:

Οι εκτελεστές του Κασόγκι ήταν 15 στον αριθμό σε μία δολοφονία που προκάλεσε παγκόσμιο σοκ και έφερε σημαντικές τριγμές στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας, ενώ στη διπλωματική αντιπαράθεση πήραν θέση τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ.

Σημαντικές τριγμές έφερε ή σημαντικούς τριβούς;

.

* Σε αρθρο του ΧάφιΠοστ για την πρόληψη των αυτοκτονιών διαβάζουμε:

Συνολικά, σχεδόν 800.000 άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο ― περισσότεροι από εκείνους που πεθαίνουν από μαλάρια ή καρκίνο του μαστού, στον πόλεμο ή από ανθρωποκτονία.

Και μπορεί ο Καββαδίας να έγραψε «δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια», αλλά στα ελληνικά συνήθως τη malaria τη λέμε ελονοσία.

* Οι βλαβερές συνέπειες της λαθοθηρίας.

Μου στέλνει φίλος αφίσα κάποιας εκδήλωσης, όπου διαβάζουμε ότι η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει «την 13.00».

Βλέπετε, οι λαθοθήρες μάς έχουν γανωσει τ’ αυτιά πως είναι τρομερό λάθος αμορφωσιάς να λες «στις 1», που είναι στο κάτω κάτω εφαρμογή του παντοδύναμου νόμου της αναλογίας, οπότε επηρεάστηκε ο συντάκτης του κειμένου και έγραψε το εντελώς αφύσικο «την 13.00».

Εντελώς αφύσικο το λέω, αλλά γκουγκλίζοντας το βλέπω αρκετά διαδεδομένο.

Τις προάλλες μάλιστα κάποιοι στο Τουίτερ διαφωνούσαν αν το σωστό είναι «στις 13.00» ή «στη 13.00» και μου ζήτησαν να τους λύσω τη διαφορά.

* Αναγραμματισμός σε ειδησάριο, που μπορεί να οφείλεται και σε κορέκτορα. Ο ένας πιλότος αρρώστησε, λέει, κι ένας επιβάτης (που ήταν και πιλότος της εταιρείας και πήγαινε διακοπές) ανέλαβε να πετάξει στη θέση του.

Οπότε, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι: Με την πράξη αυτή οι παλέτες μας μπόρεσαν να φτάσουν στον προορισμό τους..

Τους είχε άραγε στοιβάξει σαν παλέτες τους πελάτες;

* Τα περιττά εισαγωγικά της εβδομάδας στον εξής τίτλο άρθρου:

F-16 «αναστάτωσαν» τα Χανιά: Εκπληκτικές εικόνες από τις χαμηλές πτήσεις

Για ποιο λόγο μπήκε σε εισαγωγικά το ρήμα; Ποιον ακριβώς σκοπό εξυπηρετεί;

Το «βρίσκω» «λίγο» «άσκοπο» να «βάζουμε» εισαγωγικά σε «κάθε» πρόταση.

* Kαι κλείνω με ένα ωραίο πολυλογοπαίγνιο από το Εκόνομιστ, που έχει παράδοση σε αυτά.

Μου άρεσε πολύ ο τίτλος άρθρου του Εκόνομιστ με δύο λογοπαίγνια:

Soaring pork prices hog headlines and sow discontent in China.

Εδώ, hog είναι το γουρούνι αλλά και φέρομαι άπληστα, σα γουρούνι, κατ’ επέκτ. μονοπωλώ.

Ενώ sow είναι σπέρνω αλλά και η γουρούνα, η σκρόφα.

Στην πρώτη περίπτωση προκειται για την ίδια λέξη, που επεκτάθηκε σημασιακά. Στη δεύτερη έχουμε διαφορετικές λέξεις, ομόηχες.

* Ενώ θα διαβάζετε το άρθρο, εγώ θα αναχωρώ για τα περίχωρα του Παρισιού για σουκού. Καλό μου ταξίδι και καλό σας σαββατοκύριακο.

268 Σχόλια to “Σταυρομεζεδάκια”

  1. Γς said

    Καλημέρα

    >good success in their job

    «Γουάτ του ντου δε μαν. Δε άδερς έϊτ δε μάνευ οβ δε πίπλ».

    [Τί να κάνει ο άνθρωπος. Οι άλλοι έφαγαν τα λεφτά του λαού]

    Απολογητής του Α. Παπανδρέου στο Λονδίνο επί Χέρφιλντ [ονόματα δεν λέμε]

  2. Λ said

    Καλημέρα, οφείλω να παραδεχτώ ότι την ξέχασα την ελονοσία. Μαλάρια θα πω σε ώρα περίσταση

  3. ΓιώργοςΜ said

    Καλημέρα!
    Καλό ταξίδι! Παρίσι, έστω, τι να γίνει, αφού είναι κοντά, συμβιβάσου. Δεν είναι Χασιά ή Καλύβια, αλλά κάτι θα βρεις να κάνεις. …

  4. Γς said

    >ούτως ή αλλιώς

    και η λογιότερη «ούτως ή αλλέως»

  5. Δεν είμαι σίγουρος αν βρίσκω πιο αστεία την παλιά ή την καινούρια αφίσα του ΚΙΝΑΛ.

  6. Γς said

    >Σημαντικές τριγμές έφερε ή σημαντικούς τριβούς;

    γιατί όχι τριγμούς;

  7. Νέο Kid said

    Και πρέπει και κάποτε να μάθουν γενικά οι πολιτικοί μας ότι δεν χρειάζεται με το παραμικρό να αναφέρονται στον Γκάντι (το Μαχάτμα, βεβαίως-βεβαίως!) σάν νάναι «ιερή αγελάς» διά πάν Ινδόν…
    (περισσότεροι απ’τους μισούς Ινδούς πολίτες (κι είναι κάμποσα μύρια, ε!) δεν θέλουν να ακούνε για τον Γκάντι! Τον θεωρούν υπεύθυνο για το Partition και γι’αλλα πολλά δεινά).

  8. ΚΩΣΤΑΣ said

    Καλημέρα! Καλό ταξίδι, Νικοκύρη, καλά να περάσεις.

    Χρόνια πολλά στους φίλους μας Σταύρο Π και στη Σταυρούλα, που γιορτάζουν σήμερα. 🙂 🙂

  9. Γς said

    >F-16 «αναστάτωσαν» τα Χανιά

    Tο δικό μου Learjet όμως…

    https://caktos.blogspot.com/2015/03/learjet-60-xr.html

  10. Γς said

    Γκάντι

    https://caktos.blogspot.com/2013/05/blog-post_30.html

  11. gpoint said

    Χρόνια πολλά στον Σταύρο και τους άλλους/ες εορτάζοντες/ουσες

  12. nikiplos said

    Καλημέρα και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες/εορτάζουσες! Στο twitter υπήρξε αλυσίδα αποφευγμάτων του Μαχάτμα Γκάντι, με αφορμή του ΚΜ. Γιατί το «πράγματι» είναι λάθος?

  13. Dong-ho Spiros Merimanis said

    η έκφραση «ούτως ή άλλως» ακούγεται «ούτος ή άλλος», γι’ αυτό την εποχή της καθαρεύουσας είχε βγει μια λαϊκή λαϊκή έκφραση «ούτως ή αλλιώς» που οι φοιτητές τη χρησιμοποιούσαν λίγο πολύ ειρωνικά, και, φυσικά, όταν έλεγες «ούτος ή αλιός» σε καταλάβαινε όλος ο κόσμος

  14. nikiplos said

    Κάτι για το σημερινό. Έχω ακούσει ότι οι αρχαίοι δεν έδιναν ονόματα θεών σε ανθρώπους. Γι’ αυτό και παρατονίστηκε ο Σταυρός σε Σταύρος και ο Χριστός σε Χρήστος… Αληθεύει?
    (προς τη συλλογική σοφία του ιστολογίου)

  15. Πέπε said

    4
    > > και η λογιότερη «ούτως ή αλλέως»

    Το «ούτως ή αλλέως» (που δεν είναι λογιότερο – το «άλλως» είναι κανονικά αρχαία, άρα τέρμα λόγιο) νομίζω ότι λέγεται μόνο από όσους δεν κατάλαβαν ότι οι πρώτοι που το λάνσαραν το έλεγων ειρωνικά. Δε θα εκπλαγώ αν μάθω ότι προέρχεται από κανέναν Λαζόπουλο ή Χάρρυ Κλυνν.

    Όσο για το «ούτως ή αλλιώς», θα το έλεγα λάθος, παρόλο που αποδίδει το σωστό νόημα με σωστές λέξεις, με το εξής σκεπτικό:

    Ούτε η μία λέξη ούτε η άλλη ανήκουν στο ενεργό νεοελληνικό λεξιλόγιο. Στέκουν μόνο στη συγκεκριμένη παγιωμένη έκφραση. Άρα δεν μπορούμε να την ξεπαγιώσουμε, αντικαθιστώντας τη μία από τις δύο λέξεις με άλλη συνώνυμη. Ακριβώς όπως λέμε «έτσι κι αλλιώς» αλλά όχι «έτσι και διαφορετικά», γιατί και το «έτσι κι αλλιώς» είναι κι αυτό παγιωμένη έκφραση, κι ας αποτελείται από κοινές εύχρηστες λέξεις.

  16. gpoint said

    Κι ένα μεζεδάκι (;) από το κείμενο :

    …Ενώ θα διαβάζετε το άρθρο, εγώ θα αναχωρώ για τα περίχωρα του Παρισιού…

    Κι αν το διβάσει κάποιος το απόγευμα ή αύριο ; Ισως την ώρα που δημοσιεύθηκε το άρθρο που διαβάζετε…

  17. ΓιώργοςΜ said

    14 Δεν ακούγεται παράλογο, αλλά δε γνωρίζω. Αυτό που ξέρω για το δεύτερο μέρος είναι πως το Χρήστος ήταν όνομα δούλου (πολύ χρήσιμος, κατά το Armstrong του αμερικάνικου Νότου), ενώ Χρίστος το ομόηχο χριστιανικό. Πολλοί γράφουν το όνομά τους με γιώτα για το λόγο αυτό.

    Χρόνια πολλά ξέχασα να πω, σε εορτάζοντες και εορτάζουσες!

  18. dryhammer said

    …έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα…

  19. ΓιώργοςΜ said

    16 Προφανώς γνωρίζει πως το πιστό του κοινό περιμένει τις 9:40 κάθε πρωί.

    Πλάκα θα είχε πάντως, κάθε φορά που διαβάζει κάποιος το άρθρο, ο Νικοκύρης να σηκωνόταν από οπουδήποτε βρίσκεται και να τρέχει για Παρίσι… Κάτι σαν τη μέρα της μαρμότας! 😛

  20. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    Καλημέρα! Πολλές ευχές σε όσες/όσους εορτάζουν!

    6, Γς + 12, Nikiplos:
    Τι έχετε πάθει σήμερα με τα …προφανούς απάντησης ερωτηματικά σας; Για συνέλθετε! 🙂 🙂

    15, Πέπε. Έτσι! (και τέλος…)

  21. Γιάννης Ιατρού said

    Χαιρετώ,

    κι από μένα, χρόνια πολλά, όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα, στους Lands & ΣΠ ειδικά 🙂

  22. gpoint said

    # 14

    Ολα τα οξύτονα επίθετα έγιναν σαν ονόματα παροξύτονα, όπως Λάμπρος, Γλαύκος Σταύρος και Χρήστος από χρηστός
    Τα προπαροξύονα αντίθετα καταβιβάζουν τον τόνο όπως Δικαίος και Αρίστος

  23. Γς said

    21:

    το αυτό

  24. 15 Πέπε, νομίζω πως το «αλλέως» υπάρχει στον Τσιφόρο, αν θυμάμαι καλά. Για πιό πίσω δεν ξέρω.

  25. Γιάννης Κουβάτσος said

    «Η καταιγίδα λυσσομανούσε και τσάκιζε τα κλωνάρια των λιόδεντρων. Το νερό ως το γόνα, ως τη μέση, παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του. Οι χωρικοί αλλόφρονες στηθοδέρνονταν, οι γυναίκες τους συρομαδιούνταν. Ο ψηλός λεβεντάνθρωπος στεκόταν στο κατώφλι, ακίνητος και δάγκανε τα χείλια του. Η γυναίκα του, πίσω του, όρθια, έκλαιγε:
    -Άντρα μου, φώναξε, πάνε τα λιόδεντρα!
    -Το κράτος μας δεν πάει, Μαρέβα, σώπα!
    Ήσυχος, ασάλευτος, ο Κυριάκος, μήτε βλαστημούσε, μήτε παρακαλούσε, μήτε έκλαιγε. Κοίταζε ψύχραιμος τον όλεθρο, σκεφτόταν την αποζημίωση και έσωζε με τη στάση του την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολιτικού.»
    (Απόσπασμα από το βιβλίο «Αναφορά στον Κώστα»)

  26. Γιάννης Ιατρού said

    Σιγά-σιγα την κάνω για την εμποροπανήγυρη 🙂 (για τα πανηγύρια … που λένε), έχει κάτι γουρουνοπούλες μούρλια, μου το συνέστησε ο γιατρός 🙂 🙂

    ΥΓ: Mitso να περάσω να σε πάρω μαζί ;;;;

  27. 25 😀 😀 😀

    26 να προσέχεις στην εμποροπανήγυρη ε; Μη σας βγάλει πάλι στα μανταλάκια κάνας υπουργός:

  28. Μεζεδάκι δεν είναι αλλά τι να πούμε για επιφυλίδα με κριτιξ΄κή σε κάτι που δεν έχει διαβάσει;

    https://thepressproject.gr/ochi-as-mi-thapsoume-ton-omiro/

  29. argyris446 said

    Reblogged στις worldtraveller70.

  30. Γιάννης Ιατρού said

    27: Μπαααα, όλα αυθεντικά, δεν έχει εκεί Nike και Adidas και τέτοια, δεν είδες τις κουδούνες κλπ.; Και το κρασί κι οι γουρουνοπούλες, ντόπια 🙂 🙂

  31. Λάζαρος Μ. said

    Σε άρθρο του Γιάννη Μυλόπουλου που δημοσιεύτηκε στη Νέα Σελίδα της περασμένης Κυριακής γράφτηκε δύο φορές η έκφραση «à la cart». Δεν ξέρω αν ευθύνεται ο αρθρογράφος ή κάποιος διορθωτής της εφημερίδας αλλά ή θα επιλέξεις την ελληνική γραφή και θα ξεμπερδέψεις ή, εφόσον θέλεις το κείμενό σου να αναδίδει γαλλικό άρωμα, θα το γράψεις σωστά «à la carte».

  32. Γιάννης Ιατρού said

    25: Απ΄τα καλύτερά σου !!! 😂😂😂

  33. Νέο Kid said

    27. Δύτη, τα νανογιλέκα (καλά τα λέω?) όμως ας ελπίσουμε να ήταν γνήσια!

    Μα δεν έχουν τσίπα ντίπ ρε γαμώ το φελέκι μου!… το ξέσκισαν το μεγάλο κεφάλαιο στο Αιγάλεω και στην Αγιά Βαρβάρα…

  34. ΣΠ said

    Καλημέρα. Ευχαριστώ όλους για τις ευχές.

  35. Γς said

    31:

    >«à la cart»

  36. Pedis said

    https://thepressproject.gr/me-tin-ellinofrenia/

    Σήμερα ξεκίνησε η ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια. Η έναρξη της φετινής σαιζόν τη βρίσκει στο φιλόξενο σπίτι του πιο διαβόητου ολιγάρχη από τους ολιγάρχες μας, του Βαγγέλη Μαρινάκη. … Δεν υπάρχει ισχυρό Μέσο που να μην ανήκει σε ολιγάρχη. Ή λοιπόν θα κρίνουμε τους δημοσιογράφους από όσα λένε και όχι από ποιον πληρώνονται ή θα ζητήσουμε να εργάζονται όλοι οι δημοσιογράφοι σε αυτοχρηματοδοτούμενα Μέσα. …

    Δεν θα ήταν σωστό να θεωρηθούν συλλήβδην “συριζοτρόλ” όσοι τώρα διαμαρτύρονται. Προφανώς ένα μέρος της διαμαρτυρίας προέρχεται όντως από συριζοτρόλ, από συνωμοσιολόγους φανατικούς που λένε ότι τώρα αποκαλύπτεται πως τόσο καιρό η Ελληνοφρένεια ασκούσε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ διότι επρόκειτο να πάνε στον Μαρινάκη.

    Συνιστούμε σε αυτούς να στρέψουν αργά αργά τον καθρέφτη προς το πρόσωπό τους και να αναγνωρίσουν ότι δεν χρειάζεται να είσαι Νέα Δημοκρατία για να ασκείς κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Εις ό,τι αφορά τους πιο καλόπιστους που διαμαρτύρονται:

  37. Pedis said

    καλά όλα αυτά, καλή η ελληνοφρένεια (στο μπλα-μπλά κομμάτι της)

    και προφανώς κάνουν υπερωρίες στο «μαζικό» κίνημα των εξατομικευμένων χρηστών των κοινωνικών μέσων ενσωμάτωσης τα συριζοτρόλ …

    και όποιος διαμαρτύρεται για το αφεντικό τού άλλου να σκεφτεί για μια στιγμή για ποιανού αφεντικού τα συμφέροντα ο ίδιος δουλεύει, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο υπουργείο οικονομικών, στη διοίκηση, στις πάσης φύσης εταιρείες,

    αλλά η «ιδέα» του τσολιά και των κωμικών, υποτίθεται, σκετς είναι για τα μπάζα. Σκουπίδια.

  38. Γς said

    Σχιζοφρενία

  39. Pedis said

    https://www.documentonews.gr/article/mhnyma-toy-kwsta-baxebanh-pros-toys-anagnwstes-toy-documento

    Στο φύλλο της Κυριακής, 15ης Σεπτεμβρίου,
    αποκαλύπτουμε πως η σύζυγος του πρωθυπουργού, έφτιαξε μια εταιρεία στη Γαλλία με μόλις 10.000 ευρώ κεφάλαιο και ταυτοχρόνως η εταιρεία κατέβαλε 720.000 ευρώ μετρητά (πέραν του δανείου 900.000 ευρώ που επίσης καταβλήθηκε) για να αγοράσει το σπίτι του Βολταίρου. Δηλαδή η εταιρεία που είχε στο ταμείο της 10.000 ξαφνικά κατέβαλε με ένα μαγικό τρόπο 720.000 ευρώ. …

    Συκοφαντίες! Με τα λεφτά από το λάδι και την αποζημείωση ολοκληρώθηκε η αγορά του σπιτιού.

    Αλλά πάλι, pόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι του Βολτέρ στο Παρίσι και κοστίζει μόνο 720 κΕυρώ, γκαρσονιέρα σε κάνα μπανλιέ;

  40. ΣΠ said

    12
    Όχι το «πράγματι», το «πράματι».

  41. BLOG_OTI_NANAI said

    «απόφευγμα»:

    Και τα σχετικά: https://sarantakos.wordpress.com/2012/10/12/portokalos/

  42. 33 Εμένα μου θύμισε ένα σχολικό ανέκδοτο. Ειδήσεις σε ποντιακό κανάλι: «Διθέσιο αεροπλάνο κατέπεσε σε νεκροταφείο. Βρέθηκαν μέχρι στιγμής διακόσια πτώματα. Οι έρευνες συνεχίζονται.» 🙂

  43. 42 ας το διορθώσω σε «ειδήσεις στον Σκάι» για να μην προσβάλλω τους Πόντιους 🙂

  44. Νέο Kid said

    39. Μικρό είναι. Και λίγο στενό δηλαδή… αλλά κι ο Μητσοτάκης είναι λεπτός. Χωράει άνετα στο όρθιο… να θυμάται και την παρισινή του προσφυγιά!

  45. Λάζαρος Μ. said

    35 🙂

  46. Ερμιόνη Γρηγοριάδη said

    «Σταυρομεζεδάκια» ονομάζει τα σημερινά μεζεδάκια του ο κ. Σαραντάκος, επειδή είναι η γιορτή του Τιμίου Σταυρού. Από ένα ενδελεχές ψάξιμο των αρχείων του Ιστολογίου, διεπίστωσα ότι επί σχεδόν 11 χρόνια ο κ. Σαραντάκος αρνείται να ενημερώσει τους αναγνώστες του ότι στα αρχαία ελληνικά «σταυρός» και «σταυρώνω» δεν σήμαιναν σε καμμία περίπτωση αυτό που σημαίνουν σήμερα. Η Αγία Γραφή δεν περιγράφει το όργανο στο οποίο εκτελέστηκε ο Ιησούς, και επομένως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα ποιο ήταν το σχήμα του. Εντούτοις, στην Αγία Γραφή υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς πέθανε, όχι πάνω σε δύο διασταυρούμενα ξύλα, αλλά πάνω σε έναν πάσσαλο.

    Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης χρησιμοποιείται συνήθως η λέξη σταυρός για το όργανο εκτέλεσης του Ιησού. (Ματθαίος 27:40· Ιωάννης 19:17) Ωστόσο, στην κλασική αρχαία ελληνική γλώσσα, αυτή η λέξη σήμαινε απλώς ένα όρθιο ξύλο, έναν πάσσαλο. Σύμφωνα με το Κριτικό Λεξικό και Ταμείο για την Καινή Διαθήκη στην Αγγλική και στην Ελληνική («A Critical Lexicon and Concordance to the English and Greek New Testament»), η λέξη σταυρός «δεν σημαίνει ποτέ δύο ξύλα ενωμένα σε οποιαδήποτε γωνία».

    Επίσης, η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί ως συνώνυμο της λέξεως σταυρός τη λέξη ξύλον. (Πράξεις 5:30· 1 Πέτρου 2:24) Το Liddell-Scott ορίζει τη λέξη ξύλον μεταξύ άλλων ως: «Σανίς ή δοκός εις ην οι κακούργοι εδένοντο . . . και εν τη Καιν. Διαθ., ο σταυρός, Πράξ. Αποστ. ε΄, 30, ι΄, 39, . . . πρβλ. Εβδ. (Δευτ. ΚΑ΄, 22)». Tο μνημειώδες σύγγραμμα «The Companion Bible» καταλήγει στα εξής σχετικά με τη λέξη σταυρός: «Στην ελληνική γλώσσα της Καινής Διαθήκης δεν υπάρχει τίποτα που να υπονοεί καν δύο κομμάτια ξύλου»!..

    Σε αρκετές περικοπές, οι συγγραφείς της Κ.Δ. χρησιμοποιούν μια άλλη λέξη αναφερόμενοι στο όργανο με το οποίο θανατώθηκε ο Ιησούς. Πρόκειται για τη λέξη ξύλον. (Πράξεις 5:30· 10:39· 13:29· Γαλάτες 3:13· 1 Πέτρου 2:24) Αυτή η λέξη σημαίνει απλώς ένα κομμάτι ξύλο, ένα ραβδί, ένα ρόπαλο ή ένα δέντρο.

    Ο απόστολος Παύλος λέει: «Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου·». (Γαλάτες 3:13) Εδώ ο Παύλος παραθέτει τα εδάφια Δευτερονόμιο 21:22, 23, τα οποία αναφέρονται σαφώς σε πάσσαλο και όχι σε σταυρό.

    Ας με διαψεύσουν (αν τολμούν…) οι διαπρεπείς χριστιανοί σχολιαστές Theo + Blogotinanai ή ο εορτάζων σχολιαστής κύρ Σταύρος, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να πιστοποιεί ότι μέχρι το 310 μ.Χ. οι Χριστιανοί έκαναν τον σταυρό τους ή χρησιμοποιούσαν τον σταυρό στη λατρεία. Μόνο όταν ο Μ. Κωνσταντίνος είδε στο όνειρό του το «Εν τούτω νίκα» άρχισαν οι χριστιανοί να υιοθετούν το σημερινό σύμβολο του Σταυρού (δύο διασταυρούμενα ξύλα). Το πώς οι λέξεις «σταυρός» και «σταυρώνω» άλλαξαν σημασία μετά το όραμα του Μ. Κωνσταντίνου έχει τεράστιο ενδιαφέρον για ένα Γλωσσικό Ιστολόγιο όπως το παρόν. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ περίεργο (για να μή πώ ύποπτο…) ότι ο κ. Σαραντάκος επί 11 χρόνια έχει αποφύγει να ασχοληθεί με το θέμα, όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι.

  47. Πουλ-πουλ said

    31.
    Αλακάρτ. Όταν ακούω αυτή την έκφραση, έχω να την ακατανίκητη επιθυμία να σπάσω κάτι.

  48. Γς said

    42:

    και μένα τον τοίχο του νεκροταφείου του Βύρωνα, που είχαν γράψει:

    Το ΠΑΣΟΚ είνα εδώ ενωμένο δυνατό

  49. Νέο Kid said

    46. E όχι και Ερμιόνη ρε Καπετάνιο! Έλεος δηλαδή… 😆

  50. Γιάννης Ιατρού said

    Λοιπόν, δεν είναι μεζεδάκι !
    https://www.aftodioikisi.gr/paraskinia/o-giannis-pretenteris-neos-proedros-toy-megaroy-moysikis/

  51. spiral architect 🇰🇵 said

    Ε ναι, δεν είναι!

  52. Γιάννης Ιατρού said

    49: Παλιό είναι ρε Κίντο, τώρα το πρωτοείδες;

  53. Νέο Kid said

    52. Α,ναι? Μου είχε διαφύγει αυτή η αβατάρα. Ειναι αυτό που λένε persona non κράτ’σα . 🙂

  54. Γιάννης Ιατρού said

    50/51:

  55. Γιάννης Ιατρού said

    53: προ ημερών ενεργοποιήθηκε ξανά… 🙂

  56. Γς said

    46:

    Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πρόβλημα με το σταυρό γενικώς.
    Ισχυρίζονται ότι ήταν ξύλινος στύλος, πάσσαλος.

    Και πριν ν αρχίσουμε να τρώμε ο παππούς της οικογένειας έκανε μια εκτενή προσευχή.
    Συγκινήθηκε η μακαρίτισσα Ειρήνη και έκανε το σταυρό της

    -Σταμάτα μωρή Είναι Ιεχωβάδες

  57. ΚΩΣΤΑΣ said

    25 Γιάννη!!!!! 😀 😁 😂 🤣 😃 😄 😅 😆 😉 😊 😋 😎 😍 😘 έγραψες, τα ρέστα μου. Προτείνω στον Νικοκύρη να σε ανακηρύξει ως τον πολυτιμότερο σχολιαστή κι ας … κλαίει ο Θρακιώτης

  58. voulagx said

    #14 @Nikiplos: Νομιζω πως ισχυε αυτο για τους αρχαιους π.χ. Απολλώνιος ( ο του Απόλλωνος), Διονύσιος ( ο του Διονύσου) τωρα πως ξεφυγε αυτη η Αθηνά δεν ξερω, ας πουν και οι ειδικοι.

  59. Γς said

    49:

    Της μάνας σου το …μήλο, Ερμιόνη

    Η Ωραία Ελένη η μαμά της

    Και μπαμπάς της ο Μενέλαος

  60. Βρε Γς (6), αλογοπαίγνιο κάνει ο Νικοκύρης. Υπάρχουν τριβές, υπάρχουν και τριγμοί, αλλά όχι τριβοί και τριγμές!

  61. voulagx said

    #49 Νεοκιντ, οπως πρωτος ανακαλυψε ο αναλυτης ΣΠ, προκειται για συνθεση λεξεων: Ερμοι όνοι. 🙂

  62. Neo Kid said

    58. Δεν υπήρχε Αθήναιος? Δε μπορεί… 🙂 Kαι Ηφαιστίων και Αρτεμίσια και…αφροδίσια νοσήματα

  63. Αγγελος said

    Νικοκύρη, αφού είσαι στα ένδοξα Παρίσια, πέρνα κι από την Place Pigalle για μια αυτοψία 🙂

  64. 58 Υπάρχει, Βουλάγξ, Αθηνά ως κύριο όνομα θνητού πριν τους νεότερους χρόνους; Νομίζω όχι.

    Το θέμα με το σχήμα του σταυρού μπορεί να μην είναι τόσο φοβερό όσο νομίζει ο Βάτμαν, έχει όμως ψωμί και ενδιαφέρον να το ψάξει κανείς: https://en.wikipedia.org/wiki/Early_Christian_descriptions_of_the_execution_cross
    https://en.wikipedia.org/wiki/Instrument_of_Jesus%27_crucifixion

  65. 62 Σου λέει υπήρχε Αθήναιος αλλά όχι Αθηνά, Ηφαιστίων αλλά όχι Ήφαιστος κ.ο.κ.

  66. Νέο Kid said

    65. E, ναι. Αυτό δε λέω κι εγώ? Με μπερδεύεις παλικάρι… 🙂
    ( ασε κι είμαι ανχάπυ να πούμε! Πάνω που όλοι οι ΛΑΜΠΡΟΙ (αγάπη μονο!) λέγανε ότι το ευρώ θα πάρει κι άλλο τον λομπού, άρχισε ν’ανεβαίνει το μαμημένο)

  67. Jago said

    Μου σχολίασε συμπληρωματικά ο Κώστας Φέρρης με αφορμή την αφίσα του Μάη ’68:

    Είχα την τιμή να τυπώσω με τα χέρια μου καμιά δεκαριά απ’ αυτές τις αφίσες στην κατειλημμένη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, παρέα μ’ άλλους Έλληνες «εθελοντές». Τυπώσαμε μάλιστα και δύο αφίσες του Αλέκου Φασιανού που ήταν παρέα μαζί μας…

  68. Παράγωγα ονομάτων θεών φυσικά χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι, και τα κράτησαν και οι Χριστιανοί: Απολλώνιος, Απολλόδωρος, Διονύσιος, Δημήτριος, Ισίδωρος, Άρειος (αυτός μας βγήκε αιρεσιάρχης, αλλά δεν το ξέρανε όταν τον εβάφτισαν)… Λέμε ότι για τα ίδια τα ονόματα των αρχαίων θεών υπήρχε ταμπού, που με το Χριστιανισμό ψιλοατόνησε, ιδίως όσον αφορά τα θηλυκά: Δήμητρα, Ήρα, Αρτεμις…

  69. Αυτό λες και συ, αυτό λέει κι ο Βουλάγξ. Μια πιθανή εξαίρεση θα ήταν η Αθηνά αλλά, όπως είπα, είναι μάλλον φαινόμενο του 19ου να βαφτίζεις έτσι το παιδί σου.

  70. Και με αφορμή τον Άγγελο του #68, να επεκτείνω τη σκέψη μου και στα άλλα ονόματα θεών: υποπτεύομαι ότι όλα αυτά έγιναν βαφτιστικά μαζί με άλλα αρχαία κύρια ονόματα (Θεμιστοκλής, Ξενοφώντας, Επαμεινώνδας…) με το νεοελληνικό Διαφωτισμό του 18ου αιώνα. Εξαίρεση, σε ανατολή και δύση, ο Αλέξανδρος, δεν ξέρω γιατί. Γιορτάζει λέει στις 30 Αυγούστου, υπάρχει κάποιος άγιος;

  71. 70 Υπάρχει. Και δεν ήταν και πολύ καλός: https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agios-alexandros-30-avgoustou-o-thavmastos-vios-ke-i-dynami-tis-prosefchis/

  72. BLOG_OTI_NANAI said

    Έχουν τυπωθεί μερικά «ούτως ή αλλιώς», αλλά μάλλον ελαχιστότατα:

  73. Γς said

    60:

    Ω, ναι.

  74. nikiplos said

    Ευχαριστώ όλους όσους απάντησαν στο 14@. Επομένως εικάζω πως κάποια βάση υπήρχε στην Αρχαία Ελλάδα που τηρήθηκε από τους Έλληνες στο Χριστιανισμό, γι’ αυτό και ονόμασαν Σταύρο, Χρήστο κι όχι Σταυρό και Χριστό. Αλλά και Παναγιώτης από το ονοματοποιημένο επίθετο Παναγία…

  75. Γιάννης Ιατρού said

    64β: Μετάφραση του Λεξικού του 1895 μας έβαλε ο πολυώνυμος…

  76. Γ-Κ said

    Θ’ αρχίσω να τον συμπαθώ τον Τσιπραλέξη. Το «good success» δεν το βρίσκω χειρότερο από το «σηκώνω το θέμα ψηλά» ή το «μπαίνω στα παπούτσια του άλλου». (Να θυμηθώ και τους «σκελετούς στη ντουλάπα / στη ντιβανοκασέλα»…)

    Η εκδίκηση των Ελλήνων, ένα πράμα…

  77. sarant said

    Καλημέρα από τα περίχωρα του Παρισιού. Ευχαριστώ για τα πρώτα και τα δεύτερα σχόλια αλλά δεν θα μπορέσω να τα πολυπαρακολουθώ σήμερα.

  78. voulagx said

    #62 Νιουκιντ, προλαβε ο Δυτης – ως συνηθως- και απαντησε στο #65.
    #64 Δυτη,το ιδιο νομιζα κι εγω αλλα δεν ημουν σιγουρος, ευχαριστω που για την επιβεβαιωση.

  79. BLOG_OTI_NANAI said

    Και «good success» βλέπω:

  80. Νέο Kid said

    77. Όταν λες «περίχωρα του Παρισιού» τι εννοείς? Τη Ντίσλνεϋλαντ ή τη Μασσαλία? 🙂 ή μήπως τη Λυόν? (πούναι ο Νικόλας ο Λυονέ ,να μας επιβεβαιώσει ότι όλη η Γαλλία είναι περίχωρο των Παρισίων :green: )

  81. BLOG_OTI_NANAI said

    46: Ρε βατμαν, θα τα μάζευα εγώ, αλλά είναι γεμάτο το διαδίκτυο. Σιγά μην ήταν ο Σταυρός του Ιησού και σαν τρυπάνι…

    Υπάρχουν σε διάφορες ιστοσελίδες ελληνικές και ξένες οι πηγές αυτές, ενδεικτικά εδώ, μαζί με κάποια ιστορικά στοιχεία: https://tinyurl.com/y6qcsatm

  82. Νέο Kid said

    81. 😆 😆 Ή είσαι πολιτικός με ιδεολογία, ή δεν είσαι!

  83. voulagx said

    #70 Δυτη, επεκτεινοντας την επεκταση της σκεψης σου, νομιζω πως μονο ο Διας δεν επεσε θυμα του νεοελληνικου διαφωτισμου. Α, ισως κι ο Ηφαιστος, δεν ειμαι σιγουρος.

  84. Λείπει ο Νικοκύρης, ας χορέψουμε, ποντίκια.
    84 Λοιπόν έχουμε και λέμε: Δίας μάλλον ποτέ, Άρης νομίζω πρόσφατο (και οι πιο πολλοί είναι Αριστείδηδες, Βησσαρίωνες… εξαιρώ τα πολεμικά πλοία), Ήφαιστος μάλλον ποτέ, Απόλλων μάλλον πρόσφατο, Διόνυσος μάλλον ποτέ, Ποσειδώνας μάλλον ποτέ, Ερμής ίσως πρόσφατα. Ήρα πρόσφατο, Αφροδίτη από 19ο ίσως, Άρτεμη από 18ο ή 19ο κι αυτό, Εστία μάλλον ποτέ, Δήμητρα δεν πρέπει να είναι παλιό (και υπάρχει επιρροή του Δημήτριου). Προηγήθηκαν σαφώς οι γυναίκες δηλαδή.

  85. ΣΠ said

    84, 85
    https://www.11888.gr/search/white_pages/44374115/

    https://www.11888.gr/white-pages/%CE%B6%CE%B5%CF%85%CF%83-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82/?lat=-1&lng=-1

    https://www.11888.gr/white-pages/%CE%A0%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82/?lat=-1&lng=-1

  86. Μωρέ μπράβο! Ιδιαίτερα οι Ποσειδώνες!

  87. loukretia50 said

    Ώστε υπάρχει Ζευς σύγχρονος !
    Και πως πάει αν θέλουν να πουν : φέρε ένα πιτόγυρο του …Διός?

  88. voulagx said

    #86β: Και Ζευς; Παει, γαμηθηκε ο Διας! Και πως διαλο το κλινει; πως τον φωναζουνε; Ρε, Ζευ, παμε για κανα καφε;

  89. voulagx said

    Αυτη που αντιστεκεται ακομα ειναι η Εστια.

  90. ΣΠ said

    90
    https://www.11888.gr/white-pages/%CE%95%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%91-%CE%96%CE%91%CE%A6%CE%95%CE%99%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%97/?lat=-1&lng=-1

  91. Νέο Kid said

    91. ΣΠ ! The TerNAmEinator ! 🙂 Happy names-day Stavro!

  92. voulagx said

    #91: ΟΚ, εκλεισε ο κυκλος, δεν εμεινε τιποτα ορθιο, προς θλιψη των ελληνοψυχων.

  93. Μπα! και γειτόνισσα η μια απ’ τις δύο!

  94. ΣΠ said

    92
    Thanks, Kid.

  95. ΣΠ said

    Και Δίας:
    https://www.11888.gr/white-pages/%CE%94%CE%99%CE%91%CE%A3-%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3/?lat=-1&lng=-1

  96. loukretia50 said

    Χρόνια σου πολλά ω! Σταύρο!
    (Έψαξα πολύ για νάβρω
    ρίμα να μην έχει γαύρο!

    κι απέφυγα να βάλω «κυρ». πολύ λαϊκάντζα και δε σου πάει!)

    Α, Δία, ξέρω κι εγώ, αλλά είναι σκύλαρος!

  97. ΣΠ said

    Σ’ ευχαριστώ, ω Λουκρητία.

  98. nikiplos said

    86@, 87@ μάλλον ενηλικιώθηκαν τα τέκνα των 12θεϊστών… 🙂

  99. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Αυριανή και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
    Ντοκουμέντο και Κυριάκος Μητσοτάκης.
    Κάτι δεν μου κολλάει…
    🙂

  100. voulagx said

    Ο παραγωγος με τα 50 λιοδεντρα δεν ειναι ο Κυριακος Μητσοτακης αλλα ο Μητσοτακης Κυριακος (ονομα – επωνυμο)

  101. Πέπε said

    @85
    Ερμή έχω γνωρίσει, αλλά είναι αλβανικής καταγωγής – δεν ξέρω αν παίζει ρόλο.

    Δία (με κανονική νεοελληνική κλίση) το έχω συναντήσει μέχρι στιγμής μόνο ως όνομα σκύλου. (Όπως επίσης και το Φοίβος, αρχικά, το ‘χω ξαναπεί: τον Φοίβο τον σκύλο τον ήξερα πολύ πριν τον Φοίβο Δεληβοριά, τον τραγουδοποιό Φοίβο ή οποιονδήποτε κοινό θνητό άνθρωπο με αυτό το όνομα.)

    Το Δήμητρα σίγουρα υπήρχε ως απλό θηλυκό του Δημήτρη, ανεξάρτητα από τη θεά.

    Το πιο τραβηγμένο αρχαίο όνομα που έχω ακούσει (θεός αλλά όχι από τους 12), για άνθρωπο που είναι κανονικός ελληνοφωνότατος Έλληνας, πρέπει να είναι το Μορφέας.

    Ανάμεσα σ’ αυτά που δεν έχουν πάρει ακόμη τη σειρά τους, θυμίζω τα Πλούτωνας και Άδης. Υπάρχει ακόμη περιθώριο να πρωτοτυπήσει κανείς.

  102. loukretia50 said

    Για τον αστερισμό δεν έχετε κάτι?
    Ο Σταυρός του Νότου ενέπνευσε πολλούς – από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
    «…Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
    κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια
    Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
    κι άκοπο μασάς καφέ πικρό…» Καββαδίας

    κι ένα λιγότερο γνωστό
    Southern Cross https://youtu.be/Bw9gLjEGJrw – Crosby, Stills, and Nash

  103. ΣΠ said

    Πλούτων
    https://www.11888.gr/white-pages/%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%89%CE%BD/?lat=-1&lng=-1
    Άδη δεν θα βρεις.

  104. loukretia50 said

    Πέπε,
    Αναρωτιέμαι αν είναι σύμπτωση. Αν όχι, έχουμε κοινούς φίλους /σκύλους!

  105. π2 said

    Ποδοσφαιρικό μεζεδάκι, από ανακοίνωση του Ολυμπιακού κατά του Ιβάν:

    τα γνωστά ΜΜΕ ιδιοκτησίας Σαββίδη (Sdna, ethnos, open κλπ) και ειδικού σκοπού πλήξης του Ολυμπιακού

    Και γενικομανία και ακυρολεξία. Πες βρε χριστιανέ «να πλήξουν» να ξεμπερδεύεις.

  106. π2 said

    Και στην αρχαιότητα ήταν πολύ σπάνια τα θεωνύμια ως ανθρωπωνύμια, παρότι τα θεοφορικά ονόματα ήταν μια από τις συχνότερες κατηγορίες ονομάτων. Συνήθως είναι ύστερα, και πολύ συχνά είναι ονόματα δούλων. Δεν απαντούν όλοι οι θεοί: Ερμής, Άρτεμη, Απόλλων, Ηρακλής, συνήθως αυτοί.

    Εστία πάντως που ψάχνατε υπάρχει ως αρχαίο ανθρωπωνύμιο.

  107. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Χρόνια Πολλά Σταύροι μας και Σταυρούλα. Σταυρίνα ακουσα προ καιρού, νεοτερική απόδοση.

    >>δικό του χειρόγραφο από το 2012 όπου έγραφε ότι είναι υπουργός «Διοικιτικής» μεταρρύθμισης.
    Νικοκύρη, θα σε «ζημιώσουν» ,σαν το Φρύνιχο, ως υπομνήσαντα/αναμνήσαντα οικεία κακά 🙂

    >>ένα ύφος δηλαδή από το οποίο το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει αποστάσεις
    έχει πάρει δρόμο!

    6 Δύτης >>Κάδος ανακύκλωσης;
    Κοίτα να δεις!»κάδος απορριμμάτων» σκέφτηκα μόλις το είδα! 🙂

    14 Νικιπλος >>Γι’ αυτό και παρατονίστηκε ο Σταυρός σε Σταύρος και ο Χριστός σε Χρήστος
    Γι΄αυτό λες και ο Θέος (επώνυμο) ; 🙂

  108. ΣΠ said

    85
    Και Διόνυσος (όχι Διονύσιος)
    https://www.11888.gr/white-pages/%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82/?lat=-1&lng=-1

  109. loukretia50 said

    Δηλώνω υπεύθυνα δια τον φόβον αδίκων συνεπειών, ότι ουδεμίαν σχέσιν έχω με τις προαναφερθείσες ακυρολεξίες , των οποίων προφανής στόχος είναι «He Who Must Not Be Named».

  110. loukretia50 said

    Μια σύνθετη λέξη με σταυρό, όχι ιδιαίτερα γνωστή, βρίσκουμε στο Βάρναλη :

    Τυχερός
    Ανεμοδέρνουν μέρα νύχτα απάνου
    σε στύλους σταυροσήμαδα φτερά σου,
    να γελιέσαι πως είν’ Ελλάδα ο τόπος.
    Μα δίπλα τ’ αγκαλιάζει να τα σπάσει
    του ξένου η αστερομάτισσα κατάρα.
    Αν φαρμάκωνε μόνη τον αέρα,
    ίσως, ραγιά, να ξύπναες κάποιαν ώρα:
    «Στη χώρ’ αυτή που τηνε λέω δικιά μου
    ξένος είμαι και τυχερός που ζω!»
    Κ.Βάρναλης

  111. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Διήμερο μεγάλου πένθους στη μικρή μου πατρίδα.
    Σαν χθες του Αη Νικήτα και σήμερα του Σταυρού, το 1943, η μεγάλη σφαγή/το ολοκαύτωμα χωριών της Βιάννου και δυτικής Ιεράπετρας από τους Γερμανούς.
    Συνεχίζεται ο αγώνας για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση, Δικαιοσύνη και Επανόρθωση!
    https://www.inotos.gr/protoselida/to-olokaftoma-tis-viannou-ena-apotrop/

  112. π2 said

    Μόσχος, Σπυριδάκης, η γλυκιά συμμορία την κάνει από δω.

  113. Γιάννης Ιατρού said

    Σύντομη ανταπόκριση από την εμποροπανηγυρη 👍😅🍸

  114. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    70 Δύτης >> Γιορτάζει λέει στις 30 Αυγούστου, υπάρχει κάποιος άγιος;
    Κι όχι μόνο ένας!
    π.χ. ο Νέφσκι! Αλλά και https://bizantinesagiografies.gr/wp-content/uploads/2017/10/ag.alejandros-konstantinoypolis.jpg

  115. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Τα παθήματα του «ούτως ή άλλως» είναι παρόμοια με του «φέρω εις πέρας» : φέρω σε πέρας, φέρνω σε πέρας, φέρνω εις πέρας.

  116. loukretia50 said

    Ταλαντούχος ο Τάκης Σπυριδάκης, νομίζω όμως ότι θα τον θυμούνται μόνο για το «Αγαπούλα, πούλα!»

  117. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    111 Λου, Σταυροσήμαδα, όμορφο! Εύγε!
    Κι ένα της ντοπιολαλιάς μάλλον
    Στον ήλιο του μεσημεριού
    στο σταύρωμα τση μέρας
    τα λόγια σου κρυγιό νερό
    και καθαρός αέρας!

    Πιτσιρίκια όταν στην κακοκαιρία άστραφτε δυνατά, μέχρι ν΄ακουστεί η βροντή, λέγαμε «Σταυρό βοήθεια». Παλιό ξόρκι ας πούμε, να μην πλήξει άνθρωπο το φαινόμενο

    25. Γιάννη Κ. μου έφτιαξες το κέφι! 🙂
    Πράματι το πόναγε το μαξούλι ! Τα κόπια της μπρε που λεν οι απανωμερίτες 🙂
    https://i0.wp.com/www.altsantiri.gr/wp-content/uploads/2018/10/bb01148aa51d1049b08eddcc4e2a1ebd.jpg?resize=601%2C675&ssl=1

  118. Με την Ήρα στην κουζίνα, την περνάμε πάντα φίνα

  119. loukretia50 said

    ΕΦΗ- ΕΦΗ
    Πιο όμορφη λέξη βρίσκω το «σταυροθόλωτη»,
    στον Παλαμά και στο Σολωμό :

    ‘Υμνος των αιώνων
    «…Μητέρα μας πολύπαθη, ω αθάνατη,
    δεν είναι μόνο σου στολίδι οι Παρθενώνες·
    του συντριμμού σου τα σπαθιά σ’ τα κάμανε
    φυλαχτά και στεφάνια σου οι αιώνες.

    Και οι πέτρες που τις έστησε στο χώμα σου
    το νικηφόρο χέρι του Ρωμαίου,
    κι η σταυροθόλωτη εκκλησιά από το Βυζάντιο,
    στον τόπο του πολύστυλου ναού του αρχαίου…»
    Κ.Παλαμάς

    ————————————
    «…Δειλιάζουν γύρου τα νησιά, παρακαλούν και κλαίνε,
    και με λιβάνια δέχεται και φώτα τον καημό τους
    ο σταυροθόλωτος ναός και το φτωχό ξωκλήσι…»
    ………………..
    Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Δ.Σολωμός

  120. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    117 Λου -Τάκης Σπυριδάκης-
    στον Άγριο Σπόρο στο Επι Κολωνώ θέατρο που τον είδα, ήταν πολύ καλός. Ήταν την πρώτη χρονιά και τότε δεν ήξερα ότι ήταν ή δεν ήταν ακόμη, άρρωστος. Και τί σύμπτωση, στο έργο ο ήρωας λεγόταν Σταύρος.

  121. Angelos Papadimitriou said

    Μια μικρή παρατήρηση πάνω σε κάτι από το κύριο άρθρο, και συγκεκριμένα για το παρακάτω απόσπασμα:

    «Ενώ sow είναι σπέρνω αλλά και η γουρούνα, η σκρόφα.

    Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για την ίδια λέξη, που επεκτάθηκε σημασιακά. Στη δεύτερη έχουμε διαφορετικές λέξεις, ομόηχες.»

    Όμως οι λέξεις δεν είναι ομόηχες. Το σπέρνω προφέρεται (κατά προσέγγιση) ‘σόου’, ενώ η γουρούνα ‘σάου’.

  122. Neo Kid said

    117. Όχι δα! Λούφα και παραλλαγή φορ εβα! Θεός

  123. BLOG_OTI_NANAI said

    Για την ρωμαϊκή εποχή:

  124. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    120 Λου >>Σταυροθόλωτη
    Σταυροθόλι θυμόταν κι έλεγε ο πατέρας μου ότι ήταν αρχικά μια εκκλησία της περιοχής που όταν έπαθε ζημιά, την έκαναν δίρηχτη και δίκλητη, όπως είναι μέχρι σήμερα.
    Σταυροειδής μετά τρούλου νομίζω λεγόταν αυτός ο βυζαντινός ρυθμός. Σταυρωτή μετά τρούλου η εκκλησιά.
    Σταυροπηγιακή μονή, μοναστήρι κλπ δηλώνει ειδική σχέση με το Πατριαρχείο (σταυροπήγιο), αλλά τα θέματα, γλωσσικά, ρυθμού,δογματικά κλπ με τον εκκλησιαστικό σταυρό είναι ατέλειωτα.

    Ου μην αλλά και οι Σταυροφορίες.

    123 Κιντ Ναι! Έχασε και η Ντουροστίκ την εμβληματική/τόσο αναγνωρίσιμη, στις ραδιοδιαφημίσεις της, φωνή του. Τον Προκόπη που τον απαξιώνει/ειρωνεύεται η συμβία ως …ανεπρόκοπο αλλά αυτός έχει τη γρήγορη λύση για ανακαινίσεις και μερεμέτια.
    Μας άφησε και τον Πίου το μαύρο πιστόλι.
    Κρίμα!

  125. Σταυροθόλιο είναι αυτό:
    https://images.app.goo.gl/4vjapSk3s8aZAomm7
    Δύο καμάρες που τέμνονται δηλαδή.
    Σταυροειδής είναι ο ναός με κάτοψη σε σχήμα σταυρού.

    Εμένα ο Σπυριδάκης θα μου θυμίζει πάντα Γλυκειά συμμορία.

  126. …και σταυρεπίστεγη, όταν σε μια βασιλική κολλάς ένα εγκάρσιο κλίτος.

    Δεν είναι το ίδιο με τη σταυροειδή, που δεν έχει κλίτη αλλά τρούλο και τέσσερα σταυροθόλια στις γωνίες.

  127. BLOG_OTI_NANAI said

    46: Επίσης μπάρμπα, ο Ωριγένης ήδη μαρτυρά ότι τον Σταυρό των τεσσάρων σημείων τον έκαναν οι χριστιανοί στο μέτωπο τους:

  128. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

    41. Το PRONEWS θεωρείται σοβαρό ηλε-μέσο;;

    50, 51: Ε, αχάριστοι θα ‘μαστε; Να μην ανταμείψουμε και τον Γιάννη Πρ. για τις πολυετείς και πολύτιμες υπηρεσίες του; Άσε που είναι και πανάριστος! (μη με ρωτάτε σε τί… :))

  129. Pedis said

    «καταρρέει ως εκ τούτου όλη η παραφιλολογία περί ακραίας μέθης, αφού το όριο είναι 1,10. Υπάρχει μια ασήμαντη παραπάνω ποσότητα. Υπάρχει οινόπνευμα στο αίμα, αλλά είναι σύνηθες κάτι τέτοιο για τα νέα παιδιά».

    Το όριο βέβαια δεν είναι 1,10 αφού ο νόμος ορίζει ότι «ο ελεγχόμενος οδηγός θεωρείται ότι βρίσκεται υπό την επίδραση οινοπνεύματος όταν το ποσοστό αυτού στον οργανισμό είναι από 0,50 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος (0,50 g/l)

    Ένας από τους γνωστότερους δικηγόρους της χώρας, λοιπόν, υποστηρίζει ότι είναι σύνηθες να οδηγεί κάποιος αφού έχει πιει τουλάχιστον τρεις φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Και αντί το θέμα συζήτησης να είναι αν θα έπρεπε να αφαιρεθεί η άδεια άσκησης επαγγέλματος του δικηγόρου, τα ελληνικά ΜΜΕ, στην συντριπτική πλειονότητά τους, αναμετέδωσαν τις δηλώσεις του με πηχυαίους τίτλους χωρίς να κάνουν το παραμικρό σχόλιο.
    https://info-war.gr/epicheirisi-xeplyma-gia-to-trochaio-dystychima-sto-aigio/

  130. Pedis said

    Απλή περιέργεια:

    Γνωρίζει κανείς πόσα παίρνει συνολικά ο τύπος του δικηγόρου ά λα Κούγια;

    Ποιος είναι ο εκθέτης, ν, στην αποζημείωση Ο(10^ν) kEυρώ που ζητάει από τους πελάτες του;

  131. loukretia50 said

    Θυμήθηκα μια Σταυροφορία χωρίς σταυρό.
    Ένα σύμβολο που έχει συνδεθεί τόσο με το θάνατο…
    Από τον ουρανό ως τη γη, μας συντροφεύει σ΄όλη τη ζωή μας, είτε τον πιστέψουμε είτε τον αρνηθούμε, σε κάθε σταυροδρόμι.
    Και πόσοι τον επικαλούμαστε για να πείσουμε τη δικαιοσύνη ή τον χρησιμοποιούμε μηχανικά όταν σταυρώνουμε τους υποψήφιους που διαλέγουμε για να μας σταυρώσουν.
    Ο σταυρός των αναλφάβητων, η άγνοιά τους, μια θλιβερή ιστορία που οι ίδιοι αδυνατούν να γράψουν.
    Οι σταυροί στα σημεία που έγινε δυστύχημα ρίχνουν για μια στιγμή σκιά στη χαρά του ταξιδιού.
    Κι ο Αραγκόν έλεγε πως όταν ο άνθρωπος ανοίγει την αγκαλιά του, η σκιά του σχηματίζει ένα σταυρό *

    “Rien n’est jamais acquis à l’homme. Ni sa force
    Ni sa faiblesse ni son coeur Et quand il croit
    Ouvrir ses bras son ombre est celle d’une croix
    Et quand il croit serrer son bonheur il le broie
    Sa vie est un étrange et douloureux divorce…”
    Il n’y a pas d’amour heureux – Louis Aragon

    ———————————————————-
    Σταυρός στη θάλασσα στη μνήμη αυτών που χάθηκαν, https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRayl27kRzM3ZWpUMbaeqTm4Ox_FKUi3nM0Z6mJpvrOrSY39dKH
    αλλά και κάτω από την επιφάνεια.
    Μια έκρηξη ηφαιστείου, μια ναυαγισμένη πόλη κι ένα νεκροταφείο στο βυθό
    Camiguin’s Sunken Cemetery: https://philippineslifestyle.com/wp-content/uploads/maxresdefault-9.jpg Φιλιππίνες
    Υπάρχει και φιλμάκι https://youtu.be/ESCJ1BieMqI στο youtube

    Σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατόβραδο!

  132. Γιάννης Ιατρού said

    Καλησπέρα,

    γύρισα όλο κέφι από το πανηγύρι και δυστυχώς αντίκρισα την περιοχή, λίγο πάνω από το Λουτράκι, στα Γεράνια, να καίγεται.
    Κι αυτό που βλέπετε στη φωτό είναι λίγο, εν τω μεταξύ έχει δυναμώσει! Εύχομαι να πέσει ο αέρας (κάτι διαφαίνεται, να δούμε …)

  133. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    132 Λου >>όταν σταυρώνουμε τους υποψήφιους που διαλέγουμε για να μας σταυρώσουν.
    Σταυροδοσία όπως προδοσία. Σταυρωτήδες 😦
    Καλό σου Σαββατόβραδο !

    Διαψεύδουνε (προς στιγμήν) το διορισμό του Πρετέντερη. Δεν κυκλοφόρησε λέει από χείλη αρμόδια (Υπ. Πολιτισμού).

  134. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Ήμουν αισιόδοξος για τον ΠΑΟΚ, ιδίως μετά το χθεσινό σημάδι του Θεού και της Ερμιόνης: «Παίξτε άφοβα 1! 🙂 «

  135. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    133.Γιαννης Ι.
    Για τη φωτιά-ο θεός των δασών ας βάλει το χέρι του. Για το πανεϋρ, εδώ λεν άλλα:

  136. Γιάννης Ιατρού said

    136β: Αυτό ήταν στο Αιγάλεω, εγώ μιλώ για το #26, εδώ υπάρχουν κιτάπια 🙂 και ποικιλία επώνυμων προϊόντων 🙂

  137. Γιάννης Ιατρού said

    136a: Μακάρι, γιατί δεν πάει καλά….

  138. gpoint said

    Με μάγκωσε η μαρμάγκα και δεν έχει …VAR !!!!

  139. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    127 Δύτη, τα ξέχασα όλα και είπα κοτσάνες! Στα σχολικά χρόνια τους είχα μάθει καλά τους ρυθμούς, να μη μου κόβουν βαθιμούς τα θρησκευτικά, αλλά μ΄άρεσε κιόλας αργότερα που τους αναγνώριζα στις παλιές ιδίως εκκλησίες, στα διάφορα μέρη. Δεν γκούγκλαρα,έστω! 😦
    Ευχαριστώ για τις ευκρινείς εικόνες και φωτό!

    136 ωχ! τί διάολο! Λινκ για το δεύτερο τουί αντέγραψα κι εμφάνισε και το πρώτο, αυτό με το Μαρ. που καθόλου δε φαινόταν. Σόρι, δεν θα το επέλεγα αλλιώς.

  140. ΛΑΜΠΡΟΣ said

    Xρόνια πολλά στην Σταυρούλα και στους Σταυραετούς του ιστολογίου Lands και ΣΠ. 🙂

  141. 140 Στο σχολείο!!;! Εγώ τους έμαθα στο πανεπιστήμιο…

  142. mitsos said

    @98 ΣΠ
    Εγω ρίμα θε νά’βρω
    για να πω στον Σταύρο
    Με υγεία Χρόνια Πολλά
    και με όλα τα Καλά.
    Αλλά δεν την κάνω ζούλα
    να χαιρόμαστε και την Σταυρούλα

    @133 Γιάννης Ιατρού
    …Τόσο νωρίς την κάνατε;
    Είναι που δεν ήρθα ; Ή που το ξενυχτήσαμε την Πέμπτη ;
    Κρίμα πάντως . Εκεί στα Γεράνεια, εδώ και 20 χρόνια, σχεδόν κάθε χρόνο υπάρχει μια μεγάλη φωτιά ανάμεσα Πίσια, Μονή Παταπίου,Καταφύγιο , και Σχίνου . Μήπως να ψαχτούν λίγο τι τρέχει;

  143. Γιάννης Ιατρού said

    143β: Εμ, αφού δεν ήρθες… Πήραμε ό,τι ζωντανά και εφόδια χρειαζόμασταν και γυρίσαμε στο μαντρί 🙂 🙂

    Για τη φωτιά: Έτσι όπως τα λές είναι. Και χρόνια τώρα δεν είδα να έχουν κάνει κάποιους δασικούς δρόμους, κάτι ρε παιδί μου, να μπορούν να την φτάσουν κι από πάνω, για να μην πηγαίνει κάθε φορά ως την κορυφή των Γερανίων ….

  144. Γς said

    Και το πρώτο τραγούδι που με προβλημάτισε ήταν αυτό με το κορίτσι που είχε κρεμάσει εις το λαιμό του χρυσό σταυρό.

    Και πήγε λέει, αυτός που τραγούδαγε, να τον φιλήσει και κατά λάθος την φίλησε
    Και λοιπόν; Δεν στόχευσε καλά και την έκανε μάκια κάπου εκεί δίπλα. Στο φόρεμά της, το γιακαδάκι της.

    Το μπούστο δεν το είχα παρατηρήσει ακόμη στις γυναίκες.
    Ούτε ότι φυλάνε οι άνθρωποι άλλες γυναίκες. Εκτός από τις μάνες τους. Και μάλιστα στο μάγουλο.

    Και όχι στα χείλη, που τα έβαφε η μάνα μου, όταν πηγαίναμε επίσκεψη στη θεία μου.

    Και της βούταγα το κραγιόν και έκανα γκράφιτι στο σαλόνι.

  145. Τρίβλαξ said

    128: από τα τέσσερα «επι του μετώπου» σημεία, προφανώς έχει μείνει μόνον το «δοξαπατρί», το όποιον σημειωτέον αγγλιστί—η μάλλον ιρλανδιστί—είναι γνωστό ως «spectacles», καθώς οι Ιρλανδοί μνημονεύουν τα τέσσερα σημεία ως «spectacles, testicles, wallet, watch»—note the two rhymes and two alliterations.

  146. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Κρόνη, σε σκέφτομαι. Θα περάσει, ό,τι κι αν είναι. Μην πτοείσαι! Σε περιμένουμε!

    Πάνε με Πεζά, τί κάνεις; «Αποσιδερώθηκες» ; Εύχομαι όλα καλά!

  147. Γς said

    10:

    Και σχολίασε κάποιος [ποιος άραγε;] πριν λίγο στον Γκάντι μου στον Κάκτο:

    Ανώνυμος είπε…

    «Κύρ Γιάννη, αυτό γιατί δεν τολμάτε να το πείτε στα σχόλια του Σαραντάκου; Ότι δηλαδή ο Γκάντι έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Κεμάλ που έδιωξε τους Έλληνες από την Ασία; Τόσο πολύ φοβάστε τον Σαραντάκο και τους άλλους μπολσεβίκους;

    Τους τρέμω….

  148. mitsos said

    Κι ενώ εδώ έχουμε τα μυστήρια της πλατείας Πιγκάλ και όλη την πυροσβεστική στο πόδι να σώσουν τα Γεράνια …
    …Εκεί μέσα στην ένταση της προετοιμασίας του Μπρέξιτ, όλη η Σκόρλαντ Γυάρντ βρίσκεται νυχτιάτικα στους δρόμους να ψαχνει ….
    μια λεκάνη χωρίς Πιγκάλ
    https://tvxs.gr/news/life/eklepsan-xrysi-toyaleta-18-karation-apo-anaktoro-sti-bretania

  149. Γς said

    149:

    Να τρως με χρυσά κουτάλια το καταλαβαίνω.
    Αλλά να …

  150. mitsos said

    @150
    Κι όμως … το λεχουν απολαύσει 100000 άνθρωποι στην έκθεση της Νέας Υόρκης.

  151. gpoint said

    Κουφάλα Θρακιώτη πάλι κονόμησες από το στοίχημα. Ελπίζω να κάνεις το τραπέζι στην Ματούλα και στην κυρία Ερμιόνη Γρηγοριάδη !

  152. Γς said

    Απίστευτο!

    Διαβάζω στο ΦΒ

    Όταν Η Bayer Αγόρασε Για 170 Μάρκα «Ανά Υποκείμενο» Γυναίκες Από Το Άουσβιτς..

    https://alithinesgynaikes.gr/2019/09/12/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b7-bayer-%ce%b1%ce%b3%cf%8c%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-170-%ce%bc%ce%ac%cf%81%ce%ba%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b5%ce%af/?fbclid=IwAR2G1G2bR0xA5gqj3syllCHUUgX0IkBwG3A2TNCwsyZ_bDlaoigcsu6Ffpg

    Διαβάστε τις επιστολές

  153. sarant said

    Eυχαριστώ για τα νεότερα!

    80 Περίχωρα, λέμε. Την Λα Κουρνέβ που είναι η γιορτή της Ουμανιτέ.

    81 Ψηφίζουν και οι μεν και οι δε

    85-91 Στα Υπογλώσσια έχουν μαζέψει 1000+ αντρικά ονόματα (ντοκουμενταρισμένα). Θα τα βάλω κι εδώ κάποτε.

    102 Ερμής Κουρόπουλος, έπαιξε στον Παναθηναϊκό ένα φεγγάρι αλλά έδυσε γρήγορα το άσρο του.

    122 Σωστά, ομόγραφες

    130 Με έχει εξοργίσει η επιχειρηματολογία του Κούγια. Το 1,7 ειναι τεραστιο νούμερο.

    152 Είχε κρατηθεί διότι ανέφερε απαγορευμένο όνομα

  154. spyridos said

    153

    Έπεσες από τα σύννεφα?

    Μια μικρή πόλη το Passau μόνο είχε κάπου 20-30 στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μιά μικρή πόλη 50000 κατοίκων.
    Όλη η βιοτεχνία και ελαφρά βιομηχανία του κινιόταν με σκλάβους από τα στρατόπεδα.
    Οι BMW , Continental χρησιμοποιούσαν σκλάβους από το Νταχάου.Αλλά κάθε μικρή εταιριούλα είχε τους δικούς της σκλάβους από τα κατά τόπους στρατόπεδα.
    Όταν το 1976 μια 16χρονη μαθήτρια από το Πασάου τόλμησε να γράψει μια εκθεσούλα «Η πόλη μου στο 2ο παγκ πόλεμο» ξεκίνησε μια χιονοστιβάδα εξελίξεων που την ανάγκασε να μεταναστεύσει.
    https://www.cbsnews.com/news/nasty-girl-still-at-work/

    Σε ολόκληρη τη Γερμανία υπήρχαν 100ες στρατόπεδα και όχι μόνο τα 5-6 που έχουμε μάθει. Νοίκιαζαν σκλάβους και πειραματοανθρώπους στη Γερμανία την Αυστρία και στην Ελβετία.

    Τώρα μόνο άρχισαν να ξεσκεπάζονται κάποια από τα εγκλήματα και μόνο τώρα θυμούνται κάποιοι να εξαγοράσουν με ελεημοσύνες το χρέος τους.
    Οπως πχ η JAB Holdings που αποφάσισε το Μάρτιο του 2019 να «δωρίσει» 10 εκ σε καλούς σκοπούς. Ψίχουλα δηλαδή.
    Κάτι παρόμοιο έκαναν και κάποιες Ελβετικές βιομηχανίες που προσπάθησαν να «δωρίσουν» χρήματα.
    ΟΙ Geigy (Novartis) και Roche έχουν κάνει παρόμοια πειράματα.

  155. Pedis said

    # 154 – 130 Με έχει εξοργίσει η επιχειρηματολογία του Κούγια. Το 1,7 ειναι τεραστιο νούμερο.

    και μένα, και φαντάζομαι πολλούς, αλλά, γενικώς, κάτι τέτοιες προσεγγίσεις είναι στα νόμιμα πλαίσια της «ευρηματικότητας» στην επιχειρηματολογία των δικηγόρων. Ευτυχώς, την αξία των επιχειρηματων μένει να την κρίνει κι ο δικαστής.

    Από περιέργεια θα με ενδιέφερε να μάθω το ύψος του κασέ των σταρ της ποινικολογίας κι αν τα πραγματικά ποσοστά της επιτυχίας τους (κι όχι ότι μπορεί να πρόκειται για τηλεμαιντανούς και τηλεσκουπιδιάρηδες) εξηγούν την αυξημένη ζήτηση και την αποζημείωσή τους.

  156. Pedis said

    # 155 – Σε ολόκληρη τη Γερμανία υπήρχαν 100ες στρατόπεδα και όχι μόνο τα 5-6 που έχουμε μάθει.

    με τη χιλιάδα μετρούνται συμπεριλαμβανομενων των στρατόπεδων-δορυφόρων.

  157. ΓιώργοςΜ said

    156 τέλος: Μου διηγήθηκε ένας δικηγόρος μια ιστορία με τον εν λόγω.
    Βρέθηκε στο δικαστήριο, σχετικά νέος και άπειρος, σε μια μικρή, ασήμαντη υπόθεση, αμφίρροπη όμως. Με τον Κ είχαν κάποια γνωριμία, και περιμένοντας του είπε την ανησυχία του. Ο Κ. έκατσε στο έδρανο δίπλα του, χωρίς να κάνει τίποτε, χωρίς να πει λέξη.
    Ο δικαστής δικαίωσε τον πελάτη του δικηγόρου με συνοπτικές διαδικασίες.

    Εν πολλοίς, οι μεγαλοδικηγόροι εκμεταλλεύονται τον αέρα που τους δίνει το όνομά τους, καθώς και τις γνωριμίες τους. Την ουσιαστική δουλειά την κάνουν οι πιτσιρικάδες του γραφείου.
    Κάποιες υποθέσεις πάω στοίχημα ότι τις αναλαμβάνουν φτηνά για να διατηρήσουν αυτό τον αέρα, για να τον πουλήσουν αργότερα σε κάποια υπόθεση με πολλά φράγκα, η οποία ενδεχομένως να μη φτάσει ποτέ στο δικαστήριο.

  158. Alexis said

    Χρόνια πολλά και από μένα (καθυστερημένα) στον Lands στον ΣΠ και σε όσους άλλους γιόρταζαν χθες!

    Πέθανε ο «Αγαπούλας» γμτ… 😦

  159. Πέπε said

    Μεζεδάκι σημερινό, από είδηση καθόλου αστεία κατά τα άλλα:

    [Στν πυρκαγιά στο Λουτράκι] κρίθηκε αναγκαία η προληπτική εκκένωση δύο μοναστηριών, του Οσίου Ποταπίου και του Προφήτη Ηλία.

    Ποταπός μεν, όσιος δε.

    https://www.news247.gr/koinonia/mainetai-fotia-loytraki-adynato-perioristei-logon-anemon.7501005.html

  160. Μουτούσης Κωνσταντίνος said

    @ 65 , 68 , 107

    Δὲν ξέρω μὲ ποιὸ νόημα γράφτηκε ἡ λέξη ταμπού (σχ.68) , δὲν ἐπρόκειτο πάντως περί κάποιας περίεργης ἰδιοτροπίας ἢ βίτσιου ὅπως ἲσως ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ.
    Εἰδικῶς δὲ γιὰ τὸ ὀνομα Ἀθηναία, τὴν ἐρμηνεία τοῦ φαινομένου (τοῦ μὴ λέγεσθαι Ἀθηναίας τὰς Ἀττικάς γυναίκας ) τὴν παραδίδει ὁ Μετακλείδης :

    « ἵνα μὴ τὴν ἂγαμον οί γαμούμεναι τὴ προσηγορία καταισχύνωσιν »

    Καὶ ὀλ’ ἀυτά ἐφ’’ὅσον στὸ τῆς πόλεως συλλογικόν συνειδέναι ἐδέσποζε φρουρός ἀκοίμητος , ἡ γάμων ἀδίδακτος , ἐϋπάρθενος ,τριτογένεια , ἀλαλκομενηϊς ,Παλλάς Ἀθήνη .
    Σε μιὰν ἐποχή βέβαια που τά παιδιά γαλουχοῦντο μὲ στίχους σἀν αύτούς τοῦ Πυθέρμου , τοῦ Ἄλκαῖου , τοῦ Λαμπροκλέους :

    Παλλάδα περσέπολιν κληϊζω πολεμαδόκον ἁγνάν , παῖδα Διὸς μεγάλου δαμάσιππον Παλλάδα περσέπολιν δεινὰν θεὸν ἐγρεκύδοιμον (ἐκείνη που ξεσηκώνει στὶς μάχες , ἀνυψώνοντας τὸ ἠθικό ) αἵ τε ποταναῖς (φτερούγες )
    ὁμώνυμοι πελειάσιν αἰθέρι κεῖσθε.

    Ὢνασσ’Ἀθανάα πολεμάδοκος ,
    α ποι Κορωνήας ἐπί λαίω
    ναύω πάροιθεν ἀμφιβαίνεις
    Κωραλίω ποτάμω παρ’ὂχθαις

    Τ’ ὂνομά της εἶν’ αίτία λοιπόν
    καθώς λέει καὶ τὸ τραγούδι :
    Βασίλισσα , ἐτοιμοπόλεμος , περσέπολις ,
    (ἂλκαρ , ὁμηρική λέξις
    για τὸ φρούριο , τὴν ἀμυνα . – ὀρα
    καὶ ὒπερθεν – αλαλκομενηϊς , ὅπως ἐπίσης
    τὴν ἱστορία ποὺ ὲχουν αἰ Ἀλαλκομεναί –περιοχή )
    μὰ καὶ μέγα σύμβολον άθανασίας

  161. Γιάννης Ιατρού said

    Καλημέρα
    (με την ευχή να σταματήσουν αυτές οι πυρκαγιές, που όσο κι αν γίνεται ο μικρότερη δυνατή μνεία στα ΜΜΑ, για ευνόητους λόγους, αυτό το καλοκαίρι μας άλλαξαν τα φώτα).

    Επειδή τόσο σ΄αυτό το νήμα όσο και στο προηγούμενο ειπώθηκαν διάφορα για το σχήμα του Σταυρού κλπ., τόσο από σοβαρούς σχολιαστές όσο κι από τον πολυώνυμο (#46), ανασύρω από το υπόγειο δύο σχετικά έργα για το θέμα της σταύρωσης, το νεώτερο του John Granger Cook, LaGrange College (2014) «Η Σταύρωση στον χώρο της Μεσογείου» (Crucifixion in the Mediterranean World) εδώ και το λίγο πιό παλιό αλλά εξίσου ενδιαφέρον του Gunnar Samuelsson, University of Gothenburg (2011) «Η Σταύρωση στην Αρχαιότητα – Διερεύνηση της σημασίας της στην ορολογία της Σταύρωσης στην Καινή Διαθήκη» (Crucifixion in Antiquity – An Inquiry into the Background and Significance of the New Testament Terminology of Crucifixion) εδώ.
    Βεβαίως υπάρχει αρκετή βιβλιογραφία επ΄αυτών των θεμάτων, αλλά τα ανωτέρω έργα δεν περιορίζονται μόνο σε θρησκευτικά θέματα.

  162. loukretia50 said

    Αναφέρθηκαν τα σταυραδέρφια – αδελφοποιητοί?
    Είναι πανάρχαιο έθιμο και συναντάται σε πολλούς λαούς.
    Δεν ξέρω αν υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα και νομίζω οι Χριστιανοί το είχαν καταργήσει, αλλά με κάποιο τρόπο επιβίωσε σε κάποιες περιοχές.
    Και έχω την εντύπωση ότι έπαιζε ρόλο και στη βεντέτα, δηλαδή ο αδελφοποιητός έπρεπε να πάρει εκδίκηση.
    Αν κάποιος έχει σχετικές πηγές, θα μ΄ενδιέφεραν πολύ.

  163. Pedis said

    # 158 – μερσί για το φιντμπακ.

    Ότι ο δικηγόρος θα χρησιμοποιήσει τις γνωριμίες του για χάρη του πελάτη του είναι δεδομένο. Ότι ο επικίνδυνος λόγω των γνωριμίων του στην πιάτσα δικηγόρος έχει πιθανότητες να κερδίσει καλύτερα αποτελέσματα σε δίκη λόγω φόβου και «μην μπλέξω» είναι κι αυτό δεδομένο και στατιστικά αναμενόμενο.

    Την τιμή του δκηγόρου που έχει αυτά τα αβαντάζ ήθελα να μάθω.

  164. Y. G. said

    loukretia50 -«Αναφέρθηκαν τα σταυραδέρφια – αδελφοποιητοί? (…) Αν κάποιος έχει σχετικές πηγές, θα μ΄ενδιέφεραν πολύ.»

    Μπορειτε να δειτε το βιβλιο Same-Sex Unions in Premodern Europe οπου ο Boswell αναφερεται στην adelphopoiêsis ως γαμο μεταξυ ανδρων. Ο υπεροχος κλασσικιστης Daniel Mendelsohn κατερριψε tη θεωρια του Boswell σε ενα απolaystiko δοκιμιo του που περιλαμβανεται στο βιβλιο του HOW BEAUTIFUL IT IS AND HOW EASILY IT CAN BE BROKEN.

  165. loukretia50 said

    165. Ευχαριστώ πολύ! Ειδικά το δεύτερο, που είδα ότι αναφέρεται και στο σινεμά μεταξύ άλλων, είναι πρόκληση και θα το αναζητήσω οπωσδήποτε!

  166. Αιμ said

    Λοιπόν, ο Κούγιας σε πλούσιους και επώνυμους «για να τους καθαρίσει» ζητάει την μισή τους περιουσία που θα απογράψει αυτός. Ξέρω τέτοιον που δεν τα δωσε (γιατί ήταν πολλά) και έκατσε λίγο φυλακή … κατά τα άλλα προσφέρεται και τζάμπα για να ακούγεται

  167. BLOG_OTI_NANAI said

    162: «τόσο από σοβαρούς σχολιαστές όσο…»

    Τώρα μάλιστα! 😀

  168. Γιάννης Ιατρού said

    166: Στο έστειλα 🙂

  169. BLOG_OTI_NANAI said

    165: Τις απίστευτες παραδοξολογίες του Μπόσγουελ ανέτρεψε και ένας δικός μας το 2010: https://www.public.gr/product/i-adelfopoiisi/prod227305mm/
    Δυσκολεύεται κανείς να δεχτεί ότι ο Μπόσγουελ πίστευε πράγματι ότι η Εκκλησία τελούσε γάμους ομοφυλοφίλων στο Βυζάντιο! Μια τέτοια θεωρία μοιάζει σαν να θέλεις να αποδείξεις ότι χωράνε 4 ελέφαντες σε ένα αυτοκίνητο (τα ανέκδοτα που λέγαμε). Και φυσικά κακοποίησε τις πηγές σε βαθμό γελοιότητας. Πιστεύω ότι ως ομοφυλόφιλος και ο ίδιος, περισσότερο επιθυμούσε να δημιουργήσει έναν θόρυβο για το ζήτημα, παρά πίστεψε ότι όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο ή ότι θα μπορούσε να πείσει το βιβλίο του και άλλους.

  170. Γιάννης Ιατρού said

    168: Άλλο διαφoνεία κι άλλο σοβαρότητα 🙂

  171. loukretia50 said

    169. !!!
    Και ο ζητών ευρίσκει!!!

  172. loukretia50 said

    170. Έχω μια υποψία ότι κάποιος θα εντρυφήσει στο Μπόσγουελ, οπότε θα αναγκαστεί να διαβάσει και τις -περίπου- 400 σελίδες του βιβλίου που προτείνετε πριν προβεί σε συνταρακτικές αποκαλύψεις!

  173. Γιάννης Ιατρού said

    κι ο ευρώ αμειφθήσεται 🙂 🙂

  174. William T. Riker said

    H πληρέστερη μελέτη επί του θέματος της αδελφοποίησης είναι, νομίζω, αυτή της Claudia Rapp, Brother-Making in Late Antiquity and Byzantium …, OUP, 2016

  175. Γιάννης Ιατρού said

    173: κι αυτό στο έστειλα 🙂

  176. Γιάννης Ιατρού said

    175: Της Claudia Rapp (2016) Σωστά λέτε 🙂

  177. loukretia50 said

    177. Και με το τελευταίο RappΙ σμα τα συμπλήρωσα όλα!
    Σας ευχαριστώ όλους.
    Ε, δε φαντάζομαι να περιμένει κανείς να μπλέξω σε σχετικές κόντρες?
    Μια γενική εικόνα θέλω, αρκετά σφαιρική- σελιδοσκαναριστή!
    Όμως το 2ο στο σχ.165 μ΄ενδιαφέρει πολύ.

    ΥΓ. Προς το παρόν ψάχνω για ιστορίες με αδελφοποιητούς στην παγκόσμια λογοτεχνία.

  178. William T. Riker said

    178 Θα σας ενδιαφέρει τότε -αν δεν το έχετε βέβαια εντοπίσει ήδη- και το μικρό διήγημα του Hans Christian Andersen με τίτλο «Τhe bond of friendship» [στα αγγλικά στη συλλογή What the Moon saw and other tales, London, 1866: https://archive.org/details/whatmoonsawother00andeiala/page/n6%5D.
    Διαδραματίζεται μάλιστα στην Ελλάδα και έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά υπό ανωνύμου με τον τίτλο «Η αδελφοποιτή», δείτε εδώ: https://digital.lib.auth.gr/record/147397/?ln=el

  179. P said

    # 167 – το τελευταίο που λες τόχω ακούσει κι εγώ να λέγεται, αλλά όχι από ανθρώπους του επαγγέλματος.

  180. Γιάννης Ιατρού said

    165: Υ.Γ.
    …Ο υπέροχος κλασικιστής Daniel Mendelsohn κατέρριψε τη θεωρία του Boswell σε ένα απολαυστικό δοκίμιο του που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του (2008) How Beautiful It Is And How Easily It Can Be Broken – Essays…

    Για τους ρέκτες εδώ το σχετικό δοκίμιο (απόσπασμα σελ. 289-321) με τον τίτλο «The Man Behind the Curtain» 🙂

  181. Θρακιώτης said

    1) Παντελώς αστοιχείωτε χριστιανέ λόγιε, κ. Blogotinanai (170)

    Βρήκες ευκαιρία να διαφημίσεις εδωπέρα το βιβλίο – φληνάφημα (2010) του ιεροψάλτη φιλαράκου σου, Χρήστου Πανάγου, μόνιμου συνεργάτη του «Ραδιοσταθμού της Εκκλησίας 89,5 fm». Αν είχες την στοιχειώδη ευφυΐα να ξεφυλλίσεις το βιβλίο της Claudia Rapp, «Brother-Making in Late Antiquity and Byzantium» (2016), που μάς πρότεινε ο
    William T. Riker στο 175 και μάς προσέφερε ο Ιατρού στο 177, θά ήξερες ότι η μόνη συνεισφορά του Πανάγου στο θέμα είναι ότι ανεκάλυψε 5-6 ευχολόγια που περιέχουν τις ευχές της Αδελφοποιΐας και τα οποία ευχολόγια αγνοούσε ο μακαρίτης Boswell.
    Η Rapp αναφέρεται επανειλημμένως στο βιβλίο του Πανάγου, δηλώνοντας ότι πρόκειται για την χριστιανική απάντηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο βιβλίο του Boswell, και γι’ αυτό στερείται οποιασδήποτε επιστημονικής βαρύτητος… Σάς πήρανε χαμπάρι και στην Αλλοδαπή, αγαπητέ μου Blog, εσάς τους χριστιανούς προπαγανδιστές…

    2) Εξίσου παμπόνηρος με τον κ. Σαραντάκο, ο σχολιαστής William T. Riker μάς προτείνει στο 177 το βιβλίο της Rapp, χωρίς να μάς λέει το συμπέρασμα που βγαίνει απ’ αυτό το βιβλίο: 1) Υπήρχε τελετή Γάμου στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως διατείνεται ο μακαριστός Boswell; 2) Ισχύει αυτό που πρωτοαπεκάλυψε ο «Δαυλός» για τον Ιδρυτή της Μακεδονικής Δυναστείας, Βασίλειο Α’; Ότι επειδής ήταν ωραίο παλληκάρι και είχε μεγάλο μαντζαφλάρι, ανέβηκε στην Ιεραρχία γαμώντας κιναίδους μοναχούς; Κι ότι τελικά παντρεύτηκε (με καθόλα έγκυρο χριστιανικό γάμο) τον Ηγούμενο ενός Μεγάλου Μοναστηριού, ο οποίος και τον προώθησε στον Αυτοκρατορικό θρόνο;
    Η Rapp έχει ολόκληρο κεφάλαιο γι’ αυτό το θέμα και καλά θα κάνει η ενδιαφερόμενη σχολιάστρια, αγαπητή μας Λουκρητία, να το διαβάσει για να ξεστραβωθεί

  182. loukretia50 said

    179. Αγαπημένος ο Άντερσεν, πολύ καλοδεχούμενη
    η ον λάιν συλλογή.
    Δεν ήξερα τη συγκεκριμένη ιστορία, θάλεγα ότι αδικείται από την καθαρευουσιάνικη – αν και ενδιαφέρουσα από γλωσσική άποψη – μετάφραση.
    Στα ελληνικά έχω μια πολύ ωραία έκδοση των παραμυθιών του – Ωκεανίδα επίσης με εικόνες.
    Και πάλι σας ευχαριστώ!

  183. BLOG_OTI_NANAI said

    182:Επειδή το βιβλίο δεν το έχεις, άσε να ξέρω καλύτερα τι γράφει. Και φυσικά, το μόνο που «στερείται οποιασδήποτε επιστημονικής βαρύτητος» είναι το βιβλίο του Μπόσγουελ, αλλά φυσικά και ο καμμένος «Δαυλός» που υποστήριξε όλες αυτές τις ηλιθιότητες.

    Όπως ξέρουμε, ο Μπόσγουελ δεν μπόρεσε να βρει τίποτα για γάμους διότι φυσικά μόνο ένας ψυχασθενής θα παρέβλεπε όλες τις εκκλησιαστικές πηγές που θεωρούν αμαρτία τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Οπότε μη μπορώντας να βρει οτιδήποτε σχετικό, στήριξε ένα ολόκληρο βιβλίο σε… υπονοούμενα, ότι η «αδελφοποιία» δήθεν ήταν ένας τύπος εκκλησιαστικού γάμου ομοφυλοφίλων.

    Από εκεί ο Δαυλός γνωστός για τις βρωμιές του, λέει ότι από την αδελφοποιία προέκυψε να ονομάζονται οι ομοφυλόφιλοι… «αδελφές»!

    Από τον Δαυλό το αντέγραψαν όλοι οι ψεκασμένοι του διαδικτύου όπως το https://www.freeinquiry.gr/articles/erevnes/oi-dyo-gamoi-vyzantinoy-aytokratora-me-andres/569.html (βλ. και κεφάλαιο: «Αδελφοποιία και …αδελφές«.

    Ακόμα και οι ίδιοι οι πυροβολημένοι νεοπαγανιστές (π.χ. https://apolloniosblog.blogspot.com/2019/06/blog-post_27.html ) ομολογούν ότι η πηγή λέει «εν τη εκκλησία εποίησεν αδελφοποίησιν» και ότι πουθενά δεν αναφέρεται γάμος, αλλά έχουν το «ισχυρό επιχείρημα» ότι αδελφοποιία έκαναν οι «αδελφές» και το έλυσαν το θέμα.

    Είπαμε βεβαίως ότι η αρχική κατάντια ήταν του Μπόσγουελ, τεράστιο πλήγμα για τον ίδιο βασικά διότι γελοιοποίησε τη θέση που κατείχε, αλλά όταν γνωρίζεις την παράδοση της Εκκλησίας να θεωρεί αμαρτία τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και ταυτόχρονα ισχυρίζεσαι ότι πάντρευε «αδελφές», έ, είσαι ηλίθιος.

  184. Γιάννης Ιατρού said

    182: σιγά μην ασχοληθούμε με τον «Δαυλό, Νο 317»🤔, αυτός περικόπτει ακόμα και τις εικόνες που βάζει…
    Η αυθεντική, ολόκληρη εικόνα:

    ΥΓ: Είσαι και αστοιχείωτος, τα μεγέθους σημαντικά ακολουθούνται πάντα με «με το συμπάθιο» 😋!

  185. Θρακιώτης said

    Συγχαίρω από καρδιάς τον κρυφοελληνόψυχο Ιατρού, που ανέβασε στο σχόλιο 185 το δυσεύρετο δημοσίευμα του «Δαυλού» (Οχτώβρης 2008) για το πώς έγινε αυτοκράτωρ του Χριστιανικού Βυζαντίου ο Ιδρυτής της Μακεδονικής Δυναστείας, Βασίλειος Α’: Γαμώντας κιναίδους μοναχούς και κάνοντας κανονικό Ορθόδοξο Γάμο με δύο ηγουμένους μονών!.. Ας το διαβάσουν όλοι οι χριστιανούληδες του Ιστολογίου, για να αντιληφθούν τί σημαίνει Βυζαντινή Ορθοδοξία: Ένα άντρο κιναιδοσύνης, όπου οι Ιεροί Κανόνες εφαρμόζοντο κατά βούλησιν και… κατ’ οικονομίαν!..

    Κι αν ο αξιότιμος κ. Blogotinanai τολμήσει να αμφισβητήσει την εγκυρότητα του δημοσιεύματος του «Δαυλού» ας διαβάσει το ειδικό κεφάλαιο στο βιβλίο της Rapp που του υποδείξαμε στο σχόλιο 82: Ακριβώς τα ίδια με τον «Δαυλό» λέει!..

    ΥΓ: Τον Βασίλειο Α΄τον Μακεδόνα είχε ως δάσκαλό του ο «Εθνάρχης» Καραμανλής, που – ως γνωστόν – ήταν ένα ωραίο χωριατόπαιδο και έγινε υπουργός του Λαϊκού Κόμματος, επειδή πηδούσε τον Ιδρυτή του Μεγάρου Μουσικής, Λάμπρο Ευταξία…

  186. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Γιάννη, μπερδεύτηκα! Τελικά, τί είσαι; Κακόψυχος, βρομόψυχος ή κρυφοελληνόψυχος; 🙂

  187. Γιάννης Ιατρού said

    187: Άσε, όπως βολεύει … 🙂

  188. Ενδιαφέρουσα ιστορία πάντως και ευχαριστούμε για τα βιβλία. Έριξα μια ματιά στη Rapp και μου φάνηκε εμπεριστατωμένη και νηφάλια. Ό,τι κι αν λέει ο Βάτμαν είναι πολύ επιφυλακτική όσον αφορά τον Βασίλειο και τη φύση των αδελφοποιήσεών του. Έχω την αίσθηση, ότι στη βυζαντινή ιστορία ακόμα περισσότερο από αλλού υπάρχει παραδοσιακά η τάση να ερμηνεύονται όλα βάσει της θρησκείας και της νομοθεσίας: αν υπάρχει ομοερωτισμός, θα εκφράζεται με θρησκευτικές τελετές, θα πει ο ένας, και αν η θρησκεία τον απαγορεύει, θα είναι περιθωριακός και διωκόμενος, θα πει ο άλλος. Είχα βάλει σε άλλο νήμα ένα σχετικό άρθρο (εκλαϊκευτικό αλλά βασισμένο σε λογιότατες μελέτες) για τον ομοερωτισμό στις ισλαμικές κοινωνίες και ιδίως στην οθωμανική, που δείχνει πόσες άλλες διαστάσεις υπάρχουν.

    Η κριτική στον Μπόσγουελ ήταν όντως απολαυστική. Αναγνώρισα το είδος της σαθρής επιχειρηματολογίας σε πολλά συγκεκριμένα παραδείγματα, τόσο από το δικό μου πεδίο όσο και από τα καθ’ ημάς (σκέφτομαι π.χ. το περίφημο βιβλίο για το κρυφό σχολειό, πώς το λέγανε, που είχε πυροδοτήσει εδώ μια τεράστια συζήτηση).

  189. 189 αυτό το άρθρο έλεγα: https://aeon.co/ideas/what-ottoman-erotica-teaches-us-about-sexual-pluralism

  190. Γιάννης Ιατρού said

    184: Μια ενδιαφέρουσα εικόνα των σχέσεων και συνηθειών (και της επίδρασής τους στην πολιτική κλπ.) της εποχής εκείνης και με αναφορά στον Βασίλειο τον Α’ γίνεται στην δημοσίευση (Ακαδημία των Επιστημών της Βαυαρίας, Εκθέσεις Συνεδριάσεων έτους 1965, τεύχος 5) του Hans-Georg Beck (1965), με τον τίτλο Byzantynisches Gefolgschaftwesen (στα γερμανικά…, 32 σελίδες, στην επικυριαρχική θα το μετέφραζα: «The byzantine fellowship», δε μού ΄ρχεται κάτι καλό στα Ελληνικά τώρα🤐)

  191. Εσύ δεν μπορείς να μεταφράσεις τον τίτλο και περιμένεις να διαβάσουμε ολόκληρο άρθρο στα γερμανικά 🙂

  192. Γιάννης Ιατρού said

    189: Συμφωνώ για την Rapp, η οποία στο πρώτο μέρος αυτά που αναφέρει είναι όλα εκτός του θέματος των ομοφυλοφιλικών σχέσεων (που προσπαθεί να υποστηρίξε/μας πουλήσειι ο γνωστός σχολιαστής). Αντιθέτως τίθενται θέματα σχέσεων, οικονομικής ενίσχυσης και «γραμματείων», ό, τι δηλ. συναντούμε και σήμερα στην πολιτική και στους έχοντας χρήμα κλπ. (ονόματα δε λέμε 🙂 )/
    Στο δεύτερο μέρος κάνει νύξη και για θέματα ομοφυλοφιλικών σχέσεων, αλλά επισημαίνει και την έλλειψη πρωτογενών πηγών της εποχής του Βασιλείου του Α’ (δηλ. δεν υπάρχουν τέτοιες). Όλες οι πηγές είναι τουλάχιστον ένα αιώνα μετά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπιστία τους ….

  193. Γιάννης Ιατρού said

    192: Δεν είπα να τον μεταφράσετε ρε συ, να καταλαβαίνεται τι γράφει μόνο ! 🙂 🙂 👍👍

  194. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    Ειδήσεις ΣΚΑΙ: «Το μήνυμα των εκλογών δεν ελήφθει». (Άσ’ τον τον γ——-* παθητικό αόριστο, αν δεν τον έχεις..) [*γηρασμένο]

  195. Γιάννης Ιατρού said

    193: Ο Ούγγρος Ελληνιστής και Βυζαντινολόγος Gyula Moravcsik στη δημοσίευσή του (1961) με τον τίτλο: Sagen und Legenden über Kaiser Basileios I (Οι μύθοι και οι θρύλοι για τoν αυτοκράτορα Βασίλειο τον Α’) ευρευνά το πόσο πολύ επηρεάζονται αυτές οι μετέπειτα πηγές από πολιτικά και άλλα θέματα και επομένως πολλές φορές διαστρεβλώνουν, ακόμα και σκαρφίζονται, ιστορίες (π.χ. για να δικαιολογήσουν πράξεις ή για να υποστηρίξουν για ίδιο συμφέρον/κολακεύσουν😉 κλπ. μετέπειτα αυτοκράτορες, «μουτζουρώνουν» τους προηγούμενους).

  196. BLOG_OTI_NANAI said

    Από τα άρθρα του Νίκου, ξέρουμε τι σημαίνει το «έριξε ο τρελός την πέτρα στο πηγάδι» κ.λπ. κ.λπ.
    Για να μην παρασυρθούμε λοιπόν σε μονοπάτια ιστορικής ασυναρτησίας, ας πούμε κάποια πράγματα.

    Η αδελφοποιία ήταν εξαιρετικά συνηθισμένη από την αρχαιότητα. Ήταν ένας τρόπος αλληλοβοήθειας, ένας τρόπος συμμαχίας, ένας τρόπος και συναλλαγής ακόμα. Φεύγω για τον πόλεμο, ο καλύτερος φίλος μου μένει πίσω και με μια τελετή που στα χριστιανικά χρόνια ήταν εκκλησιαστική αυτός γίνεται αδελφός μου και σε περίπτωση που δεν γυρίσω πίσω, η οικογένεια έχει ένα στήριγμα που έχει ορκιστεί να την φροντίζει όσο ζει.
    Κι αν είμαστε δύο οπλαρχηγοί στα 1821, ενώνουμε τον στρατό μας και μέσω της αδελφοποιίας η συμμαχία γίνεται πιο ισχυρή ακόμα.

    Το τραγικό λοιπόν του όλου πράγματος είναι η κακοποίηση των βυζαντινών πηγών. Η απαίτηση δηλ. να βάζουμε τον αυστηρό εκκλησιαστικό χρονογράφο του 9ου αι. να μας…κλείνει το μάτι πονηρά και να μας λέει ότι, «αυτά που σας γράφω, μην τα πάρετε κατά γράμμα, διότι εννοώ ότι αυτοί οι δύο τα… είχανε».

    Αυτό είναι γελοιοποίηση των πηγών.
    Αν ο Γεώργιος Μοναχός πίστευε ότι υπήρχαν ομοφυλοφιλικές σχέσεις, θα τους έλουζε με τις πιο καταδικαστικές εκφράσεις που υπάρχουν και αν το ήξερε και ήθελε να το αποκρύψει, απλώς θα το απέκρυβε παντελώς. Αν εμείς εκλαμβάνουμε τις φράσεις του ως… υπονοούμενο για ομοφυλόφιλους, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι κάνουμε λάθος! Οι άνθρωποι τότε θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία μια καταδικαστέα σεξουαλική εκτροπή. Δεν έκαναν πονηρά «ματάκια» και «γελάκια» στις χρονογραφίες τους…

    Από την άλλη, οι σχέσεις μεταξύ ανδρών δεν είχαν ποτέ πρόβλημα εγγύτητας ώστε να χρειαστούν την αδελφοποιία για ερωτικούς λόγους. Δύο άντρες μπορούσαν αν είναι φίλοι και να είναι μαζί διαρκώς. Δεν είχαν ανάγκη κάποιο «κόλπο» για να συναντηθούν. Η όλη ιδέα ότι με την αδελφοποιία επιτέλους «συζούμε σαν ζευγαράκι», είναι εντελώς κωμική: δύο άντρες, αν οι κινήσεις τους ήταν τέτοιες που να δημιουργήσουν υποψίες στους γύρω τους ότι κάτι το σεξουαλικό τρέχει, τότε είτε με αδελφοποιία είτε χωρίς θα είχαν το ίδιο ακριβώς πρόβλημα. Και δεν θα είχαν μόνο πρόβλημα με βάση την εκκλησιαστική νομοθεσία ως χριστιανοί, αλλά και με την πολιτειακή νομοθεσία. Ειδικά η παθητική ανδρική ομοφυλοφιλία αποτελούσε ένα γεγονός καταδικαστέο.

    Γι’αυτό είναι αστεία όλη η υπόθεση με την αδελφοποιία: οι ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές σχέσεις εκπληρώνονταν πάντα κρυφά και πολύ συχνά με τους δούλους. Η αδελφοποιία δεν θα βοηθούσε σε τίποτα τους ομοφυλόφιλους άνδρες.

    Γι’ αυτό λοιπόν, όταν καταδικάστηκε η αδελφοποιία, είχε ένα απλούστατο σκεπτικό: επειδή εκείνα τα χρόνια άντρες και γυναίκες είχαν τεράστιο πρόβλημα εγγύτητας, υπήρχαν αδελφοποιίες με δεύτερες σκέψεις, να πλησιάσω μια γυναίκα που δεν έχει άντρες προστάτες, να γίνω αδελφοποιητός μαζί της και έτσι να είμαι κοντά στην γυναίκα που αγαπώ. Βεβαίως, μια τέτοια αδελφοποιία μπορούσε να γίνει και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Να γινόμουν αδελφοποιητός με μια κοπέλα ως προστάτης και με τον χρόνο να ερωτευόμασταν.

    Έτσι, η Εκκλησία βρέθηκε σε ένα τεράστιο πρόβλημα: ενώ είχε κάνει αδέλφια έναν άντρα και μα γυναίκα, μετά αυτοί οι δύο ζητούσαν από την Εκκλησία να τους παντρέψει. Διότι φυσικά, τότε δεν υπήρχαν «ζευγαράκια». Μία και δυο, κάποια στιγμή θα έπρεπε να παντρευτούν.

    Δηλαδή και οι ίδιες οι διατάξεις κατάργησης της αδελφοποιίας μας δίνουν να καταλάβουμε ότι τα προβλήματα εντοπίζονταν στις σχέσεις ανδρών-γυναικών και όχι των ανδρών και φυσικά ουδεμία σχέση είχε η αδελφοποιία με γάμο, αφού σύμφωνα με τα κείμενα το πρόβλημα ήταν ακριβώς ότι μερικοί άντρες και γυναίκες που είχαν γίνει αδελφοποιητοί, μετά ήθελαν να παντρευτούν.

    Επειδή οι πηγές είναι ξεκάθαρες, προσωπικά είμαι βέβαιος ότι ο σκοπός του Μπόσγουελ ήταν πιθανόν να προβοκάρει, ίσως για να ανοίξει μια σχετική συζήτηση στο παρόν, αλλά δεν μπορεί να ήταν τόσο ανόητος ώστε να τα πιστεύει.

  197. Μπλογκ, φοβάμαι ότι πέφτεις στο ίδιο λάθος με τον Μπόσγουελ, δηλαδή αποκλείεις κάτι (την πιθανότητα οι αδελφοποιΐες να υποκρύπτουν ενίοτε ομοερωτικές σχέσεις) βάσει αυτού που θέλεις να αποδείξεις (ότι απαγορευόταν η ομοφυλοφιλία άρα δεν υπήρχε). Δημοσίευμα στο Δαυλό βέβαια δεν έχει καμία απολύτως αξιοπιστία, αλλά η αναφορά στο Πηδάλιον είναι ενδιαφέρουσα. Δεν έχω ιδέα αν το σχετικό απόσπασμα ανήκει στον Νικόδημο και την εποχή του ή στις βυζαντινές πηγές του.

    Και η φράση «οι ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές σχέσεις εκπληρώνονταν πάντα κρυφά και πολύ συχνά με τους δούλους. Η αδελφοποιία δεν θα βοηθούσε σε τίποτα τους ομοφυλόφιλους άνδρες» είναι χοντρό φάουλ. Σα να λες γιατί να παντρευόμαστε, αφού υπάρχουν πόρνες. (Μπορεί να ισχύει για κάποιους, αλλά…).

  198. Y. G. said

    @166
    Σε αυτο το ρηβιου μπορειτε να παρετε μια καλη ιδεα για το How beautiful it is… – https://www.nybooks.com/articles/2008/11/06/the-classicists-eye/

  199. Y. G. said

    @ 181 Γιάννης Ιατρού said:
    » …Ο υπέροχος κλασικιστής Daniel Mendelsohn κατέρριψε τη θεωρία του Boswell σε ένα απολαυστικό δοκίμιο του που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του (2008) How Beautiful It Is And How Easily It Can Be Broken – Essays…»

    Κυριε Ιατρου, ευχαριστω πολυ που συμμαζεψατε τα ελληνικα μου. Ξερω οτι τα γραφτα μου ειναι για τα μπαζα…

    Αυτο το ρηβιου aπο τον Bowersock για το How Beautiful It Is… ειναι εξοχο – https://www.nybooks.com/articles/2008/11/06/the-classicists-eye/

  200. BLOG_OTI_NANAI said

    198: Ξεχνάς Δύτη ότι η παραφιλολογία αυτή θεωρεί την αδελφοποιία ευλογημένο από την Εκκλησία γάμο ομοφυλοφίλων. Οπότε, για να μην κάνουμε χαώδεις συζητήσεις, θες να μου φέρεις μια πηγή που το επιβεβαιώνει αυτό;
    Και δεν είναι φάουλ το γεγονός ότι διατηρείς μια συζήτηση με πράγματα που φαντάζεσαι; («Σα να λες γιατί να παντρευόμαστε, αφού υπάρχουν πόρνες«).

    Μιλάμε για το Βυζάντιο. Μου δίνεις κάποιες πηγές που να μας βεβαιώνουν ότι οι ορθόδοξοι χριστιανοί που είχαν ομοφυλοφιλικές έλξεις στο Βυζάντιο είχαν στόχο μια μορφή εκκλησιαστικού γάμου;

    Επίσης, που λέει ο Νικόδημος κάτι που να πλησιάζει έστω στις ανοησίες του Δαυλού; Ας μην παρανοήσουμε εδώ όλοι.

  201. Γς said

    186:

    >γιατί να παντρευόμαστε, αφού υπάρχουν πόρνες.

  202. Γς said

    202->201

  203. sarant said

    Ευχαριστώ για τα νεότερα!

    Τα σχόλια 199-200 κρατήθηκαν στην καραντίνα, το ένα για πολλές ώρες. Συγνώμη, φιλτάτη!

  204. BLOG_OTI_NANAI said

    201: Για να γλυτώσουμε επιπλέον φιλοσοφικές συζητήσεις, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι για να μπορέσουν να υπάρξουν οι επίσημες αυτές τελετές, θα πρέπει οι σχέσεις ομοφυλόφιλων ανδρών να αναγνωρίζονταν επίσημα και από την πολιτειακή νομοθεσία αλλά πάνω απ’ όλα από την εκκλησιαστική νομοθεσία που υποτίθεται «ευλογεί» αυτές τις μίξεις ομοφυλοφίλων. Αν μπορέσει κάποιος να βρει τέτοια νομοθεσία, ας μου το πει κι εμένα.

  205. Γιώργος Κατσέας, Θεσσαλονίκη said

    @201. Για τ’ όνομα του Θεού BLOG, υπάρχει περίπτωση να πειστεί κανένας σοβαρός άνθρωπος από αυτές τις εμετικές διαστρεβλώσεις που κοπρίζουν διάφοροι δεκαρολόγοι; Αναλώνεσαι τόσες ώρες να ανατρέψεις αυταπόδεικτες αηδίες;

  206. Μπλογκ, εξάπτεσαι χωρίς λόγο. Δεν απαντώ στον Μπόσγουελ (έγραψα και παραπάνω ότι η κριτική του Μέντελσον μου φάνηκε πειστικότατη, σε ένα βιβλίο που άλλωστε δεν έχω διαβάσει), αλλά σε σένα και δεν ισχυρίζομαι ότι η αδελφοποιΐα ήταν κάποιου είδους γάμος.
    Λέω ότι δεν φαίνεται να μπορεί να αποκλείσει κανείς ότι πράγματι ήταν δυνατόν ο θεσμός αυτός να συμβαδίζει (εκτός εκκλησιαστικής ευλογίας) με ομοερωτικές σχέσεις. Και ρωτάω εσένα που θα ξέρεις καλύτερα τους νομοκάνονες, αν όντως υπάρχουν αυτές οι απαγορεύσεις της αδελφοποιΐας με το σκεπτικό ότι υποκρύπτουν «ηδονάς και σαρκικά θελήματα». Τώρα που το ξανακοιτάζω μοιάζει να αναφέρεται σε ετερόφυλες αδελφοποιΐες· υπήρχαν τέτοιες;
    Αν δεν το κατάλαβες, με ενδιαφέρει ένα θέμα βυζαντινής κοινωνικής ιστορίας, όχι να την πω στην εκκλησία.

  207. Γιάννης Ιατρού said

    197: Ό,τι ίσχυε για τα ετεροφυλικά ζευγαράκια (αδελφοποιημένα 🙂 ), το ίδιο μπορεί να συνέβαινε ενίοτε με στους άλλους κυρίους… Συμφωνώ στο ό,τι δεν χρειάζονται οι αδελφοποιήσεις γι αυτό, αλλά μπορεί να βοηθούσαν κατά περίπτωση.

    200: Υ G
    μόνο κάτι λατινικούς χαρακτήρες «μάζεψα», μια χαρά γράφεις 😉
    Ευχαριστούμε για τα ριβιού (κριτικές) για το βιβλίο του Mendelsohn 👍

  208. Θρακιώτης said

    Αγαπητοί φίλοι,

    επειδή βλέπω το μάτς Άρης – ΠΑΟ (έχω ποντάρει διπλό ξερό, όπως μού συνέστησε ο κ. Gpoint, και κλαίω τα λεφτά μου γιατί ο Άρης προηγείται 2-0)), επωφελούμαι από το ημιχρόνιο για να βοηθήσω τον αστοιχείωτο χριστιανό λόγιο κ. Blogotinanai που ζητάει απεγνωσμένα πηγές + βιβλιογραφία για να πειστεί ότι:

    Ο Βασίλειος Α’ Μακεδών ήτο πασίγνωστος επιβήτωρ κιναίδων μοναχών και είχε ερωτικό δεσμό με τον καταπύγονα αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄ και με τον κίναιδο γιό της πάμπλουτης χήρας Δανιηλίδας, Ιωάννη…

    1) Όλες τις πηγές μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένες στην μνημειώδη διδακτορική διατριβή του ΑΠΘ «Οι προφητικές διηγήσεις για τον Βασίλειο Α΄ στις Βυζαντινές Πηγές» (Θεσσαλονίκη 2012)

    2) Το ότι ο «Δαυλός» όχι μόνο δεν λέει μπούρδες, αλλά και πολύ λιγότερα από όσα διέπραξε ο πανέμορφος επιβήτωρ κιναίδων, Βασίλειος Α΄ Μακεδών, αποδεικνύεται από το μνημειώδες σύγγραμμα «Desire and Denial in Byzantium, Papers from the 31st Spring Symposium of Byzantine Studies, Brighton, March 1997» (1999)

    Πατώντας δεξιά το κουμπί «preview pdf», μπορείτε να κατεβάσετε ένα 35σέλιδο από το βιβλίο με τα περιεχόμενα κλπ. Εννοείται ότι το Επιτελείο μας διαθέτει ολόκληρο το pdf αυτού του αριστουργήματος, αλλά δεν θα σάς το προσφέρει, αν δεν με εκλιπαρήσει τρείς φορές ο κακόψυχος Ιατρού

  209. Χρήστος Π. said

    Νεοδοσίλογοι σε νέες σπαρταριστές (Κυπριακές) ιστορίες: Η γνωστή και από κάθε άποψη ύποπτη εφημερίδα Φιλελεύθερος της Κύπρου, μας πληροφορεί από χθες ότι η ΕΕ θα ριλαξάρει τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας (τις υποτιθέμενες τέλος πάντων), ότι έχει ανάγκη τη Τουρκία στο μεταναστευτικό, ότι η καημένη Τουρκία νιώθει απομονωμένη στην Αν. Μεσόγειο (χτες μας έλεγε ο Τσαβούσογλου πως δεν είναι απομονωμένος και ινσαλλάχ μια χαρά νιώθει), και ότι τέλος πάντων πρέπει και η Τουρκία να μπει στην ενεργειακή εξίσωση της Αν. Μεσογείου (εδώ είναι το ψωμί). Όλα αυτά θα τα ζητήσει ή μας τα ζήτησε ήδη η νέα Επίτροπος που επέλεξαν οι Ούννοι για την ΕΕ, κατά τον Φιλελεύθερο. Όπως πάντα, η είδηση γράφεται έτσι ώστε να υποννοείται με σαφήνεια «πρέπει να γίνουμε διαλλακτικοί, πρέπει να τα βρούμε με τη Τουρκία». Πηγές δεν αναφέρονται από την εφημερίδα αλλά όπως πάντα συμβαίνει με το Φιλελέυθερο υπάρχουν. Τα γνωστά. Αξιόπιστες ανώνυμες πηγές, ασφαλείς πληροφορίες, άνθρωποι υψηλά ιστάμενοι και γενικώς καμμια αναφορά σε ονόματα και πηγές.

    Αυτή τη φορά ο πεμπτοφαλαγγίτης του εχθρού Φιλελεύθερος δεν πέφτει ίσως και πολύ έξω αφού αυτοί που τον έβαλαν να τα γράψει αυτά, αυτά ακριβώς θέλουν. Η Γερμανία ανταγωνίζεται όλο και περισσότερο τις ΗΠΑ και στα θέματα φυσικού αερίου όπου είναι διατεθειμένη να συμμαχήσει με τη Ρωσία, και στη Μ. Ανατολή που ταυτίζεται με τη Τουρκία και τη συμβουλεύει πιστεύω να πιέζει τις ΗΠΑ στο Κουρδικό ζήτημα, αλλά και στο ζήτημα του Ιράν. Δεκάδες τζαμιά στη Τουρκία ελέγχονται από φιλοϊρανούς και συγκεντρώνουν χρήματα για τη Χεζμπολάχ. Οι διαμαρτυρίες των ΗΠΑ και Ισραήλ πέφτουν στο κενό, ενώ προσεκλήθη και ο δήμαρχος της Τεχεράνης στο Βερολίνο για να ανταμειφθεί προφανώς για το θαυμασμό του στο παρελθόν της Γερμανίας αλλά και την επιθυμία του να εξαφανίσει όπως έχει πει το Ισραήλ από το χάρτη. Τα δημοσιεύματα όμως των Γερμανότουρκων αποσκοπούν στη δημιουργία ηττοπάθειας και υποχωρητικότητας, Αυτό το ρόλο παίζει ο ελληνόφωνος Φιλελεύθερος της Λευκωσίας.

    Ο Φιλελεύθερος όμως δεν περιορίζεται στη παρουσίαση των θέσεων των Γερμανότουρκων ως αναγκαιότητα. Αφού διέδωσε ψευδώς, επικαλούμενος πάλι ανώνυμες πηγές των Ούννων ότι οι Τούρκοι βρήκαν φυσικό αέριο και άρα πρέπει κι εμείς πάλι να υποχωρήσουμε, να «λογικευτούμε» και να τα βρούμε» με τον εχθρό, εν συνεχεία ανακάλυψε και Βρετανική συνομωσία κατά της Κύπρου, πιέσεις και από μέρους της να γίνουμε διαλλακτικοί, κινήσεις και επαφές για το σκοπό αυτό, κλπ κλπ. Όλα ανύπαρκτα, αναπόδεικτα, και αποδιδόμενα πάντα σε ανώνυμες πηγές. Η Βρετανία άλλωστε πάντα παρουσιάζεται ως η σταθερή σύμμαχος των Τούρκων, ενώ η τίμια και καλή Γερμανία απλώς με βάση τα δεδομένα της περιοχής μας καλεί να λογικευτούμε…. Ο Φιλελεύθερος μάλιστα που ξεχνάει τις φιλοτουρκικές ανοησίες και αντιφάσεις της Γερμανίας, μας υπενθυμίζει για να ενισχύσει τις κατασκευασμένες ιστορίες του τη δήλωση Βρετανού υπουργού για «αμφισβητούμενες» περιοχές στη Κυπριακή ΑΟΖ….

    Ποιά είναι η αλήθεια για τις Βρετανικές θέσεις όμως; Έστω και χλιαρά, για ευνόητους λόγους, η Βρετανία εξέφρασε ανησυχία για τις Τουρκικές γεωτρήσεις, ενώ όταν αδειοδοτήθηαν οικόπεδα για έρευνες από τη Κύπρο και η Τουρκία απειλούσε, η Βρετανία μαζί με τις ΗΠΑ αλλά και τη Γαλλία δήλωσαν πως ήταν δικαίωμα της Κύπρου οι αδειοδοτήσεις και η εκμετάλλευση της ΑΟΖ. Αμερικανικές και Γαλλικές εταιρείες αδειοδοτήθηκαν και η παρουσία ναυτικών δυνάμεων της Γαλλίας και των ΗΠΑ υποχρέωσαν το Τουρκικό ναυτικό και τους να μην παρενοχήσει τα γεωτρύπανά όπως έκαναν πχ με το απροστάτευτο Ιταλικό γεωτρύπανο. Μόνο ηλίθιοι θα περίμεναν αντιπαράθεση για το φυσικό αέριο της Αν. Μεσογείου, μεταξύ των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Όντως από ένα γνωστό Βρετανό «φιλοευρωπαίο» υπουργό, σε αντίθεση με τις άλλες κυβερνητικές δηλώσεις, έγινε αναφορά σε «αμφισβητούμενες» περιοχές της Κυπριακής ΑΟΖ. Πρόκειται για ένα άτομο που αν δεν με απατά η μνήμη μου απαλλάχτηκε δύο φορές από τα καθήκοντά του σε άλλα υπουργεία στο παρεθόν, για δηλώσεις κατά των δυτικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και του Ισραήλ. Έχοντας πουλήσει ανέξοδα, πολιτική ορθότητα, ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα και τη προσωπική του ζωή, φέρνει ψήφους ομοφυλοφύλων στο Συντηρητικό κόμμα που θα μπορούσαν να διαρρεύσουν προς τους Εργατικούς.

    Η ηλίθια σύγκρουση και η πατριωτική αποκοτιά μας να συγκρουστούμε με τη φυσική μας σύμμαχο Βρετανία το 1955-59 στη Κύπρο για την Ένωση, την εποχή που η Βρετανία είχε ανάγκη τη Κύπρο όσο ποτέ άλλοτε,προκάλεσε πράγματι τη Βρετανική πολιτική της Τουρκικής πολιτικής ανάμειξης στη Κύπρο που διευκόλυναν οι σπιθαμιαίοι πολιτικοί της κυβέρνησης Καραμανλή. Όσο ωφεληθήκαμε από τις συμμαχίες μας με τη Βρετανία άλλο τόσο χάσαμε από την γελοία αντιπαράθεσή μας. Μας συγκινεί πολύ όλους η θυσία και ο ηρωϊσμός των νέων αγωνιστών της ΕΟΚΑ, η Ελλάδα χρειάζεται αυτό το φρόνημα. Ομολογείται από όλους και ο πατριωτισμός του Γρίβα. Μας εντυπωσιάζει όμως πολύ περισσότερο η πολιτική ανοησία του τελευταίου και η ανοχή που του έδειξε η Ελλάδα στις ανταρτοπεριπέτειές του και στην επιθυμία του να παραστήσει το Βελουχιώτη της δεξιάς στη Κύπρο, επαναλαμβάνοντας και παρόμοια λάθη μάλιστα!

    Μην κοιτάτε τι λέει η Βρετανία (πάντα μας ενοχλούσαν αυτά που έλεγε). Κοιτάτε τι κάνει. Καμμιά χώρα δεν έβλαψε ποτέ μια άλλη τόσο πολύ, όσο έβλαψε η Βρετανία την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην Αγγλία εμπιστευόμαστε τη διαφέντεψή μας έλεγε ο Ρωσόφιλος Κολοκοτρώνης. Η Ρωσία έχυνε δάκρυα και διαμαρτυρίες για τον απαγχονισμένο Γρηγόριο Ε και η Βρετανία σιωπούσε. Τη δύσκολη ώρα η Βρετανία όμως στήριξε την ανεξαρτησία μας, την επέκταση των συνόρων μας στο Σπερχειό αντί για τον Ισθμό της Κορίνθου, ενώ την ίδια ώρα η Ρωσία μας πρότεινε να παραμείνουμε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως αυτόνομη Ηγεμονία! Την ώρα που ο Φιλελεύθερος μας πουλάει Βρετανικό φιλοτουρκισμό, και «λογική» Ευρώπη (δηλαδή Γερμανία), Βρετανική αντιπροσωπεία στο Κουρδιστάν μεσολαβεί για την συνεννόση αντίπαλων Κουρδικών δυνάμεων στη Μ. Ανατολή ώστε να διευκολυνθεί συνένννωση των Κουρδικών περιοχών και η δημιουργία αργότερα Κουρδικού κράτους. Αυτά να κοιτάτε.

  210. BLOG_OTI_NANAI said

    208: Γι’ αυτό είπα να πάμε από τη σύντομη οδό των πηγών, γιατί με τα «μπορεί» επεκτείνονται οι συζητήσεις. Οι πηγές σαφώς αναφέρουν τις περιπτώσεις ετεροφυλόφιλων που έγιναν αδέλφια και μετά ζήτησαν γάμο. Για να πούμε ότι «το ίδιο μπορεί να συνέβαινε ενίοτε με στους άλλους κυρίους» πρέπει να το έχουμε στις πηγές. Αλλά το κυριότερο, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ούτε στην εκκλησιαστική, ούτε στην πολιτειακή νομοθεσία, ούτε φυσικά σε οποιαδήποτε άλλη πηγή, για να υποθέσει ο Μπόσγουελ, ο Δαυλός ή οποιοσδήποτε άλλος, ότι η Εκκλησία τελούσε και ευλογούσε γάμους ομοφυλοφίλων.

    Ως ένδειξη του κρετινισμού του Δαυλού μπορούμε να αναφέρουμε ότι οι διατάξεις που αφορούσαν τους μοναχούς απαγόρευαν παντελώς την αδελφοποιία. Κατά συνέπεια, δεν υπήρχε ουδέποτε περίπτωση ο Βασίλειος Β΄ να κάνει την εκκλησιαστική αυτή τελετή με… ηγούμενο!

    Τη φράση που λέει ο Δύτης για «ηδονάς και σαρκικά θελήματα» την αναφέρει ο άγ. Νικόδημος, μόνο που μιλάει για «ψευδαδελφοποιητούς», των οποίων «η αδελφοποιησία λογίζεται τελείως εμπόδιον εις το να ΥΠΑΝΔΡΕΥΟΝΤΑΙ αναμεταξύ των«. Φυσικά είναι περιττό να πούμε ότι η λέξη «γάμος» στο «Πηδάλιο» αφορά αποκλειστικά άντρα και γυναίκα. Κατά συνέπεια δεν είναι εύκολο να ερμηνεύσει κάποιος αυθαίρετα την αναφορά αυτή. Αλλά και πάλι, ως προς το ζητούμενο τα πράγματα είναι απλά: το καταδικαστικό ύφος του Νικοδήμου, δεν επιτρέπει την ύπαρξη μια θεωρίας ότι η Εκκλησία τελούσε και ευλογούσε γάμους ομοφυλοφίλων! Δηλαδή ακόμα και η ετσιθελική ερμηνεία του Νικοδήμου, που ενώ αναφέρεται σε γάμο, κάποιος θα πει ότι εγώ λέω ότι εννοεί και ομοφυλόφιλους, πάλι γυρίζει μπούμεραγκ στους υποστηρικτές του Μπόσγουελ με το καταδικαστικό της ύφος.

    Από εκεί και πέρα, στην νομοθεσία του 11ου αιώνα πάλι η αναφορά στην αδελφοποιία ξεκαθαρίζει ότι όχι μόνο δεν αποτελεί… γάμο, αλλά αντιθέτως αποτελεί ΚΟΛΛΗΜΑ για τον γάμο των αδελφοποιητών. Και φυσικά γάμος νοείται μόνο μεταξύ ανδρών και γυναικών:

    Η μεταγενέστερη ανακεφαλαίωση του Μαλαξού θα λέγαμε μας πείθει ότι και ο Νικόδημος αναφέρεται μόνο σε ετεροφυλοφιλικές «ηδονάς και σαρκικά θελήματα». Σύμφωνα με τον Μαλαξό το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την αδελφοποιία αφορούσε καθαρά τις ετεροφυλοφιλικές μίξεις. Ο «αδελφός» ήθελε να πάρει την «αδελφή» του για γυναίκα, και έτσι αθετούσαν την αδελφοποιία τους και ζητούσαν να παντρευτούν. Κανένας απολύτως συσχετισμός με κρυφή ομοφυλοφιλία:

    Αυτό λοιπόν που μένει, είναι το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να γράφεται βιβλίο από έναν επιστήμονα που σακατεύει τις πηγές σε τέτοιο βαθμό. Σε τελική ανάλυση που είναι η ανοχή των ομοφυλοφιλικών γάμων εκείνη την εποχή; Σε ποιες πηγές καταγράφεται κάτι τέτοιο; Σε καμία απολύτως. Ας είμαστε βέβαιοι.

    Αλλά κι ας υποθέσουμε ότι κάποιος ήταν παιδόφιλος. Και τελεί έναν γάμο στο Βυζάντιο με μια χήρα μόνο και μόνο για να ασελγεί στα παιδιά της. Θα πούμε δηλαδή ότι ο γάμος στο Βυζάντιο αποτελούσε επίσημη εκκλησιαστική ευλογία των παιδόφιλων; Μήπως το σκεπτικό του Μπόσγουελ και φυσικά των νεοπαγανιστών τσαρλατάνων ασελγεί στην νοημοσύνη μας;

    206: Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πρόκειται να πειστεί και όπως είπα το μεγαλύτερο κακό ο Μπόσγουελ το έκανε στον εαυτό του, αλλά και στην επιστήμη που ισχυριζόταν ότι υπηρετεί.

  211. Χρήστος Π. said

    Στο προηγούμενο μήνυμά μου αναφέρθηκα σε τζαμιά της Τουρκίας που ελέγχονται από φιλοϊρανούς. Ήθελα να γράψω τζαμιά της Γερμανίας όπου γίνονται και δημόσιοι έρανοι υπέρ «ανθρωπιστικών» οργανώσεων που ελέγχει η Χεζμπολάζ και άλλοι τρελλοί μουσουλμάνοι. Παρέλειψα επίσης και την επίσημη Γερμανική θέση (όχι κάποιες άστοχες δηλώσεις υπουργού), για τη κατανόηση που πρέπει να δείξουμε στη Τουρκία ως Ευρώπη αφού η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και συνεπώς διίστανται οι απόψεις μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας για το τι είναι νόμιμο. Κατά τη Γερμανία δεν μπορούμε να πούμε ποιός έχει δίκιο ή άδικο δηλαδή και χρειάζεται και η Τουρκία κατανόηση. Από αυτούς τους Ούννους ζητάμε συμπαράσταση και επιβολή κυρώσεων κατά της Άγκυρας.

    Κατά το Διεθνές Δίκαιο η Τουρκία οφείλει να σέβεται και το Δίκαιο της Θάλασσας έστω και αν δεν το υπέγραψε. Από την άλλη μεριά η Τουρκία επιμένει πως εκείνη ενεργεί με βάση το διεθνές δίκαιο και όχι η Κύπρος ή η Ελλάδα! Οπότε πρέπει να αποφασίσουν οι Γερμανότουρκοι να μας πουν ποιό ακριβώς ψέμμα θέλουν να πιστέψουμε. Εν τω μεταξύ, το πιο ενδιαφέρον που παρακολουθούμε στη Συρία και αλλού είναι η εξέλιξη της λυκοφιλίας ΗΠΑ-Τουρκίας, η σύγκρουση Τουρκίας-Σ. Αραβίας λόγω και του Κουρδικού και η ασταθής προσέγγιση Άγκυρας-Τεχεράνης με Ρωσικές ευλογίες.

  212. Γς said

    210:

    Ο,τι πεις

  213. Γιάννης Ιατρού said

    209: …Εννοείται ότι το Επιτελείο μας διαθέτει ολόκληρο το pdf αυτού του αριστουργήματος, αλλά δεν θα σάς το προσφέρει, αν δεν με εκλιπαρήσει τρείς φορές ο κακόψυχος Ιατρού…

    😂😂😂😂 Kοίτα μην την πάθεις, όπως και την προηγούμενη φορά που σε ξεσκέπασα με κάτι παρόμοια έλεγες και ΔΕΝ είχες το βιβλίο…
    Εγώ δεν το ανεβάζω για να το πάρεις εσύ που δεν μπορείς να το βρεις, εξυπνάκια!

  214. Pedis said

    πρόταση για τα τα επόμενα μεζεδάκια …

    https://www.efsyn.gr/politiki/paraskinia/210818_tsipras-gia-tin-tainia-toy-gabra-kai-biblio-toy-baroyfaki
    To βιβλίο Βαρουφάκη αναφέρεται σε κρίσιμα γεγονότα με εγωκεντρική προσέγγιση. 30% όσων παρουσιάζει είναι πραγματικά γεγονότα, 30% η δική του στρεβλή προσέγγιση σε αυτά & 30% μυθοπλασία» είπε με νόημα ο Αλέξης Τσίπρας.

    εκτός κι αν διάβασε μόνο το 90% του πονήματος του στενού συνεργάτη που είχε διαλέξει.

  215. Γιάννης Ιατρού said

    215: Έλα ρε, 1/3 εννόησε, τι ήθελες να πει 33,333333…% Πφφφ!

  216. Γιάννης Ιατρού said

    214 (209) Πάρε κι ένα μέρος από τη σελίδα 38 και από το Index για να ξέρεις ….

  217. Theo said

    @215, 216:
    Πριν από κανά δίωρο, ακριβώς την ίδια παρατήρηση έκανε φίλος χημικός μηχανικός (δεξιός), σχολιάζοντας πως ο Αλέξης δεν ξέρει μαθηματικά, και του είπα πως το 1/3 εννοούσε ο άνθρωπος 😊

  218. Γιάννης Ιατρού said

    218: Τι να κάνουμε ρε Τέο, καλά από δεξιά, άριστοι, αλλά κι από αριστερά;;
    Αναρωτιέμαι π.χ. ο Κουτσουμπας, πως κατάφερε και παντρεύτηκε; Αυτός και στην ερώτηση δέχεσαι την τάδε για γυναίκα σου θα απαντούσε «όχι στα ψεύτικα διλήμματα, όχι στη λυκοσυμμαχία των Βρυξελλών» 🙂

  219. Pedis said

    # 216 – περίμενα εξυπνότερη απάντηση Ιωάννη … ότι το υπολοιπο είναι πρόλογος, περιεχόμενα, ιντεξ, βιβλιογραφια, παροράματα κλπ όχι να δικαιολογείς ως ανεκτό ένα 10% σφάλμα για πρωθυπουργό και μηχανικό άνθρωπο … 🙂

    Κριμα που δεν την πέταξε τη μπαρούφα κάνας Βαρβιτσιώτης …

  220. Γιάννης Ιατρού said

    220: 🙂 🙂 Ρε συ, το σκέφτηκα κι αυτό που γράφεις, αλλά είπα να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας στο μπλογκ, όπως κάνει ο πολυώνυμος και τα γυρνάει όπως τον βολεύουν…

  221. loukretia50 said

    221. «Μα αν δε σε βρω μην το λησμονάς ό,τι σταυρώνεις το προσκυνάς…»
    Μάνος Χατζιδάκις -Η εποχή της Αγάπης – https://youtu.be/4J08gzdjn7k Δήμητρα Γαλάνη,

    «Μόνο αγάπη!» δεν έλεγες?

  222. loukretia50 said

    222. διευκρίνιση :
    δεν ευθύνομαι για το βιντεάκι, αυτοί σίγουρα δεν είναι αδελφοποιητοί!

  223. Pedis said

    # 221 – λες, ε; τι να σου πω ρε Γιάννη, μπορώ κάλλιστα να δεχτώ ότι ο Τσίπρας είναι ακριβολόγος επειδή ίσως διάβασε αντίτυπο του βιβλίου σε χαρντ κόβερ …

  224. Γιάννης Ιατρού said

    211: Βλόγκιε,
    ο Μπόσγουελ (1994) δεν ήταν ο πρώτος που ανακίνησε το θέμα,
    Πρώτος ήταν ο Βυζαντινολόγος και Ελληνιστής καθ. Romilly Jenkins στην έδρα «Koraes Professor of Modern Greek and Byzantine History, Language and Literature» στο γνωστό King’s College London, το 1948, στην δημοσίευσή του «Constantine VII’s Portrait of Michael III» που δημοσιεύτηκε στο Bulletin de l’Académie Royale de Belgique. Classe des lettres et sciences morales et politiques, 5th series, 34.
    Αυτός αναφέρει πρώτος υπόνοια πως ο Μιχαήλ ο Γ’ και ο Βασίλειος ο Α’ είχαν ομοφυλοφιλική σχέση.

  225. Γιάννης Ιατρού said

    222: 🙂 Ωραίο άζμα 💖

  226. gpoint said

    # 191

    Καλημέρα Γιάννη

  227. BLOG_OTI_NANAI said

    225: Καταρχάς η περίπτωση Μιχαήλ-Βασιλείου παρέμεινε μια υπόθεση για την οποία δεν υπάρχουν στοιχεία που να την επιβεβαιώνουν. Ούτε καν σε πηγές εχθρικές προς τη Μακεδονική Δυναστεία.

    Όμως, δεν τίθεται εδώ ερώτημα περί ομοφυλοφιλίας. Αν ήταν αυτό το ερώτημα η απάντηση θα ήταν θετική. Πάντα υπήρξαν ομοερωτικές έλξεις. Και στο Βυζάντιος αναφέρονται ομοφυλοφιλικές σχέσεις που βεβαίως καταδικάζονται. Ούτως ή άλλως, η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας με εκφράσεις περί «σοδομισμού», «αρρενομανίας», «παρά φύσιν» μίξεων, «ασχημοσύνην εν άρρεσι» κ.λπ., αποτελεί κανόνα και στην πολιτειακή και στην εκκλησιαστική νομοθεσία.

    Κατά συνέπεια, αποτελεί επιστημονική φαντασία ότι δήθεν υπήρχε στο Βυζάντιο θεσμοθετημένη εκκλησιαστική ακολουθία που ένωνε ομοφυλόφιλους, την οποία ο Μπόσγουελ παραλληλίζει με τον Γάμο. Τέτοιο πράγμα δεν υπήρξε ποτέ. Η αδελφοποιία ήταν απλώς μια τελετή δημιουργίας τεχνητής συγγένειας. Μιλάμε λοιπόν για ένα βιβλίο που μάλιστα κυκλοφόρησε στα ελληνικά με τον κωμικό τίτλο «Γάμοι μεταξύ ανδρών»(!) που ούτε στην αρχαιότητα υπήρξε, ούτε φυσικά στο Βυζάντιο. Μιλάμε λοιπόν για καταδολίευση των πηγών.

  228. π2 said

    Φοβάμαι ότι πήγαν στον βρόντο τα σχόλια του Δύτη, οπότε ας επεκταθώ λίγο σε παρόμοια κατεύθυνση (ξαναδιαβάστε και το άρθρο στο οποίο παραπέμπει στο 190). Το σχήμα «αδελφοποιία: το ‘καναν ή όχι οι αδελφοποιτοί» είναι αναχρονιστικό. Σε πολλές προνεωτερικές κοινωνίες, και ιδίως σε εκείνες στις οποίες ο γάμος και η οικογένεια, μια κοινωνική δομή που σχετίζεται με πολλά άλλα πράγματα πέρα από την προσωπική σχέση και την κοινωνικά αναγνωρισμένη τεκνοποιία, δεν είναι απλή υπόθεση (λόγοι, πρόχειρα: προίκα, αναγκαίο κοινωνικό στάτους γαμπρού, μεγάλη διαφορά ηλικίας όπως στην αρχαία Αθήνα), και συνδυάζεται με την ισχυρή κοινωνική πίεση εναντίον της μοιχείας, ο ισχυρότερος συναισθηματικός δεσμός ενός άνδρα μπορούσε κάλλιστα να αφορά άλλον άνδρα, ασχέτως της ύπαρξης ή όχι ερωτικής σχέσης. Ακόμη θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει στο πρώτο μου ταξίδι σε αραβικές χώρες (Τυνησία) που έβλεπα νεαρούς άνδρες στα πάρκα πιασμένους χεράκι χεράκι ή αγκαλιά. Ήμασταν πιτσιρικάδες και τους σχολιάζαμε χασκογελώντας με την παρέα μου, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται απλώς για μια ξένη σε μας σύμβαση. Η σωματική διαχυτικότητα ανάμεσα σε νεαρά κορίτσια δεν ξενίζει στη δική μας κοινωνία, στη δική τους δεν ξενίζει το ίδιο πράγμα στην περίπτωση των αγοριών.

    Με αυτήν την έννοια, είναι λίγο βατταλισμός να προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε σώνει και καλά ομοερωτική σχέση σε έναν θεσμό όπως η αδελφοποιία -το ίδιο όμως και να την αρνούμαστε κατηγορηματικά.

    Άσχετο 1: Στην αρχαία μακεδονική πυρόκαυση (κάτι σαν διευρυμένη οικογένεια που χρησιμεύει ως βασική μονάδα στρατολόγησης, νοικοκυριό ας πούμε), μια από τις πιθανές, επίσημα αναγνωρισμένες συνθέσεις είναι να αποτελείται από δυο άνδρες.

    Άσχετο 2: Κάτι πήγα να γράψω για emic και etic θεώρηση, αλλά μου τη δίνει που δεν ξέρω ποια είναι η ελληνική ορολογία. Είναι δυνατόν να υπάρχουν μόνο οι όροι -ημικός και -ητικός, που τους θεωρώ απαράδεκτους στα ελληνικά;

  229. Και το δικό σου σχόλιο στο βρόντο θα πάει φοβάμαι.
    Και όμως, νομίζω, μόνο emic/etic λέμε στα …ελληνικά – εγώ τουλάχιστον έτσι γράφω…

  230. BLOG_OTI_NANAI said

    229: Αν και ούτε στα λεξικά δεν υπάρχουν ακόμα τα «ημικός»/»ητικός», εντούτοις τα βλέπω εδώ και καμιά 20ετία τουλάχιστον σε κείμενα κοινωνιολογικά, εθνολογικά κ.λπ.. Διαφορετικά, νομίζω, μόνο περιφραστικά.

    Για το θέμα:
    Γενικά κανείς δεν μπορεί να ξέρει τις μυστικές προθέσεις κάποιων για αδελφοποιία. Μάλιστα ως τέχνασμα ετεροφυλοφιλικής επαφής, καταγράφεται ξεκάθαρα και μάλιστα, καταγράφεται και ως αιτία διακοπής του εθίμου ως εκκλησιαστικού. Η βάφτιση του εθίμου ως θεσμοθετημένής εκκλησιαστικά τελετής ένωσης ομοφύλων ζευγαριών είναι το τραβηγμένο από τα μαλλιά. Εδώ υπήρξε πρόβλημα με το σύμφωνο συμβίωσης στον 21ο αιώνα, θα μιλήσουμε για «γάμους» στο Βυζάντιο; Εκεί είναι που εκτροχιάστηκε επιστημονικά το όλο ζήτημα.

  231. Γιάννης Ιατρού said

    229: Όλα τα βλέπουμε και τα διαβάζουμε 🙂
    Πετυχημένη η σύγκριση που κάνεις στο τέλος της 1ης παρ/φου (…σωματική διαχυτικότητα ανάμεσα σε νεαρά κορίτσια…

    231β: Είναι εύκολο να παρεξηγηθεί το διάβασμα ευχής, το οποίο συνόδευε την «τελετή» και για το οποίο υπάρχουν απεικονίσεις κλπ.

  232. π2 said

    231β: Δεν διαφωνώ.

  233. π2 said

    231α: Αν δεν έχουμε ή δεν βρούμε άλλη ορολογία για το emic/etic, άντε να δεχτώ τα ημικός / ητικός, κι ας μη μ’ αρέσουν, έτσι όμως γραμμένα. Όχι -ημικός / -ητικός που βλέπω σε πολλά κοινωνιολογικά βιβλία. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη μορφολογική σύμβαση της κατάληξης για ένα ομαλά ενταγμένο στον λόγο επίθετο.

  234. Ε, αν θέλουμε να το κάνουμε ελληνικό δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ αυτή (χωρίς τις παύλες εννοείται).

  235. Pedis said

    # 229 – ενδιαφέρον σχόλιο.

    (Δύτη κι άλλοι, αφήστε τον Μπλογκ να κτυπιέται και γράφτε χωρίς να απογοητεύεστε … 🙂 )

  236. Pedis said

    # 229 – Η σωματική διαχυτικότητα ανάμεσα σε νεαρά κορίτσια δεν ξενίζει στη δική μας κοινωνία, στη δική τους δεν ξενίζει το ίδιο πράγμα στην περίπτωση των αγοριών.

    άλλωστε είναι γνωστό και παρατηρημένο ότι οι ομοφοβικές εκδηλώσεις και τα σχετικά πατριαρχικά καφριλίκια ταυτίζουν την ομοφυλοφιλία αποκλειστικά με την ανδρική ομοφυλοφιλία. Ίσως επειδή για τις γυναίκες αφιερώνουν τα πιο ισχυρά αισθήματα μισογυνισμού, τις λεσβίες ούτε που τις ξέρουν ούτε τους ενοχλούν.

  237. Αγγελος said

    Υπάρχει, αλλά μόνο για τη γραπτή γλώσσα: ημικός – υμικός 🙂

  238. BLOG_OTI_NANAI said

    237: Αν και το κοινωνικό βάρος εξακολουθεί να το φέρει ο άντρας ομοφυλόφιλος, όμως το ξύλο στο λεωφορείο στην Αγγλία το έφαγαν κορίτσια λεσβίες. Σήμερα όλοι είναι θύματα εκφοβισμού.

    Στην αρχαιότητα και το Βυζάντιο πάντως η γυναικεία ομοφυλοφιλία ήταν εντελώς αδιάφορη. Μόνο η ανδρική ενοχλούσε και μάλιστα η παθητική. Και πριν μερικές δεκαετίες ακόμα, ο λεγόμενος «κωλομπαράς» είτε ως προτίμηση, είτε ως μορφή ανδρικής πορνείας (φαντάρος, στα πάρκα, στους ροζ κινηματογράφους κ.λπ) θεωρούνταν κάτι διαφορετικό από το ομοφυλόφιλο το οποίο σήμαινε σχεδόν πάντα τον παθητικό.

  239. odinmac said

    229, 232, 237

    (…σωματική διαχυτικότητα ανάμεσα σε νεαρά κορίτσια…)

    Άσχετα με την κυρίως κουβέντα που κάνετε, το συγκεκριμένο που θίγετε, η διαχυτικότητα μεταξύ γυναικών, εξηγείται (δεν θυμάμαι πηγές τώρα, μάλλον Erich Neumann ή Robert Johnson) από το γεγονός ότι η μάνα έχει συχνότερη, περισσότερη και «ουσιαστικότερη» επαφή (και) με την κόρη, απ’ ότι ο πατέρας, και πρόσβαση σε όλα τα σημεία του σώματος (βύζαγμα, μπάνιο, κτλ).

  240. BLOG_OTI_NANAI said

    239: «εντελώς αδιάφορη»
    Εννοώ αδιάφορη στο να καταγραφεί ως κοινωνικό φαινόμενο στις πηγές. Γενικά ήταν εξίσου καταδικαστέα ως συμπεριφορά. Στο Ρωμ. 1,26 υπονοεί μάλλον καθαρά τις λεσβιακές σχέσεις.

  241. BLOG_OTI_NANAI said

    240: Οι πατεράδες δίσταζαν να αγκαλιάσουν τα αγόρια ή να τους συμπεριφερθούν με τρυφερότητα. Υπήρχε και το γνωστό ρητό μανάδων-πατεράδων «οι άντρες δεν κλαίνε». Και έτσι βλέπουμε την περίπτωση Γιακουμάκη που κρατούσε τα πάντα μέσα του.

  242. nikiplos said

    Απο σταυρομεζεδάκια σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση που αφορά μια τελετή που είχε για αρκετό καιρό θρησκευτική ευλογία! Την τελετή της αδελφοποίησης. Νομίζω πως αυτό από μόνο του αποτελεί μείζον θέμα και θα ήθελα πολύ να δω άρθρο στο ιστολόγιο αποκλειστικά γι’ αυτό γραμμένο ίσως από κάποιον επαΐοντα, όπως ο BLOG_OTI_NANAI.

    Πέρα από την υποκριτική σκοπιά που μπορεί να υποκρύπτεται πίσω από έναν τέτοιο θεσμό, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλον θεσμό, τον συμβατικό/λευκό γάμο, τον γάμο/ξεκάρφωμα, τον γάμο του παιδεραστού κλπ, νομίζω πως είναι μείζον ένα τέτοιο θέμα ως θεσμό αν υπήρξε ιστορικά, πότε και για πόσο χρονικό διάστημα…

    Κατ’ αρχήν η ιστορική του αναγκαιότητα. Γιατί εφευρέθηκε? Αυτό ευθύς αμέσως δικαιολογεί και την εκκλησιαστική / κοινωνική / νομική αναγνώρισή του.
    Στη συνέχεια, η εφαρμογή του. Υπήρξε ή μόνο στα χαρτιά? Πόσο εργαλειακή (κληρονομιά, περιουσίες, τίτλους ευγένειας, υπηκοότητα κλπ) ήταν η χρήση του? Υπήρξε διαδεδομένος κάποια περίοδο ως θεσμός?

    αυτά…

  243. Pedis said

    με την ευκαιρία της νομοθέτησης εκείνου του ελλιπέστατου συμφώνου συμβίωσης είδαμε και στο ιστολόγιο από πάρα πολλούς σχολιαστές ότι όλες οι αντιδράσεις υπαινίσσονταν ότι πρόκειται για μία νομοθετική ρύθμιση για πούστηδες/αδερφές/γυναικωτούς κλπ.

    Μισογυνισμός και ομοεπιθετικότητα (ενίοτε καλυμένη μισοφοβία και κρυπτομοφυλοφιλία) πάνε μαζί σε πολλές κοινωνίες.

  244. Γιάννης Ιατρού said

    240/242 Ο Neumann νομίζω, στο Amor and Psyche: The Psychic Development of the Feminine, αλλά θα το ψάξω αργότερα 🙂

  245. π2 said

    239: Για το Βυζάντιο δεν έχω ιδέα, αλλά για την αρχαιότητα ισχύει πράγματι ότι η γυναικεία ομοφυλοφιλία είναι ένα σχεδόν ανύπαρκτο θέμα. Όχι ταμπού, απλώς αδιάφορο, σχεδόν προγραμματικά εκτός συζήτησης, πολύ απλά γιατί στο κυρίαρχο κοινωνικό πρότυπο (τουλάχιστον όπως το ξέρουμε από την Αθήνα, σε άλλες περιοχές ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα), η ερωτική πράξη δεν συνδεόταν με απόλαυση της γυναίκας. Δείτε πώς παρουσιάζεται η αιδοιολειχία στον Αριστοφάνη, ή οι δυο γυναίκες που συζητούν για ντίλντο στους μιμιάμβους του Ηρώδα: υποτιμητικά στον πρώτο, σκαμπρόζικα στον δεύτερο. και στις δυο περιπτώσεις η γυναικεία απόλαυση εμφανίζεται ως ένα περίεργο, απρόσμενο θέμα.

  246. Γιάννης Ιατρού said

    246: Μιάς κι η Λεφκοβιτς με την Μάυρη Αθηνά της είναι σεσημασμένη (στο Women’s Life in Greece and Rome) να αναφέρω κάνα δυο άλλα σε σχετικά βιβλία/δημοσιεύσεις που ενισχύουν αυτά που γράφεις:

    …marrying for love was not absent from society completely, however, it was presented as a duty of women, in which they were to bear children…
    (T. K. Hubbard, Popular Perceptions of Elite Homosexuality in Classical Athens, σελ. 48, στο Arion: A Journal of Humanities and the Classics 6, no. 1 (1998): 48-78)

    …personal desire was expected to take a back seat when it came to the interests of the polis
    (Andre F. Basson (2007), Greek and Roman Sexuality: A new Look at the ancient Sources, σελ. 127)

  247. BLOG_OTI_NANAI said

    243: Πιστεύω μόνο ότι θα ήταν κάπως παράταιρο με λοιπά θέματα του ιστολογίου, αλλά σίγουρα είναι ενδιαφέρον ιστορικό θέμα και η πρόταση τιμητική σίγουρα!

  248. sarant said

    248 Αν γράψεις, το δημοσιεύουμε ευχαρίστως.

  249. Μαρία said

    Τον επόμενο χρόνο, το 1829, με την ιδιότητα πάλι του Γραμματέα της εκτάκτου Επιτροπείας Αρκαδίας, τον ξανα­βρίσκουμε να διεξάγει στην Τρίπολη μια σειρά από δικαστι­κές έρευνες. Το περιεχόμενο των ερευνών αυτών το γνωρίζου­με με κάθε λεπτομέρεια, μια και σώζεται αποτυπωμένο σε επίσημα έγγραφα ιδιόγραφα του Βυζάντιου, που απόκεινται στο Αρχείο Μάμουκα των Γενικών Αρχείων του Κράτους15. Πρόκειται για τα κείμενα «εξετάσεων» δεκατεσσάρων ατόμων, κατοίκων κατά το πλείστον Λεβιδίου, που κατηγορούνταν για σύσταση «αδελφότητας», δεσμού δηλαδή «αδελφοποιτών», «μπραζέρηδων» κατά τη φρασεολογία επίσης των ανακρινόμενων. Για λόγους προφανώς ασφάλειας του καθεστώτος (φόβοι συνωμοτικών ενεργειών κλπ) η καποδιστριακή διοίκηση είχε απαγορεύσει το ανεξέλεγκτο αυτό τελετουργικό έθιμο, αποδοκιμαζόμενο ανέκαθεν και από την εκκλησία16, …….. http://www.ine-notebooks.org/index.php/te/article/view/82/138

    Στο επίμετρο μπορείτε να διαβάσετε τα κείμενα των «εξετάσεων» με ορθογραφία και μπινελίκια εποχής 🙂

  250. Γιάννης Ιατρού said

    250: Α καλώς την 🙂

  251. sarant said

    250 Βρε καλώς τη Μαρία!

  252. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

    Η Μαρία! σοφία, πίστη, ελπίδα 🙂 Καλώς τη!

  253. BLOG_OTI_NANAI said

    249: Να προσπαθήσω τότε να γράψω κάτι σύντομο και περιεκτικό για το θέμα. Θα δω πάνω-κάτω πόσο μεγάλα είναι συνήθως τα άρθρα του ιστολογίου ώστε να βγει κάτι ανάλογο.

  254. Πέπε said

    @229 κ.ά. (ημικός, ητικός):

    Απαίσιες λέξεις. Απαραίτητες, ωστόσο.

    Απαίσιες τις βρίσκω και στα αγγλικά, ή μάλλον απαίσιες θα τις έβρισκα, αν μου ‘πεφτε λόγος. Μου φαίνονται σαν να προέρχονται από επανανάλυση λέξεων όπως phonetic: σαν να θεωρήθηκε ότι πρόκειται για σύνθεση ανάμεσα στο *phon- (τέλος πάντων σε κάποια εξαγγλισμένη μορφή του θέματος της ελληνικής λ. «φωνή» – καλά μέχρις εδώ) και ενός ανύπαρκτου β’ συνθετικού, το οποίο ακολούθως άρχισε να χρησιμοποιείται και μόνο του.

    Μπροστά σε μια τέτοια χοντράδα, η μοφή με παύλες μπροστά φαντάζει προτιμότερη. Από την άλλη, βέβαια, η μορφή με παύλες παρουσιάζει τα δικά της, προφανέστατα, προβλήματα. Αδιέξοδο.

    Σ’ ένα κείμενο περίπου 550 σελίδων, όπου η ανάγκη για αναφορά στις έννοιες αυτές προέκυπτε αρκετά συχνά, το ‘χα βάλει σαν στοίχημα να μη βάλω τέτοιες λέξεις ούτε μία φορά, αποφεύγοντας τον σκόπελο με περιφράσεις. Τελικά κάποια στιγμή έφτασα σε μια φράση που δεν έβρισκα τρόπο να τη διατυπώσω χωρίς το μονολεκτικό «ημικός» (ή ητικός, δε θυμάμαι). Αυτό που έκανα, προσπαθώντας να σώσω την τιμή των όπλων, ήταν να τη βάλω σε εισαγωγικά, να προσθέσω σε παρένθεση το αγγλικό αντίστοιχο, και να επεξηγήσω και τι εννοώ. Δηλαδή να υπαινιχθώ στον αναγνώστη «προφανώς δεν καταλαβαίνεις αυτή τη λέξη, γιατί δεν υπάρχει, αφού δεν είναι δυνατόν να υπάρχει, οπότε κάτσε να σε βοηθήσω λίγο, και με το μπαρδόν κιόλας».

  255. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    256 Ορθά έπραξες Πέπε. Τα εισαγωγικά είναι η τσιμπίδα με την οποία, για να μη λερωθούμε, πιάνουμε λέξεις στων οποίων την αξία και τη δύναμη δεν πιστεύουμε. Καλημέρα.

  256. sarant said

    255 ΠΟλύ ενδιαφέρον.
    Σκέψου τώρα κάτι άλλο: αν αυτόν τον χειρισμό, με τα τσιμπιδάκια που λέει ο Χτήνος, τον έκανες από την πρώτη φορά που εμφανίζεται ο όρος, και μόνο για την πρώτη φορά, δεν θα ήταν καλύτερο;

  257. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

    257 Μπα, νομίζω καλά έκανε αφήνοντας τον κόμπο να φτάσει στο χτένι. Μια εξ αρχής και εφάπαξ εξήγηση πιθανώς θα είχε ξεχαστεί σε ένα κείμενο εκατοντάδων σελίδων.

  258. BLOG_OTI_NANAI said

    255 κε: Όντως η δυσκολία αυτή οδήγησε συχνά στη χρήση των όρων χωρίς παύλες, αλλά με εισαγωγικά:

  259. Πέπε said

    257
    Μα δεν υπήρξε δεύτερη!

    Αυτό που προτείνεις κάνω συνήθως με άλλους όρους, που να είναι πιο φυσιολογικές λέξεις αλλά απλώς δεν είναι εκ των προτέρων γνωστοί στον καθένα. Εδώ έχω πρόβλημα με την ίδια τη λέξη!

  260. BLOG_OTI_NANAI said

    Σε ένα άρθρο στον «Πολίτη» (ΙΑΝ 2001), η μεταφράστρια χρησιμοποιεί τους όρους ημικός/ητικός τουλάχιστον 15 φορές και όλες τοποθετημένους σε εισαγωγικά. Είναι δύσπεπτη ορολογία, απλά με την επανάληψη συνηθίζει κανείς. Αλλά είναι χρήσιμος όρος από τη στιγμή που έχεις περιγράψει το θέμα σου για να μην γράφεις διαρκώς για αντίληψη «εκ των έσω» ή άλλα παρόμοια.

  261. Γς said

    257:΅

    > με τα τσιμπιδάκια που λέει ο Χτήνος, τον έκανες από την πρώτη φορά που εμφανίζεται ο όρος, και μόνο για την πρώτη φορά

    σαν την Μαρμάγκα ναούμε εδώ, που τσιμπάει όποιον γράφει εδώ για πρώτη φορά και μόνο την πρώτη φορά

  262. Μαρία said

  263. BLOG_OTI_NANAI said

    263: Νομίζω πρόκειται για υπερβολές. Θα παραμείνει συνηθισμένο να παίζουν με τα κουζινικά τα κορίτσια, όσο βλέπουν τις μητέρες τους κοντά σε αυτά και στην πραγματική ζωή. Αυτά δεν αλλάζουν διά της βίας. Το ότι θα τα φέρουν μαζί τα κορίτσια, είναι επειδή συνηθίζεται και οπωσδήποτε θα χρειαστούν. Δεν σημαίνει όμως ότι θα απαγορεύσει κάποιος στον γονιό ή στο παιδί να παίξει με όποιο παιχνίδι θέλει. Μακάρι οι υπερβολές του πολίτικαλ κορέκτ να έφευγαν από αυτό το ακραίο πλαίσιο που βρίσκονται τώρα. Ας αφήνουν και κάτι να πέφτει κάτω.

    Στο μεγάλωμα των παιδιών πάντα σκεφτόμουν πώς είναι δυνατόν το κορίτσι σε ηλικία 2 ετών ή μικρότερο να αδιαφορεί παντελώς για τις φασαριόζικες διαφημίσεις κλασικών αγορίστικων παιχνιδιών. Δεν υπήρχε προφανής λόγος να συμβαίνει αυτό, αλλά συνέβαινε.

    Από την άλλη βεβαίως, είναι μια θετικότατη εξέλιξη το γεγονός ότι βλέπουμε πλέον παιχνίδια, κινούμενα σχέδια, παραμύθια, έργα κ.λπ. όπου τα κορίτσια είναι δυναμικά, είναι ηρωίδες, κ.λπ. και δεν περιμένουν έναν «πρίγκιπα» να τις σώσει. Σήμερα σε εφηβικές ηλικίες βλέπουμε κορίτσια να λατρεύουν π.χ. ταινίες της Μάρβελ Κόμικς που έχουν δύναμη και βία. Παρά ταύτα όμως, εξακολουθούν για κάποιον λόγο να μην τρελαίνονται π.χ. για πολεμικά έργα.

    Εδώ λοιπόν ο Κορτώ, μάλλον ξεχνάει κάτι πολύ βασικό: μπορεί να είναι ομοφυλόφιλος, αλλά είναι άντρας. Το ότι είναι ομοφυλόφιλος δεν σημαίνει ότι παύει οπωσδήποτε να ταυτίζεται με το αντρικό φύλο. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαφορετικά ποσοστά ταύτισης με τα δύο φύλα ή είναι διχασμένοι, αλλά όχι όλοι. Έχω ακούσει άντρες που αποδέχονται την ομοφυλοφιλία τους, να αποδέχονται ταυτόχρονα και το φύλο τους. Θεωρώ λογικό λοιπόν να του αρέσουν τα παιχνίδια που άρεσαν στα αγόρια.

    ΥΓ
    Κάποτε ένα ομοφυλόφιλος ηθοποιός έλεγε ότι συχνά οι γκέι άντρες αλλάζουν πολλούς συντρόφους διότι έχουν την αντρική επιθετική ερωτική συμπεριφορά. Άρα, ομοφυλόφιλος μεν, άντρας δε.

  264. Γιάννης Κουβάτσος said

    Ε, τώρα βρέθηκε μια νηπιαγωγός σε ένα νηπιαγωγείο κοντά στην Καρδίτσα να ζητάει αυτά τα παιχνίδια με βάση τα κριτήρια του χωριού. Μην το κάνουμε θέμα, δεν είναι επίσημη λίστα βασισμένη σε εντολή του υπουργείου Παιδείας. Τότε ναι, θα ήταν θεματάρα.

  265. 263 Εγώ συμφωνώ απολύτως με το νηπιαγωγείο. Θέλουνε προσοχή αυτά τα πράματα. Άμα αφήσουμε τα κοριτσάκια να παίζουνε με αεροπλανάκια μετά καταντάνε στη ΝΑΣΑ να τρώνε παρέα με αστροναύτες και να παίζουνε με συνθετικές τραχείες, χώρια οι υπουργικές βραβεύσεις. Αυτά τα ζόρικα είναι για τα αγόρια, τους Μακιαρίνι αυτού του κόσμου, που κάνουνε τη δουλειά σωστά και ολοκληρωμένα.

  266. BLOG_OTI_NANAI said

    263: Τώρα είδα ότι το πρώτο τουίτ ήταν του Νίκου(!) και δεν έπιασα το πλήρες νόημα. Νόμισα ότι όλο του Κορτώ και αναφερόταν στην ομοφυλοφιλία.

  267. Μαρία said

Σχολιάστε